Assimil Ruso.pdf

  • Uploaded by: BAR
  • 0
  • 0
  • January 2021
  • PDF

This document was uploaded by user and they confirmed that they have the permission to share it. If you are author or own the copyright of this book, please report to us by using this DMCA report form. Report DMCA


Overview

Download & View Assimil Ruso.pdf as PDF for free.

More details

  • Words: 161,587
  • Pages: 581
Loading documents preview...
método cotidiano w s m

u

El nuevo ruso sin esfuerzo por Vladimir DRONOV Profesor en la Universidad de la Amistad de los pueblos (Moscú)

Wladimir MATCHABELLI Director del Centro de Enseñanza Superior de Negocios (Moscú)

Fran^oise GALLAIS con la colaboración de

Marie-José BRU versión española

Mónika SZIGETVÁRI Dibujos de Jeem-Louis Goussé

¿¿¿E S E ? B.P. 25

94431 Chenneviéres-sur-Marne Cedes FRANCE Muntañer 270 Barcelona (ESPAÑA) Tel 93-414-13-64 Fax 93-414-35-72 Internet: http://assimil.es E-mail: [email protected] © ASSIMIL 1999

ISBN: 2-7005-0223-X

Métodos ¿ S E S E Libros encuadernados con abundantes ilustraciones grabaciones disponibles en CD audioy cassettes

“Sin Esfuerzo” El nuevo inglés sin esfuerzo El inglés americano sin esfuerzo El nuevo francés sin esfuerzo El nuevo alemán sin esfuerzo El nuevo italiano sin esfuerzo El nuevo ruso sin esfuerzo El nuevo portugués sin esfuerzo El catalán sin esfuerzo Iniciación al Euskara El árabe sin esfuerzo El chino sin esfuerzo El Japonés Sin Esfuerzo 1 Ei Japonés Sin Esfuerzo 2* La escritura kanji*

Colección "I)c Bolsillo” Inglés de bolsillo Inglés sin complejos Americano sin complejos Francés de bolsillo Alemán de bolsillo Italiano de bolsillo Holandés de bolsillo Ruso de bolsillo Portugués de bolsillo Chino de bolsillo Griego de bolsillo Árabe marroquí de bolsillo

Colección "Negocios” El inglés de los negocios

Colección “Perfeccionamiento” Inglés perfeccionamiento Francés perfeccionamiento

Col. “Lenguas y civilizaciones” Los Americanos

*

Disponibles (¿ufante 2006

II]

Prefacio

Los rusos usan el alfabeto cirílico, Inventado por los frailes Cirllio y Método alrededor del año 864, época de la evangelización de los eslavos. El ruso moderno, que se usa actualmente tanto en la vida cotidiana como en los negocios y en la administración, fue elaborado por Lomonosoff en la segunda mitad del siglo XVIII, y fue consagrado en el mundo de las Letras por Pushkin y Karamzln a principios del siglo XIX. Estos maestros de la literatura rusa convirtieron su lengua en una de las lenguas de civilización más grandes de nuestros tiempos. Gracias a su enorme irradiación, la literatura rusa atrae la curiosidad de un número cada día creciente de lectores en todos los países. Este manual no existiría sin la inapreciable colaboración de Jean Triomphe, profesor de ruso, quien nos ha ayudado con sus observaciones útilísimas. Los valiosos consejos de Marie-José Bru nos han ayudado mucho a la hora de traducir y revisar los textos. También queremos expresar nuestro más sincero agradecimiento a las señoras Álvarez y Fariña por sus observaciones y por la confianza que nos han brindado.

Los autores

IV

Introducción Querido lector, Usted, que se ha lanzado a la aventura de estudiar ruso con nosotros, va a conocer una lengua majes­ tuosa, melodiosa, rica en tradiciones culturales y de enorme utilidad económica. Cualquiera que sea el motivo que le haya conducido a dar este paso, en nuestra compañía va a disfrutar del hermoso viaje, durante el cual va a empezar primero a entender, y después a hablar el ruso. Aunque el ruso se considera una lengua difícil, con el método de la asim ilación intuitiva le costará muy poco alcanzar un dominio que mucha gente no logra ni con bastante más esfuerzo. El secreto está en los textos vivos y reales, las explicaciones concisas y claras, los ejercicios variados y, sobre todo, en la dedicación exclusiva de una media hora diaria por parte del estudiante. Nunca deje de estudiar; si no tiene media hora, sólo un cuarto, dedíquele al estudio ese cuarto de hora; si tiene tan sólo cinco minutos, estudie cinco minutos. Lo importante es que nos veamos cada día, con regularidad: la repetición diaria dará su fruto antes de lo que usted piense. ¿Cómo hay que estudiar con este libro? Antes que nada, le pedimos media hora diaria de estudio. Durante ese tiempo, le recomendamos seguir el siguiente orden: 1. Escuche atentamente las grabaciones, mirando, al mismo tiempo, los textos correspondientes, hasta que llegue a distinguir bien las palabras y los personajes.

V

2. Repita todas las frases en voz alta cada vez que escuche la grabación. Intente imitar lo mejor posible la pronunciación y la entonación oídas. Las transcripciones y las explicaciones pueden ayudarle, pero fíese, sobre todo, de su oído. 3. Lea atentamente las traducciones. Hemos procu­ rado ser fieles a las estructuras originales donde nos ha sido posible. En caso de no ser así, encontrará la traducción literal entre paréntesis. Entre corchetes figuran las palabras que en ruso se sobreentienden y no aparecen en el texto, pero en español ayudan a aclarar la estructura u oración. 4. Al pie de las páginas encontrará usted notas gramaticales y culturales que pueden resolver sus dudas o le informan de alguna curiosidad. 5. Al final de cada lección hay unos ejercicios, con los cuales podrá consolidar sus nuevos conocimientos. Cuando reproduzca un texto, el número de los puntos le dirá cuántas letras tienen las palabras que faltan. Cada seis lecciones se resumen en una séptima de repaso, asi podrá usted evaluar el progreso hecho durante una semana. ¡Se va a sorprender de lo mucho que ha aprendido! Una vez hecha la “inmersión lingüística”, o sea, después de la primera semana, durante la quincena siguiente ya podrá usted practicar la escritura. ¡Es todo un reto aprender a dibujar las letras en tan poco tiempo! Verá lo bien que le irá. No se sorprenda si nota que el ritmo de las grabaciones va acelerándose poco a poco: a usted

VI

no le causará ninguna dificultad seguir ios textos. Oirá voces y entonaciones diferentes, ya que los personajes de ios diálogos son representados por varias personas. Así se acostumbrará a varias pronunciaciones, y en la vida real podrá comprender a sus interlocutores sin problemas. Hasta la lección 35 las frases se leerán lentamente, dos veces, y habrá un espacio de tiempo para que usted repita lo oído. A partir de la lección 35, en cambio, será usted mismo quien regule las pausas necesarias con su reproductor. Esta misma lección es el punto donde acaba la fase de la asimilación pasiva, la "primera ola”. Usted, habiendo seguido nuestros consejos, ya se habrá “empapado” de la lengua, y podrá empezar a hablar con seguridad en sí mismo. Necesitará esa habilidad, pues comenzando por la lección 36, a sus tareas habituales se les añade una más: repasar la lección correspondiente de la "primera ola”. Con sus conocimientos notablemente más amplios y firmes, sabrá traducir el texto español al ruso, oración por oración, en voz alta y, si quiere, por escrito. Como control, tendrá la grabación y el texto original ruso. No se deje influir por miedo a los errores: verá con qué naturalidad le salen de la boca frases enteras. ¡Disfrute del éxito! Antes de empezar las lecciones propiamente dichas, ie espera una fase introductora: la de aprender a reconocer y a leer los caracteres del alfabeto ruso. En las páginas siguientes le facilitamos una lista de palabras en las dos lenguas: escúchelas, léalas, familiarícese con las letras dei alfabeto ruso. En las palabras rusas, la vocal tónica

Vil

lleva una tilde o diéresis (é), la más fuertemente pronunciada, cosa que hay que tener siempre muy en cuenta. Al final de este tomo, encontrará usted dos utensilios de trabajo que le podrán ayudar: un apéndice gramatical y dos pequeños voca­ bularios (español-ruso, ruso-español). No dude en consultarlos en caso de necesidad. Esperamos que nuestro viaje común al mundo de la lengua rusa le resulte tan agradable y útil como fue para nosotros el escribir este manual.

[Adelante, pues, hacia puertos desconocidos!

VIII El alfabeto ruso

Letrasl Letras2 Valor Símbolo Letrasl Letras2 ValorSímbolo A a

A a

a

a

Pp

Pp

r

r

E6

56

b

‘ b

Ce

Ce

s

5

B

Be

t

V

T

Tm

t

g d

yy

yy

u

u

Ad

g d

0 cf>

00

f

f

Ee

Ee

ie

ie

Xx

Xx

j

Éé

É8

io

io

U it

-

j ts

-

zh

M4 y «h

ch

ch

-

z

W ui

LU cu

-

sh shch

B

r r

fa

A fl

>K)k I * 3 3 33

t

Mn

bi u

1

1

u im

lU m

-

|7| ü



t

-

-

K

k

y k

t-b

KK

y k

b ib i

bi

-

n n

S in

1

l/L*

b t

b

-

r ■

M M

M M

m

m

3 3

3 3

e

e

H

h

n

n/ñ

K )io

/O »

iu

Oo nn

0

0

fin

Sin

iu ia

P

P

H

H

Oo n

n

la

* La I tiene dos pronunciaciones, como veremos en el apartado dedicado a las consonantes: la L mayúscula señala una pronunciación velar.

IX

¿Cómo utilizar este cuadro sinóptico? En las primeras dos columnas aparecen los caracteres rusos en su forma impresa y escrita. Bajo el titulo "valor” figura la letra española, cuya pronunciación se acerca a la letra correspondiente rusa, o no hay nada, si no hemos encontrado sonidos parecidos. "Símbolo" es la transcripción que utilizaremos en nuestro libro en caso de cada sonido. Importante: aunque aquí le damos algunas descripciones algo técnicas, no les haga demasiado caso: déjese llevar por su oído siempre, y mire la palabra sólo después de haberla pronunciado varias veces, así no tendrá problemas. Acerca de las vocales: 1. Las vocales tónicas rusas se pronuncian de acuerdo con su transcripción. La bi, cuyo símbolo será T , no existe en castellano: este sonido está entre la “u" y la "i” , los labios no están redondeados, y la lengua queda muy abajo. 2. Las vocales átonas se debilitan. La ose parecerá a la a, la e y la r , a la u (m). 3. Las vocales que comienzan en su transcripción con una “i”, palataiizan, “mojan” la consonante precedente (p.e. la h se parecerá a la “ñ").

X

Acerca de las consonantes en general: 1. Son prácticamente idénticas las letras rusas ü, k, m, h, n, p, m, qfj, x, y sus correspondientes españolas. La x es fuerte en final de palabra también, la p no es doble nunca. 2. 5, d, a son siempre como los sonidos españoles pronunciados fuertemente, por ejemplo al principio de palabra. 3. Las consonantes 6, e, a, d, 3, x , al final de palabra se pronuncian como n,
XI

g) La ui es como el francés “ch" en “cheval”; la tq en realidad es la combinación de la lu y la v . h) La h es un signo ortográfico que señala la nopalatal idad de la consonante precedente; la a, en cambio, “moja”, palatal iza la misma p.e. la h en oeoHb, en nuestra transcripción “agoñ”, se dirá casi como la ñ española. Repetimos que lo importante es aprender de oído, las explicaciones y símbolos no sirven de nada sin una práctica asidua. El alfabeto ruso y reglas de lectura Hemos llegado a la primera fase práctica de nuestro viaje, pronto sabrá usted descifrar los códigos hasta ahora tan misteriosos del alfabeto cirílico. En este apartado figura la lista de palabras prometida. No se trata, en absoluto, de aprender estas palabras de memoria, el objetivo es que usted llegue a pro­ nunciarlas y a leerlas con fluidez. Sin embargo, estamos convencidos de que las conoce casi todas de antemano y ya tiene un vocabulario ruso rico sin saberlo. Articule las consonantes con fuerza. No olvide que, para facilitar su trabajo, las vocales tónicas llevan acento o diéresis (é). Primero escuche la palabra y repítala sin mirar el libro. La segunda vez escuche e identifique las letras, la tercera, escuche y lea la palabra. Por último, intente leerla sin ayuda. Repita este proceso hasta que sepa leer las palabras de la lista sin problemas. ¡Suerte!

XII

Palabra rusal Palabra rusa2

Pronunciación

Español

nána

papa

papá

fláMa

dam a

dam a

flp á M a

d ra m a

d ra m a

flÓKTOp (1)

d o k ta r

d o c to r, m é d ic o

A3ÓT

azot

n itró g e n o

Áqpec

a d rís

d ire c c ió n

AKpo6áT (1)

akrabat

a c ró b a ta

AHaHác

ananas

a n a n á s , p iñ a

AHOHtíM (2)

a n o ñ im

a n ó n im o

t lU C < # - *

f y o jv n &

fis

y S fy p J L C *

(1) En las silabas no acentuadas la o se pronuncia como una a reducida (delante de la sílaba acentuada, al inicio o al final absolutos de una palabra) o como una a muy reducida (en todas las otras sílabas no acentuadas). (2) No olvidemos que la n (u) "moja’ la h , que sonará como “ñ".

XIII

CaMOBáp (1)

samavar

samovar

AMépuKa

amierika

América

nácnopr

paspart

pasaporte

S fá x & n > C > p *ty is ‘

AneKcáHflp

aliksandr

Alejandro

Bap

bar

bar

MunmÓH {3)

million

millón

JléHa

liena

Helena

JláMna (4)

Lampa

lámpara

Kpefli^T (5)

kridit

crédito

Kócm o c

kosmas

cósmos

cÁ oU A jLfU X ,

HS

\A ¿>C vO U >i> {3} La combinación nu suena como la “II” castellana. (4) Recordemos que la n es velar, y la transcribimos con L, a menos que la ablacte algún sonido palatal (e, d, u, r, to), que se indicará con una I en la transcripción. (5) La ó también suena muy suavemente aquí, como en el francés “adleu”.

XIV

HB3HÓB

ivanof

ívanoff

JlyHá

Luna

juna

AKBápwyM

akvarium

acuárium

Atom

atam

átomo

>KecT (6)

zhest

gesto

>KaprÓH

zhargon

jerga, arg

rapá>K

garash

garaje

®pá3a

traza

frase

®ópMa

forma

forma

Kócpe

kofi

café

napwjK

parish

París

(6) La pronunciación de la xr es siempre muy fuerte, no puede ablandarla ningún sonido.

XV

AKTép (7)

aktior

actor

AMC|3HTeáTp

amfitiatr

amf¡teatro

Hen

chíek

cheque

0|í(3HKa

fizika

física

MeMnwón

chinrtpion

campeón

KnioH

kliuch

llave, clave

LUaHc

shans

probabilidades

IHaccki (8)

shassi

marco

Hañ

chay



shafior

chófer

H ¿ u t LUoc(Dép

(7) No olvidemos "mojar" la m delante de é, (8) Las consonantes dobles se pronuncian un poco más alargadamente que las simples.

XVI

Tenepán (9)

guiñiraL

general

TenecjaóH

tilifon

teléfono

Mefluii^Ha (10)

midits'ína

medicina

U,wpK

ts'írk

circo

Pá3a (11)

roza

rosa

Bpwráfla

brigada

brigada

KóHcy/i

konsuL

cónsul

KaKáo

kakao

cacao

muziey

museo

$ C ¿ ts fC ¿ L O

Myáeíí

(9) Mojemos la h Las combinaciones su, se se pronuncian como “gui", “gue”, respectivamente, es decir, la 3 nunca será como la “j" española. (10) La y también suena siempre muy duro, la u no la ablanda, es más, se convierte, en la pronunciación, en u . Esto es válido para la ¡k, ui y y . (11) La “r” inicial no es tan fuerte como en español.

riÓHTa

p o c h ta

c o rre o s

ia

yo

a ilie ia

paseo

OpáHi^Mn (1 2 )

frantsYia

Francia

AnbMaHáx (13)

al'manaj

almanaque

ABTO M o6iínb

a fta m a b il'

a u to m ó v il

Annéa fe M r& rC & A "

xjH in o u ¿ o < 5 u u 4 ? ílp o c tié c c o p

p ra fie s s o r

p ro fe s o r

Xaóc

jaos

caos

MexáHMKa

m ija ñ ik a

m e c á n ic a

xop

jor

c o ro

(12) La combinación un se pronuncia aproximadamente como el español “la” en "María". (13) La n, cuando en la transcripción usamos la T minúscula, o como en este caso, la combinación T" el apóstrofo indics palatalidad y sirve para señalar la presencia de la t>, siempre es suave. La L mayúscula simboliza una n dura.

XVIII

XpoHÓMeTp

jranometr

cronómetro

OoTorpácfíMfi

fatagrafiia

fotografía

OcjDHpép

afitser

oficial

KoHL(épT

kantsert

concierto

LLlaMnáHb .

shampañ

champán

PoccÑa

rassiia

Rusia

MwHyra

minuta

minuto

Bará>K

bagash

bagaje

ToBápnu4

tavarishch

camarada

U4m

shchi

plato típico

vagón

vagón

0O s£C ¿U PC ^-

tU y U S BarÓH

XIX

jaraktier

carácter

vT

vosotros/-as, usted/ -es

KpblM

krím

Crimea

I ;13

gas

gas

IÍOCTIÓM

kastium

conjunto

XupáKTep

Ubi

(14)

^ C o & fy v tO u c * >KypNán zhurnaL

revista

9 K t^ p 4 M U r nwaHMCT

piañist

pianista

PySrib

rubí'

rublo

Banán

banan

plátano, banana





& Ü & 4U

Tu W Cm

s

(14) Como veremos más adelante, el ruso, a l igual que el francés, usa la forma “vos" en situaciones formales.

XX

noáT

paet

poeta

Ea/ianáfiKa

baLaLayka

balalaica

AKL{éHT

aktsent

acento

Tenerpá0

tiligraf

telégrafo

KpoKOfliín

krakadiL

cocodrilo

MHweHép (15)

inzhYñer

ingeniero

emigrant

emigrante

tU e ^ c u te ^ SMwrpáHT

S u U t A f C & jt f X s CeKpeTápb

sikritar’

secretario

AKafléMua

akadiemiia

academia

OpiíéCTp

arkiestr

orquesta

Kopuflóp

karidor

pasillo

{15} Podemos ver como absorbe la convertirse en "ñ”.

h

la "I" de la e rusa, para

XXI

Ónepa

opira

ópera

ÁpMUfl

armiia

ejército

06-béM (16)

ab-iom

volumen

ypá/i

uraL

Urales

CnyTHMK

sputñik

sputnik

d fu

aau

Sl *

C tU jfn S c u H s

(16) El signo de no-palatalldad, separa las dos silabas. Este signo se utiliza sólo en el Interior de las palabras para separar los prefijos de las palabras que comienzan con a, e, é. ¡Muy bien! Ahora ya podemos pasar a la primera lección.

1

OflkiH (adin) pierviy urok

n É P B b iíí y p ó K f l ó S p b iií fle H b l

Dobr'iy dieñ!

1— flóSpbiw

fle H b !

(1)

DobrTy dlefi!

2— flóBpbiíí fleHb! Dobrty dieñ!

3— Kan fle/iá? (2) Kak dila?

4 — Xoponió, Jarasho.

5 — Bbi Kyflá? (3), (4) Vi kuda? PRONUNCIACIÓN (los números son de las líneas correspondientes) 3 la e átona se pronuncia como la ¡ dená - dila (con una d mojada) 4-6 la o átona se pronuncia como una a breve: xopootó jarasho; doMÓü - damoy NOTAS

(1) Esta fórmula se usa también por la tarde. Temprano por la mañana, en cambio, se dice fíóSpoe ympot (Buena mañana). (2) El ruso carece de artículo. [Un problema menos! (3) Si se sobreentiende, el verbo puede omitirse. Lo sustituye el pronombre personal correspondiente. Asi nos ahorramos la conjugación... Además, el pronombre personal simple basta para presentarnos: f ! - Ésa (Me llamo Eva), J7 - wypnanúcmxa. (Soy periodista). (4) Como se ha dicho ya, el ruso usa la forma eai indistintamente para “vosotros, vosotras, usted, ustedes”. Es el tratamiento más frecuente (como el francés 'Vous'') y más neutro.

flBa (dva) 2

PRIMERA LECCIÓN ios diálogos de esta lección, así como los de tas siguientes, son sacados de la vida cotidiana rusa. Déjese usted "empapar" por su ritmo y melodía. Repítalos muchas veces intentando imitarlos io mejor posible. Esta excelente técnica de memorización le permitirá adquirir, un poco tiempo, el acento un tanto cantarín de los moscovitas. ¡Buenos días! 1 — ¡Buenos días (Buen día)! 2 — ¡Buenos días! 3 — ¿Qué tal (Cómo [van las] cosas)? 4 — Bien. 5 — ¿A dónde [va] usted? Recordatorio: las palabras entre paréntesis dan la traducción iiterai del texto; los corchetes encierran aquellas palabras que son indispensables para la comprensión del texto español, pero que no figuran en el original ruso.

ypoK 1

3 rpw (tri) 6 — 9\ - flOMÓÍÍ. A Bbl - flOMÓÍÍ? (5). la damoy. A v i damoy? b TeáTp (6). Ñet, f tiatr,

7 — HeT,

8— A b KafíóPi? A f kakoy? 9 — Mbl — B BOJlblüÓfí (7). Mi v bai’shoy. 10 — A o CBMfláHklfl!

□a svldañial 11 — A ° CBMfláHMn!

Pa svldañial NOTAS (5) El ruso utiliza los pronombres personales delante del verbo conjugado casi siempre. (6) Para responder a la pregunta Kydá? (a dónde), usamos la preposición e seguida del nombre en cuestión, Vemos que la e se pronuncia como T , porque está delante de una PRONUNCIACIÓN 7 -9 como sabemos, la e, a, d, 3 ensordecen en final de palabra o delante de consonantes sordas y se convierten en qb, k, m, c, respectivamente. Un ejemplo: enat<óü - f kakoy

Km dejta? Ahora que ya lo entiende todo, conviene grabarlo bien en la memoria. Aquí tiene los primeros ejercicios de este libro: ¡seguro que los hará de maravilla! ynPAMHÉHHa (Ejercicios) HHTáííTe ki nepeBOArire (Lea y traduzca [las frases que siguen]):

Estas frases son unos módulos pequeños que se pueden usar sin modificación en la conversación. Antes de traducirlas, léalas en voz alta varias veces para que se le graben bien. 1 Bhi - flOMóíí? - fla, flOMÓü, 2 Bw b TeáTp? - fla, b reáTp. 3 Bw - b TeáTp? - Hot, flOMÓü. 4 Bu - floiwóíi? - HeT, b TeáTp. 5 í l - flOMóíí. - A Mbi- b TeáTp. 6 Mbi flOMóíí. - A a - B TeáTp,

Henil pe (chit'íri) 4

6 — Yo [voy] a casa. Y ustedes, ¿[van] a casa? 7 — No, [nosotros vamos] al teatro. 8 — ¿(Y) a cuál?

9 — Nosotros [vamos] al Bolshoi. 10— ¡Hasta la vistal 11 — ¡Hasta la vista! NOTAS consonante sorda. En la linea siguiente, en cambio, se halla delante de una sonora, y no cambia: se pronuncia V . En la lección 7 sabrá usted algo más de esta preposición. (7) Es el famoso teatro de la ópera de Moscú. (Bonbtuóü Teámp - Teatro Grande).

En las páginas pares encontrará usted la solución de los ejercicios. Como verá, no se trata de ejercicios especializados en la gramática o en el vocabulario: nuestro método procura enseñarle la lengua en su globalidad - sin olvidarse, desde luego, del principio de la gradualidad. También le ofreceremos complementos de estudio, chistes, anécdotas, curiosidades culturales, que le permitirán conocer mejor la cultura rusa. Traducción 1 ¿[Van] ustedes a casa? - Sí, [vamos] a casa. 2 ¿[Van] ustedes al teatro? - SI, [vamos] al teatro. 3 ¿[Van] ustedes al teatro? - No, [vamos] a casa. 4 ¿[Van] ustedes a casa? - No, [vamos] al teatro. 5 Yo [voy] a casa. - (Y) nosotros, [en cambio, vamos] al teatro. 6 Nosotros [vamos] a casa. - (Y) yo, [en cambio, voy] al teatro.

BoccTaH 9 BHTe t s k c t (Reconstruya el texto) Cada punto representa una letra, nunca un punto fina/ de oración. 1

¡Buenos diasl

2

¡Buenos días!

3

¿Qué tal?

ypoK 1

5 nflTb (piaf)

.......... ? 4

5

Bien,

¿A dónde va(n) usted(es)?

........ ?

************************************************* B T O P Ó tt y P Ó K

ftaroy urok

KaK n pafl! Kak ia rat!

1 — Annó (1)! Armó! Oto (2) Bopiíc? ALLol ALLo! Eta Barls? 3 T 0 (3) fl. A KTO TOBOptÍT? Da, eta ia. A ktí gavarlt?

2 — fla,

3 — 9\, a roBopió (4) - BafliÍM. la, ¡a gavarlu -V a d im

NOTAS (1) Annó se dice por ¡Digal y por ¡Oigal indiferentemente. Sólo se usa en las conversaciones telefónicas, no tiene ningún otro significado. (2) 3m o -m eá m p es una forma muy usual de presentar o Indicar algo. De aquí ha pasado a la conversación para identificar personas. En la respuesta podemos volver a observarlo. Es de notar la ausencia del verbo: ecrnt, la única forma viva del presente del verbo copulativo ruso ("ser y "estaf en español), se omite casi siempre.

wecTb (shest’) 6 6

7

A casa.

¡Hasta la vistal

.............. ! Respuestas: 1 flóSpbiií flSHb! 2 fli6 p w fl fleHbl 3 KaKflená? 4 Xopoiuó. 5 Bbl Kyflá? C flOMóñ, 7 fio CBktfláHHH.

Para hoy, nos despedimos con la misma expresión: fío ceuóaHun!

* * * * * * * * * H t* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

SEGUNDA LECCIÓN ¿Cómo invitar a un amigo? ¿Cómo hacer una llamada telefónica? Dentro de unos minutos usted ya sabrá la respuesta. ¡Atención!

¡Qué contento [estoy]! 1 — ¡Oiga! ¡Oiga! ¿Eres tú, Boris (eso [es] Boris)? 2 — Sí, soy yo (esto [soy] yo). Pero ¿quién es (habla)? 3 — Soy yo, Vadim (yo, yo hablo, Vadim).

NOTAS (3) Notemos que úmo corresponde a las dos palabras españolas "esto" y “eso” . (4) Hemos visto, por primera vez, dos form as verbales conjugadas, aoeoptó y soaopúm: a lo largo de esta semana va a ir conociendo otras, y en la lección siete va a encontrar un resumen de las formas estudiadas.

7 ceMb (s¡em‘)

4 — O! BafliÁM! o

Vadim!

5 — 3flpáBCTByíí (5), flpyr! Zdrastvuy cfrukl

6 — 3flpáBCTByPi, 6paT (6)! Zdrastvuy brat!

7 — KaK H pafl (7)! Kak ia rat!

8—

tó)k©pafl!

Tfle Tbi?

la tozhí rat! Gdie ti?

9 — flóMa (8). Doma.

10 — npMXOflÚ! Prijadfl

11 — Xopoujó (9). flo Bcrpénii! Jarasho. Da fstriechí! PRONUNCIACIÓN 5-7 Insistimos en que las consonantes finales, si pueden, ensordecen: dpys - druk, pad - pat (hay una sola excepción: Sos - boj o bog, con una g ligera en español) NOTAS (5) Uf, tenemos que descansar un poco. Esta palabra, el saludo quizás más frecuente del ruso, no la han inventado para nosotros, Pero no es tan feo el diablo como le pintan: respire hondo y volvamos a intentarlo: zdrast-vuy! La segunda mitad ya va bien. En cuanto a la primera, podemos hacer una trampa: en el habla rápida, los rusos no sólo omiten la primera e, sino muchas veces la 5 también, El resultado final es, pues: zrast-vuy! Un poco de práctica y ya se han olvidado las dificultades, ¿no es asi? Y si ya lo pronunciamos bien, podemos añadirle un -me: 3dpáecmeyümB, o sea z(d)rast-Vuy-tle. Esta palabra es el ' saludo formal más usual.

No hace falta aprender estas frases de memoria. Usted siga escuchando las grabaciones y repitiendo lo que oye: los ejercicios confirmarán que anda p or buen camino.

BócsMb (voslm’) 8

4— 5— 6— 7— 8—

¡Oh! ¡Vadim? ¡Hola, amigo [mío]! ¡Hola, hermanó! ¡Qué contento [estoy]! ¡Yo también [estoy] contento! ¿Dónde (tú) [estás]? 9 — En casa. 10— ¡Ven [a verme]! 11 — De acuerdo. ¡Hasta pronto (hasta el encuentro)! NOTAS

(6) Entre amigos (hombres) 6pam y dpye son apelativos frecuentes. Los buenos amigos se dirigen el uno al otro con el nombre de pila, como en español. (7) Si es usted mujer, debe decir: pádal El femenino en ruso acaba en -a, al igual que en español. Este parecido nos ahorrará mucho trabajo. En la pronunciación pasa lo mismo, que en catalán: verd - verda, con “t" final pronunciada en la primera palabra, pero con “d". intervocálica en ia segunda. Para el plural, hay una sola forma: mu pádbi, eu pádu: estamos contentos, están ustedes contentos. (8) ¿Se acuerda usted de cómo se dice en ruso “a casa”? Quizás le cueste aún menos recordarlo si sabe que en ruso dOM es "casa” (piense en el español ''doméstico"). Así óom (casa), dóMa (en casa) y óomóü (a casa) forman una familia, (9) Xopouió, en el lenguaje coloquial, equivale a “vale”, “de acuerdo'1, pero en realidad significa "bien".

ypoü 2

9 fléBATb (dievit’)

BocctaHOBiÍTe

tbkct :

1

¡Hola, Boris!

2

¡Hola, Vadim!

3

¡Qué contento estoyl

yriPAJKHÉHMH HwTÓCÍTe

h

nepaBOflÚTe

1 3 to Bopiíc, a 3to BafliÍM. 2 3 to flpyr, a áío 6paT. 3 3 roBopió, m BafliÍM roBopirrr. 4 KaK a pafl! f l Tó>Ke pafl. 5 Bbi flówa, m h flóMa.

************************************************* t p e t m Cí

ypóK

trietiy urok

Bbi roBopHTe no-pyccKM? vT gavarlte pa-ruski

1— npoentre, mto Bbi roBopitTe? Prastiti, shto v i gavarlti?

PRONUNCIACIÓN 1 La y, que casi siempre corresponde a la "ch" del español, en algunas palabras, como wr>o, o un poco más abajo kohów o , se pronuncia como “sh” .

AécflTb (diesit) 10

4 Yo también estoy contento.

5

¿Dónde estás?

....... ? 6

En casa.

7

¡Hasta pronto! .... i

Traducción 1 Éste es Boris, y éste, Vadlm. 2 Él es [un] amigo y él, [mi] hermano. 3 Yo hablo, y también Vadim habla. 4 [Qué contento [estoyjl - Yo también [estoy] contento. 5 Usted [está] en casa, y yo también [estoy] nn casa.

Respuestas 1 3flpáBCTsyñ, Boptfc! 2 3flpáBCTByPi, Baflwrui! 3 Kan a pafl! 4 f l TÓ*e |Wfl. 5 TfiS Tbl? 6 flÓMS 7 flo HCTpéMUl

*+ ***********************************************

TERCERA LECCIÓN Si no entiende io que le están diciendo, quiere agradecer o proponer algo, será ésta su lección preferida. En un abrir y cerrar de ojos ya sabrá qué ha de decir - en ruso.

¿Habla usted ruso? 1 — Perdone, ¿qué dice usted?

ypoK 3

11 OAÑHHaAMaTb

(a d in a ts a t')

2 — Bbi pyccKMM? Vi ruskiy?

3 — Her,

a

wcnáHeLj (1).

Ñet, ia ispañits.

4 — Bbi xopouió roBopwre (2) no-pyccKH (3). 5—

Vi jarasho gavariti pa-ruski. C n a c t í 6 o ! Bbj ÓHeHb jiK)6é3Hbi (4). Spasíba, vi ochiñ líubíeznT.

6 — A OHá (5) rüBopMT no-pyccKM? A ana gavarit pa-ruski?

7 — KoHéHHo! OHá pyccKaa. Kañeshna, ana ruskaia.

8 — flaBáfrre roBopáTb (6) no-pyccKw! Davaytf gavarit1pa-ruski!

9 — C yflOBónbCTBweM (7). R ÓHeHb ntoS/itá pyCCKMÍI A3blK (8). S udavofstviiem, ia ochiñ liubliu ruskiy yizík. PRONUNCIACIÓN 8 El signo de palatalídad b no se pronuncia como un sonido autónomo, sino indica que la consonante precedente es palatal. Para conseguir una pronunciación adecuada, usted puede articular una ligera y rápida “i” detrás de la consonante indicada: aoeopúmb - gavarlt(i) 9 En la palabra ntoñmó la combinación nto se pronuncia con mucha suavidad; y no olvide que el acento recae en la última silaba, tiene que pronunciarla con más fuerza. NOTAS (1) La forma femenina es ucnáma, y los plurales, ucnámtbt y ucnáHKu, respectivamente. (2) Bu soeopüme - vosotros habláis, usted habla, ustedes hablan; oh/ ohé soeopúm - él/ella habla. En la lección 7 vere­ mos el paradigma del presente. (3) flo-pyccKu - en ruso, Existe una forma especial para todas las lenguas; no-ucnáHCKU (en español), no-(ppaHLiy3CKu (en francés), no-aHanüüct
flBeHáfluaTb (dvinatsat’) 12

2 — ¿[Es] usted ruso? 3 — No, yo [soy] español. 4 — Usted habla bien el ruso (usted bien habla en ruso). 5 — Gracias. [Es] usted muy amable. 6 — Y ella, ¿habla (en) ruso? 7 — Por supuesto. Ella [es] rusa. 8 — ¡Hablemos en ruso! 9 — Con [mucho] gusto. Me gusta mucho la lengua rusa (Yo mucho quiero Ja lengua rusa). NOTAS (í¡) Las pronombres personales en ruso son, pues: a, mw, Mbi, eu y oh (él), OHá (ella), ohó (ello), ohú (ellos). (6) Esta forma verbal, combinada con el infinitivo de otros verbos (que acaban, en su mayoría, en -amb, -urrtb o -emb), se usa para exhortar, animar a alguien a hacer algo juntos. Raeáüme paóómamb! ¡Trabajemos! (7) Ahora que ya dice bien ¡Hola! en ruso, c ydaeónbcmeueM es un juego de niños. Sitabéelo: su-da-vól’s(t)-vi-iem y pronúncielo primero lentamente, luego cada vez más rápido. En poco tiempo lo dirá como un ruso nato, (0) Habrá observado usted que la palabra ptfccKUü (mase.) y pfccKan (fem.) se emplea indistintamente como nombre de pueblo y como adjetivo. Muchos pueblos, en cambio, tienen en ruso una denominación especial que sólo sirve de nombre sustantivo, y hay otra forma distinta para usos adjetivales. Por ejemplo: # uenáneti, pero ucnáHCHUü rs& k. Asimismo, (ppauiiys, {fipaHuyMGHKa, pero cppaHitfócKuü, cppaHt4y3¿Kan (francés, francesa),

ypoK 3

13 TpMHáfluarb (tri natsat )

ynPAJKHÉHUfl HiiTáÑTe » nepeBOfliüTe:

1 Bbi p ^ c c k h íí ? - fla, a p ^ c c k m Cí , 2 Bbi HcnáneM? - fla, a McnáHeL(. 3 O h pyccKMíí? - HeT, oh c|>paHL\y3. 4 O h $paHt$3? - HeT, oh pyccKMíí. 5 Bbi xopoLuó rOBopi^Te no-pyccKH. - Cnacitóo. 6 O h xopomó roBopi^T no-pyccKH? - Xopoiuó. 7 OHá roBOpiíT no-p^ccKM? - KoHéHHo! 8 flaBáiíTe¡ roBopiíTb no-pyccKH! - C yflOBónbCTBneM. BoccTaHOBlÍTe Teiícr: 1

¿Es usted ruso?

............. ? 2

No, yo soy francés.

************************************************* M E T B É P T b IÉ Í Y P Ó K

chitviort'íy urok

H Bcé noHMMátol ía fsio pañímaiu 1 — Mto Tbi flénaem b (1)? Shto t'f gieLaiesh?

2— Yny aHmiíiícKMíí fl3iíiK (2). Uchú angllyskiy yiz'ik.

PRONUNCIACIÓN 2 R en silabas átonas se pronuncia como yi: nssiK - yizTk

NOTAS (1)

He aquí el primer verbo en 2a. persona singular. En la lección 7 encuentra usted el resumen de la conjugación.

«neTúpHafluaTb (chit'irnatsat') 14 :t

¿Habla usted ruso?

? A SI, yo hablo ruso.

Iiiid u c c ló n i ¿|I!b] usted ruso? - SI, yo [soy] ruso. 2 ¿[Es] usted español? - SI, yu Isoy] español, 3 ¿[Es] él ruso? - No, él [es] francés. 4 ¿[Es] él tu mate? - No, él [es] ruso. 5 Usted habla bien el ruso. - Gracias, II ¿I labia él bien el ruso? - [SI], bien, 7 ¿Habla ella ruso? - Por NUimosto, 8 ¡Hablamos en rusol - Con [mucho] gusto.

Itim puestas I Hi .i pyccKMíí? 2 HeT, h (ppamiys. 3 Bbi roBopiíTe no-pícow? 4 fla, ■i rimopid no-pyccKU.

Mu consejo antes de terminar: recuerde usted las |uil¡ibritas siguientes, muy útiles a toda luz: que, qué muy, mucho HoiiéMHo- naturalmente

iV/owfa-

A************************************************

CUARTA LECCIÓN Con el ritmo que lleva, pronto podrá decirlo mismo que ei lítalo de esta lección.

¡Lo entiendo todo! 1 — ¿Qué estás haciendo (qué tú haces)? 2 — Estoy estudiando inglés (estudio la lengua inglesa). NOTAS (2) Ver las notas 3 y 7 de la lección anterior. Observe aquí que en una conversación Informal se omite el pronombre personal delante del verbo. ypo«4

15 naiHáaMaTb (pitnatsat')

3 — Tbi yjKé roBopiímb no-aHrnifiíícKH? Tí uzhe gavarish pa-angllysk¡?

4 — HeMHÓro rOBOpró,

ho

Bcé noHHMáto.

Ñimnoga gavariu no fsio pañimaiu.

5 — Tbl 3HáeLUb 4)paH!4y3CKMÍÍ 33blK? Tí znaish frantsuskiy yizík?

6— KOHéMHO, 3HálO. Kañeshna, zhnaiu.

7 ~ A KaK no-paHL#3CKw “noKá (3)”? A kak pa-frantsuskl paka?

8 — “noKá” no-ctipaHL(y3CKM “náo”. Paka pa-frantsuski chao.

9 — Ho

3t o

no-man b í hckm!

No eta pa-ital'lanski!

10 — npáBfla? 3 HáHMT, n 3Háfo w (4) HTan bá HCKI/IM fl3blk! Pravda? Zhachít, ia zhaiu ¡ ¡tal'ianskiy ylz'ik! 11 — Bcé ÁCHO! flo BCTpÓ4H! Fsio ¡asna! Da fstrlechil 12 — riOKá! Paka! PRONUNCIACIÓN

4 la conjunción ho es tónica 5 el grupo se suena como una s larga, por ejemplo, en


wecTHáflMaib (shTsnatsat’) 16

3 — ¿Ya lo hablas (tú ya hablas en inglés)? 4 — Hablo un poco, pero lo entiendo todo (poco hablo, pero todo entiendo). 5 — ¿Sabes francés (tú sabes la lengua francesa)? 6 — Por supuesto (sé). 7 — Y ¿cómo [se dice] en francés “hasta luego"? 8 — "Hasta luego” en francés [es] "ciac". 9 — ¡Pero eso [está] en italiano! 10— ¿[De] verdad? [Esto] significa [que] yo sé también italiano! 11 — ¡Todo [está] claro! ¡Hasta pronto! 12— ¡Hasta luego! NOTAS (3) No equivale exactamente a "hasta luego". Se despiden asi sólo amigos próximos; esperando, eso si, verse pronto. A usted le recomendamos, de momento, el neutro fío ceudáHunI Ah, y memorice bien la pregunta Ksk no-pyccKu .... ? - ¿Cómo se dice en ruso ....... ? Al principio podrá necesitarla. (4) La conjunción u (m) se traduce o bien como “y", o bien como “también”, siempre dependiendo del contexto. BoccTaHOBifrre Tener:

1

¿Qué estás haciendo? 9

2

3

Estoy estudiando ruso (la lengua rusa).

¿Sabes ruso (la lengua rusa)? 9

4

Un poco (sé). yDOK 4

17 ceMHáfluaib (simnaísat1) 5

¿Cómo [se dice] en francés *KOHéHno”? _


n ip

6

Hablemos en español.

7

Me gusta el español, pero no lo hablo (yo quiero el español, pera no hablo en español).

. / . . .? .............................................. -

8

Perdone, ¿qué dice usted? [Es que] yo no entiendo el ruso.

ynPAWHÉHMfl HMTáfire ki nepeBOfliÍTe

1 flóSpwíí fleHb! Mt o ™ flénaeiub? pycCKMPi n3biK. 2 A Tbi 4to flénaemb? - A a yn^ c|dpa Hm^3CkmPi H3ÚK. 3 Ts roeopi?iLUb no-pyccKM? - Hen/móro POBOptó. 4 A Tbi rOBOpwwb no-(|)paHL|y3CKM? - KoHé4HO, roBopió. S A Bopwc 3HáeT cfcipaH4Í3CKWM a3¿ik? - Oh 3Háer cjDpahpyscKHPí, aHrjiiWcKMM n UTanbnHCKMtí fl3biKtí. 6 9\ roBopió no-aHmií|tfcKM, a nO-MTaj1bÁHCKM He nOHMMátO. A fl HeMHÓrO noHMM á io , HO He rO BOpií).

BoceMHáflMaib (vaslmnatsat') 18

Uimimamos algunos verbos conocidos. ¿Qué debemos .............................. (hacer)? (estudiar el ruso) para (saber), .(entender) y ... (hablar).

Iraducción: 1 li sueños días! ¿Qué astas haciendo? - Estoy estudiando ruso. v Y tú. ¿qué estás haciendo? - Yo estoy estudiando francés. :i ¿I labias ruso? - Un poco (hablo). 4 Y tú, ¿hablas francés? - Por ■iMpuesto, [lo] hablo. 5 Y Boris, ¿sabe francés? - Él sabe francés, miilite e itafiano. 6 Yo hablo ingfés, pero no entiendo el italiano. - Yo, tm cambio, entiendo un poco, pero no lo hablo.

Pospuestas: 1 lIto tw flénaeiub? 2 R yuy pyccKMíi nawK. 3 Tbi SHáeiiib p^ocKMñ híii.ik? 4 HeMHóro 3HáfO. 5 Kan no-cfcpaHuyacKM "KOHéuHO1 '? 6flaBáfiTe

mnopiÍTb no-McnáHCKH. 7 mo&iió ncnáHCKuPi aaúK, ho hs rgaopk) no ■McnáHCKM. 8 ripocrúTe, 4to Bbi rosoptíTe, q hs noHUMáio noi ^ cckm.

ypoK4

19 fleeflTHáflLiaTb (divitnatsat’) platíy urok

n ^ T b ií í y p ó K

flaB áíÍT e n 0 3 HaKÓMMMCfll davayti paznakomimsia!

1— flasáííTe no3HaKÓMMMCfi (1)! Davayti paznakomimsia I

2 — C yflOBÓJibCTBMeM! S

udavol'stviiem!

3 — Mena aoByT flaBiífl (2). A

ksk

sac 30ByT?

Miña zavut David. A vas kak zavut?

4 — MeHá 30b ít HaTáma. Ónetib

dpmátho.

Miña zavut Natasha. Ochiñ priiatna.

5 — Karáe Kpaoteoe

iíma

(3)!

Kakoi krasivai imia!

6— Bbi ó
fleáfluaTb (dvatsat') 20

QUINTA LECCIÓN I a esta lección le desvelamos el secreto de cómo conocer gente nueva en Rt/s/'a y de cómo ganarles e l nlncto con unos piropos.

¡Conozcámonos! 1— ¡Conozcámonos! 2 — Con [mucho] gusto. 3 — Yo me llamo David (me llaman David). ¿Y usted (y a usted ¿cómo [la] llaman?) ? 4— Me llamo Natasha (me llaman Natasha). Mucho gusto (muy agradable). 5— ¡Qué nombre [tan] bonito (qué bonito nombre)! 6 — ¡[Es] usted muy amable! NOTAS (:i) En ruso hay tres géneros; masculino femenino neutro o h (él) oHé (ella) ■ o h ó (ello) dpys (amigo) nodpysa (amiga) úmp (nombre de pila) La terminación -oe de los adjetivos indica que el nombre que les sigue es de género neutro, Estas palabras - que, por regla general, son sustantivos abstractos-, suelen acabar en -o, o en -e, pero hay algunas excepciones, como úmp.

flaBaúTs noshaKOMWMCfí!

ypoK 5

21 f íB á / m a ib

oflrtH ( d v a t s a f a d in )

7 — KcTáTM,

óto moíí

(4) ptfcCKMíí flpyn Eró

(5) 30B^T BafliíiM. Kstati, ata moy ruskfy dmk. Vivo zavut Vadim.

8 — A a eró 3Háro (6)! A ia yivo znaiu!

9 — KoHéHHo! Oh óMGHb

hsbócthbiíí

aicTép (7).

Kañeshna! On ochiñ izvies(t)níy aktíor, 1 0 — A bot moü n o f lp y r a . B u e é 3 H á e ie ? 11 — 12 —

A vot maia padruga. VT yiyo znaiti? H d t (8), q e é H e 3H áto, k co?Ka.néHWK>. Ñet, ia yiyo fíe znaiu, ksazhallefíiu. K aK áa K p a c rtB a q flée yLU K a (9 )!

Kakaía kraslvaia dievushka! PRONUNCIACIÓN 5-12 En las oraciones exclamativas de arriba los elementos más acentuados son KaKán y Kaxóe. 7 la r en Jas combinaciones -eao y ■oso (las terminaciones del caso genitivo singular) se pronuncia V . Pero: HBMHÓao (porque no es un genitivo), lar a se pronuncia „g“ 9 Recuerde que kqh& iho se pronuncia con “sh" en lugar de "oh". En la palabra useécmHbtü puede olvidarse usted de Fa m: se omite - izvlesníy. 11 éé se pronuncia yiyo. NOTAS (4) En este texto hay dos posesivos, moü (mí, mío) y Moá (mi, mía). Son siempre tónicos y se adaptan al género de la palabra que los sigue. (5) Hemos visto fas formas m m (me, a mí), eac (a usted/es/), ahora viene esó (lo) y más abajo eé (la). Si escucha y lee el diálogo algunas veces, estas palabritas se le grabarán en la memoria sin el menor esfuerzo. (6) El verbo ¿namb significa ‘saber1'y “conocer1': es el contexto el que decide por qué traducción optamos. (7) Observemos que, aunque el orden de las palabras en ruso es bastante libre, el adjetivo calificativo siempre precede ai nombre. Una regia más que podemos aplicar automática­ mente.

ABáfluarb flBa (dvatsát’ dva) 22

7 — A propósito, éste [es] mi amigo ruso. Se llama Vadim (io llaman ~). 8 — ¡Pero yo lo conozco! 9 “ ¡Por supuesto! Él [es un] actor muy famoso (muy famoso actor). 10— Y ésta [es] mi amiga (y he aquí ~). ¿La conoce usted (usted la conoce)? 11 — No, (yo) no la conozco, por desgracia. 12— ¡Qué chica [tan] bonita (qué bonita chica)! NOTAS (8) ¿Recuerda usted la solución de la séptima y la octava frases de la lección anterior? Habrá notado que en ruso hay dos palabras para la negación: nem sirve para negar una oración entera, y hq, para negar una parte de la oración. Hem puede aparecer autónomamente, ne, en cambio, tiene que Ir seguido de la cosa negada. Las oraciones negativas siempre se introducen por un nern. (9) Ya conocemos palabras de los tres géneros rusos. Intente recordarlos: en la lección 7 resumiremos sus características básicas.

B occT anoB ^T 8

tgkct :

1

Éste es mi amigo ruso.

2

Ésta es mi amiga.

3

¡Qué nombre [tan] bonito! ............................... t

4

¡Qué chica [tan] bonita!

ypoK 5

23 flBáfluaTb Tpw (dvatsaf tri) 5

¡Hasta pronto!

6

¡Hasta luego]

ynPAKHÉHMfl MMTáÜTe w nepeBOflMTe;

1 flaBáííTe no3HanÓMMMCíi! - C yflaBó/ibCTBweM! 2 KaK aac 30ByT? - MeHÁ 30bít néTp, A Kan Bac 3o8yT? 3 MeHÁ 30b^ t HaTáma. - Karóe KpacwBoe mmh! 4 Cnacitóo. Bbi ónéHb nio6é3Hb¡. 5 HaTáma, Bbi roBopitTe no-cppaHi4y3CKH? - HeT, ho a y ^

Ct>paHL|y3CKMM S3ÚK. 6 ÓtO ÓHGHb KpaCMBblfi H3bll
shistoy urok

f A e B bl JKMB0T8?

gdie vi zh'fvioti 1—

CK aX lÍTe

(1),

KTO 3T0

(2)?

Skazhíti, kto ata? NOTAS (1) CKayKúme en realidad es sólo "diga", "-me" se sobreentiende por la situación. En cuanto a la pronunciación, recordemos que las letras xc, uj y q transforman la u en u (2) En la segunda lección hemos visto que émo es un comodín que se puede aplicar tanto para cosas como para personas. Si no recuerda alguna palabra, no se corte, use émo, y es casi seguro que le entenderán.

fleáflLiaTb Herbipe (dvatsat1chitiVi) 24

Traducción: 1jConozcárronosl - Con [mucho] gusto. 2 ¿Cómo se llama usted? Me llamo Plotr (Pedro). Y usted, ¿cómo se llama? 3 Me llamo Nutasha - ¡Qué nombre [tan] bonito! 4 Gradas. [Es] usted muy nmable. 5 Natasha, ¿habla usted francés? - No, pero lo estudio (yo estudio la lengua francesa) 6 ¡(Esa) es una lengua muy bonita! - Por supuesto, pero (yo) lo hablo poco. Respuestas: 1 3 to moíí pyccKiw apyr. 2 3 to mor noppyra. 3 Katóe KpacúBoe - 4 KpaciÜBaR fléayiuKa 5 - BCTpéHU 6 flotó ¿Qué le parece? Con cinco días de trabajo ya sabe usted cómo saludar, presentarse, conocer gente, decir piropos, hablar por teléfono... No se preocupe si no lo recuerda todo: el tiempo trabaja para usted. Cuando vuelva a estas páginas, todo esto le parecerá cosa de coser y cantar. Ahora ya lo entiende todo de esta lección, ¿verdad? Esperemos que nos conteste diciendo raw ew o (naturalmente). *************************************************

SEXTA LECCIÓN Hoy ramos a averiguar dónde viven y qué hacen nuestros conocidos rusos. Usted también sabrá informarles de sus señas y profesión. Ésta es la última lección en la que le transcribimos ¡a pronunciación, puesto que usted ya no necesita esta muleta: ¡ya sabe leerI No le abandonamos del todo: debajo de los textos encontrará nuestras notas acerca de la pronunciación de algunas palabras "difíciles". Pero el mejor método es, como le venimos diciendo, escuchar las grabaciones y repetir lo oído. La práctica diaria vale más que cien transcripciones y explicaciones juntas.

¿Dónde vive usted? 1 — Dígame, ¿quién [es] esta [persona] (quién [es] esto)? ypoK

6

25 ABá/maib nflTb (dvatsaf piat’)

2 — Óto

mom

6paT.

Eta moy brat, 3 — ilpá B fla !? A kto Pravda? A kto on? 4 — O h akrép. On aktlor. 5 —

oh

(3)?

Bbi TÓ)Ke pa S óT ae T e

b

T eáT pe (4 )?

b

TeáTpe,

Vi tozhl rabotaiti f tiatri?

6 — fla, fl Towe pa6óTato

ho

a pe>Ki/iccép.

Da, ia tozhl rabotaiu f tiatri, no la rizhislor.

7 — Ka« MHTepécHo! 3 óneHb jno6nK>

TeáTp. Kak ifi tiresna! la ochiñ liubiiu tiatr.

8 — A Bbi rfle paSóraere? A VT gdie rabotaiti? 9 —

>KypHaniíiCTKa (5 )

h

paSÓTato

b

ra3éT e.

la zhurnalistka i rabotaiu v gazlati.

10 — A Tfle Bbl JKUBéTe? A gdie vT zh'iviotl?

11 — 9\ >KHBy B Mockbó (6). ia zhlvu v maskvie. 1 2 — A a >km b ^

b

M ese.

A ia zhi'vu f kllvl, PRONUNCIACIÓN No olvíde usted que las palabras monosilábicas de tipo ho (pero), 0H(él), ade(dónde), o!(oh) son generalmente tónicas. 1-3 Kmo oh? Kmo ámo? es el pronombre interrogativo ¡mo el que se articula con más fuerza. 10 Fíjese usted en que detrás de x las vocales pierden su palatalidad; la u, por ejemplo, se pronuncia como si: CKaxúme, xueéme - skazhiti, zhiVioti. NOTAS (3) Es ésta la pregunta que hacen los rusos acerca de la profesión de terceras personas. (4) En la primera lección vimos la preposición e + sustantivo como respuesta a la pregunta «yóá (a dónde). Cuando la pregunta es sde (/en/ dónde), utilizamos la misma preposición, añadiendo al nombre una -e. He aquí el misterio

ABáflLjaTb uiecTb (dvatsat' shesf) 26

2— 3— 4— 5— 6—

(Esto) [es] mi hermano. ¿[De] verdad? Y ¿qué hace (quién [es] él)? (Él) [es] actor. ¿Usted también trabaja en el teatro? SI, yo también trabajo en el teatro, pero yo [soy] director. 7 — ¡Qué interesante! Me gusta mucho el teatro (yo quiero mucho ~) 8 — Y usted, ¿dónde trabaja? 9 — Yo [soy] periodista y trabajo para un periódico (en un periódico). 10— Y ¿dónde vive usted? 11 — (Yo) vivo en Moscú. 12— Yo, en cambio, vivo en Kiev. NOTAS de la formación del llamado "caso preposicional'’ (se llama así porque siempre va precedido de preposición; en el ejemplo de arriba, es un complemento de lugar). ¿A que no es difícil? Este es el tercer caso que conoce, pues el nominativo y el acusativo ya han ido apareciendo antes. (!ij WypHanúcmKa, tratándose de una mujer. El hombre sería ¿kypnanúcm (como cppaHpyxeHKa y
ypoK s

27 flBáfmaTb ceMb (dvatsat' síem')

13— A rfle ?KMBéT Báui <7) 6par? A gdie zhTvIot vash brat?

14— O h xímbgt

b

Oflécce (8).

On zhívlof v adiesse,

15— O! Óto ÓMéHb KpaciíiBbiíí rópofl! Oí Eta ochiñ kraslvíy gorat! NOTAS (7) He aquí otro posesivo, satu (de usted, de ustedes, vuestro). Su forma femenina será, tal como estaba previsto, eáaia. Para la tercera persona singular los posesivos son las mismas palabritas que usted ya sabe: esó y ee. Frente a otros posesivos, no concuerdan en género ni en número con el nombre que los sigue, pero, eso sí, tenemos que distinguir entre las formas esó (de él) y eé (de ella). Con un poco de atención, se ahorrará unos cuantos malentendidos. ynPAWHÉHMfl HMTáñre

h

nepeeO fltíre

1 Bot cfcoTorpáctwfl! 2 A kto óto? - óto moíí 6paT. 3 KaKáa KpactíBan fléByuiKa! KaK eé 30ByT? - Eé 30bít HaTáma 4 A oto Baut Apyr. 9\ eró 3Háio. KonéHHo! O h ÓHeHb H3BéctHbm aKTép 5 rfle OH tKMBéT? B MocKBá? - HeT, oh KHBét b Kifieae. 6 Bot eró xeHá. BoccraH oaíiTe

tbkct :

1

Éste es mi hermano.

2

Vive en Kiev. O h ................................

3

Trabaja en un teatro. .................. 3 .............

4

Es actor, y yo soy periodista (mujer).

5

Kiev es una ciudad muy bonita. ....

OSSHb .............................

ABáflpaTb BóceMb (dvatsat' vosim') 28

13— Y ¿dónde vive su hermano? 14— Él vive en Odessa. 15— ¡Oh! ¡Ésa [es] una ciudad muy hermosa! NOTAS (8) Moscú, Kiev, Odessa ... Éstas y muchas otras ciudades pronto le sonarán muy familiares. De ia capital de Rusia oye usted cada da en las noticias. Kiev ocupa menos espacio en nuestra vida diaria: es la capital de Ucrania, primer centro del estado ruso (en la lección 23 le contaremos más cosas, o sea que ¡adelante!). Odessa es una preciosa joya a orillas del Mar Negro, donde año tras año llega gente de todas las partes del mundo para descansar y participar en el festival de la comedia. Respuestas 1 ó r o MOá 6pax. 2 -

aKT§p, a

a

jkh b

S t b K w e se . 3 O h p a f ió r a e r -

TaáTpe. 4 O h

*ypHanMCTKa. 5 KáeB - KpacáBbifi rópon.

Traducción 1 Aquí tiene usted una foto (he aquí -). - (Y) ¿quién es esta persona? 2 (Esto) es mi hermano, 3 ¡Qué chica [tan] bonita! ¿Cómo se llama? - Se llama Natasha. 4 V éste es su amigo. Yo lo conozco. - ¡Por supuestol Es un actor muy famoso. 5 ¿Dónde viva? ¿En Moscú? No, vive en Kiev. 6 Ésta es su mujer (he aquí ~),

MyTb-nyTb 6ó/ibme Hemos hablado ya de la alegría de la ciudad de Odessa. Desde allí nos llega este chiste, con el que queremos obsequiarle por la atención prestada durante estos días.

Ha 3K3aiwéHs npo<£éccop roBophi: "3n3áMeH - óto Teátp. Bu - aKTép, a n petuviccep.” - “A rfle moíí cycpnép?" CnpÓCMH CTyfléHT.

Un poquito más En el examen, el profesor dice: “El examen es un teatro Usted es el actor, y yo, el director." “Y ¿dónde está m apuntador?” - pregunta el estudiante.

ypoK

29 fleáflMaTb fléBnTb (dvalsat1dievit')

C E flbM Ó M yPÓK

sid'moy urok

Mañana le espera la primera lección efe repaso. Esto significa que ¡ya lleva seis días estudiando! ¡Muy bien! Ya verá la cantidad de informaciones que ha asimilado sin notarlo siquiera. No se preocupe s i no se acuerda de todo: poco a poco todo Irá a parar en su sitio.

LECCIÓN DE REPASO 3dpaecm eyüm ef Hemos llegado a la primera lección de repaso. ¿Sabe usted cuánto ha aprendido? Le ayudaremos a hacer una lista. Primero, ya no necesita nuestras transcripciones para leer y pronunciar correctamente las palabras rusas. Es capaz de entender algunas frases breves muy frecuentes, y sabe reaccionar. Sabe, asimismo, proponer algunas cosas, presentarse, interesarse por el domicilio y la profesión de sus conocidos, expresar opiniones positivas, llamar por teléfono... Paralelamente a esas habilidades comunicativas, usted ha asimilado, sin notarlo siquiera, algunos aspectos gramaticales. A continuación vamos a resumirlos brevemente.1 1. Los tres géneros gramaticales rusos y la concordancia de géneros. a) mase. KaxóQ K pacúehiü pyccxuü sópod! (qué hermosa rusa ciudad) b) fem. Kai<áa xpacúean pyccxaa déeyuixal (qué hermosa rusa chica) c) neutro Kaxóe xpacúeoe pyccxoe úmr! (qué hermoso ruso nombre)

TpiiflLtarb (tritsaf) 30

SÉPTIMA LECCIÓN V, Algunos posesivos. m u uaópod e a u i aópod

eaó aópod

(,ioú:u¡3ém a

e á u /a s a a é m a

eaóaa3ém a

Mi líi ÍIM8

aátue ÚMH

estí ÚMH

eé aópod eé aa3éma eé úmh

:i. I os pronombres personales en caso sujeto y en función do complemento directo (junto con algunos verbos). 0) >i - MeHó 3oeym Kánw (yo - me llaman Katia) 11) nihi - medíf aoeym Msop (tú - te llaman Igor) i .1) oh - eaó 303#m ¡deán ( él —lo llaman Iván) (ella - la llaman Eva) i:'.') «na - eé aoaym Éea 11) M bi- mbi wac 3 Háeujb (nosotros - nos conoces) n) aht - a eac ntoóntó (vosotros, usted, ustedes yo os / lo-la / Ios-las quiero) 1) ohu - oná ux riOHUMáem (ellos, ellas - ella Ios-las comprende) I ii plural el ruso no diferencia entre nosotros/as, vi isotros/as, ellos/as. El tratamiento cortés es la forma ebi, i.Dii el verbo ,en segunda persona plural. A. La conjugación (los verbos modelo son aoeopúmb (hablar) y dáñame (hacer), Sabe usted que el verbo óbitvh (i;or) se omite casi siempre. a dónaio ") a soeoptó mbi aoeopúutb mbi dénaeuib t>) oh/ ohó dénaem <0 oh/ o hí soeopúm Mbi dénaeM ■0 Mbi soeopÚM ebi dénaeme <0 ebi aoeopúme ohu dénatom I) ohú soeopám 5. Algunos pronombres interrogativos, a) Kmo ámo? (quién es él/ella); Kmo oh //oH á? (cuál es su profesión) l>) L/mo ámo? (qué es esto); Wmo eb/ aoeopúme? (qué dice usted) <;) Bbi xvdá? (a dónde [va] usted) d) rde ebi xueéme? (dónde vive usted) ypon 7

31 TprtfluaTb oflrtH (trítsat adin)

A las últimas dos preguntas sabe responder usando la preposición e. (Recuerde la lección 6) c) ¡d e meámp, e M ocxey (voy al teatro, a Moscú) d) f¡ mtay e Kúeee, e BapcenÓHe (vivo ert Kiev, en Barcelona) He aquí el resultado de una semana. No está nada mal, ¿verdad? Ahora le esperan algunas frases en ruso. Léalas varías veces sin recu rrir a la traducción: veré lo bien que tas entenderá. Luego podrá controlarse con la traducción. Para ayudarle, los núm eros entre paréntesis indican la lección donde ha aparecido la frase correspondiente.

Bcé xopornó! 1 — flóSpwCÍ fleHb! (1) 2 — 3flpáBCTByíÍTe! (2) 3 — flaBáfire no3HaKÓMHMcn! (5) Memí Mwujénb. (5) 4 — A MeHá 30ByT HaTáwa. (5) 5 — Hajáuja, rae Bbi jKMBére? (6) 6— 9\ JKMBy B MoCKBé. (6) A Bbl? 7 — 9] >KMBy b riapiíxe. 8—

sob^t

Bbi b MocKBé KaKTypiícr?

9 — HeT, Her, s «ypHa/ikicT. 10 — ÓneHb HHTepécHo! M a xypHanwcTKa h pa5óiaro b raaére. (6) 11 — HaTáuia, Bbi ntóSMTe TeáTp? 12 — ÓseHb jiio6jiió . (3) 13 — 9\ Bac npwrfiawáio b TeáTp. 14 — Cnacwóo! Bw óMeHb nio6é3Hbi. (3) A b KaKów? 1 5 — B Bo/ibUJÓki. (1) 16 — 9\ ÓMeHb páfla! 17 — flo BCTpéMkl! (2) 1 8 — notó! (1 )

Tprtfluaits flea (trltsat dva) 32

¡Todo va bien! 1 — ¡Buenos días! 2— ¡Buenos días! 3— ¡Conozcámonos! Me llamo Michel (me llaman Michel). 4 — Y yo, Natasha. 5— Natasha, ¿dónde vive usted7 6 — Vivo en Moscú. ¿Y usted? 7 — Yo vivo en París. 8 — ¿[Está] usted en Moscú como turista? 9 — No, no, [soy] periodista. 10— ¡[Esto es] muy interesante! Yo también [soy] periodista, trabajo para periódico. 11 — Natasha, ¿le gusta a usted el teatro (quiere usted -)? 12— Mucho, (Quiero mucho) 13— La invito al teatro. 14— ¡Gracias! Es usted muy amable. Y ¿a cuál? 15— Al Bolshoi. 16— ¡[Estoy] muy contenta! 17— ¡Hasta pronto (hasta el encuentro)! 18— ¡Hasta la vista! Recuerde usted que es la práctica diaria la que le perm itirá fa m ilia riza rse con la lengua rusa m uy rápidam ente. Y en la segunda ola nos volverem os a ver aquí - sólo faltan un p a r de semanas.

ypoK 7

33 TpiíauaTb Tpn (tritsat tri) B O C bM Ó M yP Ó K

CeMétíHan ct)OTorpác|>iifl 1 — KaKáfl npeKpácHaa cjDororpácjDkin! 2 — 3 to moa (1) cewbó. 3 — A 3TO, KOHéRHO )Ke, B á ü ia M ÉM a? KaKáfl M o n o flá a

m

n p e K p á c H a a «éHU(MHa!

4 — fla, Bce Tan roBopÁT (2). 5 — Y Bac (3) eé ™ l(ó , eé.c|DMrypa...

6—

C n a c iíé o

3a KOMnnMMéHTl A

bot

moíí

oiéL\.

n páB fla, MHTepécHbiw My>KHiÍHa (4)? 7 — ÓneHb! KcTám, y Bac ecTb c e c ip á ?

8 — fla, y MeHá ecrb cecrpá

h

6paT.

PRONUNCIACIÓN: 2 ceMhá se debe pronunciar con una ligara “i" delante de otra “i”: sim(i)ia. 3-S-7-8 Las palabras cortas que no tienen un significado autónomo (como ias preposiciones y las conjunciones que también tiene el español) se pegan a la palabra que las sigue: a émo, y mbhA se pronuncian aeta, umiña. NOTAS (1) Usted ya conoce la mayoría de los posesivos (los repasamos ayer en la lección 7), Recuerde que siempre que pueden, ooncuerdan en género y número con el objeto poseído. Las excepciones son los poseedores de tercera persona: eé (de ella), eaó (de éi), ux (de ellos/ ellas), en caso de los cuales el posesivo se mantiene invariable (ver nota 7 de la lección 6). (2) Bce aoeopám - todos lo dicen, es decir, lo dice todo el mundo. Es un sujeto general. La conjugación de este verbo figura como modelo en la lección 7. (3) Nos hemos encontrado por primera vez con ia expresión de la posesión en ruso. Frente al sistema español, no hemos de conjugar un verbo en mil formas - a lo sumo, Insertamos el verbo ecmb “es"- , sino usamos algunas formas del pronombre personal, en gran parte ya conocidas. ¿Recuerda usted las formas ‘acusativas” (de complemento directo) que

TpúfluaTb ueTbipe (tritsat chiti'ri) 34

OCTAVA LECCIÓN / n esta lección va usted a aprender los nombres de tos miembros de le familia, y sabrá hablar de su estado civil. Vu a encontrarse con ia expresión de la posesión (tener ulpo) - es mucho más fácil de lo que piensa - y usará tuitivamente los posesivos (lección 7, punto 2).

Una foto de fam ilia 1 — ¡Qué foto tan bonita (qué bonita foto)! 2 — Ésta es mi familia. 3 — ¿Y ésta, seguramente, es su madre? ¡Qué mujer [tan] joven y [tan] bonita! 4 — Sí, lo dice todo el mundo (Sí, todos así dicen). 5 — Usted tiene su cara, su tipo... 6 — Gracias por el piropo. Y éste es mi padre. Es un hombre atractivo, ¿verdad (Verdad, interesante hombre)? 7 — ¡Mucho! Por cierto, ¿tiene usted hermana[s]? 8 — Sí, tengo [una] hermana y [un] hermano. NOTAS aparecen con el verbo seamb “llamar”, por ejemplo? Pues sencillamente les anteponemos una y (y a las formas de 3^ persona también una w, para facilitar la pronunciación). Así, el paradigma completo del genitivo del pronombre personal ruso será: y mbhá (ecmb)- tengo y me6á (ecmb)- tienes y neaó (ecmb)- ét//ella tiene y neé (ecmb)- ét//ella tiene y Hac (ecmb)- fe/iemos y eac (ecmb)- tenéis y hux (ecmb)- tienen usted tiene/ustedes tienen ¿Qué le parece? Creemos que no le costará reconocer las otras formas que aparecen en las lineas siguientes. ¡Adelantel (4) Algunos nombres de género masculino acabar en -a (igual que en español: papá, sistema, mapa.,.). Diremos, pues, moü nána (mi papá), uurnepécubiü Mymúna (un hombre “interesante”), Note usted que este adjetivo se refiere tanto a cualidades psíquicas corno morales. , ypoK s

35 Tpiáfluatb nnTb (trltsat piat’)

9 — Báwa c e c r p á 3áMy>KeM (5)? 10 — fla, 3áM yjKeM . Bot eé flO Hb. A 6paT x e H á T (6 ). B o t e r ó >KeHá, a á r a

mx

(7 )

CbIH. 11 — M y flé c H b ie fléTM (8 ).

12 —

f la , a

mx

ÓHeHb /n o 6 n ró .

PRONUNCIACIÓN: 9-10 La w del ruso (en la transcripción zh) siempre es fuerte y dura: no olvidemos que convierte la e e u siguientes en bi (en la transcripción, T): xená, xenám, sámyxéM (zhTna, zh'ínat, zamuzhTm) NOTAS (5) Es una forma invariable, se usa así tanto en singular como en plural, Se combina siempre con nombres de mujeres, evidentemente: Ésa sáMyxem, onü (Enéna u Kárrw) sáMyxeM. (6) Menátr: se usa sólo para hombres, su plural es: xeHámbt. (7) Hx significa “de ellos, de ellas”. Asi evitamos las confusiones que pueden darse en el español, con el único “su", Otra ventaja de esta forma es que, al iguai que eé, y eaó, no concuerdan ni en género ni en número con la palabra que los sigue, es decir, ux íwáiwa, ux oméy, ux dérrtu son la madre, el padre, los hijos de ellos/de ellas. (8) Usted ya conoce casi todas las palabras relacionadas con la familia (ceiwbá): MyxvúHbi (hombres) ¿KéMMUHU (mujeres) oméi{ (padre) Mamt, (madre) nana (papá) íwáíwa (mamá) CbiH (hijo) óovb (hija) 6pam (hermano) cecmpá (hermana) Myx (marido) xe»á (esposa) dému (hijos, niños) A propósito de ¿tova; las palabras que terminan en t>, signo de palatalldad, pueden pertenecer al género masculino o femenino: es muy importante que usted vaya aprediendo el género de estas palabras a medida que aparezcan en los textos. ZJovb (hija), por ejemplo, es de género femenino; cnoeápb (diccionario), de masculino.

TpiífluaTb ujecTb (tritsat shest’) 36

l» - ¿[Está] casada su hermana? 10 - SI, [está] casada. Ésta es su hija (la hija de ella). También [mi] hermano [está] casado. Ésta es su mujer (la mujer de él), y éste, su hijo (el hijo de ellos), 11 - ¡Son unos niños encantadores! 12 - SI, yo los quiero mucho (Yo los mucho quiero). lloixTaHOBHTe Texcr: 1 ¿Está usted casada? - Sí, estoy casada. 13 b t ........? 2

¿Tiene usted hijos? - Si, tengo. . ...

:t

fla.................

ecnb .. .. ? -

¿Es éste su hermano? - Sí, es el mío. ............ 6paT? -

4

..,

...

¿Es ésta su hija? - Sí, es la mía. ...

5

..............

Báiua!. . . . ? -

..,

...

¿Esté casado su amigo? - SI, está casado.

.................... ?

-

.,, .......

/' ~ -------« T ' ^ On&Hb KpacHBbiñ MyJKWwa/

ypoKS

37 rpñAU&Tb ceMb (trltsat siem'} ynPAJKHÉHHfl

MMTáíÍTa m nepettofliiTe

A 3 to BáLua ceivibá? 3 to Baiü 6paT? 3 to Báma MáMa? 3 to Bam nána? B Y Bac ecTb SpaT? Y eac ecTb cecTpá? y

BaC eCTb fléTM ?

- fla, óto moí ceMbá - fla, 3to moíí 6pai. - fla, aro iwoá Máiwa. - fla, ajo Motí nána.

- fla, y MeHá ecTb 6par. - fla, y MeHá e c T b cecTpá. - fla, y mbh£ ecTb flém

C 3 to moíí flpyr, a aro ero CbiH m eró flOMb.

3ro lyioá cecrpá, a óto eé flpyr m eé noflpyra. 3 to moíí 6par m eró weHá, a óto wx flém. Ejercicios de escribir:

Ha llagado la hora de aprender a escribir. Seguro que va a divertirse mucho leyendo y copiando las palabras que figuran abajo; de paso practicará también el nuevo vocabulario. De eso se dice “matar dos pájaros de un tiro". Si está usted de acuerdo con el dicho (loemopéHue Mama yuéHun (la repetición es la madre dé la ciencia), puede repasar toda la lección - hoy ha asimilado muchas cosas e irla bien reforzarlas - incluso intentando transformarla en letras escritas a mano. *************************************************

flEBÁTblM yPÓK Moíí 6paT HíéHWTCfl 1 — Tbi 3Háeujb, moíí 6paT jkóhmtcíi (1).

NOTAS (1) La terminación -es es señal de que el verbo es o bien reflexivo, o pronominal. El sistema es muy parecido al del español: Mernímb es casar (a alguien) y xenúmbcsr es casarse. La diferencia radica en que el ruso siempre pega la señal -cj?(o Cb) al final del verbo. Mire también la nota 1 de la lección 5.

tpíiímaib eócewib (trltsat vosim') 38 Iinducción: A ¿Es ésta su faimüia7 ¿Es éste su hermano? ¿Es ésta sú madre? ¿Es éste su padre?

-

SI, Sí, Sf, Si,

ésta es mi familia. éste es mi hermano. ésta es m¡ madre. éste es mi padre.

t> ¿Tiene usted hermanéis]? ¿Tiene usted hermanáis]? ¿Tiene usted hijos?

- SI, tengo [un] hermano. - Si, tengo [una] hermana. - Sí, tengo hijos.

(i liste es mi amigo, y éstos son su hijo y su hija. Ésta es mi hemana, y éstos son su amigo y su amiga (de ella). Éstos son mi hermano y su mujer, y éstos son sus hijos (de ellos). Respuestas: 1 sáMyweM? — 3áwiy>KeM. 2 y Bac- fléru? - fla, ecrrb. 3 á to saui - ? fla, MOÜ. 4 ÓTO- flO M b? - fla, moh. S Baiu apyr cerrar? - fla, wenáT,

urina

CblH

/W W W *'

O &LH s

MfiMa

flOHb

6pai

Myx<

cecTpá

iweHa

te c m p & r

r t* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

NOVENA LECCIÓN En esta lección ya a conocer muchas palabras útiles pan describir ei aspecto físico de una persona; sabrá decir s algo le gusta o no.

Mi hermano se casa 1 — ¿Sabes?, mí hermano se casa. ypoK

39 TpiíiflqaTb fléasqib (trltsat dievit’)

2 — Bot 3to ciopnpws! A

kto eró HeBécTa? 3 — Tbi eé 3Háeiub, ho nonpó6yíi (2) yrafláTb. 4— fl^Mato, 3to He nerKó, ho a nonpó6yto. KaiaJie y Heé masá (3)? 5 — y Heé ctÜHwe ma3á... 6 — ... m népHbie Bónocbi? 7 — HeT, hot! OHá SnoHflMHKa (4).

8 — O hé Bbicónaj?, naK Tbi?

9 — HeT, Hao6opóT - OHá Má/ieHbKaa, npeKpácHaa cpwrypa.

ho

y

Heé

PRONUNCIACIÓN 1,10,11 Los grupos de letras -mcn y -mbí»? se pronuncian “tsa”: xéHumcH, Hpáeumcx, Káxemcff son zhíñitsa, nravitsa, kazhTtsa. 4 La o de ho no cambia a a nunca. 4-5-0 La combinación y weé se pronuncia como una unidad, una soFa'palabra: uníyo

cópoK (sorak) 40

2— [Qué sorpresa (he aquí esta sorpresa)! Y ¿quién es su novia? 3 - (Tú) la conoces, pero intenta adivinadlo]. 4 — Creo que eso no es fácil, pero lo voy a intentadlo]. ¿Cómo son sus ojos (Cómo tiene los ojos)? 5 — Tiene [los] ojos azules... 6 — ..¿Y el pelo negro? 7 — jNo, not (Ella) es rubia. 8 — ¿Es alta, como tú? 9 — No, al contrario: es pequeña, pero tiene un tipo precioso. NOTAS (2) nonpó6yü es la segunda forma imperativa que encuentra usted: seguramente recuerda daeáüme. Pues ahora tiene aquí una forma de “tú", sin ta terminación -me. Una línea más abajo verá también Eaprimera persona singular (yo) del mismo verbo, pero ya en Indicativo. El infinitivo del verbo es nonpó6oeambty, como casi todos los verbos acabados en -oesme, en las formas de presente y de futuro simple toman una terminación -y(ü). Por eso tendremos n nonpódyto. Habrá notado usted que la raíz del verbo coincide con el ‘'proba^del español. (3) fnae (ojo)- ana3á (ojos), eónoo (cabello)- eónocbi (cabellos) (más abajo) se usan en plural. Si le interesa la formación deí plural - aunque creemos que de momento es mejor memorizar las pocas formas que van surgiendo - consulte el apéndice gramatical, Para la formación de la estructura posesiva, consulte la nota 3 de la lección 8. (4) Bjio h ó ú h (rubio), únoHdüHKa (rubia), se usan como el español “pelirrojo”, “pelirroja”, no se combinan con la palabra eónocbi, cabellos.

ypoic9

41 cópoK ofláH (aorak adir)

10 — Ká>KeTCfl (5), a eé Bifae/ia (6) y re6A (7). Ee 30B)/T KáTfl. 11 — npáBMJibHO! KáTfl MeaHÓBa. OHá Te6é H páB M T C fl(8 )?

12

— fn á B H o e , mto ewiy HpáBMTcn.

13 — Kan ro e o p Á T : “Ha BKyc, Ha 14B6 T,

:

T O B á p m iie ií HeT” . 1 4 - f l a , áTO a 6 c o n ió T H o BépHO.

NOTAS (5) La palabra K áxem ce significa “parece", y es pronominal.: Aprendámosla tal como está, será muy útil. (6) ¡He aquf el primer pasado! El único que hay en ruso, ¿a que es una noticia sensacional? Además, es superfácil: quitamos la terminación -me del verbo y le pegamos o una -n (si el sujeto es un nombre de género masculino), la desinencia -na (si el sujeto es un nombre de género femenino), -no (si el sujeto es un nombre de género neutro - de momento eso no le preocupe, en la conversación raras veces participan personas de este género..,) y sencillamente -nu si hay más de un sujeto (o si tratamos a alguien de usted). ¡Y se acaból Si tomamos el verbo súdem e (ver), las formas del pasado serán: a) el sujeto es un hombre: n eúden (he visto, vi, vela etc.), m u eúden (has visto, viste, velas, etc.), oh eúden (él ha visto, vio, veia, etc.), b) el sujeto es una mujer: a eúdena (he visto, vi, veía etc.), m u eúdena (has visto, viste, veías, etc.), owa eúdena (ella ha visto, vio, veía, etc.) c) el sujeto son varías personas o cosas: m u eúdenu (hemos visto, vimos, veíamos, etc.), bu BMflenu (habéis visto, visteis, veíais, etc.), ohú eúdenu (ellos/ellas han visto, vieron, velan, etc.) o tratamos a una persona de usted: eu eúdenu (usted ha visto, vio, vela, etc,; ustedes han visto, vieron, veían, etc.). En la lección 14 encontrará un cuadro sinóptico con ejemplos. Recuerde, de todos modos, que hay que colocar el sujeto delante de las formas "pasadas" del verboa menos que el contexto lo Indique claramente-, puesto que la terminación no indica la persona, sólo el género (en singular) y el número.

cópoK flBa (sorak dva) 42

10— [Me] parece [que] la vi en tu casa. Se llama Katía. 11 ■— ¡Asi es! Katia Ivanova. ¿(Ella) te gusta? 12— Lo importante es que le guste a él (lo principal es que a él gusta). 13— Como se dice, “sobre gustos no hay nada esor¡to'’{para el gusto, para el color, no hay compañeros) 14— SI, eso es absolutamente cierto (absolutamente verdad). NOTAS (7) Aquí significa: en tu casa, Las otras formas con y + pronombre personal pueden usarse asi, con la ayuda del contexto. |H) Te6é Hpáeumcn es "te gusta”. Hpáeumcs es un verbo pronominal y meóé es un pronombre personal declinado en caso dativo - este caso se asocia a la idea de “dar”, lo mismo que expresa el Complemento Indirecto en español - , pero por favor, ¡no cierre el librol No pretendemos que aprenda listas de formas gramaticales, sólo le pedimos que retenga aquellas formas que apareczan en los textos, a manera de unidades léxicas. Aquí le espera una forma más, e/wj? (a él) y nada más. Retenga usted estas expresiones sin pensar en la gramática: émo npáeda - eso es verdad ámo npáeunbHcs, ámo eépno - eso es as!, exactamente n dyMato - yo ereo (pienso) m e Káwemca - me parece VI IPAJKHÉHMff UmáíÍTe H nepeBOfláTe:

A

Katífie y Heé ma3á? - Cyinm. K aK iíe y H eé b ó j io c u ? - M ép H b ie. «aiíán y Heé 4>nr^pa? - ripeKpácHaíi. KatóPi y H e é w iyjx? ~ klH T e pé cH bifí MywHMHa.

43 cópOK tpw (sorak tri)

B

napw)K T e 6 é HpáBMTca? - ÓneHb HpáBmcn. OHá eiwy HpáBMTca? - flyiwaio, h t o HpáBMTCfi, T e 6 é OHá HpáBMTCfl? ~ e é óneHb Jiio6ruó. f\

C

T bi e é BM flen? HeT, He B H flen. O Há e ró B ií f le n a ? HeT, He B ifa s n a . Bbi n x B iíflen M ? HeT, He Bií,qejiM. Hytb-HyTb 6ójibme

Para entender la historia que sigue, sólo debe recordar que eúümu sámyx se dice sólo de mujeres (para hombres se emplea el ya conocido xeHúmbca). Xomémb significa “querer" y yMHbiü, yMHan es “inteligente”. Después de leer el texto un par de veces, podrá verificar su versión con la ayuda de la traducción. flOHBMy?

Bbi Tánaa yMHaa

KpacMBan! flo H e M y b u He xoriíre BÚÜTH 3áMy)K sa M0HÁ? - 3 flyM aiO, HTO Bbl yüíé CKasájlM m

no^eMy. Traducción:

¿Porqué? ¡Usted es tan inteligente y tan bella! ¿Por qué no quiere casarse conmigo? - Creo que usted ya ha dicho por qué. Respuestas: 1 Moti S p aT wéHUTCH. 2 A kto eró HeBécra? 3 Ee bob^ t Ká™ 4 a ee XOpOLUÓ3Há(0. S OHá TeSé HpaBUTCH? 6 KOHÓHHO.

HuTáCÍTe h nmurtTe (lea y escriba): Ha BKyc, H a iqBeT, TOBapmneií h o t . (Sobre gustos no hay nada escrito)

cópoK Meiíipe (sorak chitiri) 44

Traducción: A

¿Cómo ¿Cómo ¿Cómo ¿Cómo

son sus ojos (de ella)? Azules. es su pelo (de ella)? Negro. es su tipo (de ella)? Precioso. es su marido (de ella)? Es un hombre atractivo.

II

¿Te gusta Paris? - Me gusta mucho, ¿Ella le gusta? - Creo que [le] gusta. ¿Ella te gusta? - Yo la quiero mucho.

i:

¿La has visto? - No, no [la] he visto: ¿Ella te ha visto? - No, no [me] ha visto. ¿Los habéis visto? - No, no [los] hemos visto,

lloccraHOBMTe

tokct :

1

Mi hermano se casa.

2

¿Y quién es su novia? ?

3

Ella se llama Katia.

4

(Yo) la conozco bien.

5

¿(Ella) te gusta?

o 6

Naturalmente,

ypoK 9

45 oópoK naTb (sorak píat’)

flECáTblM ypÓK Kanótí Tbi

M o n o flé M (1)!

1 — BaflMM, npw BÓ T (2)! 3 ro JléHa! 2 — A, JléHOMKa, pafl Te6Á cnúiuaTb (3). 3 — Tfle Tbi 6bin ^TpoM (4)? Bcé yTpo a re6é (5) ; 3B0H^na...

4 — yrpOM a 6bm (6) b y H W B e p c m é T e (7). 5 — R Te5é 3H0Hkina flHéM, ho yBú... PRONUNCIACIÓN Sófo queremos recordarle lo que ya sabe: las preposiciones se unen a las palabras que preceden, e incluso pueden sufrir cambios: 4 e yH u e e p cum é m e- vuñivirsiteti; 6 e 6u6nuom éKQ - vbiblioteki

NOTAS (1) M o n o d é u , se aplica a personas a las que se quiere alabar

o animar. Es invariable de género; su plural es MonoduÑ. Es de uso corriente en todas las generaciones: puede aparecer solo o con kskó ü , Katcán, Ka«úe. (2) Es un saludo informal, entre amigos. (3) Es la fórmula de cortesía habitual que se dice al hablar por i teléfono. Si Ja dice una mujer, naturalmente dirá p á d a . Y su tratamos de usted a nuestro interlocutor, le diremos eac en ¡ Jugar de m e 6 á . Si nos encontramos con alguien: personalmente, podemos decir pád(a) eac/m eG a eúdem b ■(me alegra verlo/te). ; (4) Se podrá ver en las líneas siguientes que el ruso, del mismo. modo que el español, distingue varios tipos de respuestas para ; la pregunta ‘qué’1y ‘ cuándo" (vmo, KOBdá). El cuadro de abajo ; resume las formas usadas; no olvidemos que sévep yeévepoM en Rusia comienzan ya sobre las seis de la : tarde (]):

cópoK ujecTb (sorak shest') 46

DÉCIMA LECCIÓN Dnntro de media hora usted ya sabrá explicarles a sus compañeros qué ha hecho durante el día y dónde esté (o hn estado). Y fe podrán decir io mismo que el título de i mta lección:

¡Qué buen chico eres! (¡Qué tú bueno!) 1 — [Hola Vadim! Soy Lena. 2 — Ah, Lenochka, me alegra oír tu voz (estoy contento de oírte). 3 — ¿Dónde estabas por la mañana? Te he estado llamando toda La mañana ... 4 — Por la mañana estaba en la Facultad (universidad). 5 — Te he llamado por la tarde, pero nada (¡ay!)... NOTAS KosÓá? ympoM (por la mañana) óhgm (de día, por la tarde) eévepOM (por la tarde // por la noche) Habrá observado usted que la expresión ecé ym po ‘toda la mañana" va con la forma "normal" y, paralelamente, en español no lleva preposición. (5) ¿Le suena esta forma7 Sí, sí, es el famoso dativo. Como ve, lo usan con el verbo asonúmb “llamar por teléfono”. Tómelo como una expresión* Tenemos que reconocer que el pasado del verbo ecmt> ( 6) (Gbirrtb) no es del todo regular, pero piense que en español ‘soy" y "fui" tampoco tienen mucho que ver. Y La serie en ruso es más reducida: masculino: 6bwf femenino: Gbiná, plural: 6&nu. Tbi, Meán, 6bin óÓMa?-fla, u fléna mó)Ke 6bmá dónaa, Mbt ece Óbinu óóMa. “¿Estabas en casa, Ivan? - Sí, y Lena también estaba en casa. Todos estábamos en casa’1. (7) En la lección 6 , La nota 6 ya menciona que detrás de la preposición er si la pregunta es sóe “¿dónde?", las palabras terminadas en -a pierden lá -a al adoptar la -e típica del caso preposicional. Umo? $m po

(la mañana) óeHh (el día) eévep (la noche // la tarde)

ypon10

47 cópOK ceMb (sorak siem)

6 — A noróM 9\ pa6ÓTan b 6w6nnoTéKe.

7— 8— 9— 10 — 11 — 12 — 13 — 14— 15 —

K aK óñ Tbi M o n o flé L i!

A

flénaro (8). M hq (9)

ctbiaho !

a

m/ineró

He

Hy, hto Tbj! y r e 6 & KaHMKynbi (10). y MeHfl Bonpóc. Thi BénepoM CBo6ó,qeH?

1

(11)? Kaic nTMLja. V\ Mbi MfléM b kmhó (12)? ripeKpáCHafl Hfléa. C yflOBónbCTBMeM. flo BCTpéHM y MeHÁ. flo CKÓpÜM BCTpéHM. UJeJi^fo (13). 9\ Te6íi Tóate qenyio. ílOKá.

?

KoHéwHO! A Tbi C B o 6 ó flH a

PRONUNCIACIÓN 11 e Ki/wó-fkino 12 c ydoeónhcmeueM: sudavorstviim NOTAS (8) En esta frase se puede observar Ja negación doble tan característica del ruso. Si recuerda ese ejemplo, le servirá de patrón en lo sucesivo. (9) Mne es ef dativo de x "yo1’. Así ya podemos decir también "me gusta", "me dices algo”, etc. Hay muchas expresiones rusas que se construyen con esta forma (sobre todo las que' expresan estados de ánimo, salud), y no dudamos de que usted fa va a asimilar perfectamente, aunque no practique, precisamente la de la lección. Vamos a ayudarle un poco: x mhg cm&dHO MHe xopotuó (me da vergüenza algo; me siento bien, etc.) m u - me6é cmútdHo m&6é xopotuó , oh “ eMf cmútdHo sm# xopotuó OHa - eü cmúóHo etf xopotuó (10) Son las vacaciones de la escuela: para las del trabajo existe Ea palabra ómnycx. Note también el uso de la construcción genitiva y me6x + KaHúxynbt, (11) CeoóóóeH, cGoñódna y ceoóódHbt son las tres formas breves (masculino y femenino singular y el plural) que le pueden ser interesantes de momento. En ruso hay adjetivos largos y breves; vamos a retomar el tema más tarde.

cópoK BÓoeMb (sorak vosim) 48

ti /

ti u lü i I I '/ V.\ 14 16

[Es que] después trabajaba en la biblioteca. ¡Qué buen chico eres! Yo, en cambio, no hago nada (yo nada no hago). Me da vergüenza (a mí vergüenza). Pero ¡qué dices? Tú estás de vacaciones (tienes -). Tengo una pregunta. ¿Estás libre por la noche (tú esta noche libre)? ¡Por supuesto! Y tú, ¿estás libre? Como un pájaro. ¿Vamos al cine? (y nosotros vamos al cine) ¡Muy buena idea! Con mucho gusto. Nos vemos en mi casa (hasta el encuentro en ~). Hasta pronto. Un beso ([yo] beso). Yo también te beso (yo a ti también beso). Hasta luego.

NOTAS (U) (;ómo aquí ia pregunta sería ¿adónde?, no aparece la -e. Es muy lógico, ¿no le parece? Recuerde un poco la lección primera: Kydá ebi udéme? - P ud$ e meámp. A et>t? - Mbt iióéM e kuhó. ¿A dónde va usted? - Voy al teatro. ¿V vosotros? - Nosostros vamos al cine. ( H) Aquí tiene usted otro verbo del tipo -oeatrth. Si no recuerde nxactamente en qué se diferencia de los otros, vuelva a la nota 2 de la lección anterior. P ue/ipto meóx (te beso) se usa n menudo entre amigos como fórmula de despedida. hoccraH O B ñTe

1

tokct :

Esta noche ¿estás líbre? BénepoM, ....................?

i!

Sf, estoy libre.

3

¿Vamos al cine? .......... KUHÓ? Y p o K 10

49 cópoK fléBATb (sorak dievit') 4

¡Muy buena Idea!

........................ I 5

¡Hasta el encuentro!

f l o .......... ! 6

¡Hasta luego!

ynPAJKHÉHMfl HuTáñTe m nepeBQAMTe: 1 Tfle Tbi 6bin y T p O M ? Te6é 3BOHi7ma. - VTpoü a 6bin b 6n6nnoTéKe, Kan Bcerflá pa6óTa/i. 2 Tbi CBOSÓflHa ^TPOM? - M ¡?TpOM, M flHéM, M BÉMepOM 3 Tbi He paBóraeutb? - HeT, y MeHá ómycK 4 YmeHá Mflén. HfléM BénepoM b kmhó',

- C yflaBónbCTBMeM. 5 Te6é HpáBMTCfl cfrmibM'í - HeT, He HpáBMTCfl. 6 Ha BKyc, Ha LfBeT TOBápnme¡ Hei! - 3 to a6coniÓTHO BépHO.

Vuelva a leer esta lección: seguro que la ha entendido perfectamente: Kaxóü 6bi Monodéu,! Si tiene usted dificultades persistentes, apúntelas en fichas. Consulte su fichero periódicamente y verá qué rápidamente se solucionan sus problemas. No olvide tirar la ficha inútil.

nflTbflecÁT (pitdlslat'} 50

(inducción: 1 / 1lómlo estabas esta mañana? Te he llamado. - Por la mañana M i li ni
Mtmpu astas: I

h

i i .i

06ófleH//cao 6óflHa?

CH

4 UpeKpácHas MAéa! 5 -

2 fla , cao5ófleH//cBo6óflHa 3 H,qeM

bctpémm 6 rioxál

‘ Im .iíiTe ti nuuiHTe:

Mu ncrpéMH y

m shí .

/lo cfcopófi BcrpéMM. Lléjiyio.

>1 i o6á Tówe nényio.

y p o K 10

51 njiTbflecáT ofliíH (pitdisiat' adin)

OflMHHAfllJATblM YPÓK

j

TpÓTMÍi J1ÑWHI4Ü

1 — Idropb: fló6pbiñ Bénep, BafltíM. Mto tn 3flecb flénaeiub? 2 — Bam?iM: TaK, HMHeró. Tyn^io (1). 3 — Mropb: O! Kaiítíe pó3bi! MHe Bcé nOHÓTHO (2). i 4 — A Tbi K y flá n flé L U b (3)? 5 — BaaiíM: y MeHá CBiifláHMe, ho flanoBóe (4). 6— A bot JléHa. no3HaKÓMbTecb {5), noJKányiícTa. 3 to Mropb. 7— JléHa: JléHa. MHe ónenb npMÁTHO (6). PRONUNCIACIÓN 6 noM ányücm a, si la silabea como las otras palabras difíciles, no; será un problema para usted: pa-zha-Lus-ta; y lo mismo con no3H8KÓMbmecb\ paz-na-kom-tis’ NOTAS (1) El verbo aynám h (pasear) se conjuga como dénam b (hacer)' (lección 7): a aynAio, m bi zynm u ib , OH/OHá aynáem, m u synáeM, es/ aynÁeme, ohú aynátom. (2) Ésta es una de las muchas construcciones en las que figura mho (o sea, un dativo). Le sonará iá expresión ecé ócho de la lección 4: en esa frase también podríamos Insertar un m h b : [me está] todo claro. En la linea 7 habrá otra estructura semejante. (3) El verbo udm ú “ir", al igual que su “colega" español, es un poco especial. Aquí tiene usted sus formas de presente; verá que se trata de diferencias mínimas con respecto a otros verbos:

a u ty , m u udéwb, oa/loná udém ,

m u udéM, b u udéme, ohú udtfm. (4) CeudáHue: ante todo, es una cita amorosa; si nuestro;

encuentro tiene otros fines, tenemos que precisarlos, como en el caso presente: y Memí denoeóe ceudánue (tengo un encuentro de trabajo).

nflTbflecíT flBa (pitdislat’ dva) 52

LECCIÓN ONCE ¿Haba usted qué ha de decir cuando fe presentan n alguien? ¿Sabe cómo excusarse si se tiene que ir? ¿Cómo proponer que vayan a algún sitio? Si no, fíjese liim i y en media hora io sabré todo.

El tercoro sobra 1 — loor: ¡Buenas tardes, Vadim! ¿Qué estás haciendo (haces) aquí? 2 — Vadim: Pues nada (así, nada). Estoy paseando (paseo). 3 — Igor: ¡Oh! ¡Qué rosas! Ya ló entiendo todo (todo me está comprensible). 4 — Y tú, ¿a dónde vas? 5 — Vadim: Tengo una cita, pero de trabajo. 6 — Ya está aquí Lena. Presentaros, por favor. Éste es Igor. 7 Lena: Lena. Mucho gusto (me [es] muy agradable) NOTAS (5) Usted ya conoce la expresión daeáüme no3HSKÓMUMCfr. la que ha aprendido ahora es la forma que usa la persona que quiere que se conozcan dos conocidos suyos. (G) Ésta es la respuesta convencional en una presentación; es invariable como su correspondiente español "mucho gusto”. Notemos que se usa el dativo.

i

ypoK 1 f

53 nuTbflecÁT Tpn (pitdisiat' tri)

8 — l/lropb: MHe róa<e. Ho

wsbmhiííts

(7),

f l AÓJPKeH ( 8 ) M flT lí.

9— 10 — 11



A MÓ)neT 6 b iT b , noCífléM (9) b M r o o b : Cnactf6o, BafltÍM. Ho y MeHá flená (10). fla n Tpérwíí nüwHMkí. J lé H a : B a f l t í M , npocTií (11), h o Mbi B a flM M :

,i kmhó?

flO JlíKHbl MflTPl.

12 — BanHM: HfléM, MfléM, JléHOHKa (12). PRONUNCIACIÓN 8-10-13 Mdmú se pronuncia ittl, con una t muy "mojada". 8 /JófVKeH: doLzhTn NOTAS (7) ‘Perdonad", y también “perdone" o ‘perdonen11, ¿verdad? Con esta palabra puede dirigirse a un desconocido para introducir una pregunta. (8 ) Esta palabra funciona como un adjetivo: cambia de género y número, no de persona (recordemos el pasado). Así oh dónwen, óna dorvKHá, Mht dom nú udmü (él tiene que irse, ella tiene que irse, nosotros tenemos que irnos). Es muy sencillo, ¿verdad? (9) Aquí en realidad se trata de una forma de futuro simple, que, se usa para invitara hacer una cosa. Por cierto, usted también podría ir al cine a ver alguna película rusa (en versión original, por supuesto). Le va a sacar mucho provecho. (10) Ya habrá notado usted que no todas las palabras acabadas en -a son necesariamente de género femenino. Ahí están las famosas excepciones como nana, MyxwüHa, o algunos plurales: como anasá y éste también: dená. Generalmente adoptan esta terminación de plural los neutros (como en el latín). (11) Este verbo es un imperativo singular (forma ‘tú"). Como sabemos, con un simple -me lo podemos convertir en plural. (12) El uso de los diminutivos está muy extendido; ya en la lección anterior teníamos una forma así. La terminación -ra, -tuca es muy frecuente, pero tampoco faltan otras. Un nombre puede tener varios diminutivos, Veamos, por ejemplo, el caso de Elena. Sus colegas la llamarán fléna; sus amigos más íntimos, fléHOUKa. Pero en una presentación oficial se usará el nombre completo, más o menos así: ííosHaKóMbmeCb. Enéna BnadÚMupoena HoeuKoea. (Conózcanse. Elena Vladimipovna Novikova).

nnrbflecÁr nerúpe (pitdisiat’ chit’íri) 54

II 1) 10

11 VI

■ Igor: El gusto es mío (a mí también). Pero perdonad, yo me tengo que ir. - Vadim: Podríamos ir al cine (puede ser, iremos al cine). • Igor: Gracias, Vadim, pero yo tengo cosas que hacer (tengo cosas). Además, el tercero sobra. - Lena: Vadim, perdona, tenemos que irnos (salir). - Vadim: [Ya] vamos, [ya] vamos, Lenochka.

hurcTaHOBfrre Tener: 1 Presentaros. Ésta es Lena. .........................

2

Mucho gusto. Igor. ..........

:i

3 t o ..........

npH^THO........ .

El gusto es mío (A mí también muy agradable). Mh6 ..............'......................

\

Perdone, me tengo que ir, HaanHMTe, a .......................

!¿ Nosotros también nos vamos. ............ MfléM. II

¡Hasta la vista! f l o ..................

ypoK 11

55 nHTbflecáT iw b (pitdisiat' piat') ynPAJKHÉHMfl

HmáÜTe m napsBOfliíre 1

Hto Tbi 3Aecb flénaeiiib?

~ Fynáio. 9\

Bcenqá

rynáio 3flecb

BénepoM .

2 A Tbi Kyflá Hfléiub? ~ y M e H Í CBMfláHMe. 3

4

l/f kto oHa, é c jw He c e K p é T ? - HeT, Her! Y MeHÁ flenóBoe CBMfláHue. f le n o B ó e cB H fláH M e B é n e p o M ?

- fla , 3HáeLUb, flená, pena.

5 A a Mfly b

kmhó.

flOKá!

- flO Ká!

MmáBrre

m nmuiíTe (Lea y escríba): no3HaKÓMbTecb, noxtányiíCTa. Óto Mropb.

Q tñ o

Ih o p A ,,

JléHa. MHS ÓHSHb npHSÍTHO,

¿ H ut- ot&M6 n ju Á ju n n c ,

Traducción: 1 ¿Qué estás hadando aquf? - Estoy paseando. Siempre paseo [por] aquí por la tarde. 2 Y tú, ¿a dónde vas? - Tengo una día. 3 ¿Y quién es ella, si no es un secreto? - jNo, no. no! Es una cita de trabajo. 4 ¿Cita de trabajo por la tarde? - Sí. sabes, el trabajo es ei trabajo. 5 Pues yo voy al cine. (Hasta luego! - | Hasta luegol

nflTbflecáT LuecTb (pitdislat’ shest') 56 (im p u e sta s: I imaHaKÓMbTecb - JléHa 2 óneHb - Vlropb 3 - Tówe ónaHb npwáTHO <1 MÓnweH MflTIÍ 5 Mbl TÓXffi - 6 - CBMfláHWS

I I cine es uno de los pasatiempos preferidos de los rusos. I I arte cinematográfico ruso ha dado al mundo artistas tan i¡imocidos como Eisenstein, TarKovski, Mijalkov. Los |évenes, por supuesto, se desviven también por las linliculas estadounidenses, aunque todas las buenas películas (y más si son comedias) gozan de gran I insularidad.

¿Tiene usted puntos flacos? No dude en volver a los ojorcicios una vez hechos. Y no se preocupe si no lo comprende todo la primera vez. No nos suelte la mano: trabaje con regularidad, sin prisas: dentro de unas romanas, al volver a estas páginas, verá que su constancia ha tenido su resultado merecido.

ypoK 11

57 nsrrbflecÁT ceMb {pitdislat’ sien')

ABEH ÁflM ATblfi yPÓK Cnacií6o 3a coBéT 1 — noneiviy Bbi 2 —

tskom

rp^CTHbifi (1)?

K a K B SM (2) C K a 3 á T b ?

JIIÍUJHHÍÍ B M 0 6 M

flÓMe (3)... 3 — He MÓ>KeT SbiTb! y Bac Taitáa npeKpácHaa CeMbH... 4 — fla, HO flé/io B TOM, 4T0 B Moéií CeMbé Bce y^arcfl (4), 5— Ho aro >Ke (5) npeKpácHo! Pronunciación: 1 La m de rpycTHbiñ no se pronuncia: grushnYy. NOTAS (1) Observemos que si adjetivo va en singular, aunque el sujeto formalmente esté en plural. La explicación es muy fácil: a ti es el pronombre de cortesía (como usted en el español) y es una forma de segunda persona plural (como el francés vous). Pero si nos dirigimos a una sola persona, el adjetivo se adaptará al sexo y al número reales. En español pasa lo mismo, ¿no? ebt npexpáCHbiü, es/ npexpácuaft - es usted, guapo, es usted guapa. (2) “A usted", pero también “a ustedes", "a vosotros", “a vosotras". Otro dativo. (3) He aquí un ejemplo del ya conocido case preposicional (lección 6 , nota 2), que también aparecerá detrás de uapérrtb na. Los posesivos moü y moó no se portan como los nombres, no le extrañen sus formas poco habituales. Al acabar este libro - faltan sólo unos dos meses - conocerá todo el sistema.

nnTbflecáT BóceMb (pltdislaf vosim’) 58

LECCIÓN DOCE

i n esta jección ira usted a aprender muertas cosas hllore sanies y útiles; sin embargo, no será una lección difícil. Recuerde usted ia palabra clave: yuúmbcu (aprender, estudiar).

Gracias por el consejo 1— ¿Por qué está usted tan triste? 2 — ¿Cómo decirle? Sobro en mi casa...

3 — ¡No puede ser! Usted tiene una familia [tan] encantadora (hermosa)... 4 — Sí, pero el caso es (la cosa está en que) que en mi familia todos estudian 5 — ¡Pero si eso es magnífico (precioso)!

NOTAS (4) ¡Ojo! ywrrib u ysúmbCft no son lo mismo. El primero se uss para decir que estudiamos una cosa (lengua) concreta, por ejemplo, wynj? ucnáHCKUü fáÚK, El segundo se puede aplicai a la actividad como tal, pero sobre todo lo decimos cuande aprendemos a hacer algo, por ejemplo ohú ftamee uapámt hs CKpúrwe "ellos aprenden a tocar el violín". Se conjugar como eoeopúmb; bueno, la ¡o de “yo" será y y la a de “ellos” a. La forma pronominal recibe una desinencia -ce detrás de consonante y una -cb detrás de vocal O? yvycu, o h u yeames) (5) >Ke confiere énfasis a la palabra que lo precede, y con la cua se une en la pronunciación: etazh'í. Se puede traducir come “si", "pues", "mismo", “por lo tanto”, dependiendo de contexto. La exclamación Ho ámo j«6 npeiípácno! significa “|Si eso esté muy bien I”. npeKpácHO puede ser un adverbit y responder a la pregunta mx? (¿de qué manera?). Muchos adverbios se forman de los adjetivos con la ayuda del sufije -o, como le ilustramos en los ejemplos siguientes: KaKóQ? npeKpácHbiü (muy bonito) xopóuiuü (bueno)

Kax? npexpácHO (muy bien) xopouió (bien)

ypOK V.

59 nflTb/jectfT flÓBATb (pítdislat1dievit1)

6 — fla f ho m o í >KeHá ynnTCfl MrpáTb Ha

7

nkiaHi^Ho ( 6 ), ,qoHb Becb fleHb n rp á e r Ha CKpwnKe, a CbiH scé BpéMfl (7) wrpáeT Ha n u á p e . — A hto Bbi flén aeie b é r o BpéMíi?

8— 9— 10 — 11 — 12 — 13 — 14 —

9i cn^LuaK} m crpa^áro (8). A noneMy bn cáMm He ^nmecb nrpáTb? ripocriÍTe, h o Ha néM (9)? HanpMMép, Ha 6apa6áHe. Fl 6tfAy wm weiuáTb (10). HrpáCÍTe (11) HÓHbio,

CnacrtSo aa coBéi!

NOTAS (6) Mspárrtb na aumápe - tocar la guitarra. El verbo uepámb (jugar) se conjuga como aynnmh o dáñame y detrás de él aparece la preposición Ha con el instrumento en caso preposicional, por ejemplo: n uspáto Ha cKpünKe, Mbt uspáeM, Ha ó&p&Óáue, a oHá uapáem na nuanúno (yo toco el violín, nosotros tocamos el tambor y ella toca el piano). Las palabras de origen extranjero acabadas en -o o en -e (como nuauüHo) no se declinan. (7) Ya conoce usted la expresión ace fmpo. A esta se le , añaden otras: aecb óeHb, ecé epéwj?, eect eé^ep (todo el día, todo el tiempo, toda la tarde). Las variaciones de eecs, ecé se deben al cambio de género de los nombres. (8 ) Diferenciemos bien los verbos cnywamb (escuchar) y cnbtLuamb (oír - lección 10, frase 2). La conjugación de los dos verbos pertenece a dos grupos diferentes: * c/iyu/ato (escucho), pero n cnbiiuy (oigo). Asociando la y de cnfiuamb a la u de escuchar quizás le será más fácil recordar los dos vocablos. (9) Ha hbm significa "en qué". Hmo es sólo una de las formas si bien la más frecuente - que corresponden al "que11 español. No se preocupe: las va a asimilar todas. (10) Junto al verbo MOtuámb “molestar" encontramos un dativo,, esta vez de tercera persona plural ‘les”. ¿Se da usted cuenta cómo va aprendiendo, lección tras lección, las formas que componen la declinación? Otra cosa muy interesante en la que querríamos llamarle la atención: 6fdy um Metuámb, en realidad, es un futuro -

LuectbflecÁT (shísdislat’) 60

ti

7

- S í , pero mi mujer aprende a tocar el piano Qugar en el mi hija todo el día toca el violín (juega en el ~), y mi hijo todo el tiempo toca !a guitarra Quega en la -). - ¿Y qué hace usted durante ese tiempo?

ti

- Escucho y sufro.

t) — Y ¿por qué no aprende usted mismo a tocar algo (jugar en ~)? 10— Perdone, pero ¿qué (en qué)? 11 - Por ejemplo, (en) e! tambor. 12— Les molestaré. 13— Toque (juegue) por la noche. 14— ¡Gracias por e! consejo!

NOTAS llamémoslo perifrástico o compuesto - que se construye con la ayuda del verbo 6bimb (ser) conjugado en futuro y el Infinitivo. La mitad de los verbos forma así el futuro (y la otra mitad más sencillamente aún). La traducción textual sería: “seré les molestar1’. (11) Resumiendo la formación del imperativo (que tiene dos formas propias: . segunda persona singular y plural), podemos establecer la siguiente regla: detrás de vocal, añadimos una -t; a la raíz; detrás de consonante, una u. El plural en ambos casos se hace con una desinencia -me: uapámu (jugar)- uspéü. (juega), uspáüme (jugad), npocmümb (perdonar)- npocmú (perdona), npocmüme (perdonad). Lo mismo para paéómamt (trabajar) paóómaü, pañómaüma y npuxodúmh (venir) - npuxoóü, npuxodúme.

YpoKl2

61 ujecTbflecíiT oflMH (shisdisiat' adiñ)

ynPA)KHÉHHÍ1 MHTáñTe ti nepeBO/tHTe: A ÓTO MOÍÍ flOM. IVlHe XOPOLUÓ B MOéM flÓMe. 3 to moá cewbá. WlHe xopouió b Moéíi ceMbé. Óto Moé «acf)é. MHe xopowó b mosm xacjDé. B

Ha h§m Tbi iirpáeiiib? - H vtrpáta Ha rMTápe.

Ha HéM Bbi wrpáeTe? - H nrpáio Ha cxpiirme. Ha HéM oh Mrpáer?

- Oh wrpáer Ha nwaHiíHO. Ha Héw OHá íirpáeT? - OHá MrpáeT Ha rwTápe.

BoccTaHOBiÍTe TeKCT:

1

¿Cómo decirle? KaK................... ?

2

¡No puede ser! ..................

3

SbITb.

¡Eso es magnifico! 3 r o ............... I

4

Usted tiene una familia encantadora. . aac ................................

5

Gracias por el consejo. 3a

uiecTbflecÁT flBa (shísdisiat’ dva) 62

[inducción: A tata as mi casa. Me siento bien (a mí bien) en mi casa, l'ista es mi familia. Me siento bien en mi familia, tata es mi cafetería. Me siento bien en mi cafetería. 11 /.Qué instrumento tocas? loco la guitarra. ¿Qué instrumento toca usted? loco el violín. ¿Qué instrumento toca él? Toca el piano, ¿Qué instrumento toca ella? loca ia guitarra.

Hiispuestas: I uíim CKaíáTb 2 He MÓJKer 3 npeicpácHO 4 y - npeupáCHan ceuibá li itiiaciiBo - C0BéT

*-liiTáírre

n

nmiJiÍTe:

Mníi «eHá yHMTCfl inrpáTb Ha nwaHtíHo, a /|DHb nrpáeT Ha cutirme.

mo$

flonb Becb

HsCu n c c a t a u t o , o -

Usted seguram ente lo ha entendido todo: eaiw ecé iionámHO. Id ámo x e npexpácHOl Bbi Monodép!

y p o K 12

63 wecrwtecéT Tpw (shisdisiat1tri)

TPMHÁflUATblfi yPÓK 5)

é fíy b

C a H K T -D e T e p S y p r

1— Tbi noíifléLUb c HáMH (1) rynñTb? 2 — K coJKanéHHK), HeT. MHe HéKor,qa (2). 3 — A s é M e p o M M b i n o ííf lé M (3) b T e á T p . XÓMBLUb (4 ) C H 3 M ÍA ? ho MHe Hénorfla.

4 — Xowy,

5— A

hto

Tbi

6yqeuib flénaTb (5)

BénepoM ?

6 — BénepoM a 6yqy paSÓTaTb.

7— KaKóíí ibi Monoflép! Tbi Becb fleHb p a S ó T a e u jb .

8 — fla , yTpoM, flHéiw w BénepoM a yny

P^CCKMM ¡R3ÚK. PRONUNCIACIÓN 1 -2 -3 No olvide que las preposiciones se unen a las palabras que preceden: c húmu es snami. Y aunque esperamos que no tenga que rechazar muchas invitaciones, le animamos a que practique un poquito k coxajiéH uio, kso-zha-lie-fii-iu.

NOTAS (1) Puede ver usted que las distintas formas del pronombre personal se parecen bastante entre sí: hqc, hqm, hámu ... Mañana veremos un resumen más completo. (2) En esta expresión genuina rusa - MHe HéKosda (no tengo tiempo, lit. a mi no cuando) - también se emplea el dativo. Estamos seguros de que este caso ya se le ha grabado en la memoria. (3) Como ya sabemos, noüdéM es una forma futura que se usa para Invitar a hacer algo, pero naturalmente también tiene valores propios de futuro. Serta inútil negar su relación oon udmú: se 1rata, en realidad, del mismo verbo, aumentado con un prefijo (que esta vez hace que tenga un significado de futuro).

wecTbflecáT ueréipe (shisdisiat cnmrij o«

LECCIÓN TRECE / ti i:;j n/és ofe leer el texto usted sabrá traducir correctamente n i v i >ibo “i f al ruso. Esta lengua es muy rica en verbos que t>*lnnsan movimiento: ir a pie, viajar en coche, en barco... 11 uno apropiado de estos detalles pronto será automático imm usted, así como el del futuro compuesto.

Voy a San Petersburgo 1 - ¿Vienes (irás) con nosotros a pasear? '/ Por desgracia, no. No tengo tiempo (a mi no [hay] cuando) :t Por la noche vamos (iremos) al teatro. ¿Quieres [ir] con nosotros? A - Quiero, pero no tengo tiempo, 5 ■- ¿Y qué vas a hacer esta noche? 0 - Por la noche voy a trabajar. 7 ■ ¡Qué buen chico eres! Trabajas todo el día. i) - Sí, por la mañana, por la tarde y por la noche estudio ruso (la lengua rusa). NOTAS (4} ¿Recuerda usted la historia al final de la lección 9? Allí ya figuraba el verbo xoméma y su segunda persona plural, xomúme. Aquí le presentamos la forma de “tú" (xóveo/t,) y la de “yo” (xouy), ¡Ojo!, significa "querer”, pero no "amar”. Tu xóvewb noümú c n¿wu e huhó? (¿Quieres ir con nosotros al cine?). Oh rnówe xówerr?. (Él también quiere), (ti) En la lección anterior, en la nota 11 ya hemos mencionado el futuro compuesto. Recordará usted lo fácil que es formarlo: sólo conjugamos el verbo Sbirnt (a Sfóy, mbi Oydeuit,, etc.) y lo ponemos al lado del infinitivo. Ejemplos: 9t 6ydy paSómamb, a ebi móxe syóeme paSómamb eévepoM, (Yo voy a trabajar, y usted también trabajará por la noche.) Hamáwa ne sydem paSómamb cesódee. (Natasha no va a trabajar hoy). Como ve, se traduce o con el futuro perifrástico, o con el futuro simple, dependiendo del contexto. En la lección 14 tendremos tiempo de verlo.

YpoK 13

65 luecTtflecáT nsTb (shísdisiat' pial’)

9 — Tbi éfletub (6) b Mocray? 10 — HeT, ñ éfly cKópo b CaHKT-rieTepSypr. 11 — M Tbi G^flenib T3M roBopiÜTb nopyCCKM?

12 — KoHénwo; pyccKwe (7) roBopáT: “6e3 Tpyflá He BbiHeub p¿i6iíy M3 npyflá". 13 — YcnéxoB (8) T e 6 é ! PRONUNCIACIÓN 10 CaHKm-rtemep6ypa. El nombre de esta ciudad viene del holandés y se pronuncia sankt-pitirburk (pero los rusos la llaman simplemente tlumep, pitir). La ciudad tomó el nombre de San Pedro, patrón de Pedro el Grande. 12 k o h S u h o a la moscovita, será kaneshna, ¿verdad? NOTAS (6) ¡He aquí un verbo traidor! Señoras y señores: cuando no van a algún lugar a pie, absténganse del verbo udmú y parientes y usen otros, como éxamb (a edy, mbi édéiub) - si van en un vehículo de ruedas - , o nrtúmb - si van en barco... Ahora en serio: el “ir" del español es un verbo comodín que se amolda bien a todo tipo de movimiento; el ruso tiene verbos diferentes. Ahora practique estos dos, y cuando los sepa, aparecerán sus compañeros. La conjugación dei verbo éxamb es: st édy, mu édewb, oh/ ohé édem, Mbi édeu, se; édeme, ohú édym. Un ejemplo: édy a meámp «a maxcú, a oh udém neuixóM. (Yo voy al teatro en taxi, pero él va a pie.) Vea nota 3 de la lección 11. (7) Recuerde los gentilicios: pfccKUü, pyccKSft, pyccKue (un ruso, una rusa, los rusos); ucnáneq, ucnáma, ucnáHuu (un español, una española, los españoles). (8) Es una expresión que seguramente va a oír mucho de sus amigos rusos; y los conocidos que le tratan de usted le dirán; ycnéxoe eam!

luecTbflecÁT UJecTb (shísdislaf she st) 6B

9— 10—

¿Vas (viajas) a Moscú? No, pronto voy a ir (viajo) a San Petersburgo. 11 — Y allí, ¿hablarás ruso? . 12 _ Por supuesto; los rusos dicen “sin trabajo no sacas el paz del estanque . 13 — Te deseo mucho éxito.

lloccTaHOBMre TeKCT: 1 Vamos al teatro. ...............

Teátp.

2

No tengo tiempo.

3

¿Qué vas a hacer esta noche? ............................

aéuepoM?

4 Voy a trabajar.



¿Vas a Moscú? Tbl .........

b

......... ?

(1 No, voy a San Petersburgo,

Ypovt 13

67 LuecThflecáT ceMb (shTsdisfat' siem’)

ynPAJKHÉHMfl 4nTáüTe m nepoBOAiÍTe:

A Bénepoiw Mbi noftfléM s B KMHÓ?

kmhó.

A Tbi noiífléujb

Tbi xónewb noMTií c hóiwm b TeáTp? - X ony,

ho

MHe H éK orfla.

Mt o Tbi f l é / i a e u j b B é w e p o M ? -

B

f\

6 y q y p a 6 ó T a rb .

'

Kyflá Tbi nflémb? - fl Mfly b yHMaepcMTéT. Kyflá Bbi é p e T e ?

-

éfly

b

MocKBy.

MfléT? - Oh M flé T b Kacpé. Kyflá Tbi éflsaib? K y flá oh

-

9\ é fly

Kyflá Bbi

b

KiteB.

M fléT e?

- Mbl MfléM b nap«. Kyflá Bbi éflere?

- Mbi éfleM b Tyny3y.

K aK od Th¡ M o n o ffe ii! T bT B ecb fíeH b

paóoraeujb.

ujecTbaecAT BÓceMb (shisdlslat’ vosim’) 68 Irmlucción: A

II

Elsta noche vamos al cine, Y tú, ¿vas al cine? ¿Quieres venir con nosotros al teatro? ■Quiero, pero no tengo tiempo, ¿Qué vas a hacer esta noche? Voy a trabajar. ¿A dónde vas? ■Voy a la Facultad. ¿A dónde va usted? - Voy a Moscú, ¿A dónde va él? ■Va a la cafetería. ¿A dónde vas? Voy a Klev. ¿A dónde vais/van ustedes? Vamos al parque. ¿A dónde vais/van ustedes? - Vamos a Tolosa.

Itospuestas: I I loílAéM a - 2 M hb HÓKorfla 3 Mro tu 6yfleiub flénaTb - 4 fí 6ya í imiióraTh 5 - éfleujb - WlocKey 6 HeT, a éfly b CaHKT-neiepóypr

l lMTa¡ÍT0 m miujMTe: (lea y escriba) Mué HéKorfla.

M

u í*

H &uen^a * ,

H necb fleH b paBÓTaio. SL

f w d & m & jc .

I loMflOUJb C HárulM B TeáTp?



o- tu t*u u * i rn i& iT ijiX

K cojKajiéHMK), Bé^epoM a He CBobópeH.

X.UvtUtUÍHUH), I ,n posible que usted también pueda viajar pronto a Rusia: ¡u¡ra entonces ya sabrá tantas cosas que ni las podemos 0numerar ahora; además, estudiando sólo una media horita cada día. Avanza usted muy bien: mañana tendrá un día más tranquilo, que servirá para consolidar los cuno cimientos tanto grama f/ca/es como léxicos. Prepare ius fichas con sus preguntas: pronto encontrará tas 1(«piresias. ypoid3

69 ujecTbflecsT fléBSTb (shísdislat’ disvit')

METbIPHÁflUATbIM YPÓK YcnéxoB saM! (¡Le deseamos mucho éxito!) ¡Felicidades! Usted ha llegado a la segunda lección dé repaso. Como ya sabe, hoy no va a aprender nuevas palabras ni nuevas construcciones gramaticales: esta semana ha trabajado duro y merece un poco dé descanso. A continuación le ofrecemos una lista de informaciones gramaticales - desde luego, no para aprenderlas de memoria, sino para sistematizarlas. Seguro que le serán familiares. En ia segunda sección encontrará un texto compuesto de los elementos de las nuevas lecciones - no se sorprenda si lo entiende todo ya después de la primera lectura (pero, por si acaso, adjuntamos la traducción) Y para acabar, en un ejercicio de escribir podrá demostrar lo lejos que ha llegado en esta arte. 1. Pronom bres personales

Ya en la lección 7 tenía usted la relación de las formas de sujeto (eila) y las de Complemento Directo, también.; denominadas “de acusativo" (la). Durante esta semana ha ido conociendo otras, como el.¡ llamado “genitivo” (con el que expresamos la idea de:; “tener” algo), que coincide con el acusativo. Más tarde' han surgido formas de dativo (me gusta), y luego también ha aparecido el “instrumental" (con nosotros). Le alegrará saber que ha agotado ya las posibilidades de las formas pronominales. 1.1. Primera persona singular: nominativo acusativo (CD)

í-l páfla.

Tbi Mena

yo, me, conmigo genitivo

Y MeHá ecrb cbiH.

nOHHMáeLUb?

Estoy contenta. ¿Me entiendes?

Tengo un hijo.

céMbflecsiT (slm’dislat) 70

LECCIÓN CATORCE LECCIÓN DE REPASO

lltltlvo (Cl) Miú i i MHe iip.'iitHTcn.

Ivíni me gusta.

Instrumental noíífléujfa co

preposicional T bl rOBOpHUJb 66o

MHOÍÍ?

MHe.

¿Vienes conmigo? Hablas sobre mi.

1,2 Segunda persona singular: tú, te, contigo nominativo 11,i MonofléLj!

acusativo (CD) fla, a Te6í

Genitivo y T66h eCTb AOHb?

nOHMMálO

|i,)uí: buen ulilf» eres’

Sí, te entiendo.

¿Tienes hija?

ilativo (Cl) lelié Hérarfla. No tienes llninpo.

instrumental nofíflí c to6 óíí. Iré contigo.

Preposicional fl rOBOpih o Te6 é. Hablo de ti.

1,3a Tercera persona singular: ella, la, le Genitivo acusativo (CD) nominativo y Heé npetípácHan Tbt eé 3Háeujb? t)iió páfla, ceMbá. Ella tiene una ¿La conoces? I II; i está familia encantadora. contenta. (intlvo (Cl) \ v\ npnáTHO. I'nra ella es iigradable (lincer algo).

Preposicional instrumental l/lropb MfléT c Héifl. Tbl rOBOpÓWb 0 Héií? ¿Hablas de ella? Igor va con ella.

ypo«14

71 céMbflacár o^ hh (slm’disiat1adin)

1.3b Tercera persona singular: él, lo, le nominativo O h yuHTCa.

acusativo (CD) Tbi eró noHMMaeiub?

genitivo 3flecb eró Her.*

Él estudia.

¿ L o e n t ie n d e s ?

Él no está aquf.

dativo (Cl) ÉBa ewiy HpáBMTCH. Eva le gusta

Instrumental í\ roBoptina c HéM. Hablé con él.

preposicional Tfai roBopúiub o

HéM.

Hablas sobre él.

a él.

1.4 Primera persona plural: nosotros, nosotras, nos nominativo acusativo (CD) Mbi McnáHKH. O h H a c 3 H á e r ? Somos ¿Nos c o n o c e él? españolas. dativo (Cl)

Instrumental

genitivo Y HSC HÓBOCTb.

Tenemos una noticia. preposicional

HaM CTblflHO. riodfléLUb C HáMH? Ó h HMnorflá He

Nos da ver- ¿Vienes con yüenza (algo), nosotros?

roBopÚT o Hác. Él nunca habla de nosotros.

1.5 Segunda persona pl ural: vosotros, vosotras, os usted, lo, la, le; ustedes, los, las, les (según el contexto sólo ayuda el adjetivo, si va en singular, es usted) nominativo

acusativo (CD)

Bbi

Mbi

p ^ cckhm ?

¿Es usted ruso?

Bac noHMMáeM.

Os// lo/los// la/las entendemos,

dativo (Cl) Instrumental BaM xopoiuó xoTéna Sflecb? rO B O p iítb C BáMM. ¿Está(n) Quería hablar usted(es) // con vosotros//con usted(es). estáis a gusto aquí?

genitivo y B ac ecTb ceM bá?

¿Tiene(n) usted(es)/ tenéis familia? preposicional 9\ y>Ké cmiiwano Bac. Ya he oído de vosotras // usted(es).

Al negar la existencia de algo o alguien, usamos el genitivo.

céMbflecsrr flBa (sim'dlslat' dva) 72

1.1) Tercera persona plural: ellos, ellas, los, las, les nominativo

acusativo (CD)

n iiú

mx 3Háto.

genitivo 3flecb mx Her.

[líilióraioT.

I lloK/ellas Irnhajan.

Yo los/las conozco. Ellos/ellas no están aquí. preposicional Instrumental

ilativo (CE)

Mm ncé éicho. Tu rcmopún C HlflMH?

f\ numeró He 3Háto o HHX,

¿Has hablado No sé nada de con ellos/ellas? ellos/ellas.

I mi está i lluro todo, ‘i . Posesivos

|tl:iled ya los conoce todos) Aprendió los corres­ pondientes a las personas yo, él, ella, vosotros (usted, tuitodes) ya durante la primera semana; y durante esta riiHinnda, las otras tres: tú, nosotros, ellos. Vamos a ver n‘i|ildamente cómo es el sistema, con los nombres dpya, Mu/tib, úmjí (de género masculino, femenino y neutro): ti mi im

flp y r

Mlltí M3Tb Mi ló líIMFI

Thl TBOÍÍ ~ TBOñ ~ TBOe ~

OH e ró ~

OHá

eró -

eé ~

e ró

~

eé ~ eé ~

Bbl Mbl Hauj ~ aatiJ ~ Hárna - B á r n a ~ H á iu e ~ Báiue ~

OHLÍ MX ~ MX MX ~

! ¡libemos asimismo que en el llamado caso "pre­ posicional" (que, entre otras, resulta a la pregunta ade "dónde") moG cambia a iwoéiw y mojí, a Moéü. De momento nulo es más que suficiente. 3. El verbo

I ln conocido usted algunas variaciones de la conjugación ini|ular, pero éstas ya figuran en las notas al pie. Lo que ni puede interesar como sistema es el pasado, el futuro ni impuesto y el imperativo. 3.1 La formación del pasado: üi litamos la terminación -mb de los verbos y colocamos nn su lugar o bien -n (si se trata de un hombre), o bien ypoK14

73 cóMbflecñT Tpn (sim'dislat1tri)

-na (si se trata de una mujer), o bien -nu (si hay dos o má personas). Las formas pasadas del verbo son: 6w. 6biná, 6únu. Este pasado se traduce, dependiendo de contexto, como indefinido, imperfecto, perfecto, plus, cuamperfecto, etc. 3.2 La formación del imperativo:

Quitamos la terminación -rrth de los infinitivos acabado en -amb, y añadimos una -ü para el singular. Los verbo acabados en -umb pierden igualmente la -n?b, y el acent se trastada a la última -u (si no estaba ya allí). El plural se forma añadiendo una -me al sufijo del singular. Ejemplos. paSóTa-rb - trabajar pañóra-w - trabaja pa6óTa-ñ-Te - trabajad, trabaje(n) usted(es) npocTií-Tb - perdonar npocrií - perdona ripocTiít-Te - perdonad, perdone(n) usted(es) 3.3 La formación del futuro compuesto: Conjugamos el verbo 6bimb en futuro y colocamos a su lado un infinitivo (de carácter imperfectivo). Ejemplos: 9\ 6yfly paóóraTb Hto Tbi flÓMa. 6¡/fleiub flénaTb? Voy a trabjar en casa.

OhíOhá 6yfleT cnaTb.

¿Qué vas a hacer7 Él/ella va a ormir.:

Mbi 6yflew rynáTb. Bbi S^qeTe urpáTb O hm 6 ^flyT roBOHa CKprinKe.

Vamos a pasear. Vosotros vais// usted(es) va(n) a tocar el violín.

púTb no-p^ccKH.

Ellos/ellas hablarán ruso,

Podemos traducir esta forma como un futuro normal(trabajaré) o como un futuro perifrástico (voy a trabajar).

céMbflecsT neTbfpe (slm'disiat' chitiri) 74 ¡1,4 ÉxaTb -

vtpJÁ.

llulod ya conoce la diferencia que existe entre estos dos viudos: udmú expresa un movimiento realizado a pie, mientras que éxamb se usa para indicar desplazamientos hnnlios con ayuda de un vehículo con ruedas. Esta iliiuinción es sistemática, y se extiende a otros verbos Inrnliién. Ejemplos: H M/iy

b

TeáTp.

Voy al teatro.

-

éay

b

flapwjK.

Voy a París.

4, Los atributos Iti muerde usted que los adjetivos que funcionan como nliibuto (es decir, los que generalmente carecen de la Iluminación típica de los adjetivos: -uQ, -an, -oe), se mlnptan en género y número (!) a! sustantivo o pronombre ni que pertenecen. Compare usted estas dos t i instrucciones: Adjetivo “ norm ar

atributo

|l|i¡'m fla , b u p ^ ccku CI?

Bbi flo n w H b i

Untad es ruso, ¿verdad?

p a 6 ó ra T b .

I

Usted(es) tiene(n) que trabajar/ vosotros tenéis que trabajar.

[

i ns atributos se denominan también "formas breves”.

I | i

¡Muy bien! Esperamos que no se haya aburrido tiumasiado con este resumen y le haya servido para aclarar algunas dudas. Ahora le espera un diálogo: lisiamos convencidos de que no le causará ninguna dificultad. Los números le indican la lección correspondiente: una vez más, ycrtéxoe eaiw/

[

ypoK14

75

céMbflecfiT nsTt (sim’disiat1piat’)

ycnóxoB

bbm!

(13)

1 — llpoCTMTe, Bbi aáMyjKewi? (8) 2 — fia, s aáMyjKeM.

3 — Y Bac ecTb fléTM? 4 — f i a , y MeHá e c r b cw h m poHb. (8) 5— 3 to mx cpoTorpác|)Mfl? 6 — f i a , á r o m o á c e M b ñ . B o t m o í í Myx<, CblH H MOÁ flOMb. 7— ÓneHb KpaciÍBaa AéByiiiKa. Y neé B á m e nm^ó, (8) 8—

C n a c íl S o 3 a KOMnai/iMéHT.

m o íí

(8 )

9— f OBOpílT, Bbl 6¿inn B MOCKBé. (10) 10 — H e i -, ho CKópo éAy He b Mockb£ a b C a H K T -n e T e p 6 y p r.

11 — ■ A h t o Bbi T a M

(13)

S y f le T e A á n a T b ?

(13)

12 —

f\ w rp á fo Ha cxp i/irm e, u y 6^A6 T KOHpépT. (12)

13 —

Y c n é x o B Bawi! M H e ó w e H b H p áBM T C s

M e H á T aM

M^3btKa. (9) 14— Cnacifóo saM SoAbiuóe! (10)

15 — H3BkiHkiTe, a flón>KeH mató. (11) 16 — MHe Tówe HéxorAa. (10) Si usted ha comprendido el diálogo de arriba sin dificultades particulares, ha asimilado el contenido de la catorce lecciones precedentes y está bien preparado para enfrentarse a la etapa siguiente. Si hay palabras que n : recuerda, o construcciones que no le suenan, tampoc debe sentirse defraudado. Le aconsejamos que vuelva a las lecciones indicadas y consulte la traducción sólo después - verá que después del repaso ya no tiene, problemas. Una buena manera de desarrollarla memoria es leer en voz alta. ¿Quiere probarlo? Esperemos que su respee sis a esta última pregunta sea: da!

céMbflecnr wecib (sim'disiat' shest’) 76

¡Mucho éxito! I i :i 4 f) u 7 II 0 10 11 M V.1 14

Ili 1ti

Perdone, ¿está usted casada? ■ Sí, estoy casada. ¿Tiene usted hijos? Sí, tengo un hijo y una hija, - ¿Es ésta su foto? Sí, ésta es mi familia. Éste es mi marido, éste, mi hijo, y ésta, mi hija. - Es una chica muy bonita. Tiene la cara de usted. • Gracias por el piropo. - Se dice que usted ha estado en Moscú. - No, pero pronto iré no a Moscú, sino a San Petersburgo. - ¿Qué va a hacer allí? - Soy violinista (toco el violín) y tendré allí un concierto. - ¡[Le deseo] mucho éxito! Me gusta mucho la música. - ¡Muchas gracias (a usted)! — Perdone, yo me tengo que ir. Yo tampoco tengo tiempo.

Mwitirre

m nnwiíTe:

I no iba usted cuanto más, mejor. Éste es otro método jitwu aprender las palabras sin fijarse en ellas. ÜIIJIOMSo 3a KOMRnMMéHT. VbiiéxoB Te6é. I (niiyio aac.

Mi 10 ÓHeHb npwéTHO. IlllM HpáBMTCH pyccxwü H3blK?

11 céMbflecfiT ceMb (sim'disíat' siem ’)

nflTH ÁflM ATblM yp ó K He noses/ió (1)... 1 — SflpáBCTByfi, BafliíM. KaK Hacrpoémie (2)? 2— HacTpoéHwe npeKpácHoe. Y MeHÁ 6 bmo CBHfláHwe. (3)

3— rio3flpaBnáio (4)! Y TeSá ecé xopoLuó? 4 — fla, fía, nOHTM Bcé xopowó. 5 — n pociiíi, K3K áTO nOHMMáTb?

6— Bcé 6¿mo xopoujó (5) HanonoBiíiHy: n ripwué/i (6), a oHá - Her 7— Ay

wighí

HacTpoéhme nnoxóe.

PRONUNCIACIÓN: ) /"fesópas/jáw - paz-drav-lia-iu 1 ttom úmshho se pronuncian como una unidad, por eso la

isuena

1

'IOTAS I} {MHe) (ne) noee3nó - no he tenido suerte, no tengo suerte. La traducción de esta expresión depende del contexto; lo que si. que habrá notado usted es que va con dativo. Es una fórmula: fija: el verbo no cambia, siempre adopta la forma neutra del pasado. Unas lineas más abajo verá usted otro neutro, del ; verbo 6bimt>. 2) Una expresión parecida a ksk dená?. La usamos cuando vemos que alguien no está de muy buen humor. 3) Como ya le hemos anunciado, aquí tenemos una forma neutra del verbo Sbimt: dbino. Como es una forma de pasado, concuerda en género y número con el sustantivo al que se refiere, ceudáHue (cita), que es de género. neutro, como todos los sustantivos acabados en -ue. y ivmhA 6sn ypÓK (llt. me era una clase = tenía una clase) tiene la forma masculina, ya que ypóK es de género masculino. La misma concordancia existe entre nombres y adjetivos (cuando éstos están junto a aquéllos): mase. npeKpécHbtü eénep una hermosa noche fem. npexpécHax eempáva un bonito encuentro neutro npexpácHoe ceudánue una cita agradable

céMbflecflT BóceMb (sim'disiat’ vosim’) 78

LECCIÓN QUINCE ¡I ulicidadesl Usted ha comenzado la tercera semana de tuihutio. Ahora ya le quedan muy pocas novedades pinmaticales y podrá concentrarse en el léxico. Le hemos iKiInccionado textos divertidos con un estilo vivo, tlusonfadado. Muy pronto sabrá replicar ingeniosamente u ¡ns comentarios de sus compañeros rusos.

No he tenido suerte... 1 - Hola, Vadim, ¿qué tal (cómo está el humor)? ‘l - Muy bien (el humor está muy bonito). He tenido una cita. 3 - ¡[Te] felicito! ¿Todo te [va] bien? 4 - Si, si, casi todo [va] bien. 5 - Perdona, ¿qué quieres decir con eso (cómo entender eso)? 6 —■ Todo ha ido bien a medias: yo fui, pero ella no. 7 — Yo, en cambio, estoy de mal humor (tengo mal humor). NOTAS (4) Aprenda usted esta expresión y úsela a menudo: será muy popular entre sus amigos, Vale la pena practicarla un poco para tener una pronunciación bonita. (tí) En la oración Bcé 6&no xopowó HanonoeúHy (lít, todo ha sido bueno a medias), el verbo óbimb concuerda en género y número con la palabra ecé (todo). Otro ejemplo: Bcé 6áno tmmepécHO (todo ha sido interesante). (d) Ha llegado la mejor oportunidad para aprender el pasado del verbo udmú y de sus “prójimos". El ruso es un idioma muy económico: de un verbo hace diez, mediante prefijos y sufijos. Para gran alivio nuestro, los verbos nacidos con prefijación (por ejemplo, noümú, npuümú) siguen la conjugación del verbo patrón, Aquí le ofrecemos el paradigma del verbo base, udmú: oh uién, ana wna, ohu uinti. Con estas tres formas puede usted expresar las seis personas del español - otro ejemplo de la economía rusa. ¿Quién ha dicho que el ruso es una lengua difícil? ypoK 15

79 céMbflecíiT fléBfiTb (sim'dislat’ dievit’) tsk ? Tbi Beflb HefláaHO weHM/iCíi (7)! 9 — B ot líiMenHo! Ho fl BCé apéiwa fl^Maio,

8 — Ka«

4 T 0 eCí n o B 6 3 n ó 6 ó n b w e , MeM ( 8 ) MHe.

NOTAS (7) La palabra xen úm b cn significa, literalmente, “tomar a un mujer", por lo cual no se usa en femenino, sólo en masculino en plurare (en este caso quiere decir '‘casarse”: ohú x&HÚnuaT - ellos se han casado). Para las mujeres existe la expresió ebiüm u 3áM yx “ir a un marido": oná eúnuna 3¿m yx (ella se b casado). El verbo tiene forma reflexiva; y en el caso de lo verbos reflexivos y pronominales, los sufijos -cí? y -os s f distribuyen según los principios conocidos: 1. siempre van, pegado al verbo 2 . -es se pega a las consonantes, -os a las: vocales. Asi diremos: oh yHúncn, oná ynúnacb, ohú ynúnueb. (8) Para la comparación entre cosas o cantidades no iguales, se, usa vew. ynPAXCHÉHKfl HfiTáCÍTe u nepeBOfltÍTe: 1 y

mqhá

6 iím o cBM fláH ue. - T e 6 é n o e e a n ó !

rtpeK pácH biíí

My>K. -

f la ,

MHe

npeKpácHaíi ceMbá - fla,

noB eanó!

2 V le d fí 3 y Herót

noeeanó! 4 y Heéi

KpacwBaa flOMb. - f la , ePr n o e e a n ó ! - 5 y B a c xpacMBbM flOM! -

fla,

Haiw n o B e a n ó !

ÓHeHb no B ea nó ! 7 y

hmx

6y

H ac Bce x o p o iü ó ! -

BaM

n p e x p á c H a n p a 6 ó ra . - O ! I/I m

no B ea nó ! BoCCTaHOBMTC Tener. 1

¿Qué tal (cómo está el humor)?

K a x................. ? 2

Muy bien (el humor es muy bueno). Estoy de vacaciones. ............................................ y Mena ...............

3

Yo voy a trabajar. A a ....

paboTais.

eóceMfeftOCflT (vosim'disit') 80

8 - ¿Cómo? ¡Si acabas de casarte (hace poco que te has casado}? !) - ¡Precisamente (por eso)! i (Pero) todo el rato pienso que ella tiene (o: ha tenido) más suerte que yo (que le salió más [mejor la cosa] que a mí)!

4- ¿Hace poco que te has casado? Tbi . . , .....................? ¡i

Sí, tengo una mujer maravillosa. Tengo suerte. fla............ qyflécHas_____ M H e...............

s

Se dice que ella es rusa. .............. ,

'/

h t o ...............................

Sí, ella es de Moscú. Estudió en la universidad. ..,

...

M3 Mockbú. OHá...........

b

.........................

Traducción: I I lo tenido una cita - ¡Tienes suerte! 2 Tienes un marido encantador, di, tengo suerte. 3 Tiene una familia encantadora. - Sí, tiene suerte. 4 liene una hija preciosa. - Sí, tiene suerte. 5 |Tlenen ustedes una nina preciosaI - Sí, tenemos suerte, 6 Nos va bien todo. - Tienen uiiLodes mucha suerte. 7 Tiene un trabajo Interesante, - Oh sí, tienen muirle.

Respuestas: 1

HacTpoéHHe 2 HacrpoéHne npeKpácHoe - órnyeK 3 - Syfly - 4 mbhh - jKSHá. - noee3ró 8 roBopáT - OHá ¡ryccitan 7 pa, ohé - yminacb - ynwBepcwTéTe.

iiiifláBHO x<eHlinca 5 - y

Vnrur 115

81 BÓceMbflecHT ofliíH (vosim'disit' adin)

HMTáftre h nMUJMTe UMtppbi (lea y escriba las cifras): 11 OfllÍHHaflUaTb

1 OfllÍH 2 flBa

f&B*-

OgttMAUkgtyMtU,

12 ABeaáflLiaTb

3 Tpn

13 TpMHáflpaTb

4 '■wrbipe

14 ‘-ieTbipnaflpaTb

5 n«Tb

n-Jlxru.

15 IWTHáflLiaTb

6 LUeCTb

iM C tn tt

16 ujecTHáflpaTb

A*#T

7 CSMb CM**

17 ceMHáqpaTb

8 BÓCeMb

18 B0C6MHáflpaib ioCéMM&ftt&im.

9 fléBWTb

19 fleBflTHá/maTb

10 fléCRTb

cum o^

u

u.

20 flBáflpaTb

* * * * * * )H k * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * lM r* * * * * * * * * * * * * * * * * *

UJECTHÁflUATblM YPÓK Bcé, HTO XOTMT6 (1)

1—

K y flá Bbi M flé re n ó c n e p a6Ó T bi

(2)?

2 — Pl c p á 3 y >Ke é f ly H a M a u iiÍH e (3 ) flOMÓfí.

NOTAS (1) Usted ya conoce tres formas del verbo xomémb: u xovy, mu xóveu/b, ew xomúme. Las formas que faltan son: oh/ oh& xónem, mu xomÚM, ohú xomfim. 8 w xomtínte soeopúmb no- ■ pjtecrru? Esperamos que nos diga: kowówo , xovy. (2) La preposición nócrre, asi como la palabra mhóso, hacen que la palabra que las siga tome la forma del genitivo. Deducirá usted que los sustantivos acabados en -a cambian la -a a -u, y efectivamente, es así. De eso se sigue que la preposición: U 3 , que figura en el ejercicio de completar, también rige genitivo.

BÓceMbflacrrr pea (vosim'disit1dva) 82

I n l¡i parte superior de cada página encuentra usted los nmñoras en ruso; ahora los vamos a repasar un poco, I imdicando, de paso, las letras rusas. Pase a ia página de mitrante y verá que no son nada difíciles. Htmuerde usted que la o átona se pronuncia como una a ( 11 ofltfHHaflLtaTb - adlnatsat'), y la a, e átonas suenan mi uno la u: 12 flBeHáflqaTb - dvinatsat’, 15 nflTHáflqaTb pllnatsaf. La m de 6 utecTb no suena en wecTHaflqaTb. Nn olvide usted que el apóstrofo señala que el signo de p.il.italización b en la terminación -mb ablanda la liionunciación de la m. Articule una ligera "i” al final de la imliihra. Dedique usted unos cinco minutos a practicar la limnunciación correcta releyendo cada lección; así, al minino tiempo, repasa el vocabulario de las unidades niiioriores. *************************************************

LECCIÓN DIECISÉIS ni os usted un aficionado a la buena cocina, haüegado su linim ento; conocerá algunas especialidades muy milirosas. Desgraciadamente no podemos obsequiarle mui recetas, pero sí podemos darle ideas para la próxima cuna con sus amigos. ¡Tendrá más éxito que nunca!

Todo lo que usted quiera 1 - ¿A dónde va usted después da trabajar (después del trabajo)? 2 — Enseguida voy a mi casa en coche. NOTAS I») SI viajamos en un vehículo, además de usar el verbo apropiado - que usted ya conoce muy bien, es en este caso éxairib - tenemos que prestar atención a que usemos la preposición na, con el caso llamado preposicional (que es un viejo amigo nuestro de la lección 6), Los ejercicios que siguen este diálogo le ayudarán a aprender el uso correcto. ypoK16

83 BóceMbflecflT Tpw (vosim'disií tri)

3 — A 4eM Bbi 3aHMMáeTecb (4) flóMa? 4 — O! flÓMa y MeHÁ Bcerflá MHÓro paSÓTbi. 5— 6— 7— 8— 9— 10 — 11 — 12 — 13 — 14— 15 — 16 —

A hto Bbi óyfleTe AénaTb ceróflHfl? CeróflHfl n 6 yfly roTÓBMTb. Bbi yMéeTe (5) roTÓBMTb? He TÓübKO yiwéio, ho óneHb nioGnió (6). A 4to Bbi roTÓBMTe o6biHno Ha népBoe (7)? Bcé, hto xoTíue: Goptfl, cyn, iflki. A Ha BTopóe? KoTjiéTbi, ne/ibMéHii {8) vt npónee. ripocTMTe, a Bbi weHáTbi? (9) KQHéHHO. M Báma *eH á yMéer roTÓBMTb? YMéeT.

17 — l/l K a tó e eé GnióflO saM HpáBHTCfl 6 ónbLue Bceró?

1 8 — ByTepSpóflbi. PRONUNCIACIÓN: 5-8, 19 cesódHfl, Qcesó se pronuncian con v: sivódña, fsivo (porque son corno eso, unos genitivos). 4 mhóso, en cambio, se dice con g: mnoga. NOTAS (4) SsHUMémcfl - ocuparse de algo. El verbo es pronominal, como en español; el nombre, si aparece, va en instrumental, pero como todavía no conocemos sino cuatro sustantivos declinados así, no vamos a insistir en que lo emplee. Todo tiene su tiempo: dentro de un mes ya usted se moverá con gran seguridad en el terreno de las conjugaciones y declinaciones. (5) Este verbo “saber" no es lo mismo que el otro. 3Hamb es saber una cosa o conocer a una persona; yn/rémb, en cambio, significa saber hacer una cosa. Con otras palabras, el primero va con sustantivos, y el segundo, con infinitivos, (6) Este verbo, ntoóúmb - que ya ha aparecido en, la lección 8 , se usa para dos cosas: 1. “amar a una persona” 2 . “gustarle a alguien hacer una cosa”. No es la primera vez que hay una diferencia entre las construcciones del español y las del ruso; con un poco de atención, evitará los errores típicos de sus compatriotas.

BÓceMbflecHT ne rú p e (vosimJd isjf chit'íri) 64

3 — Y ¿qué hace usted en casa (de qué se ocupe usted}? 4 — Oh, en casa siempre tengo mucho que hacer. 5 — Y ¿qué va a hacer usted hoy? 6 — Hoy voy a cocinar. 7 — ¿Sabe usted cocinar? 8 — No sólo sé, sino que me gusta mucho (quiero mucho). 9 — Y generalmente ¿qué prepara usted de primero? 10— (Todo) lo que usted quiera: borsch, sopa, schi. 11 — ¿Y de segundo? 12— Croquetas, peimefii, etc. (y parecidos) 13— Perdone, está usted casado? 14— Naturalmente. 15— Y ¿sabe cocinar su mujer? 16— Sí (sabe). 17— Y ¿cuál de sus platos le gusta más (qué su plato le gusta más de todos)? 18— Los bocadillos. NOTAS (7) La expresión de arriba es la abreviación de ‘na rrépeoe 6ntódo'\ ‘ para el primer plato. Éste suele ser una sopa, o un potaje, (8) Tenemos aquí toda una lista de platos. El primero, 6opm, es una especialidad ucraniana, preparada a base de legumbres; el segundo, mu, es la famosa sopa de col, muy popular en Rusia. Las Komnému son croquetas hechas de carne, de verduras, etc., y nenbMéHu se parecen un poco a los ravioli, pero contienen cebolla y carne de animales salvajes también. Proceden de Siberia. (9) Menámbi es un plural de cortesía del adjetivo corto xenám (ver lección 23, nota 9). BoccTaHOBiVre re itc r:

1

¿Estás libre esta noche? B é n e p o M .......................?

YpoK16

85 BÓceMbflecftT riftrb (vosim’disit’ piat') 2

No, tengo mucho que hacer en casa.

■■., 3

p ,ó u ia

..............................................

Y ¿qué haces (de qué te ocupas)?

A ... 4

r bi ...................... ?

Voy a preparar la cena, 3

..............................

Í

ík h h ,

ynPAJKHÉHHfl MHTáifte vi nepeBOflMTe: A Bbi éflere a ° móíí Ha aBTó6 yce? - HeT, Mbi éfieM flOMÓfí na MeTpó. Tbi é fleiiib b Teárp Ha TáKcw? - HeT, a éfly b reáTp Ha aBTóÓyce. O h é fle r b 6 n 6 n n o T é K y Ha wauMHe? - HeT, o h éAeT a 6n6nwoTéKy H a a B T ó 6 y c e . O h ií é fly r b yHMBepcuréT Ha MeTpó? - fla , Ha w e T p ó .

B

Bbi yMéeré rorÓBMTb? - f la , yM éeM .

Bbi yMéeTe ttrpáTb Ha CKprtriKe? - HeT, ne ywiéio. O h yMéeT roBopMTb no-p^ccnn? - O h H e y w é e T , h o o h m yMélOT. C

Mto Bbi rOTÓBHTe Ha népBOe? - OSbMHO fl TOTÓBJUO ÓOpuj. H t o B b i rO T Ó B M T e H a a T o p ó e ?

/iio6nK) K O T Jié T bi. Karóe naM Snióflo HpáaMTCH 6ójibute Bceró? -

f le n b M é H M .

BÓceMbflecflT luecTb (vosim’disit1shest’) 86 5

¿Sabes cocinar?

........................? 6

Sólo sé preparar el borsch. a TÓnbKO ........................................

Traducción: A ¿Vais a casa en autobús? - No, vamos a casa en metro. ¿Vas al teatro en taxi? - No, voy al teatro en autobús. ¿Va él a la biblioteca en coche? - No, va a la biblioteca en autobús. ¿Van ellos a la facultad en metro? - Sí, en metro. B

¿Saben ustedes cocinar? - SI, sabemos. ¿Sabes tocar el violín? - No, no sé, ¿Sabe él hablar ruso? - Él no (sabe), pero ellos si (saben). C ¿Qué prepara usted de primero? - Generalmente preparo [un] borsch. ¿Qué prepara usted de segundo? - Me gustan las croquetas. ¿Cuál de los platos le gusta más? - Los pelmefii.Respuestas: ■i - ™ CBobóflHa? 2 HeT - y MeH6 MHóro paSóTH 3 - ueM -

naHMMáeujbcn? 4 6yny roTóentb - S Tbi yMéeuib roTOBMTb? 6 - yMéio FOTÓBiwb 6opiq.

87 BÓceMbflecsT ceMb (voslm’disit1síem')

Hmtómtb m tiHiuHTe: 9\ nio6/i(í) rOTÓBMTb.

JL

Me¿Á+o

0 6 ¿ n h o Ha nép B o e a roTÓB/110 6 ó p m .

O & v u to

h a.

Ha BTopóe a R é na to neJibMéHH.

flón/ia

y w eH á

Bcerfla

mhópo

paSÓTbi.

U íM Jt* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ,* * * * *

CEMHÁflLJATblfl yPÓK npMÁTHoro anneTÚTa (1 )!

1— flpyatá (2)! nopá (3) 3a c t o j i . yflOBÓnbCTBMeM. 9\ nporo/iofláncH

2— C

(4 ).

PRONUNCIACIÓN 1, 13 El signo de palatalidad se pronuncia como una “i" muy ligera: dpy3bá, nbto, sdopóehe druz(i)la, ph(í)iu, zdarov(i)ie. NOTAS

(1) Esta frase es la reducción de la más larga « xenáio eaiw npufimHoao annemúma, "yo le deseo buen provecho”. Buen provecho es '‘npuárriHbiü annemúm", lo que vemos aquí ee un genitivo, porque el verbo xenárnt va oon este caso siempre. (2) dpys - dpy3bfj, amigo - amigos. Algunos nombres en ruso tienen un plural irregular: recordemos, por ejemplo, anas snaaá de la lección 9. (3) Hopá significa "ya es hora de". Generalmente aparece con un infinitivo, p.e. nopé paóómamb (ya es hora de trabajar, o ¡atra­ bajar!), pero a veces se empiea con un sustantivo precedido por la preposición 3a.- nopá 3a cmon (es hora de comer, ¡a comerl) nopá 3a paúórry (ya es hora de trabajar, o ¡a trabajar!).

BÓceMbflecfiT BóceMb (voslm’disít1vosim') 88

lumpués de tanto hablar de comer, se nos ha hecho la boca nqun, ¿no es así? Y la lección de mañana también tratará de ¡lili¡rentes comidas y bebidas. Més vale comenzar el estudio con ni untómago bien lleno, no sea que nos apetezca alguno de los ¡linios ian ricos como los crépes u hojuelas (Gnunú), o los hullosísimos pirogui (pastetltos salados re//enos con champiñones, pescado, col, fruías...) (nuposú). Sin hablar de las >u>¡ios frías veraniegas det Sur de Rusia, o las diferentes vmludades de borschtch, o las tapas saladas que acompañar el vodka. Sería toda una frustración. Estando en Rusia, en cambio, ni siquiera podrá escaparse de la hospitalidad tradicional, te luirán probar todos los platos merecidamente famosos. No itmista, pues, a la invitación de sus anfitriones: KyinaiÍTe, rócTH floporúel (Coman, queridos invitados) * A'*** * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

LECCIÓN DIECISIETE I loy vamos a ver cómo se portan los rusos a la hora de comen cómo ofrecen una comida, cómo es un brindis... Junto al protocolo de la mesa, aprenderá usted algo que ya h adelantamos en la lección 14: el genitivo de negación,

¡Buen provecho! 1 — ¡A la mesa, compañeros (Amigos, es hora de sentarnos a la mesa)! 2 — Con mucho gusto. Me ha entrado hambre.

(4) Este verbo pronominal - nposonodámbCP - corresponde a la expresión española que figura en la traducción. Usted ya sabe que si se trata de una mujer, diremos nposanodánacb.

ypoK17

89 BócSMbflecfli fléBBTb (vosim'disif dievit’) 3 — Mto

4 — Bcé, 5 — Mt o 6—

Bbf 6 y f l e i e ecTb (5 )? mto Bbi npefiíió)K W T e. bbi

H núÍBO

6 y a e T e nw Tb?

BóflKy,

b u h ó ...

tó w g.

7 — K coJKanéHmo, y Hac HeT misa (6).

8 — Óto H8Bá>KHo, fláMTe, (7) noHíá/iyficTa, weMHór BOflbl,

9 — y Hac CKÓnbKo yróflHO boañ (8). 10 — Hy h ot/ imhho! Bbi npeKpácHO POTÓBHTS {9).

11 — CnacrtBo. X o n íire HeMHóro c a n á ia ? 12 — CanáTa n He xom^, a bot rpn6Ñ nonpóQyio. PRONUNCIACIÓN 3 Recuerde usted que como todas las e y e iniciales, la e de gema se pronuncia como le 8 noxányücma en el habla rápida suena: pazhaLsta. 15 npuámHOso annemúma se pronuncia con una v en lugar de la a: prilatnava apatita

NOTAS (5)

Detrás de los verbos “comer" y “beber" se emplea el caso' acusativo. Como ya sabe usted - de la expresión j? édy e MocKef - los sustantivos acabados en -a cambian esta letra por una -y. Ejemplos: mase. >7 Gyd’jr eema 6opm. Yo comeré borschtch. fem. Tai 5jfdeiua numb eódxy? ¿Vas a beber vodka? neutro Oh 6¡f6em numb aunó. Él beberá vino, plural Mai BfóeM ecmb spudái. Comeremos setas (champiñones). Cuidado: no confunda sema (comer) con gema (hay),

fleBHHÓcto (divinosta) 90

3-— ¿Qué va usted a comer? 4 - Todo lo que nos recomienden. 5— ¿Qué va a beber? ¿Vodka, vino...? 6 - También cerveza. 7 - Desgraciadamente no tenemos cerveza. 8 — No importa (eso es no-importante). Den[me], por favor, un poco de agua. 9 — Tenemos cuanta agua quiera. 10— ¡Esto está excelente! Cocinan ustedes muy bien. 11 ■— Gracias. ¿Quiere usted un poco de ensalada? 12— Ensalada no (quiero); pero voy a probar estos champiñones. NOTAS (0) Le hemos señalado ya que en caso de negación se emplea frecuentemente el genitivo. He aquí un ejemplo y nac wem míes; más abajo encontraremos otro ejemplo: canáma r hb rowj? “no quiero ensalada". El genitivo de los nombres de género masculino (y neutra) es, por regla general, -a (habrá deducido usted que la forma nominativa de “ensalada" es oanám)', el de los nombres de género femenino, como ya sabemos de la lección precedente, es una -ai que sustituye la -a original del nominativo. Estos cambios hacen posible que no confundamos el género de las palabras en las distintas construcciones sintácticas. (7) flá ü m e (dad, dé usted, den ustedes) es el imperativo de segunda persona plural del verbo dama (dar). En segunda persona singuiar es daü: daü Mué, noxényücma, hbmhóso canéma (dame, por favor, un poco de ensalada). (8) CKónhKO, mhóso, HeMHÓzo rigen genitivo, pues están en relación con la idea de la cantidad. Si usted sabe catalán, francés o italiano, o se acuerda de sus estudios de latín, sabrá que este fenómeno es muy parecido al llamado “partitivo" de estas lenguas. (9) f omósumb se conjuga como imSúma: en la primera persona se intercala una -n entre la raíz y la desinencia verbal: a moñmo, a eomóemo. Las otras formas son regulares, siguen el modelo de Boeopúma, por ejemplo, o h aomóeum oóéó, a Mbt eomóeuM $>klih (él prepara la comida, y nosotros preparamos la cena). ypoK17

91 fleaflHócTo QflHH (divinosta adín)

13 —

9 \

nbio 3a (10)

B á iu e

3,qopÓBbe.

14 — 3a H á w y B C T p é n y . 15 — ripw^THOro anneTiíTa! BOCCTaHOBI^TS TSKCT! 1

A la mesa, amigos! flp ya tfS ,............................

2

Muy bien, tengo mucha hambre (quiero comer mucho). llpeKpácHo,......................................

3

No sabia que usted supiera (sabe) cocinar. 3 H e.................

B bi........... rOTÓeiiTb.

ynPAWHÉHMJl HHTáfÍTe M nepeeOAiÍTe:

A Mto Bbi 6 y f le ie ecT b? - ñ 6yfly ecTb canáT v\ BTopóe. Mto Bbi 6 yfle ie nuTb?

-

6yay nwTb BÓfly.

X oT iÍT e HBMHóro c a jiá t a ?

- fla, xoMy, cnacyiBo.

B Bbl XOTlÍTe ecTb? - f la ,

s n p o ro n o flá n c a .

Tbi xóqeLiJb nuTb? - f l a , no>«ányfícTa, HeM HÓ ronM M O Háfla. y Hac HeT BMHá, - ÓTO H6Bá>KH0.

k

co w a n é H m o .

Ahora ya sí podemos celebrar este día con un traguito de vodka. Es una bebida fuerte que debe ir acompañada de tapas y precedida de brindis. Podemos probar también un champán ruso; lo que falta de sus mesas es el buen vino.

aeBflHÓCTO flBa (dlvlnosta dva) 92 13 ■ Bebo a su salud. 14 - A nuestro encuentro. |!¡ ■ ¡Que le aproveche!

NtilAS ( ID) El brindis no puede faltar; el verbo nwnt, "beber”, si bien resulta algo irregular (a tibio, mu nbéuib, oh ntém, mu nbéM, su tibeme, ohu nbtom) es Indispensable en la vida social. Si decidimos decir un brindis, no nos olvidemos del motivo, que se expresa mediante la preposición 3a y el caso acusativo: 38 eátue adopóebe, 3a Háuty ecmpévy.

A ¿Qué va a beber usted? - Un poco de vino. M t O B b l .......................... ?

-

...............................

f> Bebo a su salud. a . . . sa ........................ ft

Por desgracia, me tengo que ir, K ..............

h

......................

Traducción:

A ¿Qué va usted a comer? . Voy a comer una ensalada y un segundo plato. ¿Qué va usted a beber? - Voy a beber agua. ¿Quiere usted un poco de ensalada? Si, quiero, gradas.1 11

¿Quiere usted comer? - SI, me ha entrado hambre. ¿Quieres beber [algo]? ■- SI, un poco de limonada, por favor. Por desgracia, no tenemos vino. - No Importa.

ypoK i?

93 AeBflHócTo Tpn (divinosta tri)

HwTáiíTe ñ o p a 3a

m

nMuiiíTe:

c t o ji .

tftv p J U

C4MXA^ .

H to Bbi 6 y fle r e nwTb?

%mo

3a

'h t-

J y f* * * t.

ru u n t, ?

Baw e 3flo p oB b e !

^ e p s Q 'b e -- / 3a s a d

*************************************************

BOCEMHÁflMATbIM YPÓK Kanán tbi yMHWLja (1)!

1 — ÁHH, HTO Tbl TOBOpMLUb MáMe (2) J/TpOM?

2 — yipoM MáMe, náne n SpáTy b roBopió: “fló6pbie 5 /Tpo” (3)! 3 — A HTO Tbl TOBOpiílUJb AHéM (4)? NOTAS (1) YMHuiía en realidad es un sustantivo de género femenino, pero se puede aplicar a hombres también (el español “vejestorio’1también se les pone indistintamente a hombres y mujeres): Kaxóü mu yMHuu,at Inteligente como adjetivo sería: yMHbiü, ywHafT, yM H oe.

(2) MáMe es un dativo que rige el verbo eoeopúms, "decir”. En español también usamos el dativo (es decir, la forma de Complemento Indirecto) con muchos verbos: decirle algo a alguien, darle algo a alguien (dame). El dativo de las palabras1acabadas en -a es como su caso preposicional, osea, una -e: MáMe, narre; el de los nombres acabados en. consonante puede ser una -y, por ejemplo 6pam - Gpámy,

AeBAHÓCTO neTbipe (divinosia chit'írl) 94

Ui ibpuestas: I A

nopá 3S CTon 2 - h óHSKb xony ecTb 3 - 3H an, hto - yMéere fiyqeTe nwTb - HeMHóro auné 5 - nbio - sarna sflópoBbe

lt

cow aném /iK ) - pófixce H m a t ií

¿A* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

LECCIÓN DIECIOCHO Con la ayuda de Ania va usted a sistematizar sus conocimientos sobre los saludos. También conocerá la dlhrencia entre un verbo perfectivo e imperfectivo: el futuro simple y c o m p u e s to ,

iQué inteligente eres! 1 — Ania, ¿qué le dices a mamá por la mañana? 2 — Por la mañana les digo ¡Buenos días! (Buena mañana) a mamá, a papá y a [mi] hermano. 3 — ¿Y qué les dices de día? NOTAS (3) Usted ya sabe que los rusos tienen un reloj biológico distinto: para ellos el día comienza más temprano y antes de las nueve se saludan con un flóSpoe ympo! Durante el día, hasta las seis, se dicen fíóSpbiü densi, después ya comienza la tarde-noche (el catalán “vespre'' o el francés “soir”). (4) Ya conocemos las partes del día: ympo (la mañana), deHh (el día), eénep (la tarde). Para responder a la pregunta Kosdá? (¿Cuándo?), se usan las mismas palabras en instrumental. Este nuevo caso, que pronto volveremos a ver, sirve, entre otras cosas, para expresar relaciones temporales. Ejemplo: Kosdá eribi ntóGuujb ecms uiQKonád? - Bcesdá: ympoM, ÓH8Mu eéuepoM móxe. (¿Cuándo te gusta comer chocolate? — Siempre: p.or la mañana, de día y por la tarde también. ypoKis

95 fleBHHÓcro nflTb (divinosta piat’)

4 — flHéM 5—

a

roBOpró: "flóSpuíi fleHb!"

A eénepoM ?

6— BéMepoM a rosopk>: “flóSpbiw Bénep!’1 7 — A hto Tbi roBopiíujb Máiue, Korflá nojKiíiubCíi cnaTb (5)?

8 — Korflá no>Kycb cnarb, a roBopió: “CnOKÓÍÍHOÍÍ hóhw!” 9 — Kaiíáa Tbi A hto tw cKáJKeujb (6)

eáGyujKe, éc/in oHá f la d re6é KOHCfciéTy? 10 — R CKa>KÍ eñ: “flafi (7), noíKányíícTa, eiflé.” 11 — ÁHS, Tbi LU^THLUb? 12 — Kohómho, a Luyny. efi CKarcy: "BonbLuóe cnacw6o {8)!" 13 — Tbi óneHb xopÓLuaíi fléBOHKa! 14 — fla , áTO MHe BCe roBopáT. NOTAS (5) floxúm bcx cnamb es una fórmula fija construida de un verb reflexivo y el verbo cnamb, '‘dormir". No se trata, po consiguiente, de un futuro (la traducción podría se interpretada así). floMúmbcn se conjuga como yvúmbc (estudiar, aprender); * ymé nomycb cnamb, a mbt eu$ aé noxúLUbCff cnamb (yo ya voy a dormir, pero tú todavía no va“ adormir). (6) CKáxeujb [Éste sí que es un futuro) Además, el famoso futuro simple, el que ya topamos ya en la lección 13. Aquí sJ' trata del futuro simple del verbo "decir” o ‘hablar. Como yq sabe usted, hay muchos verbos “parientesl,que se forman ¡ r la misma raíz. Estos verbos suelen formar parejas: uno d, ellos se llama imperfectivo, y el otro, perfectivo (en el caso dá la pareja udmú - noümú, uómú es el imperfectivo). El verb' perfectivo denota una acción que tiene un resultado; la forma de presente tiene un significado de futuro Pero hay verbo" que se escapan a las regías de formación de palabras eligen una pareja totalmente diferente: éste es el caso d aoQopümb, que forma pareja con cmsémb. Por suerte, ha pocos verbos así: y los pocos que hay son tan frecuentes qu" se le van a grabar en la memoria en muy poco tiempo. D; momento le damos las seis formas de c¡KÜf cxarnúme.

fleBHHÓcro wecTb (divinosta she st) 96

4 ti tt /

De día digo ¡Buenos días (Buen día)! ¿Y por la tarde? Por la tarde digo: ¡Buenas tardes (Buena tarde)! ¿Y qué le dices a mamá cuando vas a dormir (te acuestas dormir)? Cuando voy a dormir, [le] digo: ¡Buenas noches (Tranquila noche)! ¡Qué inteligente eres! Y ¿qué vas a decir a la abuela, si [ella] te da un caramelo? Le diré: “Da más, por favor (da, por favor, todavía)”. Ania, ¿estás bromeando? Naturalmente bromeo. Le diré: “Muchas gracias (Gran gracia)”. ¡Eres una niña muy buena! Sí, lo dice todo el mundo (eso a mí todos dicen).

Jí D 10 11 VI

1!) 14

NOIAS (/) l I verbo dar damb, que subyace a este imperativo, también un perfectivo (pero por lo menos se parece al español 'dar)' :;us formas no obedecen a las reglas de la conjugación mgularr por eso las vamos a practicar en los ejercicios. Para nyudarle, se las enumeramos de antemano: r dato, mu ihnub, OH/oné dacm,

m u

dadúM,

bu

dadüme,

ohu

óadfm.

ronte al futuro compuesto, que expresa una acción no iioabada, vista en su desarrollo, el futuro simple Indica una iicción considerada en su totalidad, y hace hincapié en su resultado. Comparemos: f

HóvepoM a 6$dy paúómamb

1 sta tarde trabajaré (no Importa el resultado, sólo el proceso) ItéGytuKa dacm me6ó KOH&ému

I ;\ abuela te dará caramelitos (el resultado es inminente) |lt| ¿Recuerda usted la última lección de repaso? En el texto [uníamos: Bonbuióe eailí cnacú5o\ Esto significa que aquí también puede entrar el dativo (en español también !e damos bis gracias a alguien, ¿verdad?)

ypoK 18

97 fleeRHÓcTO ceMb (divinosta siem )

BoccraHosriTe TeKcr: 1

Dígame, por favor, ¿dónde está mi diario? CKa>«iíTe....................... r f l e ................. ?

2

Lo he visto en el sofá. Aquí está (he aquí él) ....................... flMBáHe. Bot . . .

3

Deme, por favor, la revista “Moda”. .......

4

mhs

...................................

"Mófla".

Esta revista me gusta. La leo siempre. 3 to t ..................................

5

.

fl .....................eró.

Ania.te [lo] diré todo. Áhb, n .............................

6

Hablo seriamente: su hijo es muy inteligente (un gran inteligente). ...........................: eam csih -

..........................

ynPAXCHÉHMft MiiTáíÍTe m nepeaoAMTe: A Y t po m m u roBopiíM: “fló S p o e ^ rp o !” flHéM Mbl rOBOpiÍM! “flÓ6pblM fle H b !” BénepoM Mbi roBopMM: “fló 6 p b ifí BéHep!” Korfiá n no>K^Cb cnaTb, s roeoptó: “CnOKÓtÍHOM hóhm!”

B

9\ flaM MáMe KHÚry. Tbi uatub 6páTy KOHcpéTy. O h /iacT 6á6yujKe Kócfje. cKa)K^ náne: “ B o jib u ió e cnaciíS o!” O h m h s c r á t e r : “ flo x á fiy ííc T a !”

fleBSHÓCTQ BÓceMb (dlvinosta vosim’) 98

1t aducción: A

i'o r la mañana decimos: “ i Bu en os días!’ (Buenas mañanas!) Ue día decimos: "¡Buenos días!” Por la tarde decimos: ‘ ¡Buenas tardes!" i.:.uando voy a dormir, digo: “¡Buenas noches!"

fl

l.e daré un libro a mamá, l e darás un caramelo a [tul hermano, l'il le dará un café a la abuela.

Le diré a papá: “¡Muchas gracias!" l':.l me dirá: “De nada" (por favor),

IIiin puestas I

i KBKányücTa, - mos raséTa? 2 í l aúnen sé Ha - . - OHá. 3 fláiÍTe , iiuiKányficTa, >KypHán - 4 -itcypHán mhs HpáBMTCfl. - Bcerflá amáio If i nóé aoé CKaáq). 6 - roBopró cepbé3Ho: - Soiibioán yMMma.

'lu í dure m nHUiiÍTe:

(uiu'mbKo: cuánto(s), cuánta(s); nnioc:más) Ana, CKÓnbKO Q y fle r c e M b n n ra c r p « ?

CM¿4>

? m fut*.

JlÓBflTb.

Aun,

sto

He T a n . 9\ flyMavo, m o 6yfleT flécflTb. & fn o M & m a # *. S t

tin o

Mtn, Her! flécatb 6yflet, Kor,qá natb nruoc natb. -

,M *ru !Q k a a tm b tfjfftm * , tc o ifíA '

nM Oc. /la m o . ypoK 18

S)9 fleBHHócTo fléBarb (dlvlnosta dievit1)

AEBflTHÁflM ATblf! YPÓK ripeKpácHbiH noflápoK

1— ■ CeróflHfl HyfléCHan norófla (1)! 2 — He 3HálOp He 3HÉIO. yTpoM 6bino n p o x n á f lH O (2). 3— Ho ceñHác Ha tfjnifle Termo. (3) 4 — fla , ho Mflér floiKflb (4). 5 — 3 to He CTpáuiHO. y MeHá ecTb npeKpácHbitó 30HT. 6 — O, 30HT, Ha cáMOM fléne, npeKpácHbifí, ffle Bbi eró KynMJiM? 7 — Óto noflápoK. MHe eró no/iapiína (5) weHá. 8 — Ax, fla, n 3a6¿ma. Bnepá y Bac 6bin fleHb pOXÍfléHMfl ( 6 ). PRONUNCIACIÓN: 3 tvihac se pronuncia: sichas: y recuerde usted que la e detr, iln n so transforma en T(«a ynuu,e). NOTAS (1) ÍJosóda se refiere al tiempo atmosférico: sol, calor, lluvias, (2) El español usa el verbo “hacer” para expresar algún fenómenos relacionados con el tiempo; en ruso simpiemen recurrimos al verbo “ser" Sbirrtb en su forma neutra, es dec (¡úno en pasado y óydem en futuro (en presente no usam ningún verbo). Tennó y npoxnédno son adverbi Invariables, parecidos a xopoiuó, nonAmno. (3} La palabra mennó se traduce aquí como “bueno", Cuando L rusos dicen ceaó d m m e n n ó , quieren decir que hace un tiem agradable. El adjetivo de la misma raíz es m é n n s tü (mas mSnmn (fem.); ménpax noaóda (un tiempo agradable). (4) Para contradecir a la nota 2, naturalmente hay otr expresiones, entre ellas las divertidas udém dóxdb, tu cues (llueve, nevó). Bien mirado, la lluvia y la nieve sí vien del cielo..,

ero (sto) 100

LECCIÓN DIECINUEVE I I límupo es un teme universa!. En esta lección va usted nitor,cubrir algunas expresiones curiosas que utiliza el ruso (vii In lluvia...). También hablaremos de edades, aunque Hiitumios que para alguien que estudia con tanto Interés t'i mit) usted, los años no cuentan: será eternamente joven.

Un regalo precioso 1

i

4 I¡ il 7 ti

|Hace un tiempo maravilloso hoy (hoy maravilloso tiempo)! No sé, no sé. Por la mañana ha hecho frío. Pero ahora fuera (en la calle) ya hace calor (en la calle caliente). ■ SI, pero llueve (va la lluvia). Eso no es [tan] terrible, Yo tengo un paraguas precioso. ■ Oh, el paraguas, efectivamente, es precioso. ¿Dónde lo compró usted? ■ (Eso) es un regalo. Me lo regaló [mi] mujer. - Ah, sí, se me ha olvidado.(yo olvidé). Ayer usted tenia su cumpleaños.

NOTAS (a) El verbo noóapúmb ^regalar) se construye con dativo y acusativo (como el español: regalar algo [acusativo]a ulguien[dativo]). Myx noóapún xbhó Konrpému (el marido le regaló a [su] mujer dulces), xertá nodapúna Mymy 30nm (la mujer le regaló a [su] marido un paraguas). La palabra nodápoK (regalo) está formado del verbo noóapúmb (regalar). (ti) Textualmente, el día de nacimiento, es decir, cumpleaños. Esta fiesta es de singular Importancia en Rusia, la celebran por todo lo alto. Aviso importante: los regalos no se deben abrir en presencia de los invitados, hay que esperar que se vayan todos (un método sencillo para no avergonzar a los amigos o familiares que no han podido gastar tanto dinero en su regalo como los otros — lo importante es el gesto). ypoK 19

101 cto oflM H (s to a d in )

9 — fla , róflbi Mflyr (7)! 10 — A CKónt>KO sarui net (8), écnw He ceiípéT? 11 — KaKófí TaM ceKpéT? MHe yate cópoK ofliíH rofl.

12 — fla Bbi eu^é ráHOUJa (9)! NOTAS (7) Como ve usted, el verbo udmú tiene múltiples usos: quizá] fuera bueno que preparara una Jista con ellos, si tiene u¡ poco de tiempo. ¡Será una inversión muy buena! (8) Hemos llegado a un punto importante. Para expresar la eda de alquien, tenemos que emplear el dativo, cosa que no I será difícil en absoluto, pues ya conoce un montón d. expresiones con esta forma. Lo que puede parecer un poc irracional - pero lo que encierra la belleza y el atractivo d todas las lenguas naturales—son los cambios que sufre [ palabra aod “año”, Detrás de la palabra o6úh “uno” ñ cambia; detrás de los numerales dea, mpu, yemúpe (do'' tres, cuatro) será eóda, genitivo singular. Hasta este puní todo parece ser normal. Pero a partir de 5 basta 20 tenem que usar la forma nem, un genitivo plural irregular. Despuó' todo comienza de nuevo: los números acabados en 1, vai, con nominativo: los que acaban en 2, 3, ó 4, rigen genitiv singular y los que terminan en 5...0, genitivo plural. Pero n’ piense usted en las reglas: deje que la práctica le grabe en oído las formas correctas. De paso le recordamos que todas las páginas va numeradas en ruso y figura la transcripción fonética también’ hasta 250.

cto flBa

IJ 1(l I I

(sto dva) 102

¡SI, los años pasan! Y ¿cuántos años tiene usted, si no es un secreto? ¿Qué secretoy (hay allí) ? Ya tengo cuarenta un años. ¡Sí es usted un mozo todavía!

V/

NOIAS jit| ló ito w a es como jwjwviíwa: un nombre de género masculino (significa "un joven"), que toma las terminaciones de las ¡Mimbras acabadas en -a, pero no pierde su género: n iiM n a m ú w b iij tóHouia (un joven simpático) ■*=> rM m a m ú w e s i déeyuiKa (una joven simpática). Piense usted qun "el agua" en español lleva también un articulo masculino, puro no deja de ser de género femenino: el agua limpia,

ttoccraHOBÚre Tener: ¿Qué estás haciendo? - Estoy preparando la cena,

1

d e iu ......................................? - ............. Í>khh.

'i.

¡Vamos a pasear! - Con mucho gusto, pero llueve (en la calle) -

C VflÓBOnbCTBUeM, n o ............. -

3 Ahora hace calor y tengo un paraguas grande. Cefinác.........

vi ..........

e ctb ...................

4 Me gusta pasear cuando llueve, pero tengo mucho

trabajo. ..................... rynátb, Korpó...................

ho y

MeHé ypoK19

ynPAKHÉHkifl MuTáMTe «i nepeBOfliÍTe:

A

B

CeróflHfl npoxnáflHas norófla? - fla, ceróflH* npoxnáflHO. CeróflHs rénnaíi norófla? - fla , ceróflHfl Tennó. CeróflHa nflér flO)«flb? - fla, MfléT CeróflHfl MfléT CHer? - fla, CHer. Tfle Bbi Kym?mM 30ht ?

- 3 to noflápoK. Kto bsm noflapwn 3oht? - MHe eró noflapiína jxeHá. y BaC 6bl/l fleHb pO>KfléHHÍI? - fla , 6bm BMepá.

CKÓHbKO bsm neT? - MHe cópoK flBa rófla. A Te6é cKÓnbKO neT? - Mne flaáflLiaTb nnTb neT.

ero ^eTbipe (sto chit'íri) 104 llA tfucción:

K i.\ luce frasco hoy(es el tiempo fresco)? : il. hoy hace fresco. ¿I hice calor hoy? :>(, hoy hace calor. ,'.l luove hoy? :ti, llueve. /Nieva hoy? i¡I, nieva (la nieve). M /I tónde compró usted el paraguas? í;»te es un regalo. /Unión le regaló el paraguas? Mo regaló el paraguas (mil mujer. ¿Usted ha tenido su cumpleaños? i j|, lo tuve ayer (fue ayer). ¿i tuántos años tiene usted? Tengo cuarenta y dos años. Y Lú. ¿cuántos años tienes? Ya tengo veinticinco años.

MyTb-Hyn> 6ójibiue

'ImáHTe h imuiifrre: /(i'ilip o e yTpo! H

i u :h m t o b o pió

/(i iltp o e yTpo H iiióflBM fla p ió . M yjibiGáioTCfi / | i‘)[¡p b ie n rá flu .

lliípHO, cnoB á OHM H l'llip b is

tuó B h t .

¡Buenos días! Yo se lo digo a todos. Buenos días Regalo a la gente. Y sonríe. La buena gente. Se ve que las palabras Buenas les gustan.

Mus p u e stas: 1 nial ceClMac saHUMáe-recb - roTósmo - 2 noüflSM ry/iáTb - Ha ^im¡e nflei aoíKflb 3 - Tennó - y Metná - óonbiiióPi soht 4 MHe ll|ll)llH TC fl - Kflét flOWflb - MHÓrO paSÓTbl

ypoK19

105

cto

n fiib (sta pist’)

flBAflU ÁTbtíÜ yPÓK BéflHblií MánbHMKl 1 — KaK flená y BáLueií flóMepw (1)? 2 — npeKpácHo! OHá HefláBHO Búuuna 3áMy)K (2) 3 — no3flpaBnára! M 3a Koró (3)? 4 — 3a ó46Hb npeKpácHoro Monoflóro 4eJioaéKa. PRONUNCIACIÓN: La terminación -oso, -eso generalmente se pronuncia con v e lugar de g. NOTAS (1) Ya la primera frase nos brinda dos novedades. El genitivo d dovi. es dóvepu; y el del posesivo femenino, eáuieü. Est último rima con Moéü (m e xopouto e Moéü cerne), y no si razón: de ios seis casos que hay, cuatro, el genitivo, el dativo el instrumental y el preposicional son iguales en femenino. E decir, sabiendo esta forma, en realidad usted sabe cuatro. Practiquemos un poco con done (hija) y Afame (madre), que presentan ia misma declinación irregular: Kax dená y eáweü óduepu? ¿Cómo le va a su hija?

(genitivo singular. dóuepu) Kan óená y meoéü Mámepu? ¿Cómo le va a tu madre? (genitivo singular: Mámepu) Observe usted que el posesivo eaiu y meoO están en femenino genitivo singular: eáuieü, meoéü. (2) Usted ya sabe perfectamente que esta expresión se usa sólo para mujeres (leoclón 9, final). Seguro que no se le ha escapad tampoco que eúümu se parece sospechosamente a udmú. Efectivamente, es un verbo perfectivo, formado a base de, udmú, y significa “irse” , La palabra nedéeno significa “hace poco". Su contrario es daeHd (hace mucho). (3) 3a también le sonará ya de la expresión nopá sa cmon (lección 17). En este caso es el régimen de la expresión anterior, y rige acusativo (kosú es xmo en acusativo; recuerde usted que se pronuncia con una v). Esta misma terminación aparece en los adjetivos que pertenecen a la palabra de: género masculino, uenoeéK (a) Esta coincidencia va a facilitar.

ero luecrb (sto shest’) 106

LECCIÓN VEINTE i aperemos que usted se divierta con esta lección,, que ilustra muy bien lo parciales y poco consecuentes que /loriemos ser tos humanos. ¿Existen. tareas masculinas y femeninas en un hogar? Mientras dos señoras lo discuten, usted va a conocer ¡as palabras relacionadas con el tema.

¡Pobre chico! 1 — ¿Cómo le va(n las cosas) a su hija? 2 — Muy bien. Hace poco se ha casado

(ella hace poco - ) 3 — ¡Felicidades! ¿Y con quién? 4 — Con un joven (hombre) muy excelente. NOTAS su trabajo, ya que saber el interrogativo equivaldrá a saber la terminación del adjetivo. No olvide que el ruso es una lengua muy económica. También le avanzamos un secreto: el ruso, si se trata de nombres de género masculino, hace diferencia entre seres humanos y no humanos (por suerte, en español existe esta misma diferencia). El acusativo es igual al nominativo cuando se trata de seres no humanos (a eomóenio p tu n - yo preparo la cena), y es igual al genitivo cuando se trata de seres humanos (y animales): Manib jpófíum cb'iua - la madre quiere al hijo.

ypoK20

107 cto ceMb (sto siem1).

5 — Y Heé Bcé xo ponió (4)? 6 — flpóCTo 3aMeHáTe/ibH0,0H noMoráeT efó (5) - rOTÓBMTb, cTupáTb, MbiTb nocyAy MXÓflMT (0 j B Mara3MH. 7 — fla, eñ flePicTBWTenbHO noBea/ió. 8 — A k3 k fle/iá y Báwero cÚHa? 9 — Hulero xopóiuero (7). 10 — fla!? A b néM Aéno? 11 — E m ^ He noBe3/ió. EéAHbiCi Haiu MánbmiK

AónxeH caM (8) ecé rorÓBMTb, cTMpáTb, Mbitb nocyAy \a xoA^Tb b Mara3MH. 12 — HetícTBm-ejibHO, SéAHbifí MánbHmí! PRONUNCIACIÓN: 6, 7 , 1 2 Et signo de la palatalidad hace que aparezca una ligo; I d e trá s de la c o n s o n a n te que s ig u e : saM evám enbH ' doücm &úm eiibHO , MántHUK.

NOTAS (4) Ahora vamos a ver el genitivo de los pronombres. Esta formas generalmente expresan posesión (que en español s indica con el verbo “tener"), pero hay expresiones, como I de la línea 5, que se traducen de otra manera. Los genitivo de los pronombres de número singular son: fí - y M&ná (-tengo); mw - y tneúá (-tienes); OH - y Hesó (-él tiene); oná - y H6é (-ella tiene). Ejemplos: y hqsó npeKpécHa# pKená (él tiene una mujer mu guapa), Y neé xopówuü tvtyw (ella tiene un buen marido). (5) El ruso usa aquí el dativo, mientras que el español normativ’ prefiere et acusativo. (6 ) Los verbos de movimiento tienen todavía sorpresas par usted. Xodúmu significa "ir", como udmú, pera hay entre I dos verbos una diferencia radical: con udmú se asocia la ¡de de un movimiento de una dirección concreta, determinada a algún sitio), xod üm t* denota un movimiento de urf dirección indeterminada. H u d y e m eá m p <=>n x o x c fe m e é n i "voy al teatro (ahora) « Voy al teatro (regularmente: voy* vuelvo); n xom y e tu ttú n y “voy a la escuela". Vamos a retom' estos aspectos más adelante: ahora sólo le damos las se formas del nuevo verbo: a xoxcy, m u xódutub , oh/ ohú xóñ u. w m u xó ó um .

e u xód um et ohú xódnm .

ero BÓceMb (sto vo sin f) 108

5 - ¿Todo le va bien (tiene todo bien)? 6 — Simplemente fenomenal. Él la ayuda a cocinar, a lavar, a fregar los platos (la vajilla) y va de compras {va a la tienda). 7 - Sí, ella efectivamente ha tenido suerte. 8 — ¿Y cómo le va a su hijo (como están las cosas de su hijo)? 0 — [No le va] nada bien (nada de bueno). 10 — ¿No (sí)? ¿Qué le pasa (en qué [consiste] la cosa)? 11 — No ha tenido suerte. Nuestro pobre hijo (chico) tiene que cocinar, lavar, fregar los platos e ir de compras él mismo. 12 - Efectivamente, jpobre chico! NOTAS (7) jGtra vez el genitivo de negaciónl Lo que pasa es que se han ahorrado el Hem. Pero la terminación típica del genitivo de los adjetivos es inconfundible (compárela con la del posesivo de la línea 9). |íl) Cbm, caMá, cáMu: corresponden al español "mismo, misma, mismo/mismas”. En la lección 12 ya hemos visto la última forma, ¿se acuerda usted? Unos ejemplos: Oh caw íiom óaum (cocina ól mismo); OHá cq m ú dorvKHá Mbtmb nocydy (ella misma/sola tiene que lavar los platos); ohú cúmu x ó d a m e MazaaÚH (ellos mismos van de compras {y no la criada, por ejemplo}).

¿¡a, e ti ñeOcTBUTe/ibHo noae3no. ypoK

20

109 ero flÓBJiTb (sto dlavit’)

BoccraHOBfrre Tener: 1

Mi hijo se ha casado hace poco. Ha tenida mucha suerte.' Tiene una mujer muy inteligente. ÓMenb........... y Heró

CblH

2

Su hija (de ellos) se ha casado hace poco. .............

3

My)K B c e r f l á ...............................

Él lava [la ropa], friega los platos y va de compras. O h ............... ..

5

.

Su marido la ayuda siempre. ..

4

HefláeHo ......................

....

n o c ^ fly n ...........

b

.....................

Él comprende muy bien que ella tiene mucho trabajo. Oh óseHb x o p o u jó .....................................

yriPA>KHÉHMH HMTáürre n nepeeoflirre:

A

Kan fle/iá y BáLueií flónepii? - Bcé npeKpácHO. KaK n e / iá y B á tu e ro cbma?

- Htmeró xopóiuero. Mo# floub Bbtutna 3áwiy>K. - no3ApaBnñio! 1/1 3a Koró?

Ohs BbiLiina 3áMy>K 3a npeKpácHoro Monoflóro HenoBéKa. - fl03flpaBnáio! Eíí noseanó.

mhóto

cto flécHTt

h

(sto diesit') HO

flená y Báwero c¿ma? Oh HefláBHO weHiíincfl. y Heró bcS xopomó? Ewiy He noBe3nó. A b HéM fléno? BéflHbiií MáJibHMK .qónxeH Bcé flénaTb caM. K eik

UmrtnTe w riMWiSTe:

límt jje/iá y Báujeíí MáTepu? ? V iiuíi Bce xopowó, V n e í, <£c¿i iiiójibKO e ií jieT ?

(jc o u & to

sUsrv-?

I MCÓpOK nítTb J10T.

$H Í

coft&K, fuz/n e

[inducción: A

u

¿Cómo le ve a su hija? - todo va muy bien, ¿Cómo le va a su hijo? - Nada bien. Mi hija se ha casado, - [Felicidades] ¿Y con quién? Se ha casado con un Joven excelente, - ¡Felicidades! Ha tenido suerte, ¿Cómo le va a su hijo? - Se ha casado hace poco. ¿Todo le ve bien? - No ha tenido suerte. ¿Qué le pasa? - El pobre chico tiene que hacerlo todo solo (él mismo).

ypoK 20

111 ero OfltÍHHaflmaTb (sto adinatsaf) Rospuestas: 1 M otí- HeAáBHO « e H M rcíi. Em í - noseanó. ->Kená íMHni4a 2 MXflOio n ú aína 3áMyx< 3 ee - n o M o rá e T e ií 4 - c T u p á e T , M ó er - xóffHT M in a 3 iíH 5 - noHWMáeT, h t o y h s # - pa 6 ó T b i

A * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * d t* * * A * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

flB Á flU A T b

nÉPBbliÜ yPÓK Lección de repaso ycnéxoB b s m !

l Buenos días! Hoy vamos a dejar descansar su oído: esta:¿ : ¡omana ha trabajado mucho. Vamos a dedicar nuestra* atención a [a gramática. Aunque ie parezca increíble;? usted ya conoce los seis casos de la declinación de los' sustantivos, y es capaz de encontrar la terminación' adecuada en la mayoría de los casos (si no en todos). En1 lies semanas no está nada mal, ¿verdad? Croamos que puede resultarle útil sistematizar un poco* iodo lo que sabe acerca de los sustantivos: con este objetivo le hemos preparado el resumen que sigue. Inmbién vamos a mencionar el futuro simple y algunasí expresiones.

ero flseHáfluaTb (sto dvinatsat') 112

i itKtdpaenmM! Usted ha hecho un trabajo muy bueno durante estos dias. Creemos que puede estar contento: nabo ya m anejar m o c h a s situaciones cotidianas y tampoco se pierde en el terreno de la gramática. Si comete errores, s / no ie viene a la mente alguna palabra, lio se preocupe: los e rro re s s o /í ios m e jo re s m a e s fro s , I mrque nos enseñan nuestros p o n to s flacos. Practicando V estudiando cada día, como lo ha hecho hasta ahora, s e ,>¡imtirá más seguro de s i mismo, ganará en fluidez y ¡nouto será capaz de entablar conversaciones reales. Mañana le espera un repaso gramatical, que le ayudará o consolidar sus nuevos conocimientos. ¡Hasta mañana! hk* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

LECCIÓN VEINTIUNO 1. Los sustantivos Usted ya sabe que pueden tener género femenino, masculino y neutro; número singular o plural y seis casos. 1.1. El género: existen terminaciones típicas de los tres uúneros, pero siempre hay excepciones. Como el adjetivo nlompre revela el género del sustantivo, le moomendamos que aprenda todos ios sustantivos con un mljotivo frecuente. A El masculino: la mayoría de las palabras de este itúnero terminan en consonante, pero algunas acaban en u (nána, MyxuÚHa) o en el signo de palatalidad b (cnoeápb, anpénb), o bien en -» (dhdn). B El fem enino: casi todos los nombres de este género lorminan en -a o bien -/ eúxy Mamb - veo a la madre), tienen otro genitivo Mhrnepu, dóuepu. En fin, como se trata de casos aislados, mi mejor aprenderlos con el contexto siempre. C El neutro: su terminación típica es -e u -o; las famosas excepciones son úmh, epéMe. Algunas de estas palabras, pura gran alegría nuestra, son invariables, por ser préstamos de otras lenguas (xa
113 ero rpnHáflL(aTb (sto trinatsat’) 1.2. L o s c a so s

El nominativo: Y Menú ecmb 6pam u cecm pá - tengo un herm ano y una hermana. El genitivo: Y Maná Hem 6pém a u cecm pbi - no tengo ni hermano[s] ni hermana[s] El acusativo (complemento directo, CD): R e ú x y 6páma: (m.) ¿y cecm p $ (f.) - veo a [mi] hermano y a [mi] hermana. Podemos ver que el acusativo de las palabras de género , masculino puede coincidir con el genitivo en caso de personas; notemos que, tratándose de seres no personificados, el sustantivo de género m asculino va o conservar su forma nominativa en esta construcción: u súxy xypH án (m.) u ea3ém y (f.) - veo la revista y el diario. El dativo (complemento indirecto, Cl): R nodapún KHÚsy iip á m y (m.) u cecm pé (f.) - les regalé el libro a [mi]] hermano y a [mi] hermana. El instrumental: eévepoiw (m.) - por la tarde, tfmpoM (n.)y por la mañana, hóvwo (f.) - por la noche. El preposicional: e Madpúde (m.) - en Madrid,
2, 3, 4 flHa - 2, 3, 4 días 5, 6 ... flHeü - 5, 6 ... días,:

El verbo

2.1. El futuro simple de ios verbos perfectivos Esta forma se emplea sobre todo cuando la acción tendrá lugar en un momento concreto. Ya conocemos algunos

ero HSTúpHaymaTb (sto chitírnatsat’) 114

verbos asi: noümú (ir), cxaaámb (decir), damb (dar), que lorman parejas con otros verbos. Ejemplo: 3 á e m p a a daM tuiM KHÚsy ~ Mañana ie daré el libro. 2.2. Algunas construcciones I o llamamos otra vez la atención sobre los verbos moHúmbcn y aawuiwámbcrr, que coinciden curiosamente con sus equivalentes españoles (casarse y ocuparse [de nlgoj): son reflexivos. La única diferencia es que colocan ul “pronombre” reflexivo al final del verbo: R 3aHUMátOQb My3biKOÜ - Me dedico a la música; R noxeHiósh. na neü Mo casaré con ella. Y seguramente se acordará de otros verbos muy útiles como somóeumb (cocinar) y nodapúmb (regalar). 3. Otras expresiones A continuación le ofrecemos una lista de las expresiones cotidianas más usuales que ha conocido usted esta nomana. Para ayudarle, también le indicamos la lección un la que aparece. Primero mire sólo la columna rusa: ¿se acuerda usted del significado de los modismos? He tenido suerte. Mi-ie noBe3nó. (15) 1IcM Bbl 3aHMMáeTeCb? (16) ¿A qué se dedica usted? Tengo cosas que hacer. V MeHá flená. (16) V MeHá MHÓro pa6ÓTbi. (16) Tengo mucho trabajo. Me ha entrado hambre. H nporonoflánca. (17) Qué vas a comer 1Ito Tbi óyqemb ecTb y a beber? (= tomar) Mniirb? (17) ¡A la mesa! I lupá 3a cronl (17) • ¡A trabajar! ~ Ya es hora ilnpá aa pa6oTy, (17) de trabajar. Cuántos anos tiene usted? Ciíónbno b3 m neT? (19) Le felicito. llopHpaBJiáio Bac! (19) Hoy hace fresco. CeróflHn npoxnáflHO. (19) No dude usted en volver a las lecciones indicadas o incluso a las anteriores: ¡ahora le parecerán facilísimas!

ypoK 21

15 ero iwHáALiaTb (sto pitnatsat’) u rSüTe

m

nepeBOAHTe:

l leM Bbl 3aHMMá6TeCb BéMepOM? - y MeHÁ MHÓrO; iifióTbi. 2 KaKl? Bbi pa6ÓTaeTe flóMa? - fla¡, VflOBÓnbCTBneM. 9\ nrnuy KHwry n áTa pa6óTa mhq fJÓBMTCfi. 3 no3flpaBjiáio Bac! Eojibuió4 i; jcm6o , m MHe nopá 3a pa6óTy. 4 9\ nporonoi'ijicr, nopá 3a ctoji. - Hto Tbi Gyqeiub ecTb Ht/irb? 5 CKÓJibuo saM /ieT? - Mne yxíé flBáflLjaTbi nbipe rófla. A BaM? 6 CeróflHfl npoxnáflHO. - fa na raKáfi norófla HpáBMTCH. aducción: ¿Uuó hace usted por la tarde? - Tengo mucho trabajo. 2 ¿Cómo?!, lulixl trabaja en casa? - St, jy] con mucho gusto. Escribo un libro y, iiu trabajo me gusta. 3 Le felicito. - Muchas gracias. Y [ahora] ya es; un de ponerme a trabajar. 4 Me ha entrado hambre, ya es hora de;' nitor. - ¿Qué vas a correr y a beber? S ¿Cuántos afios tiene usted V: i longo veinte y cuatro años. ¿Y usted? 6 Hoy hace fresco. - Pues mi mo gusta este tiempo.

i final de esta lección le espera todavía una prueba: la d& suribir. Estamos convencidos de que usted ya maneja; ni seguridad la pluma a la hora de escribir en ruso; y s | 1viera problemas, tampoco se preocupe: con la prácticaf íi /to éstos desaparecerán. Hráüre v\ nmmÍTe:

i ió noBe3nó.

M0HÁ MHÓfO pa6ÓTbl.

y

M M & . M M ¿no

<>M Bbl 3aHHMáeTeCb?

¿ hto tw p a B n s K ) B a c .

?

oto

LuecTháfluaTb (sto shisnatsat') 116

Himno, esto es todo para hoy. Relájese y descanse: ti mi ¡ana le esperan nuevas aventuras. ¡Le van a encantar! OBSERVACIONES PERSONALES

ypOK 21

117

cto

ceMHáflmarb (sto simnatsat')

flBÁflUATb BTOPÓft yPÓK AaBáííTe norynneMl 1 — Y MeHÁ ecTb npefl/ioínéHMe: flaBáftTe népefl Í jkmhom (1) HSMHÓro norynáeM (2), (3). 2— C SonbLuiíM yflOBónbCTBiieM! A Kypá Mbt noíífléM? 3 — CHaná/ia Mbi npoíífléM (4) no TBepcraíí flo n^ujKHHCKOÍí nnóLi^aflM (5). 4 — flaBHÓ XOTén nOCMOTpéTb (6) náMFITHMK n^LUKMHy (7) PRONUNCIACIÓN No olvide usted que las vocales átonas se modifican, y las proposiciones se unen a las palabras que preceden: 1 népsd yxuHOM \ pieriduzh'lnam, d no TeepoKÓü do nywKUHCKoü rmómadu \ patvlrskoy dapimhkinskay ploshchadi. NOTAS (1) Detrás de la preposición neped aparece el ya conocido caso instrumental (le sonarán las expresiones 'ympoM, dneM,, eévepoM, por ejemplo). (2) El prefijo no- hace que el verbo imperfectivo aynómt, se) convierta en perfectivo (recordemos udmú y noümú). Veamos unos ejemplos: Ceüuác a synáto e nápxe. (Ahora paseo por e! parque). SévepoM mw no&ynfieuit, e nápxe. (Por la noche pasearás por el parque). Ceüvac m u hs udéM s k u h ó , m u noüdéM mydá eéuepoM. (Ahora no vamos al cine,) iremos allá por la noche). (3) No le desconcierte que entre los dos verbos que expresan un deseo juntos se intercalan otras palabras: el orden de las; palabras en ruso es, a veces, más libre que en español. (4) El prefijo npo-, aparte de convertir el verbo udmú en: perfectivo, modifica s u significado básico: npoümú quiere, decir "pasar por". Su pareja será npoxodúmh. Por ejemplo:! Ohú eceeóá npoxódam no ámoMy nápxy, u aáempa mu móxo npoúdéuib adect (Ellos siempre pasan por este parque, y mañana tú también pasarás por aquí).

ero BOceMHáflL|aTb (sto vasimnatsat') 118

LECCIÓN VEINTIDÓS ¿ lo apetece d a r un p aseo con n oso tro s p o r M oscú?

¡Demos un paseo! 1 — Tengo una propuesta: antes de cenar (antes de la cena) demos un paseíto. 2 — Con mucho gusto. Y ¿a dónde iremos? 3 - Primero pasaremos por la calle de Tver hasta la plaza de Pushkin.

4 — Hace tiempo que quiero (quería) ver el monumento

de Pushkin. NOTAS (6) Veamos un poco esas preposiciones nuevas, no “por" rige dativo y do "hasta", genitivo, aunque aqui no se aprecie la diferencia, puesto que el adjetivo femenino acaba en -ü en cuatro de los seis casos (se exceptúan el nominativo y el acusativo). De completar la frase, tendríamos npoüdéM no TeepCKóü ynuu,e do nfuiKUHCKoü nnómadu (los nominativos sonTeepcKáx ynuna, ¡IfuiKUHCxan nnóutadb). ((I) Otra vez vemos aquí el prefijo no-, que hace del verbo imperfectivo CMompémb uno perfectivo: nocMompémb. La diferencia entre los dos verbos es que el primero no delimita el proceso “estar mirando, viendo", el segundo, en cambio, se concentra en el resultado del mismo “tener bien mirado, visto". (7) Esta.estatua se halla en la famosa Plaza de Pushkin, una de las plazas más bonitas de Moscú. La estatua del gran poeta ruso (llamado también por sus amigos "el francés") está eternamente cubierta de flores. Para volver a la gramática: observe usted que en ruso se erige una estatua a alguien (dativo) y no será ia estatua de alguien (genitivo). La calle Tver, por la que hemos llegado a la plaza, debe su nombre a la ciudad de Tver. Durante los años del régimen soviético tuvieron que llevar otros nombres: la calle se llamaba Gorkí y la ciudad, kalinina.

YpoK 22

119 ero aeBSTHá/marb (sto divitnatsat)

5 — Bot 6— 7— 8— 9— 10 —

11 —

h

npeKpácHo! ÍI otóm noryráeM no

T BépcKowy 6 ynbBápy. rOBOpár, TaM ÓH6Hb KpaClÍBO. fla , oto Moé nio6iJiMoe MécTo b MocKBé, A na Ap6áT (8) Mbi noñfléM ? KoHéHHO, áTO b flB yx m aráx (9). flaBHÓ xoTén noírnTi Tyflá {10). TaM mójkho KyntÍTb nyflécHbie cyBemSpbi. Kalium (11) cyBeHiípbi, a 3aoflHÓ m rflé*

Hn6yflb no^íKMHaeM (12). 12 — npeKpácHbifí nnaH! f l totób. HfléM. PRONUNCIACIÓN Recordemos que la x final es fuerte: 9 a deyx aiasáx \ vdvuj shagaj. 11 noyxuHaeM - pauzhfnaim NOTAS (8) El Arbat es un sitio emblemático en el corazón de Moscú: un, paseo lleno de pintores, músicos. (!)) Vale la pena practicar esta expresión, aunque parezca difícil de pronunciar: es muy frecuente; además, le ayudará! a asimilar otras formas parecidas que veremos más tarde. (10) Fíjese usted en que entre maM y mydá existe la mismá diferencia que entre las palabras españolas “alH” y "allá" La primera se usa cuando el sujeto no se mueve, sino, solamente '‘está" en un sitio, la segunda, en cambio, se, utiliza cuando nos movemos hacia el lugar indicado. En ruso esta diferencia se mantiene siempre: R He 6biné maM, ' ho xw y noümú mydá (yo no he estado allí, pero quiero Ir! allá). (11) Habrá notado usted que hemos traducido esta forma con um futuro. Esto le ayuda siempre a deducir que el infinitivo as; perfectivo. (12) La forma imperfectiva será, lógicamente, fáiinamb. B o ce ra H o e tfre Tener:

1

Tengo una idea (propuesta): paseemos un poco. y Mewá ecTb.................... : fla s á n ie ..............norynáeM,

oto flBáfluarb

ti l¡ 7 H !> Ul

11 VI

'i

(sto dvatsat') 120

¡Magnífico! Después pasearemos por e! paseo de Tver, Dicen que (allí) es muy bonito. - Sí, ése es mi lugar preferido en Moscú. ¿Vamos a ir al Arbat también? ■ Por supuesto, {eso} está a dos pasos. - Hace mucho que quiero (quería) ir allá. Allí se pueden comprar unos regalos maravillosos. ■ Compraremos regalos, y de paso cenaremos en algún sitio. ■■■ ¡Muy buen plan! Estoy listo. Vamos.

Y ¿a dónde iremos? A KyAá Mbi......... ?

:t

Hace mucho que quiero ver la estatua de Pushkin. flashó.......

4

nocMOTpéTb .............

flyuJKHHy.

Este es m¡ lugar preferido en Moscú. 3 to M oe......... MécTO b .................

íi

Allí se pueden comprar regalos de recuerdo maravillosos. TaM mów ho ..........

H y flé c H b ie c y B e H iíp w .

121 e ro flB á flu aT b OfliiH (sto d v a ts a t' a d in )

yilPAíKHÉHMfl LiMrákÍTB m nepeBOfliíre: 1 flaBéfíre népe,q yxaiHOM neMHóro norynáeM, 2

C y flO B ó n bC T B M e M , h

3 noM eM y

b

tsk

x o T é n n o cM O T p é rb M

ockb^ ,

n m ié e f l p y 3 b á 3 B á m Ily u jK M H a “ ® p a H L (y 3 "?

4 rfoTOMy, h t o o h rtpeKpácHO roBopiín no-c|3paHqy3CKM m 3Han óneHb xopouJÓ $paHLiy3CKyio riMTepaTypy. 5 Bbi lie cKáJKere, me m c d k h o xyniíTb cyBeHMpbi? 6 Bflayx m a r á x o t nyutKM H CKO M n n ó in a flw ecTb H y q é C H b ití nyeeHiíipHbiM Mara3WH.

A** * * * Kr***** * * * * *** * * * * ** ★* *•** * * * * * ** * * * * * * *•** *•**.

qBÁflMATb TPÉTMÍÍ YPÓK Si Bac

n p o B o x í^ ...

1 — CKajKHTe, nojKányíícTa, ka« nonácrrb (1) Ha ApSái? 2 — 0, áTo óneHb npócro. Écnui Bbi cneujiÍTe, cafliíiecb wa TponnéwGyc (2). 3 — A me 3flecb ocraHóBKa?

PRONUNCIACIÓN nondem b - p a p a s !’ . Si re sulta m u y p ro b le m á tico p ro n u n c ia r s t‘, ilu d á m o s le u na T ligeríta. cneuiúme - spesíti. C uid a do , no d ig a m o s e sp e siti.

OTAS ) La p re g u n ta m á s "e c o n ó m ic a '’ q ue p u e d e h a c e r u sted a c u a lq u ie r tra n se ú n te , si n o sa b e có m o ir a un d e te rm in a d o sitio, e s ésta . N o d e ja rá n d e a yud a rle, En c u a n to a la prep o sción q u e v ie n e a n te el n o m b re del lugar, no se preo cu p e, le van a e n te n d e r en to d o ca so . E n re alida d , se u tiliza e o «a, d e p e n d ie n d o de ca d a p ala b ra; lo s u sos m á s

cto

flBáfluaTb asa (sto dvatsat' dva) 122

traducción 1 l Viseemos un poquito antes de cenar. 2 Con mucho gusto, tenía Ifiiiius ganas de ver Moscú. 3 ¿Por qué llamaban a Pushkln sus i imipañeros “el Francés"? * Porque (él) hablaba muy bien el francés y imnocla muy bien la literatura francesa. 5 ¿Puede decirme usted ilémie se pueden comprar objetos de regalo? 6 A dos pasos de la |iln/íi de Pushkín hay una maravillosa tienda de regalos,

Respuestas •l npeflno>KáHne - HeMHóro - 2 - noh,qéM 3 - xorén - naMHTHWK A jtioSiíMoe- MocKsé 5 - Kymíru -

Durante esta semana no te pondremos ningún ejercicio unpeciai para escribir, pero usted mismo puede ir copiando algunas frases de las lecciones, En poco tiempo lt> liará automáticamente. /V ****'************************************'********

LECCIÓN VEINTITRÉS ¿Cómo oríentarse en una ciudad desconocida? Ir a pie, en autobús, a la derecha, a ia izquierda - todas estas expresiones le serán familiares dentro de media hora. Va « conocer, asimismo, algunas preposiciones nuevas: no, 3a, rio. Voy a acom pañarle 1 — Dígame, por favor, ¿cómo ir al Arbat? 2 — Oh, eso es muy fácil (simple), SI usted tiene prisa, tome el trolebús. 3 — Y ¿dónde hay por aquí una parada?

NOTAS frecuentes se encuentran en este libro. Unos ejemplos: Kan nonácmb na eojtsán? (¿Cómo ir a la estación?); Kax nonácmb e ynneepcumém? (¿Cómo Ir ala universidad?) La práctica lo resuelve todo, ya verá. (2) Los medios de transporte público en ruso normalmente no se toman (o cogen), sino uno “se sienta" en ellos. Aquí hay que usar la preposición na. La excepción que confirma la regla es: Spamb m a K C ú (coger un taxi). ypow 23

123

cto flBáfluaTb

Tpn (sto dvaisat’ tri)

4 — B flByx rnarax, 3a ymoM (3) arvTeKw (4) 5 — A écriw a noñfí} neujKÓM (5)? 6 ~ 3ro coBCéM HeaaneKó (6). HfliÍTe no 6ynbBápy npÁMO. 7— F\ füotócb 3a6nyfliíiTbcn. 8 — Hy, mto Bbi! Bbi npeupácHO roBopiÍTe no-pyccKM, a 83¿iKflo KweBa floBefléT (7). 9 — Ho flOBe,qéT m oh MeHÁ flo ApSáia? 10 — f l Bac npoBO)«í (8).

11 — Bbi óneHb nio5é3Hbí (9)l CnacnGo BaM!

12 — Hy,

hto bw!

3 to nyctsKiri!

PRONUNCIACIÓN 7 Recuerde usted que la pronunciación del grupo -m(b)cnes -tsaj mCmydúmbcz - zablüditsa.

NOTAS (3) La preposición 3S "detrás de" rige, como también néped, el caso instrumental. Los sustantivos masculinos generalment. toman la terminación -om en este caso: 3a cmonÓM (a I mesa), 3a sopodoM (en las afueras, en el campo), sa ysnÓM la esquina). En este último ejemplo ha. desaparecido la o qif estaba entre la s y la n. Vamos a volver a este fenómeno. (4) Como se aprecia en la traducción, esta palabra va e genitivo. Su nominativo acaba en -a. (5) Otra expresión que está en instrumental: neuiKóM, a pía) Recordemos eóvepoiw, ympow... (6) Literalmente, “no-lejos". Sí le quitamos el He-, obtenemo "lejos”. ¿A que es fácil? (7) Este proverbio procede de los tiempos en los que Kiev era I capital y el centro religioso del estado ruso. Mucho; peregrinos se dirigían al santo lugar, con la única ayuda d j las indicaciones orales de las gentes: de eso se desprende I importancia que tenia el conocimiento de la lengua.

ctq

ABáAqaTb ueibipe (sto dvatsaf chitíri) 124

A - A dos pasos, a la esquina de la farmacia, ü - ¿Y si voy a pie? (i ■ (Eso) no está nada lejos. Vaya usted todo recto por la avenida. 7 - Tengo miedo de perderme. i) - Bueno, pero ¡qué dice usted! Usted habla muy bien el ruso, y sabiendo una lengua se llega a cualquier parte (la lengua lleva hasta Kiev)!. I) - Pero ¿me llevará hasta el Arbat? II) Yo le acompaño. TI - Es usted muy amable. Gracias (a usted). VI ■ Mo hay de qué. Esto no es nada (Eso es una cosa sin Importancia). NOTAS

Observemos que la preposición empleada delante de los sustantivos se repite como prefijo en algunos verbos. He aquí una chuleta práctica que nos ofrece la lengua misma: (foüdy do eoiaána (Iré hasta la estación); oh omxódum om tmná (él se aleja de la ventana). (II) Vuamos juntos la conjugación del verbo npoeodúmt, (acompañar a alguien), y repasemos los acusativos, lo/los/la/las/os acompañaré h cae npoaoxy lo acompañaremos Mhi ead nposódUM me acompañarás d in iwewt npoeóduuib usted los/las acompañará / di,i ux npoaódume ustedes los/las acompañarán / vosotros i vosotras los/las acompañaréis él la acompañará oh eé npoeódum ellos / ellas nos acompañarán
125 era flBéflU|aTb nm b (sto dvatsat' piaí’) ynPA )K H ÉH H fl Hm áííTa

m

nepeBOflrtTe:

1 Bbi He G o iíT e c b 3 a 6 n y fliíT b C íi lito

sb i! y

M eH í e c r b

b

M ocubó? 2

Herf

npeKpáCHbiíí n n a H r ó p o f la ¡

A noTÓM, a 3HáK> p ^ c m i í í S3&K. 3 M ó jk h o , a s a d

npoBO>KÍ f lo rocT[íiHML(bi? - Bbi ó n e H b nK>6é3Hbiij C n a c ú S o BaM. 4 y M e n a e c r b Mfléa. fla B á frrg ] noryruteM népefl o6éfl<m ~ 9\ rOTÓBa. flaBátíraj n o ííflé M Ha A p 6 á T ,

k^ iih m

c y B eH típ b i

m

n o o S é f la e M .

BoccTaHOBWTS TeKcT: 1

Dime, por favor, ¿cómo ¡r al Arbat? CKawií......................... K aK ..............Ha Ap5áT?

2

'

Si tienes prisa, toma el autobús. EcriH T b l................. caatiCb H a ...................

3

¿Dónde está la parada del autobús?

I

ffle a fle c b .......................................? 4

A dos pasos, en la esquina de la biblioteca.

B flB y x ........... 5

s a .........

6n6nnoTéKM.

•!

Ve todo recto por el paseo. Mflií npáMo n o .....................

,

HyTb-nyTb B ó iih iu e

Un poquito más Aquí tiene usted un fragmento de la Canción corta sob' ol Arbat, obra del conocidísimo cantautor, Bulat Okudjaví Este hombre, de origen georgiano, se hizo famoso en lo años sesenta, sin que hubieran publicado n i una sola d sus canciones. Figura simbólica de las décadas pasada; hoy se conoce también como autor de novelas históricas

cto flBáflL(aTb

Luectb (sto dvatsat’ shest1) 126

(inducción t ¿No tiene usted miedo de perderse en Moscú? 2 No, ¡qué va! Tengo un magnifico plano de la ciudad. Además, hablo ruso. 3 ¿Puedo ni empañarlo al hotel? - Es usted muy amable, Gracias. 4 Tengo una hiiia. Paseemos antes de almorzar. - Yo estoy lista. Vamos al Arbat, niiiipremos allí unos regalos de recuerdo y comamos.

MoceHKa

06 A p 6a t e

li.i Tenéiub, xax pexá cr páHHoe Ha3BáHne. M npo3páneH accpáribT iiiih b pexé BOflá. Ax A p S á r, mom Ap6áT.

n.i Moé npn3B¿Hne. l'lil M páflOCTb MOé H m o 6 6 e flá .

Canción corta sobre el Arbat Corres, como un rio - q u é nombre tan extraño. El asfalto es transparente, como el agua del río. Oh, Arbat, mi Arbat, eres mi destino. Eres mi alegría y también mi pena.

Nospuestas I noxiányíicTa - nonécTb-? 2 - cneujiíiut. - asiófiyc. 3 - ocTaHÓsxa mui'ifiyca? 4 - maráx - ymóM - 5 - 6ynbsépy.

ypox 23

127 cto flB éfluaib ceMb (sto dvatsaf sierrV)

flBÁflUATb HETBÉPTbltf YPÓK M h © npm ÍT H O n o xa 3 á T b M ocK B y

1 — Mbi n04TM nprnumiíi (1). Bbi He yCTánw (2)? 2 — Her, ne-r, a coBcéM He ycTá/i. TaKáa npiis^THan nporyiiKa! A hto áTO 3a 3fláHwe {3); 3 — CnéBa TeáTp MaaKÓBCKOro. A cnpáaa (4), o6paTi?iTe BHMMáHwe, npeupácHan L|épKOBb. 4 — ■flaaáiÍTe noflofifléM k Hefí (5). Kai<áa KpacoT 5 — B árofi pépKBM (6) BeHHánca rtyiuKiiH {7). fla m >km/ i oh Heflajietó OTciófla. 6 — npocrifrre, He 6yqy eac 6ónbiue aaflépjKHBar NOTAS (1) Usted ya sabe que los prefijos verbales cambian el sentí del verbo. Con el prefijo nod- hacemos de “ir",
cto

flBátfpaTb BÓceMb (sto dvatsat' vosim ) 126

LECCIÓN VEINTICUATRO Vm tilintam os nuestro paseo p o r M oscú ...

Me gusta enseñar Moscú 1 2 ;i A

n tí

Casi hemos llegado. ¿No está usted cansado? No, no estoy cansado en absoluto. ¡Qué paseo tan agradable! Y ¿qué es ese edificio? A la izquierda está el Teatro de Maiakovski; a la derecha, fíjese usted, una iglesia preciosa. Acerquémonos a ella. jQué hermosura! En esta iglesia se casó Pushkín. Y también vivió cerca de aquí, Perdone, no voy a retenerle más.

N O fA S

(fl) 11iü palabras de género femenino que acaban en-fc, toman la Iluminación en los casos en que las otras palabras del mismo género tienen una -e (dativo y preposicional). Algunas, como la presente, se sincopan (al igual que algunos vnrbos españoles en las formas de futuro: querer no es i inoraré, sino querré). (f) No es La primera vez que aparece el nombre del ilustre poeta uno. uno de los símbolos de la identidad nacional. Escribió para Uidas las edades, ayudando a crear una lengua rusa literaria com ún; sus novelas y poesías gozan de una popularidad Inmedible en los territorios de habla rusa. Sus obras son t i ii incidas en todo el mundo, e inspiraron a vanos compositores lumbién: baste con mencionar la ópera de Chaikovski, levgueni Anioguin, o Ruslán y Liudmila de Glinka. Los rusos le siguen venerando 150 años después de su muerte, y no hay quien no Ñopa de memoria varios poemas suyos. También es un símbolo pura la juventud, pues era un hombre cultísimo, sabía varias Imquas a la perfección (de entre las cuales se destaca el ÍNincés, primera lengua de todos los nobles rusos de la época).

129 cto flBáfluaTb fléesrb (sto dvatsat’ drevit')

7 — A a HHKyflá He cnewy. Pío yTpáM a peneriíipyio, no eenepáM (8) wrpáio b opKécTpe, a flHéw ry/iáio. 8 — M H e noBe3nó, h t o e no3HaKÓMwnca c BáM W

(9

9 — M hs ro>Ke óneHb npiiaTHO noKá3aTb BaM MocKBy. PRONUNCIACIÓN Sigue usted ligando las preposiciones con las palabras que Ig siguen, ¿verdad? 7 no BenepáM a nrpáio b opKécrpe - Pavichiram ia igral varkiestri

NOTAS (8) BevépoM (por la tarde,! y ympoM (por la mañana) ya le era familiares. Estas formas no expresan necesariamente U tiempo habitual, pero con unas modificaciones mínimas (| preposición no+dativo) obtiene usted las formas con las qt| expresar repetición: no ympáM a paSómatO, a no aeaepá a om dbtxáio (por las mañanas trabajo, pero por las tardé descanso). No se olvide de la acentuación adecuada. (9) La preposición c + instrumental indica acompañamiento: oh Bynáem o hum , e u noanaxóMunucb co mhoü (ella pasea co él, usted ha hecho conocimiento conmigo), Co mhoü \ la c s refuerza con una o (inacentuada, es decir, pronunciada corrí

ynPAJKHÉHMfl MuráCme n nepeeoqiÍTe:

1 H flaBHÓ XOTé/l nOCMOTpéTb náMRTHMK riyUtKMHy.

A bot

, CMOTpt/i. 2 A rfle jkmji nytuKMH? - Ha Ap6áTS flByx Luaráx. É cn w T b i H e ycrán, M b i noiíflé'; ryflá. 3 OSpaT^Te BHUMánwe Ha áro npeiípáCHO 3fláHMe. - A 3T0 HTO 3a flOM? 4 npOCTlítTe, fl Bac H aaflépxíHBaio? - M t o b u , M H e ó n e H b ripirá-m, noxaaárb B3M MocKBy. 5 flaBáfíre 3flecb noryjiáe HeMHÓro! 3flecb Tax xpaciíBo! A noTÓM a Bac nposox fío rocTMHML(bi. - Bbi óneHb jiio6é3Hbi. MHe noBe3nó: UTO fl n03HaKÓMMJ1CH C BáMH. ó to

b

oh

cío TprtfluaTb (sto tritsat’) 13D

7

í

II II

Si yo no tengo prisa [a ir a ningún sitio]. Por las mañanas ensayo, por las noches toco en una orquesta, y de dfa paseo. He tenido suerte al encontrarme con usted, A m í también me gusta mucho enseñarte Moscú.

: NOTAS u) para facilitar la pronunciación. SI no le suena esta forma vuelva unos minutos a la lección 14. AHI encontrará todas las Turmas declinadas del pronombre personal. I inducción:

í ; i ;

I Ituiii ya tiempo que quiero ver la estatua de Pushkin. - Está aquí, mli,ilo. 2¿Dónde vivió Pushkin? - En el Arbat, ese [lugar] está a dos |iiihLi:¡. Si no estás cansado, iremos allá. 3 Fíjese usted en ese Imiimuso edificio. - ¿Y qué casa es esta? 4 Perdona, ¿no le estoy iiilmilendo? - Qué va, me gusta mucho enseñarle Moscú. ti I'minemos un poco por aquí. ¡Es un lugar tan bonitol Y luego le «i,empaño al hotel. - Es usted muy amable. Ha sido una suerte para mi u m ocarle.

flnccTaHOBÚTe tbkct: 1 Por las noches toco en una orquesta, n o ........... » nrpáio.................... 2 Ha sido una suerte para él que la haya conocido. EM^..............4TO o h .............................

c

...

.

3 Me gusta enseñarle la ciudad. .................. noi03áTb .., rópofl. 4 Acerquémonos a la iglesia. ¿laBáHTe.............

k

.............

5 ¿Qué es esta casa? ................flOM?

ypoK24

131 OTOTpíiflLiaTb OflrtH (sto trltsat adlñ) 4yTb-HyTb Sónbiue

Aqi/í tiene usted fragmento de uno de los poemas ivnor de Pushkin: sus hermosas palabras nos llegan ; ü/ma a iodos. ¿Por qué no tas aprende de memoria?

Bac jtio6iíji: nto6óBb SbITb MÓJKST,

Uflymó Moéít yrácna no coBcéM; ! lo nycTb ohá sac fióJibiue H6 TpesójKHT; H H e xo'-iy n e u á m T b

liac HHHéM.

Yo la quise a usted: el amor puede ser, todavía no se ha apagado en mi alnft' del todo. Pero esto a usted rio la dató preocupar más; Yo no quiero entristecerla con nada.

A ***********************************************

flBÁ flU A Tb n á Tb itf ypóK Kafcrie y

Bac nnáH bi?

1 — CxónbKo flHefí (1) Bbi eftqere 2 — Póbho cewb flHetí.

b

Mocxeé?

PRONUNCIACIÓN 1 Al principio cuesta un poco pronunciar las consonante nyrupadas al principio de la palabra, pero persevere y 'esultado no se hará esperar: orónsKo dneO skol’ka dñe Juntando las dos palabras es más fácil, ¿no le parece? VOTAS .1) Tal como ya decíamos en la nota 6 de la lección 17, algún palabras relacionadas con la idea de la cantidad rigs genitivo (partitivo). fieHb tiene un genitivo plural irregul ' dHeü, y es tan sensible a la magia de los números como aó; "ano”, o cualquier otra palabra. Es decir, detrás de la palab .

ero TpHAyatb pea (sto tritsat dva) 132

fh«|iiu>stas: 1 un' io|>áM - a opKécTpe 2 - noseanó - nosHatóMU-ncs - Hefl 3 ii|i[ih iiii) bsm - 4 - r o f . toñfleM - qépKBM 5 hto sto aa -

mhs

*************************************************

LECCIÓN VEINTICINCO ¡iotltiiinos en Moscú, y haciendo planes, conoceremos ios dina de la semana.

¿Qué planes tiene usted? 1 - ¿Cuántos días estará usted en Moscú? 2 - Siete días justos. NOTAS

ottów '‘uno" no cambia (deHfa); detrás de los numerales des, tripa, wemb'/pe (dos, tres, cuatro) será dun, genitivo singular, y a partir de 5 hasta 20 tenemos que usar la forma dweü, un genitivo plural irregular. Después todo comienza de nuevo: los números acabados en 1, van con nominativo; los que acaban en 2, 3, ó 4, rigen genitivo singular y los que terminan nn 6 ...0, genitivo plural (véanse también las lecciones 19, 20 y 21). Unos ejemplos: dermiipHadpamb dtteü ecmt ése «eóámj, a Ósádqafnb odÚH deeh - mpu Hedénu (catorce dias son dos semanas, y veintiún días son tres semanas). ypoK 25

133 cto TpiiiflqaTb Tpw (sto trltsat tri)

3— H e f lé /iio (2)? 3 to n p e K p á c w o . Ecrb a p é M fl m

m

n o p a 6 ó T a T b (3 ),

n o c M O T p é ib r ó p o f l.

4 — K co> K a^éH m o , BpéMeHM y M e r á H e T an

MHóro (4). 5— A KaKtüe y Bac rmáHbi? 6 — B noHeflé/ibHMK (5) y MeHfi Bcrpéna a yHMBepcMTére. Bo btóphmk s\ flánaio flOKJláfl. NOTAS (2) Para expresar la duración de algo, nos valemos del acusatl': sin preposición. Usted ya sabe que en este caso sólo ; modifican los sustantivos de género femenino, como Hadé. "semana”. Si estamos un día en un sitio, diremos 6ydy MocKeé denb - Estaré en Moscú un dia. (3) El verbo en ruso tiene dos aspectos: perfectivo e lmpe: lectivo. Veamos un ejemplo que usted ya conoc synámb/noaynómb (pasear). Los Imperfectivos a syná; significa simplemente "paseo"; a 6ydy synttnib, "pasearé"; t perfectivo a noaynáio también significa "pasearé", pero ha una diferencia significativa entre estos dos futuros. El ver' imperfectivo expresa la acción en su desarrollo, pero si hacer una referencia al resultado; el verbo perfectivo, é cambio, se concentra en ei resultado. Esta misma diferenci se aprecia en el pasado; OSúhho a zynán no nápxy népei ymtHOM, a easpé a nosynñn no Mocxeé (Generalmertt paseaba por el parque antes de cenar, pero ayer paseé e Moscú). La primera acción es habitual y se repite; la segund es única y se considera acabada. El prefijo no- a veces no sólo convierte los verbo imperfectivos en perfectivos, sino también los dota d matices nuevos: puede significar que una acción est limitada en el tiempo, o es de poca Intensidad; fivep a napaBómana (Ayer trabajé un poquito). 4) Por influencia de móeo, etc., se usa el genitivo - también s Invertimos el orden, y no todo está en su sitio acostumbrado El sustantivo epéua, viejo conocido nuestro, sabemos que e un tanto excéntrico, pues a pesar do su terminación es d género neutro. Por si fuera poco, también tiene otra peculiaridades: en la declinación "engorda" (como en el cas

ero TpiüíwaTb MSTbipe (sto trltsat chlfírí) 134

¡1 4 fi II

¿Una semana? Eso es maravilloso. Hay tanto tiempo para trabajar, como para ver la ciudad. Desgraciadamente, no tengo tanto tiempo, Y ¿qué planes tiene usted? El lunes tengo una cita en [a universidad. El martes doy una conferencia.

No ias [|i¡l “andar’’ español: anduve, anduviste, etc.). Es un Itínómeno que no ie es del todo desconocido, dado que ocurre lo mismo con otras palabras raras, como mmb ii rííWb, Como contrapartida, estas palabras tienen apenas Iros formas en la declinación singular, ¿quiere conocerlas? neutro epénw “tiempo" Casos (singular) Mamb “madre" I(.-menino epéMR Mamb nominativo, acusativo apéMBHU Mámepu (lenitivo, dativo, preposicional e p éM gü eiw Mámepbto Instrumenta! Y ya está. Unos ejemplos: udy e kuhó c Mámepbio (Voy al cine con [mi] madre). Y h u x wem dóvepu (Ellos no tienen hlja{s]).y Mena nem epéMenu (No tengo tiempo). (!t) A continuación encontrará usted en el texto todos los días de le semana, detrás de la preposición e, en acusativo (que, como sabemos, sólo modifica las palabras pertenecientes al sexo, perdón, “género débil", es decir, el femenino). ¿Le apetece jugar un poco con nosotros? ¿Qué tal si a partir de ahora escribe en su agenda los días en ruso? Practicarla así la escritura, además, ni sus. amigos más íntimos podrían saber qué día tendrá una cita, o una cena Importante ... Vamos a echarle una mano con nuestra lista: Koadá?

t

lunes noneóénbHUK e nOHedéfibHUK martes emópmiK se emópnuH miércoles cpedá e cpédy Jueves vemeépa e temeépa viernes nAnwuua e nAmuuuy sábado cyññóma e cy66ómy domingo eocKpecénbe e eocKpecénbe Note usted que en la expresión ee emópnUK la preposición lleva una o átona para facilitar la pronunciación.

ypoK 25

135 oro Tptá/mdTb nsTb (sto trltsat piat )

7— A cpeAá, MHe KáweTCfl, y Bac cBoSÓAHbltí AeHb? 8 — B cpéAy si CBoGófleH, a b neTBépr a S^fly h ' KOHctJepéHMMM (6). 9— A b rtáTHWUiy a Morí Bac npwrnaciÍTb b rócm 10 — C y flO B Ó /lb C T B M e M ! T Ó Jlb K O Bé^epOM. 11 — He 3a6btBáiÍTe, b cy66óTy mu éaeM b Cy3ASJib (7). 12 — A b BOCKpecéHbe n ye3>Káto (8} b

CaHKT-nerepSypr.

13 — Ho

b jiio6 óm cnyHae Mbi HafiAéM BpéMa nocMOTpéTb MocKBy.

NOTAS (0)

Esta palabra en nominativo termina en -un: mncfrepéuu, (casi como en español: -ia). Todas las palabras así toma' una -u cuando las otras ostentan una -e (el casp preposicional): n 6ydy na mmpepéHnuu (estaré en uti conferencia - ver también nota 6 de la lección anterior). (7) No deje de Ir a ver esta ciudad museo cuando vaya a Rusl Le encantará la atmósfera que se respira en sus calle Podrá visitar decenas de iglesias, monasterios grande y unos museos realmente Interesantes.

ynPATKHÉHMfl HuTáiiTe u nepeBOfltíTe: 1 CnóíibKo AHeií Tbi 6yAeuub b MocKBé? - Póbhí nióceMb flHeíí. 2 y Heé ecTb BpéMa? I< cowaoéHHio, y Heé HeT BpéMeHH. 3 Hro o h ; Aénaior b cpéfly? ~ CpeAá y hmx CBo6óAHbití AeHb 4 Mory B a c npwnacwTb b t ó c t h ? C yAOBÓnbCTBineM. 5 He 3a6biBáMre, b BOCKpecéHb Mbl éAeM b CÍ3AaJib. - Xopomó, He 3a6yfly.

cto TpMflL^aTb ujecTb

/ II 11 |() M 12 13

(sto tritsat shest') 136

Pero el miércoles me parece que está libre, ¿no? El miércoles estoy libre, el jueves, en cambio, voy a una conferencia. Pero el viernes puedo Invitarle a mi casa [¿verdad?] [Iré] con mucho gusto, Pero sólo por la tarde. No olvide usted que el sábado vamos a Susdal. Y yo el domingo me voy a San Petersburgo. - En todo caso hallaremos tiempo para ver Moscú.

(JOTAS (II) I I prefijo y- denota distanclamiento del lugar de origen (donde está el hablante). Se opone al prefijo npu-, que ¡significa lo contrario. R npuéxana e M ocks# so emópnuK u e cyGSómy (Llegué a Moscú el martes y me voy el ¡sábado). Poco a poco vamos reconstruyendo todo el sistema ¡le los verbos de movimiento. No es tan complicado como parecía, ¿verdad? El truco consiste en emplear unos cuantos profijos y poco más.

Iniriucción I/.Cuántos dias estarás en Moscú? - Exactamente siete días.

y /.llene ella tiempo? - Desgraciadamente, no tiene (tiempo). 3 ¿Qué líiiiüin ellos el miércoles? - El miércoles tienen día libre. 4 ¿Puedo iiiuilnile a mi casa? - [Iré] con mucho gusto. 5 No olvide usted que el
tskct :

¿Cuántos días estará usted en Moscú? - No lo sé todavía, pero no muchos. ClíÓJlbKO . . . . a e ........

2

Bb¡........... a ...........? -

H e..........no

.

¿Tendréis días libres? - SI, no trabajamos el miércoles ni el domingo. Y s a c ...................................... ? - fla, Mbi hb B ........

M B..........................

ypoic 25

137 cto TprtfluaTb ceMb (sto trltsat siem’)

3

Tengo una propuesta. El jueves por la noche vamos al teatro. El miércoles trabajaremos un poco y después de, comer visitaremos Moscú. ........ npeonoíKéHwe. B ........................... mw; B TeáTp. B cpéfly................................

4

a nóCfl

¿Cuándo se va usted? - Me voy el sábado por la mañana. Bbl

.? -s

a ***********************************************

flBÁJOmATb LUECTÓÍÍ YPÓK M b l 3H3KÓMbt CTO J16T

1— C to neT Mbl c BáMM (1) 3HaKÓMbi, a Bbi y MeHá (2) HMKorflá He 6 bmn. 2 — fla, SHáere, Bcé flená, fle ná . 3 — P^ccKMe roBopár bc© flená He nepeflénaeLUb (3). OcTáBbTe Bcé m npMXOfliÍTe k HaM (4) BénepoM. NOTAS (1) Curiosamente, los rusos no dicen: usted y yo, sino "nosot con usted", sin mencionar siquiera el “yo". La expresi ponderativa cmo nem “cien años" equivale al espafl “(desde) hace una eternidad”, “(desde) hace mil años". (2) En la lección 9 hay una construcción parecida (nota 7). (3) Veamos: el prefijo népe-, cuyo primer significado es “tra“ (-formar, -pasar), aquí se asocia al verbo dénarrib “hacer11 le dota de un significado secundario “hacer mucho" (cambl mucho). El proverbio, desde luego, tiene un sentido m general. Compare usted: Oná óvewb mó6um mjmámb, u y : nepenumána ece khúbu 6páma. (A ella le gusta mucho le’ y ya ha leído todos los libros de su hermano).

cto

ipúflqaTb BÓceMb (sto triísat vosim') 138

Mimpuostas ) HiiüCi - S^fleTe - MoCKBé?- etu,e- 3Háro- ónaNb MHÓro 2 - SyflyT imiln'jflHbie flHH? - pa6óTaeM - cpéfly - BOCKpecéHbe 3 y MeHá ecíb 'iniiiépr Bé^epOM - noíiflSM - hsmhói-o nopaSóraeM - o6éqa inn-Mrtrptm Mockbí 4 Korflá - ye3»íáeTe? - yaamáto - cy66úry

y11111r.'i

t,n * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

LECCIÓN VEINTISÉIS I nln lección, aunque más larga que las anteriores, no le viutHitrá ninguna dificultad, pues ya conoce casi todas sus (Utiultras.

Hace mil años que nos conocemos 1 - Hace mil años que nos conocemos, y usted no ha venido nunca a mi casa (no ha estado nunca en mi casa).

2 Sí, ya lo sabe usted, siempre el trabajo, el trabajo. 3 ■■ Los rusos dicen: no llegarás jamás a arreglar todas las cosas (no harás nunca todas las cosas). Déjelo usted todo y venga a vernos esta noche. Notas (4) Usted oirá muchas veces esta invitación cordial. Como ya sabe, ni prefijo npu- expresa la ¡dea de acercamiento, y la preposición i< (+daíivo) también (recuerde nuestro paseo por Moscú en la lección 24). También habrá notado que el verbo npuxodúmb es tn pareja imperfectiva de npuümú. Todo liga, ¿a que sí? I Ipuxoóúme ko mhb (venga usted a mi casa, llt. a mi). Delante atol dativo Mne la preposición toma una o átona ko. ypon 26

139

cto

TprtflMarb fléBsiTb (sto tritsat dlevít’)

4— Kaid? ripáMo cerófiHí? eéwepoM? 5— A hto 3flecb raKóro (5)? npwxoflMTe 3ánpoCTO. >KeHá 6yqeT páfla. 6 — “ Boiócb, efí hg flo MeHÁ (6). ÜHá tbk MHóro pa6óTaeT. 7 — Hi/meró, HMneró. 3áBTpa BbixoflHÓíí (7). 8—

A nOTÓM, 51 3H8K) B a c pyccKwx (8 ): 6y,qeTe SéraTb no Mara3MHaM (9), TOTÓBHTb.

9 — Y Hac Bcé roTÓBo. Herví EjoráTbi, TeM w páflbi(10).

10 — nocnéflHWK) cfjpá3y 5i He noHRná. 11 — Tax pyccKtie roBop^T, Korflá xotát CKa3áTb, hto 6yA©T BCé npócro, noceMéñHOMy. 12 — CornácHa. A kbkóiá eam áflpec?

PRONUNCIACIÓN 3 flpuxodúme k hbm cesódt-m eénepoM: prijaditi knam sivodfl vlechiram 4, 5, 7 Recuerde usted que la terminación -eso y -oso, cuando i un genitivo, se pronuncia con V y no con “g": cesódHff, meros.( nLMeaó\ sivodña, takova, ñichivo. 6 mhóso, en cambio, no es un genitivo: mnoga. NOTAS (5) ¿Qué tiene de especial? Como le indicamos e pronunciación, se trata de un genitivo. Unas líneas más abaj vamos a tener otro: h í n q s ó * Trate de recordar estas forma primero, porque las va a usar mucho, y también porque ;l ayudarán a acostumbrarse a ciertas terminaciones, (6) Otra expresión que más vale recordar como tal. Literalmen sería “para ella no [hay] hasta mí”, es decir, tiene tan trabajo que nó le dará tiempo ocuparse de mí, Eü es el datü de oná. (7) Se omite ei sustantivo denb, día: manana os día líbre, no que trabajar.

cto

4 í>

ti 7 a

1)

H) 11 12

cópoK (sto sorak) 140

- ¡Cómo? ¿Esta misma noche (directamente hoy por la noche)? ■ ¿Y qué pasa (Qué tiene eso de raro)? Venga usted con toda naturalidad. [Mi] mujer estará contenta. - Me temo que no tendrá tiempo para mí (a ella no hasta mí). ¡Trabaja tanto (ella tan mucho trabaja)! - Nada, nada. Mañana es dfa libre. Además, yo les conozco, los rusos (a los rusos): van a ir de compras (van a correr por las tiendas), y luego se ponen a cocinar. Lo tenemos todo preparado. Nos alegramos de lo que tenemos (cuan ricos, tan contentos). No he entendido la última frase. - Eso lo dicen (así dicen) ios rusos, cuanto quieren decir que todo será sencillo, familiar. - De acuerdo. Y ¿cuál es su dirección?

NOTAS (11} Esta terminación ya le suena de la expresión e óeyx tuasáx. En * 3Héto eac, pfocKux señala que el complemento directo del verbo ‘'saber' está en plural y pertenece a la categoría de persona (fíjese usted que en la traducción española aparece la preposición “a"). El pronombre personal va en el mismo número y caso. Puede usted oír estereotipos como: 57 3Háto ea& ucnáH uge: e u ace npexpéCHO yxé xu e a e m e ,

(Yo os conozco, los españoles: lodos hacéis la corte excelentemente, no se os puede creer.) (*)) En la (ex-)Unión Soviética reinó durante muchísimos años el llamado “mercado de escasez'1. La gente se pasaba horas en busca de los alimentos no básicos (como el caviar, bebidas extranjeras), y otros artículos, “corría por las tiendas”, para satisfacer a sus invitados. {10) Efectivamente, la hospitalidad rusa es proverbial, en el sentido más estricto de la palabra ... eaM H e/ib3á noeépum b

ypoK 2 $

141

cto

cópoK OfliÍH (sto sorak adiñ)

13 — B ot

m

xopoLuó. rimiiMTe: $nvina

BónrMHa,

aom

6, KBapTMpa 14. A /iy^m e

aac BCTpéMy y MeTpó “EentfeBo” (11). 14 — P Stffly pó bh o b ceMb. 15 — P óbho HyTb-HyTb ono3AáeTe (12)? 16 — HeT, Her, a ó y fly MWHyra b MHH^Ty. a

PRONUNCIACIÓN 13 GGmpévy: fstrichu 15 vymb-yymb será chiut’-chiut1(unas t-s mojadas) NOTAS (11) Le adjuntamos un modelo de cómo se escribe la direcció de alguien en un sobre: Poccúr Rusia MocKeá Moscú &rtuua BómuHG, óom 6, Calle Volguina, edificio 6 , xeapmüpa 14 apartamento 14 Meanóey BnadúMUpy (para) Vladimir Ivanov Ya que estamos hablando del metro, no podemos dejar d elogiarle las bellezas del metro de Moscú, uno de los má bonitos del mundo. Fue construido en los años 30 y 4 (y abierto en 1935). Sus paredes están decoradas d mármol, bronce, piedras del Ural, y las cubren preciosq mosaicos. ¡Es una visita obligada! Además, es el medio d transporte más rápido, recorre distancias enormes en mu‘ poco tiempo. BoccraHOBHTe Tercer:

1

Ella le esperará a [la boca del] metro a las seis en punto!! OHá......................y MeTpó..............................

2

Venga usted con toda naturalidad. Mi mujer estaré contenta. 3ánpocro. >Kena

ero cópoK pe a (sto sorak dva) 142

13 — Bueno. Escríba usted: calle Volguina, edificio 6, piso 14. Pero mejor la espero en la boca del metro “Beliaevo,f. 14— Estaré allí a las siete en punto. 15— ¿En punto o se retrasa un poco? 16— No, no, estaré allí a la hora exacta (minuto a minuto). NOTAS Vale la pena detenernos un momento en la última frase. El verbo ecmpémumb (esperar/recibir a alguien, perfectivo) se conjuga casi como eoeopúmt (hablar)t pero la primera persona es irregular; ecmpény eac (la esperaré). Las otras ya son fáciles, usted veré: mbi ecmpémutub, oh eempémum, Mbt ecmpémuM, ebi eempémume, ohu ecrnpémnm. La persona recibida se declina en acusativo: oh eempémum eé (él la esperará). (12) Aviso importante; en Rusia es muy válido el dicho según el cual la puntualidad es la cortesía de los reyes, Nunca lleguemos tarde a ningún sitio; ss más, se considera de buen gusto llegar un poco antes,

3

Ella trabaja tanto que está cansada. OHá T3K........... ......

4

mto

O H á ................

Por favor, apunte usted mi dirección. nowányCícTa................

mom

ánpec. Ypoic 26

143 oro cópoi< Tpn (sto sorak tri)

5

Calle Volguina, edificio cuatro, piso veinte y siete. ............. flBáflLjaTb CGN1

......... B ójim H a,

ynPAÍKHÉHMÍi HwTáÜTe m nepeBOflHre: 1 MeM sbi saHUM áeiecb BénepoM? - Xo^ nocMOTpéTb M ockb^, a nOTÓM nopa6ÓTá¡' b rocriíhmpe. 2 OcTáabre Bcé m npnxa,qiíTe k HaM.; H C yflOBÓJlbCTBMeM npMAy, TÓJlbKO fl He 3HálO Ba

áflpec. 3 3 ro

H e fla /ie K ó

O TC iófla.

HfliSie n

6ynbBápy npáMO no T e á T p a . CnéBa 6onbw ó

Kpaci/iBoe afláHMe. 3 to mom aom , 4 6otóo npMfly k eaM B ceMb Hacóé

aaSnyflifiTbcfi. S Torflá, 6 9\ 6yfly óneHb paA.

* ** ii1 r k * ir k ****ir *y k i< **-k *ir k ******1 c it ****it ir k 1 r k i(1 r f r i< **i< H

flB Á flU A T b CEflbMÓM YPÓK y MeHÁ HÓBan KBapTÚpa

1 — MHe KáíKeTCfl, Bbi jkiíjim páHbute b L(éHTpe Mockb¿i? 2 — fla , HeflaneKÓ ot nytuKMHCKOíí njnótuaflH ( 1). Ho flBa ró fla Ha3á fl (2) Mbi nepeéxa/iH ( 3 ). PRONUNCIACIÓN 1 mhb Káxemcn ~ mne kazhitsa NOTAS (1) Cerca de algo: va con genitivo. La preposición om expreS ¡deas como el distanciamiento, el punto de partida: o! Mocmú do ílapúxa - de Moscú a París; danenó om uénmp - lejos del centro.

cto

cópox netbipe (sto sorak chiti'ri) 144

I inducción: t ¿I )ii qué se ocupe usted esta noche? - Quiero ver Moscú, y luego imliii|;ir un poco en el hotel, 2 Déjelo todo y venga a nuestra casa, 1 lié cun mucho gusto, sólo que no sé su dirección. 3 No es lejos de rt<|iil. Vaya todo recto por el paSeo hasta el teatro. A la izquierda hay im mliflclo grande y bonito. Ésa es mi casa. 4 Tengo miedo de (iimlerme. 5 Entonces, voy a verle a las siete, 6 Estaré muy contento. Nnnpuestas I uno BcrpéTMT - póaHO b LuecTb 2 rtpuxofliíiTe - SyfleT páfla it linSóTaeT - ycTana 4 3annujilTe - 5 ly'miqa - flOM ueTiáipe, inmimípa - .

\ i [

Un pequeño ejercido de calentamiento: practique usted diciendo qué días trabaja, qué días descansa, siguiendo oí modelo ? paSómato e......................... a p omdbixáio

í n............... **********A ************************************** P

LECCIÓN VEINTISIETE I n la vida da todos nosotros es un acontecimiento de i:i\ha! importancia elegir y comprar un piso. Vamos a ver i.vVtio son /as nuevas adquisiciones de nuestros amigos. 6

l

Tengo un nuevo piso

l

1 — Me parece que ustedes antes vivían en ei centro de Moscú [¿no?] 2 — Sí, cerca de la Plaza de Pushkin. Pero hace dos años nos trasladamos.

:

NOTAS (2) Hace dos años. Hssáó se combina con expresiones temporales y rige acusativo, que se aprecia en ejemplos en que va con palabras de género femenino: uedénto nasád hace una semana. (3) Como ya decíamos, el prefijo népe- expresa, entre otras, la idea abstracta de “trans", Con un verbo de movimiento, como éxami, “viajar" puede significar “pasar de un lugar a otro, pasar por, cruzar”. Aquí lo traducimos por “trasladarse”. ypoK 27

4 5 g t o cópO K nflTb (sto s o r a k p ia t’)

3— y Bac Hósafl KBap-rwpa? 4 — fla, Mbi KynMjiM (4) KBapTtápy b hóbom pafóóHe, a cTápyro (5) ocráBnnn cúHy (6). 5 — M B8M HpáBWTCfl (7) ÓTOT HÓBblM pafíÓH? 6 — KoHéMHo, pa6óTa ptfflOM, n e c b flByx

Luaráx, a rnáBHoe, KBapTMpa omsínHafl. 7 — A CKÓJlbKO y Bac KÓMHaT (¿)? 8 — Tpw: CTonóBaa, cnájlbHfl (9), mo Pí Má/lGHbKHM KaSMHér M 60/lbüjáíÍ KyXHfl. Hau c jKehóíi (10) Bno/mé flocTáTOHHO. 9 — A Ha K3KÓM 3Ta>Ké Bbl JKWBéTe? 0 — Ha LuecTÓM (11), ho npeflbcráBTe, noflHMMáKDCb 6e3 nrtcjrra (12). Háflo 6biTb b cfcópwie. RONUNCIACIÓN Recuerde usted que detrás de k, xf e sólo puede aparecer I on masculino: MéneHbKuü Kaúuném - maliflkiy kabiñet

IOTAS t) Kyrtúmb (comprar). Se usa el verbo de aspecto perfectiva pues la acción de comprar tuvo un resultado que nos ínteres remarcar ahora tenemos un piso. Usándolo en futu _ a Kynnió Keapmüpy (compraré un piso) también hacemq hincapié en el resultado. 5) Se omite Keapmüpy. También podemos observar cómo a. modifican los adjetivos de distintos géneros detrás de lá preposiciones. 3) Ocmáeumb rige dativo (en español también le dejamos alg a alguien). 0 Seguramente se acuerda usted del verbo npáeumb (gustarle algo a alguien), que se construye con dativo: m; HpéeumcB mapmúpa (me gusta el piso), H úh& Hpéeum ucnáHCKUü B3úR (a Nina le gusta la lengua española}, ílerri Hpáeumcx Hüna (a Pedro le gusta Nina). 3) Como la palabra KÓMHama '“habitación1' es un sustanti; contable, está en plural; y dado que detrás de CKónbKO 1 palabras van en genitivo, toma este caso. Por consiguiente;^ forma KÓMuam es el genitivo plural de KÓMHama. Todas i palabras acabadas en -a forman así su genitivo plural.

ero cópoK mecTb (sto sorak shest') 146

[\

*1

5 <) 7 II

0 10

¿Tienen ustedes un piso nuevo? Sí, compramos un piso en el barrio nuevo, y el otro (el antiguo) [se] lo dejamos a [nuestro] hijo. ¿Y les gusta este barrio nuevo? Naturalmente; el trabajo está al lado, el bosque, a dos pasos, y el piso es espléndido. Y ¿cuántas habitaciones tienen? Tres: el comedor, el dormitorio, mi pequeño despacho y una cocina grande. Para mi mujer y para mí es más que suficiente (a nosotros con la mujer del todo suficiente}. ¿Y en qué piso viven? En el quinto, pero imagínese usted, yo subo a pie (sin ascensor). Hay que estar en forma.

NOTAS Naturalmente no sólo cKÓntKO, sino también los números hacen variar la palabra KÓMHama de caso y número: 1 oÓHa KÓMHama (nom. sg.), 2 óee, 3 mpu, 4 nembipe KÓMHambt (gen. sg.), 5 nnmb, 12 de&Háduamb, 20 deáduamb KÓMHam (gen. pl.)H21 daádt^amb oóhó KÓMHama (nom. sg.). m I .os nombres de las distintas partes de la casa se forman de una manera parecida al español: dormitorio, comedor ... Lógicamente, tienen el género de la palabra base: en ruso, femenino. Seguro que usted ha reconocido al menos una de los raíces: emon "mesa" de cmonóeaa. (10) Lo volvemos a indicar el curioso modo como el ruso expresa la Idea de "nosotros": nosotros con la mujer, sin mención de yo". Seguramente ha notado usted que el pronombre personal va en dativo, como en tantas otras expresiones ya conocidas, por ejemplo, hbm óocmámoHHo (nos basta), mh& x á n o d n o (tengo frío). (ti) Otra curiosidad: los rusos comienzan a contar los pisos desde la planta baja, y lo que nosotros llamamos primer piso, para ellos es el segundo, y así sucesivamente. Por lo tanto, nuestro amigo vive en el quinto piso. Tenga usted muy presente esta numeración, porque si no, puede pasar que no encuentre ni su propia habitación en el hotel ... (12) La preposición 603 “sin1' rige genitivo.

ypoK 27

147 ero cópoK ceMh (sto sorak siem’)

11 — KcTáTM, n Tó)Ke HefláBHo nepeéxan. Tenépb y iweHá MáneHbKbfM r o m nofl napifoxeM (13). 12 — O! Có6cTBeHHbiíí aom 3a rópopoM, m o A MewTá... 13 — M MO¿ TÓJKe. CHáCTJlMB, HTO OHá c6bmácb. 14 —

Bac no3flpaBnnio.

.

PRONUNCIACIÓN 12 Curiosamente, el acento se traslada a la preposición: sa aopodoM - zagaradam BoccnraHOBiíre t sk c t :

1

Antes vivíamos en el centro de Moscú. PáHbLCe Mbl

2

.. ..

b

..............

Él se trasladó hace dos años.

Oh ............. Asa................... 3

Mockbú.

.

Han comprado un piso nuevo. O h u ........................ KBap-rtípy.

ynPAJKHÉHMfl

HkiráfíTe n nepeBOfliÍTe: 1 Bbi páHbiue xítónH nofl Mockbóíí? - fla, a Tenépb , nymín KBapníipy b L(éHTpe, HeflaneKó ot Ap6áTa. 2 . y Mentó cóScTBeHHbití aom sa ropoflOM. Moá wienii cSbinácb. - H no3,qpaBJiáio. 3 BaM HpáBHTca Ba HÓBbiíí paiíÓH? — fla, óto Moé ntoSiíMoe MécTO MocKBé. 4 Y Bap 6onbinán KBapTiipa? - He óseHb HO HaiW C JKeHÓíí flOCTáTOHHO. 5 Bbi e n s e re H fiítom

aiaíKé? - fla,

m noAHMMáiocb

6e3 nricpta!

ero cópoK BóceMb (sto sorak vosim’) 148

11 — Por cierto, hace poco yo también me he trasladado. Tengo una casita en los alrededores de París (debajo de París). 12— ¡Oh! Una casa propia en los alrededores de la ciudad, mi su eñ o ... 13— También mío. Soy feliz de que se haya hecho realidad. 14— Le felicito. NOTAS (13) Literalmente, "debajo de París”. La construcción nod + el nombre del lugar en instrumental, define una zona residencial, urbanización que se halla en las afueras de un gran núcleo urbano. Vivir en una zona asi es vivir aa sopodoM “alrededor de la ciudad” (linea 12). f) xuey nod BapcenóHoü - Vivo en una urbanización cerca de Barcelona. 4

¿En qué piso vive usted? H a................... Bbi

íKUBéTe?

!> Tienen una casa propia. Y

......................................

jqoM .

Traducción 1 ¿Antes vivía usted en los alrededores de Moscú? - Sí, pero ahora luí comprado un piso en el centro, cerca de! Arbat, 2 Yo, en cambio, longo una casa propia en ios alrededores de la ciudad. MI sueño 3s hl¿o realidad, - Le felicito. 3 ¿Le gusta su nuevo barrio? - SI, éste es mi lugar preferido en Moscú. 4¿Tienen ustedes un piso grande? - No mucho, pero a mi mujer y a mi nos basta, 5 ¿Viven ustedes en el misrto piso? - SI, y ¡subo a piel

Respuestas 1 - *iín n - qéHTpe - 2 - nepeéxan - róaa Hasáfl 3 - Kynúnu Hóayto 4 - K3KÓM ST3>Ké - ? 5 - HHX CÓGCTBeHHblfí

ypoK 27

147 cío cópoK ceMt (sto sorak siem') 11 —

K cT á T H ; n

t ó >k g

Tenépb y m g h f i riapií>KeM (13). 12 —

aom

nop

O ! C Ó S C T B e H H b líí flO M 3 a ró p o flO M , MOR

13

H e flá B H O n e p e é x a n . M áneH bK biC í

MeHTá...

— H M o á TÓ>K0.

5\

CHáCTJIMB, HTO OHá

c S b in á c b .

14 — 9\ Bac no3flpaB^ÁK3. . PRONUNCIACIÓN 12 Curiosam ente, el acento se traslada a la preposición: ag sopodoM - zagaradam BOCCTaHOBMTe TeKCTI

1

Antes vivíam os en el oentro de Moscú. Páhbliie Mbl . . . . 8

2

............

MOCKSbl.

Él se trasladó hace dos años.

Oh ............. flBa....................... 3

Han com prado un piso nuevo. O h h ..........................KBapnSpy.

yflPAXÍHEHMíl HkiTáMTe n nepeBOfltíTe:

1 Bbi páHbiue nofl M ockbóíÍ? - fla, a T e n é p b r KyniíR KBapTiípy b tjéHTpe, hempañetó ot Ap6áia. 2 Al y MeHÁ có6 ctb8 hh bi Pí flO M 3a ropoflOM. Moa iw e n r l c6binácb. - 5\ noaflpa Bruto. 3 BaM HpáBMTcn Bao) HÓBbiíí pafióH? — fla, á io Moé nto6iíMoe MéCTO b MocKBé. 4 Y Bap eoribtuán KBapriipa? - He ÓHeHb HO HaM C >KeHÓfí flOCTáTOHHO. 5 Bbt JKMBéTe Há náTOM 3Ta>Ké? - fla, m noflHMMáiocb 6ea niícbta!

cto

cópoK BÓceMh (sto sorak vosim1) 148

I I

Por cierto, hace poco yo también me he trasladado. Tengo una casita en los alrededores de París (debajo de París). 12 - |Oh! Una casa propia en los alrededores de la ciudad, mi suefto... 13 - También mío. Soy feliz de que se haya hecho realidad. 14— Le felicito. NOTAS (13) Literalmente, "debajo de Parts”. La construcción nod + el nombre del lugar en instrumental define una zona residencial, urbanización que se halla en las afueras de un gran núcleo urbano. Vivir en una zona asi es vivir aa aopoóoM “alrededor de la ciudad” (linea 12). P Muey nod BapcenóhoQ - Vivo en una urbanización cerca de Barcelona. 4

¿En qué pisó vive usted? H a ................... Bbl

5

XÍHBéTe?

Tienen una casa propia, y ..........................

flOM.

Traducción 1 ¿Antes vivía usted en los alrededores de Moscú? - SI, pera ahora he comprado un piso en el centro, cerca del Arbat. 2 Yo, en cambio, tango una casa propia en los alrededores de la ciudad. MI sueño se hizo realidad. - Le felicito. 3 ¿Le gusta su nuevo barrio? - SI, éste es mi lugar preferido en Moscú. 4¿Tlenen ustedes un piso grande? - No mucho, pero a mi mujer y a mi nos basta. 5 ¿Viven ustedes en el cuarto piso? - SI, y [subo a pie!

Respuestas 1 - «úna - pém pe - 2 - nepeéxan - rófla Haaáfl 3 - nyniínH nóByro hwx cóSoTBeHHbiit

- 4 - KaKÓM 3Ta>Ké -? 5 -

ypoK 27

149 ero cópoK flóBATb (sto sorak dievit’)

flB Á flU A T b B O C bM Ó fi VPÓK (Felicidades! Usted ya lleva un mes entero estudian día, y ya ha abordado la mayoría de los tema cotidianos que suelen aparecer en una conversación ramilla, trabajo, tiempo, vivienda ... Esta semana h visitado Moscú, ya sabe orientarse en la capital ruSÍ Junto a sus nuevos conocimientos culturales, también h adquirido informaciones gramaticales, que le ayudaremo n resumir en esta lección. cada

1. Los prefijos verbales: npn-, non-, nepe-, npoModifícan el sentido del verbo base. De momento vamo n estudiar su influencia sobre ios verbos de movimiento MflTÚ “ir a pie" y éxaTb “viajar” (la conjugación del verbo liase generalmente no se modifica). 1.1 npuMTií llegar a: 51 npmuná (soy una mujer) “(i llegado", Bbi nprnenú “habéis llegado, ha llegado usted, lian llegado ustedes” 1.2 nofloírní “acercarse a” Oh nofiouién k Teárpy "éí sé ha acercado al teatro”, Mbi noflouimí “nos hemoa acercado”

ero naTbflecíT (sto pitdislat’) 150

LECCIÓN VEINTIOCHO 1.3 nnpeéxaTb “pasar por, trasladarse” Mbi HefláBHO iiii|iti('ixann "hace poco nos hemos trasladado”, OHá nti|ioóxana “ella se ha trasladado” 1.4 npaíí™ “pasar por” OHá npoumá no nápxy “ella ha Iintuido por el parque, ha atravesado el parque” oh ni minen “él ha pasado” y, l im preposiciones IJniud ya conoce las preposiciones más frecuentes. Vi irnos a ver cuáles son y qué caso rigen. 2.1 sa + instrumental: detrás de, en los alrededores de (u implemento de lugar) iioraHÓBKa sa yrnoM I d parada (de) detrás de la esquina. ¿H>m 35 ropoflom

lIna casa en el campo. 2.2 no + dativo: por, a través de (complemento de lugar) Mhi npoujnií no

ótoñ

^nnqe

I lomos pasado por esta calle, t )i i rynáeT no nnóu^aflH Él pasea por la plaza. 2.3 nepéfl + instrumental: antes de (complemento de tiempo)

Tu rynáewb népefl íjkuhom Paseas antes de cenar (antes de la cena). 2.4 non + Instrumental: en los alrededores de (complemento de lugar) Y MeHá flOM nop MaApiíflOM. ■Tengo una casa cerca de Madrid, y Hea flána nofl M ockbóIS. - Ella tiene un chalet cerca de Moscú. 2.5

k

+ dativo: hacia, a casa de (complemento de lugar)

Oh noAOwén k flóMy. - Él se ha acercado a la casa.

OHá npmiiná k cecrpé. - Ella ha llegado a casa de [su) hermana.

ypoK 28

151

cto

nflTbflecáT ofliíN (sto pitdisiat' adin)

3. Las declinaciones Repasemos un poco ios seis casos de la declinacló rusa con algunos ejemplos. 3.1 nom inativo (función: sujeto) mase. Y MeHá HÓBblM flO M .

- Tengo un piso nuevo, fem. Y weHÁ HÓBan MaiuiÍHa.

- Tengo un coche nuevo. 3.2 genitivo (función: complemento nominal) mase. O h JKHBéT

b

KeapTiípe cbiHa.

- Él vive en el piso de [su] hijo, fem .

9\ BMwy KHiíry cecipú. - Veo el libro de [mi] hermana. 3.3 acusativo (función ¡complemento directo) mase. BMXíy HÓBblM flOM.

- Veo la casa nueva, fem. f í BM>Ky H óB yto M a iu tíH y .

- Veo el coche nuevo.

3.4 dativo (función: complemento indirecto, de lugar) mase. Mfly

k

HÓBOMy flÓMy.

- Voy hacia la casa nueva, fem. Mfly k h ó b o m MauiiíHe.

- Voy hacia el coche nuevo. 3.5 instrumental (fundón: complemento de lugar complemento nominal)

mase. 9\ flOBÓneH HÓBblM flÓMOM

- Estoy contento con la casa nueva, fem. 3 flOBÓJIbHa HÓBblM flÓMOM.

- Estoy contenta con la casa nueva.

cto

níiTbfleaÜT flBa (sto pitdisiat’ dva) 152

tu llí

H /(nnúnbHa HÓBOft MaUJMHOÍÍ. t nioy contenta con el nuevo coche. ItlHIlO.

H /(imt'wieH hóbom MaiuiíHOfi. I -.ley contento con el coche nuevo. ¡Mi preposicional (función: complemento de lugar) minie. I l|l ¡UMnéT B HÓBOM flÓMe. I’ I vive en una casa nueva, fum I )| IKHBéT B HÓBOÍÍ KBapiMpe.

I' I vive en un piso nuevo. 4 I ii expresión del tiempo 4,1 Usted ya sabe expresar los días de la semana i iiiioretos y horas exactas (con la preposición ti i acusativo): h llnnefléJIbHMK el lunes el viernes H mii HMqy lili H[ÓpHHK el martes el sábado h cyfióÓTy el miércoles n opéfly el domingo n nocKpecéHbe n noxBépr el jueves a las cinco it i imrb nacóB 4.2 La duración se expresa con el acusativo sin |n oposición:

ti paSóiaio nnrb flHeiS, a otflbixáio flBa flHn. trabajo cinco días y descanso dos días. 4.3 Recordemos también algunas fórmulas: miusativo + Hasáfl: hace ... hace dos años /in:i rófla Haaáp hace una semana i inflóme Ha3áfl no+dativo: todos lo s ... Todas las tardes estudia I lo e e n e p á M o h ynM T ruso. pyCCKHM B3blK. B. La expresión del lugar Cuando usted esté en Moscú o en Petersburgo, las fórmulas que figuran abajo le serán de gran utilidad: ypoK 28

153

cto

HfiTbflaoñT Tpu (sto pitdislat’ tri)

a la izquierda hay un teatro : Voy a la izquierda, a la derecha hay una farmafl Él va a la derecha. Él pasea por el parque. Mi casa está a dos pasos, M b l XCHB6M P ^ A O M . Vivimos el uno al lado del ot y Hac aom nofl Mockbóü. Tenemos una casa en los alrededores de Moscú. TOisy He^anetó Vivo cerca del teatro. cn é B a TeáTp

Mfltf HanéBO. cnpáBa anTéKa O h HfléT Hanpáeo. O h rynáeT no nápxy. Moíí flOM b flByx uiaráx,

ot Teárpa. OcTaHóBKa aBTóSyca 3a Mara3iíiH0M.

La parada del autobús está detrás de la tienda.

HMTáíÍTe m nepeBOAfrre: 1 Y MeHñ npeflhO)KéHMe. flasáPiTe ceíwác

hsmhó

nopaSÓTaeM, a noróM noüfléM nocMÓTpiiM Mockb 2 Bbi npeKpáCHo 3HáeTe stot paítóH? - H nepeéxa cioflá HefláBHo, ho óto iwoé mo6iíMoe Mécf b MocKBé. 3 Cxó/ibKO flHeíí Bbi 6yfleTe b Mockbó - Eme He 3Háio, ho p Ay^ato, y MeHá 6yAeT BpéM noCMorpéTb MocKsy. 4 ceünác CBo6ófleHí

flasáííTe p Bac npoBOJK^.Bbi óqeHb ntogéanbi, h Moá rocTiíHMLta b AByx waráx. 5 9\ Bac He Btíflen ct neT, rfle Bbi Súnw? - F\ OTflbixán 3a ropo^OM. TaM. MeHÁ eCTb MáneHbKMM flOM. 6 flpMXOAlÍTe k Ha BéqepoM, Mbi Bac >KAéM póbho b ceMb. - H npwtíA' c yflOBóhbCTBMeM, TónbKO AáPiTe MHe Bam áApec.

cío níiTbflecáT Heibipe (sto pitdisiat’ chifíri) 1S4 tllUhi;libu

Ihihjh una propuesta. Trabajemos ahora un poquito, y luego vamos ym Mi .mil. 2 ¿Conoce usted bien este barrio? - Me he trasladado III liiiin poco, pero éste es mi lugar preferido en Moscú, f.liiihiilnii días estará usted en Moscú? - Todavía no lo sé, pero 11*11 i|i¡ii tendré tiempo para ver Moscú. 4. Ahora estoy libre, le iiniinrin Es usted muy amable, pero mi hotel esté a dos pasos S iii|ni| 5 Hace cien años que no le he visto, ¿dónde ha estado ili>il .' 11<>descansado en el campo. Tengo una casita allí. 6 Venga |liiliiiiliii casa, le esperamos a.las siete en punto. - Iré con mucho l«lu, rióle dome su dirección, 1

iltthul ya sabe muchas cosas, aunque todavía tenga (ludir; y cometa errores. Si ¡e quedan preguntas, fítfnt las lecciones precedentes y seguro que ttia mirará la respuesta. Y si ya todo está claro, fitlinio em pezar 7a semana que viene con lttu n¡t tilidad. ¡Le irá bien todo! ¡Hasta mañana!

155 c t o nsnbflecÁT nnTb (sto pitdisiat' piaf)

flB Á flU A T b flE B Á T b lií YPÓK P ofleBáiocb no Mófle 1 — flo p o rá s , a

hto

MHe H a fléT b ( 1 ) ?

2 — HafléHb (2) cépbiíí KotmÓM m ronyfüyio pySáw K y. 3 — flOM O ní MHe, n o w á n y P ic T a , B b i6 p a T b

rá/iCTyK.

4 — HafléHb BOT áTOT CIÍHMÍÍ b nonócKy. 5 — A MóweT, 3tot KpácHbiíí b ropóojeK. 6 — Ho oh cioflá coBepméHHo He nfléT. 7— Thi t3k flyMaeuib ? A BnpóneM, Tbi, KaK

Bcerflá, npaBá (3). 8 — KcráTM, Tycp/iM B03bMií (4) HépHbie, a He áTH KopiJiHHeBbie.

9 — KaK Tbi CKáweiub, flo poras. PRONUNCIACIÓN •oíanle de las co n sonan tes sordas la e s e pronun cia como I" y la 3, com o “s ”:

) r.áncmyK e nonócKy: galstuk fpaLosku r anpfaeM: fprochim JOTAS 1) Volvemos a ver otra construcción con el dativo, vmo M f nadértb,cuya traducción es: ¿qué me pongo? Es una fórmul " muy corriente. 2) El verbo nadémb se construye con acusativo: nadémb cépy" pyGámy - ponerse una camisa gris. Y ya que tenemos u' Imperativo, aprendamos que se forma, muchas veces, de I raíz de la primera persona singular del presente (en caso cf los verbos perfectivos,de la raiz del futuro):

cto nFTbflecéT

LiieCTb (sto pitdisiat’ shest’) 156

LECCIÓN VEINTINUEVE / n moda as un tema eterno. En unos cuantos minutos usted también sabré expresar su opinión a! respecto.

Me visto a la moda 1— 2— 3— 4— 5— 6—

Querida, ¿qué me pongo? Ponte el traje gris y la camisa azul. Ayúdame, por favor, a elegir una corbata. Ponte la azul de rayas. 0 quizá esta roja de lunares. ¡Pero si ésa no va con el resto (ella aquí no va en absoluto)] 7 — ¿Tú crees (tú piensas así)? Por otro lado, tienes razón, como siempre. 8 — A propósito, ponte (coge) los zapatos negros y no esos marrones. 9 — Como quieras (digas), querida.

NOTAS Infinitivo

ponerse (algo) ayudar (a alguien Cl) me pondré (algo) Prasente/futuro naóény ayudaré (a alguien) noMoay ponte (algo) Imperativo singular HadéHb ayuda (a alguien) /t o m o s ú Imperativo plural nadéHbme poneos, póngase, pónganse (algo) (vosotros, usted, ustedes) noMQSúme ayudad, ayude, ayuden Como verá en la línea 3, el verbo noMóub (y su pareja Imperfectiva, noMoeámb) se construye con dativo: no/wosú Mué - ayúdame. (3) Tbi npae - tienes razón (mase.), mbi npaeá - tienes razón (fem.), Qbi n p a eú - tenéis, usted tiene, ustedes tienen razón. Este edjetivo corto procede del eslavo antiguo, la lengua litúrgica que se usa en la iglesia ortodoxa. (4) Bo3bMÚ es el Imperativo del verbo esarnt, “coger". La primera persona singular del presente/futuro es eosbiu?, de donde ao3bMÚ y eosbMÚme. ypoK29 Hadémb noiwóvb

157

cto

nflTbflecflT ceMb (sto pitdislat’ siem )

10 — Mé>Kfly npÓHHM, b ¿tom rofl^ {5) ziéTOM Sy^yT HocMTb pySáuüKH 6e3 nyroBML^ (6). 11 — O! 3HáHMT, 9\ y>Ké noHTií flécRTb neT OfleBáwcb (7) rro Mófle (8). 12 — B ot fi m roTóaa. nocMOTpw (9) Ha MeHri. 13 — Tbi n p ó d o BenMKonénHa (10)! Ksk

Bcerflá. PRONUNCIACIÓN 10 6&3 nyeoouu: bispugavits

fin general podemos decir que las consonantes sonoras tto pronuncian como sordas delante de consonantes sordas o en posición finai de palabra: eod (año): got, napéoK (garaje): garash. NOTAS {5) Usted ya está acostumbrado a que ciertas palabras se porten de una manera rara. De entre ellas se destaca aod: cuando; queremos decir “en este año", tenemos que emplear una; forma irregular: e émoM sody. Pero no se preocupe: va a oTF; esta expresión tanto que no podrá olvidaría ni adrede. (6 ) Sea - sin botones, flfáo&UL{s (fem>) es un botón* pero normalmente se usa en plural. Sabiendo que laf preposición 6e3 rige genitivo, es fácil deducir que nyaoeuu etf el genitivo plural: coincide con la raíz de la palabra. ]OJal| todas las formas fueran así de sencillas! (7) odeeámbcx - vestirse es un verbo reflexivo como s correspondiente español. ¿Recuerda usted como seconjugan estos verbos? Eche un vistazo al paradigma de abajo: x oóeeétocb me visto mbi oóeeáeuíbcx te vistes oh, oh3 odeeáemcx él/ella se viste Mbt odeoáOMcx nos vestimos Obi odeeéomecb os vestís; usted se viste; ustedes se visten ohu odeeétomcx ellos/eilas se visten (8) fio MÓde: a la moda. La preposición no, como sabe usted, váí con dativo (recuerde x aynAfo no nápuy). Aquí significó “según". EJ contexto ayuda a descifrar el nuevo significado.

oto

nflTbA0C¿T BÓceMb (sto p itdisiaf vosim ') 158

10— Por cierto, este año las camisas se llevarán sin botones. 11 - ¡Oh! Eso significa que ya hace casi diez años que me visto a La moda. 12— Bueno, ya estoy lista. Mírame. 13— ; Estás simplemente guapísima! Como siempre. NOTAS (II) flocMompú: imtra! Usted sabe ya que la primera persona singular del presente/futuro del verbo nocMOmpémb es nocMompió. La formación del imperativo es, por lo tanto, absolutamente regular. Observe usted que detrás del verbo aparece la preposición xa con acusativo: nocMompú Ha moh£ - mírame. (10) El uso de las formas cortas dota la oración de cierta tensión emotiva. No se trata de una observación fría y objetiva, sino de una apreciación subjetiva, que puede ser un piropo, o, en un caso contrarío, una ofensa grave. Si queremos alabar a un amigo que tuteamos, diremos Tu - eenuKonéneH, y si tratamos a alguien de usted, podemos elogiarlo diciendo Bu - eemiKonénHbi\ llocCTaHOBMTe T8KCT! 1

Ponte tu traje gris y tu camisa azul. HaaéHb......................

2

m

................................

Este verano se llevarán camisas rojas. B ................néTOM...........................KpácHbie pyóáuiKki.

3

Hace quince años que me visto a la moda. íl

4

................. neT................ no Mófle.

Estás [simplemente] guapísimo, como siempre. Tbl npÓCTO.......................... K3K....................

5

Estamos listos. Estaremos allí a las ocho en punto. Mbi..........Mbl ÓíflSM................................... ■ ypoK 29

159

cto

nfiTbflecíT fléBATb (sto pitdisiat' dlovit')

ynPAWHÉHMÍi

HuráCíTe w nepeBOflMre:

1 OHá scerfiá OfleBáeTca no MÓfle. - A m h $ | líáxeTCfl, OHá o Heíí npócTo He flyMaeT, h ó c h t , htó I eñ MfléT. 2 BénepoM a cBo6 ófleH, ia Mbi MÓJKeMj noííTií b pecTopáH. óneHb pá/ja, floporóñ, a htc MHe HafléTb? 3 KaK re 6 é HpáBwrca ó t o t k o c t ió m ? O! 3 t o m o h MeHTá. o 6 a3áTenbHo nynjiió erÓf 4 CKaJKiAre, noxányíícTa, Ha KatóM eTaJKé a Mor|[ líynúiTb rá/iCTyK? - Ha rpérbeM 3Ta>Ké. Bbi MÓ^erál noflHÁTbca Ha /nícpTe. 5 nocM O ipiíre Ha á T y j fléByujKy, OHá npóCTO BejínKo/iénna! - 3 t o m o ^J flosb. flaBáñTe nofiofifléM k Heñ. Htrráftre

M yat u>#tM4r

h

nmuirre:

4 wcmu-,

cM&ttyumr,ft¿uc^ u u > oyeJhtm cjc. OK&ta-sK- toéoftum - e tL :

mu. áápeuu

#

'U M no fa '? 9%fU34*Uf Hag&OMb M om a, efét~

Z'

Tu

npocTo

Benmomnen! KaK

**

ero LLiecTbflecíT (sto shTsdisiat’) 160 Traducción: I Lila siempre se viste a la moda, - A mí me parece que ni siquiera piensa en ella, lleva lo que le va. 2 Por la noche estoy libra, podemos ¡i ril restaurante. - Me alegro mucho, querido, pero ¿qué me pongo? II ¿Qué te parece este traje? - ¡Oh, es mi sueño! Lo com praré sin tulla. 4 Dígame, por favor, ¿en qué planta puedo com prar corbatas? Ln le segunda planta. Puede usted subir en ascensor. 5 Mire usted n usa chica, ¡está sim ple m en te guapísim a! - Es mi hija. Acerquémonos a ella.

pospuestas I oéphiH kocti&m - ronySyto py6áiuity 2 - áTowi ro¿ry - SyflyT HOCMTb 3 - rwTHáfluaTt. - ofleBáiocb - 4 - BennKonéneH - Bcerqá 5 ir n ú u b l - Ta M pÓBHO B BÓCeMb.

Como una curiosidad, !e señalamos que las palabras i(rtom “color" y u,eemóK “flor" están ¡nterrelacionadas en mno, y hay que prestar atención para no confundirlas; su plural será aperné (colores) y upemú (flores), los colores, como en todas las lenguas, se asocian n diferentes sensaciones. El azul oscuro simboliza el i Invierno frío; el otro azul, en cambio, es un color más rtunve. La palabra KpácHbtü “rojo” es la misma que j iipricúefsto “bonito": la famosa KpácHan nnóm adb en t maliciad en su origen no es roja, sino hermosa. Las mozas * i|iio aparecen en las canciones folclóricas como npáCHbt | OfiaywKu también son bellas y no rojas.I

I

[

1.1 KpáCHbiü yso n "rincón bonito" de la casa es donde se colocan los icones, el lugar sagrado de la casa. Pero lnmbién hay que conocer el dicho He Kpácwa U36é Ymiúmu, a KpéoHa - nuposéMU (la casa no es bonita por mis rincones, sino por sus “pirogui” [pasteles rellenos]), es iloclr, lo que hace bonita una casa no es su pomposidad, ttlno la hospitalidad de sus dueños.

I

01

cto

LiiecTbaecáT OfliíH (sto shi'sdisiat’ adlfi)

El minuto de la risa Inrido y mujer se preparan para ir de visita. El marido; lira a su mujer, que al parecer no acaba de vestirse (lo lucho tiempo que se pasa vistiéndose) y le dice:; Querida, ¿cuándo estarás lista? Por favor, dime al menos i fecha.” ************************************************

P M ím Á Tblíí YPÓK Oa m h yM xo p o rn ó , a flB a n yH uie (1) 1 — noMeMy Tbi Tatótí rpycTHbiíí (2)? RONUNCIACIÓN l„n m de sptfcrmbiQ no se pronuncia: grusnfy. IOTAS Vira no sobrecargarle con la información gramatical 6 ada séptima lección, en las notas le vamos dosificando ¡s novedades. Este procedimiento le permite avanza iriso a paso, sin cansarse demasiado. Por eso mismo / ugerimos que lea siempre todas las notas con sum itonción: de esta manera la lección de repás iioctivamente resultará ser de repaso y de recapitulació. 1} Odón ym xopowó, a dea nyauje: dos cabezas son más qü: una. Este dicho nos revela un rasgo muy característico de 10 rusos, a saber, la tendencia a compartir sus pena' problemas y alegrías con sus amigos e Incluso conocidos.; 2) rofarrtHbiü - triste. La mayoría de los adjetivos rusos acab~; en -biü en su forma masculina, y se denominan de tipo dtr En femenino se terminan por -aa y en neutro, -oe; el plír' para los tres géneros es -b/e. Sin embargo, hay un núm| considerable de adjetivos del llamado tipo blando, cuya f termina en -k, -x, -a, -ui o bien -w. Éstos reciben una. esta lección hemos visto algunos coloré Repasémoslos un poco: cépbifi (gris), KopéuHes; (marrón), HépHhiiS (negro), ronyóów (azul claro), cúh' (azul oscuro).

e r o uie cT hfle cíiT « B a (sto s h ís d is la t’ d v a ) 162

MaHyTKa Ha LuyrKy Myw m weHá MpyT b p ó c t h . My>K cmótpwt, KaK fló/iro (V4MBáeTCfi weHá, m roBOpiÍT eñ: «floporán, Korpá Tbi liyfleujb roTÓea? flpoLuy TedfrHa3BáTb xayá 6 b¡ fláry!»

*************************************************

LECCIÓN TREINTA Hoy izamos a tratar, una de las peculiaridades más Importantes de la lengua rusa: el aspecto verbal. I mpleando el aspecto verbal perfectivo o imperfectivo rotemos capaces de expresar matices muy finos del pensamiento y de la acción. Como postre, veremos lombién el superlativo (será un plato muy ligero).

Dos cabezas son más que una 1 — ¿Por qué estás tan triste? NOTAS terminación -uü u -oü (sí son agudos) en masculino, y -ee (o a veces -oe) en neutro; el femenino permanece sin alterarse. Comparemos los tres modelos: cúhuü xapandáw un lápiz azul oscuro cÚHftn pyuxa una pluma azul o. cunee MÓpe un mar azul o. unos ojos azules o. cÚHue arrasé ñofibuióü ÓOM una casa grande un piso grande fíortbuiást Keapmúpa una ventana grande Ronbwóe okhó unos ojos grandes ñonbwúe anasá un chico triste cpycnmbtü MánhvUK .•pyonmas déeorKa una niña triste una cara triste í'.pycm m e n u u fi unos ojos tristes r.pfcmHbie a/rasá

ypoic 30

163 era mecTbflecíT Tpn (sto shísdlsiat’ tri)

2— 3— 4— 5— 6—

He rp^CTHbiií, a 03a6óHeHHbifi. Mto ? Ecib npo6jiéwibi? K CHáCTbIO (3), HeT, HO CKÓpO npáaflHMKM

TaK óto >kg xopomó, OTfloxHéwi (4). fla, ho noflápKM! Tbi xce 3Háeujb, Kaitán y MeHÁ ceMbí! Bor h jiOMáio ró /iO B y (5), KOMy hto KymíÍTb.

PRONUNCIACIÓN 4 También se omite la <3en la palabra npá3ÓHUK: prazñik. 5 La partícula de refuerzo me (cuya traducción depende siempll del sentido de la frase: si, pues, mismo, etc.) generalmañil pierde su acento y se une a la palabra vecina; la e se pronunoj i' (una i oscura), mu me 3Háewu. ttzhíznaish 4 y 6 No olvide usted que la conjunción ho, al contrario que; si conserva su acento y la o se dice o. NOTAS (3) K cvécmbio - por suerte, corre paralelo a k coxanéHum (pi desgracia). Sabiendo que la preposición k rige dativo, no difícil adivinar que el nominativo de los sustantivos 61 respectivamente, cvécrnse (suerte) y coxanénue (coiT|| pasión). ¡i (4) Retomemos un poco la cuestión de los aspectos. Con)] usted ya sabe, el verbo ruso tiene dos aspectos, imperfectivo y ó! perfectivo. Prácticamente todos los vertoj forman parejas de aspecto: el significado de la pareja, en i, principio, es la misma, los verbos sólo se distinguen por aspecto, Ahora bien, en una lengua como el español, que rjj tiene unos recursos tan desarrollados como el ruso paí' expresar el aspecto, muchas veces tenemos que recupfj a perífrasis, a los adverbios, Recordemos que al imperfectivo expresa ja acción &ü su desarrollo, pero en tpi caso sin hacer una referencia al resultado; también sirve.p$ expresar repetición, o describir un lugar, una situación verbo perfectivo, en cambio, se concentra en el resultado. $ eso mismo resulta idóneo para las narraciones, Segúrame comprende usted por qué la forma presente del ve¡ perfectivo se traduce casi siempre con el futuro: el resulta] de una acción presente se espera en el futuro, Rj convención, las parejas verbales se representan de siguiente manera: omdbixámb/oindoxnymb (descansa!

ero LuecTbflecÍT MOTbipe (sto shísdlsiat’ chitíri) 164

23— 4 5— 0 -

No estoy triste, sino preocupado. ¿Qué pasa? ¿Hay problemas? Por suerte, no, pero pronto [vendrán] las fiestas ... Si eso es bueno, descansaremos. Sí, pero ¡los regalos! No sabes qué familia tengo, pues ahora estoy rompiéndome la cabeza pensando en qué comprar a todos ellos (a quién qué comprar).

NOTAS El primer verbo es siempre imperfectivo. Comparemos ahora estas dos frases: H xopouió omdoxny u noüdy Ha paSómy. Descansaré bien e iré al trabajo. JlémoM n 5ydy xopotuó omdbixámb, móso aynñmb. En verano voy a descansar bien, a pasear mucho. En la primera usarnos el verbo perfectivo porque nos interesa el resultado; en la segunda, en cambio, lo que interesa es el hecho mismo de descansar y pasear. Pensándolo bien, el español también establece una diferencia parecida entre las formas canté y cantaba, por lo tanto el sistema ruso no nos es tan lejano. No pierda el ánimo y siga practicando: en poco tiempo va a dominar también esta faceta de la lengua. (5) JloMánib sónoey (romperse la cabeza) es casi la misma construcción que usamos en español, pues noMémb es romper y sónoey es cabeza en acusativo. Quién lo iba a decir, ¿verdad? En ésta misma frase vemos los dos regímenes del verbo Kynúmh (comprar): xoury (a quién), vmo (qué), que son el dativo de m o (quién) y el acusativo de vmo (qué), respectivamente. Vea también la nota 7, con ejemplos.

Y dok 30

165 cto mecTbflecÁT m rb (sto shTsdisiat' piat')

7 — A a áTy npo6néMy peuiiín (6) npócTO. 8 — npocri/i, a xaicúM ó6pa30M?

9 — Fl Kymín (7) weHé óneHb .qoporyio nocyay,

10 — A noneiviy ¿HeHb floporyio? 11 — A Tenépb OHá 6ónbiue (8) He SyfleT MeHsi

3acTaBnárb MbiTb nocyfly. 12 — A MéJKfly npÓHWM, He KyniÍTb ñu (9) MHe cáwibiPi floporóti cepBite (10)? 13 — npeupácHan Mflén! Bot Biípiuub,

ksk bc§

npócTO peiiiáeTCA. 14 — HeflápoM roBopár, oflrtn yiw xopoLuó, a flBa n^HUje. NOTAS (6) Peuiámb/peujúmb significa no sólo "resolver” sino tamblé “decidir’ , y peiuúm t, npoóném y no se refiere a la matemáticas, sino a problemas de las más diversas índoles En la frase 7 vemos un hermoso ejemplo del uso del aspecto en esta frase s ámy npoónéMy peuiúrt npócmo "est problema yo lo resolví fácilmente” lo importante es e resultado. Diciendo a dónso peután npo6néM “estuvedándole vueltas al problema, buscando la solució durante mucho tiempo" hacemos hincapié en el proceso y e su duración, pero no decimos nada acerca del resultado (!), (7) Usted ya conoce bien el verbo Kynúmt,, y sabe que e perfectivo. Su pareja imperfectiva es noKynámh. Esta parej constituye una excepción que confirma la regla, pues e prefijo no- generalmente se añade a verbos perfectivos, A igual que en español, este verbo rige acusativo (CD) y dativd (Cl). Con dos sustantivos de género femenino: KoMy (dat.) mu Kynúna nocydy (ac.)? (¿A quién le compraste la vajilla?) (nocyda, máms ) % K y n ú n a nocydy (ac.) iwáíue (dat.) (Le compré la vajilla a mi madre.) con dos sustantivos de género masculino: KoMy (dat.) mu Kynún nodápOK (ac.)? (¿A quién le compraste el regalo?)(nodápoK, 6pam) % Kynún nodápox (ac,) Spámy (dat.) (Le compré el regalo a [mi] hermano) donde el objeto comprado está en acusativo y el destinatario, en dativo. También podemos decir B Kynúna Máme nocydy, sin que

cto

ujecTbflecdT meen, (sto shi'sdisiat’ sbesf) 166

7 — Yo resolví este problema muy fácilmente. 8 — Perdona, pero ¿de qué manera? 9 — Le compré a mi mujer una vajilla muy cara. 10— Pero ¿por qué muy cara? 11 — Es que a partir de ahora (más) ya no me va a obligar a fregar los platos, 12— Es verdad, ¿por qué no compro yo el servicio de mesa más caro? 13— ¡Muy buena idea! Ya ves lo fácilmente que se resuelve todo. 14— No sin razón dicen que dos cabezas son más que una. MOTAS

cambie el significado de la frase, pues los casos nos lo dicen todo. (8) También en ruso existen algunas formas comparativas irregulares. Bómu/e significa “más"; y más abajo tendremos nywtue, que corresponde a! español '‘mejor”. Su grado positivo puede ser el adjetivo xopóujuü (bueno) o el adverbio xopouto (bien). Y Mesó xopóuian Mamúas, a y mohó irfooie (él tiene un buen coche, pero yo tengo uno mejor); í? xopouió aoeopró no-tppaHUfacKu, a no - pyccxu n eosoptó nyutue (yo hablo bien el francés, pero hablo mejor el ruso). (9) En esta pregunta na Kynúivb nu mhg ... hay que comentar por lo menos dos cosas. Primero, la partícula nu, que puede aparecer al lado de cualquier palabra á la que se refiere la pregunta; Éey nu aúden tieán? - ¿Era Eva a quien ha visto Ivan? Esta partícula corresponde al “si" introductor de las preguntas generales indirectas en español: Oh cnpocún, npudém nu owá. - Él preguntó si ella vendría. La otra oosa por comentar es la aparición de una estructura de infinitivo con dativo, que ya nos suena de la lección anterior, (10) CáiWbfü dopoaúü - al más caro; cáJwar? dopoaén - la más cara; cáiwoe óopoaóe - la/el más caro (género neutro); cáMbie dopoeúe - los/las más caros/caras. Anteponiendo el adjectivo cáMbiü/an/oe/bte a los adjectivos, obtenemos el superlativo ruso; PyccKUü céMbiü xpacúeaiü r3úik (el ruso es la lengua más bonita).

YpoK 30

167 oto LUecTbflectfT ceMb (sto shisdislat’ siem’)

BoccTaHoaiíTe Terror: 1

¿Por qué estás tan triste? ¿Tienes problemas? - Por suerte, no, r i o 4 e M f . . T a t ó ñ .................. ?

....

n p o Sn é M b t?

-

K .................... HST.

2

¿Cómo (de qué modo) has solucionado tú este problema? - Le he comprado a [mi] mujer una vajilla muy cara. KaxriM óópasOM tw ....... áTy npo6néiviy? - 3 ......... >KeHé óueHb............................

3

¿Y si le compro yo un servicio de mesa para seis? A He KyniSrb........................Ha L ü e c T b nepcÓH?

Si la idea de! aspecto no ie ha quedado del todo clara, no se preocupe. La práctica diaria le ayudará a asimilarlo en poco tiempo. Ahora mismo le espera un ejercicio que seguramente hará mucho mejor de lo que cree. yriPAWHÉHMJ»

HuTáüTe h nepeaoflÚTe: (Preste usted una atención especial a! uso de los aspectos)

1 Cxópo npá3flHWKM. Mbi 6^fleiw otflbixáTb flóiwa. - B npá3flHMKH Mbl xopoiiló OTflOXHéM. 2 Tfle Bbl OTflbixárm? - f \ oTflbixán flowia. - Bbi xopoiuó oTfloxHynn? - 7\ oTfloxHyn npeKpácHO. 3 Rónro . peiuán npo6néMy, 4TO KyniíTb >KeHé. - MoCí flp y r peujifm npoGnéMy npócTo. 4 íp e tn 6urrá?-.>-

- B wiarasiíHe. XoTé/ia xyniíTb noflápoK Mywy. - Á j 4to Tbt xyruina? Kymina KpaciiBbiií ráncTyici b nonócuy.

e ro lu e crb A e cá T B óceM b (sto s h ís d is ia t’ v o s im ') 168

4

¡Muy buena idea! Ya ves lo sencillamente que se resuelve todo! Mfléa! Bo t ..............Kan Bcé npócro

5

No es por nada que dicen: “dos cabezas son mejor que

una1’, HeflápoM................"OfliiH yiw ...............a flB a .............. ”

Traducción:

1Pronto vendrán las fiestas. Vamos a descansar en casa. - Durante Ins fiestas, descansaremos bien, 2 ¿Dónde pasó usted las fiestas (dónde descansó usted durante las fiestas)? - Descansé en casa. Y ¿descansó bien? - Descansé la mar de bien. 3 Estuve mucho llnmpo dándole vueltas al problema (resolviendo el problema): qué comprar para mi mujer. - MI amigo resolvió el problema fácilmente. A ¿Dónde has estado? - En el almacén. Quería oomprarle un regalo ¡i mi marido. - ¿Y qué le has comprado? - Le he comprado una preciosa corbata a rayas. Respuestas: 1 ••• rbi -

r p íc T H b iü ?

3 - na 5 - raBopñT -

i lo c y fly

MHe

Edb -

c n á c T b io

- 2-

p e u ié n

-

K y n iín

cope a s - ? 4 n p e u p á c H a a - B á fla ujb -

x o p o iu ó

-

-

flo p o ry w

pem áeTcn!

n y n ij j e .

yppK 30

169

cto

mecTbflecHT fléBíiTb (sto shi'sdislat' cfievit’)

TPtíflM ATb nÉ P B bltf yPÓK C m b x n é 4MT bc b 6 o n é 3HM

1 — y Bac Hat TaS/iéTKii ot rojioetái (1)?

2 — Bot, no>Ká/iyMCTa, acrikipMH. A hto cnyHwnocb?

3 — HaBépHoe, n cweHb ycTána, nó3flHo n erná (2 ), nnóxo cna/iá. 4 — M ów er SbiTb, y e a c TeMnepaT^pa? Hy, KOHéMHO >Ke, Jlo6 rOpÁHMÍi (3) M COBCéM 6orjbHbie rna3á (4).

5— HaBépHoe,

h

npocTyflíí^acb (5).

PRONUNCIACIÓN 2 noxányücma - pazhaLsta. Ya sabe usted que en la habí# rápida la gante “se come” algunas sílabas 3 En la palabra nóadfio no pronunciamos la q: pozna k o h ó h h o la h se pronuncia como lili

4 No se le olvide que en

kaneshna. NOTAS (1) En esta frase tenemos tres genitivos: detrás de la preposición y

(y

eacj, detrás de nem («em waúnérr.Ku) y detrás de la preposicíóil om (ma5némm om sonoeú). Esta última oonstruodón debe de ser nueva para usted: [los secretos por descubrir no se han agotado todavfal El conocimiento de otra expresión, maSnérma om cépdua (la d es muda como en npásdnuK) “pastillas para si corazón" puede salvarle la vida un día. (2) En el pasado al verbo /jevt (acostarse) se conjuga como el verbo movs (poder). Veámoslo: oh néa él se acostó oh jwos él pudo / podía • oná neaná ella se acostó owá Moaná ella pudo / podía (Mtt, ahí) ohü neanú ellos se acostaron (nosotros, rosotros) (Mbi, ebi) ohú M oanú ellos pudieron / podían (nosotros, rosotros)

e ro céMbaeCHT (sto s lm ’d isiat') 170

LECCIÓN TREINTA Y UNO |iu,¡/)ués de aprender ía lección de hoy, usted ya sabrá cómo se siente, y no te causará ninguna dificultad nombrar algunas partes dei cuerpo humano. En cuanto n /o gramática, seguiremos el tema dei aspecto y del mIlativo. También venemos alguna que otra conjugación.

La risa cura todas las enfermedades 1 - ¿No tendrá usted pastillas para [el dolor de] cabeza? 2 — Tome usted, [tengo] una aspirina. Pero ¿qué le ha pasado? 3 — Posiblemente estoy muy cansada, me he acostado tarde, he dormido mal. 4 — ¿Tiene usted fiebre, quizás? Desde luego que le arde la frente y le brillan demasiado los ojos (tiene la frente ardiente y los ojos totalmente enfermos). 5 — Probablemente me he resfriado. NOTAS No olvidemos que en el pasado hay sólo concordancia de género y número, y que al "usted” español le corresponde el ruso 6b/. (3) En esta lección tenemos ya un adjetivo del tipo blando. Sus formas, de acuerdo con lo dicho en la lección anterior (nota 2), son -uO, -as y -ee: aopánuü no6 frente ardiente zopánan eodá agua ardiente zopánee Mcnoxó leche ardiente (4) El plural de algunos sustantivos masculinos acaba en -a aguda: óom - doMá (casa-casas), anas -anasá (ojo-ojos). (5) npocmydúmbca - resfriarse es un verbo reflexivo como su correspondiente español No pierda usted de vista que la terminación reflexiva sé pega al final del verbo: oh npocmydúnca él se ha resfriado oná npocmydúnacb ella se ha resfriado Mbi, 6b/, ohú npocmydúnucb (nosotros, vosotros, usted, ustedes) ellos se han resfriado ypok 31

171 cto céMhflecfiT ofliíH (sto sim'dlsiat’ adin)

6 — Baw HyjKHO (6) cpówHO o6paTiÍTbcn k Bpany. 7— HeT, nyHLue st noíifly floMÓPi, nocnnró (7), OTfloxHy, a aásipa 6£qy ksk orypHWK (8). 8 — A mó>K6t, BaM Aarb áflpec xopÓLuero Bpaná? O h BÚ/ieHwn (9) mojó jksh^aa HéCKOTIbKO MMHyT (10). 9 — fla? KaKiíM óSpaaoM? 10 — O h cxa3án eü, hto eé 6oaé3HM - ajo CHMilTÓM CTápOCTM.

11 — Ax! Bw Bcerflá uiyTHre (11). A BnpóneM, mhs CTáno (12) n^'Hiite. 12 — Bor BliflMTe, CMeX JléHMT Bce 6oné3HH. PRONUNCIACIÓN 8 Preste usted atención en la terminación del genitivo singular: édpec xopóuteeo epavó; adris jaroshiva vracha. NOTAS (6) Usted ya sabe que el dativo es uno de los casos má9 frecuentes. Aparece también en las construcciones de obligación: ufano + dativo (es necesario) y nádo + dativo (es absolutamente necesario). Mne HyxHo oBpamúmbcft k apany. Necesito ir ai médico Mus nado paSómamb. Tengo que trabajar. (una obligación fuerte) (7) Algunas palabras sobre el aspecto. Usted ya sabe que el prefijo no- generalme le dota el verbo de aspecto perfectivo. Ahora ha ocurrido precisamenre esto, y del imperfectivo cnamb hemos obtenido el perfectivo nocnámb. Naturalmente los dos significan "dormid; pero nocnámb ha adquirido un. matiz temporal de más, “dormir un rato” (efecto del prefijó no). Le damos a continuación la conjugación del verbo imperfectivo: las formas del perfectivo se obtienen pegándo el prefijo al comienzo de cada forma verbal: n cnnto, mu cnuuib, on/oná cnum, mu cpum, et>/ cnúme ', ohú cnnrn.

oto

céMbflecflT flBa (sto sim ’disiat' dva) 172

G ■ Tiene que ir a ver al módico sin demora. 7 - No. mejor iré a casa, dormiré un buen rato, descanso bien y mañana estaré como nueva (como un pepinillo). lt — ¿Quiere que le dé (puede ser que le doy) la dirección de un buen médico? Logró curar (curó) a mi mujer en pocos minutos. 9 — ¿Ah sí? ¿Cómo? 10— Le dijo que sus enfermedades eran síntomas de la vejez. 11 — jAh! Usted siempre bromea. Pero, por otra parte, comienzo a sentirme mejor. 12— Ya ve usted, la risa cura todas las enfermedades. NOTAS (0} 9\ 6yóy xa* osypnux - lit. estaré como un pepinillo, Para comprender este modismo, hay que saber que los pepinillos salados (conéHbie osyppú) gozan de gran popularidad en Rusia, quizás porque acompañan deliciosamente el vodka. (9) flenúmb/eúnenumb (curar): volvemos a insistir en la Importancia del aspecto. Oh eámenun )xeuy - él curó a mi mujer (y ahora mi mujer es sana). Ve usted que aquí es el prefijo ebi- el que convierte el verbo imperfectivo en perfectivo. (10) Recuerde usted esta expresión: 3a nécxonbKO Munym - en pocos minutos, La preposición sa rige acusativo, y detrás de HécKOfibxo la palabra Munyma (minuto) va en genitivo plural (es decir, pierde la -a final del nominativo singular). (11) Ulymúmb (bromear) se conjuga de la siguiente manera: a ti/yvy, mu ujymutub, on/oué mymum, mu uiymuM, eu ujymume, o h u uiymam. Para obtener la forma perfectiva, añadamos un prefijo no- al verbo imperfectivo. (12) Mhb cmáno nfauie - comienzo a sentirme mejor. El verbo cmamfe en su forma pasada neutra es capaz de expresar cambios de estado si va acompañado de un dativo: déeyuixe cmáno rífame (la chica comienza a sentirse mejor), iwénbnuKy cmáno nfaiue (el muchacho comienza a sentirse mejor).

ypoK 31

173 e ro c é M b fle c n r Tpw (sto s lm 'd is ia t’ tri) B o c c T a H O B iÍT e T e n e r: 1

¿ Q u é le p a s a ? - Q u iz á s e s to y m u y c a n s a d a .

Mt o ......................? - H asép H O e, a ó n e H b ..................... 2

M e a c o s té ta rd e , d o rm í m a l. n ó a f lH o .......... , n n ó x o ..................

3

U s te d tie n e la fre n te a rd ie n te , y ios o jo s [d e m a s ia d o ] b rilla n te s (e n fe rm o s ) y

4

...

ro p á u n ñ . . ,

h

S o n b H b ie ................

P o s ib le m e n te m e he re s fria d o (m u je r). H aB é p H oe a ............................

.

y r iP A J K H É H M fl H n r á tÍT e

m

nepeBO AÚ Te:

1 Mto c n y '- m n o c b ? n o n e M ^ Tbi T a x ó tí rp ^ c rH b ifi? B e to H e flé n to p MHÓro p a 6 ó i a n , H a B é p H o e ó n e H b y c rrá /i.

2

Y

T e6á

n p o c ry fliín a c b ?

-

ó o j ib H Ú e H eT ,

T bi

rn a a á .

MHe

nyjKHO

hs

x o p o in ó

OTfloxHjí'Tb. 3 T fle tb i 6 y f l e n i b O T flbixáT b jnéTOM ? -> 6 y q y O T flbixáTb H a M Ó pe

9\

O T flo x H Í. b

4

ro e o p á T ,

n p i ír o p o f l e . -

a KBapTiíipy T e6é,

b

fla ,

y

a

h,

Kan B c e r f lá , x o p o u i ó

T e6á

T y flá

6 o n b w ó ti

nepeéxan

flOM

HefláBHO,.

p é m -p e o c T á B u n c ¿ m y . 5 C n a c iíS o

Tbi MHe noM Ó r p e w iíT b

á ry

npoónéM y. -

B M é c T e e c é p e r n é e l e s : ofliíH yM x o p o m ó , a a s a nyH w e. 5

¿ Q u ie re q u e le d é (p u e d e s e r q u e le d é ) la d ire c c ió n d e un b u e n m é d ic o ?

M ó w st 6biTb

6

b sm

,, , .

á í t p e c ................... s p a u á ?

Y a m e s ie n to m e jo r. L a ris a c u ra to d a s la s e n fe rm e d a d e s . M a e .......... n ÍH U je . C m

ox

.............

B c e

.....................

cto céMbflSCfiT 4eT¿ipe (sto slm’disiat’ chlti'rl) 174

MuHjÍTKa Ha LUÍTKy Ciiiittú, noHcányñcTa, fló icrop y

Mi'uiüHbKDMy Mánb>HHKy M n iih H H K ro B o p iÍT

h í >kho

qénaTb onepáqmo.

M áM e: “K o r flá Tbi 6 b m á

b

6onbm ?m e,

iijiíri noflapiín Te6é Háiuy Má/iSHbKyio Haiáujy. Cirawiü, n n m á n y íiC T a ,

flÓ K TO py,

hto

MHe

He

HyjKHá f l é B o n n a ,

m i x o H y M á n e H b K y io c o 6 á K y ” .

El minuto dé la risa D llit a l

doctor, por favor

I |ny que operar al niño. Él le dice a su madre: "Cuando tú untabas en el hospital, el médico te regaló a nuestra [iitqueña Natasha. Dile al doctor, por favor, que yo no necesito una niña, sino que quiero un perrito.” T ra d u cció n :

I ¿Q ué h a p asa d o ? ¿ P o r qué e stá s tan tris te ? - Ha tra b a ja d o m u ch o Inda la se m a n a , p ro b a b le m e n te e s to y m u y ca nsa d o . 2 T ie ne s lo s o jo s ilin n a s ia d o b rilla n te s (to ta lm e n te e n fe rm o s). ¿N o te h a b rá s re sfria d o ? No, s im p le m e n te nece sito d e sca n sa r bien. 3 ¿ D ó nd e v a s a p a sa r (descansar) este ve ran o ? - Voy a Ir (d e sca n sa r) al mar, y, com o ulnmpre, d esca n sa ré bien. 4 S e d ice q ue tie n e s una ca sa g ra n d e en Iíiíí afu e ras de la ciudad, - S i, m e tra s la d ó a llí hace poco, y el piso en ni centro se lo d e jé a mi hijo, 5 G ra cias (a ti), m e has a yud a d o ti re solve r este problem a. - Todo se resue lve fá cilm e n te si e sta m o s limtos: dos ca be za s so n m ás q ue una.

ypOK 31

175

cto

céMbflecyiT nflTb (sto slm’disiaf praf)

riHLUHTe:

m&L~

to á& U4*4U

$


jtU+í* m tSL ¿UU4^ *ftfhA£fC64C^¿& &éam a&u^. £&&&&&* M tU * Hé*

^ é ü w & u , a . J t.

& 0 X g . O ta U é A té rt^ M

C o S frtC ^ ..

************************************************ft TPtóflUATb BTOPÓtf YPÓK npeK páC H oe cpéflC TBO

HeM Bbi saHMMáeiecb ( 1 ) b C B o 6 ó flH o e spéMn? 2 — K ccoKanéumo, b nocnéflHee BpéMfl y Mei-m HeT MMHyTbl (2) CBOGÓflHOrO BpéMSHU. A Bbl? 1—

PRONUNCIACIÓN No se sorprenda si nuestros consejos le suenan: creemos que la repetición es la madre de la ciencia. 1( 2, 4 la b ensordece delante de consonantes sordas: s ceoóóÓHoe epéMft- fsvabodnaí(e) vriemia, enocnédnee epéMft -fpasliedfiri vriemia, e meámpe -ftíatri. NOTAS (1) El verbo saHUMémbcn ya es un viejo conocido de la lección 16. También conocemos la pregunta Wgm ebt saHUMáemecb? (¿A qué se dedica usted?, ¿Qué hace usted?, ¿De qué se ocupa usted?), a la que podemos responder diciendo nuestra profesión: - at<mép (soy actor) o bien nuestra afición, como se verá en el texto. Junto al verbo sanuMámbcn el sustantivo va en instrumental: * sawuwá/ocb MfábiKoü - me dedico a la música.

cto

cé M b fle cín LuecTb {sto s lm 'd isia t1 sh e st1) 176

Respuestas 1 cnyniíinocb - ycrána 2 nema - cnanó 3 - Bac - no6 - ma3á 4 npocTyflMjiacb 5 qarb - xopóiuero - ? 6 - cráno - néMWT - 6oné3Hw.

*************************************************

LECCIÓ N TR EINTA Y DOS fcn esfa lección usted va a aprender el uso de dos verbos pronominales: 3aHUMámcn, yenexámbC#. Los dos rigen instrumental, un caso que usted ha encontrado ya en muchas expresiones. Tanto éstas, como los ejercicios le ayudarán a asim ilar los diferentes casos y a entender mejor la conjugación.

Un método eficaz 1 — ¿A qué se dedica usted en su tiempo libre? 2 — Por desgracia, últimamente no tengo ni un minuto libre. ¿Y usted?

NOTAS (2) Practiquemos un poco las expresiones del tiempo y los casos: ceoóóóHoe apém (tiempo libre) - nominativo. La respuesta a la pregunta Koadá? (¿Cuándo?) será e+acusativo, es decir, 8 ceoóódnoe epéMft. En cuanto a la expresión y mqh# nem MUHymbi, el genitivo ya no te sorprenderá, sabiendo que se trata de una negación. La declinación de spávw, por si la necesita, figura en la nota 4 de la lección 25. ypoK 32

1 7 7 c t o c ó M b fle c y rr c e M b (sto s ir r T d is ia f s íe m ')

3 — Fl yB/ieKáiocb cnópToiur w M^3biK0íí (3).

M^3biKa ~ MOá cná6ocrb. 4 — A n y>Ké ero r\e i He 6bin b TeáTpe. Ká>Kflbiíí Bénep pa6ÓTaro Hafl flOKnáAOM (4). 5 — M KOHéHHo >Ke, nnóxo aacbináere?

6 — Hei, aacbináío HopMánbHo, y MeHá ecTb npeapácHoe cpéACTso. 7— HaBépHoe, Bbi népefl chom rynáeTe? 8 — Hei, hto b h ! MHe HéKorfla (5), as h JieHb BbixoAMTb Ha

9 — HeyíKénM (6) Bbi nbé?e cHOTBópHoe (7)? 10 — Hw b KóeM cny^ae (8)! 9\ népefl chom HMTáfO CBOÍÍ (9) AOKAáAPRONUNCIACIÓN 7, 10 La se transforma en t delante de co n so na n te s sordas o al final de palabra: néped ohom- pie ritsn o m , cpédcmeosrietstva, doxnéd - dakLat. 6,

NOTAS (3) yenefcámbcn significa entregarse del todo a una afición, una cosa, un sentimiento. Se construye con instrumental: nominativo instrumental mase. cnopm n yenexáKicb cnópmoM soy ficionado/a al deporte fem , MysbtKa mbi yeneKáeujbca MfobtKoü eres aficionado a la música neutro var. ucKyccmeo oh yeneKáemcn ucKpccmeoiw es aficionado al arte neutro invar, kuhó mhi yeneKáeMcn kuhó somos aficionados/as al cine {kuhó es invariable, porque es una palabra extranjera) Usted podría responder a la pregunta ebt yeneKáemecb? diciendo: R yenenétoch pfccKUM x3bfKÓM. Naturaimente hay respuestas de tipo libre: R cMompió meneeúaop (veo la tele). (4) PaCómato nad domádoM - trabajo en mi tesis. La preposición aad (sobre) se emplea con instrumental, por ejemplo: néMna H8Ó cmonóM (la lámpara está sobre la mesa). También la preposición néped (delante de, antes de) rige instrumental: néped cho m h aynéto - antes de dormir, paseo (nominativo: cow); ocmaHóera néped anménou - la parada está delante de la farmacia (nom.: anméxa).

cto

c é M b fle c B T B ó c e M b (s to s im 'd is ia t' v o s lm ’) 1 7 8

3 — Yo hago deporte y me dedico a la música.

La música es mi debilidad. 4 — Yo, en cambio, hace ya mil (cien) años que no voy al teatro. Todas las noches trabajo en mi tesis. 5 — Y, claro está, duerme mal. * 6 — No, duermo bien, tengo un método eficaz. 7 — ¿Será que antes de dormir (antes del sueño) da un paseo? 8 — No, ¿qué va! No tengo tiempo, además me da pereza sailr a la calle. 9 — Pero no toma somníferos, ¿verdad? 10— ¡Ni hablar (en ningún caso)! Antes de dormir leo mi tesis. NOTAS (5) Seguramente se acuerda usted de que el dativo se emplea para expresar estados de ánimo, maneras de ser: MHe uéxosda (no tengo tiempo), m h b n e n b ebíxodúm b h a yn u n y (me da pereza salir [a la calle]). Ojo: aquí la calle aparece en sentido figurado, y quiere decir “afuera". (6) H eyw énu Si una pregunta comienza con esta partícula, se espera una respuesta negativa. (7) cHQm aópuoe (somnífero): le será más fácil retener esta palabra si sabe que se compone de coh (sueño) y m eopúm b (crear). (8) H u e kóbm cnyn ae í - ¡Ni hablar! (lit.ijni en caso alguno!). La partícula hu refuerza la negación. (9) R uum éto ceoü doxnád - leo mi propia tests. Con el posesivo ceotí expresamos obligatoriamente que el objeto (óowráó) le pertenece al sujeto. Le daremos unos ejemplos para aclarar este punto: O h Humáem ceoü dotuiád. Él lee su propia tesis. O h Humáem eaó dOKnád, Él lee la tesis de otro hombre, (eso indica que el poseedor es un hombre) O h Humáem eé dOKnád. Él lee la tesis de una mujer, (ee indica que el poseedor es una mujer) O h yum éem u x doxné d . Él lee la tesis de otras personas. (ux indica que hay varios poseedores) (Recordará usted que ezó, e é e u x son ios genitivos correspondientes a qh , on é y oh ú). Vrtrwí 3*

179

cto

céM bflecíiT flÓBSTh (s to s lm 'd is ia f d le v it’)

B o ccTaMO bm Te

1

tokct:

¿Qué planes tienes para esta noche? - Como de costumbre, trabajaré mi tesis. Y tú, ¿qué haces? K antfe y .................... H a ............? - K a n ................

n ........... 2

Hafl.............A TW. , . ....................?

Quiero ir al teatro. ¿Qué tal si (puede ser) dejas tus cosas y vienes con nosotros? - |.Muy buena Ideal Hace mil anos que no voy al teatro (no estuve en el teatro). Últimamente no tengo ni un minuto libre. 3 ........................ B ............ A ................................ Tbl OCTáBULUb ------

M ■ : ..........

... He .. ,

3

b

c

TeáTpe.

------

-

...................... Hflénl

CTO

B ......................... y wené . ..

¿ Q u é te ha r e g a la d o [tu] m u je r p a r a tu c u m p le a ñ o s ? chándal, s a b e s q u e m e e n c a n t a e l d e p o r te . Mt o .............................)KeHá H a ................................... ?

-

Un

-

CnOptlílBHblM.............. Tbl 3HáeLUb, a ......................

4

¡S í, p e r o tú j u e g a s al a je d r e z l - E s v e r d a d (n a tu ra lm e n te ), p e r o c o n c h á n d a l ju e g o m ejo r. f l a , - . T b l.............. B UJáXMaTbl. - ....................HO B a u rp á ra

cto BÓcSMbflecflT

(sto vosim'disit’) 180

y nP A JK H É H M fl HMTáíÍTe w n a p e a o f liiT e :

1 roB opÁ T , n w rp á io cnopT

-

moA

O cÓ SeH H O

n iirp á n

hto

yB neK áeT ecb m

cnópT O M .

6 a c K e T 6 ó /i.

cnáB ocxb.

Ywé

2 A a

3 A

b caK C O C ^Ó H e.

n o c n y u ia T b

K náccw K y.

4

b T eáT pe.

-

MHe

M y s b iK y ,

ctúaho

fla B á Ñ T e

,

ho b

M y 3 b iK y .

m óSuTe

Bpéww y ho

a

yw é

n o ííA é M

fla , neT

B y H M B e p e k IT é T e

B bi

b n o c n é flH e e

-

M H ó ro

m o S n ió

M H 6 H páB M T C fl fl>K a3. -

- K c o jK a n é H w o , MMHyTbi

Bbi

c (D y T 6 ó n

b

b

M y a b iK y ? M eH Á

óneH b oto

H eT

n io 6 n ió

n e T H e 6 b in

T eáT p

c e r ó f lH B

B é n e p O M . 9\ fla B H Ó x o T é / i n o c M o r p é T b “T p in c e C T p b t" M éxoB a.

5

O e ró flH B

x o p ó tu a n

n o ró fla .

fla B á P iT e

n o r y j u á e M . - M H e j i e H b B b ix O fliÍT b H a y n m t y .

MiiHyTKa Ha uijhrcy l i e s H n K o n á e B H H T o t i c t ó íí flO KOHL|á c b o á x f lH e fi c o x p a H iín n p e K p á c H o e a f l o p ó B b e . K o r flá T o n c r ó M y 6 b m o B Ó c e M b fle c flT n e T , h e r ó c n p á u J H B a n w : “KaK Bbi c e 6 A H yB C T B y eT e?", o h o T B e H á n , é c n t i o h uyB C T B O B an c e 6 á n n ó x o : “C e r ó f lH n a sy B C T B y to c e 6 á t s k , KaK S y flT o M H e B Ó c e M b fle c n T n e T . ”

Traducción: 1 S e dice q u e u ste d e s un g ran aficionado al d ep o rte. - S t, ju eg o ai fútbol y al b alo n cesto . H ace y a m u c h o s a ñ o s q u e el d e p o rte e s mi debilidad. 2 A m í m e g u sta la m ú sica. M e g u sta so b re to d o el jazz. - En la universidad to q u é el saxófono. 3 ¿A u ste d le g u sta la m ú sic a ? - P o r d esg rac ia , ú ltim am ente no te n g o ni un m inuto p a ra e s c u c h a r m ú sica, pero m e g u sta n m ucho los clásico s. 4 M e d a v e rg ü e n z a , p ero y a h a c e mil a ñ o s q u e n o v oy al teatro . - V am os al te atro m a ñ a n a por la n o ch e. H ace tiem po q u e quiero v a r “L a s tre s h e rm a n a s” d e Chéjov. 5 Hoy h a c e b u en tiem po, D em o s un p a s e o . - M e d a p e re z a salir a la calle. R e s p u e s ta s

1 - re6á nnáHbi - Bénep? - oóbNHO - pañóTaio - AOKJiáflOM - neM 3aHWMáeuibCfi 2 - xony noüTÚ - TeáTp - MóweT 6biTb - flená noiifleicb - HáMM. ripeKpáCHan - neT - 6bin - TeáTpe. - nocnéflHee BpéMfl - HeT MMH?Thi caoóóflHoro BpéiweHM 3 - tb 6ó noftapára neHb pojKflénwn? - xocnóM - yBnexáioch cnópTOM 4 - ho - nrpáeiut KohÓHHO- cnOpTIÍBHOM KOCTfÓMB- JiyHLLle ypoK 32

181

c t o

B ó c e M h f l e c H T o f l M H ( s t o v o s i m ’d i s i t ’ a d i n )

nHuiHTe:

/m o fa * c jk te c - fH M Í CCSCftAH4U~

tyt&cpbAeKóc-

is

fá o u ctn O M ^ e&MC & e*4u^*cJW t. u ttH 'U e tc anpajuu$ú~ uu; & t* cetú t,

em S -

"¿cuAr, eeucc* vy/osnJo$a*c- ce£k, ftUOOOO: ¥ Gt?U>^H<X. A* 6t£k- m aje., xatc,

'-0 u#u-

4& oe*ut^tcJtm ' A tyn -.

* * * * 1* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

TPI^flUATb TPÉTMÉÍ YPÓK Kan

1



bm

ce 6á (1) MyBCTByeTe?

KaK Bbi c e 6 á MyBCTByeTe?

PRONUNCIACIÓN 1 En el verbo nyecmeoeamb no pronunciamos la primera b: chustvavat’ (una "t" mojada) NOTAS (1) KaK su ce6á vféem eyem a? - ¿Cómo se siente usted? El ruso expresa la refiexividad de dos maneras: o con la partícula -en que se pega al final del verbo siempre (3amtMárribCF - ocuparse de algo), o con el pronombre reflexivo cefíá, invariable en género y número (una sorpresa agradable, ¿verdad?). Sólo varía en caso, a saber: nominativo - no lo tiene acusativo flocM om pú na ce64 Mírate genitivo Oh y c&6ñ Él está en su casa

ero

BóceMbflecsT a e a

El

( s to v o s im ’disit' d v a ) 18 2

minuto de la risa

Lev Nikoliaevich Tolstoi, hasta el fin de sus días, tenía una salud excelente. Cuando tenía ochenta años y le preguntaban: "¿Cómo se siente?", éi respondía, cuando se sentía mal: “Hoy me siento como si tuviera ochenta años”. *************************************************

LECCIÓN TRIENTA Y TRES Hoy vamos a descansar en esta lección va usted a encontrar muchas cosas de las lecciones anteriores, lo que permitirá que pueda dedicar más atención a ¡a pronunciación y a la entonación.

¿Cómo se siente usted? 1 — ¿Cómo se siente usted? NOTAS d a tiv o R Kynún c e ñ é KHÚey M e h e c o m p ra d o u n libra in s tr u m e n ta l O h Hedoeónen coúóü Él n o e s t á c o n te n to d e s í m ism o p re p o sic io n a l M bi ecé p a ccxasá m Y a lo h e m o s c o n ta d o o ceñé to d o d e n o s o tr o s m is m o s N o te u s te d lo m u c h o q u e s e p a r e c e e s t a d e c lin a c ió n a la de m ti: Oh He aúden m e6á (él n o t e v io ) % Kynún m e6é m úa > (h e c o m p r a d o u n libro p a r a ti), e tc .

V ook 32

183

cto

BÓceMbaeCHT Tpw (sto vo sim 'd isif tri)

2 — KaK bsm CKaaáTb {2), flÓKTop, BpéMn, He óneHb. 3 — A hto Bac 6ecnoKÓMT? 4 — Y c T á jio c T b n o B en ep áM

h

b

nocnéflHee

cnáóocTb no

yTpáw (3). 5 — Bbi MHóro paSóiaere? 6

— Ka« Bcerflá, MHorflá óneHb (4),

M H óro, M H orflá He

7 — Bbi K^pwTe? ílbéTe (5)? 8 — Her, He Kyptó, HefláBHO ópócnn. A nbto TÓJIbKO no npáSflHMKaM. 9 — Bbi 3aHMMáeTecb cnópTOM? PRONUNCIACIÓN (4) 4, 8. 10 No olvide usted que las preposiciones monosilábicas generalmente son átonas y se unen a la palabra que las sigue: no eevepáM - pavichiram, no ympáM - pautram, no npáadHUKaM - paprazñikam, no cy66ómaM - pasubotam, no socKpecéhbstM pavaskresieñam. NOTAS (2) KaK eaM CKS3ámb? - ¿Cómo decirle? El verbo CKa3ámt¡ (decir) suele tener dos complementos: directo (acusativo) e indirecto (genitivo). En esta expresión sólo aparece el dativo. Usted ya sabe que los verbos soeopúm b/cKaaám h (hablar/declr) forman una pareja o grupo verbal. En la oración Oh aoeopún eecb eóvep, ho crasán He ecé (Él habló toda la noche, pero no !o dijo todo) se ve clarlsimamente que en la. primera parte de la oración lo que importa es el proceso (lo Indica también eecs eóvep), mientras que en la segunda parte subrayamos que el proceso, aunque acabado, no tuvo resultado. (3) Recuerde usted que si algo tiene lugar regularmente, el tiempo se expresa mediante la preposición no+dativo: no ympáM, s y pfeCKUÜ %3úk (por las mañanas estudio ruso); no npá3ÓHUKaM n orn du xáio dóMa (los días de fiesta descanso en casa).

cto

2— 3— 4—

5— 6— 7— 8— 9—

BÓceMbflecHT neTbipe (sto v o s im ’disit' chltiri) 184

Cómo decirle, doctor, últimamente no muy bien (no muy) ¿Qué le va mal (le preocupa)? Estoy cansado por las noches y por las mañanas, débil (el cansancio por las noches y la debilidad por las mañanas). ¿Trabaja usted mucho? Como siempre, a veces mucho, otras veces no tanto (no mucho). ¿Fuma usted? ¿Bebe? No, no fumo, hace poco lo he dejado. Y beber sólo bebo los días de fiesta. ¿Practica usted [algún] deporte?

NOTAS (4) Miremos algunas expresiones de medida y de tiempo: eceedá (siempre), UHoaóá (a veces); mhóso (mucho), máno (poco). Uüosdá Kyptó (a veces fumo), oh eceedá mhóso pañómaem (él siempre trabaja mucho). (5) numb (beber) se conjuga de la siguiente manera: a n«o, mbi nbétub, OH/ohá nbém, mw neéiw, ew nbéme, ohú nbtom.

'T ly jib c

y

Bac

HopM aitbHbtH,

fía B fie H H B ^

HopmnbHce. C tskhm 3¿topcBbeM óypere xtMTb cto ner.

j

V n o t SS

1 8 5 cto B ó c e w ib fle c flT n«Tb (s to v o s im ’d is it’ p ia t’)

10 — Eérato no cy66óiaM, a no BOCKpecéHbíiM xo >k£{6) b 6accéííH. 11 — Cépflqe Bac He 6ecnoKóm? 12 — Hs t , cnása Eóry (7), 13 — riy/ibc y Bac HüpMánbHbm, /jaBnéHMe HOpMáilbHOe. C TaKIÍM 3flOpÓBbeM (8) 6yflere >Kmb cto ner! NOTAS (6) Ya hemos visto algunos verbos de movimiento. Examinemos un poco más de cerca esta cuestión ... En ruso, como ya sabemos, hay distintos verbos para expresar movimientos diferentes: ir a pie, viajar en un vehículo, correr, nadarf etc. Pero los rusos hilan aún más fino: diferencian los movimientos de una dirección concreta fverbos de movimiento definido^ y Jos movimientos sin una dirección concreta y única (como, por ejemplo, ir y voiver, que ya son dos direcciones diferentes - verbos de movimiento indefinido*). Vamos a ver los dos grupos con algunos ejemplos: Verbos de Verbos de Traducción movimiento movimiento definido indefinido udm ú xodúm b ir a pie éxam b é3dum b viajar (en un vehículo [con ruedas]) Gexcámb 6ésam t correr Compare usted las oraciones siguientes: uómú (def.) Kydá m u udéujb? - 57 uóy e óaccéüH. ¿A dónde vas? - Voy a la piscina (dirección única y concreta} xodúmb findef.) fio cpedéw n xoxíp e úaccéüH. Los miércoles voy a la piscina (voy y vuelvo) xodúmb (indef.) MáneHbKuü Mánbvutc yxé xódum. Eí niño ya camina (capacidad) 6emámb (def.) 57 6eay e napx. Corro al parque (dirección única y concreta) 6eeámb (indef.) 5? óéeaio no nápxy:

cto

B Ó ce M b fle cflT w e c T b (s to v o s im ’d is ít’ s h e s t')

186

10— Corro los sábados, y los domingos, voy a la piscina. 11 — ¿No le inquieta el corazón? 12— No, gracias a Dios (gloria a Dios). 13— Usted tiene el pulso normal, la tensión, también. Con una salud así vivirá cien años. NOTAS Corro por ©I parque (sin una dirección concreta) Como ha visto usted, los verbos del grupo "definido” indican una acción en una dirección determinada y son empleados para una sola acción o para una acción que se repite siempre en la misma dirección. Los verbos del grupo Indefinido’1, en cambio, denotan acciones que carecen de una dirección determinada, o bien acciones que se realizan en dos direcciones contrarias (ir y volver por el mismo camino). A continuación le damos la conjugación de los verbos indefinidos xodúmb (caminar) y Géaamt (correr): xodúmb: n xowy, mu xóduuib, oh/ ohó xóóum, m u xóóum, eu xódume, ohu xódnm (modelo 2) 5éaamb: n óéaato, mu Géaaeuib, oh/ ohb Séaaem, m u 6éaaew, eu 6éaaemef ohú Gésatom (modelo 1) (7) Cnáea Bóey! - Gracias a Dios. Hay que agradecer al cielo cualquier intervención o estado favorable: vamos a oír mucho esta exclamación. Por lo demás, la palabra Soe (que hace poco ha vuelto a ecriblrse con mayúscula, como antes de la revolución de 1917) es la única cuya a final no se pronuncia como k, sino como x< (8) C maxúM 3dopÓ8bBM - con una salud así. Habrá reconocido usted, sin duda, el caso instrumental. El nominativo es: maxóa 3dopóete.

ypO K

33

187 ero BÓceMbflecflT ceMb {sto vosim'disif siem')

14 — flÓKTOp, CKa>KIÍTe, HTO >Ke CO MHOÍÍ

cny'Hiímocb? B npóLunbifi pa3 Bbi roBopiími, hto 9\ npo>KMBy (9) cto ABáflMaTb neT. PRONUNCIACIÓN 14 deédifamb- dvatsat' (la segunda a ensordece) NOTAS (9) Ya no le podemos ocultar más que un verbo imperfectivo puede tener varias parejas perfectivas. Pero no pierda usted el ánimo: en realidad se trata de un fenómeno muy natural, pues mientras el verbo Imperfectivo expresa la acción como tal, los perfectivos pueden tener matices diferentes, gracias (o por culpa de) a los diferentes prefijos verbales. En nuestro caso, por ejemplo, xurne quiere decir simplemente “vivir’1, y npoxúmt, es “vivir bastante tiempo, una buena temporada", El prefijo no-, en cambio, sólo dice “un poco" (recordemos el verbo nocnémb de la lección 31). Compare usted las siguientes oraciones: O h xun e Bapcenóne HócKonhKo nem. - Él vivió en Barcelona algunos años. Oh npoxúfi a Bapcenóns sera ceoió >Ku3Hb. - Pasó/vivió en Barcelona toda su vida. O h nomún e Bapcenóne HécKonbxo óhoü. - Pasó en Barcelona algunos días. BoccTaHOBMTe Tener: 1

Me siento muy bien. ...............ce 6ñ ...................

2

Por las tardes paseo, y a veces corro en el parque. n o ........... n ........................ a ..................... b nápKe.

3

Hace poco dejé de fumar y decidí practicar deportes. ........... f l ........... KypiÍTb M...................... CnopTOM.

cto

B óceM b aecíiT BÓceMb (sto v o s im ’disif' v o s im ') 188

14— Doctor, dígame, ¿qué me ha pasado? La última vez dijo que viviré ciento veinte años.

4

Cuando estudiaba en la universidad, me encantaba [jugar a] el tenis. Korflá a .......................................a ................. TéHnncoM.

5

Mi mujer me compró raquetas de tenis y un chándal azul. . . . weHá................ TéHmicHbie pané™ w............. ..........................

6

KOCTfÓM.

Los sábados y los domingos voy a la piscina. n o ..............v i........................

a ..............................

ynPAJKHÉHMfl HMTáñTe u nepeeoflúTe:

1 flóKTop, b nocjiéflHee BpéMs a nnóxo ce6ñ H^BCTByiO. - A HTO Bac 6eCnOKÓMT? 2 Bbi 3HáeTe, HÓHbK) a nnóxo cnnio, a yTpow nyBCTByio cná6ocTb. - [VlHe Ká)KeTca, Bbi npócTO ycTánw. 3 Mojuem óbiTb, no BenepáM a MHÓro paóÓTaio v\ nnóxo 3acbináio. 4 A Bbi 3aHMMáeTecb cnópTOM? - HeT, y mohá HeT CBo6óflHoro BpéMeHM. 5 BaM Hy>KHo xopouió oTfloxH^Tb, 6ónbute rynáTb 11 He KypiÍTb. flyn b c y Bac HOpMánbHbiPi, TeMnepaTypa HopMánbHan.

ypoK 33

189 ero BóceMbflecfir fléemb (sto vosim'disit’ dievit’) riMUJHTe:

& l¿> C 4tfta> 6M *M L'>

OH,

SS&a&h &

jWK)

ó



¿JCembU&f %mo .4¿apMfU#4t<*tit cé&yUu &iL ijpM M jo ze$>fuu¿ L,!fííe£, b ft¿ u tic *ty e n & có & e o /jh n & tg u yttJti5Ww» o re **, n^toCMo, £ ^¿ 0

t-

. — /, e & ¿0/ K¿> tO & ^U W l, OMO,

3m€> H&

co M euó& uw ébeuu/f*

MtiHyTKa na ujyTKy

ripocTán onepát^nn BojibHóíí ySejKán H3 onepaqMÓHHotí. Eró cnpoaínw, noHéMy oh óto Cflénan. Eo/ibHóíí cKa3án: "rioTOMy, mto MOflHLlMHCKaH C3CTpá BC6 BpéMfl TOBOpiAjia: “Be3 náhMKH, cnoKÓMHo! AnneHflUL^T - óto ónehb npócro.” Ho sto >Ke npáBfla. - fla , ho roBoptfna OHá óto He MHe, a MonoflóMy BpaH^!1'

Las notas le van a acompañar a lo largo de todo vuestro estudio. Con ellas no queremos darle una información gramatical o cultura! exhaustiva y agobiante, al contrarío: nuestra intención es dosificarle los nuevos conocimientos, repetir y aclarar con ejemplos los puntos más difíciles. Asi, en pequeñas dosis homeopáticas, usted irá asimilando tas reglas, las construcciones sin el menor esfuerzo. Siga leyendo, pues, nuestras explicaciones: cada nota es útil y le acerca a su meta: hablar ruso.

oto

fleBSHÓcro (sto divlnosta) 190

Traducción:

I Doctor, últimamente me siento mal. - ¿Qué le va mal? 2 Sabe i usted, por la noche duerm o mal, y por la mañana me siento débil (siento debilidad). - Me parece que usted está sim plem ente agotado. :t Pueda ser: por las noches trabajo mucho y me cuesta dormirme. 4 ¿Practica usted algún deporte? - No, no tengo tiem po libre. 5 Usted necesita descansar bien, pasear más y no [debe] fumar. Tiene el pulso normal, y la tem peratura también,

R e s p u e s ta s : 1 npeKpicHo - uyscTByKD 2 - Benepáwi - Bcerflá rynéto - HHorqá ñéraio - 3 HefláaHO - épócn/i - peuriín aaHWMáTbcn - 4 - y^iínce b yHHBepcwTéTe - yanetónca - 5 Moé - MHe Kynúna - ronySóñ nnopTMBHbiíí - 6 - cy66óraM - socKpecéHbSM - xo«y b SaccéfÍH.

El m inuto de la risa Una operación fácil

El enfermo salió corriendo del quirófano. Le preguntaron por qué hizo esto. El enfermo dijo: “Porque la enfermera no dejaba de repetir: "Sin pánico, tranquilo. La apendicitis e s muy fácil." - Pero s i eso es verdad. - Sí, pero ella no me decía eso a mí, ¡sino al joven médico!

yoou

33

191

cto fleBítHÓcTO

OfliÍH (sto divinosta adln)

TPMflMATb METBÉPTblíí YPÓK rópofl CnactíSo 1

Bu Korflá-NwSyAb (1} 6 biBá/iM (2) B rópofle Cnacn6 orpáfl (3),

2

ffle Ha Bé)KnnBOM 6y/ibBápe Bé>KnnBO Snarofiap^T (4)?

3

B nepeyme TocreBÓM (5)

4

3a3blBálOT (6) B KáíKflbrií flOM, fláwe écnn Bac He 3HáioT, H HMKTÓ (7) B3M He 3H3KÓM!

NOTAS (1 ) L a p a rtícu la in d e fin id a -rniQydb s e p u e d e p e g a r a a lg u n o s p ro n o m b re s in te rro g a tiv o s c o m o KOadá (c u a n d o ), ade (d on d e ), c m M (co n quie n ); su e m p le o su po n e q ue la preg u n ta p u e d e te n e r m ú ltip la s re spu e sta s, p o r e je m p lo : f l eúdena eé c KBM-HuSydb - La vi con a lg u ien (que podría ser su p ad re , su tío , un am ig o ); Tbt S un Koedá-nu6ydb e E ydanéw m e?- ¿ H a s e sta d o a lg u n a vez en B u d ap e st? (2) Ebieám b (estar, e n co n tra rse ) no tiene p are ja perfe ctiva, ya q u e se re fie re al h e ch o d e e s ta r en un sitio sin re fe re n cia al re su lta d o : B M ónodocm u o h vácm o 6u e án e Eunóáo - E n su ju v e n tu d iba m ucho a B ilb a o (e stu vo m u ch a s ve c e s en B ilb a o ). (3 ) La c iud a d fic tic ia s e lla m a Cnacuñoapád. Es fá c il re co n o ce r lo s d o s c o m p o n e n te s de la p ala b ra: cnacúSo (g racia s) y spad • (c iu d a d ), C iu d a d en ru so e s sópod, p e ro en m u ch a s d e n o m in a cio n e s e n co n tra m o s la fo rm a apad, p o r influ e n cia del e sla vo a n tig u o , le n g u a litúrg ica' de la ig le s ia o rto d o xa e s la v a : Boneoepéd, Eenapád, (4) E jiasodapúm b Koaó sa nmo- a g ra d e c e r a lg o a a lguien, f l 5/iaaodapfó eac aa ecé - se lo a g ra d e zco todo, le d o y las g ra c ia s p or to d o .

ero fleBaHÓCTo ppa (sto divinosta dva) 192

LECCIÓN TREINTA Y CUATRO I >ara descansar un poco de los diálogos, le proponemos leer este poema (de Vaieri Auchev) sobre la ciudad de la hospitalidad, un tema que usted ya conoce bien. El ritmo do los versos le ayudarán a retener las palabras y las formas gramaticales (que le serán ya familiares). La traducción, para entender el texto bien, es literal. Memoríce bien todas las expresiones: la cortesía es una de las mejores inversiones.

La ciudad de las gracias 1 — ¿Ha estado usted alguna vez En la ciudad de Spasibograd (ciudad de las gracias), 2 — Donde en el paseo de la Cortesía Le dan las gracias con cortesía? 3 — ■ En la calle de los Huéspedes No cansan de invitarle a cada casa, 4 — Incluso si no le conocen Y usted tampoco conoce a nadie (si nadie le es conocido).

NOTAS (5) L a ra íz del a d je tiv o socmeeóü e s la p a la b ra s o e m t (h ué sp e d). (6) F o rm a d o a base d e l ve rb o aeam b (llam ar), 3a3ueám b lle va in c o rp o ra d a la id e a de “co n insiste n cia". (7 ) En ru s o la fo rm a c ió n d e l p ro n o m b re n e g a tivo e s m u y fá cil: s ó lo h a y q u e p e g a r al p ro n o m b re in te rro g a tivo la p a rtícu la hu . Kmo-HUKmó: e émoM s ó p o d e m h b hukitió ae swa/fóM (litera lm en te : en esta c iu d a d n a d ie m e e s cono cid o), KoaóHUKoeó: oh hukosó ne snáem (él no co no ce a n ad ie ). r d e Huadé: sde m u Sun? - í? nuedé we 6 un. (¿ D ó nd e has esta d o? - No he esta d o en n in g u n a p arte ) O b se rve usted que en ruso la neg a ción e s d o b le , tie n e que a p a re ce r o b lig a to ria m e n te la palabra se.

ypOK 34

193 cto asbahócto Tpn (sto divlnosta tri)

5

Ha npocnéKTe yrou^éHMíi Bac Ha c/iáBy yrocTÓT (8):

6

H to

7

bw

AióSm e? BapéHbe?

S ckmmó? Xa/iBj?? nenéHbe? V\nvi, wióxeT, JiMMOHáfl (9)? B áTOM rópofle KpyrÓM (10) JltóflM roBopáT flpyr flpyry (11) He3HaKóMOMy v\ flpyry ¡A ocóSeHHO toctám:

8

'‘ÓneHb páflbi, páflbi Baw (12)!

PRONUNCIACIÓN 6 El signo de palatalidad separa dos íes en eapéwte y nenénbe —varleñi-ie (mermelada) - pichlñi-ie (galletas) NOTAS (8) La palabra yeoméHue y yzocmúmt, proceden igualmente d:e eocmb (huésped). Los rusos son, como ya hemos visto antes, muy hospitalarios, colman al Invitado de atenciones, le ofrecen cuanta bebida y comida tienen. La expresión yeocmúmb na cnáey (recibir, convidar magníficamente, de gloria) se explica con que todos alcalzan la gloria si sus huéspedes están contentos y se sienten a gusto, de acuerdo con lo que manda el evangelio. (9) Detrás del verbo nioóúmb los sustantivos están en acusativo. ¿Recuerda usted la peculiaridad de la conjugación de este verbo? SI, se trata de la primera persona: a ntoSmó (quiero, me gusta). Las otras formas son regulares. (10) KpyaóM ~ en todas partes, es una forma coloquial, que formalmente se dice eoxpye. Las dos palabras se derivan de Kpys (circulo). Cuando se usan con genitivo, significan; alrededor de: BoKpfc neé eceadá ióhouiu (siempre hay chicos alrededor de ella); e r.épxe KpyzóM niódu (en el parque hay gente en todas partes). (11) flpys dpfey - el uno al otro. Esta construcción, en la que la primera parte es Invariable, sirve para acciones reciprocas; en la frase de arriba vemos el dativo, y a continuación le mostraremos los otros casos también, Al igual que el reflexivo ceSsf, tampoco esta construcción tiene nominativo:

cto fleBHHÓ cro v e ™ p e (sto d ivin o sta chitíri) 194

5 — En la avenida del Convite Le convidan magníficamente (de gloria) 6 — ¿Qué le apetece (gusta)? ¿Mermelada? ¿Un esquimal [un helado]? ¿Una jaiva? ¿Galletas? O, puede ser, ¿una limonada? 7 — En esta ciudad en todas parles (alrededor) Las gentes dicen el uno al otro al desconocido y al amigo y sobre todo a los huéspedes: 8 — “ ¡Estamos muy, muy contentos de tenerlo aquí! NOTAS acusativo/genitivo

O nú m óGfim d p ys dpysa.

Ellos se quieren (el uno al otro). dativo

O h ú 3eoH$m d p ys d p fc y .

Ellos se llaman por teléfono. instrumental

O h ú dóeoJW bt d p ys dpysoM .

Están contentos el uno con el otro, preposicional

O h ú dyM aiom dpys o dpyse.

Ellos piensan el uno en el otro. Aunque le parezcan raras, todas estas expresiones son normales en ruso. Y mire que son gente amistosa: ¿ve cómo el reciproco se basa en la palabra dpys (amigo)? (12) Hemos visto una lista de dativos: HesHatcóMOMy (nom.: wesHaxóíwb/ü-desconocido), d p y s y (nom.: dpys - amigo), accm$M [plural] (nom.: gocmu-huésped), saín (nom.: gwj. Puede ver usted que las terminaciones de las formas del singular y del plural son muy parecidas. Vale la pena fijarse en la última expresión: p á d b i eam - estamos contentos de tenerlo aquí, donde el dativo aparece como régimen del adjetivo p a d . Sin embargo, cuando hay un infinitivo también, tendremos un acusativo: í? p é d a eac súdem b - Me alegro de verle.

ypoK34

195

9

cto

fleBHHÓCTO nflTb (sto divinosta piaí') É cjim TónbKO a ax o T M re , H e C T e c H Á tíre c b - a a x o fliíT e ! ( 1 3 )

10

CKá)«yT áflpec, a o m , noflté3fl (14), M cnaciíBo 3a npné3fl.

PRONUNCIACIÓN 10 nod-bésd - pad-iest (entrada). El signo de no-palatalidad separa la primera silaba “dura" de la segunda palatalizada NOTAS (13) Hemos visto una invitación muy directa y llar; He mecHáümecb - 3axodúme! - Venga usted cuando quiera, no se corte, está Invitado. (14) La palabra no&béad - ai igual que npuésd, una linea mó*' abajo - procede de é3dumt> (un verbo de movimiento de tipo Indefinido, “ir no a pie”), y el prefijo nod- indica la idea ct« bajar (por ejemplo, a un paso subterráneo). En la palabra1 npué3d, npu- expresa la idea de acercamiento, "ilegar". La expresión anacúfío 33 + acusativo significa “gracias por algo". CnecúSo aa mepnénue - gracias por la paciencia; cnacúóo sa KHÚsy - gracias por el libro. CnacúÓo aa npuéaO - gracias por venir.

ynPAJKHÉHMfl HtiTáíÍTe u nepcooflúre:

1 Bbi 6biBánn b MocKsé? - fla, 6biBán m He paa, 2 Brtaroflapió eac 3a noflápotd - Hy, hto Bbi! 3 to

BaM cnaciíóo 3a Bcé. 3 Bbi 3HáeTe áry fléByuiKy? HeT, OHá MHe He 3HaKÓMa. 4 Hto Bbi nfóSme: Topi? XanBy? nenéHbe? jiiodnió 3 CKhm ó . 5 3axoflMT0 k HaM, He crecHáiíTecb, 3axofliíTe, xorflá 3axoTiíTe, - Cnacií6o sa npMmaiiiéHMe! 6 Mbi Bcerflá páflbi BaM! - Cnaciíóo, a Tówe pan Bac Biífletb.

oro fleBfiHócTO LuecTb (sto divinosta shest') 196

9 — Si le viene en gana, No tenga remilgos (no le dé vergüenza), venga (a nuestra casa)!” 10— Le dan su dirección, el número de la casa, [el de] la puerta Y las gracias por venir. Traducción: I ¿Ha esta d o usted [alguna ve z] en M o scú? - Sí, he e sta d o m és de una vez. 2 L e a gra d e zco el re g a lo . - P e ro bueno, si soy yo quien le iln las g ra c ia s p o r to d o . 3 ¿ C o no ce u ste d a e sa ch ica ? - N o, n o m e imona su c a ra (rio, n o m e es co no cid a). 4 ¿Q ué p refie re u ste d : una lurta? ¿una Jaiva? ¿ g alletas? - M e a pe tece un hela d o (un esqu im a l). I> V enga u sted a vernos, n o te n g a re m ilg os, ve ng a cu a n d o quie ra . lir a d a s p or la invita ció n. 6 S iem p re e sta m o s c o n te n to s d e ve rle . (ira d a s ; y o ta m b ié n me a legro d e ve rle s.

¿Ve usted cuántas cosas útiles pueden aprenderse de un poema? Sutilezas de la vida real: ahora ya seguramente entenderé las invitaciones cordiales de sus amigos rusos. Para corresponde des, puede usar las mismas fórmulas, y quizás el mejor método de retenerlas seda aprender oste poema de memoria. Su pronunciación se io agradecerá también. Piense que es un juego de niños: en realidad, la literatura infantil siempre ha sido algo muy especia/ para todos los poetas y escritores rusos, incluso los más grandes. BoceraHOBiiTe tskct:1 2 1

¿Ha estado usted alguna vez en la ciudad de Tver? - No, no he estado nunca. B u Korflá-Huóíflb ............ atsm

2

.............

b

........... T B é p n ? -

HeT,

He óbiBán.

Él vive en la avenida Kleber. O h ......... H a .....................KneSép.

ypew 34

1 9 7 e ro flesaH ócTO c e w b (s to d iv ln o s ta s ie m ')

3

Nos invitaron a su casa (estuvimos en su casa como huéspedes) y allí nos recibieron magníficamente. Mu ... . s ro c T flx

4

h tsm

Hac H

a

.......................

En esta ciudad la gente se habla (unos con los otros). B ..................íiióflM.............flpyr.............

5

¡Estamos muy c o n te n to s de v e rle l Ú 4eH b . . . .

BaM.

************************************************* TPMflUATb riJÍTbltt yPÓK LECCIÓN DE REPASO ¡Muy buenos días! Le felicitemos: usted ya está a ia mitad de este libro. Después de leer esta lección de repaso, si aún fe quedaran dudas, vuelva a las lecciones precedentes. Las notas correspondientes van a aclararle los casos al parecer complicados.

,c t o

ti

flSBflHócTo B Ó c e M b (sto divinosta vosim’) 1 9 8

No tenga remilgos, venga cuando quiera. He decHámecb................Kor,qá...............

líe s puestas: 1 fíbiBánw - rópofle - Hnnorflá - 2 - m BST - npocnéKTe - 3 - 6 ¿mu !;náay yrocTÚnu 4 stom ró po fle - roBopáT- n pyry - 5 - p á flw - 6 -

:iílXOflÚTe - XOT^Te. Cnacáño BaM aa repnéHuel (Gracias por su paciencia)

*****# **★ ***★ *************★ ****+ ***************★ *

LECCIÓN TREINTA Y CINCO1

1. Los aspectos Son una de las facetas más originales del ruso, y no es de extrañar que su comprensión requiera algo de tiempo. Los dos aspectos son, en realidad, dos maneras de observar la acción expresada por el verbo. 1.1 El imperfectivo indica una acción que se contempla en su desarrollo, o cuyo resultado, en todo caso, nos es indiferente: ypoK 35

199 ero fleBfihócTo fléBATt, (sto divinosta dievit')

Mbi OTfibixánn flBe HSflénn. - Descansamos dos semanas. Mto bm flénanH EéMepoM? - H nmán KHiíry. - ¿Qué hizo usted anoche? - Estuve leyendo/leí un libro 1.2 El perfectivo, en cambio, se concentra en el resultad® (alcanzado o no alcanzado); también puede darle al verbo otros matices complementarios: Mbr O T flb ix á n u HeM HÓro. - Descansamos un poco. Mbl XOpOliJÓ OTflOXHyJlM, - Descansamos bien (y estamos descansados) Becb Benép a HMTán KHúry m HanoHéLi npoHMTán eé. - Toda la noche estuve leyendo el libro y por fin lo acabé (lo leí hasta el final). O h, fló n ro peiuán npoÉnéiuy, hó He peiuún eé. - Él pasó mucho tiempo buscando la solución del" problema, pero no la encontró. 2 . Construcciones impersonales con el pasado neutro del verbo cTarb (comenzar a): se emplea para indicar cambios de estados de personas o cosas; cuando hay un sujeto lógico, éste va en dativo. Mhe cTáno nyuwe, - Comienzo a sentirme bien. Eiuy cTáno xopoujó. - Él comienza a sentirse bien. CTáno rennó. - Comienza a hacer calor.

3, Los verbos de movimiento: Estos verbos a veces presentan dos formas imperfectivas: una definida y otra indefinida. Los verbos definidos representan un movimiento de una única dirección concreta: TI npy b yHuaepcnTér - Voy a la universidad. Los verbos indefinidos expresan un movimiento sin una dirección concreta, de varias direcciones o simplemente la capacidad de realizar el movimiento: TI xoflíma a uiKÓny. - Yo iba a la escuela. Oh xóflMT no nápxy. - Él va/anda por el parque. MenoeéR xóamt, a n™qa neTáeT. - El hombre anda, el pájaro vuela.

ílBécTM (dviesti) 200

4. Los verbos pronominales con la partícula -en

Estos verbos suelen regir el caso instrumental: H 3aHHM áfOOb CnÓpTOM.

Practico deportes. Bbi yB neK áeiecb pyccKMM fl3bitóM ?

¿Es usted un aficionado a la lengua rusa? 5.

La form ación de los adverbios de negación

Al negar la existencia de algo o alguien, usamos el genitivo. Añadiendo el prefijo hii - a los interrogativos obtenemos e\ adverbio negativo correspondiente: K t o ó t o roeoptón? - H m k t o . ¿Quién ha dicho eso? - Nadie. K y flá

tu

M flé u ib ? - H n K y flá .

¿A dónde vas? - A ninguna parte. Recuerde usted que la negación en este caso siempre es doble.

y p o K 35

201 flBéCTM 0$vih (dviesti adin) ynPAWHÉHMH HHTáwTe h nepeeOiQilTe:

Bbi Korfíá"Hn6 ^flb 6bisánn b Pocciím? - KoHéHHO. 6bm b CaHKt-neTepGypre, m MocKBá mh@xopoutó' BHaxóMa. 2 Bbi He 3aHHMáeiecb cnópiOM w hs ry/iáeTe. Baiw neHb Bbixoflwrb Ha yjinpy? - Mto Bbil 9\ nio6nió TéHHwc, MHe HpáBMTCn ry/iÁTb no BenepáM, h o y MeHá HeT MMHyTbr cBoSóflHoro apéMeHM. 3 HaBépHoe, npocTyqiírjCfl, a Ha ynwj|9 He óneHb Temió. - HapéHb koctióm m Tennyio pySáujKy, 4 Kax Bbi ee6 á w^BCTByeie? Hto Bac 6ecnoKÓMT? - Bcé xopomó, ho h b nocnéflHee epéMB MHóro paGÓTato m óneHb yciá/i. 5 3axoflúre k HaM, xorflá xoTwre, Mbi BCerflá ean/i páflbi. CnaciíGo BaM. Bbi óneHb jiio6é3Hbi. 1

f\

H an sid o e sto s lo s p u n to s so b re lo s que qu e ría m os lla m a r su ate nción . U na vez b ie n com prendidos, p u e d e u ste d p ro ce d e r a re s o lv e r e sto s e je rcicio s de com p ro b a ció n: ¡seg u ro que te sa ld rá n fe n o m e n a l! Y d e sp ué s de hacerlos, sig a a fro n ta n d o con toda co n fia nza la s n u e vas so rp re sa s que le esperan.

flBéc™ HBa (dviesti dva) 202 Traducción: I ¿Ha estado usted alguna vez en Rusia? - Por supuesto. Estuve en San Petersburgo, y conozco bien-Moscú. 2 Usted no practica [ningún] deporte y no pasea. ¿Le da pereza salir a la calle? - ¡Qué va! Me gusta el tenis y pasear por las noches, pero no tengo ni un minuto de llampo libre. 3 Posiblemente me he resfriado, y fuera no hace mucho calor. - Ponte un traje y una camisa que dé calor (caliente). 4 ¿Cómo no siente usted? ¿Qué le va mal? - Todo va bien, pero últimamente trabajo mucho y estoy muy cansado. 5 Venga usted a vernos cuando quiera, Siempre nos alegra verle, - Gracias. Son ustedes muy amables.

La segunda ola U sted ha lle g a d o a una e ta pa m uy im portante de su a p re n d iza je de ru so : p u e de co m e n z a rlo que //am am os “la segunda o la ”. A p a rtir da m añana, la le cció n 36, a la p a r que sig a a sim ila n do p a siva m e n te lo expuesto en la s le ccio n e s que vienen, habrá d e vo lve r a la s p rim e ra s le ccio n e s y a e studiadas. E sas le ccio n e s, ya a p re n d id a s a base de escuchar, le e r y rep e tir, le se rvirá n de m odelo para h a b la r. C ada día va a le e r y a tra d u c ir d e l e sp a ño l a l ruso lo s te xto s y lo s e je rcicio s ya conocidos, e n tra n d o a s i en la fa se a ctiva d e l a p re n d iza je . AS p o n e r en p rá ctica sus co n o cim ie n to s h a sta ahora p a sivo s p o d rá co n sta ta r cuán la rgo ha sid o e l cam ino que ha andado soto en apenas un m es. La re g u la rid a d ha dado su fru to : d isfrú te lo y siga adelante.

ypoK 35

201 ABécTM ofllÍH (dviesti adin) y n P A JK H É H H H

HMTáiÍTe h nepeao^MTe;

1 Bbi Korflá-HkiSyflb SbiBánw b Poccim ’ l - KoHéMHO.; H 6bin b CaHKT-rieTepSypre, m MocKBá m h © xopowó i 3HaKÓMa. 2 Bbi He 3aHMMáeTecb cnópTOM h h© rynáeTe. BaM neHb BbrxoflHib Ha y/inpy? ~ Mro Bbi! H nioSnió réHHHC, MHe HpáaMTCfl ryníiTb no í

BenepáM,

ho

y MeHá Her MWHyrbr cBo6 óflHoro

BpéMeHM, 3 fi, HaBépHoe, npocTyfltinca, a Ha ynrn^e * He óneHb Tennó. ~ HaaéHb koctióm m Ténnyio py6 áiiJKy. 4 Kax bbi ce6 á HyBCTByeTe? Hto Bac

SecnoKÓMT? - Bcé xopowó, ho a b nocnénHee < BpéMa MHÓro paSóTaio h cmehb ycTán. 5 3axoflMTe ; k HaM, Korflá xoTiíTe. Mbi ecerflá BaM páflbi. CnaciíBo eaM. Bbi óneHb nio6é3Hbi. H an sid o estos io s p u n to s so b re lo s que qu e ría m os lla m a r ; su ate nción . U na ve z b ie n com prendidos, p u e de u ste d p ro c e d e r a re s o lv e r e sto s e je rcicio s de co m p ro b a ció n: ¡se g u ro que le sa ld rá n fe n o m e n a l! Y d e sp ué s d e h a ce rlo s, sig a a fro n ta n d o con to d a co n fia nza la s n u e vas sorp re sa s que le esperan.

Asée™ flBa (dviesti dva) 202 Traducción: 1 ¿Ha estado usted alguna vez en Rusia? - Por supuesto. Estuve en San Petersburgo, y conozco bien Moscú. 2 Usted no practica [ningún] deporte y no pasea. ¿Le da pereza salir a la calle? - ¡Qué val Me gusta el tenis y pasear por las noches, pero no tengo ni un minuto de tiempo libre. 3 Posiblemente me he resfriado, y fuera no hace mucho calor. - Ponte un traje y una camisa que dé calor (calienta). 4 ¿Cóma se siente usted? ¿Qué le va mal? - Todo va bien, pero últimamente trabajo mucho y estoy muy cansado. 5 Venga usted a vemos cuando quiera. Siempre nos alegra verle. - Gracias. Son ustedes muy amables.

La segunda ola U sted ha lle g a d o a una etapa m uy im p o rta n te de su a p re n d iza je de ruso : puede co m e n za r lo que //am am os “la segunda o la ". A p a rtir de m añana, la le cció n 36, a ta p a r que sig a a sim ila n do p a siva m e n te lo e xp u esto en la s le ccio n e s que vienen, h a brá de v o lv e r a la s p rim e ra s le ccio n e s ya estudiadas. E sas le ccio n e s, ya apre n d id a s a b a se de escuchar, le e r y rep e tir, le se rvirá n de m od e lo p a ra h ablar. Cada día va a le e r y a tra d u c ir d e l e sp a ño l a! ruso lo s te xto s y lo s e je rc id o s ya conocidos, entra n d o a s í e n la fa se a ctiva d e l a p re n d iza je . AS p o n e r e n p rá c tic a sus co n o cim ie n to s h a sta a h o ra p a sivo s p o d rá co n s ta ta r cuán la rg o ha sid o e l cam ino que ha andado so lo en ape na s un m es. La re g u la rid a d ha dado su fru to : d is frú te lo y sig a adelante.

ypOK 35

203 flBécTM Tpn (dviestí tri)

TPI^flU ATb LUECTÓPÍ YPÓK flenOBÓfí BH31ÍT (1)

1 — Pa3peiuMTe npeflcráBUTbCH, Po6épT BárHep; n p e flC T a B H T e n b c p iíp M b i “PanMflSKó”. M h b Hy«eH ro c n o fliíiH n o T á n o B . (2) (3) 2 — C npné3flOM, rocnoflifiH BárHep! Mbi Bac

JKfléM. (4) 3

TocnofliíiH rioránoB ceííHác Ha MécTe? (5).

PRONUNCIACIÓN 1 La u se pronuncia como « detrás de la uj: paapeiuúm e razrishVil (permita); asi como la e se pronuncia como i (u) detrás de la n (p); en npedcm áeum bcfí (presentarse) y npedcm aaúm em (representante) la 8 se articula como t: prl(t)stavitsa, pri(t)stavitil'.

NOTAS (1) La palabra dóno - piural dená - en la vida moderna ha adquirido el significado de “trabajo” "negocios’’, fíe n oe ó u ve/joeéfr - un hombre de negocios. En nuestro libro encontrará usted muchas palabras y expresiones modernas, le estamos enseñando una lengua viva: nadie le tomará por una reliquia de la época de Pushkin cuando hable ruso; denoeáa MéHtpuHa - una mijer de negocjos, denoeóü gU3ÚM una reunión de negocjos (2) Paapeuiúm e npedcrnáQumbCff - perm ítam e que me presente. Ésta es la presentación formal; en caso de tener una relación de amistad, bastará decir: í? - Eea, daeáüm e noanaxÓMUMCR. Notemos que las palabras npedcm áeum hca y npedcm aeúm enb tienen la misma raíz. (3) Mué h^ m b h eocnodÚH flcm án o e - necesito [hablar con] el señor Potapov (me es necesario el señor Potapov). La palabra hjókho ya le es familiar, aquí le presentamos sus otras formas, que en esta construcción concuerdan en género y número con el sustantivo: Mwe nyxHá zocnoxé nom énoea - Necesito ver a la señora Potapova. La persona Interesada va en dativo. Las palabras zocnodún y aocnoMá (señor y señora), prácticam ente ausentes en el habla cotidiana, se usan mucho en los negocios y en los medios comunicativos. Toeápuip (camarada), fórmula oficial en la

fleécTu ueTbipe (dvtesti chit'iri) 204

LECCIÓN TREINTA Y SEIS Sus bases de ruso son ¡o suficientemente sólidas como para abordar temas más específicos, como, por ejemplo, el de los negocios. No se preocupe, que el vocabulario le seré familiar, y en la gramática va a ver más bien matices nuevos de las cosas ya aprendidas. Durante esta semana le proponemos siete diálogos que tratan temas tan cotidianos como el trabajo, la familia, ias diversiones, etc.

Una visita de negocios 1 — Permítame que me presente; [soy] Robert Wagner, representante de la empresa “Rapideco". ¿Podría hablar con el señor Potapov (me es necesario el señor Potapov)? 2 — Bienvenido (con la venida), señor Wagner. Le esperábamos (le esperamos). 3 — ¿Está (ahora en su sitio) el señor Potapov?

NOTAS antigua URRS, ya no está de moda: a los desconocidos nos dirigimos evitando cualquier fórmula concreta, por ejemplo, diciendo: M3euhúme ... (perdone y normalmente usamos el nombre y el “nombre paterno” de nuestros conocidos. El nombre de pila tiene un empleo restringido al área familiar y de amigos Intimos. Sobre el nombre paterno sabemos que hasta los siglos 15-16, cuando la gente se llamaba por sú nombre de pila y por el nombre de Su padre. Lfeán ile m p ó e m - Iván, hijo de Pedro., Asna Pleánoena -Ana, hija de Iván. Sólo más tarde empezaron a usar otros “nombres", que a lo largo de la historia se convirtieron en apellidos. (4) C npué3Ó0M! - ¡Bienvenidofa (s) I Las fórmulas de felicitación suelen construirse con c+instrumental, porque en realidad son la abreviación de la expresión noadpaenáeM c+instrumental (felicitamos por). C npá3dnm oM i - ¡Buenas fiestas! Mbi eac xdeM (le esperamos) es una expresiór form al de bienvenida, que podría interpretarse como estamos a su disposición. (5) Recuerde usted esta expresión: O h Ha Mécme? - ¿Él estí (en su lugar) ? Oh we na Mécme? ~ ¿Él no está (en su lugar)'

ypoK 3i

205 ABécTH naib (dviesti pial')

4 — HasMHiíiTe, y Heró coBemáHMe y flHpéicropa, O h npocHü aac noflO)KfláTb. (6)

5 —- K coxo/iéHwo, y MeHá óHeHb Mano BpéMeHH, 6 — O h 6y,qeT c

mhh^ tbi

Ha MMH^Ty. (7)

7 — f l Mory eró nofloxíflárb 3flecb? 8 — K o h ó h h o , npncá)KMBa£ÍTecb

bot

s fle c b , w /iil

r fle B aw y ró flH o . (8 )

9 — n03BÓnbTe MHe nOCMOTpéTb 3TH JKypHáxibL (?) 10 — Oto nocnéflHMe KaTajióm HámePi cftápubi, A BOT, KáíKeTCH, WfléT rOCnOflHH flOTánOB.

11 — focnofliíiH Bámep! M3Bhhmt6, páflw Bóra, a onoaflán. 12 — Her, HeT, Bbi TOHHtít, KaK Bcerflá. 13— O! FocnoflMH Bámep, Bbi 6 oribwó£í Mácrep rOBOpiÁTb KOMnnHMéHTbl!

PRONUNCIACIÓN 8 ílpucáxuaaüm ecb - prisazh'ívaitis (tome usted asiento), Silabeando la palabra no tendrá problemas en pronunciarla.

NOTAS (8) Oh npocún eac nodoxdámb - Le pide que espere un poco {le

ha pedido esperar un poco), [npocúrrib (imperfectivo)/ /Tonpocúmb (perfectivo): (pedir) mdamb (imperfectivo)/ nodoxdámb (perfectivo): (esperar)], ¿Por que se usa la forma imperfectiva de npocúmb en la primera parte? Seguro que no se trata ni de repetición, ni de proceso: la secretaria se limita a transmitir lo que ha dicho su jefe, indica que la acción de “pedir" ha tenido lugar. En cuanto a nodowdámh, el prefijo nodo- señala que la espera será corta y tendrá un limite temporal. De usar la forma imperfectiva, la espera podría prolongarse mucho más: oh npocún eac xfdarrib (le ha pedido que espere) no se sabe cuánto tiempo. (7) Oh Sydem c MUHjfmw Ha M unfm y - él llegará de un momento a otro. Esta expresión debe de sonarle ya, y los casos empleados (c+genitivo y na+acusativo) tampoco le sorprenderán, (8) npucáxueaüm ecb - literalmente, “tome usted asiento por un momento11. Al igual que la expresión española, la forma rusa también se utiliza en situaciones oficiales. En situaciones

flBécrw LuecTt (dvlesti shest') 206 4 — Perdone, tiene una reunión con el director. Le pide que espere un poquito (le ha pedido esperar un poco). 5 — Por desgracia, tengo m uy poco tiempo. 6 — Estará (aquí) de un m om ento a otro. 7 — ¿ P uedo esperarle aquí? 8 — Por supuesto, to m e usted asiento aquí o donde prefiera (donde le sea agradable). 9 — Perm ítam e que eche una ojeada (mire un m om ento) a estas revistas. 10 — Son ios últim os catálogos de nuestra em presa. Pero parece que ya vie n e (va) el señor Potapov. 11 — ¡Señor W agnerl Perdónem e, p o r Dios, llego tarde. 12 — No, no, usted es puntual com o siem pre. 13 — Oh, se ñ o r W agner, usted tiene el don d e echar piropos (usted es un m aestro de decir piropos). NOTAS menos formales oiremos: cadúmecb, noxányücma (siéntese, por favor). Es el mismo verbo que usamos en la lección 23 (nota 2), (9) noseónbme m & nocMOmpómb ámu xypnánu - Permítame ver estas revistas, noseoosme es una palabra elegante, pero poco usada: normalmente diríamos pa3peiüúme. Por lo que refiere al aspecto del verbo que la sigue nocMompémb, aqui es perfectivo, porque queremos decir “mirar un poquito, echar una ojeada". Con no3eÓPbme mhb cMompámb ámu xyp n á m (permítame usted ver estas revistas [en cualquier momento]) pediríamos un permiso ilimitado en el tiempo.

ypoK 36

207 flaócTM cewb (dviesti siem )

ynPAJKHÉHMfl HMTáfÍTe

m

nopeeofliÍTe:

1 3 tot 4enoBéK

mh ©

He

bhbkóm ,

a Bbi eró 3Háeie?

- Kohóhho, oh, ksk m a, yBJieKáeTCfl réHHHcoM, m Mbi H á cT o

BCTpenáeM CH

Ha

CTaflMOHe.

rioiánoB, Mbi Bac jKfléM, 3axoflwTe

BénepoM.

Mbi

ífyqeiu óneHb

2

k

r o c n o A rtH

Haiw ceróflHji

BaM

páflbi.

- BnaroAaptó Bac, ho BénepoM y MeHá coaewÁHMe y AMpéKTopa. 3 H3BMHiíTe, noxáayiícTa, a HeMHÓro ono3Aán. HeT, Bbi towh¿i , kbk BcerAá. ripHcáxMBaPiTecb, óy’flb re ksk a ó m s . 4 Bawi HyjKHO oSpariíiTbCFi k rionóBy, oh 6fae7 c mhh^tbi Ha MHH^Ty, - 9\ Mor^ eró noAOJKAáTb 3A©Cb? 5 fl03BónbTe MHe nocMOTpéTb óth ra3éTbi. flojKányiíCTa.

BoccTaHOHiÍTe tbkct:

1

Permítame que me presente: soy Robert Wagner, representante de la empresa “Rapideco". Paapeuiifrre......................... Po6épr BárHep, ....................................“PanwASKó”.

2

Por desgracia, el señor Potapov no se encuentra en este momento. K cojKanéHMFc, rocnoflrtH n o ra n o B .......... h o t ...................

3

Tengo muy poco tiempo. Y . . . . ó u e H b ...................................

4

Estará aquí de un momento a otro. .. 6yqeT c ..........na

flBécTH BóceMt (dviesti vosim1) 208

Traducción: 1 No me suena la cara de este hombre (no me es conocido este hombre), ¿usted le conoce? - Por supuesto: él, como yo, es un aficionado al tenis y muchas veces nos encontramos en el estadio. 2 Señor Potapov, le esperamos, venga a nuestra casa hoy por la tarde. Estaremos muy contentos de verle. - Le agradezco [la invitación], pero por la tarde tengo una reunión con el director. 3 Perdóneme, por favor, llego un poco tarde. - No, no, usted es puntual, como siempre, 4 Usted tiene que dirigirse a Popov, va a llegar de un momento a otro. - ¿Puedo esperarlo aquí? 5 Permítame que eche un vistazo a estas revistas. - No faltaba más.

5

¿Puedo esperarlo aquí? ñ .............. noflOWfláTb......... ?

6

Permitame echarles una ojeada a estas revistas. no3BÓnbTe ......................... áTM jKypHánu.

Respuestas: 1 - npeflCTáBMTbcn - npeACTaBtVrenb cpiípMbi - 2 - cefwác - Ha Mécre 3 - ruiená - wáno b pernean 4 Oh - MHHyTbi - MWHyry 5 - tuory eró - 3flect? 6 - MHe nocMOrpéib - .

Recuerde usted este proverbio ruso: He eept cnoeáM, a eepb denáM: No creas en las palabras, cree en ios actos, Y si usted ha asimilado bien io que figura en esta lección, puede descansar con la consciencia tranquila: Kónuun déno - ayntiü cméno: Has terminado con tus deberes pasea tranquilamente. Segunda ola: lección 1

ypoií 36

209 ABécTH fléBsiTb (dviesti disvlt’)

TPtíflUATb CEflbMÓlíí yPÓK f l a B á w r e p e iu ií M

Tan

1 — Armó! HaáH Bactíribesu^! 9\ Bac npMBéTCTByro. (1) 2 — A . . . HMKonáü, a pajq B a c cnbiuiaTb. 3 — W KaK BaM HpáBflTcn HáuiH npeflnotKéHMH? (2) 4 — 9\m BHMMáT&nbHo M3yHMn. B npMHpMne, s He npÓTHB. (3) 5 — MHe Káwerca, y Bac ecTb coMHéHMít?

6—

KaK B aM c K a a á T b , K óe - h t o H á flo yTOHHHTb,

(4) 7 — Mt o B a c cM y m á e T ?

PRONUNCIACIÓN 1 La primera ó de npueémcmeoaamb (saludar) se omite:, priviestvavaf. Con el truco del silabeo no le resultará difícil pronunciar correctamente esta palabra. 3, 4, 5, 9 No olvide usted que detrás de y n las vocales pierden su palatal idad; npednoxém ie (propuesta) - prldlazheñii, e npÚHLturie (en principio) - fprintsipi, Kéxem cn (parece) kazhítsa, móxgm (podemos) - mozhím.

NOTAS (1)

eac npueérrcmeyto - le saludo. En este diálogo volverá a encontrar giros típicos de una conversación formal; el saludo en los otros ámbitos puede ser o bien un 3dpáecmeyüme neutro (a estas alturas usted no tendrá ningún problema en pronunciarlo), o un npueém desenfadado. Examinemos un poco el verbo npueémcmeoaamb: tiene una conjugación algo peculiar: la terminación -oeamb se reemplaza por una -y y después se le pegan las desinencias de la primera conjugación (modelo con -e). Ejemplos: Oh eé npueémcmeyem -él la saluda, m u ux npueémcmeyeM los/las saludamos. (2) Los rusos usan muchas veces el verbo Hpáeumbcn (gustar), Incluso cuando nosotros usaríamos "parecer". Es una muestra de optimismo, ¿no le parece?, de entrada suponen que ias propuestas gustarán.

flBéciw flécarb (dvlesti diesit') 210

LECCIÓN TREINTA Y SIETE ¿ Q u ie re u s te d p a rtic ip a r en una co n v e rs a c ió n de n e g o cio s? A s í p o d rá o b s e rv a r cóm o o rg a n iz a r un encuentro, fija r la hora y e i lugar.

Quedemos en eso: ... 1—

¡Oiga! ¿Es Iván Vasilievich? ¡Buenos días (le

saludo)! 2 — Ah, Nicolás, m e alegra o !r su voz. 3 — ¿Q ué le parecen (cóm o le gustan) nuestras propuestas? 4 — Las he estudiado a fo n do (con atención). En principio, no estoy en contra. 5 — M e parece que tiene dudas. 6 — ¿Cóm o decirle?, hay que p re cisa r algunos puntos. 7 — ¿Qué le m olesta? NOTAS (3) Otra vez estamos con nuestro tema preferido: los aspectos. Lea usted esta frase: í? usyvéna ám y npoSnéMy - Estudié este problema (ninguna referencia al resultado: me ocupé del problema, pasé parte de mi tiem po pensando en él). & usynúna ám y npoSnéMy - Estudié este problema y ahora ya lo comprendo (como resultado del estudio). Esta pareja verbal podría ser el modeló de las dos conjugaciones (salvo

(4)

en la 1a . persona singular y la 3a . plural del perfectivo, ya que la v simplifica el modelo original): usynémb (¡mp.): % usynáio, m u u3yváeu/b, on/oné usyváem, m u uayváew, e u U3yuéeme, ohú m ynéiom ; m fau m b (perf.): ft usyvj?, m u usyvuiub, ow/oná U3yvum, m u u3yw M , s u usyyunw , ohú usyvam. ¡No olvidemos que la form a "presente" del perfectivo se traduce como futuro! Y¡ uajfrty ám y npoüneM y-E s tu d ia ré este problema. Kóe-nmo significa “diversas cosas” , “algunas cosas”. Al llevarles algún regalo a los niños,, también podemos decirles que tenemos algo para ellos: Y u a n á ecmu KÓe-^mo dnn eac (tengo algo para vosotros). Seguro que se pondrán muy curiosos y querrán saber qué es.

ypoK 37

211 flBécTM QflMnna,unaTb (dvlesti adinatsat')

8 — flaBáííTe nym ue peuiMM tbk : floroBopiíMcn o BCTpéne m Bcé e ii\é pa3 o6cyflMM. (5) 9 — - 3a, HO KOrflá Mbl MCPKeiW BCTpéTMTbCfl? (6) 10 — 3áBTpa, HanpwMép, B naTHáflLtaib nacóB. (7) 11 — Y Bac b 6ionó? 1 2 — fla , y iweHÓ b Ka6nHére. í l npwmauiy Konaér, m Mbi eme paa noroBopúM o fíe iá n n x . (8) 13 — nónHOcTbK) c BáMM cornáceH. (9) 14 — HTáK, flo 3áBTpa. 15 — MHe HJ/JKHO nO3B0HlÍTb páHbwe? (10) 16 — HeT, a Bac 6ypy >KflaTb póbho b Tpw Maca. NOTAS (5) Seguram ente recuerda usted de la construcción o+preposícional, por ejemplo, hablar de Natasha: eoeopúmb o H am áiue. fía sé ü m e doaoeopÚM ca o Konm páione Lleguemos a un acuerdo sobre el contrato. Formado a base del verbo eoeopúm b, dosoeopúm b significa, literalmente, "hablar hasta [tener un resultado]". , (6) Dos expresiones paralelas que conviene recordar: a - 3 a ; e u - npóm ue (yo estoy de acuerdo; usted está en contra). En muy pocas palabras puede haber mucho contenido. Otra señal de la "economía" rusa es el uso frecuente del guión en frases breves o en lugar del ausente verbo de existencia (cuando el sujeto y el atributo son nombres). (7) ¿Le apetece repasar un poco el tema de los números? Cuando un sustantivo se encuentra detrás de un número, a m enos que se trate de una cifra acabada en "uno” , va o bien en genitivo singular (2, 3, 4 ... 22, 23, 24 ...) o en genitivo plural. Ejemplos: M u ecmpémuMCn e dea, m pu, Hemúpe Haca; e narnt., odúHHsdqamb, deéduam b uacóe. ~ Nos vem os a las dos, tres, cuarto; a las cinco, once, veinte horas. Com o en español, a partir de 12 los números se repiten en el lenguaje cotidiano, pero en contextos oficiales se emplean las formas e nam náduairib nacóe, a deéduam b uacóe “a las quince horas, a las veinte horas”. (8) Fíjese en las formas plurales declinadas de esta oración; Konnéau (nom.) - xonnés (ac.) (colegas); demánu (nom.) - o dem ánax (prep.) (detalles).

flBéc™ flB6Háfl4aTb (dviesti dvinatsat’) 212 8 — Mejor quedemos (así1 .) en que fijamos un

encuentro y lo discutimos todo otra vez. 9 — Estoy de acuerdo (yo - por), pero cuándo podemos encontrarnos? 10 — Mañana, por ejemplo, a las quince Inoras. 11 — ¿En su oficina? 12 — Sí, en mí despacho, invitaré a algunos colegas y hablaremos una vez más de los detalles. 13 — Estoy completamente de acuerdo con usted. 14 — Pues entonces, hasta mañana. 15 — ¿Le llamo antes (tengo que llamar antes)? 16 — No, le esperaré a las tres en punto.

NOTAS (9)

nónnocm b/0 - completamente, del todo. Esta palabra le recordará la expresión Hóvbio (de noche), y nc sin razón: son tos instrumentales de dos palabras de género femenino, acabadas en el signo de palatalidad. (10) 3eoHÚmb/no3eoHÚmh (llamar por teléfono). En la oración de arriba la llamada serla en un momento concreto, de modo que utilizamos el perfectivo, SI pidiéramos permiso para ir llamando cada día, diríamos: f ¡ MOsyeaM seonúm b KáfKdbiQ

d&nb?

r

"

"N,

ílonHOCTbfO c B a m

l

cor/iacen.

¡

i

ypoK 37

213 flBécrn Tpnná,qnaTb (dviesti trinatsat')

ynPAíKHÉHMÍl MHTáíiTe

m

n epeaofliÍT e:

1 f l s a c npiiBéTCTByKJ.

pafl sac c m íiL iia T b . 2 BaM B np iÍH q w n e , n Ha npóTMB. 3 y B ac e c ib coMHéHMfi? - Kan BaM ciKeM BCTpéTMTbca? - 3áBTpa b nmTHáfluaTb nacóB. 5 Tfle mu BCTpéTMMCH? - Y MeHB B Ka6MHéTe. 6 M H e HyjKHO n03B0HMTb páHbLUe? - H eT, H e h£>kho. HpáBíiTCfi HáLUM npe,qnc»KéHMfl? -

BoCCTaHOBlílT& TBKCT".

1

Permítame que me presente: soy Vorobiov, representante de la empresa “Russko”. ¿Podría hablar con el señor director? ............................................... Bopoñbéa......................... cptfpMbi "Píccuo” . M e e ......................... anpéicrop.

2

Perdone, pero ahora está ocupado; puede esperarlo aquí. ...............,

h o o h .......................... Bbi

MÓweTe..................

ero

aflecb. 3

Por desgracia tengo poco tiempo, ¿puedo llamarles mañana? K .................y

m o h á .......................... n

.....................................

aáaipa?

4

¿Sabe usted?, Ahora ya podemos fijar una cita. Bbi ,

, Mbl . . . cefíviác

fleécTH HeTbipHáfltiatb (dviesti chitTrnatsat’) 214

Traducción: 1 Le saludo. - Me alegra oír su voz. 2 ¿Le gustan nuestras propuestas? - En principio, no estoy en contra. 3 ¿Tiene usted dudas? - ¿Cómo decirle? 4 ¿Cuándo podemos encontrarnos? Mañana a las quince horas. S ¿Dónde nos encontraremos? - En mi despacho. 6 ¿Le llamo antes (tengo que llamar antes)? - No, no haca taita.

5

Hemos estudiado con atención su{s) propuesta(s), Nos gusta(n). M h .................... ............... aáijjn ripeflnOM<éHM«. O hi!i . . .

6

Dígame, por favor, ¿cuándo podemos encontramos y precisarlo todo? CxátKMTe, n o *á n y iíe T a ........................................................ h

,. ?

Respuestas: 1 Paspeujúre npeflcráBnrbca - npeflCTssñTenb - Hy«eH rocnoflÚH -

2 IdasHMÍTe - ceiíuác sáwaT - noflottfláTb - 3 - cowanéHwio - Máno apéMeHw - Mory BaM noaBOHÚTb -? 4 - anáeie - ywé - MÓJKeM AoroBopúTbcn o BCTpéue 5 - BHMMárenhHo uayuwnu - hbm hpóbíitch 6 KCirflá Mbl MÓJK6M BCTpéTMTbCR - BCS yTOUHÚTb.

MHHyTKa Ha uiyTny

Monoflófi uenoBéK flénaeT npeflTio)KéHMe fléeyujKe: “floporást, a te 6£ npopjtf, 6y,qb Moéíí népBovi hceHÓM.”

y p o K 37

215 flBócTn nflTHáflL(aTb (dviesti pitnatsat’) qMTÁMTH M nm ilM TE

f í k y t & b f í jt - , >A***06*6-

t y t& a t^ JtC tM C #*.

*************************************************

TPMflUATb BOCbMÓft YPÓK HaHMHálO HÓByiO XM3Hb!

1 — KaK Bbi Bcé

ycneBáeTe?

2 — ÓneHb npócro; Bcé flé/iaro BÓBpewa Bcrató LUecrb

b

Tp[íflL\aTb ... (1)

PRONUNCIACIÓN Ahora usted ya no tiene problemas con la pronunciación de las palabras separadas: practique la reproducción de la melodía del habla, enlazando las palabras: 2 H ecé dénaio eóepeMZ - yafslo dielaiu vovrimla

NOTAS (1)

Ycneeámb/ycnémb (lograr/fener tiempo para hacer una cosa). Usted recordará la expresión Ycnéxoe eaia! (Le deseamos éxitos). La pareja verbal suele construirse con el infinitivo del aspecto correspondiente, esto es, el imperfectivo con imperfectivo (lo importante es la regularidad), y el perfectivo

flBécrn oiecTHáfluarb (dviestl shtsnatsat’) 216 El m inuto da la risa

Un joven hace una proposición a una chica: “Querida, lo pido, sé mi primera esposa”. Algunos consejos prácticos si usted tiene la intención ile hacer negocios con rusos: no pierda de vista que no ostán acostumbrados a la rutina de Europa Occidental, l ije las citas con mucha antelación; comfirmelas varias veces y avise a la persona que le debe recibir durante su visita. Los rusos no suelen hablar de negocios en los restaurantes, durante una comida: el trabajo oficial se hace en la oficina, y en el restaurante a lo sumo se celebra la firma del contrato. Segunda ola: lección 2 *************************************************

LECCIÓN TREINTA Y OCHO H oy tratarem os un tem a m uy de m oda: la vida sana. En cuanto a la gra m á tica , vam os a in s is tir una vez m ás en e l aspecto verbal, y conoceré u ste d a lg u n os verbos m odales y pro n o m in a les. Tam bién te n drá o p o rtu n id a d de e s tu d ia r el fu n cio na m ie n to de lo s verbos de m ovim iento.

[C o m ie n z o u n a n u e v a v id a ! 1 — ¿Cóm o tiene usted tiem po para todo? 2 — Eso es muy fácil: lo hago todo a tiem po. Me levanto a las seis y m edia (tre in ta )... NOTAS con perfectivo (hacemos hincapié en el resultado). Ejemplos: oh ecesdá ecé ycneeán - él siempre ha tenido tiempo para todo; a ecé ycnéfo - tendré tiempo de hacerlo todo. Ycneeámb/ycnémb nóesd - alcanzar el tren.

ypoK 38

217 flBécTM ceMHáfli^aTb (dviesti simnatsaf)

3 — Ho aanéwi we HaHimáeTCíi

b

tbk

páHo? Y Bac paóóTa

flé c flT b n a có B . (2 )

fla, h o no yxpáwi a Sérato, flénato 3apáflKy. (3) 5 — rócnoflw! KáJKflbifí flOHb? 4 —

6 — KoHé4HO! B 3flopÓBOM Téne - 3fl0pÓBbiCí flyx, rioTÓM xonó^HbiM flyia, nérKMPi 3áBTpa«. (4) 7 — A y MeHñ Bcé HaoSopÓT: flyiu ropádMÍí, a 3áBTpaK Kax o6éfl! 8 — Háflo SepéHb 3flopóBbe: ohó y Hac oflHÓ. Moií fléTM

np n B b iK n n

BCTaBáTb

páH o

m

6 é ra T b

BMéCTe CO MHOH. (5)

9 — A MOlíl flOHb H CblH no BOHepáM CMÓTpÁT CO m h o íí

TenéBM3op, a yipoM weHá He

m óhot

H a c nOflHHTb.

PRONUNCIACIÓN 3 3avfé(w x e maK péne - zachiemzhí takrana 8 sdopóebe - zdarovíe

,

NOTAS (2) /7oweíwy y sanéM significan ¿por qué?, pero el primero es neutro, mientras que el segundo expresa sorpresa, extrafieza, como se Ilustra en el texto también, TTowe/wy m u ecm au m ax páHo? (¿Por qué te has levantado tan temprano?) M aa^éiw me,/ ecan man páno? Bedb m u cesódnft He paSómaetub! (¿Cómo es que te has levantado tan temprano? Si hoy no trabajas.) (3) 3apñdxa es la gimnasia que se hace por las mañanas. Como los rusos dicen (sobre todo los que no la hacen): CnacúSo aapñdxe, 3dopóet¡e_e nopádxe (gracias a la gimnasia, la salud está en orden [=bien]). (4) Teño es un nombre de género neutro. Su declinación es muy parecida a la de los nombres de género masculino, sólo hay pequeñas diferencias en el plural, donde en nominativo y acusativo recibe una -a (igual que los neutras del latín) y en genitivo pierde todas las desinencias (como si fuera femenino). Las formas propias del neutro son, pues: ména (nom. pl.), ména (ac. pl.), man (gen. pl.).

flBécTM aooeMHáaqaib (dviesti vasimnatsat') 216

3 — Pero ¿por qué tan temprano? Su trabajo comienza a las diez. 4 — Sí, pero por las mañanas corro, hago gimnasia, 5 — ¡Dios mfo (señor)! ¿Cada día? 6 — ¡Por supuesto! Mente sana en cuerpo sano. Después, una ducha fría y un desayuno ligero. 7 — Pues en mi caso es todo !o contrario: !a ducha es caliente, y el desayuno, como una comida. 8 — Hay que cuidar (proteger) la salud: sólo tenemos una. Mis hijos están acostumbrados a levantarse temprano y correr conmigo. 9 — Pues por las noches mi hija y mi hijo ven la tele conmigo, y por la mañana mi mujer no puede levantamos. NOTAS (5) npuebixámh/npuetíiKHymb (acostumbrarse a). La forma más empleada de esta pareja es el pasado del perfectivo, que traducimos con "estoy acostumbrado a", puesto que lo que nos interesa es el resultado. Otra curiosidad del verbo perfectivo es precisamente la formación del pasado, ya que los verbos perfectivos que tienen el sufijo ny (mb) en la forma masculina pierden la -n típica del pasado, f? npuaüK ecmaaámb pá«o - Estoy acostumbrado a levantarme temprano (lit. me acostumbré a levantarme temprano). Precisamente por su significado, a este verbo se asocian verbos imperfectivos,

y p o K 38

219

p,séCTM flesfiTHáflL^aTb (dviesti

1 0 — TaK

bot ...

d ivitn a tsat')

Bbixo>i
M Ay H a p a S Ó T y n e iu K Ó M , ( 6 )

11 — Bcé áCHo! HaHMHáK) 3áBTpa HÓByiO >KM3Hb. (7) 1 2 — A noneiviy 3áBTpa? 3áBTpa - neTBépr, a Bbi HaMHHáare HáByio >KM3Hb no noHeA&ribHWKaM. NOTAS (6) Usted ya sabe que Jos verbos de movimiento .se dividen en definidos e indefinidos, (lección 33 nota 6 ) Para formar parejas verbales opuestas por ef aspecto, tenemos que añadir el mismo prefijo al verbo definido (que denota un movimiento de una dirección concreta y única) y al Indefinido (que no determina la dirección del movimiento), El verbo definido adquirirá aspecto perfectivo, mientras que el otro se mantendrá imperfectivo. No es nada complicado, ¿verdad? Pero los ejemplos le dirán más que cualquier explicación farga y tendida. Tomemos un verbo definido: udmú, 'ir", Peguémosle el prefijo ebi-, que indica alejamiento (los prefijos pueden cambiar ei significado del verbo base). El resultado, eéümu, significará 'salir. Con eáümu se pueden construir oraciones que indican una acción única y concreta: CeeódHx x eútu/ra nopáHbiue - Hoy he salido más temprano; 3éemps Mbí sbíüdéM nopáHbute - Mañana saldremos más temprano. Haciendo lo mismo con el verbo indefinido correspondiente, xodúmb 'andar, irM , súxodumb (también “salir”) se podrá aplicar al momento ynPA XH ÉH JM HwTáÉÍTe

m

nepeB O fláTe:

(Fíjese usted en el lugar del pronombre-sujeto: puede ir ya sea delante del verbo - que es lo normal, frase 1-, ya sea detrás - frase 2 - o bien puede omitirse - frase 3.) 1 9\ Bcé ycneBáw, noroiwy hto BCé flé na io BÓBpejvm, 2 B ctbió a óMGHb páHo. 3 flé n a io sapáflKy, a piotóm 6 éraio b nápKe. 4 ripMHMiviáio xo/ióflHbm fly in , 3 áBTpaKaio m Mfly na paS óiy newKóM. 5 Motó flé™ TÓ>Ke npMBbIKJIM BCTaBáTb páHO, 6 Ká>KflblM fleHb ohií 6éraiOT sMécre co mho $í . 7 9\ Bcerflá mm rüBopió: “Háflo 6 epénb 3flopóBbe - ohó y Hac üahó .’1

A B é c r u A B áau iaT b ( d v ie s ti d v a t s a t ) 2 2 0

10 — Ajá ... Yo salgo de mi casa más temprano y voy al trabajo a pie. 11 — ¡Todo está claro! Mañana comienzo una nueva vida. 12 — Y ¿por qué mañana? Mañana es jueves, y usted suele comenzar La nueva vida los lunes. NOTAS

presente (no olvidemos que los verbos perfectivos, por definición, no se interpretan casi nunca como presentes), a costumbres, acciones repetidas. ecesdá e b ixo xy' U3 óóMa p á n o - Siempre salgo temprano de casa; Ohú eceedá eb ixo ó ún u us dÓMa páHo - Ellos siempre saíian de casa temprano. Bien pensado, los recursos de formación de verbos nos facilitan enormemente el aprendizaje, pues muchas veces podemos deducir el significado de una palabra desconocida descomponiéndola en sus elementos. Además, la conjugación de las palabras derivadas es la misma que la de la palabra base, que también nos ahorra tener que aprender formas nuevas. El ruso es una lengua maravillosa, ¿no le parece? (7) Veamos un momento el verbo HanuHámb (en) (comenzar). La forma sin sufijo suele ser transitiva: Hóeyfo ?ku3Hí> - Comienzo una nueva vida. La forma pronominal, en cambio, no tiene complemento directo y se usa en la 3^ persona del singular (o plural): Hóean wusHb HayuMáemcn Comienza la nueva vida. Otros verbos, como nodHñmb, se convierten en reflexivos si les pegamos el sufijo -en: nodHnm en, 9mpoM w ená ne M Ó xem nae noduám b - Por la mañana mi mujer no puede levantarnos; ympow mu hb mómqm noóHffmbCfi - Por la mañana no podemos levantarnos. El paralelismo con el español “levantar" y 'levantarse1’es perfecto, Traducción: 1 Tengo tiempo para todo, porque lo hago todo a tiempo. 2 Me Levanto muy temprano. 3 Hago gimnasia, y luego corra por el parque. 4 Tomo una ducha fría, desayuno y voy al trabajo a pie. 5 Mis hijos también están acostumbrados a levantarse temprano, 6 Todos los dias corren conmigo. 7 Siempre les digo: ‘Hay que cuidarla salud - sólo tenemos unah. ypoK

38

221 flBécTM flBéflLjaTh oflMH (dvlesti dvatsat’ adin)

BoccraHOBrtre TeKcr:

1

Lo hago todo a tiempo, por eso logro hacerlo todo siempre. f l a c e ...........................noótOMy a .................... ycnesáio.

2

Mis hijos se acuestan tarde. Molí f l é m ........................ nóaflHO.

3

Sé que por la mañana hay que tom ar una ducha fría, f t 3 n á io ,. . . yrpoM H á flo ...................................flyuj.

4

Hoy por la mañana he tomado (tenido), como siempre, un desayuno ligero, CeróflHa y rp o M .................... k s k .........................sáBTpaK. .

5

Por las noches corro y me siento muy bien. .................. n .......... m óneHb x o p o a ió .............................

6

Ya estoy acostumbrado a levantarme un poco más temprano y hacer gimnasia durante unos veinte minutos. f l ywé

nopáHbiue

m mhh^ t

ABáfluaTb

flBécTu flBáflqatb flBa (dvlesti dvatsat’ dva) 222

Respuestas: 1 - flénaio BÓBpeMfi - soerflé bc§ - 2 - nowárcfi cnaTb - 3 - hto npMHMMáTb xonóflHbiíí - 4 - y itierní 6bin - ecerflá JiérwiS - 5 no EseuepáM - 6eraio - ce6n HyBCTayio 6 - nptiBbiK BCTaaaTb - flénaTb 3BpéflKy.

MnHyTKa Ha uiyTKy

nonpocún yueHMKá MenoBéKa paSÓTann flBa Hacá

Y H ÍiT e n b

3aflány: "flBa cflénarui bcio p a ó ó T y .

p e w iÜ T b h

C K ónbK o n a c ó B Ó ífly T f l é n a T b áT y p aÓ Ó T y n s T b n e n o B é K ?

- Ho écnti á iy paóóTy y>Ké flénann m Cflénann, 3a>néM eé flénaTb b o B i o p ó í í paa?” - OTBéTun yuem riK .

El minuto de la risa

El profesor pidió al alumno que resolviera el problema: “Dos personas trabajaron dos horas e hicieron todo el trabajo. ¿En cuántas horas van a hacer este trabajo cinco personas? - Pero si el trabajo ya lo han hecho y ya está hecho, ¿para qué hacerlo otra vez?” - respondió el alumno. HafléeM C fl, Bbi BH U M áTenbH O u m á n n H a n i y p ó K ti Bbi e r ó f lo

KOHflá n p c N M T á n ii. Bw TáiOKe f l é n a n n y n p ajK H éH w n

h

Bc e u x c f l é n a i m

Usted seguramente ha entendido las frases de arriba ... he aquí su traducción: Esperamos que usted haya leído con atención nuestra lección y que la haya leído hasta el final. [Esperamos que} también haya hecho los ejercicios y que tos haya hecho todos. Segunda ola: le cció n 3

y p o K 36

223 flBécrw flBáflqaTb Tpn (dvlesti dvatsat’ tr¡)

TPMflUATb flEBÁTbíM yPÓK M y w c K Ó íí p a 3 ro B Ó p (1 )

1 — Mto óto Mbi Bcerflá roeopiíM o flenáx? noroBOp^M o HéM-HHGyAb Sónee npMÁTHOM. (2)

2 — Ho flJin MeHíi pa6óTa npéxífle Bceró. (3) 3 — A y MeHÁ Ha népBoiw M écre- xteHá m flé™. 4 — Tbi y Hac cqacTníiBbiíf. y Te6Á xteHá Mfleá/ibHa?) >kéHLL|MHa. A y Moéü )Kenbi ecTb TÓnbKo O fliíH HeflocTáTOK: npóCTo y>xáCHap náMSTb.

(4)

5 — Kax?! OHá bc© 3a6biBáeT? 6 —■HeT, HaoSopóT, B c e rflá Bcé nóMHMT. PRONUNCIACIÓN Hoy no le espera ninguna dificultad, por eso le pedimos que se fije en la entonación. Por s¡ acaso, le recordamos sólo dos cosas: 4 CHacmnúebiü - schasllvíy NOTAS (1) Reunamos esta familia de palabras: ywyw (marido), MyimÜHa (hombre), MywcKÓü (masculino). Para el sexo opuesto, tenemos xená (esposa), xénm una (mujer [no esposa]), mqhckuü (femenino). No le sorprenda el título de esta unidad: a los rusos les gusta compartir con sus amigos y conocidos sus asuntos familiares. (2) Recordará usted que el sufijo HuSydb indica indeterminación. Aquí sigue el interrogativo wno, y se ve que sólo éste se declina, el sufijo queda invariable (¡menos mal!). El nominativo es, por lo tanto, wjo-Hufíydb, el preposicional es, lJéM-Hu6ydb: noaoeopUM o vóm-hi/5fd b - hablemos de algo (cualquier cosa).

flBécTM £|BáflL|aTb neTbipe (dvlesti dvatsat’ chitiri) 224

LECCIÓN TREINTA Y NUEVE D ejem os un p o co e i m undo de lo s neg ocios y volvam os a la fa m ilia . En e ste d iá lo g o te n d rá u ste d la p o s ib ilid a d de e s tu d ia r lo s d ife re n te s usos d e l pro n o m b re p e rso n a l y a lg u n as co n stru ccio n e s con la p re p o sició n y.

Una conversación de hombres 1 — Pero ¿por qué hablamos siempre del trabajo (qué es que siempre hablamos de negocios)? Hablemos de algo más agradable. 2 — Pero para mí el trabajo está ante todo. 3 — Para mí en el primer lugar están mi mujer y mis hijos.

4 — Es que tú eres feliz. Tienes una mujer ideal, Mi mujer tiene un solo defecto - una memoria simplemente horrible. 5 — ¿Cómo? ¿Lo olvida todo? 6 — No, al contrario, siempre lo recuerda toda. NOTAS (3) En esta frase hay dos preposiciones seguidas de genitivo des (para) y npéxde (ante[sj). fín s H6S0 paóóma - Ha népeoM Mécme - Para él e! trabajo está en primer lugar. fíém u - npéxde ecesó (aceso es el genitivo de eect) - Los niños están ante todo. A veces la preposición y+genitivo desempeña la misma función que ó/w+genitivo, como en la frase 3. La siguiente construcción también es muy popular: m u y nac "tú en nuestra casa", es decir, "eres de los nuestros, se te conoce bien". (4) La palabra yxécHhiü (terrible, horrible) se usa para ponderar una cualidad: podemos decir hasta ohs yxácHO Kpacúeas ella es terriblemente hermosa.

225 ABécTM

nm-b (dvlesti dvatsaf piat’)

7 — Moa cynpyra - jKéHiUMHa, hto HáAO, ho jiióQht noroBopiíib Ha oflHy m Ty are TéMy. (5) ( 6) 8 — A MOéPi >KeHé flfifi áToro coBcéM He h^jkho

HHKaKÓIÜ TéMbl. (7) 9 — 3aBrtayio a BaM. MHe KájKercA, MeH$

BCH) >KH3Hb He

5optíc? 1 0 — He 3Háto,

a

moa

noH w uáeT.

A

íKeHá TBOÁ,

HMKorflá eé He cnpáium an 0 6

ároM.

11 — M Bcé -

Tantó, HaM noBe3tió, apysbü.

H n p e fljia rá io - 3a 3A0póBbe Háumx a s m ! (8) 12 — 3a mx 3flopóBbe! l/l nopá a o m ó Pí . Hac Móryr He noH ^Tb.

PRONUNCIACIÓN 8

ém oao - etava (porque es un genitivo)

NOTAS (5) M énm una, nm o nádo - una m ujer como Dios manda. No le extrañe esta estructura, es un calco del francés “comm e il faut". En el siglo 16 la influencia francesa era m uy fuerte en Rusia, de ahí que haya tantas palabras de origen francés en eJ vocabulario culto. En cu a n to a la palabra cynpysa "esposa” (esposo es cynpys), son las denom inaciones oficiales, en español “cónyuges". Todavía hace falta m encionar la palabra venoeéK, que corresponde al español “persona”: Owa npexpáchhiü nenoeéK - Ella es una bellísim a persona. (6) O dná u m a we méíwa - el m ism o tem a (uno y aquel mismo tema). Vemo3 aquí el papel reforzador de la partícula xre. O na aoeopum na o d n y u m y x e m é iw y -e lla habla del mismo tema. Note usted el em pleo del acusativo detrás de la preposición na. (7) El pronom bre sm o (esto, eso) se m antiene inalterado en los casos nominativo y acusativo. En los otros se declina de la siguiente manera: genitivo sg. MHe ne H yxno ám oao no necesito eso dativo sg. m u n p u u in ú k émoM y hemos llegado a esto instrumental sg, a d o sónen émuM estoy contento con esto preposicional sg, a dyM ato 0 6 smoM pienso en esto

flB écT n flBáflLtaTb LuQCTb (d v le s ti d v a ts a t’ s h e s t') 2 2 6

7 — Mi esposa es una mujer como Dios manda, pero le gusta hablar siempre de lo mismo (del mismo tema). 8 — La mía no necesita ningún tema para hablar (para eso). 9 — Os envidio. Me parece que mi mujer no me ha comprendido nunca (en la vida no me comprende). ¿Y la tuya, Boris? 10 — No lo sé, no se lo he preguntado nunca (no he preguntado sobre eso). 11 — A pesar de todo, tenemos suerte, amigos. Propongo [beber] a la salud de nuestras damas. 12 — ¡A su salud! Y ya es hora de [ir] a casa. Podrían no comprendemos (pueden). NOTAS (8)

Los brindis tienen mucha im portancia en !a vida social rusa. Le recom endam os aprender algunos giros de m em oria, como el siguiente: 3a sdopóehe náu iu x npeKpáchbix Ós m ! jA la salud de nuestras herm osísim as damas!

m i Bcerm roBopm o ne/iax? flcroBopm o uéM-Htóyfíb dones

íto 3to

P pM fiTH O M

a '

J v **

i " '- v . BoccTaHOBMTe te n e r: 1

Am igos, pienso que nos hemos olvidado de hablar de los negocios. flp y s b á ,

9 ........., UTO M b l.............nOTOBOpiílTb.................. ypoK 39

227 flBécTM ABáfl4aTb ceMb (dvlesti valsar siem1) 2

Ha tenido suerte, ¡Tiene una m ujer tan guapa I .................... V . . . , T anán.....................>KeHá.

3

Me parece que ya es hora de irnos. M u é .....................y>Ké____ H flm

4

Nunca te he preguntado sobre tu' trabajo. H ............ H e .................. TeSá o paSóTe.

5

Te envidio, ¡tienes una memoria tan buena! H .........................y T eS á..........x o p ó w a ft...............

6

Ella tiene un defecto: no siempre me comprende, y ................. o fltíH .................... : OHé He ecerflá . . . .

yriPAJKHÉHM fl

1

M8HFI npéíKfle Bceró - patfóTa. - A Ana MeHá w p é iv i. 2 Y M eH á Ha n é p e o M MéCTe ~ ce M b á . - A y MeHá Ha népBOM M é c re flená, 3 Y M eH á n p ó c r a y>KácHan náM H T b. - A y H eé npeK p ácH a n. 4 O h B c é 3a6biBáeT. - A OHá BCé B c e r flá nÓMHMT. 5 Moá x e n á M e n a He n o H H M á e m . A m o h M ena noHMMáeT npeKpácHO . 6 ? i HM korflá eé H e c n p á a iM B a n 0 6 ó t o m . - A a e é 0 6 ¿ t o m c n p o c iím . npé>KAe B c e r ó - x te H á

HyTb-nyTb 6ón btu e Un p o q u ito m ás

¿Ha oido usted alguna vez la famosa canción cíngara 'Los ojos negros"? Es un ejemplo típico de los romances crueles del siglo 19, en el que se funden el romance francés y la canción rusa. Con una melodía melindrosa y una letra algo

flBécTH flBáfluaTb BÓceMb (dviesti dvatsat' vosim ') 228

Traducción: 1 Para rrí ante todo está el trabajo. - Pues para mi ante todo están mi mujer y mis hijos. 2 Para mí en el primer lugar está la familia. Pues para mi en el primer lugar está el trabajo (los negocios). 3 Tengo una memoria simplemente desastrosa (horrible). - Ella, en cambio, tiene [una memoria] excelente. 4 Él lo olvida todo. - Ella, en cambio, lo recuerda todo siempre. S Mi mujer no me comprende. - Pues la mía me comprende perfectamente. 8 Nunca le he preguntado sobre eso. - Pues yo se lo pregunté-

Resou estas: 1 - a?Maio - 3a6binn - o flenáx 2 Eiuy noeesnó - neró - npexpácHaa - 3 - KáJKBTcn, HaM - nopá - 4 - HUKorflá - cnpáwMBan - 5 - Te6é

3aBéflyK) - Taxás - náMHTb 6 - Hee ecTb - HeflocráTOK - MeHá nOHMuáer.

resultona, esta canción goza de enorme popularidad en Rusia y fuera de ella, sobre todo cuando la interpretan cantantes cíngaros. Veámosla: Ó mm népHbie, ó h h cTpácTHbie, Ojos negros, ojos apasionados, Ojos brillantes, ómm >Krynne h npeupáCHbie, y hermosísimos, Como os quiero, Kax nio6ruó a Bac, Como os temo, K sk S o tó c t p Bac, Es que (a saber) yo os vi 3HaTb, yBiíflen Bac, En mala hora. R b H eflóbpbiií q a c . Algunas informaciones sobre la familia rusa. En Rus», por la escasez de vivienda y por los precios disparatados, muchas parejas jóvenes se ven obligadas a vivir varios años en casa de los padres de la mujer o del marido. De esta manera se reparten los gastos y los abuelos pueden ayudar también en la educación de sus nietos. Ese lazo tan íntimo se guarda también cuando los jóvenes ya tienen un piso propio (o por lo menos pueden alquilar uno): la abuela, 6á6ymxa, es toda una Institución en el modelo familiar ruso, pues recoge a sus nietos, les da dé comer, ios cuida en ausencia de sus padres. Segunda ola: lección 4 ypoK 39

229 flBÓCTM flBáfíMaTb .qéBHTb (dviesti dvatsaf dievit’) CO PO KO BÓ Á yP Ó K

¿TO MH6 nOflXÓAHT (1) 1 — u|t o Bbi c o 6 M p á e re c b flé n a T b b BOCKpecéHbe?

(2) 2 — Ytpom

noMfly 3



A

3a

n p o r y n í io c b b

n o ró p o fly , a BénepOM

rócTM. (3)

M Ó JK6T, n e p e f l y M a s T e

m

n o é f le r e c o

m h o íí

r o p o fl? (4)

PRONUNCIACIÓN

Ya ha llegado el tiempo para perfeccionar su pronunciación. Repita usted estas expresiones ya conocidas hasta llegar a pronunciarlas en una sola palabra; 1, 2, 3, 6 ,10: e eocKpecéHhe - waskrisieñie; e aócmu - vgostí; 3a sopeó - zagarat; k eévepy - kvíechlru; e cy66ómy - fsubotu. NOTAS (1) 3mo MHe noóxóóum - eso me va bien. Se trata de un uso figurado del verbo nodxódumb, que originalmente significa 'acercarse a" (gracias al prefijo nod- [lección 24]): Aemodyc noóxóóum - El autobús se acerca. i (2) CoÓupámbcx - pensar, tener la intención de hacer algo. Le presentamos tres niveles de conversación diferentes (usted ya los conoce todos): los tres significan más o menos lo mismo 1. coloquial - 4m o e ti xom úm e dénam b eéuepoM ?

(¿qué quiere hacer esta noche?) 2. oficial “ Kaxúe y eac nn án bf Ha eéuep? (¿qué planes/programas tiene para esta noche?) 3. neutro - 4mo e t i co6up áe m e cb dénam b eévepoM ? (¿qué piensa hacer usted esta noche?) (3) npoaynúmbCH - pasear un rato. Como es un verbo regular, usted ya sabe que se conjuga, como, por ejemplo, saH UM ám bcn (lección 16): n n p o e yn á fo cb , m bi npoeynáeutbC n, npoaynáem ecb,

qh/ ohq ohu

npoeynnem cn, M bi npoaynneMGR, eb i nposynátom cn. La palabra nposynKB nposyn ám bcn . Los verbos que indican

(paseo) se deriva de un movimiento por una superficie, suelen regir no-+dativo: O hú n p o syn á n a cb no nápK y - elia paseó un rato por el parque.

f lB é c r u Tp^L^ aTb ( d v ie s ti trits a t’) 2 3 0

LECCIÓ N CUARENTA Esta lección le ayudará a explicar cuáles son sus proyectos, y repasará también las expresiones para fijar una hora y un lugar determinados.

Eso me va bien 1 — ¿Qué piensa hacer usted el domingo? 2 — Por la mañana pasearé un rato por la ciudad y por la tarde iré a casa de mis amigos. 3 — ¿Puede que cambie de opinión y venga conmigo al campo? NOTAS (4) Usted conoce el verbo d^Marrih (pensar), y también el prefijo nape- (recuerde ia lección 27: ubi nepéexanu e ópyajfro Keapmúpy - nos trasladamos a otro piso), flepe- indica cambio: nepedyMamb será, por lo tanto, "cambiar de pensamiento, de idea". Es bastante lógico, ¿verdad? Y la misma lección 27 contiene la expresión aa sópodow (en los alrededores de una ciudad) ; pues ss eopoó se traduce, lógicamente, como "al campo".

ypoK 40

231 flBécTw TpiifluaTb oqiÜH (dviesti tritsat adin)

4 — C yflOBóribCTBneM, ho MHe Heyqó6HO, a ywó o6etnáJi. 5 — Xopotiió, Mbi cflénaeM tsk : yipoM éfleM 3a ropofl ko MHe Ha flány. (5) 6 — A k Bénepy Mbi BepHéMcs? (6) 7 — ripiiéfleM HacóB b naTb. (7) 8 — 3 to MHe noflxóflMT. 9 — H y , bot m floroBopiínncb. 10 — 3Há4MT, Mbi CflénaeM tbkiím ó6pa30M: b cy66óTy b neTbipe nacá a BaM no3BOHió M yTOHHIÓ BpéMH. (8) 11 — A Mó>KeT SbiTb, Mbi bc § pewiíM cpá3y? 1 2 — Kax BaM yróflHo. flonoBiíHa BocbMóro BaM nOflxóflMT? (9) 13 — MOry BCTaTb m nopáHbme. 1 4 — Benm ío/iérm o! T orflá póbho b ceMb a 3aéfly 3a Báwm b rocTiÍHMqy. (10) 15 — 9 \ 6ypy >KflaTb Bac y Bxófla. NOTAS (5) Fíjese usted en esta expresión: ko m h & na dány (a mí, al chalet). Un ruso no dirá jamás éóew na moíó dány, a menos que quiera insistir en que el chalet es suyo y no de otra persona. K+dativo es una fórmula muy frecuente: M u udéM ko mho na paSóm y (vamos a mi lugar de trabajo), (6) K e é n e p y - para la tarde, hacia la tarde. Recuerde bien este uso de x+datlvo, se usa muy a menudo: m u aepnéMCH k o6édy (regresaremos para la comida). (7) Usted ya habrá notado que el orden de las palabras en ruso no es nada rígido. Naturalmente hay un orden neutro: si lo invertimos, podemos modificar ligeramente el sentido de la frase. En el caso de nacóe e ñama (sobre las cinco) con la modificación del orden neutro e namb nacóe hemos dado a la expresión un matiz de aproximación. (8) La palabra 3»áw m está emparentada con snarrib (saber, conocer). Se usa mucho: dependiendo del contexto, puede significar "esto es", "entonces", y en una pregunta 4mo amo 3HáHum? llega a significar “¿qué quiere decir eso?” Aprenda usted esta pregunta: si no entiende algo, puede ayudarle. Sin embargo, estamos convencidos de que la necesitará muy poco..,

flBécTn Tpiifluarb flBa (dviesti tritsat dva) 232

4 — [Iría] con mucho gusto, pero [sería] un poco delicado, ya he prometido [ir] (con mucho gusto, pero es desagradable para mí, ya he prometido). 5 — Bueno, pues haremos así: por la mañana viene conmigo a mi chalet. 6 — ¿Y hacia (para) la tarde volveremos? 7 — Volveremos sobre las cinco. 8 — Eso me va bien. 9 — Bueno, pues en eso quedamos. 10 — Entonces, haremos así (de esta manera): el sábado a las cuatro le llamaré y precisaremos la hora. 11 — ¿Y silo decidimos todo ahora mismo (puede ser que ..)? 12 — Como usted quiera. Le va bien [a] las siete y media? 13 — Puedo levantarme más temprano aún. 14 — ¡Estupendo! Entonces a las siete en punto voy(pasc) al hotel a recogerle. 15 — Le esperaré a la entrada. notas

(9) Kai< esM yaóduo (como le sea cómodo). En esta expresión, algo rebuscada, reaparece el dativo, "caso favorito” de los rusos. Nosotros le recomendamos usar una expresión más llana: xax b u xoTÚTe (como usted quiera). noJioeúHa eocbMóso - la mitad de la octava hora, es decir, las siete y media. En ruso, para expresar las "medias horas", usamos la palabra nonoeÚHa y detrás, el genitivo del número ordinal: nonoeúna oiecmóao (las cinco y media), nonoeúaa deeámoao (las ocho y media). Los numerales ordinales, ya lo ve usted, se declinan como los adjetivos. (10) Otro prefijo verbal: aa-. Expresa la idea de "al pasar’, "de paso”, como en la frase de arriba. Como preposición, tiene varios significados. Puede colocar una acción en el tiempo o en el espacio: 3a dea vacó (en dos horas); aa aopod (al campo), pero también significa “por", en oposición a npómue (contra - recordemos la lección 37).

ypoK 40

233 flBédw TpifymaTh Tpn (dvlftstí tritsat tri)

yriPA)KHÉHMFI HüTáMTe h nepGBOflMTa:

1 P óbho b ceMb n aaéfly 3a BáMM b rocri^miny. - Ho 3a>néM TaK páHO? Háiue coBemáHMe HaHMHáercn b fiéBaTb nacÓB. 2 y MeHá xeHá ~ MfleánbHaa >KéHiHMHa! OHá BCé ycneBáeT i/i npeKpácHo MeHá noHMMáeT. BaM 3aBMflyio. 3 3áBTpa yrpoM Mbi éfleM 3a ropofl. - A k Bénepy Mbi BepHéMca? y MeHá b nonoBáne BOCbMÓro BCTpéHa. 4 M o í í apyr npeKpáCHbiíí HenOBéK, ho y Heró ecTb MáneHbKMíí HeflocTáTOK. O h jiióS mt norOBOpwTb. - A Mbi yxé npwBbiK/iM k ároMy. 5 3áBTpa noHeflénbHHK, i/i a HaHMHáro HÓByio >KM3Hb. róíKe 6yqy flénaTb aapáflKy, Sérarb n o BenepáM. BoccraHOBHTe tbkct:

1

¿Qué piensan hacer esta noche? - Pensamos ir a casa de nuestros amigos. H to b n ....................... f l é n a r b ................? - Mbi fl^M a e M

&....... 2

¿Puede que cambien de idea? - No, ya les hemos prometido [ir] (a los amigos), Á

3

....... B b t ................... ?

-

Her,

Mbi y>K é...............

Vamos a ver a nuestros amigos a su chalet. - ¿Y volverán por la noche? Mbi —

k

...........Ha flány. - A BénepOM Bbi................?

flsécTH TpiíiflLiaTb nenáipe (dviesti tritsat chitíri) 234

Traduecón: 1 A las siete en punto voy al hotel a recogerle, - Pero ¿por qué tan temprano? Nuestra reunión comienza a las nueve, 2 |Mf esposa es una mujer ideal! Tiene tiempo para todo y me comprende perfectamente, - Le envidio. 3 Mañana por la mañana vamos al campo. - ¿Volveremos para la tarde? A las siete y media tengo una reunión. 4 Mí amigo es una bellísima persona, pero tiene un pequeño defecto: le gusta hablar. - Pero ya estamos acostumbrados a ello. 5 Mañana es lunes, y yo comienzo una nueva vida. - Yo también voy a hacer gimnasia, y a correr por las tardes.

4

Haremos asi: iré a buscarlos en mi coche, M bi.......... TaKtíw............ : h .......................Ha MaujtfHe.

5

Mañana les llamaré y lo decidiremos todo. 3 á B T p a a .............................ii Mbj B c é ................

Respuestas: 1 - coñupáeTecb - eénepoM - nofrrrt - tócth 2 - Mówer nepefl^MaeTe - oóeiflánii flpy3béw 3 - é^eiu - ApyabáM BepHéTecb? 4 - cflénaeM - ó6pa30M - 3aéfly aa eáiuiM- 5 - no3BOHtó BaM-peujiiM.

MwHyTKa Ha ui^Ticy

OflHáwflbi BopoflrtH npwmacún k ce6é a róCTM Apy3éú. flpy3bn cnyiuanM h wrpánM aró My3brKy, núni/i nañ, pa3roBápnBann. Ho Bítpyr KOMno3úiop Bcraér, Sepéx nanbTÓ, n co bcómm npcmáeTcn; - 'TlpocTÚTe, flpy3bá, MHe nopá flOMów, aáaipa MHe páHo BcraBáTb: y MeHtf nÓKi^wn b yHUBQpcMTÓr©/1Bce Hánann cMenTbca, v\ Torflá x o 3ím h nóHfln, hto oh y ce6ú nÓMa,

ypoK 40

235 asée™ TpiifluaTb nsrb (dvlesti tritsat piat’)

Lea atentamente esta historieta sobre Alejandro Borodín (1833-1887). Fue un gran compositor (usted conoce, quizás, su ópera “El príncipe Igor"}, pero ¿sabía usted que también fue un célebre químico?

El m in uto de la risa

Una vez Borodín invitó a sus amigos a su casa. Los amigos escuchaban y tocaban su música, bebían té, charlaban. Pero de repente el compositor se levanta, coge su abrigo y se despide de todos: - “Perdonad, amigos míos, ya es hora de irme a casa, mañana tengo que levantarme temprano: tengo una conferencia.” Todos se pusieron a reír, y entonces el amo de casa comprendió que estaba en su casa. *************************************************

CÓPOK nÉPBblIri yp ó K fléTM e C T b fléTM

1 — Moa flOHb MH6 npMHÓCMT TÓJIbKO páAOCTb. (1) 2 — fléBOHKM ecTb fléBOMKM. A moK cbiH Háme npMHÓCMT P fiÓ m iA . (2) (3) NOTAS (1) El verbo npitH ocúm b "traer” se usa aquí en sentido figurado. Aquí tiene usted su conjugación: sólo presenta una alteración mínima en la primera persona singular: a npUHout?, m u npuH úcuutb, npUHÓcume,

QHloHá rtpitH ócum , m u npítH ócuM , b u npuH ócam . Por el contexto usted ya habrá

ohu

adivinado que es un verbo imperfectivo.

flBéc™ rpiífluaTb LuecTb (dviesti tritsat shest1) 236

A propósito del tema de hoy: usted ya sabe de sobra que los rusos son gente muy hospitalaria, y aprovechan cualquier ocasión para invitar a sus conocidos a su chalet, “dacha”, que puede ser desde una chabola hasta una villa. Allí podrá usted probar los productos de su huerto: le encantarán las fresas recién cogidas.

Segunda ola : lección 5

*************************************************

LECCIÓN CUARENTA Y UNO Un tema muy frecuente de conversación son ios niños: ¿quiere usted oir un poco de sus travesuras y gracias?

Los niños son niños 1 — Mi hija sólo me da (trae)alegrías. 2 — Las niñas son niñas. Mi hijo, en cambio, me trae la más de las veces (más frecuentemente) suficientes (2-es, la nota dos). NOTAS (2) vaufe es el comparativo de vácmo “a menudo".' a nácmo u d f a kuhó, a mw udéiub wátqe - Yo voy al cine a menudo, pero tú vas más frecuentemente. (3) El sistema de notas en Rusia va de uno (insuficiente) a cinco (sobresaliente). Los nombres de las notas se derivan de los numerales, usted mismo va a reconocer las raíces correspondientes: 1 - eduwijqa, 2 - deóÚKa, 3 - mpóÜKa, 4 vemeép/ra, 5 - namépKa.

y p o K 41

237 ABécTM TpiwaTb cewb (dvlesti tritsat slem’) 3 —

He

4 —

Kan

o6památÍTe BHwviáHMfl - Bó3pacT. (4 ) MHe

He

o S p a n já rb

BH M M áHM a?

Bnepá

yntÍTejib McrópMH cnpáujMBaeT eró: “Korflá yuep AneKcáHflp MaKeflóHCKiiPi?’' (5) {6) 5 — A fleficTBMTejibHO, Korflá? H hhhho He nÓMHIO. 6 —

TaK

3HáeTe, h t o o h o i B é m i i ; “Yiviep? a a He 3Han fláwe, h t o o h 6 o n é j i. "

K a ií

jK a n b ,

NOTAS (4) Retenga usted esta expresión: odpatuámh/oSpamúmb SHUiwáHue n a wn© “prestar atención a algo”. Si va usted a Rusia de turista, el guia seguramente le dirá muchas veces OGpamúme eHUMánue Ha ámom óom "preste usted atención, fíjese en este edificio”. En caso de negación, como ya sabemos, se usa el genitivo: He oSpaiLfáüme enuMénua “No le preste usted atención". (5) En la lengua hablada es muy corriente la estructura K s k m h b (He oSpaipámb eHmáHUfí)? “¿Cómo que no le preste atención?’1Ya sabe usted que el dativo es el caso favorito de los rusos, y a estas alturas ya lo debe de dominar a la perfección. Kan m e we dyManib o aac? = í? na Mosy »e dtfMamt, o eac. “¿Cómo que no piense en usted?" = No puedo dejar de pensar en usted.

He oópam atíre a m m u m 803paCT.

flBécrn rpiíifluaTb BóceMb (clvlesti tritsat vosim') 238

3 — No le preste atención: es la edad. 4 — ¿Cómo que no le preste atención? Ayer el profesor de historia le pregunta: “¿Cuándo murió Alejandro el Grande (de Macedonia)? 5 — Si, de veras(efectivamente), ¿cuándo? Yo personalmente no me acuerdo. 6 — ¿Pues sabe usted lo que contestó? "¿Murió? ¡Qué pena, yo ni siquiera sabia que estuviera enfermo!" NOTAS (6) El verbo cnpéuiüeamb/cnpocúmb xoaó o hbm “preguntar a alguien algo”, fíjese usted, va con acusativo y caso preposicional, es decir, difiere mucho del español. Será, pues, útil ver algunos ejemplos; y ya que hablamos de preguntas, vamos a ver también el verbo omeeyémb/omeémumb xomy vmo “responder a alguien algo". Para no cansarnos de la conjugación también, tomaremos ejemplos en pasado, tiempo dé formación muy regular, masculino cnpocún sgó (ynúmena) - P omeémun ewy (y^úmenio) Yo le pregunté (al profesor) - Yo ie respondí (al profesor) femenino í? cnpocún ee (yjúmenbmuy) - R omeémun eü (yttúmenbHupé) Yo le pregunté (a la profesora) - Yo le respondí (a la profesora) En español la diferencia no existe, pues los dos verbos van con Cl, pero en ruso la diferencia salta a la vista, ¿verdad? Pero no se esfuerce por memorizar los datos gramaticales, repita los ejemplos, haga los ejercicios y encontrará las formas correctas en el momento necesario.

ypoK 41

239 flBécTM TpMfmaTb fléeRTb (dviestl tritsat cílevit')

7 — BeCbMá OCTOpOJí'MHO. A fj. BCnOMMHálO, KaK

y MoéPi flÓ4epw ymíre/ibHMMa cripocfína; “KáTíi, a He noHMMáro, KaK oflrtH nenoBén Mor CflénaTb CTÓnbKO olumSok”, (7) (8) (9) 8 — M hto xe OHá eñ OTBéTMna? 9 — “HaránHn MBáHOBHa, n 6biná He oflHá. MHe noMorátiM Márvta w nana." 10 — A ceróflHjq xeH á roBoptíT c¿iHy: 'Tónn, ibi yHMTbCfl M^3blK©. M óxe w b a¿i6paTb caM." (10)

fíÓ JlX e H

HHCTpywiéHT

1 ’

, ' ■

11 — ripeflBMxy OTBéT: rtrrápa. 12 — YBbi! Bbi oLunS/iMCb. MarHwrocjíÓH. (11) NOTAS (7) El verbo “recordar” es nÓMHumb (imperfectivo), pero también existe una pareja verbal para este significado ecnoMUHámb/ecnóMHumb La forma imperfectiva, como ya sabemos, puede indicar la duración, o el intento de hacer una cosa, mientras que la perfectiva indica el resultado. Compare usted estas dos oraciones: H dómo nóMHuna eáuiu cnoeá. Durante mucho tiempo recordé/tenía presentes sus palabras. í? domo ecnoHUHán eáuiu cnoeá, u HaKOHép ecnÓMHun ux, Estuve intentando recordar sus palabras, y por fin me acordé de ellas. (8 ) Vemos que el verbo "preguntar” en ruso puede aparecer también en una construcción cnpauiueámb/cnpócumb y kosó v/no. con el mismo significado de antes. Habrá notado usted que la palabra dovr, y Mama tienen una declinación peculiar, pues su genitivo esdrWepu y Mámepu. (9) Recordemos que detrás de ciertos vocablos, relacionados con la idea de cantidad (cKÓitbm, mhózo, neMHÓao), los nombres van en genitivo (si son contables, en genitivo plural). Éste es el caso de owú6na “error” (bien contable) que aparece detrás de cmónbKO “tanto (s) ", Veamos el genitivo plural de dos géneros, el masculino y el femenino (el neutro se parecerá al del femenino): masculino nom. sg, mypnán (revista) gen.pl. [mhóso] -MypHánoe (muchas revistas) femenino nom. sg. OLuúÓKa (error) gen. pl. [ mhóso] ouiú Sok (muchos errores)

1 ] j j | ,

flBécru cópoK (dvlesti sorak) 240

7 — ¡Muy ingenioso! Pues yo recuerdo que una

8— 9— 10 — 11 — 12 —

profesora le preguntó a mi hija: 'Katia, no entiendo cómo pudo cometer una persona tantos errores.” ¿Y qué respondió ella? "Natalia Ivanovna, no fui yo sola. Me ayudaron mamá y papá.” Pues hoy mi mujer le ha dicho al chico: Tolia, tienes que estudiar música. Puedes elegir el instrumento tú mismo.” Voy a adivinar (prever) la respuesta: la guitarra. ¡Qué va! Usted se ha equivocado. i[Ha elegido] el magnetófono!

NOTAS (10) No, no se trata de una errata: el verbo faitmbca - ojo, con el reflexivo -es - efectivamente rige dativo, es decir, se puede decir: h yvyob pyccKoM y nsbixy “estudio la lengua rusa”, Se puede, si, pero es una forma algo elevada; normalmente la gente dice s yvjf pyccKuQ H3úk (con acusativo y sin la partícula -es). Curiosamente, para la música siempre se utiliza la expresión que figura arriba: a yxúnacb Mpaixe e KOHcepeamópuu (en caso preposicional detrás de la e) "estudié música en el conservatorio". (11) iPor fin un verbo pronominal que se usa igual que er español! Podemos olvidamos, claro está, de los pasados diferentes, nos basta con fijarnos en el sexo y en el númerc de los hablantes: O h o u iú Scx , OHé ouiúñnacb, su owúñnucb, ohú ouiúSmcb f> (mujer) oujúSnacb, mu (hombre) owüScfi. OutúSKa “error” naturalmente, pertenece a esta misma familia de palabras.

BoccTaHOBHTe Tener:1 2

1

Mi hija solo me da alegrías, Moñ flO H b ........................ TÓnbKO-------

2 No le preste atención: es la edad. H e ............................- Bó3pacrb. YpoK 4

241 flBédH cópoK ofliÍH (dviestí sorak adin) 3

Ayer el profesor de historia le pregunta: “¿Cuándo murió Alejandro el Grande?” B4epá............ucT ópm ...........................: " ................... AneKcánflp MaKeflóHCKnü?"

4

La profesora le preguntó a mi hija: “No entiendo cómo ha podido hacer tantos errores una sola persona,” yvnírenbHMLta............. y ..................... : "fl H e ............., . . . OflMH................... OflénaTb..........................

5

“Tienes que estudiar música", ha dicho [mi] mujer a [nuestro] hijo, “T b i..........yMMTbCH........... " . . .■____XSH&..........

ynPAJKHÉHMí) Hirráirre

h

nepeBOfliiTe:

1 KaK yMMTCFi Báuta fléeoMKa? - Hennóxo. Cnacw6o. OHá npMHÓCMT MHe TÓJlbKO páflOCTb. 2 y«HlÍTenb ¡flcjópm cnpáwMBaer Moeró cbiHa. - Motó cbih xopoLUó oTBeqáeT ymíre/iio. 3 wácro BcnoMUHáto Háujy BCTpéHy. - A pi BcerAá eé nóMHto, 4 Cxó/ibiío 0 LUIÍ6 0 K oh cflénan b AHKTáHTe? - O h cflénan CTÓ/lhKO OLUIÍ6 0 K, HTO R He riOHWWáfO, K3K MOr MX cflénaTb ofliíH HenoBéK. 5 Tbi flénana paSoTy oflHá? - H ei, MHe noMOráJiM nána m iwáiwa. 6 Tbi floaxteH yHlÍTbCH My3blKe. - C yflOBÓ/lbCTBMeM, HO R XOH¡/ TÓXte yniÍTb pyCCKHH A3ÚK. 7 KaKÓÜ MHCTpyMéHT Tbi Bbi6pan? rMTápy? - HeT, tn oujií6 cpi, a BiáiSpan caKcoqfióH. 8 He oGpaimáfí Ha neró BHMMáHMa. - Kan MHe He o 6 p a m á tb Ha H e ró BHMMáHMA - B e flb

flPV-

o h m o íÍ

flBécrw cópOK flBa (dvlesti sorak dva) 242 Traducción: 1 ¿Cómo estudia su hija? - Bastante bien (no mal), Gracias, Me da sólo alegrías. 2 El profesor de historia le hace una pregunta a mi hijo. Mi hijo responde bien al profesor. 3 Me acuerdo muchas veces de nuestro encuentro, - Yo siempre lo tengo presente. 4 ¿Cuántos errores ha cometido en el dictado? - Ha cometido tantos que yo no comprendo cómo ha podido hacerlos una sola persona, 5 ¿Has hecho el trabajo tú sola? - No, me han ayudad papá y mamá, 6 Tienes que estudiar música. - Con mucho gusto, pero también quiero estudiar ruso. 7 ¿Qué instrumento has elegido? ¿La guitarra? •■ No, te has equivocado, he elegido el saxófono. 8 No le prestes atención. - ¿Cómo que no le preste atención? ¡Si es un amigo mío!

Se habrá sorprend/c/o u sfed ai leer las frases de este ejercicio: no reproducen palabra por palabra las del texto. No obstante, usted ha resuelto la tarea exce/enfem enfe, pues ya es capaz de construir frases nuevas a partir de las expresiones conocidas, ¿no es así? Respuestas: 1 - MHe npMHóciiT - páfloctb 2 - ofipamáüTe anwt.iáHns - 3 yuiíTere - cnpáiunsaer ero: “Korflá fw e p - T 4 - cnpociína - MOéü flónepia: - noHHMáfo, ksk - HenoséK Mor - cTónbKO ouiú6ok S flón>KeH - MÍ3biKe" cKa3ána - ctiny. El chiste que le ofrecem os a continuación es m uy sencillo: estam os convencidos de que usted lo entenderá sin la traducción tam bién. (Pero se la adjuntam os para que pueda com pararla con su versión). ¡Y usted m ism o será capaz de contarlo con un poco de práctica!

MuirjfrKa na uiyTKy CbiH roBopiÍT MÓTepM: - Máwia, a 6ónbUJe HMKorpá He noMpy a uiKÓny. - H y noueMy, cw h ó k ? - He xony. fleTpÓB SyaeT onáTb SéraTb no K n á c c y , H b 3 hób SypeT npnMáTb, Bacúribes SypeT xynnráHMTfa, a C mmphob 6ypeT SpocáTb b MeHÁ «Hiírn. - H s t , floporów, Tbi p ó jw e H viflTú. Bo-népBbix, Te6é ywé cópoK neT, a bc BTopúx, Tbi flwpéKTop LUKónbi,

ypoK 41

243 flBécTM cópox Tpw (dvlesti sorak tri) El m inuto de la risa

Un hijo le dice a su madre: - Mamá, yo no iré nunca más a la escuela. - ¿Pero porqué, hijito? - No quiero. Petrov va a correr otra vez por la clase, Ivanov va a gritar, Vasiliev hará el animal y Esmirnov me tirará libros. - No, cariño, tienes que ir. Primero, ya tienes cuarenta años, y segundo, eres el director de la escuela. **** ****** ****** ******* ****** ****# ***** ******* *& *

CÓPOK BTOPÓtf yPÓK Lección de repaso Esta semana ha empezado usted una nueva etapa de estudio. Las primeras lecciones son enormemente fáciles, ¿no es así? Y ya no necesita para nada las transcripciones. jYa habla ruso! Y no ha dejado de aprender cosas nuevas tampoco. Hoy vamos a dar cuenta de las novedades de esta semana. 1. Los sustantivos 1.1. Le recordamos que las palabras waTb y flouh tienen una declinación particular: nominativo waTb flonb acusativo Marb flonb genitivo MáTepw flónepu

ABécTM cópoK veTÍipe (dviesti sorak chit'iri) 244

De paso, usted ha podido conocer algunos apellidos rusos muy comunes: Petrov, Vasiliev, (E)smírnov, Ivanov, Seguramente tendrá conocidos que se llaman así. Un pequeño consejo: antes de pasar a la lección de repaso, vuelva a mirar un poco las lecciones anteriores. Ah, y no se le olvide realizar su tarea de

Segunda ola: lección 6

*************************************************

LECCIÓN CUARENTA Y DOS dativo instrumental preposicional

MáTepw (c) wáTepbto (o) wiáiepu

flóuepw (c) flóbepbK) (o) qóuepM

1.2. También la palabra jKM3Hb presenta estas peculiaridades. En general, las palabras de género femenino siguen el modelo que le exponemos aquí (le alegrará reconocer las terminaciones ya conocidas por algunas expresiones, como, por elemplo, ? o ceHbio “en otoño"). |Es muy sencillo! nom inativo acusativo genitivo

)KM3Hb >KU3Hb >ku3hh

dativo instrum ental preposicional

w ií 3Hm

(c) >Kií3Hbio (o) jkmshh

1.3. Esta semana hemos hablado mucho de negocios, es decir, qejio (sg.) y aena (pl.). Le hemos reunido algunos dichos relacionados con esta palabra; de paso, verá también los casos de la declinación en plural, Nom. fléná ksk cáwa 6 ená. - Las cosas van mal (son como tizne blanco) Ac. JKn3Hb qsHá Ha AóSpwe flená. - La vida [nos] es dada para [hacer] cosas buenas. Gen. Bcex ¿jen He nepepénaeiub. Y dok 42

\ ABécrrw cópoK nsib (dviesti sorak piat') - No llegarás jamás a hacerlo todo. Dat. no tboiím flénawi o Te6 é c^qfiT. - Te juzgan por tus actos. Ins. ftebikóM hs cnewú, a flenáMH He cMewú. - No corras con la lengua, no hagas reír con tus actos. Prep.YMéH Ha cnoBéx, fla rnyn b qenáx. - Inteligente en el habla, pero tonto en los hechos, 2, Los verbos Vamos a retomar el tema de los verbos de movimiento y el de los aspectos en general. Ahora usted ya entiende la diferencia entre los verbos indefinidos (tipo xofli/rrb) y definidos (tipo hath), ¿verdad? Pero si quiere, puede volver un momento a ias notas de las lecciones 33 y 35, Recuerde que los dos tipos son de aspecto imperfectivo; pero si les pegamos un prefijo, los verbos definidos se convertirán en perfectivos, y formarán pareja aspectual con el correspondiente verbo de movimiento indefinido prefijado (éstos últimos seguirán siendo imperfectivos). Ya le dimos unos ejemplos en la lección 38 (nota 5); aquí vamos a resumir las parejas formadas de xoai/iTb y HflTn más prefijos. Imperfectivos Perfectivos BxofliÍTb bo m t ú entrar BbixofliíiTb Bbití™ salir noflxoflúTb noflOMTú acercarse npnxoflúTb npHfi™ llegar 3axo,qHTb 3aMTiü pasar, ir a ver La conjugación de estos verbos prácticamente coincide con la de los verbos base. Vamos a ver el caso de la pareja BbixofliüTb/Bbiií™:

ABécTH cópOK LiiecT b (dviesti sorak shest’) 246

Perfectivo futuro simple a B b iiífly Tbl B b lP fle iilb oh

B ú ftp e r

Imperfectivo presente B BblXOMíy Tbl BblXOfllílLiJb OH BblXÓflMT

Imperfectivo futuro compuesto n

6yfly B b ix o fliiT b

Tbl S yfle iU b BblXCflHTb

OH 6tffl0T BblXOflÚTb

Mbl B bltípeM

Mbl BblXÓflMM

Mbl Ó y^eM BblXOflMTb Bbi ÓífleTe BbixofliíTb OHH 6 \/fly r BHXOfltÍTb

Bbi B ú ñ fle T e

Bbl BblXÓflMTe

OHlíl B blííflyT

OHÚ BblXÓflHT

Perfectivo pasado

Imperfectivo pasado

OH BblLJjeJl o n á B b iiu n a

OH BblXOflíín oH á B b ix o fliín a

OHH BblLUnH

OHM BblXOflWTIM

1

Hemos elegido precisamente este verbo porque en la forma perfectiva el acento siempre recae en el prefijo Bbi (habrá notado usted que falta la diéresis de siempre sobre las desinencias del verbo b ú m t h : no es por negligencia). Los otros prefijos no afectan el acento, es decir, tendremos, por ejemplo: oh npmuén, Tbi npwfléujb, Mbi npHfléM. A continuación tendrá usted la lista de las parejas verbales que han aparecido en las lecciones de esta semana, Son palabras utilizadas muy a menudo; si no recordara todas, haga un esfuerzo por retenerlas ahora. Imperfectivo BCraBáTb

WflaTb

H3ynáTb oTBenáTb n p o c iíT b

Perfectivo BCTBTb n o flo w p á T b H3y4IÜTb OTBéTHTb nonpocM Tb

HaHHHáTb

cnpocúTb HanáTb

HaHHHáTbCH

HaHáTbCH

cnpáuiMBaTb

levantarse esperar estudiar responder pedir preguntar empezar (una persona una cosa) empezar (una cosa; ocurrir) ypoK 42

247 flBédn cópoK cewib (dvlesti sorak siem') 3.

L o s p ro n o m b re s

Esta semana ha conocido usted el pronombre indefinido MTo-nn6)rflb (algo). Con la ayuda de los ejemplos que vienen a continuación, usted no podrá aprender no sólo algunos giros, sino también la declinación de esta palabra (que es exactamente igual a la del pronombre interrogativo uro “qué"): Nom. Y Bac eCTb HTo-HHÓyflb nomÍTb? - ¿Tiene usted algo de beber? Ac, H xoMy Hro-Hn6yflb npoMnráTb no-pyccKM. - Quiero leer algo en ruso. Gen. Y Te6tf HeT Hero-Hn6yflb noniürb?

- ¿No tienes algo de beber? Dat. O h hs pa,q HeMy-HHóyflb. - Él no se alegra de algo. Ins.

O h MeM-Hn6yflb HeflOBÓneH.

- Él no está satisfecho con algo. Prep. flaBáñ noroeopHM o HéM-HHóyflb. - Vamos a hablar de algo. Las preguntas paralelas correspondientes) serían: Nom.MTO ¿rro? Ac. Hro Tbl XÓHeiUb HHTáTb? Gen. Meró HeT y Te6 á? Dat. Heiviy oh ne pafl? Ins. Herví oh HefloaóneH? Prep. O Héwi ™ xóHeujb

(aunque

no

siempre

¿Qué es eso? ¿Qué quieres leer? ¿Qué es lo que no tienes? ¿De qué no se alegra? ¿Con qué no está satisfecho? ¿De qué quieres hablar?

rOBOpiÍTb?

4. Los adjetivos Usted ya sabe cómo se forma el acusativo de los adjetivos, pero no está de más repasarlo un poco. Fíjese, sobre todo, en el comportamiento de los masculinos animados, que adoptan la terminación del genitivo; en caso de los otros géneros no hay diferencia entre animados e inanimados.

flBéctH cópQK BÓceMb (dviesti sorak vosim') 248

Nominativo masculino inanimado ropñwMü fíy u i

una ducha caliente

xonóflHbifi flyuj una ducha fría Nominativo masculino anim ado

HÓBblÜ C TyfléH T un nuevo estudiante Nominativo femenino

ropában Boflá agua caliente

HÓBafl )KH3Hb una nueva vida xpacitean fléayujKa una chica bonita Nominativo neutro

KpáCHoe BUHÓ vino tinto ropáuee KÓ4>e café caliente

Acusativo masculino inanimado 5\ npMHHMáio ropásMií flyuj. Tomo una ducha caliente. 9\ npHHnMáro xonóqHbiw qyuj. Tomo una ducha fría. Acusativo masculino animado 9\ 3Háto HÓBoro CTyfléHra. Conbzco al nuevo estudiante. A cusativo femenino Oh ntóÓHT ropáHyro BÓAy. Le gusta el agua caliente. 3

HannHáto Hósyro >KH3Hb.

Comienzo una nueva vida. F1 Bi/üKy xpaciÍByto AéayiuKy. Veo a una chica bonita, Acusativo neutro Oh nbéT xpácnoe buhó, Él bebe vino tinto. Oh nbér ropábee «ócfje. Él bebe un café caliente,

5. La formación de palabras Cuando usted encuentre una palabra desconocida, trate de buscar su raíz. Ahora ya posee un vocabulario bastante rico, y sus conocimientos previos le ayudarán a recordar los nuevos vocablos, e incluso las explicaciones gramaticales. Come muestra, tenga aquí algunas palabras relacionadas entre si. Sustantivos npeflcTaBMTenb

Verbos

npné3fi

npneaxíárb

BCTpéba

BCTpebáTbCB

nporynna

nporynétbCB

npeflcráBHTbca

representante representar llegada llegar encuentro encontrarse paseo

pasear y pon 41

249 flBécrw cópoK fléBSTb (dviesti sorak d(evit') B¿IXOfl

BblXOfllÍTb

O TB éT

OTBeTHTb

o w iíd K a

OLUM 6áT bC Í)

pa3roB Ó p

paaroBápuBaTb

salida salir respuesta responder equivocarse error

conversación co n v e rs a r

npMBéT

saludo

npM BBTCTBO BaTb

saludar Si tiene ganas de jugar, puede buscar las parejas de los verbos de la segunda columna (algunas no aparecen en los textos, pero esto no puede ser un impedimento para usted, ¿verdad?) Antes de empezar tos ejercidos de r e p a s o , le aconsejamos que repase aquellos puntos que le parezcan más complicados. Si no tiene problemas, ie felicitamos y ¡adelante!; pero si tiene preguntas, vuelva a las lecciones precedentes o, si quiere, consulte el Apéndice gramatical. Una vez aclaradas todas sus dudas, le invitamos a traducir algunas frases. MaráÜTe w nepeBOfliÜTe: 1 ro c rto f liÍH C

m m phób

Ha M é c re ? -

H e r , o h B tíim e n ,

ho

S y fle T c MHHyTbi H a MMHyry. 2 Bbi H f le á jib H a a xtéHLUMHa! y

B a c n p e K p á c H b iü

aom

, M ypécH an ceM b á.

y c n e B á e T B ? - fl B cé p é n a i o aó -B p e M a ,

h

Ka«

bu

Bce

MHe n o M o r á e i

My>K. 3 H t o Bbi coÓ M p áeT B C b f l é n a r b B é n e p o M ?

- B é n e p o M s o 6¿ mho S é r a i o , ho c e r ó f lH a a p ^ M a io noiS™ b kuhó. 4 IVlHe K áxíetC H , s B a c e ^ p e n b T e á T p e ? - H eT , Bbi o u u ií6 n n c b , B M epá a H n n y flá H e s b ix o f liá n a . 5 M h s ó u e H b H p á B H rc n B á m a p a f íó T a , ho K ó e-u T o H á flo yroHHiíiTb. - 3 to MHe nOflXÓflHT.

Traducción: 1 ¿Está el señor (E)smlrnov? - No, ha salido, pero vendrá de un momento a otro. 2 ¡Usted es una mujer ideal! Tiene una casa preciosa, una familia encantadora, ¿Cómo tiene tiempo para todo? - Lo hago todo a tiempo, y me ayuda mi marido también. 3 ¿Qué

flBécTM naTbpec^T (dvlesti pitdlslat’) 250 piensa hacer por la tarde? - Por la tarde generalmente corro, pero hoy pienso ir ai cine. 4 Me parece que la vi en ei teatro, - Esté usted equivocado, ayer no ful a ningún lugar. 3 Me gusta mucho su trabajo, pero hay que retocar algo. - Eso me va bien.

Y no olvide que para rematar el dia, y coronario con éxitos, tiene una tarea más - repasar la sépf/ma lección. Sus problemas de hace un mes se habrán disipado ¿ve cómo lo entiende todo ahora?

Segunda ola-, lección 7

y POK 42

251

flsécT n

nnrbflecÁT oqrtn (dviesti pitdlsiat' adln)

CÓPOK TPÉTMÍÍ yPÓK fle H b nyAécHbiid 1 — “ M opÓ 3 M CÓIlHL\e, H yflé C H b lií!” 2 — “E m e

Tbi flp é M /ie u jb , f lp y r

n p e n é C T H b iií...”

3H álO p 3HálO, 3T0 nyiilK H H . (1 ) 3 — CoBepLUÉHHO

BépHO,

KaTplÍH,

a

nÓMHMLUb,

4 t o f lá n b iu e ? (2 )

PRONUNCIACIÓN 2 npenécmHUü - prillesn'íy, la m no se pronuncia (recuerde usted que la n de cónHqe también desaparece: sonts'í NOTAS (1} Casi todos los adjetivos que tienen en la raíz una -w-acaban en -biü (masculino), -a» (femenino), -oe (neutro) y en plural, ■bie. Asi, se dirá: wyóécwwü denb (un día maravilloso), 4ydécH&R nosóda (un tiempo maravilloso), vyáécwoe ympo (una mañana maravillosa) npenécmHbiü dpys (un amigo encantador), npenéamnan déeyuiKa (una chica encan­ tadora), npejiécmHbia dému (unos niños encantadores). Naturalmente hay excepciones también, como, por ejemplo, 3ÚMHUÜ (Invernal), en caso del cual las otras formas serán: 3ÚMH8F nosoda (tiempo de invierno), 3úmh&b wéfío (un cielo de invierno), 3úMhue óhu (días de invierno). La diferencia es mínima; lo que Importa es pronunciar una “n" muy mojada (casi una ñ) delante de u, st, e. Recuerde usted estos dos modelos, le van a ayudar a la hora de ver otros adjetivos. Si quiere, puede volver un momentln a la lección 42, donde tiene un cuadro sinóptico de los dos tipos de terminaciones ("dura”, con «, y “blanda o palatalizada1’, con u). (2) El verbo dpeMámb es nuevo para usted. Vamos a aprovechar la ocasión para hablar un poco de las distintas conjugaciones. Usted sabe ya desde tiempos remotos (la lección 7) que la conjugación rusa tiene, básicamente, dos tipos. Al primero pertenecen ios verbos, cuya segunda persona singular termina en -euib o -éuib, y al segundo, los que terminan en -uujb. paniémb sigue el primer tipo, pero lleva intercalada una -a-: f> dpeMntó, mbt dpéMnewb, ow/owá

flB óc™ níiTbflecHT

flBa (dviesti pitdisiat' dva) 252

LECCIÓN CUARENTA Y TRES Con este nuevo ciclo de siete lecciones comenzará una nueva etapa en sus estudios de ruso. Las frases, más largas y más complejas, le brindarán ia oportunidad de enriquecer su vocabulario, conocer nuevos aspectos gramatica’es y, desde luego, usted podrá experimentar lo firmes y útiles que son sus conocimientos adquiridos hasta ahora. No pierda ánimos si a primera vista los textos le parecen difíciles: usted ya sabe lo suficiente como para afrontar este reto. Esta semana nos ocuparemos de temas como la naturaleza, el tiempo (usted ya sabe mucho acerca de éste), ios animales...

Un día maravilloso 1 — “Frío y sol: ¡un día maravilloso!"

2 — "Dormitas todavía, querido amigo...” Si, sí, lo conozco, es [de] Pushkln. 3 — Exactamente, Catalina, ¿y recuerdas cómo continúa (qué es más tarde)? NOTAS dpéMnem ,

mu

dpémneM , e u dpéM nem e,

ohú

dpéM m om . El

verbo nóMHumb, en cambio, pertenece al segundo tipo, y es tan regular como soeopúm b en la lección 7. Í^M opO S M C0/1HU& neuh w nnnuklü!

.ÍSsrftai

ypon 43

253 flBéCTM n flT b fle cír tp n (dviestl pltdisiat' tri)

4 — KoHéHHO, 'Tlopá, KpacáBMpa, npocHMCb ... ’’ 9\, KCTá™, yxé non™ scrána, a hto rbi 3BOHMtiib b TaKyw paHb? (3) (4) 5 — Kax!

Tbi 3a 6ú n a,

N¡bi éfleM

KaTáTbca

na

míiwax. n o ró fla np ócro ^y^écHan. n o pá,qno oSeLpánw cónH4e n Má/ieHbKMM 6 —

H a cn é T cónHL|a Baiu noáT bot

7 —

m

c h b >kó k .

(5)

páflHO npáBbi,

ho

xó/iofl yxácHbiíí.

f la H6t ! Bce ró rmTHáflqaTb rpáflycoB. (6)

8 — Ho flnn MeHá 3to crmuiKOM. 3 nroSnfó, Korflá Tennó,

ksk y

Hac

b

Á hi-íihm 3HMóíí. {7)

PRONUNCIACIÓN 6 Hacnem - nashchiot, aquí la ortografía le engañaría, pero usted ya tiene el oído muy agudo para estas delicadezas. NOTAS (3) Usted ya conoce la palabra ñopa “es hora de" de la lección 17 (nopá $a cmon "a comer", nopá padómamb f'a trabajad). Aquí aparece autónomamente, pero en realidad va ligada al verbo npocbfnámbcfí/npocaymbcfí “despertarse”. El verbo imperfectivo pertenece al primer tipo: jt npocbináfocb (me despierto), mu npocbináeuibca (te despiertas), etc., así como el perfectivo - que podemos reconocer por el infijo -ayjt npocH^cb (me despertaré), m u npocHéujbca (te despertarás). El imperativo de este último figura en la linea 4 {npocHúch, npocHÚmecb). (4) ^mo m u aeoHúiub e maxyto paab? Esta pregunta hubiera podido ser hecha con floHQMy, que es más neutro, pero ía hablante ha preferido usar una forma más coloquial. Así usted podrá ampliar su repertorio de expresiones familiares. (5) He aquí una construcción que resultará muy rentable: Kamámcn aa nbmax “moverse, avanzar en esquíes”, es decir, “esquiar”. Se dice también namámbcn na KOHbKáx (patinar), xamámbcn aa eemcunéde (montar en bicicleta). Se usa esta construcción siempre que el deporte se considera un placer; si se trata del conocimiento de saber practicar un deporte, o practicarlo por necesidad o como trabajo (deportistas profesionales), se emplean otros verbos: xodumt aa nbDxax, Géeamb Ha KOHbxáx, éaáums Ha eenocunéde. Fíjese usted en el diminutivo cae>KOK (de caes, “nieve ”),

fleécTn rorrbflecÉiT neTtiipe (dviesti pitdisiaí’ chltíri) 254

4 — NaturalmenteT“Ya es la hora, hermosa,

5—

6— 7— 8—

despiértate..." Por cierto, yo estoy casi levantada, pero ¿por qué llamas tan temprano (a tan temprana hora)? ¡Cómo! Has olvidado que hoy vamos a esquiar* El tiempo es simplemente maravilloso. Por la radio han prometido sol y un poco de nieve (una pequeña nieve). En cuanto al sol, vuestro poeta y la radio tienen razón, pero el frío es terrible. ¡Qué va! Sólo quince grados [bajo cero]. Pero para mí eso es demasiado. Me gusta cuando hace calor, como en casa, en Inglaterra durante el invierno.

NOTAS Los rusos son muy propensos a utilizar diminutivos afectivos; en las lineas siguientes tendremos wáweHKa (alfeñique - de género común, es decir, aplicable a ambos sexos, como también tfMHUija [lección 18]), ÓúcmpeHbKo (menos imperativo que Óbicm po) (6) En la expresión fía aem! la palabra da recobra su sentido ya olvidado de “pero”. Tratándose del invierno, los rusos no suelen expresar que los grados están “bajo cero’1, ya que eso es de lo más normal. En contextos oficiales podemos oír, sin embargo, M Únyc n fim a é d u fim b spáóycoe.

(7) 3umóü “en Invierno’1. En la lección 29 usted ha aprendido fiémoM “en verano". Le ofrecemos las otras dos estaciones que le faltan: eecaóü (en primavera), óceHbto (en otoño). Todas estas expresiones son la forma instrumental de 3UMa (f.), némo (n ), eecHá (f.), óceHb (f.), respectivamente.

ypoK 43

255 ABécTM nflTbflecÍT nflTb (dvlesti pitdisiat' piat’)

9 — 3x, Tbi! HéJKeHKa! "B 3MMHwCí xó/iofl Káxtflbiií

Mónofl” - roBopáT p^ccRHe. flaBáñ, flaBáíí SbicTpeHbKO oneBáPiCfl, HaqéHb Ténnyio Ténnbie 6piÓKW w He 3 a 6 y a b

K y p tK y ,

u je p c T H H b ie 10 —

M ó x te T , e m e

hockh, m

(8 )

w y 6 y B 3ftT b?

11 — Pa3 Tbi ujyTMiub, 3HáHMT, Bcé M épe3

nónnaca

a

3a

to 6 óü

b

nopáflKe.

3 a é fly .

B y f lb

roTóBa.(9) PRONUNCIACIÓN 9-11 Usted ya está acostumbrado a que las consonantes finales ensordecen. De la misma manera pierde sonoridad un sonido seguido por el signo de palatalidad - siempre y cuando esté en final de palabra y haya un sonido sordo correspondiente. A si diremos we saSydb - ñe zhabut’ (si quiere, le añade una ligera i); Sydb somóea - but' gatova.

NOTAS (B) Detengámonos un poco ante la diferencia de los verbos Hadeeámb/nadémb y odeeám b/odém b. El primero significa “ponerle una prenda de vestir a alguien": MáMa Hadéna Ha peóéHKa nartbm ó 'la madre le puso un abrigo al niño. Odeeám b/odém b, en cambio, quiere d e cir “vestir a alguien”: máMa odéna peúéHKa “la madre ha vestido al niño". Un ejemplo reflexivo: h odénacb m ennó “me he puesto cosas que dan calor” , literalmente "me he vestido calientemente’1. (9) Este empleo de pas es muy coloquial - usted ya es todo un experto en el tema. Las ultimas frases de este diálogo vale la pena aprenderlas de memoria, porque son de uso corriente y sus elementos son intercambiables (por ejemplo, podemos decir vépes yac, vépe3 dea vaca). SI vamos a pie, naturalmente utilizaremos el verbo aaóm ú: h ja modóO 3aüdy. Preste usted atención al imperativo del verbo Sbim t,: 6ydb. El plural es Sydeme, como era de esperar: Gydbme dÓMa “esté usted en casa".

flBécTM rwnwiecsT luecTb (dviesti pitdislat’ shest') 256 9 _

¡Cómo eresl ¡De alfeñique! “En el frío del Invierno todo el mundo (cada uno) es joven” - dicen los rusos. Vamos, vamos, vístete rápido, ponte una cazadora que dé calor (calientes), unos pantalones gruesos (callentes) y no olvides las medias de lana. 10 — ¿Quizás cojo también un abrigo de pieles? 11 — ¡Si estás bromeando! Eso significa que todo está en orden. Dentro de media hora pasaré a recogerte. Está lista. Introducción Antes de pasar a los ejercicios, hablemos un poco de las preferencias de los rusos. Esta lección ha comenzado con unos versos de Pushkin, y no sin razón: para él, y para muchos de sus compatriotas, el invierno es la estación más bella. Con las primeras nevadas se inicia una verdadera migración a las pistas de esquí, pero también hay gente - las famosas “morsas" - que se bañan en el agua helada de los ríos, habiendo roto la capa de hielo de la superficie. También se organizan muchas fiestas en esta época, de las que hablaremos más adelante.

BoccraHOBHTe Tener:1 1

¡Hoy hace un tiempo maravilloso! Vamos (viajemos) al campo. - Me gusta su propuesta. Me gusta mucho esquiar. CeróflHs........... noróflal........... noéfleiw aa........ Mne HpáBHTcn sáiue

,.

ÓUeHb.......KSTáTbCS

257 flBéc™ rwTbflecáT ceiuib (dvlostl pitdísiat' siem’) 2

¿Qué piensa hacer usted esta tarde? - Por la radio han prometido buen tiempo, quizás iré a patinar.

Mto . , coSupáerecb......... ce ró flh a ............. ? - .. páflwo ........... xopómyio............. mójkst, n o ñ fly.....................

KOHbKaX. 3

Dentro de una hora pasaré a buscarte en coche, estáte preparado. - jMuy bienl Ya me he levantado, pero fuera hace un frió terrible. ........ Mac n .. toGó í í ..........na MauirtHe, , , . . roTós. Ouenb .......... 1

4

y « e .........., ho Ha y /w q e ............. xónofl.

Vamos, vístete rápido, ponte una cazadora gruesa (caliente). - ¿Y por qué? ¿Hoy hiela fuera? ........6¿icrpeHbKo.............................Ténnyio «ypTUy. A uto? C e ró flH fl.............. MopÓ3?

ynPAJKHÉHMJl M uráPiTe u n e p e e o fliíT e :

1 CeróflHfl Ha ^/rnne iwopó3 m cónHfle. KaK roBopiíT noár: “Mopó3 v\ cónHfle fleHb HyfléCHbttfí!” 2 M oh 6bin npaB. flaBáñ noéfiewi 3a ropofl. f l óneHb ntoSmó KaTáTbcn Ha nÚJtcax. - C yflOBÓnbCTBweM! lio páflfio o6eiflánn MáneHbKwíí CHexóK, h o óto fláíKe xopotuó. 3 Mépe3 nónnaca fl 3a t o S ó íí 3aéfly. Byflb roTÓB. ~ 9\ ywé flaBHó BCTan. CewHác TÓnbKo naflény Kftmíy m xtfly Te6d Ha yninuie. 4 He 3a6yflb HafléTb rénnbie ó p ió k m . Ha y>KácHbi(í xónofl. - “B 3MMHMÍÍ XÓJlOfl, KáíKflblíí MÓJIOfl". 9\ He HÓJKeHKa! n o r ó f la rjpóC To w flé C H a a .

flBéc™ nnrbflecéT eóceMb (dvlesti pitdislat’ vosim') 258 Traducción: 1 Hoy hace frío y sol fuera. Como dice el poeta; "Frío y sol - ¡un día maravilloso!" 2 Y tenía razón. Viajemos al campo. Me gusta mucho esquiar, - Con mucho gusto. Por la radio han prometido algo de nieve, pero eso as incluso bueno. 3 Dentro de media hora paso a buscarte. Está listo. - Ya hace mucho que me he levantado. Ahora sólo me pongo la cazadora y te espero en la calle. 4 No olvides ponerte unos pantalones gruesos (callentes). Fuera hace un frío horroroso. - “En el frío del Invierno, todo el mundo es joven." ¡No soy de alfeñique! El tiempo es simplemente maravilloso.

Respuestas: 1 - HyflécHas - flaaáñTe - rópofl - ripeano>nénwe - mofinió - nú>Kax 2 Bu - flénaTb - aénepoM? noo5eiqánn - noróay - naTáTbcs Ha - 3 Hépe3 - 3a - 3aéfly - 6yqb - xopomó - BCTan - y>KácHbiü - . páflno - caer 4 flaaáw - oAesáwcn, KafléHb - na ynnqe - 1 Nyrb-HyTb 6ónbuie

Para acabar, lea usted unos versos de una canción popular muy conocida en Rusia, en la que el invierno se llama Inviernecito". 3nMyuiKa-3HMa Ax, Tbl 3MMyWKa-3MMá, Tu xonóflHaq 6 biná, Tbi xonóflHan Sbiná, Bce flopó>KKw 3aM ená, B ce flopóWKM n n y n í, He npoéxaTb, He npoiÍTií.

Un poquito más invierno, inviernecito Oh, invierno, inviernecito. Has sido frío, Has sido frío, Has cubierto todas las sendas, Todas las sendas y caminos, No se pasa ni a pie ni en coche. Segunda ola; lección 8 ypox 43

2S9 flBÓc™ jwiuqecáT aéBPTh (óviesti pltdisrat’ dievit')

CÓPOK METBÉPTblfó YPÓK )K M Tb MÓJKHO

1 — HMKonáíí, h éfly nocneaáBTpa b Pocciíio m xoTén 6bi nonyHi/irb y TeQá MáneHbuyio KOHcynbTái4nro. ( 1 ) 2 — Kaicáfi Heo)KMAaHHafl HÓBoeTb, xcrrá Tbi yxcé flasHó co6npánca noóxaTb Tyflá. H hto Tbi xoTén anaib? WeM Mory, reM noMortf. (2) 3 — flé n o b tom, hto a éfly He Ha Ofliím fleHb,

a páHbiue a 6bmán a PoccifiM, MáKcwviyM nápy Hefléob, fla h to ace jiéTOM. (3) (4) 4 — A naflónra rw éAStub? A xyflá? 5 — npeflCTáBb ce6ó, Ha rofl w floaóabHo Aanetó - B Cn6rtpb! KOHKpéTHO, B MpKyTCK. NOTAS

El verbo xomémb (querer) empleado en pasado con la partícula Su expresa una petición cortés. Todos los verbos forman asi su condicional (pasado + partícula Su). Note usted que en la frase A xomén S u nony<4úmb y tneSA KOHcynbtvéittiK) (querría recibir de ti una consulta), M u xom énu S u cnpocúmb y eac feac) (querríamos preguntarle), la persona a la que pedimos o preguntamos algo frecuentemente está en la construcción y+genltivo. (2) El verbo rrOMOve, perfectivo de nom sám b (ayudar) se conjuga como m o v í , (poder). Veamos la conjugación de noMdvij, sin olvidar que rige dativo (la persona a la que ayudamos) e instrumental (la cosa con la que la ayudamos): A rtowoey meSé cosémow (te ayudaré con un consejo), mw nOMÓxeuth mhq d&HbsáMU (me ayudarás con dinero), oh (1)

flBÓCTn ujecTbflecÁT {dviesti sh'ísdisiat’) 260

LECCIÓN CUARENTA Y CUATRO Si usted tiene la intención de ir a Rusia esfe invierno, esta lección está escrita para usted. Encontrará en eiia buenos consejos y algunas verdades sobre eí frío siberiano.

Se puede vivir 1 — Nicolás, pasado mañana voy a Rusia y querría que me dieras algunos consejos (recibir de ti una pequeña consulta). 2 — ¡Qué noticia [más] Inesperada! Aunque tú ya hace tiempo tenías la intención de ir allí. ¿Y qué querías saber? Te ayudaré en lo que pueda (con lo que puedo te ayudaré). 3 — El caso es que (está en que) no voy para un día, pues antes pasé en Rusia como máximo un par de semanas, y siempre en verano. 4 — ¿Y para cuánto tiempo irás (viajas)? ¿Y adonde? 5 — Imagínate, voy para un año y bastante lejos, a Siberia. Concretamente a Irkutsk. NOTAS nOMó)Kem eü (él la ayudará), mu nojwóxre/w eMj? (nosotros lo ayudaremos), sw nOMÓxreme hsm (vosotros nos ayudaréis), 4eiw ohú nouósym um? (¿Con que los ayudarán ellos?). Se ve que veiw y meM son las formas Instrumentales de vmo (qué, que) y de mo (aquel). (3) Las expresiones we na oóúh óenb (no para un día), ue na oSúh aod (no para un año) quieren decir, en sentido figurado “por mucho tiempo, para un período largo). Sin negación, por supuesto, no tienen este sentido: na uedénio, Ha odún dens (para una semana, para un dia). La construcción gramatical es: preposición «a+acusativo (4) Fíjese usted en el verbo Sbieémb. Indudablemente pariente de Ghirrib, no forman pareja verbal. Sweámt expresa un estancia repetida, o bien larga, frente a 6umb: A Sun s Mocxeé pea (estuve en Moscú una vez) ( A óbieán e Mocxeé (vécmo 1 MHóao epéiwenu) (estuve en Moscú varías veces i mucho tiempo). Bcé némoM'. observe usted que ece es sinónimo de eceadá (siempre) en el habla, YpoK 44

261 fleécTM luecTbflacHT oflúH (d vie sti s h ís d is ia t' ad ln )

6 — M KOHéMHO «6, Tbl 6oiÍLUbCfl CMGlípCKMX M0pÓ30H? (5) 7 — E m e 6 b ií T aM , r o a o p á T , n o ró ¡q a H e p a f i E o f !

Ht O 3MMÓÍÍ, HTO fléTOM. (6) 8 — 3 to t u HanpácHo roBopi/iwb. néroiw TaM Tennó, fláwe )KápKO. ÓceHbio cyxo h

npoxnáflHo.

npeKpáCHafl. 9 — A 3HMÓPÍ b ítHsapé,

BecHá b

KopóTKaa,

ct>eBpaaé

xójioaho .

ho

Ha

^nwLíy n^Hiue He BbixoflMTb? (7)

10 — ¿ a

CKá3KH BCe 3TO! M T3M >KMByT JlróflM

m Hennóxo,

Mé»
xchb^ t . (8)

11 — Ho MOpÓ3bl TaM nofl CÓpOK éblBálOT. (9)

NOTAS (5) Boñm bcn (tener miedo) normalmente se construye con genitivo: JT Soiécs x a p á i (tengo miedo del calor), oüá 6oúm ca Mámepu (ella le tiene miedo a su madre), oh nim esó He Soúmca (él no tiene miedo de nada). El imperativo de este verbo es: 6oüCf¡!

(6) Veamos algunas expresiones familiares. 1. Em e 6bi se puede traducir como "¿cómo podría ser de otra manera?" Podemos optar por el más breve "cómo no1’. Eme 6 u H9 GoAmbca Mopósoe! (¿Cómo no voy a tener miedo del frío?) 2. He dad Eos (guárdenos Dios, eso es, Dios nos libre) se usa en muchos contextos, por ejemplo: CeaodHfi xonodHO ~ He dau Boa! (Hoy hace un frío que pela) Y Mesó xapáxm ep - He daO E os! (¡Tiene un mal genio...1), 3. Umo sumóü , hipo némoiw (tanto en invierno como en verano). También podemos emplear la misma construcción con otras palabras: M ae ecé paenú xoedá omdbixám b amo fm poM , amo aénepoM (me da Igual cuando descanso, puede ser tanto por la mañana como por la tarde).

(7) Lea usted los nombres de los meses del año (en nominativo y en preposicional, los dos casos que más va a necesitar). Notará un parecido evidente entre estas palabras y las correspondientes españolas.

flBéc™ mecTbflecñT .ojea (dvlesti shísdisiat’ dva) 262

6 — ¿Y naturalmente tienes miedo del frío siberiano?' 7 — ¡Cómo no! Se dice que allí hace un tiempo que Dios nos salve (no dé Dios}. Tanto en invierno como en verano. 8 — Estás equivocado (eso lo dices mal). En verano alli hace calor, incluso bochorno. En otoño [el tiempo es] seco y fresco. La primavera es breve, pero muy bonita. 9 — Pero en invierno, en enero, en febrero hace frío. ¿Será mejor no salir de casa? 10 — ¡Si todo eso son cuentos! Allí también viven humanos y nada mal, además. 11 — Pero alli la temperatura desciende bajo los cuarenta bajo cero (los fríos suelen ser debajo de cuarenta).

NOTAS preposicional e m aa p é en enero enero e (peepané rpespánb en febrero febrero e M ápm e en marzo Mapm marzo e a n pe n é en abril abril anpénb e Mée en mayo Maü mayo en junio junio e utóHe UiÓHb e uióne en julio julio UlÓJlb e áeaycme en agosto áeaycm agosto en septiembre ceHmABpb septiembre a cenm xS pé en octubre OKmndpb octubre b oKtnnñpé en noviembre HOfíSpb noviembre eH onépé a det
ypOK 44

2 6 3 f lB é c r ii wecTbflecáT Tpn (d v ie sti sh 'fsd isla t' tr¡)

1 2 — BbIBálOT, M HOfl CÓpOK, HO 3MMÓÍÍ T3M CyXÓPi B03flyx, HeT BéTpa. B03bMM TÓJlbKO Oflé rel="nofollow">Kfly noTennée, ocóSeHHo ógyBb. A, rnáBHoe, He 6ÓMcn. TaM JKHTb móxího ! (10)

NOTAS (10) Las palabras como nomennee (un poco más caliente), noxanodHée (un poco más frío), nonywue (un poco mejor), tienen el significado "un poco más ... \ Por ejemplo: CeeódHx noxonodHée, veiw wepá (Hoy hace un poco más frío que ayer). La expresión xcumb móxtho (se puede vivir) expresa un poco el fatalismo ruso, y también la clave de la supervivencia de este pueblo: por muy malas que sean las condiciones, se puede vivir (y no necesariamente mal). yriPAW HÉHMíl

HwTáiÍTe m nepesoflúTe:

1 Ha cy66ÓTy m Ha BocKpecéHbe a é fly 3a ropofl m

He 3HálO, HTO B3STb, K3K OfléTbCfl. - lio páflMO o6euj|áiiki Mopóa, ho He 6 óhch . Bo3bMií OfléíKfly norennée. 9\ He /jyiviato, mto 6 y fle i xój-io a h o . 2 TOBOPFIT, B MOCKBé 6bl BáiOT y>KáCHbie MOpÓ3bl. - fla CKá3KH Bcé áTOl XÓJIOflHO 6blBáeT B BHBapé, B cjDeBpa/ié

m

s fle n a S p é n p o x jiá flH o ,

ho

JKHTb

m ó )k h o .

norófla T e 6 e H páBM Tcn? - H j ik >6/i k >, K o rflá v\ c ^ x o , a 3HMá MHe He HpáBH Tca, ocó6eH H O

3 KaKáfi Tennó

4 K o rflá Tbi nió6MLUb o T flb ix á tb ? s h m ó íí , m néTOM, h o r iy n iu e , k o h ó h h o , o tflb ix á T b b rnó H e w b áBrycTe. b

HÓLueM r ó p o fle .

O T flb ix á T b

h

m o 6 r» ó B c e rflá w

flBécTu mecTbflecíT neríipe (dviesti shí'sdlsiat' chitTri) 264

12 — Sí, a veces desciende bajo los cuarenta, pero allí el aire es seco y no hay viento. Llévate ropa muy gruesa (más caliente), [yl sobre todo calzado. Lo más importante es que no tengas miedo. ¡Se puede vivir allí! Traducción: 1 Voy al campo (para) el sábado y (para) el domingo, y no sé qué llevarme (coger), cómo vestirme. - Por la radio han prometido heladas, pero no tengas miedo. Llévate (coge) ropa muy gruesa (más callente). No creo que haga frío. 2 Se dice que en Moscú suele hacer un trio terrible. - ¡Si todo eso son cuentos! Suele hacer frío en enero; en febrero y en diciembre hace fresco, pero se puede vivir. 3 ¿Qué tiempo te gusta? - Me gusta cuando hace calor y el tiempo es seco, pero no me gusta el invierno, sobre todo en nuestra ciudad. 4 ¿Cuándo te gusta descansar? - Siempre me gusta descansar, tanto en invierno como en verano, pero evidentemente es mejor descansar en junio y en agosto. BOCCTaHOBÚTé TeKGT: 1

Me gustarla que m e dieras algunos consejos (recibir de ti una pequeña consulta). - Por favor, haré lo que pueda para ayudarte (con lo que pueda te ayudaré). ........ 6 t i nonyHMTb................................. KOHcynbTáuwo. rio)K ányficTa,. . . Mory, i e M ...........

2

Voy a Rusia, pero no para un día, [y aunque] antes [ya] he estado allí, pero pasé allí como m áximo una sem ana y siem pre en otoño. - ¿Y vas por m ucho tiempo? ...

b

Poccmio H e ..........................páHbiue a .................. ho

wwn . . . MáKCMMyM.....................w a c e rflá ............ - M

........... Tbl.........? 3

Se dice q ue allí el tiem po es que Dios nos libre. - ¡Si todo eso son cuentos! Allí la gente no vive mal. T a i*................. i lio ró aa H e .............. ! - f l a ............scé

óto !

Tawi m óflu ............................

YpoK 44

26S flaécTM mecTbflecñT nsiTb (dvlestl shísdisiat’ piat') 4

¿Y e n o to ñ o h ie la en M o s c ú ? - A v e c e s h a y h e la d a s, p e ro g e n e ra lm e n te en s e p tie m b re y o c tu b re en M o scú el tie m p o e s fre s c o y se co . A ............M O pÓ 3bl............. B MOCKBé? “ ............. MOpÓ3bl 6biBátoT,

ho o 6¿ n h o b

.................. m

b

................B MocKBé

............... a ........ 5

P o n te (c o g e ) la ro p a m á s c a lie n te , s o b re to d o el c a lza d o , fu e ra h a ce frío . - N o te n g a s m ie d o , a m ig o , no te n g o m ie d o del frío . ............o f lé w f ly .................... ocó 6 6 h h o ............... Ha ynM qe ..............- H e ............. flp y r, a H e ........... MopÓ3a!

4yTb"HyTb dófibLue

Lea usted esta estrofa de un poema de Eldar Rlazhanov, autor de varias películas, entre ellas, "El romance cruel”. Esta canción suya se ha hecho muy popular en Rusia. nécHH o norófle y npupóflbi HeT nnoxoíí noróflti,

Káxtflaa norófla - 6naroflárb! flo^fflb jim, caer - nrodóe Bpéína rófla Háflo 6/iaroflápHO npnHHMárb Háflo SnaroflápHO npnHMMáTb Un poquito más

Canción sobre el tiempo La naturaleza no tiene mal tiempo Cada tiempo es una benodicción. La lluvia o la nieve en cualquier estación Hay que aceptar con agradecimiento, Hay que aceptar con agradecimiento.

flBécrn ujecTbflecÁT uiecTb (dviesti shlsdisiat' shest’) 266

1

-

xoTért

- y TeSft MÓneHbxyKi

A6Hb - 6bieán

tsm

- 46m - noMorj? 2 - éfly - Ha ofliÍH - TaM - OflHy Hepémo - ócaHbto - Haflórro -

éfleuib? 3 - roBopfrr - aafi Borl - cKá3Kii - wweyT Hennóxo 4 óceHbfo - SbieáioT - ? Mnorflá - ceHra6pé - omfiSpé - npoxnáflHQ cyxo 5 BosbMii - noTennée - ó6yab - xónoflHQ. - Gómcü - Soióob - I

Ya que hablamos del frío, ¿qué le parece dar una vuelta por Siberia? Durante muchísimos años, el nombre de Siberia era sinónimo del exilio y del frío. A pesar de estas siniestras connotaciones, esta vasta región, dura pero magnífica, atrae cada año un número elevado de rusos. ¿Aventureros? Antes, quizás, si; pero hoy en día las condiciones de vida en las ciudades siberianas no son diferentes de las de otras ciudades de Rusia (y durante la época soviética, por su importancia económica, podían ser incluso mejores). Me CuBúpu n/óduxueym, en Siberia también vive la gente, continúan diciendo los rusos. Fue en ei siglo 16, después de la victoria contra las hordas mongólicas, cuando Iván el Terrible se lanzó a la conquista de esta región con sus tropas cosacas. Los rusos llegaron hasta Alaska (que más tarde se venderla a los EE.UU.); y hasta hoy Siberia ejerce una atracción sobre los jóvenes con ganas de realizarse. Las inmensas riquezas de la región hacen pensar que “Siberia hará crecer la fuerza de Rusia”, como decía ya en el siglo 18 Mijail Lomonosov, poeta y científico de gran renombre. Segunda ola; lección 9

YpoK44

267 flBéCTM

wecTbfleciiT cewib (dviesti sh'ísdisiaf siem ')

c ó p o k

n ííT b iÉ í y p ó K

CoSámiü xóno fl (1) 1 — HaCTymím x ó n o fl” . H a

Tax

Ha3biBáewibiM

$ n n u ,a x mockbmmm

APl/ry: (2) (3) 2 — FlpócTo yflHB^TenbHo,

ksk

"coSáHMM ñ p yr

k p m m s it

xónoflHo!

NOTAS (1) El adjetivo co6á<-tuü proviene de la palabra coBáxa (perro). Se usa en expresiones como coSávaa nosóóa (un tiempo de perros), c o d é e n MU3Hb (una vida de perros), coffáwü xap á xm e p (un carácter de perros). Este adjetivo de “pertenencia” lleva un signo de palatalidad en todas sus formas, excepto el nominativo y acusativo del género masculino, (2) El verbo Hacm ynúnib (llegar, en sentido figurado) se emplea para estaciones, cambios de la naturaleza: Hacm ynún eévep (ha llegado el atardecer), nacm ynúnu npexpáCHbie óhu (han comenzado unos días maravillosos). (3) El caso preposicional en plural es muy fácil, ya que tiene tan sólo dos variantes: para las palabras acabadas en sonidos no palatales (duros), es -ax, y para las que acaban en sonidos palatales es -trx, A continuación le ofrecemos un cuadro, con ejemplos de todos los géneros: Preposicional plural Nominativo plural masculino masculino e sopodáx en las ciudades aopodá ciudades na cm onáx en las mesas cm onbi mesas e cnoeapáx en los diccionarios cnoeapú diccionarios Nominativo plural Preposicional plural femenino femenino Ha ynuupx en las calles yrntUbt calles 3&3émbi diarios e easémax en los diarios e mempáÓRX en los cuadernos m em pádu cuadernos Preposicional plural neutro Nominativo plural neutro e ókhsx en las ventanas om á ventanas e adáHUFX en los edificios adáHUF edificios

flBécTM LuectbflecáT BÓceMb (dviesti shísdisiat vo sim ; « o

LECCIÓN CUARENTA Y CINCO Usted comprenderá que el invierno tiene un papel muy importante en la vida de tos rusos, muchas veces es tema de conversación, o influye en sus programas. En esta lección nos han inspirado dos escritores c/e principios de este siglo, llia llf y Eugenio Pefrov: sus obras, por su irresistible ironía, gozan de gran popularidad en todos ios tiempos. Le recomendamos especialmente dos novelas suyas; "Las doce sillas" y “La ternera de oro”.

Un frfo de perros 1 — Ha llegado el llamado "frío de perros”. En las calles

los moscovitas [así] hablan entre ellos (gritan el uno al otro): 2 — |Es simplemente sorprendente el frió que hace (qué frío hace)! NOTAS En cuanto a las palabras extranjeras, éstas son Invariables (¡qué aliviol). Diremos, pues: » nioGnió kuhó (me gusta el cine tíos cines), n u ó y g k u h ó (voy al cine/ a los cines), o h 6bin a k u h ó (él ha estado en el cine/en los cines). El contexto aclara sí se trata de plural o singular, caso acusativo o preposicional...

ypotf 45

269 ABécTM wecTbflecjiT fléBBTb (dviesti shísdislat’ dievit')

3 — 4 to >«e i y r yflMBJíianbHoro? Biopó npomÓ30B coo6w|áeT, h t o npm uéji xo/ióflHbiíí BÓaflyx o

BápeHL|eaa MÓpn. (4) 4 — B ot cnaciíSo, hto o6bscHMnn, a a fl^n/iaji, hto k HaM nprnuan ropáMUíi apaBiífícKHíí BÓ 3,qyx, ki noóroMy crá n o xó/iOflHo. 5 — B ot bm cMeéTecb, a 3áBTpa 6^qeT eiu|S x o n o flH é e .(5) 6 — He MóweT áToro 6birb. - yBepáro Bac, hto o6a3áTe/ibHO S^fleT. 7 — M3BéCTHO, HTO BO BpéMil CMflbHblX M0pÓ30B TliÓflM HaHMHáHDT SecnpWHMHHO BpaTb. BpyT flán<e cáMbie nécTHbie m npaBfliÍMBbie nróflM. Wew xpénne Mopó3bi, TeM «pénne BpyT. (6) PRONUNCIACIÓN 3 Wmo jwe m ym ydueúm eribHoeo (qué hay aquí de sorprenderte): no olvide que la terminación -oso es un genitivo y se pronuncia com o -ava: udivltil'nava (con una d y una I mojadas) 4 Recuerde usted que si en una palabra compuesta se encuentran un prefijo acabado en consonante y la palabra base comienza con n, e, é, to, los dos elementos se separan por el signo de no-palatalidad i>: ebt o6bncnúnu (usted ha explicado): vi ab-isñlli 7 La m del adjetivo oécmnbiO (honesto) no se pronuncia: chiesnYy

NOTAS (4)

Hmo jffe 3decmb ydueúm enbHoao? (¿qué hay aquí de sorprendente?). Tenemos aqui un adjetivo en caso genitivo (partitivo, para m ás versados en lingüistica). Presenta la misma construcción otra expresión (con negación): 3decb aem Huoéso yduaúm am noso (no hay nada sorprendente aquí). En la primera linea 6 aparece otro genitivo, fíjese bien usted.

flBéc™ céMbflecáT (dvlesti slm'dlsiat’) 270

3 — ¿Q ue tie n e e s o de sorprendente (qué hay aquí de sorprendente)? El servicio meteorológico anuncia que ha llegado [una oleada de] aire frío desde el mar de Barentz. 4 — G ra d as por la explicación (que me lo haya explicado), pues yo p en sé que (a nosotros) había llegado un aire caliente de Arabia y por e so ha em pezado a hacer frió. 5 — Usted e stá bromeando, pero m añana hará m ás frío. 6 — Eso no puede ser. — Le aseguro de que si (le aseguro que obligatoriamente será). 7 — S e sab e que en los días de frío intenso la gente em pieza a mentir sin motivo. Mienten hasta las p ersonas m ás honradas y m ás leales. Cuanto m ás fuerte es el frío, m ás mienten.

NOTAS (5) A eáempa Sydern xonodnée (pero mañana hará más frío). Usted habrá descubierto, sin duda, que xom dnée es el comparativo del adverbio xónodho (frió). Con el mismo procedimiento obtendremos el comparativo de m erm ó: m ennée (caliente - más caliente), por ejemplo ympoM dtír/po mermó, a ceüoác cm áno m ennée (por la mañana hacía calor, pero ahora hace más calor aún). (6) El adjetivo cúrtbnbtü (fuerte) se aplica mucho a fenómenos de la naturaleza: cúnbHbiü eém ep (un viento fuerte), cúnbHbiO xónod (un frío riguroso), cúnbHbtü óoxób (una lluvia fuerte). Hay otra palabra para la misma noción, Kpenxuü, que vemos en la frase 4eiw rrpénwe Mopósw, meM Kpérme.epym (cuanto más fuerte es el frío, más mienten). Ya conocíamos la conjunción veiw, utilizada en comparaciones (lección 15); ahora le hemos enseñado una construcción muy frecuente, en la que muchas veces se usa el grado comparativo (que estudiaremos con detalle un poco más tarde): 4ew cúnbnee eém ep, mejw xonodnée fcuanto más fuerte es el viento, (tanto] más frío hace).

ypOK 45

271 flBécrw céMbflecür ofliíh (dvlestl sim’dislat' adin)

8 — HanpHMép, nenoBéK npiixóflWT b t ó c t m , AÓJiro

pa3fleBáeTCfl,

bxóamt

b

KóMHaTy n c

yfiOBÓübCTBMeM o&bBBnáeT: “naTbflecÁT flBa

no PeoMfópy’’. (7) 9 —■X03HHH, KOHéMHO, XÓMeT CKa3áTt>;

“ Mt O

B raKÓíí MOpÓ3 XÓflfllUb B rÓCTM? MOPÓ3 HáflO CHflétb flÓMa.” (8)

B

)Ke Tbl

TaKÓÍÍ

NOTAS (7) El verbo paacteeárntcr? (desvestirse, quitarse la ropa) se conjuga como su contrario oóeeámhcn (vestirse, lección 29); del mismo modo, exodúmb se conjuga como Ghixodúmh (lección 42). (8) El verbo c u d é m t (estar sentado) tiene unos empleos especiales. Por ejemplo, para decir "no hacer nada” tenemos que usar la expresión cudémb óec dena (estar sentado sin asunto). Cudémb Cea dénos es estar [ sentado] sin dinero, y estar o quedarse en casa, com o ya sabe usted, es cudémb dóMa. Este verbo, imperfectivo, pertenece al segundo tipo de conjugación (con -u-), pero en la primera persona singular

ynPA)KHÉHtW HuráíiTe u nepeeoflÚTe:

1

9\

páHbtue HMKonqá He SbiBáji

b

C uS iípw

m

A íw a n ,

Tam Bcerflá co6ámvi xónofl. B ot bw cMeéTecb, ho áTO n p á B fla . 2 Mropt>, npoCHiícb, n a y/THpe noróAa npócTo qyAécHaít. - Mto Tbi 3BOH¿iub b Taxyio paHb? B i e p á 6bino xótiO flH o, a cerÓAHP e m e xonoflHée. 9 \ He noéfly xaTárbCH Ha íiú x ta x . 3 B n e p á npMxóAMT b rócTM m oíí flp y r, p a 3 fle B á e rc H , bxóamt b KÓMHaiy h oSisflBBáeT: “H a ynnL\e cn6tipcKMíí hto

MOpó3,

cHer,

ho

Mbi éAeM 3 a

ro p o fl.

B io p ó

nporHÓ30B oS eL qáeT , mto B énepoM S ^ f le r r e n j i é e . ’’ 4 PyccK H e roBopár: “B siímhm m xó n o fl Káxcflwíí mójioa ".

flBéc™ céMbflecflT flBa (dvlesti sím’disiat' dva) 272

8 — Por ejemplo, uno va a casa de sus amigos (va de

huésped), tarda mucho tiempo en quitarse el abrigo (se desviste durante mucho tiempo), entra en !a habitación y anuncia con satisfacción: “Cincuenta y dos grados [bajo cero] según [la escala de] Réaumur.” 9 — El anfitrión, naturalmente, quiere decir; “¿Y cómo es que con este frío vas a casa de otros (como huésped)? En un frió así hay que quedarse en casa, (estar sentado en casa),” co n tin úa (vie ne la co n tin ua ció n )

NOTAS cambia la -5- por una -x~: n c u xyd ó M s (me quedo en casa), m u cudúuib, oh/ ohs cuñúm, m u cudúM, b u cudúm e, ohu

cudám. Practiquemos un poco con las expresiones de arriba: m u Hum sdé ne cuóúm 6 b3 déna (no quedamos nunca sin hacer nada), Oh He paSóm sem u cudúm dea dénes (él no trabaja y no tiene dinero), ohu sod cudénu e nvopbMé (estuvieron un año en la cércel).

Traducción: 1 Antes no había estado en Siberia y pensaba que allí siempre hacia un frío de perros. Ahora usted se está riendo, pero eso es verdad. 2 igor, despiértate, fuera hace un tiempo simplemente maravilloso. - ¿Por qué me llamas tan temprano? Ayer hizo frío, y hoy hace aún más frío. No iré a esquiar. 3 Ayer viene mi amigo a mi cesa, se quita el abrigo (se desviste), entra en la habitación y anuncia: “Fuera hace un frío siberiano, hay nieve, pero vamos al campo. El servicio meteorológico promete que por la noche hará más calor." 4 Los rusos dicen: “En el frío del invierno todo el mundo es joven”.

ypoK 45

273 flB é c ™ céM b fle cflT Tpn (d v ie s ti slm dlsiat' tri) B o ccT a H O B íÍT e

+

1

tckct:

Ha llegado el verano. En verano en nuestra ciudad [el tiempo es] seco y hasta muy caliente, pero en oto fío hace fresco. .............. néro. JléTOM............ ró p o a e ____w fláws a ......... npoxnáflHo.

2

No entiendo por qué vas de visita con un frío así. Hay que quedarse en casa. H n e ............ , noueMy

tw b

......... M opó3........... a ..........

H áflO ......................

3

Si tú bromeas, [eso] quiere decir que todo va bien. Paa T b i .......................... B c é ..............

4

Fuera hay muchísima gente, [eso] es simplemente sorprendente. Ha

MHÓro.......... npócTo

flBÓCTu cé M bfle cflT u sTbipe (d v ie s ti s lm 'd ís ia t' ch itírí) 2 7 4

Respuestas: 1 H a c ry n iín o -

b HámeM ró p o fle ~

cyxo - xépxo -

óceHbio -

2 - nOHMMálO ~ TSKÓfi - XÓflVtUJh, - rÓCTH ~ CHfléTb flÓMa. 3 - UI/TWWb, BHáMUT - x o p o iu ó 4 - ynwqax - n to flé ü - yflMBúrenbHo.

Usted ya conoce muchas palabras, y esperamos que cada día que pasamos juntos vaya a asimilar más y más. Es éste nuestro objetivo común, ¿no es así? Para descansar un poco, lea un texto sobre una de las fiestas más populares de los rusos, que celebran la última semana del carnaval, a finales de febrero: la Maslieñitsa (MacneHuqa, semana de la mantequilla).

Esta fiesta, ahora ya extendida en las ciudades también, es de origen campesino. Antes de comenzar la Cuaresma, los campesinos rusos se atiborraban de mantequilla y grasa (Macnenupa viene de iwacno, mantega). Hasta hoy día, para simbolizar la llegada del sol y de la primavera, se cocen blinis (crépes) muy grandes y dorados. Cada día tiene un nombre especial; el miércoles, por ejemplo, se llama naKOMKa (el o la gastrónomo). El domingo se quema una figura que simboliza el invierno; ha llegado la primavera.

Segunda ola: lección 10

275 flBécTM céMbflecsT naTb (dviesti slm ’d isia t' piat')

CÓPOK UiECTÓM yPÓK CoSáMMíí xónofl (npoflon«<éHM6)

1



Ho BMécTO ¿Toro oh Heo^flaHHo roeopiíT: “H to

bw , llá B e n «PéflopoBHH, ro p á 3 flo x o jio flH é e . fln é M 6 ú n o nmbflecáT n e rw p e , a ceiSnác, KOHé
2—

B 3 TO

BpéMfl npwxóflMT eii)é OfliÍH rocrrb. Ms

KO pwflópa o h p á flo cT H o k p m h iíit : "LLIecTbAecáT! Heao3Mó)KHo flb iw á T b , cOBepméHHO

HeBOSMÓXíHO!” (3) (4) PRONUNCIACIÓN La repetición es la madre de la ciencia: esta lección nos brinda una excelente oportunidad para repasar la pronunciación de tos números. 1 nnmbdecóm yem úpe (54): pit'dlsiat chitíri 2 wecm bdscnm (60): sh'fsdislat (la m no se pronuncia) NOTAS (1)

Bufécmo ámoeo (en lugar de eso). El pronombre im o se declina como los adjetivos de género masculino [inanimado) o neutro. Veamos los seis casos: nominativo l /mo émo? ¿Qué es eso? acusativo Í7 e ií* y ámo Veo esto, genitivo Siwécmo émoso en lugar de eso dativo í f páda ámoMy Estoy contenta con esto, instrumental doeórwa im uM Estoy satisfecha con esto. preposicional Mb¡ aoeopúM o6 Hablamos de eso. émoM

flBécTK ceMbflecHT m éen, (dviesti sim'disiat' shest') 276

LECCIÓN CUARENTA Y SEIS Aquí tiene usted la continuación del fragmento, que seguramente entenderá sin problemas. Fíjese, sobre todo, en el empleo de las partículas indefinidas: -mo, - HuÓydb.

Un frío de perros (continuación) 1 — Pero en lugar de esto dice, inesperadamente:

“iQué va, Pavel Fiodorovích, hace mucho más frío. De día hacía cincuenta y cuatro [bajo cero], y ahora, naturalmente, hace más frío.” 2 — Mientras tanto entra otro huésped. Desde el pasillo grita alegremente: “(Sesenta! No se puede respirar, es completamente imposible!” NOTAS (2) fínéM Súno nsmbdecámb nemúpe (de día hacía 54). Usted sabe que el verbo 6bimb se omite casi siempre en presente. En pasado y en futuro, en cambio, su presencia es obligatoria. Svepá ób'mo mermó, ceúwác mennée, a eáempe ídem xónodno (Ayer hizo calor, hoy hace más calor, pero mañana hará frío.). (3) a ámo spéMí? npuxádum etps odtíw sócrrib (mientras tanto entra otro huésped). En las narraciones es muy frecuente la combinación de un adverbio de tiempo con un verbo de movimiento (en lugar de s ámo epéiws podemos decir mosdá). Debemos señalar que socmb es un huésped no necesariamente invitado, puede ser un visitante; de ahí la expresión ne3eénsbiü socmb (un visitante no llamado, no deseado). (4) Repasemos los usos de la preposición ua + genitivo, que indica el origen. Osé a KÓMHame, a oh ebiuien U3 xóm -iam bi. (Ella está en la habitación, pero él ha salido de la habitación). É sa K p ifíú m ua Kopudópa (Eva grita de[sde] el pasillo).

y p o K 46

277 flBécTw céMbflecnT ceMb (dvlestl sim’dislat' siem')

3 — Bce Tpóe OTJIIÍHHO 3HálOT, HTO Ha 5?JlML\e He LuecTbflecáT, á TptífluaTb Tpw, h He no PeoMiópy, a no Uáribcmo. (5) 4 — Mro >ke, nycTb BpyT Ha 3,qopóBbe. Mó)KeT 6birb, mm ot áToro flénaeTca rennée. (6) (7)

5 — PaccKásbiBaroT pá3Hbie ucrópi™ o x o n o flá x M, KOHéHHO, KTÓ-HM6yflb BCnÓMHUT O CBOéM

fléflyLUKe. (8) 6 — O fléflyiuKax Bcerflá paccKáabiBaiOT htóH w S y flb M H T e p é c H o e

m

re p o iíH e c K o e .

7 — Bce OHIÍ 6ÚJ1M 3flOpÓBbllVW, CtónbHbfMM M H6

6oá/incb xónofla. (9) PRONUNCIACIÓN 3

m púdnam b m pu (33): trits a f tri (la ñ no se pronuncia)

NOTAS (5) Bce m póe (todos los tres), Tpóe, dede etc., son numerales colectivos que pueden emplearse sin sustantivo: B KóMHamy eotunú Sede o B K óm am y aoutnú dea uenoeéxa (en la habitación entraron dos personas). (6) nycm b epym (que mientan), ¡lycmb es una partícula que puede expresar tanto exhortación como permiso o una orden, y se usa, dependiendo del contexto, con el verbo en presente o en futuro: nycrnb npudém (que venga), La otra parte de la expresión, na sdopóebe! (a ia salud), ya le debe de sonar de la lección 17. No sólo se usa para brindis, sino también la decimos si alguien nos agradece una comida: Cnacuóo sa o6ad. - H a sdopóebe! (Gracias por la comida. - ¡Que aproveche!). (7) ¡Am om óm oso dénaem cft mennée (de/por eso se les hace más calor). El verbo dénam acn es la forma pronominal de dénam b (Pacer) y, como lo habrá notado usted, rige dativo: Om eátuux cnoa mho dénaem cft eecanée (sus palabras me hacen más alegre, es decir, me siento más alegre por sus palabras). (8) roeopám (dicen, hablan). Cuando no hay un sujeto concreto, usamos ia tercera persona plural de los verbos (como muchas veces también en castellano). Frente a la riqueza de expresión del español, en ruso existe sólo esta forma: sdecb eoeopém no-pyccxu (aquí se habla ruso). En esta frase

flBéc™ céMbaecflT BÓceMb (dviesti sim’disiat' voslm'J 278

3 — Los tres saben perfectamente que fuera no hace sesenta [bajo cero], sino treinta y tres, y no según [la escala de] Reaumur, sino según [la escala de] Celsius. 4 — Qué se le va a hacer (qué pues), que mientan a su gusto (a su salud). Puede ser que gracias a eso les parezca que hace más calor (a ellos de eso se hace más calor). 5 — Se cuentan varias historias sobre el frío(s) y, naturalmente, alguien se acuerda de su abuelo. 6 — Sobre los abuelos siempre se cuenta algo interesante y heroico. 7 — Todos ellos tenían muy buena salud (estaban sanos), eran fuertes y no tenían miedo al frío. NOTAS interesa más el indefinido -nuñydb, que, como ya sabemos, hace indefinido el pronombre al que se une. Es más, puede hacerlo muy poco preciso, pues tam bién significa “no importa....’1. Bci3bMúme ^mo-nuSydb nom ennée (póngase algo más caliente [cualquier cosa que le dé calor]). (9) Preste usted atención en el empleo del instrumental en los atributos ece ohú Súnu 3dopóebiMu, cúnbHbiMu (todos ellos tenían buena salud, eran fuertes). í í eép/o, vmo Hátm i dém u 6ydym cúnbH bim , KpacúebiMb u cyacmnú&btMu (creo que nuestros hijos serán fuertes, inteligentes, guapos y felices). El nominativo también es admisible (en realidad, los niños rusos aprenden primero el nominativo), pero lo culto y lo bonito es el uso del instrumental en estos casos. No se deje llevar por la solución más fácil y use el instrumental.

P acm a3bm am ~ ^ !

'ia tu u e ur-mmiu n J

279 flBécTM céMbflecfir fléBSTb (dviesti sim'dlsiat’ dievit')

8 — MráK, Mopó3, Mopó3! flá xe TpyflHO noBépMTb, mto ecTb rflé-TO cMacmwBbie Tennbie Kpaá, rfle, KaK cooCmáer 5 ropo npomó30B, Bceró miLUb flécqTb-nfltHáflqaTb rpáflycoB rníxe Hyná. (10) (11) PRONUNCIACIÓN 8

nflTHáflMSTb (15): pitnatsat’

NOTAS (10) Tpyóno noeépurrth (es difícil creer), noeépum h es el perfectivo de eepum b; usamos aquí el perfectivo porque se trata de un momento concreto. También empleamos asf otros verbos: Tpydno npeócm áeum h, nmo ade-m o GwpáujHbiü Mopó3 (es difícil imaginar [en este momento] que en alguna parte haga frío). La partícula invariable -mo también expresa indeterm inación, pero es más concreto que -HuSydb, pues siempre decimos Kmo-mo m eóé 3eonún (alguien te ha llamado - yo no sé quién, pero una persona concreta).

BoccraHOBMTe tbkct: 1

Pienso que mañana hará calor. Por la radio han dicho que, al contrario, hará bastante más frío.

3aBTpa, n flJÍMaio.......................fio páflwo ciíasáriH, .............. .. e y a e T .................................

2

¡Cómo m e gustaría (quiero) ir a regiones más cálidas donde no hace frío nuncal KaK n xo
fleécrn BóceMbflecflT (dviesti vosím'Oisit)

¿m i

8 — De todas formas, el frío es el frío. Hasta cuesta (es

difícil) creer que hay en alguna parte felices regiones cálidas, donde, según dice el servicio meteorológico, solamente hace diez o quince grados bajo cero (menos que cero). NOTAS (11) B ce só n u iu b décnm b apédycoe H ú xe n y itñ (sólo hace 10 grados bajo cero), flu u tb significa lo mismo que m ónhKo, sólo es más literario, Lo más normal es d e c ir ffé c u m b apédycoe MopÓ3a, M únyc ó é csm t (hace 10 grados bajo cero); n ftm b apédycoe mermé, im o c num b (hace cinco grados sobre cero) Hcmb apédycoe (cero grado). Pero en ei parte meteorológico puede o ir también ceaódHH na ynuu,e m ptiH áduam b apédycoe e b iu ie n y m (hoy hace 13 grados sobre cero), ceaódhm n a jínuqe m punádnam b apédycoe eiíwe n yn é (hoy hace 13 grados bajo cero). B úm e es el comparativo de e u có a u ü (alto) y h ú m , de h ú skliO (bajo, estrecho). Usted ya sabe muchas formas comparativas: las sistematizaremos pronto.

3

É l s ie m p re c u e n ta h is to ria s in te re s a n te s , p e ro e s d ifíc il c o m p ro b a r si d ic e la v e rd a d , O h a c e rflá .................... WHTepéchbie.............. h

nosepríTb,

4

o

..............

hto o h .............................

Cuando me acuerdo de mi abuelo, me entra un calor (en el co razó n ]., Sí, era un hombre cabal y bueno. K o rflá a ................... o .................. M H e ................................... f la ,

oh

óbin npeKpácHbifi w ............................. 5

Para mí, los hijos están ante todo. Ana —

f ló T H ....................... ...

ypoK 46

281 fleéoTM BóceMbfleCAT ofíiÍH (dviesfi voslm'disit’ adlfi) ynPA)KHÉHHfl HirráiÍTe

m

nepeBOflMTa:

1 Mto Bbi co6npáeiecb flénaTb BénepoM? - Ei^é He 3Háio. xoTén notíTií norynárb, ho Ha ynm;e CTpáLUHblM XÓJIOfl. npÓCTO HeB03MÓ)KH0 AblUJáTb. 2 TpyAHO noBépwTb, mto rfle-TO ecTb Tén/ibie xpari, rAe BcerAá Tennó, m HmcorAá He SbiBáeT CHéra. 3 Bbi He 3HáeTe, xarán 3áBTpa SyAeT noróAa? - no TeneBií3opy coo6mánn,

hto

3áBTpa 6^AeT Tennó:

weCTHáflAaTb rpáAycoB súme nyná. - Bceró Jirnub LuecTHáAUaTb rpáAycoB, a a Aywaa,

hto

6yAer

Tennée. 4 ripncá)KHBaíÍTecb, rAe eaM yAóSHO, vs paccKa)KiíTe MHe HTO-Hn6yAb MHTepécHoe.

Hyrh-HyTb 6óm>uje

Lea usted el estribillo de una canción que conocen todos los rusos; estas lineas le ayudarán a recordar la construcción con nycTb. riycTb Bcerflá nycTb Bcerflá riycTb Bcerflá flycTb Bcerflá

SyfleT cóxihue!

SyfleT hó6o! SyfleT wáMa! Syfly n!

¡Que siempre haya sol! |Que siempre haya cielo! ¡Que siempre viva mamá1 ¡Que siempre viva yol

Terminemos con un proverbio (notemos que el adjetivo va en instrumental): He poflwcb xpacMBoñ a pofl^cb CMacTjivÍBoii! No nazcas bella, nace feliz.

fleécTM BóceMbflecHT flB a (d v le s ti v o s im ’d is it1d va ) 2 8 2 R e s p u e s ta s 1 1 - byqeT Tennó - HaoSopóT - ropá3flO xonoflHée 2 - noéxarb, Ténnbie Kpaá - HMKorflá - 3 - paccKáabisaeT - wcTópMM - TpyflHO roeopwT npáefly 4 - BcnoMiiHáro - flé flyiu xe - flé n a e rca rennée -■ flóCpbiñ HenoBén 5 mshr - npésKqe BCeró,

Traducción1 1 ¿Qué piensa hacer usted esta noche? - Todavía no lo sé. Quería, dar un paseo, pero fuera hace un frío horrible. Simplemente es im posible respirar. 2 C uesta creer que hay en alguna parte regiones cálidas donde siempre hace calor y no hay nunca nieve. 3 ¿No sabe usted qué tiem po hará mañana? - P o r la tele han anunciado que mañana hará calor: dieciséis grados sobre cero. - ¡Sólo dieciséis grados! Yo pensé que haría más calor. 4 Tome usted asiento donde, quiera (donde le es confortable), y cuéntem e algo interesante.

El clim a frío del país hizo que las costum bres de s u s habitantes fueran tanto m ás cálidas. M uchas ve ce s los rusos van de v isita sin avisar, p o r k> q u e e xiste n expresiones com o aa6e>KáTb 3a m H y rK y (pasar co rrie n d o por un m in u to ) o 3aMTiH 3a o ro n e s (p a s a r inesperadam ente, literalm ente p o r ve r la lucecita). Esta últim a expresión se explica por la antigua costum bre de poner una lam parita en la ventana sí se adm itían visitas (pensem os que en m uchos países, si una m ujer a ce p ta la serenata que le dan, tam bién pone una vela en la ventana - aunque eso todavía no e q uivale a una Invitación). Si le invita un am igo a un té, encontrará la m esa llena de tapas para picar con el té, Y m uch a s veces, si la invitación no es para una fiesta fam iliar, el invitado hace bien en llevar alguna bebida (npuxofirtTb co cboiíim "venir con lo propio"),

Segunda ola: lección 11

Ypox 46

283 flBécTM BÓceMbflecHT Tpn (dvisst vosim’disit' tri)

CÓPOK CEAbM Ó fi yPÓK H H e p a 3 A y M b iB a iÍT e !

1 — nocnyLuatí, TáHfi, a aaBHÓ xcuán cnpowTb T e 6 á , y Bac e c n > c o 6 á K a ? (1) 2 — KoHéHHo, f lá w e flB e - M á /ie n b K a a Sénafl SonÓ HKa

n

o rp ó M H b ifí

3HálO, KaKÓÍÍ OH 3 —

fléno

néc,

B TOM, HTO MOÍÍ CblH

co6áK y, ho y KÓLUKH, (2 )

n p á B fla ,

fl

He

nopóflb!.

Hac

npócxT

H M Korflá

«ynrtT b eWltf

He 6bmo

flá tx e

4 — Tócnoflw! He Háflo paafl^MbiBaTb. Kohó^ ho

«e, noKynáiíTe. 9\ CMMTáto, flnft MánbHMKa óto npócTO

H e o S x o fliíM o , (3 ) (4 )

NOTAS (1) n o cn fu ta ü (escucha un poco) es utilizado entre amigos; el tratamiento formal sería nocnyLuaüme Fíjese también en la construcción a xom én cnpocúm b (y) m e6á (quería preguntarte), que se usa indiferentemente con o sin preposición. (2) He Qbino, como ya sabe usted, es la negación de ía existencia de algo, y por eso el sustantivo “negado’Va en genitivo. Veamos el paralelismo con el presente: Y nao asm co6ém (no tenemos perro - presente! y Hac hb 6bino kóluku (no teníamos gatofs] - pasado! (3) íócnodu es más frecuente que Sdwre moü, pero los dos significan lo mismo: Dios mío. Esperemos que usted no exclame así cuando le hayamos explicado algunos usos de las formas perfectivas e imperfectivas de los verbos rusos. Vamos a ver: usted ya conoce el verbo óyiwarnt (pensar); pa3d¡?Mbieamb, un verbo imperfectivo formado a base de “pensar” posee un detalle más de significado; “pensar, reflexionar largamente antes de tomar una decisión". Ejemplo; H dyMaio, Kydá noümú eéaepoM (estoy pensando a dónde ir esta noche), oh cudán u dómo pa3ófoibiean, Kydá noümú eéaepOM (él estaba sentado y estuvo pensando largamente a dónde Ir esta noche). Detrás de hb nada (no hace falta, no hay que) se emplean verbos Imperfectivos, puesto que negamos

fleécTw BóceMbflecsiT ueTúpe (dvlesti vosim'disit' chitíri) 284

LECCIÓN CUARENTA Y SIETE En e sta le c c ió n va m o s a re p a s a r la s m a n e ra s de d a r una o p in ió n , d e a rg u m e n ta r, y, d e p a s o , p ra c tic a re m o s a lg u n o s a sp e cto s g ra m a tica le s. E l te m a es re a lm e n te in te re s a n te : lo s a n im a le s dom ésticos.

¡No os lo penséis dos veces (ni os pongáis a pensar)! 1 — Escucha, Tania, hace tiempo que quería

preguntarte: ¿tenéis perro? 2 — Naturalmente, incluso dos - un pequeño pequinés y un perro enorme, [aunque] es verdad que no sé de qué raza es, 3 — El caso es que (está en que) mí hijo pide que le compremos un perro (pide comprarle un perro), pero nosotros nunca hemos tenido ni un gato. 4 — ¡Por Dios! No hay que pensárselo [dos veces]. Naturalmente comprád[selo]. Yo considero que para un chico eso es simplemente Indispensable. NOTAS una acción en sí, sin referencia alguna al posible resultado o al tiempo; por eso tenemos He nado paedyMbieamb (no hay que pensárjsejlo); hb nado CMompémb émom (punbM (no hay que ir a ver esa película); ne Hado noKynámh ámy múay (no hay que oomprar este libro). Nos preguntara usted por qué tenemos, entonces, un verbo imperfectivo en la frase KoHéwo xe , noKynaOme (Naturalmente, comprad[$elo]). Lo que quiere expresar el hablante es que nos anima a comprar algo, nos "exhorta" a la acción, pero no nos lo manda. También usamos esta forma cuando permitimos que nuestro interlocutor haga una cosa que le gustarla hacer: M ómho orriKpbimb okhó? - O/mpweáOme! (¿Se puede abrir la ventana? - Sí, ábrala), T u xomén Kynúmb co6étHW
285 flBéc™ BÓceMbAecm n«Tb (dvlesti vosiin'disit' piat')

5 — Ho 3to niíiUHMe 3a6ÓTbi. 3a co6áKOfi Háflo yxá rel="nofollow">KMBaTb, HaKOHéL\, r y r tó T b BÓBpewn. (5)

6 — 3 to >Ke npeKpáCHo! nóMHmiJb, KaKáa a Sbiná ABa rófla Haaáfl? XMypaa, BéMHO ycránaa. A, renépb... C ceMií flo BOCbMií a ryjiáio c moiímm coSáxaMM b nápKe. BéqepoM c ABBflTií ao A e cnrií - to >Ke cáMoe, m Hy'BCTByto ce6$ npeKpácHO. (6)

7 — Ho moh >KeHá TaK / hóSiit nopÁAOK, a coSáxa b

AóMe?...

NOTAS (5) 3a6óm hi son preocupaciones, problemas graves. Para pequeñas molestias, se usa la palabra xnonom bi (siempre en plural). La palabra npodnéMa (ojo, de género femenino) se utiliza en un sentido más figurado, por ejemplo SKOHOMÚ^ecKue npoñnéMbi (problemas económicos), (6) /ís a sóda HS3ád (hace dos años). Esta expresión le debe de sonar de- la lección 27; aprovechemos la oportunidad para hablar de la expresión del tiempo. 6bin e M octteé dea aóda waaáci (estuve en Moscú hace dos años: acusativo* Haaéd); 4Ópe.s m p ti nedénu a é d y e M ocuey (dentro de tres semanas voy a Moscú: vepes+acusativo); oh x u n e Kúeee nem bipe aóda (vivió en Kiev cuatro años: acusativo solo para expresar duración). En los ejemplos anteriores usamos el acusativo, pero a veces también tenemos que emplear el genitivo. Por ejemplo, para decir “Yo como de una a dos”, usted deberá usar la frase oSédam c váca do deyx. Las dos preposiciones, c y do, exigen aquí genitivo. Asimismo, de tres a cuatro: c m péx do vemwpex; de cinco a seis: c m m ú do tuecm ú. Notemos, en cambio, que la preposición c, seguida del caso instrumental, expresa “acompañamiento” : % aynáto c m o ú m u codáxaMU a nápxe (paseo con mis perros en el parque): SJ ud $ c dpy3bÓMU a kuhó (voy al cine con [mis] amigos).

flBéc™ BóceMbflecHT Luscit (dviesti vosim'disít' shest1) 286

:S ® %

5 — Pero ©so da (son) más trabajo (preocupaciones superfluas). Hay que cuidar del perro, en fin, sacarlo a pasear regularmente (pasear a tiempo). 6 — ¡Si eso es maravilloso! ¿Recuerdas cómo estaba yo hace un año? Huraña, eternamente cansada. Ahora, en cambio... (Por la mañana] De siete a ocho paseo con mis perros por el parque. Por la noche, de nueve a diez, lo mismo, y me siento perfectamente. 7 _ pero a m¡ mujer le gusta tanto el orden, y ¿un perro en casa?...

ypcw 47

287 flBécTM BóceMbflecsT ceMb (dviesti vosim’disit’ siem ’)

8— A

m to

co6áKa? CoSáKa,

sto

MiAnoe, AÓSpoe

íKMBÓTHoe. fl/in pe6éHKa n p ó d o Heo6xofliÍMa coSána, HTÓ6bi oh 6bin AóSpbiM v¡ xopóuunrvi

He/IOBéKOM. (7) 9 — Bcé! Tbi MeHÁ ySefliíma, 3áBTpa Mbi éfleM 3a co6áKoíí, T6M 6ónee, hto ctiH y népe3 níiTb AHeíí 6yqer flécHtb ner. (8) NOTAS (7)

..M m óóbi oh 6bin xopóuitiM venoeéKOM (para que sea una persona buena). Como en la lección anterior (nota 9), se utiliza el caso instrumental, pues el adjetivo expresa un estado, un rasgo característico. En fem enino serta: OHa Sbiná xopótm eü n o d p fe o ü (era una buena am iga). Pero esta oración nos enseña algo más, una construcción sintáctica sencillísim a y m uy útil: w ió 6 m + pasado. Cuando en español decim os, por ejemplo, “quiaro que te vayas", detrás de que te n em o s que ¡utilizar un m odo especial, el subjuntivo. P odem os decir tam bién "quería que te fueras": en este caso usam os un pasado del modo subjuntivo. En las oraciones de fin a lid a d ta m b ié n usam os el su b ju n tivo , pero con la preposición-conjunción “para”. Pues bien, para expresar lo m ism o en ruso, en todos los tiem pos, podem os y debem os recurrir a la construcción de arriba: vmó6t>(+ pasado. No necesitam os aprender otras conjugaciones, ni tenem os que pensar en distintos tiempos: basta con colocar una coma (una pausa en el habla), la conjunción y el pasado del verbo en cuestión (eso si, acordado con el sujeto en género y número). Pero basta la teoría: veam os las frases anteriores con sus respectivas traducciones. quiero que te vavas R xovj?, Hmódbi m u vuién / vuiná (hom bre / mujer) q u e ria q u e te fueras R xom éna, vrnd fo ; mbt vuién / vtuná (hom bre / mujer) lo digo para que te vavas R soeopió, um óñbi m bi vu ié n / vuiná (hom bre / mujer) lo dije para que te fueras R cxasána, nmóOhi m u vu ié n / vu in á (hom bre / mujer)

ABécTn BáceubaecnT aóceMb {dviesti vosim'disit' vosim ) 288

8 — ¿Y qué pasa con un perro (y qué perro)? El perro es un animal amable y bueno. Para un niño es simplemente indispensable [tener] un perro, para que sea una persona buena y honesta. 9 — Basta (Todo). Me has convencido, mañana vamos a buscar un perro, tanto más que [mi] hijo dentro de cinco días cumplirá diez años. NOTAS

¿A que es muy fácil? Detrás de la conjunción vmófíw siempre encontramos o bien un pasado, o un infinitivo, y estas oraciones - las que vienen introducidas por la conjunción vmoób; - pueden expresar un deseo, una orden, una finalidad, una interdicción, una eventualidad. El ruso, a gran placer nuestro, y a diferencia de otras lenguas, se las arregla con muy pocas formas. ¡Usted ha elegido muy bien! (8) M bi éSeiw 3a coSáKOÜ (vamos a buscar un perro). La preposición 3a + instrumental expresa aquí "en busca de", “[a] por", u&$ e M azas úh aa xnéÚOM u sa eodótí (Voy a la tienda por pan y por agua); M bt noéxanu Ha p ú h o k 3a (ppyKtnaMu (Fuimos al mercado por frutas). Recuerde usted la expresión conocida en la lección 43 r 3aédy 38 m oóóü (pasaré a buscarte/recogerte). La expresión men 6ónee, vmo ... (tanto más que) se usa cuando se quiere ponderar una causa, como en el ejemplo de arriba. BoccTaHOBiÍTe Tener 1

Dentro de una semana mi hijo cumplirá doce años. Pienso regalarle un perro. ......................... C á lH y...........flB 6 H á flU a T b ........................................

eMy coóáKy,

2 No hay que pensárselo. Para él eso es simplemente indispensable. He.......................fln n ___ aro npócro.................

yp o K 47

289

abócth

BÓceMbflecsiT fléBfiTb (dvlesti vosim'disit' dievrt’)

3 No me has convencido. - Cada mañana paseo con mi perro y me siento perfectamente. T bi___H e........... - ...............a ryníic c ............. h

........................... npeupácHo.

4 Nunca he tenido gato[s], - Es una gran pena, (éste) es un animal muy amable. y M e H á ..............He . . . . kóluku. - ........................ á ra óneHb

5 ¿Por qué eres tan huraño? - Simplemente estoy cansado, he trabajado desde las nueve de la mañana hasta las diez de la noche. rioHeMy T b i....................... ? - F n p ó d o .........., p a ñ óian c ..................... flo fle c a rá .............

ynP/UKHÉHMH MHTáiíTe m nepeeOfliÍTe: 1

y B ac e c rb c o 6 á « a ? - KoHéHHo,

llp á B f í a , >KeHá

h

m

H e o flH á , a flB e .

p 6 0 / i b w e m o6m ó KÓ w eK , ho

flé T M n p ó c T o

nOHUMáHD,

3a

B Ó B p ervm ,

flá w e

hg

m to

{¡é n a rb ,

M ó r y r íKMTb 6 e 3 c o S á K w . 2 H

co E iá K O íí K o r f lá

H á flO Ha

y x á íK U B a r b , ^ p h l is

ry n á T

jK á p K O

x ó n o f lH o , a HeT B c e r f lá B p é M e H U . - H o

hto

C b m y 6 y fle T o flM H H a flL ia T b n e T , m

oh

O flH H

npeK pácH o!

n o f lá p o K :

co6áK y.

-

M

h j im

f lá n a T b ?

xó n e T TónbKo He

p a 3 fly M b tB a íÍT e , n o K y n á íÍT e . 3 B b i M eH á y e e / j á m i , 3áBTpa

M bi

é f le M

C 0 6 áH K y Mflkl KÓLUKy.

b

3 o o -M a ra 3 i? m

v\

nonynáeM

flBécrw fleBSHÓCTo (dviesti divinosta) 290 T ra d u c c ió n : 1 ¿Tienen ustedes perro[s]? - Naturalmente, y no uno, sino dos. En realidad a mi me gustan más los gatos (es verdad, yo quiero más los gatos), pero qué hacer, mi mujer y mis hijos simplemente no pueden vivir sin perro. 2 Comprendo que hay que cuidar de un perro, [hay que] sacarlo a pasear regularmente, incluso cuando fuera hace mucho calor o frío, y uno no siempre tiene tiempo. - ¿Pero qué hacer? Mi hijo cumplirá once años, y quiere un solo regalo: un perro. - IMuy bien! No se lo piense dos veces, oómpre[selo], 3 Usted me ha convencido, mañana vamos [a Ir] a una tienda de animales y compramos un perro o un gato.

R e s p u e s ta s : 1 Hépe3 Hepénio - eyfleT - neT. flyMato no,qapúTb - 2 - Máflo pa 3flyMbiBaTb - neró - HeoóxofléMO 3 - MeHá - yóeaún. fio yrpáM coSáKoá - nyBCTByto ceóá - 4 - HWKorqá - 6Cmo ÓueHb xtanb Mánce jXHBÓTHoe 5 - Taitóñ XMypHbiPi? - ycTán - fleesTÚ yTpá aénepa.

S e g u n d a ola: le c c ió n 12

y p o K 47

291 flBécrw flSBHHÓflCTo ofliÍH (dvíesti divlnosta adífi)

CÓPOK BOCbMÓÍÍ yPÓK /lio flo é fl

m npiiHMécca iíjih bcg

1

B ot KaK áro 6¿mo: (1) npnHL(écca 6bmá npeKpácHafi, ílo ró fla 6bmá YjKácHan. (2)

2

flh fé M

HaoSopÓT

Bo BTOpÓM 4ac^ 3a6nyfliíjiacb npnHL(écca B Jiecy. (3) (4) NOTAS (1) La expresión Kb k émo 6úno? (¿cómo eso fue?) equivale a KaK émo npouaoutnó? (¿cómo pasó eso?). Si usted quiere despertar la curiosidad de un amigo por lo sucedido, comience diciendo Bom, k bk émo 6hmo... (2) flosóda Sbtná yxácuan (el tiempo era horrible). Se habrá sorprendido ai ver que este adjetivo no va en instrumental, pero ya sabe, no hay regla que no pueda ser infringida. El uso del instrumental es señal de un habla culta, por lo que insistimos en que usted debe decir así: Hosóda 6biná yxácnoQ, (3) Usted ya sabe decir: “ llegaré a las dos1’ - * npuédy e dea vaca, y también “llegaré sobre las dos’1- a npueóy yaca e dea. Ahora ha descubierto otra forma: eo smopoM nacy, “en la segunda hora", es decir, a ia una pasada (generalmente antes de la una y media). Veamos algunas respuestas posibles a la pregunta Koadé émo étimo ? 12:10 e népeoM nacy en la primera hora (después de mediodía) 13:15 eo emopÓM n a c f en la segunda hora (a la una pasada) 14:20 e mpémbeM oacy en la tercera hora (pasadas las dos) 15:25 e nemeepmoM n a tf en la cuarta hora (pasadas las tres) O h npudém póeno e utecrrtb, a oná népes MUHym rmmHédqamb, mo ecmb e cedbMÓM vacy (Él llegará a las seis en punto, y ella, unos quince minutos más tarde, es decir, a las seis pasadas).

flBécTM fleBRHÓCTO asa (dvíesti divinosta dva) 292

LECCIÓN CUARENTA Y OCHO Esta lección pretende distraerle un poco. Hasta ahora hemos visto temas m á s o menos serios, estrechamente relacionados con las situaciones reates de cada día - hoy le vamos a llevar a! mundo de lo irreal. Deje que le encantemos con esta historia (o con su “revés’), que comprenderá sin dificultades. Sólo te pedímos que preste a rtención a los adjetivos y a los verbos de movimiento, que tienen un papel clave en el cuento. Las notas al pie, esta vez, figurarán después del texto.

El ogro y la princesa o todo al revés 1

2

He aquí cómo pasó eso (eso fue): La princesa era Muy bella, El tiempo era Horrible. Durante el día Después de la una (en la segunda hora) Se perdió la princesa En el bosque.

NOTAS (4) Los verbos 3aSjiydúnibCft y nomepámbcs vienen a significar lo mismo: perderse. Pero mientras el primero se aplica a personas conscientes de lo que hacen (principalmente, adultos), el segundo se usa con objetos o, a veces, con niños. 3a6nydúnacb npuHuécca; dému 3a6rtydúnucb enecy (se perdió la princesa, se perdieron los niños en el bosque [empezaron a ir, pero no supieron volver, una acción consciente]) (riomepáncft moü

cnoeápb, mu He 3náewb, eóe oh? MánbHUK nomepáncn e MasaatíHe. (Se ha perdido mi diccionario, ¿no sabes dónde está? El niño se perdió en el almacén [sujetos pasivos, no han hecho nada, simplemente no se los encuentra]), Preste usted atención a la terminación Insólita del caso preposicional en función de locativo: e necjj (en el bosque). Hay algunas palabras que tienen un locativo especial, acabado en -y: sin Ir más lejos, la palabra vac, como hemos visto unas lineas más arriba. Pertenecen a este grupo reducido: enes (nieve), caá (jardín}. M u uapéeu e cady na cwesy (jugamos en el jardín en la nieve). Observe usted que estas palabras tienen una raíz de una sola silaba.

ypox 48

2 9 3 fleécTM fle B B H ó c ro TpM (d v ie s ti d iv in o s ta tri)

3

C

m ótpm t:

nonáH K a

ripeupácHafl, Ha nonáHKe - 3eMnáHKa YjKácHafl. 4 A b 3eMnáHKe - jikdaoéfl (5) — 3axOflH-Ka (6) Ha o6éfl! 5 O h xsaTáeT hojk,

6

Aéno siCHoe. (7) BflpyryBMflen, xanás ... (8) ripeupácHafl!

7 8

Jliofloéfly cpásy eran o Xyflo. (9) -yxofli^, rOBopwT, - (10)

OTCioflá. 9

AnneTiíT, - rOBopviT, y>KácHbltí.

NOTAS (5) La palabra niodoéd (ogro) está formado de módu (gente) y ecmb (comer). El que come a la gente. (6) El verbo de movimiento 3axodúmb (entrar de paso) está en estrecha relación cori axodúmb (entrar), npuxodúmb (llegar). Usamos el verbo con el prefijo 3a- cuando Invitamos a alguien a nuestra casa, o le invitamos a entrar. Kaxxopou/ó, nmo efe/ npuuinú! 3axodúme, noxanyücmal (¡Qué bien que hayan llegado! Entren, por favor.) 3axodú k hsm Ha vaü, xosdá Úydem y medñ apérn. (Ven a vernos (a tomar un té en nuestra casa) cuando tengas tiempo.). La partícula -xa se añade al imperativo para reforzarlo, para insistir en él. Pero ojo: es familiar, no lo use sino con amigos Intimos. 3axodú-Ka (Venga, entra ya). (7) fléno úcHoe (el asunto está claro) significa lo mismo que ace Acho (todo está claro), pero con un toque de ironía: Oh mó6um ee, déno ¿CHoe (él la quiere, está clarísimo = no lo puede disimular). (8) Bdpye yeúden, Kaxáa oná npexpácHaa (De repente vio qué bonita era ella). Detrás de la palabra edpys se usan verbos perfectivos, dado que se trata de un momento concreto, preciso (en español tampoco decimos "de repente vela”).

flBécTH fle B íiH ó c r o u e tb ip e (d v ie s ti d iv in o s ta c h ifiri) 2 9 4

3

Ella mira: el prado Es muy bonito (bello) En el prado [hay] una choza Horrible. 4 Y en la choza, un ogro — Venga, entra Para la comida / a comer. 5 Él toma un cuchillo, La cosa está clara. 6 De repente, vio qué... ¡Bella era! 7 En seguida, el ogro se sintió Mal. 8 “Vete - dice De aquí.” 9 [MI] apetito - dice Es terrible.

NOTAS Observemos el contraste entre estas dos oraciones: a) í? ecesdá eúdena, xaxóü oh óóSpbiü mnodóü nenoeex, Yo siempre veía que él era un buen joven. b) Oh eópys yeúden, xaxáa nydécHaa déeyoiKa. Él de repente vio qué maravillosa chica era ella. (9) Xydo (malo) es sinónimo de nnóxo, pero es más expresivo: Mhb xfdo, y M6Há yxácHo Sonúm sosioeá (me siento fatal: tengo un dolor de cabeza terrible). Curiosamente, el adjetivo xydóü significa “delgado”, '‘flaco". El verbo cmamt,, como ya sabemos (lección 45, nota 5) índica cambio de estado: Om xapú eu cmáno xydo (ella se sintió mal [se mareó] por el calor). (10) Aproveche usted esta lección para asimilar los imperativos de algunos verbos de movimiento (que siguen, en realidad, dos patrones). El de los verbos imperfectivos es: prefijo + xoctó, xodúme, y el de los perfectivos, prefijo + (ü) du, (ü) Sume. 3axodúmb/3aümú (entrar de paso): saxoóú, 3axodúme/ 3aüdú, 3aüdúme yxodúmb/yümú (salir, irse) yxodú, yxodúme/yüdú, yüdúme El imperativo perfectivo es muy categórico, equivale a una orden: se prefiere, en todo caso, la forma imperfectiva. ypoK 48

295 flBécTM flSBfiHÓCTo nflTb (dvlesfl divinosta píaf)

10

CniílUiKOM BWA. - rOBOpi?IT, -

11

M noLuná noTMXóHbKy npMHLiécca,

12

Bot KaKáa neréHfla yjKáCHas! Bot Kaxáa npwHLjécca npeKpácHaa! A mó)kgt 6biTb, 6bmo Bcé Hao6opóT???

r ip e K p á c H b m .”

rip^MO k sáMKy BbiLuna na néca. (11)

13 NOTAS (11)

M n o L u n á nomuxÓHbKy apuapécca (y la p rin c e s a s e fu® s u a v e m e n te ). E l v e rb o noüm ú (no+udm ú) puede s ig n ifica r, c o m o a q u i, e l ¡ p c io d e u n a a c c ió n , p e ro la m a y o ría d e la s v e c e s e q u iv a le a yüm ú, “ ir (se)". Eso nem ÓÓMa, oh nouiS n e kuhó (é l no e stá en ca sa, ha id o al cine ). El p re fijo e « in d lc a un m o v im ie n to de un e s p a c io c e rra d o h a c ia fu e ra : O h s ú m e n m dóiwa u n o u té n hs paS óm y (é l s a lió d e la casa y s e fu e a l tra b a jo ; M bi uin u no y a m ü jfn u q e u edpys ebtw nu na So/ibLuyio n n ó u ta d t, (íb a m o s p o r u n a ca lle e s tre c h a y d e re p e n te s a lim o s flle g a m o s a u n a p la z a g ra n d e ).

BoccraHoeiÍTe t ©kctc

1

E n v e ra n o e s tu v e e n S ib e ría (en fem enino) - C u é n ta m e , p o r fa v o r, c ó m o p a s ó e s o . ......... a . . . .

2

b

..............- ..................MHe, n o w á n yñcT a, . . .

V e n a m i c a s a e s ta ta rd e . - D e a c u e rd o , iré. - Pero ¿ c u á n d o ? - D e s p u é s d e las cin co . BéqepOM. - X o p o in ó ............- A K o rflá? B

óto

flBécTM fleBflHÓcro luecrb (dviesti divinosta shest ) 296

10

Eres demasiado bella (demasiado [tu] apariencia, dice, es bella). Y salió suavemente (silenciosamente) La princesa Fue del bosque directamente al castillo (directamente al castillo salió del bosque). [Qué leyenda tan horrible! ¡Qué princesa tan bella! ¿O quizás todo fue al revés (Pero puede ser, fue todo al revés)?

11

12 13

(Lo contrario figura ai final de esta lección)

3

¿Qué ha pasado? ¿Por qué habéis llegado -tarde? Imaginaos, por la mañana hemos dado un paseo y nos hemos perdido. M ro............. ? flOHeMÍ Bbi............. ? - .................. __ ! Ytpom Mbi rynánn n ...................

4

¡T ie ne u ste d m u y b u e n a s p e c to !

-

D escansé

en e l

m ar

(en fem enino). Y ........................... BHfl! 5

...............H a ...........

C om ienza a hacer frió , ponte una cazadora que dé calor, - Gracias, [pero] yo tengo calor.

___xóno/iHO,..........Ténnyto..........- CnactíSo, ..,

Respuestas: 1 fléTOM - 6bmá - GuSiípn. - Paccnawé mhs

-

npufly -

ujecTQM nací 3 -

ksk

- 6bm o 2 3 a x o flá no

cnyMénocb -

onosflánn?

4 - sac npeKpácHbiü - MÓpe S Gráno - HafléHb - nípTKy - MHe Tennó.

npeqcTáabTe ce6é - saSjiyaúnucb

oTflbixána

ypOK 48

297 flBécTH aSBAHÓCTo ceMt. (dvlesti divinosta siem') ynPA)KHÉHMíl Como se lo hemos prometido, aquí tiene usted eí texto Bcé HaoSopóT (Todo al revés), que ya tendrá que entender sin dificultades. Bcé Hao6opoT npMHL(ócca 6biná yw ácH aa!

no ró fla 6bmá rip e K p á c H a H !

flHéM BO BTOpÓM

3a6jiyfliíi/iacb npwHqécca B necy! Cmótput: noriHHKa yw ácH aa.

Ha nonáHKe - 3ewináHKa flpeKpácHan. A b 3 6 M n á n K e - m o f lo é f l. 3axoflít-Ka Ha oSéfl! Oh xBaTáeT ho>r, f l é / i o Á cH o e.

Bflpyryaáfleíi, nanán ... yxíáCHaal ílio flo é fly cpá3y erario

Xíflo! - yxoflií, - roaopiÍT, ~ OTctófla!

AnneTMT, - roBopiíiT, -

npeKpácHbiñ. CníiUJKOM BMfl, - TOBOPIÍT, -

ywáCHblíí! 1A nouujiá noTuxÓHbKy npMHqécca, npítMO k 3áMKy Bb'iiuna M3 néca. B o t K axáB n e r é H p a n p e K p á c H a n !

B ot KaKán n p M H p é c c a ywácHan!

flBécTH fleBíiHócTO BóceMb (d v le s ti d iv in o s ta v o s im ’) 2 9 8 T o d o a l re v é s La princesa era ¡Horrible! El tiem po era M uy bonito. D urante el día D espués d e la una Se perdió la princesa En el bosque. Ella mira: el prado Es horrible. En el prado [hay] una choza Muy bella. Y en la choza, un ogro - Venga, entra Para la com ida i a comer. Toma el cuchillo, La cosa está clara. De repente, vio qué... ¡H orrible e ra ella! En seguida, el ogro se sintió Mal, “Vete - dice De aquí." [M i] apetito - d ice Es m uy bueno. (P ero) eres dem asiado horrible (dem asiado [fu] apariencia, dice, es horrible) Y salló suavem ente (silenciosam ente) La princesa fue del bosque directam ente al castillo (directam ente al castillo salló del bosque). ¡Qué leyenda ta n bellal ¡Q ué princesa tan horrible!

ypoK 48

299 ABécTi'i fleBHHÓCTo flÓBnTb (d vie sti d ív in o s ta d ie v it’)

¿Quiere usted saber algo más de los cuentos? En Rusia, los cuentos tienen un lugar preferencial en la educación de los niños. Fue escuchando los cuentos de su nodriza Arina (en ruso: náHa) como aprendió Pushkin la lengua rusa. Los héroes principales de los cuentos rusos son: Ivanushka el Tonto (MeáHyuiKa-dypa vó/c), de quien se ríe todo el mundo, pero que siempre acaba casándose con la Infanta. Casi todas las figuras femeninas rusas son bellas e inteligentes, excepto la malvada bruja Baba-Yaga. A * * * * * * * * * * * * * * * * * * -* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

C Ó P O K A E B Á T b lft y P Ó K

Lección de repaso Aproveche usted las lecciones de repaso para repasar también las notas con sus dudas. Va a ver que gran parte de sus dificultades se ha resuelto por si misma - esto es una característica de la asimilación intuitiva.1

1. Los verbos Las seis lecciones precedentes le han permitido familiarizarse más con el imperativo. 1.1 Los verbos reflexivos siempre llevan pegada la partícula reflexiva: paafleBáTbcn (quitarse la ropa): tú - pa3fleBáñcn; vosotros, usted, ustedes - pa3fleBáñrecb ofleBáTbcn (vestirse): tú - opeBáñcn; vosotros, usted, ustedes - opeBáíÍTeCb 1.2 Los verbos perfectivos e imperfectivos se distinguen en el imperativo por su valor comunicativo. El perfectivo expresa más bien una orden, es bastante categórico, mientras que el imperfectivo puede ser un ruego, una exhortación a hacer algo. Vamos a comparar y a repasar la pareja verbal 6parb/B3fiTb (coger, tomar). Las conjugaciones de estos verbos son:

r p ú c ia (trista) 300

(Sáóa-ítea), la devoradora de niños (pero que nunca logra salirse con la suya). Personajes como el ogro son bastante raros en los cuentos populares rusos (que es reflejo del alma apacible y nada sangrienta de esta nación). Los libros de cuentos, tanto extranjeros como nacionales, siempre han tenido (y siguen teniendo) un gran éxito en Rusia. Segunda ola: lección 13 *************************************************

LECCIÓN CUARENTA Y NUEVE

imperfectivo - pasado rbi, oh 6 p a n a, t u , oHá 6 p a n á Mbl, Bbl, OHá 6pánw

p e rfe ctivo - fu tu ro SI B03bMÍ Mbl B03bMéM Tbl B03bMéUJb Bbl BO3bMéT0 OH/OHá OHW B03bMyt BOSbMér p erfectivo - pasado a, Tbl, OH B3Hn n, Tbi, OHá B3aná Mbl, Bbl, OHM B3ÁnH

imperfectivo - imperativo 6epá, Sepáre

perfectivo - imperativo B03bMá, B03bMMTe

Imperfectivo - presente n 6epí Mbi 6ep§M Tbi G epeujb oH/oHá SepéT

bu

ó e p e ie

ohií

óepyT

a,

Y ahora los ejemplos a comparar: Bo3bMá óTy KHúry, oto moíí noflápoK (Toma este libro, es mi regalo). Bepñ, 6epá. He óóiíca! (Tómalo, anda, no tengas miedo.) En algunos casos, sin embargo, lo usual es la forma perfectiva: ypOK 49

301 rpiicta OfliÍH {trista adín)

npocHyrfaCfi (despertarse): npocHiíCb, npocHórecb

nocJij/ujaTb (escuchar): nocnyLuaíí, nocny’iuaCÍTe paccnasáTb (contar): paccnaxírt, pacctcaxtiÍTe

2. Los adjetivos Como ya les hemos venido diciendo durante estos días, tanto el nominativo como el instrumental pueden aparecer cuando un adjetivo es atributivo: fléByuj«a Sbiná xpaciíBan / Kpacúeoü. El instrumental, desgraciadamente en franco retroceso en la lengua hablada, es mucho más elegante y más correcto que el nominativo. Nosotros le recomendamos atenerse a la norma literaria, pues el estilo es la persona misma, ¿no le parece? 3. Los adverbios

La mayoría de los adverbios termina en -o, y su grado comparativo, en -ee. xónoflHO

frío

xonopHée

más frío

fresco npoxnaflHée más fresco Tennó caliente Tennée máscallente KpénKO fuerte Kpénye más fuerte Habrá notado usted que el grado comparativo de KpenKO es irregular: cambia la K por h y termina en una sola -e. Los dos términos de la comparación se separan por la conjunción «neiw, siempre precedida de una coma: CeróflHn Tennée, neiw Bnepá, a 3áBTpa 6yaeT xonoflHée (Hoy hace más calor que ayer, pero mañana hará más frío). npoxnáflHO

4. El caso preposicional-locativo en -y Hay algunos sustantivos que tienen una terminación -y en caso preposicional (generalmente cuando se usan como complementos de lugar). LUKa0 armarlo b iuKacj>y en el armarlo yron rincón a yrn^ en el rincón íron esquina na ymy en la esquina Séper orilla Ha 6eper^ a la orilla En el caso de yron, cuya o "cae” a lo largo de la declinación, las dos preposiciones distinguen significados

TpúCTa flea (trista dva) 302

que el español expresa con dos palabras diferentes. ÜJKadp b ymy (el armario está en el rincón) Kacpé na yrny flóMa (la cafetería está en la esquina de la casa). S. La expresión de la hora 5.1 La hora exacta; b + acusativo. Oh npuflér

b

n flT b

MacÓB (él vendrá a las cinco).

5.2 La hora aproximativa: m s c (ó b ) viene delante de la preposición. Mu npuéfleM nacóB b ceMb (llegaremos sobre las siete). 5.3 Un período de tiempo aproximado: los rusos calculan que, si han dado, por ejemplo, las cinco, ya estamos en la sexta hora. Consecuentemente, si le preguntan Korflá o bien B kotopom Macy bu npuéfleTe?, usted podrá responder, si piensa llegar después de las dos, B TpéTbeM nací. Si le preguntan la hora - KoTópbiñ Mac? - y no la sabe exactamente, nombre tranquilamente la hora en la que acabamos de entrar: CefiMác ujecTóíí Mac (son las cinco pasadas). De la misma manera, dirá: flÁTUíí Mac (las cuatro pasadas), ceAbMÓw Mac (las seis pasadas), BocbMóñ Mac (las siete pasadas), etc. Pero ¡ojo!, no pase usted de doce: vuelva a usar dos, tres, etc. Oh nprnuén b o b t o p ó m Macy (ahí), hómm) - Vino a la una pasada (del día, de la noche). Los adjetivos numerales ordinales (nepBbiíí, BTopoti: primero, segundo) se declinan como los otros adjetivos. Los pronombres cardinales, en cambio, tienen una declinación bien peculiar (pero que ya le es familiar). Recordemos, por ejemplo, el genitivo: c náca a o Aeyx de una a dos c ceMií ao BOCbMri de siete a ocho c Tpéx ao Mepupéx de tres a cuatro c fleBínvi de nueve c nrrni ao mee™ de cinco a seis Ao aocotvi a diez Como se ve, no hay mucha variación. Ahora veamos la declinación entera. YpoK 49

303 TpiícTa T p n (triste tr¡) 6. La declinación de los números cardinales 0; H y /ib , H O /ib sigue la declinación de los sustantivos masculinos acabados en -b , (siempre será agudo) 1: ohiíh, oflHá, oflHÓ, oflHÚ como stot, óra, óto, sth 2: flBa, flee, 3 Tpw, 4 netbipe. Ver abajo: nominativo ílBa, flBe TpM neTbipe fleyx HBTbipéX Tpéx genitivo flByM dativo HeTbtpéM TpéM instrumental preposicional

flByMá flsyx

TpeMá Tpéx

HOTbipbMá

neTbipéx 5 nfiT b, 10flécnrb, 11 oflviHHaflqatb, 19 fleBaTHáflqarb se declinan como los sustantivos femeninos acabados en -b (serán siempre agudos). Nominativo-acusativo: 40 cópoK, 90 fleesHÓCTO, 100 cto En todos los otros casos tienen una terminación -a tónica. Genitivo, dativo, instrumental, preposicional: 40 copOKá, 90 fleBSHOCTá, 100 cía. No olvidemos que la función del acusativo la suele desempeñar el nominativo, excepto en caso de seres vivos (cuando el acusativo es idéntico al genitivo). ynpjuKHÉHkm HMTáñTe h nepesoauTe: 1 roBopÁT, b Mónoflocm oHá 6bmá npeKpácHoíi. -

OHa m cePinác xpaciteafi. 2 3axofli/ÍTe ko MHe, xorflá y Bac SypeT BpéMR - 3aiífiy o6fl3áTenbHo. Ho fl He óneHb xopomó ce6á H)/BCTByio. Ha ^ruine co6áHwíi xónofl. 3 Katófi HyqéCHbM koctióm! xony KymiTb eró. - rioKynáfiTe! He pa3flyMbiBatiré. Oh BaM Mflér. 4 floporáa, npocHMCb. Tbi He 3a6úna, «hto Mbi éfieiw KaTáTbca Ha nbixax? - HeT, Her. H yxé noHTií Bcrána. Hépe3 nonnacá a 6yfly rorÓBa. 5 CKÓpo MoeMy ctíiHy 6y,qeT flécflTb neT. Hto eM^ noflapiíTb? - Kyrmie coSáKy, HTóSbi oh cTan fló6pbiM nenoBeKOM.

T p iícra ne rQ p e (trista chittri) 304

fl Biüwy asa flóMa m ¿iBe MauuiíiHbi. (Veo dos casas y dos coches.) 9\ BiífKy JByx MántHMKOB m aBVX AéayuiQK. (Veo a dos chicos y a dos chicas.) Bueno, y ahora hagamos algunos ejercicios para ver si se han consolidado ya los nuevos conocimientos. Esperamos que después de las explicaciones de arriba, usted tendrá más seguridad en s i mismo (misma) y hará ¡os ejercicios en un tiempo récord, sin problemas. Traducción: 1 Se dice (dicen) que en su Juventud era m uy bella. - A h o ra tam bién es b e lla , 2 V enga (Pase) a ve rm e cuando te n g a tiem po. - Iré (Pasaré) sin falta. Pero no me siento m uy bien. Fuera (en la calle) hace un frió de perros. 3 ¡Qué traje / conjunto más bonito! Q u iero com prarlo. C óm prelo, no se lo piense. Le va bien. 4 Q uerida, despiértate. ¿No hab rá s o lvidado q ue vam os a e squiar? - No, no. E stoy casi levantada. En m edia hora estaré lista. 5 M i hijo pronto cum plirá diez artos, ¿Q ué regalarle? - C óm prele un perro, para que sea (se convierta e n) u na bue n a persona.

BoccTaHOBrtTe Tener:

1 ¿Eres tú, Vadim? Me alegra oír tu voz (Me es muy agradable), pero ¿Por qué llamas tan temprano? 3 t 0 Tbl, B a flílM ? . . , Ó H 6H b................ HO HTO T b l...........

e .............. ? 2

Pasaré a recogerte y vamos a pasear, El tiempo es simplemente maravilloso. 9 \........................... h

Mbi............ryjiátb............ npócTO

3 Se dice que en Moscú siempre hace frío. ........... a MocKBé Bcerqá............. ypoK

49

3 0 5 TptícTa nflTb (trista p iat’) 4

N o te lo p ie n s e s , v e n a c o m e r a n u e s tra c a s a m a ñ a n a , ¡G ra c ia s ! P e n s a b a q u e d a rm e e n c a s a , p e ro iré c o n m u c h o g u s to a v e ro s . H e n á f l o ....................... , 3 a x o fltí .

h sm

C naciSC o! H f í j m n .......................... h o

k

............sáaTpa. B a M ..............

Para terminar, lina palabra más: rojiySornásan (de ojos azules). Y ¡disfrute de la historia siguiente!

Cecrpá -

Armó!

3 flp á B C T B y ñ T e , s t o

roeopviT Bwicrop. Ó n n flóiwa?

- Hei, eé hgt flówia. C bómh roBoprtT eé KpacúBan, BbicÓKas h rony0orná3aa cecTpá. Traducción: ~ [O iga! B u e n o s días, soy V ícto r (es V íc to r el q ue habla). ¿E stá Olía en casa? - No, ng está. U sted habla con su h e rm a n a (con usted habla) guapa, a lta y d e o jo s a zu le s.

Repase usted una vez más las seis lecciones precedentes: estos repasos le ayudan a pasar a una etapa más activa de su aprendizaje. Lea las lecciones en voz alta, vuelva a hacer los ejercicios, escuche la cinta. Verá cómo se fortalecen sus conocimientos, cómo se vuelven más seguros y más precisos. Poco a poco, ilegará a dominar activamente io que hasta ahora “sólo" entendía.

TpiicTa Luectb (trista s h e s t’) 3 0 6 RESPUESTAS 1 - MHe noüfléM

npwÁTHO-

3BOHWUJb -

TaKyiO paHb 2 - 30éfly 3a T06óií 3 roaopái - xójiopho 4 - cMAéTb flóMa - npwfly c

riorófla - nyaécHas paapyMbiBáTb - k - na o6éfl

yflOBÓflbCTBlieM.

Segunda ola: lección 14

307 Tpácra ceMb (trista siem')

nyiTMflECííTbiM ypóK flo6pó nojKánosaTb! (1) 1 — floSpó nowánOBaTb b MocKBy, rocnofliíH C mwt,

HaKOHéM

bw

riptrneTéJin.

Kan

floneTé/iM? (2)

2 — CnacwSo, Bce

b nopáflKe. PIpáBfla, 6bmn MéneHbKwe nprnííuoMém/ia. riorófla b JlóHflóHe 6biná HenéTHaa, m Mbi BbineTe/iw c 0n03fláHH6M. (3)

NOTAS (1) fíoGpó noxcánoearnt>! ¡Bienvenido/a/s! Ésta es la fórmula con la que se saluda a los recién llegados: fíoSpó nománoeamb, aóomu doposúe! (¡Bienvenidos, queridos huéspedes!) (2) El verbo de movimiento rremémb/namámb (desplazarse volando) pertenece al grupo de verbos de tipo udm ú/xodúm b. Los dos son imperfectivos; el primero, Jiem ém b, indica un movimiento en una dirección concreta, es un verbo definido. El otro verbo, nem ám b, indica un movimiento de ida y vuelta, o sin una dirección concreta (nmtktbt nemáiom - los pájaros vuelan): es indefinido. Añadiendo un prefijo a estos verbos, el definido se convierte en perfectivo, y el otro, queda imperfectivo, formando asi, los dos, una pareja verbal. Naturalmente, los prefijos verbales modifican el significado básico del verbo. Por ejemplo, podemos decir: r ocnoóúH UJMum n p unem én evepá (El señor Smith llegó ayer), porque el prefijo n puexpresa la idea del acercamiento. El prefijo do- indica la idea de llegar hasta un determinado punto: Eu/tá n n o x é fi noaóda, ho M bi ó n a son o n fa H o ño n em é n u do Bapcenónu (El tiempo era malo, pero nosotros llegamos felizmente a Barcelona). Las preguntas de tipo Kax s u d o n a tn é n u ? , Kaxeu d o é xa n u ? (¿Cómo ha viajado usted [en avión I en un vehículo de ruedas]?) son fórmulas de cortesía que dirigimos al recién [legado.

T p iic ra BóceM b (trista v o s im ') 308

LECCIÓN CINCUENTA Las lecciones de esfa semana le ayudarán a adquirir el vocabulario imprescindible para todo viajero en Rusia. Primer episodio: ei aeropuerto.

¡Bienvenido! 1 — Bienvenido a Moscú señor Smith, por fin ha llegado. ¿Cómo ha sido el viaje (¿cómo ha volado hasta aquí?)? 2 — Bien, gracias (Gracias, todo en orden). Es verdad que he tenido pequeñas aventuras. El tiempo en Londres era inadecuado para volar, hemos salido con retraso. NOTAS (3) El prefijo ew-, pegado al verbo m m ém b, señala la idea de salir (en avión, en este caso). Comparemos: O h Bbiuien U3 d ó m 8 ce/vtb vacó e (él salió [a pie] de la casa a las siete); caM oném e tin e m e n U3 M adpúda c ono3Óánu$M (el avión salió (volando] de Madrid con retraso). ¿Se acuerda usted dal instrumental de los neutros acabados en ~ue? C onosdánuaM (con retraso), c yóoeó/íbcmeueiw (con [mucho] gusto).

ypoKso

309 rpácra fléBHTb (trlsta dievlt1)

3 — Ho 4 — Ha

ono3flánn aceró Ha nac. (4)

bn

Ménbifí nac, rocnoflMH rpMrópbeB. 9 \ coónpánca ripw/ieTérb HéCKO/ibKO flHeíí Ha3áA, ho Bfea He Sbiná roTÓaa. (5) 5 — npMmaLuéHMe Mbi nocnánn BÓBpeMa na Batu

cpaKC.

6 — XcráTM, rocnoflMH rpwrópbeB, orpóMHoe Baw cnaciíóo aa npnmaiuéHne w 3a npe,q.nc»KéHMe npMH^T.b y^ácTMe b BáiueM Konrpécce. (6) 7 — Hy hto Bbi! Báme y^ácTue b HéM SonbLuáfl necTb flan Hac. A r^e, Mé)Kfly npóHMM, Bátan BéiAM? (7)

8— A

bot

neMofláH n áTa ÓoabLuáa c^Mna. M eme

nopTc(íéa, aflecb Bce mom óyMárw. 9 — K a aflñre Baut 6ará>K Ha reaéJKKy. Matan Ha nac íKfléT y exófla. (8)

NOTAS (4)

Oh

onoadán na

Hac: lle g ó c o n u n re tra s o d e u n a h o ra . La

d u ra c ió n s e e x p re s a c o n la c o n s tru c c ió n w a + a c u s a tlv o ; p o r lo

tanto, también se dirá

npunemérm na nedénto (H e

v e n id o

[e n a v ió n ] p a ra u n a s e m a n a ),

(5) Lféfibiü v a c :

u n a h o ra e n te ra . C o n e s te a d je tiv o in s is tim o s en

la - p o r lo m e n o s s u b je tiv a m e n te - la rg a d u ra c ió n d e l re tra s o

mdan me6$ nénsiü nac (te h e e s ta d o 6hiná e BunSáo u,ényto B ilb a o u n a s e m a n a entera).

o d e c u a lq u ie r c o s a ,

e s p e r a n d o u n a h o ra

Hedé/iKi (p a s é

en

e n te ra ). í í

O tra e x p e s ió n re la c io n a d a c o n e l tie m p o e s HecmnbKO ÓHeü (a lg u n o s d ía s ). U s te d y a s a b e q u e d e trá s d e p a la b ra s q u e e x p re s a n

la

¡d e a

de

m ucho

( mhóso ),

poco

( Mano,

H écKO nsm ), c u á n to (CKÓnbtro) s e u s a el g e n itiv o (p lu ra l, s i el s u s ta n tiv o e s c o n ta b le ; y s in g u la r, s i n o lo e s , v e r le c c ió n 17). A lg u n o s e je m p lo s : cxónbKO u é d an b ? (¿ c u á n ta s s e m a n a s ? ), m h ó 30

n io d é ü (m u c h a g e n te ), M áno dénea (p o c o d in e ro ).

C o m p a re e s to s d o s e je m p lo s : oh n p u m m é n Hécm nhKO dneü

n a sé d (él lle g ó h a c e u n o s d ia s ) oh npunem úm H écm tibK o dHeü (é l lle g a rá d e n tro d e u n o s d ía s ).

népes

TpácTa flécHTb (trista d ie s it1) 310

3 — Pero han tenido sólo una hora de retraso. 4 — Una hora entera, señor Grigoríev. Yo tenía la intención (me preparaba) de venir unos días antes, pero mi visado no estaba listo. 5 — Le enviamos la invitación a su fax a tiempo. 6 — Por cierto, señor Grigoríev, muchísimas gracias por la invitación y por la propuesta de participar (tomar parte) en su congreso. 7 — ¡Pero bueno! Si su participación en él es un gran honor para nosotros. Por cierto, ¿dónde están sus cosas? 8 — Aquí está mí maleta y esta bolsa grande. Y mi cartera, donde tengo todos mis papeles (y todavía mi cartera, aqui todos mis papeles). 9 — Ponga su equipaje en el carrito. El coche nos espera a la entrada. NOTAS (6) CnacúSo 3a npuanawéHue (gracias por la Invitación). La preposición 3a puede regir acusativo, como en este caso, pero también instrumental. Compare usted: Cnacúóo 3a KHÚzy (gracias por el libro - ac.). udy e Maaasún sa xnéSoM (voy a la tienda por pan - inste). (7) Un pequeño recordatorio: la preposición dna (para) rige genitivo, ámo nacú dm Búxmopa, a émo - dyxú dnn Ahhu (esto es un reloj para Víctor, y esto - un perfume para Ana). (8) Kaadúma eatu Saaáx: ponga su equipaje. El verbo macmb/nonoxúmb significa poner [horizontal mente] algo en algún sitio. Esta pareja verbal es una de las más difíciles, por eso vamos a darle una información más detallada de lo habitual. Lea varias veces su conjugación, y no se desespere si no recuerda todas las formas: con la práctica diaria las va a aprender. macmb (imperfectivo): a xnady, mu xnadéuib, oH/oná Kíiadem, mu xnadéM, su Kfladéme, ohú anadón pasado: unan, xnána, Knánu; imperativo: xnadú, Knadúme nonoxómb (perfectivo): a nonoxy, mu nonóminub, on/oné nonóiKum, mu nonóxuM, eunonóxume, ohú nonóxam pasado: nortonún, nonowúna, rtonoxúnu; imperativo: nonoiKÚ, nonoMúme.

ypoK so

311 TpiícTa ofli¡ÍHHa/maTb (trista adlnatsat')

10 —

pafl, 4to a cHÓBa

b

MocKBé. Fl rnoSnió

ótot

rópofl. 1 1 — MHe, MOCKBWHy, ÓTO CJlb'llUaTb BflBOÜHé npMHTHO. 12— Bbi cjibiiiiann, no páflHo cooSluiíjim, mto nponsBén nocáflky camonéT M3 ris p id a , M ó>k6t 6bHb npw/ieTén Mecbé fliopáH? (9)

NOTAS (9) H pcussan ("del ve rb o n p o u a e e c m u ) n o c á d x y c a M o n é m u 3 f i a p i m a ( e l a v i ó n p ro ce d e n te d e P a rís ha e fe c tu a d o un a te rriza je ). En un a e ro p u e rto los a n u n c io s su ele n te n e r esta fo rm a . M e n o s o fic ia lm e n te s e p u e d e d e c ir: c a M o n é m n p u 3 e M n ú n c n (d e la pala b ra ae/wrw?, tierra). El p re fijo n p u - , com o ya sa b e usted, ind ica el a ce rca m ie n to a algo. O tra c o s a : en R u sia , si q u ie re n s e r c o rte s e s con los e x tra n je ro s, lo s lla m a n Meché, MadéM o MadMyasénb. N o se s o rp re n d a , p u e s , y no c re a q u e le h an to m a d o p o r fra n c é s (a).

ynpA>KHÉHna HmáCÍTe it nepeaoniÍTe:

1 flo6pó nowáJioBaTb b Hatu rópofl! KaK floneTénn? - Cnacií6o. Bcé xopoiuó, (lorófla Sbiná npeKpácHaa, v\ Mbi BbineTenu eóspeMa. 2 9\ npwófly aa BáMM bo btopóm nacy. Bbi yxté rOTÓBbl? - 9\ B03bM y C C06 ÓÜ TÓnbKO H eM O flÓ H ía HeSonbiiiyio c^MKy. - He 3a6yflbie BasTb nopTtpéfib. Taw Bce H á u r n ÓyMárn. 3 Cnaci?i6o BaM Sonbwóe 3a npMrnawéHMe. K cojKanéHmo, Mbi ripuneTériH c onoafláhMeM na fleHb. - Hy hto Bbt! Kowrpécc TÓnbKO HaHiiHáeTcs. 4 Bárne yMác™e b KOHcjtiepéHflWM 6onbaiáa secib Ana Hac, - H óneHb nioóntó Bata rópofl m Báwy CTpaHy m c yflOBÓnbCTBMeM npMéxan cioflá.

TpúcTa flBSHÉflLiaTb (tríala dvinatsat’) 312

10 — Estoy contento de estar en Moscú de nuevo. Me gusta esta dudad. 11 — Para mí, que soy moscovita, es doblemente agradable oír eso. 12 — ¿Ha oído usted?, por la radio han anunciado que ha aterrizado el avión procedente de París, ¿Quizás ha llegado el señor Durand? Traducción: 1 ¡Bienvenido a nuestra ciudad! ¿Cómo ha sido el viaje? - Todo [ha ido] bien, gracias. El tiem po era muy bonito, hemos llegado a tiempo, 2 Iré a buscarle después de la una. ¿Está usted listo ya? - Llevaré (Cogeré) conm igo sólo una maleta y una bolsa pequeña. - No olvide traer (coger) la cartera. Están allí todos nuestros papeles. 3 M uchísim as gracias por su invitación. D esgraciadam ente, llegam os con un día de retraso. - Bueno, el congreso sólo acaba de comenzar. 4 Su participación en el congreso es un gran honor para nosotros. - Me gusta mucho su ciudad y su país, he venido aquí con mucho gusto.

BoccTaHOBúre

1

tokct:1

¿ C u án d o lle g ó (en a vió n ) a M o scú? K oraá B b i..................b MocKBy?

2

¿ C u án d o ha sa lid o h oy d e la b ib lio te ca ? K o rflá bw c e ró flH H .........«3 SuSmtoTéKH?

3

E l a v ió n [con d estin o ] a M a d rid sa le den tro d e u na hora. CaM onéT

4

b

M a flp ú f l............... Mép©3 nac.

M e a le g ro d e verle, ¿ C ó m o ha via ja d o (e n avió n )? í t p a q BáfléTb a a c ! Kai<

bw

..................

ypoKso

313 Tptída rpnHáfl4aTb (triste trlnatsat') 5

¿ E stá O lía en c a sa ? - N o, ha ido (a píe) a la e scueía. O jia flÓM a? - H ot , O H a ____b iim óny.

6

E sp é ra m e . P a sa ré a re cog e rte (en co che ).

>Kqn Mena.

.....sa roGófi.

MuH^ma Ha layiKy Lea usted la historia siguiente. No se dé por vencido si no entiende alguna palabra: e¡ tema de! chiste es universal, usted seguramente conoce su variante española. De todos modos, como siempre, le adjuntamos ia traducción.

Man» )KeHti Monoflóro HenoBéKa npwéxana

b flpyróíí rópofl norocTfirb y póuepn HéCKonbKo flHefi, ho 3aflep)KáJiacb Ha qénbiü Mécnq. HaKOHén, QHá cnpocúna 3átíi: "floporóü, Tbi He 3a6bin, Korflá 3áBTpa BbineráeT mo(í cawonéT? - C áToro MOMéHTa, ocTánocb tóhho flo BúneTa flBeHáflqatb Hacoe n TpMflqaTb netbipe MUHyTbi.”

El momento de la risa

La madre de la esposa de un joven llegó a otra ciudad para pasar algunos días en casa de su hija, pero se quedó un mes entero. Por fin, le pregunta a su yerno; "Querido, ¿no has olvidado cuándo sale mi avión? - A partir de este momento hasta la salida, quedan exactamente doce horas y treinta y cuatro minutos.” Para acabar, querríamos darle algunas informaciones útiles. Le hemos reunido algunas frases que puede oír o leer en un aeropuerto ruso.

Tpiücra HeTbipHaftnaTb (trista chltírnatsat’) 314

Respuestas: 1 - npnneTéri/1- 2 -

búluiw -

3 - BtineTáeT - 4-flQ/ieTénn 5 - yiiiná

- 6 - aaéfly.

Ana BcTpeHáraLMux: para los que esperan [a los que llegan]: ripon3Bén nocáflKy caMonér, BbinonHÁioipuíí peñe 457 no MapmpÍTy ílóHflOH-MocKBá: ha llegado el vuelo Na 457, procedente de Londres (Ha efectuado el aterrizaje el avión que hace el vuelo Na 457 con el itinerario LondresMoscú), fina BbmeráH3U4nx (para los viajeros): HaHWHáeTCA perwcTpánua CnnéToB na caMonéT, BbineTáromutí póñcoM 457 no MapLupyry MocRBá-napií»: comienza el control de los pasajes para el vuelo Na 457 a Parfs.(Comlenza el control de los pasajes para el avión

que hace el vuelo Na 457 con el itinerario Moscú-París). HauMHáeTCP nocápxa Ha cawionéT, BbinonHáramnñ peñe 457 no MapmpyTy MocKBá-CaHRT-rieTep6ypr: comienza el embarque para el vuelo Na 457 Moscú-San Petersburgo (Comienza el embarque para el avión que hace el vuelo Na 457 con el itinerario Moscú-San Petersburgo). Esperemos que después de leer atentamente estas frases, usted no se pierda en ningún aeropuerto de Rusia. Y mientras espera su tumo, repase la lección de la Segunda ola: lección 15

ypoK so

4

3 1 5 TpMCTa nflT H áfl aTb (tris ta p itn a ts a t')

rm T b flE c ^ T nÉ P B bifí

ypók

Baráje

fláiua cflaBána b Oaráx: (1) flMBáH, MeMOfláH,

1

CaKBOájK,

KapníiHy, Kop3líiHy, KapTÓHKy M MáneHbKyio coSawÓHKy. (2)

NOTAS (1)

JQá w a cdaeána e S aaáx: la d a m a fa c tu ró (lit.: e n tre g ó a fa c tu ra ). E l v e rb o cdaeám tt/cdam h s e u sa a q u í en su fo rm a im p e rfe c tiv a , ya q u e el a u to r s ó lo c o n s ta ta e l h e c h o d e fa c tu ra r a lg o . D e u tiliz a r la fo rm a p e rfe c tiv a cdatrtb, h ab ría in s is tid o en el c o m p le m e n to d ire c to , es decir, el tip o del e q u ip a je , L a c o n ju g a c ió n

d e e s te v e rb o

es

la m is m a q u e

la del

daeám b/dam b'. cdaeám h: » cdaró, m u cóaéuib, on/oná cdaem , m u cdaé w, e u cdaém e, o hú cdaióm cdam b: a c d a M , m u c d a u it, oh/ ohú c d a c m , m u c d a d Ú M , e u c d a d ú m e , ohú cSadym E s te v e rb o tie n e v a rio s s ig n ific a d o s , q u e d e te rm in a el c o n te x to : a cdan KHÚsy e CuSnuométcy (he d e v u e lto el lib ro a la b ib lio te c a ), oHé cdaná d é ^y (e lla a lq u iló [=d io en a lq u ile r] s u c h a le t), m u cdanú n /ia m te e w c m x y (lle v a m o s e l v e s tid o a la tin to re ría ),

Tpúcra ujecTHáflUaTb (trista shisnatsat’) 316

LECCIÓN CINCUENTA Y UNO Le ofrecemos ¡a primera parte de una historia, escrita en forma de poema. Su autor es Samuel MarshaR (1887-1964), famoso por sus obras destinadas a niños y por sus iraducciones de obras poéticas occidentales.

El equipaje 1

Una dama facturó su equipaje: Un sofá, Una maleta, Una bolsa de viaje, Un cuadro, Una cesta, Una sombrerera (una caja para sombreros) Y una perrita pequeña.

NOTAS (2) Las palabras que llevan un sufijo -ohok, -én ok, (fem. -orna, -éwra, plur. -ama, -ama), como en el texto coSavÓHKa, significan, muchas veces, los cachorros de los animales: MedeewóHOK (osito), KomértOK (gatito). Ya sabe usted que los diminutivos son muy populares en ruso; pues éste es uno de los más queridos,

y p o K 51

3 1 7 T prtcT a cew iHáflL^ aib (trfsta s im n a ts a t’)

2

B ú fla /m fláMe Ha CTáHqwM (3) M e T b ip e 3 6 Ílé H b lX KBWTáHLJMM (4 )

O

tom , hto

nonfae h 6ará>n:

flU B á H ,

MeMOAáH, CaKBOÍJK, KapTtíHa,

Kop3iJiHa, KapTÓHKa M M á n e H b K a a co6a
3

Bémw BeayT Ha neppÓH, KklflátOT B OTKpbITbIM BaróH. ( 6 )

NOTAS (3) l]áMe e&danu.,> (Je entregaron a la dama,..)- El prefijo verbal ebh, asociado al verbo daeámb/damb, hace que éste signifique “entregar'1. Su uso es algo oficial: R cóané déHbBu e 6shk u Mué eúóanu muméHuu¡o {ingresé el dinero en el banco y me dieron/libraron un recibo). La conjugación de este verbo es idéntico al de cdaaámb/cdamb. (4) ^te m ú p e aonéH btx KauméHHuü (cuatro recibos verdes). Usted ya está acostumbrado a que detrás de Jos números 2, 3,, 4 Jos sustantivos van en genitivo singular. Los adjetivos, en cambio, toman la terminación del genitivo plural. odÚH, o d n á + nominativo masculino oóúh óonbU tóü neMQóán una maleta grande femenino

odná MáneHhKan icopaúna una cesta pequeña dea, mpuf vembipe + genitivo

masculino

dea, mpu, vem&pe Óonburúx veModána dos, tres, cuatro maletas grandes femenino dees mpu, uems'/pe MáneHbxux Kopsún dos, tres, cuatro cestas pequeñas ¿Y qué se escribe en el recibo? Pues lo que,.. En ruso, o moM, vmo (moM es el caso preposicional del demostrativo neutro mo (mase, mom, fem. rña), Otros usos parecidos: PacGxaxü MH6 o moM, vmo 6úno evepá, vmo mht 6j/dewb défiamb eévepoM (cuéntame qué pasó ayer, qué vas a hacer esta noche).

T p M c rs B o c e M H á fl4 a T b (trls ta v a s im n a ts a V ) 3 1 8

2

3

En la estación le entregaron a la dama Cuatro recibos verdes De que había facturado (de que había sido recibido el equipaje): Un sofá, Una maleta, Una bolsa de viaje, Un cuadro, Una cesta, Una sombrerera (una caja para sombreros) Y una perrita pequeña. Llevan las cosas al andén Las meten en un vagón abierto.

NOTAS (5) flonyveH: esta palabra es el participio pasado pasivo, formado del verbo perfectivo y transitivo nonyvümb (recibir). Como otros adjetivos, éste también tiene formas cortas (que se usan como predicado nominal) y largas (que son adjetivos calificativos). Compare usted estas dos oraciones: Bom dasáK nojifaeHHbtü na cméHUUU (He aquí el equipaje, recibido en la estación); 3mom 6aaáx naneen na cmémuju (Este equipaje [es] recibido en La estación). Notemos que el participio concuerda en género y número con el sustantivo. (6) Béiyu eesym Ha neppón: llevan (en un vehículo) las cosas al andén. El verbo ee3mú/ao3ómb pertenece al grupo de los verbos de movimiento; el primero, ee3mú, es el verbo definido, es decir, indica un movimiento en una dirección concreta, mientras que eo3Úmb expresa un movimiento a direcciones varias. Compare usted: a) Cesódun n édy Ha pañómy na MauiÚHe u aesy cána e iUKóny, Hoy voy al trabajo en coche y llevo a mi hijo a la escuela. b) tf eceadá éswy na pañómy na MaujüHe u gom# c&Ha e m óny. Siempre voy (¡y vuelvol) al trabajo en coche y llevo (¡y traígol) a mi hijo a la escuela.

ypoK s i

319

3

tpmctb

fleBHTHáfluarb (trlsta divitnatsat’)

r otóbo. YnóJKeH Saráx: (7) flHBáH,

HeiwofláH, CaKBO&K,

KapTMHa,

Kop3 iíHa, KapTÓHKa 4

M MáneHbKaa co6aúÓHKa. Ho TÓ/ibKO pasfláncís 3bohók , (8) y flp á n M3 BaróHa lushók .

XBaTlíriMCb Ha CTáHLjMM f l H o : (9) riOTépaHO MéCTO OflHÓ. (10) (í1poflon>KéHne cnéflyeT) NOTAS (7) Usted habrá reconocido la palabra eomóeumb en su participio pasado neutro: eomóeo. La expresión (ec§) somóeo se usa mucho en el lenguaje familiar: “Va, Está listo". El otro participio pasado, y /iá x e n , procede del verbo ynojKÚmb (meter, poner; en estrecha relación con nonoxúmb, lección 50). En la frase ynóxeti Óaeáx, el sujeto está detrás del participio: esta inversión hace que el acento principal recaiga en la información más importante: ynómeH. (8) Ps3dá]icx 3sohók: sonó el timbre. El verbo pa3daeambCR/pa3dambCfi se usa siempre con palabras que significan "sonido”: pasdá/rc* 3 e yx e daepa (se oyó un golpe en la puerta), (9) XeamúmbCR (se usa siempre en pasado) significa “darse cuenta de algo de repente, caer en la cuenta”. Ha eoioáne n xearnúmcb: oewodáH m u 3a6ánu dÓMa. (Me di cuenta en la estación de que la maleta la hablamos dejado olvidada en casa). Seguramente le intriga por qué se usan dos palabras para “estación”. Pues bien, eo/raá/r es el territorio material de la estación, los servicios, mientras que cmánqu» es más bien la parada que efectúa el tren en una estación. La palabra dm significa “fondo”, y la estación que lleva este nombre está a medio camino entre Moscú y San Petersburgo.

T p iío ra flB á flu a T b

3

(trlsta dvatsat’) 320

Está listo. El equipaje está facturado (está colocado): Un sofá» Una maleta, Una bolsa de viaje, Un cuadro, Una cesta, Una sombrerera (una caja para sombreros) Y una perrita pequeña. Pero en cuanto sonó el timbre, Saltó el cachorro del vagón. Se dieron cuenta en la estación Dndi Se había perdido una pieza. (continúa)

4

NOTAS (10) nom épH H O M éem o odHÚ'. está perdida una pieza, Es el participio pasado corto del verbo nomepAmb (cuya forma reflexiva ya conocía usted), que concuerda en género y número con el nombre M écm o. Esta palabra no sólo significa “lugar”, sino también "unidad, pieza”, ftemb iwecm Saeéxs (el equipaje es de cinco piezas). De paso, observe que el genitivo plural de M é c m o es iwecm. BOCCTaHQBMTS TeKCTl

Los dos aspectos de los verbos figuran entre paréntesis, elija el correcto. 1

Él ha puesto los libros en el armario. Oh .......... KHiírw

2

b

uiKacp. (unacTb/nonoxtiíiTb)

Enviamos la invitación a su número de fax. npwrnauiéHMe M b i ...........Ha HÓMep adinero cpénca. (noóbináTb/nocnáTb)

3

He facturado todo el equipaje. Bes aéiqn ft ....

b

Saráxo (cflaaÓTb/pqaTb) ypoK si

321 Tpiícra flBáfli^aTb oamh (trista dvatsat' adln) 4

C u é n ta m e q u é h a rá s e s ta n o c h e .

............MHe o tom, hto Tbi 6y,qeuib flénaTb BénepoM. (paccKa3b!BaTb/paccK33aTb) 5

D e jé o lv id a d a m i m a le ta e n ca sa. M eiwofláH a ......... fló M a .(3 a 6 b iB á rb /3 a 6 b 'iib )

ynPAJKHÉHMíl H ir r á ft r e h

nepesoAiÜTe:

1 ffle Tbi 6bm? - B 6n6nnoTéK6. CflaBán khmtm, ho 6n6jinoTéKa ceróflHft He paSérraeT, m a khmm He Cfian. 2 Kyflá Tbi co6panca? - Ha Boiaán. Btíflwub, Be3^ BéLu,n Moeró flp^ra. 3 3flecb Sbinn neibipe 3enéHbix KHMm. Tbi mx He Bñaena? - flo p o r ó ií m o íí , Tbi xBaTiítncH nó3flHO, 9\ flaBHÓ mx cflaná b 6n6nwoTéKy. 4 PaccKa>Ki?i MHe o tom , hto Tbi penan BHepá BénepoM. - H 6bin b SáHKe, nonyHiín fléHbrn, a noTÓM é3flnn b Mara3iÍH. De nuevo le presentamos un chiste para entrenarle a usar el nuevo vocabulario en un contexto diferente.

MyTb-nyTb Qónbuie MriHyTKa Ha uyTKy nóaflHo HóHbio

b

Hohhólí pa3roBóp KBapTiípe cTáporo npocpéccopa

paaflánca TenecpÓHHbiíí 3bohók. - ripocnÍTe, Bac SecnoKÓMT Báuia cocéflKa c nároro 3Tax<á - cKasán cepfliÍTbiM rónoc - Báuja cobára náeT m He flaeT MHe cnáTb.

Ha cnéflyiOLijyKJ HOHb TenecpóH 3a3BOHtfn b KBapriípe Ha n^TOM 3Ta>i<é - llpocTMie, Bao SecnoKÓMT npocpóccop MBaHÓB, Fl BaM 3BOHIÓ, HTÓShj COo6ujlÜTb, HTO y MeHH HeT m HMKOrflá He 6bino co6á«n.

Tpiücxa flBáflmaTb flB a (trlsta dvatsat’ dva) 322

Traducción: 1 ¿D ónde has

estado? - En la biblioteca. Iba a devolver los libros, pero hoy la biblioteca está cerrada (no trabaja), a si q u e rio lo s he devuelto (no he devuelto los libros). 2 ¿A dónde te preparas a ir? - A la estación. Ves, llevo las cosas d e mi am igo. 3 Aquí h ab la cuatro libros verdes. ¿N o los has visto? - Q uerido, te das cuenta (has caído) un poco tarde. Hace ya tie m po q ue los devolví a la biblioteca. 4- C uéntam e qué hiciste anoche, - Ful al banco (estuve en el banco), recibí el d inero y luego fui de com pras (ful a la tienda).

Respuestas: 1 - nonoxcín - 2 -

nocnánw - 3 - cp a n -

4 PaccKaxdí

- 5 - saBb'in.

Un poquito más

El minuto de la risa

Conversación nocturna Muy entrada la noche, en el piso de un viejo profesor suena (sonó) el teléfono. “Perdóne, le molesta su vecina del quinto (cuarto en España) - dice una voz enfadada su perro ladra y no me deja dormir." La noche siguiente suena el teléfono en el piso del quinto (piso). "Perdone, la molesta el profesor Ivanov, La llamo para Informarle de que no tengo ni he tenido nunca perro.” ¿Practica usted de vez en cuando tos números?

Segunda ola: lección 16

323 Tpitaa flBáfluaTb Tpu (trlsta dvafsat' tri)

n ^ T b f l E C Á T B T O P Ó fi y P Ó K

1 2

Bflpyr B k iflflT : c t o m t y Konec OrpóMHbiíí B3TD0póiueHHbi m néc (1) rioPiMáxiM ero - h b SaráíK, (2)

Tyflá, rfle Jiexán caKBO&K, KapTMHa,(3) Kop3i?iHa, KapTÓHKa,

3

Tfle npé>Kfle 6biná coOaMÓHKa. flpuéxapu b rópofl >KwróMwp.

NOTAS (1) Cmoúm y Konec (está de pie junto a las ruedas). El verbo ruso cmoámb, que procede de la misma raíz que el latino “stare" (y el español “estar"), significa "estar de pie”, “estar en un sitio, encontrarse”. Notemos también que detrás de la preposición y, om y algunas otras que expresan la noción de la distancia, se usa el genitivo. La palabra xonecó tiene un genitivo singular Konecá, nominativo plural xonéca y genitivo plural mnéc. (2) SloÜMén esó - u s S a s á x (lo cogieron y [lo metieron] entre el equipaje). noÜMámb es un verbo perfectivo, su pareja Imperfectiva es noeúmt> (intentar coger). La diferencia entre las dos formas se resalta en el ejemplo siguiente: JT noenm ioúB y, u y x é noüw íén m h ó so p ú S u (practico la pesca de caña y ya he pescado muchos peces), Habrá notado usted que la segunda parte de la frase carece de verbo - es que asi es más expresiva, casi “se ve" la brusquedad del movimiento. El "destino1' lo indica el sustantivo precedido por la preposición e. Otro ejemplo: Mbt ebiiunu Ha ynuuy u e kuhó (salimos a la calle y nos metimos en un cine/fuimos directamente al cine). (3) Tydé, sde nexért caxecúm allá donde estaba (yacía) la bolsa de viaje. Va usted a encontrarse mucho con este tipo de construcciones: Mbt noüdéM mydá, aós xopowó omdoxH^mt (iremos donde se descanse bien).

T p iíc ra flB áflp aT b 4eT¿ipe (trlsta dvafsat’ chiti'ri) 3 2 4

LECCIÓN CINCUENTA Y DOS Continuamos la historia de ia dama y su perrita. Estos son ios primeros pasos que da usted hacia ia literatura rusa. Un poco más de esfuerzo y safará ieer, en original, el famoso relato de Antón Chéjov, “La dama con el perrito”... 1 2

3

De repente ven: junto a las ruedas hay un enorme perro desgreñado. Lo cogieron - y [lo metieron] entre el equipaje, Allí, donde estaba la bolsa de viaje, El cuadro, La cesta, La sombrerera (una caja para sombreros) Y donde antes estaba la perrita pequeña. Llegaron a la ciudad de Zhitomir.

NOTAS El ruso localiza los objetos (y a las personas) con diferentes verbos. Hay objetos que pueden estar de pie, pero también pueden estar tumbados, como los libros: músa senéHaa nexcúm na emané, a xpácaan cmoúm e uiKacpy (el libro verde está (yace) en la mesa, y el rojo está [de pie] en el armario. A M a m K3K 3aKpMWT!

k i

¡ f jr

ir

t e . J____ .Ü f I ypoK 52

3 2 5 TpriCTa H BáflM aT b n f ltb (tris ta d v a ts a t' p ía t’)

4

HociSnfau^MK n flT H á flq a T b m HÓ M ep (4 )

Be3ér Ha iené>KKe 6ará>K: flHBáH, MeMOfláH,

CaKBOflíK, Kapr^Hy, Kop3iÍHy, KapiÓHKy,

A C3áflw eeflyr coéanÓHKy. 5 Co6áKa K3K 3BpbNMT, A f lá M a K3K 3aKpMHMT: (5) 6 — OTfláííTe m o j ó coGanóHKy! (6) NOTAS (4) HQcúnbtMUK,, ee3ém wa ménexne (el mozo lleva en el carrito). Acabamos de ver un diminutivo típico (menésamenéwKa carro-carrito) y un ejemplo magnífico para el empleo del verbo aeamú/eosümb. Este verbo de movimiento - no olvidemos que en caso de parejas así, la primera forma es el verbo de movimiento definido y Ja segunda, el indefinido - indica un movimiento efectuado en un vehículo (pertenece al grupo éxamt/é3dumb). Estamos en el siglo de ia técnica: antes los mozos, tal como lo indica su nombre ruso, HOcújjbtnuK, llevaban el equipaje a mano. Es que el verbo Hecmü/Hocúmb, del que se formó HocúrtbmuK, describe un movimiento que uno provoca con su propio cuerpo (p. e,, el caballo lleva al hombre encima, es decir, nóutadh nócum venoeé/ca). La tercera pareja verba i, relacionada con eJ tema de 'moverá es eecmú/eodúmb, que significa, más o menos, “conducirá 'Nevar de la mano" (pero no EN las manos, ya que eso le corresponde a la pareja wecmu/Hocumb). Veamos unos ejemplos: ¿KéHutUHa udém e démcxuü cad u t-tecém na pyxéx cúhb. La mujer va a la guardería y lleva a su hijo en sus brazos. Hána xéMdbiü denb eódum cúma e WKÓny. El padre acompaña (conduce) a su hijo a la escuela todos los días. Mbi eóduM coóáxy zynúmb a napx. Llevamos al perro a pasear a este parque.

rprtcra flBáfli^aTb luecTb (trista dvatsaf shesf1) 326

4

El mozo número quince Lleva en el carrito el equipaje: Un sofá, Una maleta, Una bolsa de viaje, Un cuadro, Una cesta, Una sombrerera (una caja para sombreros) Y atrás conducen a una perrita. 5 De repente, el perro se pone a gruñir Y la dama se pone a gritar: 6 — (Denme mi perrita!

NOTAS P xodtfn e kuhó, eoátí/r óo^b nocMompérnt «debí# (punbM. He ido al cine (y he vuelto), he llevado a mi hija a ver una película nueva. P XüGp daneKÓ om qéwmpa eópoda, íwew? eo3úm e iuKÓny nána. Vivo lejos del centro, me lleva a la escuela y me trae mi padre en coche. La conjugación de estos verbos se encuentra en. la lección 56: cuando llegue a esa lección, ya le sonarán bastantes formas, ¿no es eso esperanzador? (5) Coóáxa ksk aapbNüm (za+pbwamb) : de repente, el perro se pone a gruñir. Kax indica el carácter inesperado de la acción, y el prefijo sa pone énfasis en eí comienzo de la acción. (6) Omdáüme Motó coÓavóHKy! (entregüenme/ devuélvanme mi perrita). En omdaüme el prefijo om ha modificado el significado del verbo daeámb/Óamb (dar):. omdaeárnb/omdámb '‘entregar1.

YpOK 52

327 TptíCTa ABáflLjaTb ceMb (trista dvatsat' siem')

7 — no3BÓJibref rpa>KfláHKa! Ha CTáHtiMM, (7)

ComácHo fSaráwHoti KBmáHLjMM, (8} O t Bac nonynMJiM 6ará>K!

flUBáH, MeMOfláH, CaKBÜ&K, KapnÍHy, KopaiíiHy, KapTÓHKy, M MáneHbKyro co6aMÓHKy.

8

OflHáKo (9) 3a Bpéivm ny™ CoSáKa Momá noflpaciiíi!

NOTAS (7) no3Qónhm&, spaxóáHKal (Perdone/por favor, ciudadana). Esta fórmula, muy oficial, fa utilizan en la administración o en la policía; hay pues, pocas probabilidades de que usted la necesite activamente. Lo que sí que es importante es entenderla, pues puede encontrarse, por ejemplo, con esta frase: r oawdáHxa, noseónhme eáuiu dotfyMénrnbi (Ciudadana, déjeme ver sus documentos, por favor). A los que cruzan la cafle con la luz roja, también se les llama la atención así: r oawdaHÚH, noseónbme oóbncHúmb, noveMyaht nepexodúme ynuuy na xpácHbiü ceem. (Ciudadano, tenga la bondad de explicarme por qué cruza la calle con la luz roja). (8) CosnácHo KQurnáHuuu (de acuerdo con/según el recibo). Coarcácuo+dativo se usa, sobre todo, en documentos oficiafes (¡qué bien distinguirá usted los estilos!): Coznécho doeoeópy (según ef acuerdo). Om e a c nonymmu 6aaa?K (de usted recibieron un equipaje). Como ya sabe usted, la preposición om rige genitivo: Ómu óéHbsu oh nonynün om Mam (Ese dinero él lo recibió de mí); n nonynúna nucbMó om 6páma (he recibido una carta de mi hermano). (9) OdnéKO es más literario que not pero significa lo mismo^'pero'1, La expresión 3a epém + genitivo se traduce por “durante”. 3a apéMfí pa&ómbt a 6iopór oh óveHb mhóso cdénan (durante su trabajo en la oficina él hizo muchas cosas).

Tpiícxa flBáflqaTb BóceMb (trlsta dvatsat’ vosim') 328

7

8

¡Por favor (permita), ciudadana! En la estación Según el recibo de facturación, Usted entregó (de usted recibieron el equipaje) Un sofá, Una maleta, Una bolsa de viaje, Un cuadro, Una cesta, Una sombrerera (una caja para sombreros) Y una perrita pequeña. Pero (no obstante) Durante (el tiempo de) el viaje El perro ¡Podía crecer!

BoccTaHOBMTe

1

tskc t :

¿No has visto mi libro? - Está en el armario. Tbi He BLÍaen moio KHtíry? - O n á ....... b LUKacfcy.

2

Este invierno iré a las montañas y por primera vez llevaré allí a mis hijos. 3nMÓñ a .. .

3

b

rópbi

h Bnepeúe

— Tyflá fleréw,

¿Dónde está mi traje? - Hace tiempo ya que está en la maleta. ff\e moíí koctióm? - Oh flaBHÓ y w e ........s MewiofláHe.

4

A su hijo ¿le lleva al colegio su marido? - No, él ya va solo allí. Báiuero c¿iua Tyflá caM.

5

b

lutíóny.......Mym? - HeT,

oh

ywó.........

Él lleva todos sus documentos encima (consigo). Bce CBOá flOKyiwéHTbi

o h

....... c coñóíí. ypoK

52

329 rpkiCTa flBáaqaTb aéBHTb (trista dvatsat’ dievit1) ynPAJKHÉHMÍI MuTáiíTe u nepeaOAiÍTe:

1 Bbi He 3HáeTe, rfle moü noprcpénb? Oh ne>Kán rfle-To 3flecb. - HeT, a eró He BMflen. 2 Kyflá Bbi é,qeTe T3K páHo? - B e3y, ksk Bcerflá, flÓMKy b LUKóny. 3 riosBóribTe Bac cnpocwTb, Bbi ywé nonyH iínn 6 ará)K? - fia, bot oh Ha TejtéxKe. 4 Tbi móSmiib noBiíTb pú6y? - Kohóhho! £t BHepá noíÍMá/i TaKyio orpóMHyio, hto y mbhá pyKM óojiát. 5 r OBOpÁT, Tbl Ká>KflOe BOCKpeCÓHbe XÓAMlilb b TeáTp? — Écjih 6bi >Kená MeHá He BOfli/ma Tyqá, n 6 bi c yflOBÓJibCTBneM CMOTpéa TeneBifaop. ************************************************* n flT b flE C Á T TPÉTM Ñ YPÓ K

B xoTén 6 bi ocTaHOBMTbcn

b toctiíhhmq

1 — OpocTiÍTe, y Bac ecTb CBOÓóflHbie

9\

xo T é a

6bi

ocTaHOBiÍTbca

b

HOMepá?

BátuePi

rocrlÍHHue. (1) NOTAS

(1) Í7 xomén 6u o o m a H o e ú m b C f i ... (quisiera alojarme...). Recuerde usted cómo se expresa un deseo: pasado del verbo xomómb+parttcula 6bi + infinitivo: masculino Meán xomén 6 u n o a n a x Ó M u m b c n c flénoú. A Iván le gustarla/lván quisiera conocer a Lena, femenino Éea xoména 6u noümú e kuhó. A Eva le gustarla/Eva quisiera ir al cine, plural M bi xoménu 6bi nocMompémb M om ey. Nos gustaría ver Moscú. de cortesía Bu xoménu 6u noéxamb e Madpúd? ¿Le/les //os gustaría viajar a Madrid? La palabra ocmaHoeúmbcn se usa sobre todo en su forma infinitiva o en pasado, /"de mu o cm a m e ú n cn? 9¡ ocmaHoeúnca e BocmúHUue K ócmoc (¿Dónde te has alojado? - Me he alojado en el hotel Cósmos).

T p iíc ia TptíflpaTb (trlsta tritsat’) 3 3 0

Traducción;

1 ¿No sabe usted dónde está mi cartera? Estaba por aquíNo, no la he visto. 2 ¿A dónde va usted tan temprano? - Como siempre, llevo a mi hija al colegio. 3 Permítame preguntarle ¿ha recibido ya su equipaje? - Sí, está aquí en el carrito. 4 ¿Te gusta pescar? - |Por supuesto! Ayer cogí un pez tan grande que me duelen los brazos. S Dicen que cada domingo vas al teatro. - Si mi mujer no me llevara allí, yo verla la tele con mucho gusto.

Respuestas:

1-

ctoiíit

- 2 - éay - Beay - 3 - nexaír - 4 -

bóamt

-

xóamt

- 5-

HÓCUT -

*************************************************

LECCIÓN CINCUENTA Y TRES Esta lección le va a enseñar cómo desenvolverse cuando llegue a un hotel en Rusia. Si bien el diálogo es largo, el vocabulario es sencillo. Observe e l empleo del preposicional y del instrumental.

Quisiera alojarme en el hotel 1 — Perdone, ¿tienen ustedes habitaciones libres? Quisiera alojarme en su hotel.

ypOK 53

331 TpiicTa TpiífitiaTh OfliÍH (trlsta tritsat adin)

2 — Botócb, 4to í ) Bac hmhóm He o6páflyio. CeíÍHác TypHCT^HéCKMfi CB3ÓH. A Bbl He 3aKá3ú Banw HÓMep sapánee? ( 2 ) (3 ) 3 — fla, 3aKá3biBan, ho rocrráHMqa 0Ka3ánacb cmÍLUKOM flanetó ot LtéHTpa. 4 — riocTapáeMcn HeM-HMóyflb BaM noMÓMb. MHe

Ká}KeTca, BaM noees/ió. EcTb óneHb xopÓL^iiíí HÓMep Ha OflHoró Ha btopóm aTawé. (4) (5) 5 — fla, ho MHe Hy?Keh HÓMep Ha aboiíx . f l npnéxa/1 b MocKBy c «eHófi. 6 — 3 to y>xé nocno>KHée... xoth... Oflny MWH^TOHKy. Bcé b nopñflKe, ecib HÓMep Ha ABOIÍX Ha rpéTbeM STawé, (6) flpáBfla, óKHa BbixóflaT Ha NOTAS (2) B esc huhóm He oCpádyto (no le alegro con nada). H uhóm es el instrumental del pronombre H uim ó (nada). Seguramente se acuerda usted de la negación doble que ejemplifica h im ó m ne. Es el verbo oópádoeamb el que hace que aparezca aquí el instrumental: odpádoeam b kosó hbm (alegrar a alguien con algo). Orta oSpádoeana o/nqá ycrtéxaMU (ella alegró a su [propio] padre con [los] éxitos [de ella misma]). (3) B bi He 33Ká3bieanu HÓMep 3apánee? (¿no ha reservado usted habitación con antelación?), 3aKá3bieamb/3aKa3ámb (reservar). En la frase de arriba de usa la forma imperfectiva, ya que lo que le interesa al recepcionista es si ha tenido lugar la acción. Un jefe puede decirle a su secretario, con la forma imperfectiva: í? n p o uiy esc 3SKS3émb HÓMep e socmúHUpe M up (Le pido que reserve una habitación en el hotel Mir - me Importa que haya una habitación reservada) y unas horas más tarde puede preguntarle, con la forma perfectiva: Bbi 3 a K a 3 á n u H Ó M e p ? (¿Ha reservado usted la habitación - lo que Importa es el resultado: hay habitación reservada o no). (4) nocm apéeM ca veM-HuSydb eaM noMÓHt (Nos esforzaremos por ayudarle en algo), Observe usted una construcción ya conocida: el verbo noMoaámb/noMÓHb (ayudar) rige instrumental { w e M - H u ó f ó b es el instrumental de H m o - H u ó f ó h ) . B nOMoa? eaM coeémOM (le ayudaré con un consejo / voy a darle un buen consejo).

TpiíCTa TpúflqaTb flBa (trista trltsat dva) 332

2 — Me temo no poder satisfacerle (no alegrarle con nada). Ahora es la temportada turística. ¿No ha reservado usted habitación con antelación? 3 — Sí, la he reservado, pero resulta (ha resultado) que el hotel está demasiado lejos del centro. 4 — Vamos a intentar ayudarle (Nos esforzaremos por ayudarle en algo). Me parece que tiene usted suerte. Tengo (hay) una habitación individual muy buena en el primer piso. 5 — Sí, pero yo necesito una habitación para dos. He venido a Moscú con mi mujer. 6 — Eso ya es más complicado... aunque... un momentito, Todo está en regla, hay una habitación para dos en el segundo piso. Es verdad que las ventanas dan a la calle. NOTAS

(S) HÓMep na oóhosó , na deoúx (una habitación individual / para dos). Hay un tipo de numerales, llamados colectivos, que designan un grupo de personas o cosas. Se usan sobre todo con palabras que no tienen singular (como el español “alrededores") o con posesivos: Tpóe deméü (tres niños); ux / Hac 6bino vómeepo (eran / éramos cuatro). Veamos las formas que se usan en la construcción H Ó M ep H a +acusativo: acusativo nominativo nominativo colectivo colectivo normal para dos deóe h s d e o ú x dea para tres m p ó e na m p o ú x m p u H a v e m e e p b ix para cuatro n e m b ip e n é m e e p o (6) 3mo nocnoxnée (eso es un poco más complicado). La base del adverbio es cndwwo, el comparativo, cnoxnee. Recuerde usted la palabra noxoroónee (algo más fr(o): el comparativo de los adverbios tiende a ser atenuado por el prefijo no- (un poco), en parte por educación. Ó m a e b i x ó d a m H a y n u u y (ellas [las ventanas] dan a la calle). Literalmente, "salen1’a la calle. Hay palabras con las que se usa la preposición e: ó n n a M o e s ó n ó M e p a ebixódam a n a p x (las ventanas de mi habitación dan a un parque), ¡Cludado!, la palabra H Ó M e p (plural: H Ó M e p a , con acento final) se emplea solamente a las habitaciones de un hotel, es la palabra K Ó M H a m a la que se utiliza para habitaciones "privadas". ypoK 53

333 rptícTa TptíflpaTb Tpn (trista tritsat tr¡) 7 — 0T O

He

Bá)KHO.

npaKTkÍHecKM

He

flH é M 6 y fle M ,

Mbl

a

B

rOCTlÍHHI^e

HÓHbto,

KaK a

Ha intuye He tbk wyM HO . (7) 8 — Bbi aSco/ucrmo npaBbi. Écrm Bbi comáCHbi, ro 3anó/iHHTe, noxá/iyMcra, bot ótot 6/iaHK. KcTáTH, CKónbKo BpéMeHH Bbi SyfleTe b MocKBé? (8) 9 — flH e fi n flT b , He SónbLue. M b i e u ^é c o ó n p á e M C H c"bé3flM Tb b C a H K T -n e T e p 6 y p r. (9) 1 0 — Bot BáüiM icmoHw. Baw HÓMep Ha TpéTbew 3Ta>Ké, nwcjsT népefl bémh. rópHHHHaa Ha s T a x íé BaM ncwájKeT Bam HÓMep. f lÍM a fo ,

11 — OrpóMHoe B3M cnactóóo. M orí orunariÍTb HÓMep cefínác? (10) 1 2 — KaK bsm yróflHO. M ó ce te ceíÍHác, MóweTe noTÓM. 9 \ flÍMato, BaM y Hac noHpáBmcfl. Kctóth, pecTOpáH Ha népBOM 3Ta>Ké. TaM Bbi

SyfleTe 3áBTpaKaTb. Bceró

bsm

flóóporo! (11)

NOTAS (7) 3mo ne eáxHo (no importa). Ésta es una de las frases preferidas de ios rusos. Parece que Íes gusta observar las cosas desde una cierta distancia, sin preocuparse. (8) Écnu ebi c o e n á c H b i, mo ... (Si está usted de acuerdo, (entonces)...) Usted puede ver que las frases que expresan una condición se construyen de una manera muy sencilla: sólo necesitamos la conjunción sentí y el elemento de enlace mo: écnu es/ Sédeme ceoSódHbi eóvepOM, mo npuxodúme k naM e aóctnu (Si está usted libre esta tarde, venga a vernos). (9) M u co6upáeMcn cbéadumb (tenemos la intención de ir a...). El verbo coSupám bcn significa, como ya sabe usted, “prepararse a hacer algo", “tener la Intención de hacer algo”. En el verbo cbéadumb (el signo de no-palatal¡dad separa la c y la e), el prefijo c- da la idea de una ¡da y vuelta rápidas: a xovy cbé3dumb HécKOnbKO dneü e óepóawra (quiero Ir a pasar unos días en el pueblo). En cuanto a la expresión dneü nnmh (unos cinco días), le recordamos que la inversión indica aproximación: vacos e mmb (sobre las cinco).

Tpiícra Tpñflparb veTÚpe (trista trltsat chlt'íri) 334

7 — Eso no importa. De día prácticamente no estaremos en el hotel, y por la noche, creo que no hay tanto ruido en la calle. 8 — Usted tiene toda la razón. Si usted está de acuerdo, rellene, por favor, este formulario. Por cierto, ¿cuánto tiempo pasarán en Moscú? 9 — Unos cinco días, no más. Tenemos la intención de ir también a San Petersburgo. 10 -— Aquí tiene usted las llaves. Su habitación está en el segundo piso, el ascensor está delante de ustedes. En el segundo piso la camarera les enseriará su habitación. 11 — Muchísimas gracias. ¿Puedo pagar la habitación ahora? 12 — Como usted quiera. Puede [hacerlo] ahora o más tarde. Creo que le va a gustar nuestro hotel (estar en nuestra casa). Por cierto, el restaurante está en la planta baja. Allí van a desayunar. Les deseo una feliz estancia (Que tengan de todo bueno). NOTAS

(10)

OapóMHoe cnacúGo (muchísimas gracias). Los rusos expresan su gratitud en diferentes grados: cnacúSo, Sofibuióe (grande) cnacúGo, ospóMnoe (enorme) cnacúBo, spOMádüoe (inmenso) cnacúGo - todo eso significa ''gracias" en un nivel cada vez más alto de gratitud. Para insistir más, podemos pegar al adjetivo el prefijo npe-: n p e o a p ó M H O e cnacúSo (millones de gracias). Tiene donde elegir. (11) Bcesd ea/irf d ó B p o s o ! ([le deseo] todo de bueno). Recuerde usted que detrás de la palabra we/yámt, (desear) siempre viene el genitivo - aquí se sobreentiende el verbo y aparece el genitivo.

BoccraHOBiÍTe Tener:1

1 Quisiera viajar a Rusia para cuatro días, f l ...............cbé3flHTb Ha neTbipe . . . b ..

ypoK 53

335 t pitera TpiífluaTb nmb (trista trltsat piat’) ■2

Mire, el mozo lleva nuestro equipaje en el carrito. - Perdone, pero ésa no es mi maleta. - ¿La ha facturado usted? noCMOTpsÍTe, Hochribi^uK....... Ha TenéxíKe................. noaBó/ibre.............n e ...................... —A b u ...................... b

3

5ará>K?

Llegamos a la estación y nos dimos cuenta de que una pieza [del equipaje] se había perdido. M b l............. h a ............. XBaTlínMCb.................OflHÓMéCTO.

ynPiWKHÉHMít MmáfiTe

m

nepeaofliiiTe:

1 Moá cfjaMMnMfl TóMec. H eflé nio Hasáfl a 3aKá3bman y Bao HÓMep. - fla , fia , Batu HÓMep Ha neTBépTOM 3Ta>Ké. 3anó/tHMTe 6/iaHK, nojKánywcTa.

2 Mhg H^>KeH HÓMep Ha oflHoró. - K cojKajiéHmo, BaM He noae3/ió. C boSó a h n x HOMepÓB HeT. 3 Tfle Bbl OCraHOBI?IJhMCb? - B rOCTMHMpe “TyplílCT” . K

cowanéHwo,

óto

A anerá

ot

pémpa. npáBfla, Meipó

páflOM. 4 H xoTén 6bi ormaTiíTb m o íí HÓMep ceiSnác. - noxíáiiyíícTa, MóxteTe cetíHác, Móxtere 3áBTpa. Mbl paSÓTaeM AHéM M HÓHblO. 5 Kyflá BblXÓAST ÓKHa Moeró HÓMepa? - Ha y/iM 4 y, ho ynm ja He óneHb L ü^M H afl.

H

a

fl^ M a io ,

BaM

T aM

noH páB M TC fi.

6

w e Mbi 6 y A e M 3 á B T p a K a ib ? - B Kacjaé Ha btopóm arajKé. 7 9\ ¿Ay b M ockb^ m COÓMpálOCb OCTaHOBl^TbCH B CeMbé. - OTJllJlHHafl Mflén! B npóLunoM roAy a JKM/i b ceM b é, m mhs óto óneHb roHpáBtinocb. C naxíM T e, n o jK á p y ííc T a ,

4

SI usted ha recibido ya sus cosas, entonces podemos ¡r al hotel. ÉcjlH Bbl.....................CBOlíl BéLqM, . . Mb! MÓWeM........... b

rocttf Hnqy.

TpáCTa TpiíflqaTb ujecTb (trista tritsat shest') 336

Traducción: 1 Mi apellido es Gómez. Hace una semana reservé una habitación en su hotel. - Si, si, su habitación está en el cuarto piso. Rellene {este] formularlo, por favor. 2 Necesito una habitación para una persona, - Desgraciadamente, usted no tiene suerte, No tenemos habitaciones libres, 3 ¿Dónde se ha alojado usted? - En el hotel "Turlst". Desgraciadamente, está lejos del centro. Es verdad que el metro está al lado, 4 Quisiera pagar mi habitación ahora. - Como usted quiera, puede [hacerlo] ahora o mañana. Trabajamos todo el día y toda la noche. 5 ¿A dónde dan las ventanas de mi habitación? - A la calle, pero [la calle] no es muy ruidosa. Creo que le va a gustar nuestro hotel. 6 Dígame, por favor, ¿dónde vamos a desayunar? - En la cafetería de (en) el primer piso, 7 Voy a Moscú y pienso alojarme en casa de una familia. - IMuy buena Idea! El año pasado yo también viví con una familia y me gustó mucho.

Respuestas: 1 - xoTÓn 6bl - AHn - Poccúro 2 - Be3éT - Haui Bará* - ho áxo - moü veMOfláH - eró cflaBánn - ? 3 - npnéxann - Boraán - noTépsHo - 4 - yxíé nonyviinn - to - éxaTb.

Algunas palabras sobre la hostelería rusa: Hace no muchos arios, usted sólo podía alojarse en hoteles gestionados por la agencia Inturist. Ahora, en cambio, ya puede pasar las noches en una familia, o alojarse por su cuenta. En los hoteles, no se deje Intimidar por ei letrero “Completo” , casi siempre se puede conseguir una habitación hablando con el recepcionista (o no sólo hablando...). El lujo de los grandes hoteles es una apariencia vana: muchas veces son ruidosos y poco cómodos. Le recomendamos las pensiones familiares recientemente abiertas en muchas ciudades. Y, sobre todo, gane la confianza de la roprníMHan (camarera) y de la fle«ypHan (señora responsable de la planta), Ellas le prepararán un té callente, le repasarán las camisas, y le darán buenos consejos para aprovechar su estancia en la ciudad.

Yook 53

337 Tpiícra Tpií/maTb ceMb (trlsta trltsat siem’) MvtH^TKa Ha LuyTKy Le ofrecemos un momento de recreo (útil) con esta historieta: He Móxer 6biTb! flBa TypMCTa paaroaápHBaioT Ha Kopuflópe roería Hm\bi.

B ÓTO BpéMH MMMO HMX npOXÓflMT ÓHeHb CMMJiaTMMHaa rópHMHHae. - Bot áTa KpacoTá! 51 xoién 6bi c Hefí no3HaKÓMHTbca, - náTepo fleTéiü ... - Y Heé? He Ha HeTi V TeSá nÁTspo fleréPi!

mójkst

6biTb! -

irkitit *"***** * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

nflTbflECJÍT H E TBÉ PTblfl yPÓK fla B á M

1 — 3flpáBCTByií,

CXOflMM B TeáTp flo p o ró íí!

Mbi c

to Gó íí

He

BMfle/lMCb BéHHOCTb, a HáflO 6bl nOBMfíáTbCfl, noSojiTáTb, lía n t n , KaK Bcerflá, no y w n b

p a 6 ó T e ? (1 ){2 ) NOTAS (1) En la segunda frase encuentra usted algunos verbos de "comunicación”: eúdembca (verse), noeudámbcr? (verse), n o S o n m á m b (charlar) y los seguirá n o o S u f á m b C f i (charlar) en la línea 2. Pero ¿cuál es la diferencia entre los verbos eúóembce y n o e u d á m b c n , n o 6 o n m é m b y n o o S i u á m b c r f ? Búdembcp es neutro: m u d a e h ó H e eúdenucb (hace tiempo que no nos vemos), mientras que n o e u d á m b c n es más elegante, se usa más bien en deseos: H x o m é n 6 t i c e á M u noeudámbCf?. íloBonmámb es de uso familiar: J J a e á ü n o S o n m á e M h ó m h o í k k o ! (Charlemos un rato); n o o S m á m b c n pertenece al vocabulario juvenil,

rpiícTa TpiíflLtaTb aóceMb (trista tritsat vosim') 338

El minuto de la risa ¡No puede ser! Dos turistas charlan en el pasillo del hotel, En este momento pasa por su lado una camarera muy atractiva. - ¡Qué belleza (He aquí esta belleza)! Me gustaría conocerla. - Cinco hijos ... - ¿Ella? ¡No puede ser! - ¡No, qué va! ¡Eres tú el que tiene cinco hijos!

Segunda ola: lección 18

LECCIÓN CINCUENTA Y CUATRO Hablemos un poco de teatro: tanto las obras maestras de la literatura rusa, como los excelentes teatros de Rusia merecen nuestra atención. Si sabe francés, alégrese: gran parte del vocabulario procede de esta lengua. Y mientras se deleita con este tema, observe también tos verbos de movimiento y los aspectos.

Vamos al teatro 1 — ¡Hola querido! Hace una eternidad que no nos vemos (nosotros contigo no nos vimos), y sería bueno vernos un poco, charlar, o tú, como siempre, ¿estás muy ocupado (estás con el trabajo hasta las orejas)? NOTAS (en el trabajo hasta las orejas = tener mucho trabajo); ywu es el nominativo-acusativo plural de yxo (oreja); de la misma manera podemos decir; oh no yuiu e

(2) n o ym u e paSóm e

denáx.

Vnoif 54

339 Tpiída TpHflpaTb fléBSTb (trista trltsat dlevit’)

2 — PaSóTa He bohk , KaK roBop^T, b nec He y6e)KMT, a BCTpéTMTbCfi m nooStuáTbCfl, fleííCTBMTenbHO, H ^H O 6bl. (3) (4) 3 — Ta« b néM flé tio ? Y MeHá ecTb flBa 6wiéTa b TeáTp Ha ceróflHB. flasáM cxóflwvi. (5) 4 — Tbi ne Mówewb xw rb Sea dopnpitaaB. A Kyflá SwnéTbi n Ha hto? 5 — O floporóíí! BwnéTbi a flocTán no Be/ifiKOMy SnáTy. BepHée, mm& nx noflapiÍJiM. A notífléM Mbi c ToSófí bo MXAT h 6yflew CMorpéTb nbécy BaMmÍJiOBa “YTMHas oxÓTa". (6) (7) NOTAS

(3) Pa6óm a ne eom , e m e ho y6exúm (lit. el trabajo no es un lobo, no correrá al bosque). El uso de los proverbios es costumbre de la gente culta en Rusia. (4) H P kho 6ht y Hádo 6bi significan “serla necesario, sería bueno”. Son las mismas expresiones Impersonales a y m H O y nado (es necesario), a las que, sin embargo, se les puede pegar la partícula condicional 6bi. (5) ¿Jaeáüme c x ó ó u m e meámp (vamos al teatro). Usted se acordará de que los verbos de movimiento indefinido (de tipo xodüm b o éaSums) siguen siendo imperfectivos aun cuando se les pega un prefijo. Pues bien, aquí tenemos la excepción que confirma la regla: tanto el verbo exodúm b como ché3dumb son perfectivos, y expresan, como ya se ha dicho en la lección anterior, un movimiento de ida y vuelta en un período de tiempo relativamente corto. (6) floem ám b B uném bi (alcanzar, conseguir entradas). Este verbo bien tiene derecho a aparecer aquí, pues en Rusia no es nada fácil conseguir entradas para ciertos espectáculos u otros objetos apreciados. P ó o cm ána uH m epém yto KHÚsy (conseguí un libro interesante), fíocm ám b no (eenÚKOMy) 6nám y (conseguir algo con un (gran) enchufe) - sabemos lo que significa eso, ¿verdad?

TptoTa cópOK (trista sorak) 340

2 — El trabajo puede esperar {no es un lobo, como dicen, no correrá al bosque), y efectivamente seria bueno vernos (encontrarse) y hablar. 3 — Entonces, ¿a qué esperar (de qué se trata)? Tengo dos entradas al teatro para esta noche. ¡Vamos! 4 — No puedes vivir sin sorpresas. ¿Y a qué teatro (a dónde) y a qué función (para qué) son las entradas? 5 — ¡Oh, queridol Las entradas las he conseguido con un gran enchufe ... Más exactamente, me las han regalado. E ¡remos a MJAT a ver la obra de Vampilov, “La caza de patos” . NOTAS (7) íloudéM Mhi c moóóü e MXAT (iremos, tú y yo, al MJAT). La inversión del verbo y ei sujeto es de carácter familiar. Pero seguramente le Interesa también qué es el MJAT. Le vamos a revelar el secreto: MocKÓecKuü XydómecmeeHHbiü AKadeMÚnecKuü Teámp (Teatro Académico del Arte de Moscú). Es uno de los teatros más famosos de Moscú: fue fundado a principios de este siglo por el director Constantino Stanislavski y se hizo famoso gracias a las obras de Chéjov y al talento de los actores, Alejandro Vampilov (1937-1972), fue dramaturgo y autor de dramas psicológicos. Él no vio ni una obra suya puesta en escena; ahora, en cambio, es uno de los dramaturgos más representados en los teatros.

y p o K 54

341 TpsícTa cópoK oflúH (trlsta sorak adln)

6 — ?l áTy nbécy yjKé Biíflen b MpKyrcKe, ho bo MXAT cxo>Ky c orpÓMHbiM yflOBÓ/ibCTBMeM. TOBOpÁT, nOCTaHÓBKB OT.TII'MHafl.

7 — IA nocraH Ó B K a, m rnpá aKTépoB. (8) CeróflHfl, m áB H yio pojib ncnanHáeT Mojioflóíí aKTép, KOTÓpblíí MH6 ÓHSHb HpáBMTCfl. BO MXÁTe Bcerflá npeKpácHbie api^c™. 8 — C ks>km, no>KájiyíícTa, a rfle Háiuw Mecrrá? B napTépe? (9) 9 — Ha áTOT pa3 Mbi 6yfleM CMfléTb Ha 6anKÓHe. Orryfla bce biííaho h c/ iúüjho npeKpácHo. (10) NOTAS (8) La palabra amiép se aplica a actores de teatro y de cine, Apmúcm, en cambio, designa a los actores de teatro, a los cantantes y a los bailadores. Los que se dedican a las artes gráficas o plásticas se llaman xydównuK (u). En esta frase nos hemos encontrado con la palabra mmópbiQ (el que). Es un pronombre relativo que concuerda en género y número con la palabra a la que se refiere. Se declina como los adjetivos acabados en -biü, pero en caso ya no concuerda con su referente, sino que se adapta a las exigencias del verbo que lo sigue. Ejemplos: mase. persona axmép, xomópbiO mhb apasionen,,, el actor que me gusta... aornep, KOmóposo # eúdena... el actor que vi... fem.

neutro

plural persona

aKmpúca, mmópaa meúé upéeitmca... la actriz que te gusta... aKmpúca, Komópyto ma eúde/i... la actriz que viste.,. kuhó,

Komópoe Hpáeumcn... el cine que le gusta... ku h ó , Komópoe oHGúóen... el cine que él vio.,. aiemepu, mmópbte hbm Hpáenmca... los actores que nos gustan... axmépbi, Komópbix mu súdemi los actores que vimos...

TptfcTa cópOK flBa (trlsta sorak dva) 342

6 — Yo ya he visto esta obra en Irkutsk, pero a MJAT iré con muchísimo gusto. Se dice que la puesta en escena es magnifica. 7 — Tanto la puesta en escena como el juego de los actores. Hoy el protagonista será (desempeñará él papel principal) un actor joven que me gusta mucho. En el MJAT los artistas siempre son muy buenos. 8 — Dime, por favor, ¿dónde están nuestros asientos? ¿En el patio de butacas? 9 — Esta vez estaremos (sentados) en la galería. Desde allí todo se ve y se oye excelentemente. NOTAS plural no persona

meámpu, mmópue cmoóm e uénmpe... los teatros que están en el centro,., meámpbi, mmópbte eu eúdenu... los teatros que visteis... El relativo tiene que ir en el caso exigido por el verbo de la oración subordinada (se parece al español “cuyo", con la agravante de que los casos no se resuelven tan solo con preposiciones, sino también hay una declinación; pero después de todo, usted ya conoce este tipo de declinación de hace casi un mes). Por ahora, no se preocupe por estas cosas, lo importante es la concordancia en género y número. (9) Mécmo aquí adopta el significado de "asiento", "plaza". Esta palabra tiene varios significados (ver lección 51). Como se lo indicamos ya al comienzo de esta lección, el mundo del teatro está lleno de palabras francesas: napmóp - le parterre (patio de butacas), SafiKÓn - le balcón (palco), 6eobam&K - le bel étage -corbellle (piso principal), nóxa la loge (el palco o el camerino). Algunas de estas palabras también deben de sonar a los no francófonos. (10) En la expresión ece s ü d u o u acé c n ú u jH O (todo se ve y se oye) usted habrá reconocido los participios neutros de los verbos eúdemb (ver) y cnúutamb (oír).

ypoK 54

3 4 3 TpiicTa cópoK Tpn (trista s o r a k tri)

10 — Cnacií6o Te6é, a npócro He 3 htan,

ksk

y6iirb

BéMep. fla, KCTáTM, a kto pewuccép cneKTáKjin? (11) 11 — 9\ He 3náio. xojKy b reárp ot c/ijí'han flo cnyHaíi. B TeáTpe KynwM nporpáwiMy m Bcé y3HáeM. He 3afyp,b, cneKTáKnb HaHMHáeTCít Póbho b ceMb, h nócne 3BOH«á b 3an He/ib3á BXOflMTb. (12) (13)

12 — 9\ 6yfly y Bxófla 3a nó/inacá flo Hanána cneKTáKJin. npwxoflM nopáHbwe. 3a6ejKWM b 6yc|DéT M BbtnbeM no HáuieHKe xó(pe. (14) NOTAS (11) ySúmb eéwep (matar el tiempo esta noche); también se puede decir: ,ft He 3Hám, xax ySúmb epéutn (no sé cómo matar el tiempo), (12) Y3Hámb significa “llegar a saber’, y es la pareja perfectiva del verbo 3Hamb. Comparemos estas frases: Mu ywe ecé 3Hánü (Va lo sabíamos todo - imperfectivo) (Mu amo y 3 H ¿ m u evepá (Eso lo supimos ayer - perfectivo). (13) B 3art Hentaé sxodúmb (no se puede entrar en la sala). Detrás de nenban se pueden usar verbos de ambos aspectos, pero el resultado será diferente. HanfaSíf + perfectivo indica que es imposible hacer una cosa: B 3an Henbañ eoümú, nomoiwy umo deépu 3aKpbimu (no se puede entrar en la sala, porque las puertas están cerradas), HenbaA + imperfectivo expresa la prohibición de algo: B aaa Henbaá exodúrrtb nócne mpémbeso 3sohkó, nomoMy vmo HawHéemcn cnexméxnb. (no se debe entrar en la sala después del tercer timbrazo, porque comienza la función). En español la distinción no es necesaria, aquí también se puede decir: “no se puede entrar (14) 3a +acusativo + do + genitivo forman una construcción temporal que significa: X minutos/horas etc. antes de algo. í? npuxoxy s Siopó aa nnmtHádpamb MUhtyrr do nanána paSómbi (voy a la oficina quince minutos antes del comienzo del trabajo), 3añexúM e 6y
TpiücTa có p o K HeTbipe {trista s o r a k chit'írí) 3 4 4

10 — Gracias (a ti), yo simplemente no sabía cómo matar [el tiempo] esta noche. Ah, por cierto, ¿quién es el director de la función? 11 — No lo sé. Voy ai teatro de vez en cuando. En el teatro compraremos un programa y lo sabremos todo. No olvides que la función comienza a las siete en punto, y después del timbre no se puede entrar en la sala. 12 — Estaré en la entrada media hora antes del comienzo de la función. Ven un poco antes. Iremos un momento al bar y tomaremos un cafecito [una tacita de café). BOCCTBHOBI^TO reKCT:

1

¿Te ha gustado la película? - Ya la habla visto, pero hoy también la he visto con mucho gusto, ........................CpWlbM?

...................... , hom

c e r ó flH íi

.......... c ........................ 2

El actor que desempeña el papel principal no me gusta mucho, ¿y a ti? - Es un artista joven y es el primer año que actúa en un teatro. . . . He

óueHb............ aKTép,

porib, a T e 6 é ? b

3

- Oh

K O T Ó p w it.........................................

.., óneHb.......... a p r iíc T

v i ..........

reárpe.................

He venido a Moscú con mi mujer y no sé qué hacer, A ella le gusta la ópera, pero yo prefiero [mirar] el ballet. - ¡Si eso no es un problema! Hoy pueden ir a la ópera al Bolshoi y mañana al Kremlin a [ver] un ballet.

....... b ................... c O h ó ........ ónepy,

............... u

npócTo ne

. . . .

i

hto.........

a s npeflnoH vrráio.................6anéT. - Ho y p o K 54

345 Tpiícra cópoK nflTb (trlsta sorak piat’) a ro ....................! CeróflHs b

4

bu

...................... Ha ónepy

Bonbujófi, a ..........a KpeMnb ..................

¡Muchísimas gracias por las entradas! Hace una eternidad que mi mujer y yo no hemos ido al teatro.

................ orpóMHOe................. ! Mu c ......... ywé BéHHOCTb...........B .............

ynPAJKHÉHMfl MHTáÜTe m nepeaoqriTe: 1 Y Bac ecTb 6nnéTbi Ha Bénep Ha ceróflHA? - Ha ceróflHA, k cowanéHHK), Het, ho y Hac ecTb 6nnéTbi Ha nbécy “PeBM3óp" Ha 3áBTpa. 2 flátíTe mhb , no)KányHCTa, flBa 6miéTa b napTép. - A Bbi He XOTéflW 6bl B33Tb 6HJléTbl B 6ej1b3Tá>K7 Ectb etijé flBa CB0 6 ÓflHblX MéCTa, OTTyfla Bcé BlíflHO h cnbiniHo npespácHO. 3 Bbi He 3HáeTe, kto kirpáeT máBHyio porrb b cneKTáKJie? - HeT, xotó óma Moeró flÓMa BbixóflflT Ha TeáTp, ho a xoxty b reáTp ot cnjí'Hafl flo cnyHas. 4 flaBátí 3a6e>Ki5iM Ha MMH^riíy B Katfclé MHT0-HM6yflb BtálnbeM. H yíKáCHO XOHtf nHTb. - C yflOBÓnbCTBHeM! 9\ 3Háio oflHó yiÓTHoe Kacfjé Heflajiexó oTciófla. 5 CeróflHA y MeHÁ CBoGóflHbfíí Bénep, flaBáíí cxóamm b kmhó. - B KMHOTeáTpe “Mkip”, HfléT OTJUrfHHblM Cj>paHHy3CKM¡í CpHJlbM, HO, roBopÁT, TpyflHO flOCTátb 6nnéTbJ.

rpiícTa cópoK uiecTb (trista sorak shest1) 346 Traducción: 1 ¿Tiene usted entradas para esta noche? - Para hoy, desgraciadamente, no, pero tenemos entradas para mañana, para la obra “El revisor". 2 Deme, por favor, dos entradas al patio de butacas. - ¿No querría usted entradas al palco de la primera planta? Todavía hay dos entradas, [y] desde allf todo se ve y se oye muy bien. 3 ¿No sabe usted quién desempeña el papel principal en la fundón? - No, aunque mis ventanas (las ventanas de mi casa) dan al teatro, yo voy al teatro de vez en cuando. 4 Vamos un momento a la cafetería y bebamos algo. Tengo una sed horrorosa (horrorosamente quiero beber). - Con mucho gusto. Conozco una cafetería agradable cerca da aquí, 5 Hoy tango la tarde libre, vamos al cine. - En el (cine) Mir ponen una película francesa muy buena, pero dicen que es difícil conseguir entradas.

Respuestas:

1 Te6é noHpáBwncn - eró ywé siíqen - CMorpén - yfloaónbCTSueM. 2 Mué - HpáBMTca - ucnonHáeT rnáBHyio - e uié - Monoflóü - wrpáeT

- népBbiM roa 3 - npwáxan - Mockbí - weHótí - 3Háro - flénaTb ntópMT - cMOTpérb - He npoónéMa - Móxceie noflTiA - sáaxpa - Ha banót 4 Cnaciíi6o BaM - sa 6nnéTbi - c wenóñ - He 6binn - TeáTpe.

Ya que hablamos del teatro, vamos a ver el papel que desempeña en Rusia. Durante los años más duros de su historia, Rusia tenía una vida teatral muy activa (sobre todo en Moscú y en San Petersburgo). En los últimos años se han formado muchos pequeños grupos teatrales en todo el país; algunos de ellos se han hecho famosos, otros tuvieron una vida efímera. Generalmente eran actores jóvenes que actuaban para jóvenes. Los verdaderos aficionados se mantenían fieles a los teatros más famosos como el MJAT, el Contemporáneo (CoBpeMéHHMK) de Moscú o el Gran Teatro Dramático Pushkin (Eojibujófi flpaManíiHecKHM Teáip áMeHii nyiuKMHa) en San Petersburgo o bien el Teatro Pequeño (MánbiCi TeáTp), el más antiguo teatro en Moscú. Si va usted a cualquiera de estos establecimientos, tendrá el placer de oír la lengua rusa más pura posible.

ypOK 54

347 TpiícTa cópoK C9Mb (trista sorak siem’) Hyrh-Hyrb SÓJibtija MMHyTKa xa uiyTKy

Myw h weHá CMÓTpxT cneKtáKnb, m ywé Ha népBOM áKTe My>K HanHHáeT 3eBárb. - Te6é He H p á s n T C fl nbéca? - M hq yíKáCHo He HpáBMTCs, Kan Hrpáer máBHbiü repóvi, - Ho Mbi MÓJKeM yü™ flOMóíí. - Hh 3a hto! B KOHpé nocnéflHero ákTa eró flon>KHbi y6iÍTb!

¿Cómo le va la segunda ola? No ha tenido ninguna dificultad, ¿verdad? ¿Le sorprende oírse a si mismo/a hablar ruso? ¡Continúe! Nuestro método le asegura el éxito! ************************************************* n flT b flE C J ÍT r t á T b ií i y p ó K MpÓHMH c y flb 6 b i

1 — Armó? Mockeá? flo30BMTe, noxá/iyíícTa,

Tánio. 3ro rana? A >Kénfi yx<é ymen Ha aapbppÓM. — KtO Bbl TaKáa? (1) — CnyHáíiHafl 3HaKóMan.

2 — A Kan oh oKa3á/icíi y Bac b KBapriSpe? (1) rtoaoeúme, noxcányücma, k menetpóHy ránto. Ésta es la fórmula consagrada de pedir a alguien al teléfono; nosotros diríamos ‘ ¿Podría hablar con Galia?” noaoaume viene del verbo noaeams (llamar). La palabra aspodpóM hoy día ya no se usa, se emplea más bien aeponopm. Kmo et>i maKáa? La entonación misma indica que no se trata de una pregunta muy amable. Una persona educada pregunta así: ilpocm úrne, a Kmo eu? (perdone, ¿quién es usted?)

TpMCTñ cópoK BÓceMb (trista sorak vosim') 34B Un poquito más El minuto de la risa

Marido y mujer ven una función, y ya en el primer acto el marido comienza a bostezar. ¿No te gusta la pieza? - Me disgusta mucho cómo actúa el protagonista. - (Pero) podemos ir a casa. - ¡Por nada en el mundo! ¡Al final del último acto tienen que matarlol"

Segunda ola: lección 19

*************************************************

LECCIÓN CINCUENTA Y CINCO Su nivel de ruso es suficientemente alto como para presentarte un diálogo sacado de la película de Eldar Riazhanov, "La ironía dei destino". Estamos convencidos de que lo entenderá sin dificultades particulares. La acción de te película se desenrolla en una época no muy lejana, en la que se construían bloques de casas iguales, y a fes calles y a las plazas se les daba el mismo nombre. En estas circunstancias ocurre que un grupo de amigos, reunido para celebrar el Año Nuevo y bastante bebido, se pierde. El protagonista, Zbeña (Eugenio) lo confunde todo y amanece en la misma dirección que tiene en Moscú, pero en San Peferaburgo, en el piso de una joven, Nadia. El diálogo que reproducimos es la conversación telefónica entre Nadia y Galla, la novia de Zheña.

La ironía del destino1 1 — ¡Oiga ¡ ¿Moscú? Llamen al teléfono, por favor, a Galia. ¿Es usted Galia? Zheña ya ha ¡do al aeropuerto. — Pero ¿quién es usted? — Una conocida casual. 2 — ¿Y cómo apareció él en su piso? ype>K 55

349 Tplicra cópoK fléBSTb (trísta sorak dievit')

3 — Ceííqác n aaM Bcé oGtncHió. >KéHa BHepá noLuén b SáHfo ... — 3 t o y h m x T p a A ^ U n n . >KéHfl w e r ó LUKÓnbHbie APy3bíí Ká^Abiki TOA TpiíAMSTb népBoro AexaSpá xÓAfrr B 6ámo. (2)

4 — OTKyAa Bbl 3TO 3HáeTe? ¿HáHMT, Bbl SHBKÓMbl MHóro ner? 5 — HeT, Mbl n03HaKÓMHAMCb HéCKOÍlbKO H3CÓB Ha3áA- Bbi nofiMiíTe, moCÍ áApec b JleHMurpáAe TaKÓií we, xaky Heró b MocKBé... O h no owiABiíe nonán b JleHMHrpáA m nprnuén ko wme, KaK k ce6é aomóíí. (3) (4) (5) 6 — 9\ Bcé nonnná. Bw Aáwe 3HáeTe eró MOCKÓBCKI4Ñ áAPSC. NOTAS (2) Tpuduárrth népeoso deKaSpñ (el treinta y uno de diciembre), El modo de expresar una fecha varía según la pregunta a la que respondemos: KaKÓe ceaódHfi yucnó? - íiépeoe Mán. (¿A cuántos estamos hoy7 - A primero de mayo). Kcsdá mbt npúedeiub e M ockb^? - ílépeozo mór (¿Cuándo llegarás a Moscú? ~ El uno (primero) de mayo). Es decir, a la pregunta Koada (cuándo) el adjetivo numeral tiene que estar en genitivo. (3) B b i n o Ü M Ú m e (comprenda usted). n o Ü M ú m e es el imperativo del verbo perfectivo n o n A m b . El pronombre es/ expresa cierta insistencia. La pareja imperfectiva de n o n ú m b es n o H U M é m b , y es la silaba extra -um - la que explica la aparición de - um - en el imperativo n o Ü M ú m e del verbo n o H á m t . (4) La comparación de igualdad es asi en ruso: y M e n ú m a K ó ü M e ádpec, xaK y weao (mi dirección es la misma que la de él); y n e é m a K é f í x e K e a p m ú p a , K a K y m e ó á (tiene un piso igual que el tuyo). Es decir, ef adjetivo majrdu está delante del sustantivo comparado, seguido de la palabrita de refuerzo x e , y la conjunción es K a K .

TpticTa nsTbflecír (trlsía pitdislat’) 350

3 — Ahora se lo explico (explicaré) todo. Zheña ayer fue a los baños... Eso es una vieja costumbre (tradición) suya. Zheña y sus compañeros (amigos de la escuela) van a los baños cada treinta y uno de diciembre. 4 — ¿De dónde lo sabe usted? ¿Quiere decir que ya hace muchos años que lo conoce? 5 — No, nos conocimos hace unas horas. Comprenda usted, mi dirección en Leníngrado es exactamente la misma que la suya en Moscú... Por equivocación se encontró en Leningrado y vino a mi casa, como [si hubiera ¡do] a la suya. 6 — Lo he comprendido todo, Usted incluso sabe su dirección de Moscú. NOTAS (5) Oh no ouiúÓKe nonán e Henunspád (por un error/ una equivocación se encontró en Leningrado). El verbo nonacmfa, asi como su sinónimo oxasámbCj?, expresa el carácter inesperado de una situación. Pero la construcción de las oraciones no es la misma con los dos verbos. Comparemos: a) KaK m hi aóecfa o/rssáncs? (¿Cómo has aparecido aquí?) se usa el adverbio "sin movimiento" 3decb b) Kan m u ciodé nonán? (¿Cómo has ido a parar aquí?) - se usa el adverbio de movimiento cioda Fíjese usted en la frase Oh npuuién ko m ho , KaK k ceSé óomóü (vino a mi casa como a la suya, a si mismo); le sonará este tipo de construcción de la ya conocida n 6?dy y ceSú dóíwa (estaré en casa).

C *a w if kto ara c m n a rm n a x

"l

—,

J

ñ e B y iu m ? ______ _

ypoK 55

351 Tprtcia nrubflecéT ofliÍH (trista pitdlsiat’ adin)

7 — Térra, Térra ... TónbKO He BétuaPrre Tpy6«y. Bbi HMHeró He nóHHnw ... Batu >Kénn flóópbiíí, cnáBHbiPi ... O h bsm

hh b

néM He BHHOaáT ... M fi

HeMHóro 3aBiíflyK)... Bbi 3HáeTe,

oh

MHe

ó n e H b n o H p á B kin cn ... T Ip o cT iíT e e ró ... (6 )

8 — TIOHeMy bu eró aainmi^áeTe? Bbi 3áMy>KeM? 9 — Kanóe óto rnviéeT 3Ha4éHne? 1 0 — 3HáHMT, He 3áMy)KeM ... M o h yneTén b

rie H H H rp á fl, BCTpenáTb c BáMM HÓBbifi ro,q.

6bino He tsk . 11 — CKónbKo BaM neT? — B cé

— MHóro. 12 — — 13 — — 14 —

riocnéflHMíí maHC? KaK BaM He ct^ aho ? (7) 3 ro MHe CTbiflHO? FI y Bac weHwxá He Kpánal Bbi Bcé HenpáBMJibHo noHHMáeTe. (8) Bbi x^iu4HML|a! Ho BCé paBHÓ, y Bac Himeró He B b iíiflé T ! B nocjriéflHMPi momóht oh B cé paBHÓ c6e>KlÍT. (9) (10)

NOTAS (6) BuHoeám se construye con e+preposicional. B véM oh euHoeám? - Hu e vAw. (¿De qué es él culpable? - De nada). Observe usted que el acento de los verbos no es fijo nónana /nóHxmi. Bbt yxe ecé nÓHnnu, a oná Huneaó hb nómina (Usted ya lo ha comprendido todo, pero ella no ha comprendido nada). Vamos a aprender, poco a poco, estas “desviaciones” . (7) Otra vez nos encontramos con una construcción con dativo: KaK eam He cmúdHO? - 3mo mhb cmúÓHo? (¿No le da vergüenza? - ¿Vergüenza, a mí?). Es lo mismo que Kan ewy hb xónodno na ynuu,e? (¿Cómo puede ser que no tenga frío fuera [en la calle]?) (8) y eao WBHtixáHe xpéna (yo no le he quitado eí novio). ¿Por qué se usa el imperfectivo? Pues porque Galla simplemente niega la acción (sin hacer referencia a ningún resultado). La forma perfectiva es yxpácmb.

Tpwcra nflTbflecéT pea (trista pltdisiat' dva) 352

7 — Galia, Galia ... No cuelgue, sobre todo. Usted no ha comprendido nada... Su Zheña es bueno, honrado ... Él no tiene la culpa de nada (no es culpable en nada)... Hasta la envidio un poco.,. Sabe, él me ha gustado mucho ... Perdónele... 8 — ¿Porqué lo defiende? ¿Está usted casada? 9 — .¿Qué Importancia tiene eso? 10 — Es decir, no está casada ... Y él fue a Leningrado a celebrar el Año Nuevo con usted. — No fue así como ocurrieron las cosas (todo fue no así). 11 — ¿Cuántos años tiene usted? — Muchos. 12 — ¿Es la última oportunidad? — ¿Cómo, usted no tiene vergüenza (no le da vergüenza)? 13 — ¿[Vergüenza, yo (a mf)í? [Yo no le he quitado el novio! — Usted lo entiende todo mal. 14 — ¡Es usted una víbora (una rapaz)! Pero es igual, usted no logrará nada (a usted no le saldrá nada). En el último momento él escapará de todas formas. NOTAS (9)

Y eac HUHesó hb ebiudem (usted no logrará nada). Es una expresión que vale la pena retener, ya por el magnífico ejemplo que nos da del uso de la estructura y+genitivo. No tenga miedo a usarla, es realmente muy frecuente y normal. (10) O h ace paenó cGexútc (él escapará de todas formas). El verbo cSewámb está formado de Gewáinb, de la forma definida de la pareja 6éaam tJ6exám b, es decir, es perfectivo. CSéaamb, como otros compañeros suyos (cxodúmb, cbé3dumb), es irregularmente perfectivo (ver lección 54) e indica un movimiento rápido de ida y vuelta: flo d o x d ú m bhh , h cfíésaw u xyrmió cuaapómbt (Espérame, voy [corriendo] un momento a comprar cigarrillos).

353 TpiicTa rifrrbflecST rpn (trista pitdlsiat' fcri) ynPAJKHÉHMfl H m áfÍTe m nepeBOflfrre:

1 Bbi nácTo SbiBáeTe b kmhó? - PáHbuje xoamji nácTo, ho b nocjiéflHee epéMa f no ywM b flenáx m xojxy b kmhó ot cnynafl flo cny^an. 2 Bbi He e m e m noc/iéflHMíí cfwribM pewMCCépa Jl^HrMHa? Tobopát, óneHh HennoxóM. - P xoTén noiÍTií snepá, ho He flocTán SMnéTbi. 3 OTK^qa Bbi 3Háere ÓToro HenoBéKa? - P e hmm 3H3Kóm y>Ké MHóro jieT. 3 to óneHb flóSpbiíí m cnásHbití HenoBéK. 4 Bbi 3Háere, f saM HeMHÓro 3aBtíAyio, y bsc TaKÓíí npeKpáCHbiíí JKeHMX. Bbl flaBHÓ C HMM 3H3KÓMbl? - HeT, Mbl n03HaKÓMMiiMCb HéCKonbKO Méca^eB Ha3áfl. 5 Kax Bbi 3flecb 0Ka3ánMCb? - O, a nonán ctoflá no OLuiíi6Ke, 6 C kbjkm, kto áTa CMMnaTMHHaa fléByujKa, KOTópaa Sbiná c to6 óm b TeáTpe? - CjiynáMHaa 3HaKÓMaa.

BoccraHOBiÜTe Tener: 1

Líame al teléfono, por favor, a Mijall. - Ha salido hace media hora, pero llegará a la oficina (estará en la oficina) de un momento a otro. ...............................Mmaúna. - Oh ........ nomacá ......... h o ...............................6yfleT a Siopó.

2

¿Tiene usted entradas para la función de esta noche? - Desgraciadamente, sólo para la de la mañana. . . . . e d b ó u n é T b i..

TÓjlbKO

............cneKTáioib?

rprtcTa rwtTbflecíiT ne ib ip e (trista pitdisiat’ chiííri) 3S4 3

¿Hay en el hotel habitaciones para dos? - Si, hay para dos y para una persona. B ......................... . . e crt. HOMepá................ ? - f la .......... H Ha flBÓHX

h

....................

4 . ¿Le ha gustado la obra? - La obra es bonita, pero el ju e g o de los actores no me ha gustada. ..............................sts nbéca? - r ib é c a ....................... ho . . , . ..................... h 6 noHpáBMnacb. 5

Perdone, ¿está usted casada? - SI, tengo marido y un hijo pequeño.

................. a b i ............... ? - f la ...............ecTb My)K

h

..................

Traducción: 1 ¿Va usted al cine a menudo? - Antes iba a menudo, pero últimamente tengo muchísimo trabajo y voy de vez en cuando. 2 ¿No ha visto usted la última película del director Lunguln? Se dice que no está nada mal (que es muy no - malo).- Quise Ir ayer, pero no conseguí entrada. 3 ¿De dónde conoce usted a esa persona? - Hace muchos años que lo conozco. Es una persona muy buena y honesta. 4 Sabe usted, yo la envidio un poco, tiene un novio maravilloso. ¿Lo conoce desde hace tiempo? - No, nos conocimos hace unos meses. 5 ¿Cómo ha aparecido usted aquí? - Oh, he llegado aquí por equivocación. 6 Dime, ¿quién es esa chica atractiva con la que estuviste en el teatro? - Es una conocida casual.

Respuestas: 1 nosoBÚ Te, nowánywCTa, - Hhirnen - H a3áq - c MWHyTbi Ha

m hh^ ty

Bac - Ha BéHepHMü - K cowanéBmo - Ha J ip o 3 - B áw eñ rocTifiHMqe - Ha abóhx - ecTb - Ha oflHÓro 4 BaM noHpóBHnacb npexpáCHan - kirpá axTépoe Mué - 5 npocTÚTe - aáMyweM - y MeHá

2 y

- Má/ieHbKHH CbIH.

ypoK55

355 Tptícra nm-bflecífr rw b (trista pitdisiat' piat’)

Algunas palabras sobre los baños rusos: tienen una tradición de siglos, y son parecidos a las saunas finlandesas. Los baños rusos se diferencian de aquéllas en que el aire está más húmedo y el vapor se forma dei agua echada en piedras muy calientes. En estos baños, en la sección del vapor los rusos se “flagelan" con ramitas secas de abedul de que tienen una provisión para todo el Invierno. Después de estar suficientemente "pegados” (pero no de cualquier manera, sino de un modo especial), se zambullan en el agua fría.

********************************tM r***************

TlflTbflECJÍT LDECTÓft YPÓK Lección de repaso 1. Los sustantivos Usted ha visto en las lecciones genitivos plurales diferentes. Intentaremos aclararlo todo aquí. 1.1 Masculinos La mayoría de los masculinos acabados en una consonante tiene un genitivo en -o b : TeaTp - TeaTpoB, Ejemplo: B rapóle MHoro TeaTpoB, (En la ciudad hay muchos teatros).

Ojo con las excepciones:

hojk

(cuchillo) - Hojxéfí.

Los sustantivos acabados en -íi toman una terminación -eB: Myaétf - MyséeB. Ejemplo: B rópofle nnTb MyaéeB (en la ciudad hay cinco museos). Algunos sustantivos, que tienen un nominativo p lu ra l -bfi, harán un genitivo plural en -eü: flpyr-flpy3bá-flpy3éíí, cbiHcbiHOBbé-CbiHOBéíí. Ejemplo: y Heé n e r p p y 3 é íí, a ecrb LuecTb cbiHOBéti (Ella no tiene amigos, pero sí seis hijos}. Todos los sustantivos acabados en -b (masculinos y femeninos) tienen una terminación -eü. Mase. yniíTeribyM u re n é íí,

fem. nnóuraflb-finoLnafléPi.

TpiíCTa njtTbflecÁT uiecTb (trlsta pitdlslat' shest') 356

En Siberia y en los Urales hay quienes se bañan en el agua de los ríos helados (después de abrir un hueco en el hielo, por supuesto). Estas personas se denominan “morsas". El baño es seguido de un almuerzo abundante, se toma el kvas y una copita de Vodka helado, y al final del día se bebe un té muy fuerte. Los que salen de los baños se saludan diciendo "C nénrwM napoM!” (literalmente: con un vapor ligero). Actualmente, los baños desempeñan la función de clubes reservados para hombres. Segunda ola: lección 20

*************************************************

LECCIÓN CINCUENTA Y SEIS

1.2 Femeninos Los sustantivos femeninos terminados en -a pierden la -a en genitivo plural: ra3éTa-ra3ér. Ejemplo: HécronbKo ra3ér (algunos diarios). 2. Los adjetivos Detrás d e los núm eros (excepto O fliíH+nom inativo) los adjetivos van en genitivo plural (cuando el nom bre tie n e la función de sujeto u objeto): A sa ó o n bu jú x neMOfláHa (dos m aletas grandes), nsrrb KpacúBbix «apníH (cinco cuadros bonitos).

3. Los verbos Las seis lecciones anteriores eran muy ricas en verbos de movimiento con prefijos. Repasémoslos un poco. 3.1 El prefijo flo - expresa la noción de "alcanzar”. Según el verbo al que se asocie, puede significar “llegar hasta algún lugar a pie” (floCtTiíi), "en un vehículo con ruedas” (floéxaTb) “en avión" (flonetérb). Ejemplos: y p c K 56

357 TpiíCTa nsiTbfleCHT cewb (trista pitdislat' aiem')

Mbi wnw, w m , v\, HaxoHéq, aouinú qo rópofla. Íbamos, íbamos, y por fin llegamos [andando] a la ciudad. Hóubio Mbi floóxariM flo Mécra BCTpéHM. Por la noche alcanzamos [en un vehículo] el lugar del encuentro. Mbi AoneiénH ao MockBÚ ónarononyHHo. Llegamos a Moscú [en avión] sin problemas. 3.2 Algunos verbos indefinidos se vuelven, contra toda regia, perfectivos, si se les pega el prefijo c-. Siempre expresan un movimiento rápido de ida y vuelta, o bien a pie (cxoAHTb), a pie corriendo (c6éraTb), o en un vehículo (cbé3AMTb). Ejemplos: C xoai/i, noJKányñcTa, b Mara3iÍH 3a xné6oM ! Por favor, baja a la tienda por pan.

noAOíKAM M6Há, a c6érato m y3Háfo, hto cnyHÚnocb. Espérame, iré un momento y sabré Jo que ha pasado. 5\ Ha TpH aHa cté3AHna Ha Mópe. Fui ai mar para tres dias. 3.3 Como le prometimos, le damos aquí la conjugación de algunos verbos de movimiento: a) HecTú/HocÚTb "llevar en las manos" HeCTM definido HOCiÍTb indefinido a Hecy m u HecéM a holu^ Mbi hócmm Tbl Hecéujb Bbl HecéTe Tbl HÓCWUJb Bbl HÓCMT0 OH/OHá HecéT OHH HeeyT OH/OHá HÓCWT OHMHÓC3T b) BecTÚ/soflúrb "conducir, [levar de la mano’1 BecTií definido BOflúTb indefinido a Befly mu sefléM a Bo>Ky mu bóahm tu seAéiub bu BeqéTe tu Bóflwiub bu BóquTe OH/oHá BeAéT ohií Beqyr OH/OHá bóamt ohm bóaht c) BS3™/B03HTb “llevar en un vehículo, transportar" Be3Tií definido B03MTb Indefinido a B63y Mbl Be3éM a BO)Ky Mbl BÓ3MM Tbl Be30LUb Bbl B63éTe Tbl BÓSMUJb Bbl BÓ3HTe OH/OHá B63éT OHH BeaVt OH/oHá B03WT OHl/l BÓ3ST

rpitara nsrrbflecáT BÓceMb (trlsta pitdlsiat’ vosim ) 358 4. El participio

Usted ya conoce la forma larga y corta del participio . pasado pasivo. La primera funciona como adjetivo, la segunda suele ser un predicado "nominal”. Ejemplos: Mbi roBopMHH o non\/MeHHoiui nwcbMé. - Hablamos de la carta recibida. Bcé rÓTOBo, Baráxt ynójKeH. - Todo está listo, las maletas están hechas. Cná3aHo - cflénano. - Dicho - hecho. 5. La fecha 5.1 Para indicar la fecha actual, se usa el adjetivo numeral ordinal (la palabra Hiicno se sobreentiende) en nominativo. Ejemplo: Katóe ceróflHf) mmc/ió ? - népBoe áBrycTa. (¿A cuántos estamos hoy? - A primero de agosto.) 5.2 Para responder a la pregunta Korqá? (¿cuándo?), el adjetivo debe estar en genitivo singular. Ejemplo: Korfiá bLi yéfleTe? - iláToro cbespaná. (¿Cuándo os vais de viaje? - El cinco de febrero.) El nombre del mes en los dos casos va en genitivo singular. 6. Expresiones temporales La duración puede ser expresada por la preposición Ha+acusativo. Ejemplo: Oh npwéxan aoqá Ha aeHb / Ha Heñénio / Ha Mécaq / Ha rofl (vino aquí para un día I una semana I un mes / un año). ¿Esfá todo claro? Si le parece que sí, pase a los ejercicios.

ypow 56

3 5 9 T p t o a n s T b fls e Á r fíé e m b (trlsta p itd ís la t' d ie vit’)

ynPAJKHÉHM fl

MuTáñTe m nepecoflÚTe:

1

A tin ó ! 3

to t u

B M /ié /iM C b ! f la B á íí

A

c x ó flH iw

c t é a f lM M 6 w /ié T b i

-

6bi

Ha

b

-

fla B á íí

ha

3 á 6 r.p a .

B c é x o p o u tó , c n a c tí6 o . 3 r o

KaK

n o iíT r t? -

Hy

B é H H o c T b H e 6 b in HÓ M ep

b

b

B á o ie í í

B03MÓ7KH0 c f lé a a T b hto

flo ó p ó

hto t u

,

hto

Bbi

f lo é x a n w ?

b

m o íí

3

n o M o n í H aw

T e á T p a x ? K y f lá n f lo p o r ó í í , a y w é

T e á ip e . 4 ? l x o T é n 6 b i 3 a K a 3 á T b ro c T M H M p e .

C Kaw M Te,

n o T eaectD Ó H y? -

óto

KoHéHHo! A

B aM y r ó flH O ? Y H a c e c T b n p e K p á C H b ie H O M e p á

H a flB o w x . Ó y

n y n u je

S o n b iu á a n e c T b f lr t a

GOBéTOM. H t o M H re p é C H o ro M flé T hto

2

B bi

M e H á n o n y n t í T b B á rn e n p w r /ia u jé H H e . Ha

He

n o S o m á rb .

H a iu r ó p o f l! M b i ó n e H b p á f lb i,

C a H K T -n e T e p 6 y p re .

b

c t o 6 óm

mu

C y 3 f la n b . 9\ M o r y 3 a K a 3 á T b

aB Tóóyo b

ner

to

n o e w flá T b C fl,

K y A á -H M 6 ^ flb .

H a flH f? f lB a

noxánO B aTb C H óaa

, B a flH M ? C

H á f lo

H ac

kh3

Ó neHb

n p e iíp á C H U Ñ n o H p á B M jn o c b : p e jK M c c é p a . -

HO M epÓ B B b ix ó flS T S

nO H páBM TC n. cfcw nbM . m

w rp á

MHe

Bnepá Bcé

a K ré p o B ,

napK.

b

f

BaM

cM O Tpén

a ó c o n iÓ T H o m

f l s ií x í y , r b i n á c t o x ó f l i i u t b

paSÓ Ta b khhó.

T e 6 é n p ó C T O 3aBiíiAyK>. A y M e H á B c é f le n á , f l a n á .

BoccTaHoatiTe tckct:

1

[Bienvenido a nuestra ciudad! B Haiu rópofl!

2

Muchísimas gracias por la invitación. ............cnacúdo BaM......................

TpificTa o ie oT b fle cáT (trista sh T sd lsia t1) 3 60

TRADUCCIÓN 1 ¡Olgal ¿Eres tú, Vadim? Hace un siglo que no nos hemos visto. Sería bueno vernos, charlar un poco. Vamos a algún sitio. - Mejor vayamos a Suzdal para dos días. Puedo reservar los billetes da autobús (para el autobús) para mañana. 2 ¡Bienvenido a nuestra cludadl Estamos contentos de que esté de nuevo en San Petersburgo. ¿Cómo ha viajado usted? - Todo ha ¡do bien, gracias. Ha sido un gran honor para mi recibir su invitación. 3 Danos oonsejo (ayúdanos con un consejo). ¿Qué hay de Interesante en los teatros? ¿A dónde vale la pena ir y qué vate la pena ver (a dónde y a qué ir)? - Pero amigo (querido), hace una eternidad que no he Ido (estado en) al teatro. 4 Quisiera reservar una habitación en su hotel. Dígame, ¿es posible hacerlo por teléfono? - Naturalmente. ¿Qué desea usted (qué le es agradable)? Tenemos preciosas habitaciones para dos personas. Las ventanas dan a un parque. Leva a gustar nuestro hotel (en nuestra casa). 5 Ayer vi una película muy buena. Me gustó absolutamente todo: tanto el juego de los actores como la dirección (el trabajo del director). - Veo que vas al cine a menudo. Simplemente te envidio. Yo siempre tengo cosas que hacer (yo tengo siempre trabajo, trabajo). 3

Mozo, por favor, coja este equipaje. Son cinco piezas. HocúnbLJj,uK............... nofcányücTa........ Sara*. 3qecb

4

Vamos al cine. - No, mejor vamos un momento a la cafetería y charlemos un poco. ...................B KV1HÓ. - HeT........................B Katpé M

5

Tenemos que vernos. HaM Háflo.................

6

He aquí la habitación que usted ha reservado. Creo que le gustará [estar] aqui. BOT HÓMSp............. Bbl...............í í AÍM3K>, . . . 3flecfe

y p o k 56

361 TpiücTa LuecTbflecáT oflúH (trista shtsdisiat' adin) HyTb-Myrb Sónbiae

MHH^TKa Ha LuyTKy Tbi He Móweujb acHTb 6e3 ciopnpá30Bl H épea

HéCKortbKO M écn q e B

nócne

c B á flb é b i

w o n o flá a

JK6Há r o B o p iír M y * y :

- floporóñ, y M 6 H Í f ln a r e 6 á c io p n p rá . C«ópo n a o 6 ífle T T p ó e . - Ksk? Tsk crápo! - Tu M ie n á H e nÓHan, a o p o r ó ñ ! Ha c n é fly H D in e P i H e f lé n e k HaM npne3>KáeT m o a MáMa. Ha

Becb ro,q!

Un poquito más El minuto de la risa |No puedes v iv ir sin sorpresas!

Unos meses después de la boda, la joven esposa le dice a su marido: “Querido, tengo una sorpresa para ti. Pronto seremos tres. - ¿Cómo? ¡Ya (tan pronto)? - No me has comprendido, cariño. La semana que viene vendrá mamá a nuestra casa. |Para todo el año! RESPUESTAS 1 floSpú noxíároBaTb - 2 OrpóMHoe - 3a npnr/iáweHHe 3 - BoabMiÍTS - áTOT - nstTb M9CT 4 flaBáíí cxóflHM - Jií4ipe 3a6e>KiÍM - noSonTáew

HeMHÓrO S - nOBUfllTbCS 6 ~ KOTÓpblM - 3SKa3áriH - BSM “ nOHpáBWTCF). Segunda ola: lección 21

Tprtcra luecTbflecáT flB a (trista s h is d is ia t' d va) 3 62

y p o K 56

363 rptíCTa liiecTbfleoír Tpn (trista sh'ísdísiat1tri)

fW TbflE C tfT CEflbMÓÍÍ ypÓK B nyrb, Apy3bál 1 — flpysbá

mojíí!

Mto

sto

Bbi npnyHbmnp ró/iOBbi

noBécMmi? Ha j/nwpe TaKáfl «pacora! Tennó, cónHeHHO. flá)Ke no páflwo o6em ánn npe«pácnyio nordfly 6e3 nepewiéH. (1) 2 — Tbl 3HáeWb, Mbl OKa3ámiCb B m ínOM no/iojKéHHM. LJé/ibiií nac Ntfléiw Mkixaiípa. O h

o6emán Hac noB03iíTb no rópofly, a Bófly KáHyn. (2) 3 — “OSémaHHoro Tpw

páceme,

ho

EÚCTpO

-

ropa

ho

>KflyT",

caM

ksk

roBopáT

Mbi He cTáHSM ÓToro flénarb. CnOpTlílBHbie

KOCTIÓMbl,

3 a 6 ¡íflb T e nnáBKM v\ 3a ró p o fl, p e n í. (3 )

He

Ha M o c k b ^ -

NOTAS (1) 4mo amo eu npuyHÚnu? (¿por qué estáis tan abatidos?) Observe usted que en lugar de nw&My se usa la palabra w>o, lo que hace la frase más expresiva. El verbo “abatirse” es npuyHbimb, y la expresión noeecúmb zónoey (lit. colgar la cabeza) equivale al español “agachar la cabeza". ílo e ó da fíes nepeiuén (un tiempo sin cambios). Se acordará usted de que la preposición Sea rige genitivo: pues en este caso nepeMéH es el genitivo plural de nepemÓHa, (2) OKasámtcn e sntfnoM nonoxéHuu (encontrarse en una situación tonta). Podemos decir también oKasémbcn e dypáUKOM ncnoMáHitu (encontrarse en una situación idiota). Oh o6em án Hac noao3Úmb no sópody (él nos ha prometido llevamos [en coche] a dar una vuelta por la ciudad). Tenemos que ver otra vez con el verbo de movimiento eesmú-aoaú/Vb, ya conocido de la semana pasada, que, reforzado con un prefijo no- adquiere el matiz “un poco". Pero icuidado!, este prefijo hace los dos verbos perfectivos (normalmente, corno usted sabe muy bien, el verbo indefinido queda imperfectivo).

Tpiícra wecTbflecái neTbipe (trista s h fsd isia t' chitTri) 364

LECCIÓN CINCUENTA Y SIETE M ientras esperamos a que podamos emprender el camino, vamos a aprender algunos proverbios rusos.

¡En camino, amigosi 1 —■ i Amigos míos! ¿Por qué estáis tan abatidos, por qué agacháis la cabeza? Fuera hace un tiempo maravilloso (en la calle, tanta belleza). Calor, sol. Incluso por la radio han prometido un tiempo muy bueno sin cambios. 2 — Sabes, resulta que estamos (nos hemos encontrado) en una situación tonta. Hace una hora entera que esperamos a Mijail. Nos prometió que nos llevaría a una visita a la ciudad, pero no aparece (desapareció como en el agua). 3 — “Lo prometido lo esperan durante tres años” , dicen los rusos, pero nosotros no vamos a hacer eso. Rápido, [poneos] ropa deportiva, no olvidéis tampoco los bañadores, y vamos al campo, a la orilla de río Moscú. NOTAS Lo haremos todo para que los verbos de m o v i m i e n t o l e s e a n cuanto antes familiares, y estamos seguros de que en gran parte ya lo son. Kan e e ó & y K á u y n (lit, como en el agua él ha desaparecido = no aparece) es una expresión muy viva que seguramente oirá en Rusia. (3) OfíémaHHoao m p u s ó d a x d y m (Lo prometido lo esperan durante tres añós). Otra expresión que refleja bastante bien la mentalidad de los rusos: no siempre toman muy en serio sus promesas. Mu H e c m á n e M ámoso d é n a m b (no vamos a hacer eso). El verbo cmarns puede, en determinadas situaciones, sustituir el verbo Suma en su función de auxiliar para la formación del ■ futuro. Notemos, no obstante, que el uso de c m a m b es más literario y más categórico.

yp O K

57

3 6 5 jp iíc T a m ecTbflecáT naTb (trlsta shVsdistat1 p ia l’)

4 — Mto TeSé nprnunó Tennbiíí fle H b n 3aropáTb! H y,

5 —

b ró/ioBy?! népBbiíí b M o cK B é , u c p á 3 y x e K y n á rb C íi

(4)

peSÁTa,

X o p o lu ó ,

c

B á M ii

é c rm

K á u in

Bbi

He

T a K tíe

C B á p m iJ b ! H é xe H K M ,

a n p e f ln a r á io n p o iíT iíC b n o r ó p o f ly n e u jK ó M , a

n íflO M

6yA y

f l.

M Tán,

B á u in

n o x e n á n n f l,

r o c n o f lá ? (5 )

6 — 9\ xo ré n a 6bi no6biBáTb b KonÓMeHCKOM. 7 — A mh@TaK xóMeTCíi nonácTb a BoTaHMHecKwií c a f l. T a M y x é n é T O 'M B e T y r f le p é B b a

a é n e H b , n o ió T rm íiq b i,

h a b d t iíi

. . . (6 )

8 — A n M o m á K i noceTMTb KaKÓÍÍ“ Hn6yAb M y a é ií OCMOTpéTb CTápyiO MoCKBy. (7) 9 —

Bbi

C M O T p M re ,

kto

npw uén!

m

Ham

flo/iroxcfláHHbiH Mwxaúin. ypá! H a “B ó n r e ” Mbi noBcrófly no6biBáeM. K a n roBopÁr “ B c e M c e c T p á M - no c e p b r á M " . H o n p é x f l e o&bfiCHií, hto

c r o 6 ó í í c n y H iín o c b ? (8 )

1 0 — noTÓM, norÓM! Bpéivm He TépnMT. MawifiHa y nofl-bé3fla. B nyTb, APy3bñ! NOTAS (4) Hmo maSé npuiunó e aónoay? literalmente “qué te ha venido a la cabeza” . El verbo npuüm ú concuerda con el interrogativo vmo, que es de género neutro. (5) C eáMU Káiuu ho ceápuittb (lit. con vosotros no se cocerá la kasha) significa que con vosotros no puede uno ponerse de acuerdo. La kasha es un plato tfpico tradicional (se prepara de granos de alforfón o de cebada pelada y cocida) Curiosamente, los estudiantes en la universidad se llaman entre ellos odHOKáujHUK, es decir, comen la misma kasha, tienen la misma suerte. Bapúm b/csapúm b significa cocer. La palabra socnodá (plural de socnodun) se usa aquí de broma, aunque últim am ente em piezan a usarla en situaciones formales. En el régimen soviético, su uso se restringió a los extranjeros.

TpMcra LuecTbflecáT iiiecrb (trista shisdislat’ shest’) 366

4 — ¿Qué se te ha ocurrido (qué te ha venido a la cabeza)? El. primer día de calor en Moscú y ¡enseguida a bañarse y a tomar el sol! 5 — Pues hijos míos (niños), no hay quien os entienda (con vosotros no se cocerá la kasha). Bueno, si sois asi, os propongo dar un paseo por la ciudad (a pie) y el guía seré yo. Entonces, ¿sus deseos, [señoras y] señores? 6 — Me gustaría ir a Kolomenskoie. 7 — Yo tengo unas ganas de ir al Jardín Botánico... Allí ya ha llegado el (es) verano, los pájaros cantan, florecen los árboles y las flores... 8 — Yo sueño con visitar algún museo y ver la parte antigua de Moscú (el Moscú antiguo). 9 — ¡Mirad quién ha venido! Nuestro Mijall tan (largamente) esperado. ¡Que viva! Con el "Volga" iremos a todas partes. Como se dice “A cada uno lo que desee" (a cada hermana - un par de pendientes). Pero antes explíca[nos] qué te ha pasado. 10 — ¡Luego, luego! No hay tiempo (el tiempo no tiene paciencia). El coche está a la entrada. ¡En camino, amigos! NOTAS (6) Mhb maK xdvemce ncnácmb e BomaHúnecKUÜ cad (tengo unas ganas de ir al Jardín Botánico...). La expresión Mué xóvemcfl es menos categórica que a xovy. Mne xónemca ecmb (tengo hambre); Mee xdvemcj? cnamb (tengo sueño). (7) Usted conoce el verbo cMompémb (mirar, ver). Pues de éste procede ocMámpuaemb/oCMompémb, que significa "mirar con atención, todos los detalles". Typúcmbi ocMámpueamm sópod (los turistas visitan la ciudad). (8) BceM cecmpáM - no ceptsáM (a cada hermana - un par de , pendientes), es decir, satisfacer los deseos de cada tino. En este proverbio la palabra cecmpáM conserva su acento arcaico, pero la lengua moderna ya tiene cécmpaM (nominativo plural: cécmpbi).

ypoK 57

367

TpiícTa uie cT b fle cír ceMb (trlsta shísdisiat’ siem')

ynPAJKHÉHMfl MMTáíÍTe h nepeBOAMTe: 1 KaK Bbi OKaaánucb

b stom M é c rre ? - M b i He

npócTO

0 K a 3 á n n c b b ótom M é c T e , a o K a 3 á n n c b b m y n o M

a Tenépb Mbi He 2 MHe TaK xóneTca cxoflMTb

nono>KéHMM. 9 \ 3 a 6 ú n á p p e c f lp y r a , 3H á e M , b

rfle eró

aom.

T e á T p ! 51 y jx é séHHOCTb He 6 b in Ha 6 a n é r e . -

Tax

b n é M f lé n o ? 51 M o r^ f lo c r á T b S w n é T b i. É c n w Tbi x ó n e u ib , a B o a b iw y 6 n n é T b i n a a á B T p a . 3 rio c iw o T p il, KaKáa Ha ^ n n L (e x p a c o T á ! f lo B c r ó f ly 3 é n e H b , L iB e n i). r ip r n u n á B e c H á . - 51 nápxy.

4

BénepoM -

npeanaráx) T e 6 é n p o ü T iíc b n o

Á hb. O S e u ^ á n a BÓfly Kányna. 6 b ir b , c hsm hto-

Cxa)KM, n o w á n y iíc T a , r f le n p M Ír m ,

a

caM á

xax

51 T ó jx e B e c n o K ó ro c b . Mó>KeT

H w O yflb c n y H ií n o c b ?

5 51 M e H T á io n o cé T M T b néTO M s M ockbé m ocmo-

C a H K T -n e T e p ó ^ p r,

n o S b iB á T b

T p e ib

-

C y a f lá / ib .

b

É c j im

M bi

n o é fle M

/ iótom

b P o c c tíio , a o 6 e u ^ á io r e 6 é 6 b it b rá flO M . 51 n o 6 b iB á n

TaM

b

npónmoM rofly.

BoccTaHOBMTe

t

tgkct :

En un día de calor es agradable bañarse y tomar el sol. B .......... f le H t .......................... . . . w 3aropáTb.

2

|Qué bien que hayas venidol Me aburría sin ti. Xopoiuó, uto T b i.......... I M h b .............................. Te6S.

3

Me gustaría hacerle una visita a Moscú a pie (pasear por Moscú a pie) e ir al teatro Bolshoi.

51....... 6 b i...............no MocKBé........... u ............... S BonbUJÓM

rpMCra wecTbflecár BóceMb (trista shísdisiat’ vosim’) 368

TRADUCCIÓN 1 ¿Cómo ha aparecido usted aqui? - No sólo hemos aparecido aquí, sino que estamos en una situación tonta. He olvidado la dirección de mi amigo y no sabemos, dónde vive (está su casa). 2 ¡Tengo unas ganas de ir al teatro! Hace una eternidad que no he visto (ido a) un ballet. - Entonces ¿a qué esperamos (de qué se trata)? Yo puedo conseguir entradas. SI quieres, compraré entradas para mañana. 3 ¡Mira qué bonito es fuera! Todo está verde (por todas partes está el verdor), [hay] flores. Ha llegado la primavera. - Te propongo que paseemos (pasearnos) por el parque. 4 Dime, por favor, dónde está Ania. Ha prometido que vendrá esta noche, pero no apareca (ha desaparecido). - A mi también me preocupa (yo me preocupo). ¿Quizás le ha pasado algo? S Sueño con ir este verano a San Petersburgo, visitar Moscú y ver Suzdal. - Si esta verano vamos a Rusia, prometo ser tu guia. El año pasado estuve allí.

4

Explícame, por favor, qué te ha pasado. ¿Por qué no has telefoneado? ..........MHe, nojKányíicTa, h t o .....................................? nogeMf Tbi

5

h s ........... ?

Nuestro amigo nos ha prometido llevar a una visita por la ciudad y enseñamos la parte antigua de Moscú. Haiu............................... nao no ..........m ........... Mocxay.

RESPUESTAS 1 - T&nnbiü - npuñTHO KynáTbcn - 2 - npwwen - 6¿mo ck^hho Bes 3 - xoTén - npoPiTúcb - neuJKÓM - noBbiaáTb - reárpe. 4 OBtscHÚ c toBóü cnyHánocb? - no3BOHiín? 5 - apyr oBeiqán noB03áTb rópofly - noKasáTb cTápyio - .

Lea ahora esta cancioncilla que evoca un viaje en troika. 4yTb-HyTb Sóribuie flopóroví flnwHHOio, fla hóhkoíí nyHHOK),

n^HHoto,

Un poquito más A lo largo del camino, Una noche de luna llena, voy yo, acompañado . Ypon 57

369 tp tócra w e cT b flecáT fléBfiTb (trista s h 'ísd isía t1 d le v it’)

f la

c néCHePi TOfi,

HTO Bflanb 30BéT, 3B6HÁ.

fla c

toíí

rmápoKi,

fla CSMHCTpyHHOlO, Mío no HOMÓM T9K weHÁ.

De esa canción que a lo lejos llama, suena. Del son de esa guitarra De siete cuerdas Que tanto me atormentó por las noches.

riyuí-flopóra Caminos y rutas Estas dos palabras son sinónimas, aunque nyTb es más abstracto que ,qopora. Muchas veces aparecen juntas: pa30iunncb mx nyuí-flopórn (sus caminos se han separado=su vida, su destino se ha separado). El camino, la ruta (en su sentido concreto) muchas veces aparecen como temas privilegiados de ios escritores rusos. Chéjov con "La estepa”, o Gogol con “Las almas muertas” son buenos ejemplos de ello. Los protagonistas de las novetas rusas viajan mucho. Es verdad que tienen espacios inmensos por descubrir. Sus nyrtó-flopó™ son generalmente difíciles, peligrosos y diriamos que inacabables: *************************************************

n flT b flE C d T BOCbMÓM YPÓK f lp o r y jiK a n o M o c K B é

1 — 3x! Karóíí p^cckmPÍ He móSwT Sbicrpoíí e3flbi! npMCTemiíVecb, flpy3bd. npOKany Bac c BeTepKÓiu! (1) NOTAS

(1) KaKÓü pyccxuü He ni66um GúcmpoQ 63dú! (¿Cuál es el ruso ai que no le gusta la velocidad?). Esta célebre frase, conocida por todos en rusia, proviene de la novela de Nicolás Gogol, "Las almas muertas" {Mépmebie dywu). R nponavy eac c eemepKÓM (os llevaré con el viento) es una expresión que antes usaban mucho los cocheros y hoy, los que tienen coche (y lo conducen rápido). El verbo usado es npoKamümb,

TpácTa céMbflecHT (trista alm’dislat') 370

son símbolos de la vida y del alma rusas. Todas las salidas se consideran un acontecimiento y dan lugar a varias expresiones: flaBáií nocufliíM Ha flopóíKKy (sentémonos para e! caminito), dicen los rusos antes de salir para un viaje largo. Despidiéndose de sus invitados, el amo de la casa puede decir: flaaáííTe BÉinbeM Ha ,qopó>KKy (bebamos por el caminito). Y el último vaso se toma diciendo Ha nocoiuóK (¡Por el bastón de viaje!). Segunda ola: lección 22 *************************************************

LÉ c c ió n

c in c u e n t a y o c h o

Esta lección le ayudará a descubrir algunas bellezas de Moscú a través de una conversación m uy rica en expresiones y proverbios. Éstos le permitirán acercarse más al “alma rusa”.

Paseo por Moscú 1 — ¡Eh! ¿A qué ruso no le gusta la velocidad (el viaje rápido)? Abrochad los cinturones, amigos. ¡Os llevaré tan rápido como el vientol NOTAS npucmeenrúmecb (del verbo npucmesHymb) es una frase que se oye en aviones: abróchense los cinturones de segundad. ypoK 58

371 TpiSicTa oéMbflecnT

(triste sim’disiat’ actiñ)

2 — Miítua, TÓJibKO 6e3 áToro! Cnosá f óronn o P^cckmx, 6orócb, He pa3AenÁK)T MOCKÓBCKwe MM/lMI4MOHépbl. (2) 3 — . He 6óiÍTecb! ABóCb naw noBe3éT, m mu noSbiBáeM Be3flé, rAe Bárneíí Ayuté 6yAer yrÓAHO. (3) 4 — Oto KaK pa3 tot cnyHaPi, Korflá roBopÁT, hto pjí'CCKHe AÓJiro 3anparátoT, p,a 6úcTpo MflyT. (4) 5 — HaMéK Bauj nóHím. A BnpóMeivi, KyAá hsm cneiuiíTb, Becb AeHb Bnepeflií. - KcTá™, oSpaTMTe BHMMáHWe HanpáBO. ÓTO náMflTHWK TóroTuo. Mbi npoe3>KáeM no TóroneBCKOMy SynbBápy. S — Mne nóMHMTbca, cePinác oTKpóeTcn npeKpácHbifí bma Ha Kpewuib. H yjxé 3Aecb ABá>KAbi npoe3>Kár. (5) 7 — "MoCKBá! MocKBá! ... nra6nió re6á, KaK chh , KaK pyccKMÑ, nnáMeHHO m hó>kho!” H BcerAá BCnOMMHátO 3TH CJIOBá JlépMOHTOBa, KorAá cMorptó Ha Kpeiw/ib c KáiweHHoro moctá. NOTAS (2) O p #cckux (sobre los rusos). La preposición o rige caso preposicional, lo recordaba usted, ¿verdad? (3) Aetícb y dyiuá son palabras típicamente rusas. La primera se puede traducir como “quizás” , “esperemos que”, aunque esa esperanza no sea muy fundada. A los rusos les gusta la aventura y el riesgo. Aeócb hs ono3dáeM (quizás lleguemos a tiempo). La palabra dyuiá (alma) reaparece en muchos modismos: ámom uenoeéK MHe no dywé = oh mhb cuMnamúuen (esta persona me cae bien). Otra expresión es Cxaxú mué om dyurú (dime francamente). La noción del alma rusa es la clave de la obra de escritores insignes como Tolstol o Dostolevskl.

TpñcTa céMbflecjiT flBa (trísta slm'disiaf dva) 372

2 — Mischa, todo menos eso (sólo sin eso). Me temo que los policías de Moscú no comparten la opinión (las palabras) de Gogol sobre los rusos. 3 — |No tengáis miedo! A lo mejor tenemos suerte y vamos a todas partes donde os apetezca (donde a vuestra alma sea agradable). 4 — Esta es precisamente una de las ocasiones de las que dicen que a los rusos les cuesta salir, pero luego no se les puede parar (que los rusos tardan mucho en enganchar, pero luego cabalgan rápido). & — He entendido la indirecta. Por lo demás, ¿por qué correr (apresurarnos)?, si tenemos todo el día por delante. Por cierto, mirad (prestad atención) a la derecha. Es el monumento de Gogol. Vamos por la avenida de Gogol. 6 — Me acuerdo de que ahora se va a abrir una vista preciosa del Kremlin. Ya he pasado aquí dos veces. 7 — “¡Moscú, Moscú!... Te quiero, como hijo, como ruso, ardiendo (con llamas) y con ternura." Siempre me vienen a la mente estas palabras de Lemnontov cuando miro el Kremlin desde el Puente de piedra. NOTAS (4) PftcKue dóiiao aanpmátom, da Gúcmpo édym (los rusos tardan mucho en enganchar, pero luego van rápido). Este proverbio señala que una larga preparación puede acabarse en alguna acción precipitada. (5) P 3ÓeCb yxó deáxídbi npoeawán (ya he pasado por aquí dos veces). La palabra óeáxrdw equivale a la expresión dea páaa. El verbo npo63 ¡Kámb/npoéxamb nace de Ó3dumb/éxamb (el prefijo npo- indica la noción de “pasar por”). En la oración de arriba se usa la forma imperfectiva, dado que se trata de una acción repetida.

ypoK 38

373 TpiÍCTa céMbflecflT rpn (trista sim'disiat1tri) 8 —

>KaK, r b i 3Háewb, 3a

hto h

nto6nrá Te6á? Tbi

npÓCTO 3HL(MKJ10néflMfl p^CCKOM KTlácCMKM, f la M MCTÓpMM TÓJKe. KCTáTH, KO rflá 6b in OCHÓB3H Kpewmb? (6) 9 — Bonpóc

p ,n x

nepBO KJiáccHM Ka.

B

flB e H á fl-

LjaTOM BéKe 6binn nocTpóeHbi eró népBbie flepeBÁHHbie CTéHbl. A BOJ KOJIOKÓJlbHB "MBáH Be/iiíKMÍí” 6biná noCTpóeHa b Hanáne mecTHáflparoro BéKa. (7)

10— Miíirna,

a Bac

npoLuy

ocTaHOBi¿iTbca 3 fle c b .

xoTéna 6bi nocMOTpéTb

ótot

kh M)KHbiií

Q a a áp . (8 ) 11 —

C fíé n a n 6 b i

ó to c

yflO BónbCTBM eM ,

CTOÁHKa 3 a n p e i4 e H á . A

KaK T3M y 12 —

Kt o

B ac,

>KaK,

He pwcKyeT,

to t

ho

a fle c b

B n p ó n e M , p H C m éM .

rOBOpáT?

(9)

He ntéT niaM náHCKO ro.

NOTAS (6) Koadá 6bin ocHóeaH KpeM/ib (cuándo fue fundado el Kremlin). El participio pasado ocnóeaH se forma del verbo perfectivo ocnoeáirib (la pareja es ocHóeueamb/ocHoeámb). Comparemos, una vez más, el uso de las formas cortas y largas. rópod, ocuóeaHHuO ÍlempÓM ¡lépeuM , 6bm ná3ean CamonnemepñypsoM (a la ciudad, fundada por Pedro el Grande, le pusieron el nombre de San Petersburgo). (rópod, Háseauntiü CaHKm-nemep6^paoM, 6bin ocwóssh ÍlempÓM ílépeuM (la ciudad, llamada San Petersburgo, fue fundada por Pedro el Grande). La forma corta, que se usa como predicado nominal, sólo tiene nominativo, (7) S deSHádu,amoM sérre (en el siglo doce): de nuevo tenemos la preposición a + preposicional para la expresión del tiempo. riocmpóeH (mase.), noempóena (fem.), noempóeno (neutro), nocm póenu (piur.) son participios pasados pasivos del verbo nocmpóum b (construir). La pareja verbal es cmpóumb /nocmpóumb. (8) % xomén 6bi (quisiera). Usted ya sabe que la partícula 6bi se pega a verbos en forma de pasado. Con este procedimiento podemos expresar condición: la partícula puede ir delante

TpácTa céMbflecnT neThipe (trista slm’disiat1chit'fri) 374

8 — Jacques, ¿sabes por qué te quiero? Eres simplemente una enciclopedia de los clásicos rusos, y también de la historia. Por cierto, ¿cuándo fue fundado el Kremlin? 9 — Es una pregunta para un alumno de primera clase (de seis años). Sus primeras paredes de madera fueron construidas en el siglo doce. El campanario “Ivan el Grande" fue construido a principios del siglo dieciséis. 10 — Mischa, te pido que te pares aquí. Querría ver este mercadilio de libros. 11 — Lo haría con mucho gusto, pero aquí está prohibido aparcar. Pero nos arriesgaremos. ¿Cómo se dice allí, en vuestro país, Jacques? 12 — El que no se arriesga no bebe champán (= no alcanza nada). NOTAS o detrás del verbo. La conjunción condicional es ecnu (si). El ruso no puede expresar gramaticalmente las diferencias entre una condición posible o im posible, por eso la interpretación de la frase siguiente depende del contexto:

Écfiu 6u Sbiná xopóLuan nozóña, Mbi nownú 6bi zynfimh (1). Si hiciera buen tiempo, iríamos a pasear. 2) Si hubiera hecho buen tiempo, habríamos ido a pasear). Ba3ép y pÚHOK significan los dos “mercado”, pero el segundo está mucho más extendido, relegando el uso del primero a combinaciones hechas como kh úx h u ü 6a3áp (mercadillo/feria de libros), oboimhóü Baaáp (mercado de verduras). (9) CmoÉHKa sanpetpeHá (está prohibido aparcar). El participio pasado usado es del verbo 3anpemúir>b (prohibir); crnoáma guarda relaciones “familiares" con cmotimb (estar de pie). Si usted va a conducir en Rusia, aprenda también ocmanóeKa sanpetqewá (está prohibido pararse). A propósito del verbo pucKoeámb/pucxHymb (arriesgarse) repasemos la conjugación de primer tipo: pucKoeámb: a pucxfio, m u pucKyeujb, on/o h 6 pucKyem, m u puciíyeM, e u puctíy&me, onu pucKtfiom; pucKHymu n pucKHy, m u puCKHéuib, QH/QHá pucKHém, m u pucm eM , e u pucKHéme, ohu pucm ^m . ypoK

58

375 rpkiCTa céMbflecar nriTb (trista slm’disiat’ piat') ynPA>KHÉHMíl HMTáiíre ki nepeeofliíTe:

1 flaBáfrre npowfléMCíi no MocKaé newKóM. - Her, jiyHtue a Bac npoKaHy Ha MawMHe, Tan noBcrófly noSbiaáeM. 2 É cjim HaM noBe3éT, Mbi noGbisáeM b BonbLuóM Teáipe. - Hy hto Tbi! H Tówe 6bi xoTéna nocMcnpéTb SanéT b BonbmóM, ho ras TpyflHO flOCTáTb SwnéTbi. 3 flaBáfí pMCKHéM w noéfleM 3a ropofl. 9\ 3Háio, Ha ynnL(e He óneHb Tennó, ho a he nto6nró cw,qéTb flówia. - 9\ He npóTMB. 3 Tó>Ke coCKyHM/iacb no nécy. 4 CKajKHTe, no)KányíícTa, Kyflá BbixóflflT ÓKHa Harnero HÓMepa. - H3 Báiuero OKHá OTKpbIBáeTCH npeKpáCHbil/í BHfl na MOCKBypentf. 5 H Bcerflá BcnoMiiHáio DywKHHa, xorflá Bi?i>Ky píccKyto 3mm^, - fla, 3HMá - mo6wMoe Bpén/is rófla HáLuero noára. 6 MiSma, ocTaHOBiJiTecb, noKáayíícTa, 3flecb, f\ xoTéna 6bi nonácib na ótot psáiHOK. - K cojKanéHi/no, 3flecb octaHÓBKa 3anpemeHá. BoccraHOBiire tokct:

1

Misha, no me gusta la velocidad. ¿Por qué (para qué) vamos tan de prisa? Miüuia, a ne nioótiió................. 3anÓM.................. ?

2

Mire (preste atención) a la derecha. Ahora se abre una hermosa vista de ia universidad de Moscú. ................................ Hanpáeo.

Cem ác..................

Ha mockóbckhü yHHBepcuTér.

TpiteTa cóMbflecHT ujecTb (trista sim’dlsiat’ shest') 376

Traducción: 1 Paseemos a pia por Moscú. - Mo, mejor le llevo en coche. Asi podremos ir a todas partes. 2 Si tenemos suerte, vamos al teatro Bolshol. - ¡Qué va! A mí también me gustaría ver un ballet en el Bolshol, pero es muy difícil conseguir entradas. 3 Arriesguémonos y vamos al campo. Sé que no hace mucho calor fuera, pero no me gusta estar en casa, - No estoy en contra. Yo también añoro el bosque. 4 Dígame, por favor, a dónde dan las ventanas de nuestra habitación, - Desde su ventana se abre una bonita vista al rio Moscú. 5 Siempre me acuerdo a Pushkln cuando veo el Invierno ruso. - SI, el invierno fue !a estación preferida de nuestro poeta. 6 Misha, pare aqui, por favor. Me gustaría ir a este mercado. - Desgraciadamente, está prohibido pararse aquí. 3

Si tenemos suerte, iremos a todas partes. ÉCJIH...................Mbl..........................

4

Ésta es precisamente una de las ocasiones en las que no hay que tener prisa. 3 r o ............................... Korflá He H á flo................

5

Les pido que me dejen a la estación de metro. H Bao..................................................CTáHUHkl MeTpó.

6

¿Cuándo fue fundado Moscú? - Es difícil decirlo, no lo sé exactamente. Korqá.................... Mocxeá? - ....................... a ........ He

3HSO

Respuestas: 1 - Sáicrpoit e a fl/ii - naiu cneLuúrb? 2 OSpamíTe BHWMáHne ÓTKpóeTca npeKpácHbiíi mp - 3 - hsm noBeséT ~ noóbisáeM BS3flé 4 - Kan pa3 tot cnyuaíi - cneujuTt 5 - npoiuy ocTaHOBHTb MeHfl okoho - 6 - óbiná ocHÓeaHa - ? Tpifl.no cKaaárb - tóhho

ypoK 58

377 TpiícTa céMbflecíiT cewib (trista sím'disiat’ siem') Mijaíl Lérmontov Muxawn ÜepMOHTOB

Conozcamos un poco a Mijaíl luríevich Lérmontov (1814-1841). Fue un gran poeta romántico ruso, y dejó tras sí una obra vasta. Con su novela "Un héroe de nuestro tiempo” contribuyó a la formación de la lengua rusa literaria, al igual que Pushkin. Entre los temas preferidos de Lérmontov figuran la soledad, la tragedia de los que tienen una personalidad brava e independiente. Vivió mucho tiempo en el Cáucaso (como desterrado), y describe ia región con muchos detalles en una de las obras obligadas de la literatura rusa, el poema "El demonio”. Como buen romántico, murió en un duelo a los veinte y siete años. A muchos de sus poemas les pusieron música y hasta hoy día se cantan en ios recitales. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * t^ **** *** * * * * * * * * * * * * * * * * * n f lT b f lE C Á T f lE B J Í T b lf i y P Ó K

y MeHÁ Hóeoe yBnenéHMe 1 — Mne ó4eHb 3H3kómo Báute rmqó. MHe «áweTCfi, Mbi rfle-To BCTpeMánucb. (1) 2 — IA H e o flH á > K flb i. Káwflbiií pa3, K o r f lá n

n p w e 3 ) K á io

b

M ockby, a

a a x o jx y

b

B a iu

Mara3HH. (2) NOTAS (1) SHaKóMo es la forma breve del adjetivo waKÓMbili (conocido). En femenino será anaxÓMa, en masculino, swatóM, en plural, 3HSKÓMbt, Naturalmente se usa sólo en función de predicado nominal, como los participios pasivos cortos, las escasas excepciones se hallan en canciones populares (xpam á déetina = xpacúeau déeyuiKa en la lengua de hoy).

Tpíicta céMbflecflT BóceMb (trista sim'dlslat’ vosim') 378

A continuación le ofrecemos algunos versos suyos: Salgo al camino solo. Buxojkí ofliíH Ha flopóry. CKB03b TyMáH KpéMHMCTbiií A través de la niebla, brilla el camino de piedras, nyTh Snecním. La noche es tranquila. HoUb TUXá. El desierto escucha a Dios. riycTúiHn BHéMneT 6óry. H 3Be3flá C3B03flÓ(O rOBOpHT. Y estrellas con estrellas hablan. Segunda ola: lección 23

*************************************************

LECCIÓN CINCUENTA Y NUEVE Vamos a visitar una librarla en Moscú. Si a usted también fe gusta hojear libros y ver reproducciones, acompáñenos: no fe vamos a defraudar.

Tengo una nueva afición 1 — Me suena mucho su cara (me es muy conocida). Me parece que ya nos hemos encontrado en algún lugar. 2 — Y no una vez. Cada vez que vengo a Moscú, vengo a su tienda. NOTAS (2j O d n á x d b i (una vez), En la lección anterior teníamos d e á x d b i (dos veces); hasta cuatro tenemos formas especiales: m p í o K d u (tres veces), y e m ú p e x d b t (cuatro veces), pero a partir de cinco se dice n n m b p B 3 , iu e c r r t b pa3, etc. ypoK 59

379 rpiíiCTa céMbflecnr flésíiTb (triste slm'disiat' dievit')

3 — A, fla, npwnoMUHáio, nocnéflHMíí pa3 Bbi MHTepeCOBájIMCb pj/'CCKOÍÍ «ÍIBOmiCblO. (3)

4 — H Bbi Torflá MHe He cMomiíi npeflJioxwTb HHHeró nHTepécHoro. (4) 5 — 3aTÓ ceiÍHác y nao KHám Ha nioSóií BKyc. Mto Bbi xoTé/iM 6bi KynwTb y Hac b áTOT pa3? 6 — Mena, KaK m npé>Kfle, MHTepec^iOT pycCKwe xyAÓJKHHKw, ho ceÑHác y MeHíi nonBrtjiocb HÓBoe yBneHéHHe - nycciw TeáTp. 7 — HeT npoSnéM. Bot pyccKaa KJiáccwKa ot BoeeMHáflLiaToro Béxa flo Háwnx flHeíí, a bot nbécbi nocaéflHMx jie T . (5) 8 — fláííTe, no>KájiyfícTa, nocMorpéTb ótot cQópHMK BaMntíjioBa. KcTáTM, cKÓJibKO áTO CTÓIST? 9 — CoBcéM Heflóporo no HbmeujHMM BpeMenáM - cópoK py6néíí. (6) 1 0 — Hy, 3a TaKyio KHiíry áTo He fléHbru. fl 6ep^ BaMnnnoBa. A h t o MHTepécHoro bbi MHe Mócete npeflnoxtHTb na xtMBormcH? NOTAS (3) El verbo npunoMUHámb/npunóMHumb es pariente de ecnoMUHárrtb. La diferencia entre ellos es que n p u n O M U H á m b / n p u n ó M H u m b hace referencia al esfuerzo que uno hace para recordar cierta cosa. (4) Bbi ne CMoanú npeónoxtúmb (usted no pudo recomendar,.,). Aquí usamos dos verbos perfectivos, cmohh y npednomum, ya que queremos indicar que la persona en cuestión intentó recomendarnos algo, pero sin resultado. Si no nos importa el resultado, podemos utilizar el Imperfectivo MOHb, (5) ¡1b é c b i n o c n é d H u x nem (las obras [dramáticas) de los últimos años). Recuerde usted que el genitivo plural de sod es nem\ el genitivo singular, en cambio, soda: nbécbi nocnédH&ao sóda (las obras del año pasado).

Tptícra BÓceMbflecBT (trlsta vosim'disit’) 380

3 — Ah sí, ya me acuerdo. La última vez usted se interesó por la pintura rusa. 4 — Y usted entonces no pudo recomendarme nada de interesante. 5 — Ahora, en cambio, tenemos libros para todos los gustos. ¿Qué desea comprarnos esta vez? 6 — Me interesan, como siempre (como antes también), los pintores rusos, pero ahora tengo (me ha aparecido) una nueva afición: el teatro ruso. 7 — Ningún problema. He aquf los clásicos rusos desde el siglo dieciocho hasta nuestros días, y aquí están las obras de los últimos años. 8 — Déjeme ver (deme ver), por favor, esa recompilación de Vampilov. A propósito, ¿cuánto cuesta? 9 — No es nada cara para los tiempos que corren (los tiempos actuales) - cuarenta rublos. 10— Efectivamente, por un libro asi eso no es dinero. Me lo quedo (lo cojo). Y ¿qué hay de interesante en pintura que pueda recomendarme (y qué de interesante me puede recomendar de pintura)? NOTAS (6) rio HÚHetUHUM epéMenaM (para los tiempos que corren) es más familiar que e nacmontpee apéum (actualmente). Entre las dos expresiones hay también diferencias gramaticales (otro caso, otra preposición) : nom. sg. Hwnetunee epéwn nom. sg. nacmoPmee epétJtn dat. sg. no HÚHewHeMy epéwenu ac. sg. e Hacmoátqee epéMW nom. pl. húh6Ujwjb apéMena nom. pl. Hacmoátque epeiuiená dat. pl. no HÚHeuiHUM apeMOHéM ac. pl. e Hacmompue epeMOHá

ypoK 59

381 TpiícTa eóceMtvüecsiT ofliÍH (trlsta vosim’disit' adiñ) 11 —

B cé,

HTO XOTI^Te.

a /ib 6 ó M H é c T e p o s a

BOT COBCéM h

ctó m t

HÓaeHbKMÍÍ

cpaB H iíT e/ibH o

AéweBo. (7) 12 — Katóe npeiípácnoe M3fláHne! y Hac ó t o t xyfló)KHMK noMTií HeM3BéCTeH, ho eró KapriÍHbi BejuiKonénHbi. Kan roBopiín riym kmh: ‘‘3,qecb pyccKMií Ayx ... 3flecb riycbío náxHeT." (8) 13 — KaK MHTepéCHO! COBCéM HefláBHO Mbl c BáMM roBopiíew noHTti Ha nájibLjax, a renépb Bbi pHTiipyeTe pyccKHe ctmxií m HHTáeTe nbécbi no-pyccKM. 14 — Bcé flé /io b MéTOfle. 9\ M3yHáio pyccKHñ a3ÚK n o cncTéwie “AccHMiínb”, a m á B n o e , Bcerflá HHTepecoBáxica BáLueü CTpaHóíí. NOTAS

(7) He aquí una nueva prueba de la preferencia de los rusos por los diminutivos, Del adjetivo noabiü hemos hecho HóeeHbKuü. Asimismo, MÚnbiü (amable, querido) en boca de una mujer enamorada se transformará en MúnenbKUü. (8) Volvamos un momento a los adjetivos cortos. Compare usted: smom neuaeécmHbiü xydóxuuK (éste es un pintor desconocido) amom xydóxtHUK Mwe HeuaaécmeH (no conozco a este pintor). El adjetivo corto también puede ser más expresivo: eao KapmÚHbi eenumjiériHbt (sus cuadros son magníficos). El diálogo de los personajes está lleno de giros coloquiales: hoy centraremos nuestra atención en éstos.

BoccTahoaáTe tskct:

1

Desgraciadamente, [el nombre de] este escritor no me suena (no me es muy conocido).

K cojKanéHiiio,

ótot

nucárerib . . . He óneHb...............

TprtcTa BóceMbflecsiT flB a (trlsta v o s im ’d isit1d v a ) 382

11— 12—

13—

14—

2

Todo lo que quiera. He aquí un álbum nusvecito de Nesterov y cuesta relativamente poco (barato). ¡Qué bonita edición! En mi país (en nuestra casa) este pintor es casi desconocido, pero sus cuadros son magníficos. Como decía Pushkin: “Aquí [se siente] el alma rusa ...Aquí huele a Rusia." ¡Qué interesante! Hace no mucho usted y yo hablábamos con las manos (con los dedos), y ahora usted cita poemas rusos y lee dramas en ruso. Todo es cuestión del método. Estudio ruso con el método Assimil, y sobre todo (lo principal) siempre me he interesado por su país.

Ella siempre se ha interesado por la pintura rusa. Ohó Bcerflá...................................................

3

Su cara me suena, pero no me acuerdo donde le vi. Báuie............ó^eHb............. ho s He........ , rfle n ...

4

Es una (muy) lástima que que no pueda recomendarle nada de interesante. ................ 4T0 a ne Mory.............. saM..........

5

Le sugiero que vayamos andando hasta el hotel. P l ................. B 3 M ................................ flO roCTlílHHqbl.

6

Cuando vengo a Moscú, visito (paso por) este museo. Korflá s ........... b MocKey, n .......... b .. . . Myséñ. ypoK 59

383 TpHCTa BÓceMhflecsT Tpw (trista vosim’disit' tri)

ynPAWHÉHua 4nTáiÍTe h nepsBOflHTe:

1 Tfle n Mor^ KynítTb HTO-Hn6yflfa HÓBoe h MHTepéCHOe M3 noá3MM? - 9 \ 3HáK) OflMH KHÚ>KHblPÍ Mara3i^H. TaM KHrtru Ha j iio 6 ó íí BKyc. 2 MHe ciKHWKOB. 3 06paTMTe BHtiMáHMe, xaKÓe BennKonénHoe H3fláHHe WexÓBa. - fla, h o ajw MeHÁ ó to HeMHóro flóporo. 4 CKÓnbKO CTÓMT CÓÓpHMK $paHL(y3CKOÍ¡Í noá3MM? - CoBcéM He^óporo, TprtflL(aTb py6/iéñ. Bepi^re áTy KHíiry, He paaflí'MbiBaiÍTe. Fio HbfHeLUHWM BpeMeHáwi 3 t o He fléHbra, 3ará KHiíra npócTo npeupáoiaa. 5 B npÓLunbití pa3, xorflá Mbi npne3>KáriM b M ockb^, Mbi 3axoflMrm b ofli?iH BenMKonénHbifi Mara3iÍH cyBeHwpoB. Ho a 3a6bina eró áfipec. - 9 \ npwnoMMHáio. 3 t o t Mara3i^H HaxóflHTCH neflanexó o t wierpó “IlapK KynbTypbi”, flaBáme c x ó a h m Tyflá nócne oóéfla. ¿Le gustan los libros? A los rusos, mucho. El culto a los libros data de 988, cuando el príncipe Vladimir ordenó que se reuniese en Kiev a los hijos de las mejores familias y se les enseñase con libros. En el siglo once, la hija del príncipe laroslav el Sabio, Ana, abrió en Kiev el primer establecimiento de Europa para la enseñanza de mujeres (las enseñaban a leer y a escribir). Más tarde, esta mujer culta se convirtió en la reina de Francia (bajo el nombre de Ana de Rusia). En Rusia, los buenos libros se llaman floópoe MTeHwe (una buena lectura); y creemos que no es nada difícil comprender la pasión de los rusos por los libros buenos y bonitos.

rpiícTa BóceMbflecHT uerbipe (trista vosim’dislt’ chitVrl) 384

Traducción: 1 ¿Dónde puado comprar algo nuevo e Interesante en poesía? Conozco una librería (una tienda de libras). Allí hay libros para todos tos gustos. 2 Me han dicho que usted tiene una nueva afición (que en los últimos tiempos, le ha aparecido una nueva afición). - |Oh sil Me Intereso por la pintura y compro álbums de pintores rusos. 3 Mire usted (preste atención) qué maravillosa edición de Chéjov. - Sí, pero para mi es un poco cara. 4 ¿Cuánto cuesta la colección de poesía francesa? - No es nada cara, treinta rublos. Cómprela (Cójala), no se lo piense. Para los tiempos quB corren, eso no es dinero, y este libro es una preciosidad, 5 La última vez que (cuando) vinimos a Moscú, fuimos a una tienda de regalos muy buena. Pera olvidé su dirección. - Yo [la] recuerdo. Esa tienda se encuentra cerca de [la parada de] metro “Parque de la Cultura". Vamos allí [a echar un vistazo] después de comer. Respuestas: 1 - mhs - HaaécTeH 2 - wHiepecosánacb pyccxoü xcÍBonncbic 3 aupó MHe - SHaKówio - nóMHio - Bao - Búflen 4 OneHb «rana npeflnowiüTb - HwHeró uHTepécHoro 5 - npeqnaráio - npoPÍTpcb neLtiKÓM ~ 0 - npneswáto - 3axo?xy - áror - .

ripcwuTáíiTe Tener w nocTapáCrrecb noHáTfe eró 6e3 nepsBÓfla (Lea el texto e intente entenderlo sin traducción), MHHyTica Ha ujyTKy

Monoflóñ xyflÓJKHWí roeopÚT Konnére: oKaaáncn b rnynow n o n o ^ é n n u . -M ío cnyuiíjiocb? -r HefláBHo n nan ucá n n o p ip é T wéHU¿HHbi, a T enépb o n á

-

xóHQT, HTóSbi fi H3MeHÚn L(BeT m a3. - TaK b MéM flé/io? CflénaPÍ, Kan OHá xóseT. - Ho n He npnnoHMMáto, b tcattóM M é c ie s mx HapwcoBán.

Segunda ola: lección 24 ypoK 59

385 Tpiícra BóceMbfleCFT nsTb (trista vosim’disit1piat’)

UlECTM flECíÍTblfi YPÓK f l n o L u y n ín ...

1 — LüaMáHOB: BaneHTMHa, Tbi saMeHáTeribHa?! fléByiuKa. Bcé y Te6á Ha nmié - Bce tboú TáiÍHbl. 2 — Tbi He yéxana, noTOMy hto Tbi BJiioSHJiacb...

A b « o r ó , M H T e p é C H o ? He Hy e i f lé 6 bi! (1) 3 — Ax, BaneHTi^Ha, rp y c T H o MHe Ha Te6ñ Pá3Be

neT?

C K á ) K e u jb ?

cM O T p é tb . TpycTHO, noTOMy 4 to M ená yw é

HMKOrflá He nonróSuT Taxán flé B y u iK a , xax Tbi. 4 — BaneHTiÍHa: HenpáBfla! —

Ü Ja iw á H O B :

H to

HenpáBfla?

K o iw y

we,

H H re p é c H O , a M o r y n o H p á B M T c a ? H t o - t o n e Bií>Ky

q

« e n á io if lu x . . .

M ó x te T ,

Tbi

K o ró

3Háeuib? (2)

5 — Ba/ieHTMHa: Bce aHáiOT... KpóMe Bac.

— UJaMáHOB: Bot iok! B a / ie H T líH a : Bbi Ofliía 3flecb T a t ó ñ : Hkweró He



BiíflHTe...

B b i cn e n ó iü ! C n e n ó f i - ácho

BaM?

(n á y a a )

NOTAS (1)

Hemos visto varias preguntas rápidas, muy características de la lengua hablada. Vamos a verlas por separado. Tbi BftioSúnscb? (¿te has enamorado?). El verbo entoñúmbcn se usa, sobre todo, en su forma de pasado perfectivo (maso. emoóúncn, fem. enmGúnacb, p[. amoSúnucb). El régimen de este verbo es como la pregunta B meo? (¿de quién?), es decir, e+acusativo: Banenmúna emoóúmcb e UJaMánoea (Valentina se ha enamorado de Shamanov). He GKéoKeujb? Hy einé 6bi! (¿No lo dirás? ¡Claro que nol) La segunda parte de esta réplica es muy coloquial. Reténgala, con la entonación adecuada: en este diálogo va a oír algunas más.

rpúcra BÓceMbpecHT mecTb (trista vosim’disit’ shest') 386

LECCIÓN SESENTA En esia lección le ofrecemos un fragmento del drama de Alejandro Vampilov, “El último verano en Chulimsk”. La historia tiene lugar, como en otras obras de Vampilov, en una pequeña ciudad de Siberia. Ei argumento es viejo como la tierra: una joven se enamora de un hombre mayor que ella, en el que ve su ideal. Los diálogos de la obra son realmente vivos: lea este fragmento y lo verá. Yo brom eaba... 1 — Shamanov: Valentina, eres una muchacha admirable. Lo llevas todo en la cara - todos tus secretos. 2 — No te has ido porque te has enamorado...¿No es asi? ¿V de quién, dime? ¿No lo dirás? ¡Claro que no! 3 — Ah, Valentina, me entristece mirarte. Me entristece, porque de mí ya no se enamorará nunca una muchacha como tú. 4 — Valentina: ¡Eso no es verdad! — Shamanov: ¿Qué no es verdad? Ya me gustaría saber a quién puedo gustar yo (a quién, interesante, yo puedo gustar). Me parece que no veo demasiadas enamoradas... ¿Quizás tú sabes de (conoces a) alguien? 5 — Valentina: Todo el mundo sabe de ella (lo sabe)... Excepto usted. — Shamanov: Vaya. — Valentina: Aquí usted es el único así: no ve nada...¡Usted es ciego! Ciego - ¿ya lo entiende (le está claro)? (pausa) NOTAS (2)' Veamos las nuevas expresiones familiares: Vmo-mo a He eúwy xe.náiom ux (me parece que no veo "pretendientes” , deseosos/as). La frase expresa vacilación. En la pregunta Afówem, mbi kobó SHáeuub? (¿Tú conoces a alguien, quizás?), hemos suprimido el infinitivo ófa/mfa (ser), exactamente igual que en español: puede [ser] que venga (Móxem, oh npudSm).

ypoK 60

387 Tpiícia BóceMbflscsiT ceMb (trlsta vosim’disit' siem)

6 — LLIaMáHOB: Tbi áTO cepbé3Ho?... Tbi yBépena, mto... (3) 7 — BanenrifiHa: CnenóM... Ho He nnyxÓM >Ke Bbi, npáBfla xte? 8 —

lila M á H O B :

f la

n e i,

EaneH TM H a,

He

M ów eT

áToro 6bitb... Hy bot eme! (4) 9 HaUJJlá oStéKT BHMMáHMB. OtKpOBéHHO rOBopá, H M H eró xyxe M e H á Tbi H e Momá npuflyMaib... (5) 10 Tbi cnáBHas fléBOHKa, Tbi npénecTb, ho to, HTO Tbi CeíÍHáC CKa3ána, $TO Tbi BbílSpOCb H3 ronoBbi... 3a6^flb m HHKorflá He BcnoMMHáíí ... (6 ) 11 kl BooSmé: Tbi HMHeró He roeopiíma, a a HMHeró He cnúw an... Bot tsk . 1 2 — BaneHTMHa: 9\ He cKa3ána 6bi HMKor^á. Bbi cáMM HánajiM, 13 — lilaMáHOB: nomyTiíin. (BaneHTMHa óócTpo BbixóAHT) 14 flocTÓM... BaneHTMHa! Hy bot ... TónbKO áToro MHe m HeflocTaBáno. (7)' NOTAS (3) Tbi énno cepbéaHO.,,? (¿lo dices en serio?). A la frase rusa le falta el verbo, pero el contexto suple esta falta. La segunda pregunta tampoco hay que acabarla para entender a qué se refiere. (4) Hy eom ecpé! (¡buenos estamos!). Esta serie de palabras expresa desacuerdo con el interlocutor (¿por qué dices eso?).

(5) Para afirmar que lo que dicen es lo que piensan, los rusos usan a menudo expresiones de tipo orrmpoeéHHO aoeopá, vécnwo eoeopn (hablando sinceramente, honestamente) de paso hemos visto el gerundio del verbo aoeopúmb. En la frase minead x y m m6hó m ti He Mosná npudyMamb (no habrías podido imaginar nada peor que yo), vemos el comparativo de nnoxói? (malo), xp<e (peor). El comparativo de xopóutuü (bueno) es nynwe (mejor). Son palabras que va a oír y a usar mucho.

TprtcTa BóceMbflecar eócewb (trlsta voslm’disit’ vosim') 388

6 —• Shamanov: ¿Eso lo dices en serio?... ¿Estás segura de que...? 7 — Valentina: Ciego [si],.. Pero sordo no es, ¿verdad? 8 — Shamanov: No, no,-Valentina, eso no puede ser... (Buenos estamos! 9 — Has encontrado un objeto de atención. Sinceramente (hablando), no habrías podido imaginar nada peor que yo... 10 — Eres una buena muchacha, un encanto, pero lo que has dicho ahora, quítatelo de la cabeza... Olvídalo y no lo recuerdes nunca más... 11 — Además (en general), tú no has dicho nada y yo no he oído nada... Y ya está. 12 — Valentina: Yo no lo hubiera dicho nunca. Usted mismo empezó. 13 — Shamanov: Yo bromeaba. (Valentina sale rápido) 14 — Espera un momento... ¡Valentina!... ¡Qué lío!,..Sólo me faltaba eso. NOTAS (6) 3mo m u eúGpacb ua sonoebi (quítate eso de la cabeza), es una expresión bastante coloquial: Oh . nocmapéncn ecé Bbidpocumb u3 sofíoeú (se esforzó por quitárselo todo de la cabeza = olvidarlo todo). (7) nocmóü (imperativo del verbo nocm ofim t, “pararse, estar parada un momento"). Es una manera familiar de decir nodoKdú (espera un momento).

ypoK 60

3 8 9 TpiícTa B óceM bflecH T f l é s n i b (trls ta v o s im 'd is it' d íe v it’)

ynPAJKHÉHMf) HMTáüTe m nepeBOflMTe: 1 n one oHá TaKáa rpycTHaíi? MóweT, oHá BntoSkinacb? - T b i óto cepbé 3 HO? He MóxeT ó io ro 6 biTb! 2 Hto cny'Híinocb c to 6 ó íí ? MHe rpycTHO CMOTpéTb Ha T e d ü . - Bcé óneHb npócro. H ÓHeHb cock^ h unen no flóMy. 3 MHe óneHb 3H3kómo eé /uiqó. rio-MóeMy, Mbi rfle-TO c Heíí BcipenánHCb. - f l a óto )Ke HaTáiua. Tbi eé 3 Háeujb. OHá cnáBHaít fléByLUKa, npóCTo npénecib. 4 5R He cnenóíí m He m yxófi, m Búoxy, hto c toóóíí hto- to c/iyHiínocb. - HeT, a npóCTo ce66 He ÓHeHb xopomó H^BCTByio. HaBépHoe, ycTána. 5 Tbi 3 Háeujb, 3 a hto a nroSnió TeSá? Bcerqá y Te6 á ecTb Taxiíe MHTepécHwe yBJieHéHwn. Cnawií, neM Tbi MHTepecyewbcíi b nocnéflHee BpéMfl? - CeíiHác a M3yHáio Hcrrópmo Cn6iípn. JléTOM x o h í noéxaTb Tyflá. 6 xony xyniíTb co 6 áxy. HpáBfla, xqpónjan coóáxa ctóht flóporo. Ho y MeHá ywé ecTb fléHbm. - Tóribxo áToro Haw h HeflocTasáno.

BoccraHoeiÍTe tbkct:

1

L a ú ltim a v e z [q u e ] e s tu v e e n M o s c ú [fu e ] h a c e u n a ñ o , p e ro la p rim e ra v e z q u e e s tu v e a llí y a n o la re c u e rd o .

......................... a 6bin

b M o c k b é ....................., a .......................

Korflá a 6bui.. . y>Kó H e......... 2

E s te tra je c u e s ta m u c h o (m u y c a ro ), p e ro a q u é l, p o c o (b a ra to ).

3 tot

koctióm

ÓMOHb

,a

tot

Tpiücra fleeaHóCTO (trista d ivln o sta) 3 9 0

Traducción: 1 ¿ P o r q u é e s tá e lla tan tris te ? ¿Está e n a m o ra d a , q u iz á s ? - ¿ E so lo dice s en se rio ? |N o p u e d e serl 2 ¿Q ué te ha p asa d o ? M e entriste ce ve rte . - (Todo) e s m u y sim ple . A ñ o ro m i casa. 3 M e s u e n a m u cho su ca ra [de ella ]. S e g ú n m i o p in ió n ya n o s h em o s e n co n tra d o e n a lg ú n sitio, - SI e sa es N atasha. La co noces. Es una b uena m u cha ch a , un e n ca n to . 4 N o e sto y ni c ie g o ni s o rd o , y ve o q u e te h a pasa d o alg o . N o, s im p le m e n te no m e sie n to m uy bien. S e g u ra m e n te e sto y ca n s a d a . 5 ¿ S a b e s p or q u é te q uie ro ? [P o rq u e ] S ie m p re tie n e s unas a fic io n e s m u y in te re sa n te s. D lm e , ¿ q u é te in te ra sa (p o r q ué te in te re s a s) ú ltim a m e n te ? - A h o ra e stu d io la h istoria d e S lbe ria . E ste v e ra n o q u ie ro ir a llá . 6 Q u ie ro co m p ra r un p erro . E s ve rd a d q u e un buen p erro cu e sta m u ch o (caro), P e ro yo ya te n g o el d in e ro [n e ce sario ], - ¡N os fa lta b a s ó lo esol

3

Mi hermana hace muy poco que se fue de nuestra ciudad. Moá cecrpá coecéM.........................H3...........................

4 Aquí está prohibido fumar, pero en el recibidor se puede. 3jqecb.........................a 5

x ó n n e ...........

Perdona, pero yo nunca he dicho eso, .............. ho

6

b

h

................ He

roBopiín............

Ella está muy triste. ¿Qué le ha pasado? OHá Taita» ........... Mt o ...............c ...?

Respuestas:

nocnéflHMÜ pa3 - rofl Haaáfl - népBw fí paa - t s m - nóMHtc 2 —flóporo — flétatebo 3 —HepáBHO— yéxana —Húmero rópOAa 4 - Henbaá KypHTb - mójkho S n p o c rá - miKorflá - éxoro 6 - rpycTHafl

1

ctómt

- cnyH ánocb - neñ?

ypoK 60

391 Tptícra aesAHóflOTo ofltfH (trista divinosta adin)

MkiHyTKa no uiyrity - Korflá Tbi cTáHeiub moiím MyxreM, n 6yfly penúTb c T06ÓÜ BCe TBOH npoSjléMbl.

- Ho y MeHÁ HeT winaKiíx npo6/iéM, aoporáa.

- H me CKa3ána, Korflá Tbi Syflewb momm MyjKew. (fleniíTb - compartir) El minuto de la risa - Cuando seas (te conviertas en) mi marido, compartiré contigo todos tus problemas. - Pero yo no tengo ningún problema. - Si te he dicho [que] cuando seas mí marido.

UJECTbflECJÍT n É P B b lfi YPÓK Máiua, xó^enib aHeiqqÓT?

1 — Tw 3Háewb,

moví CbiHÓK ceróflHfl npn6e)Kájt udKónbi ¡a c nopóra: Márvia, xógeiub HÓBbiü aHeKflÓT? (1) 2 — Mor^ ce6é npeflCTáButb! KaKáa-Hn6yflb oMepeflHán ráflocTb! (2)

143

N O TA S (1) Los d im in u tivo s se usan ta m b ié n con lo s h ijo s: cú h o k (hijrto), d w e n b m (h ijita ). La e xp re sió n c nopósa (d e s d e el um bral) pue d e tra d u c irs e co m o “nad a m ás lle g a r", “a la p ue rta ” . (2) rádocm b (u na c o ch in a d a , una m a ja d e ría ) e s una palabra que h a y q u e co no ce r, pues fo rm a p a rle del vo c a b u la rio fa m ilia r de los ru sos. K axáfi sádocm h ámom cpunbMÍ (|Q u é b asu ra de p e líc u la !)

Tprtcra fleBflHÓcTO flea (trlsta divinosta dva) 392

Ya que estamos en Siberia, conozcamos un poco sus habitantes. Los siberianos viven en un vasta región que se extiende desde los Urales hasta el Océano Pacífico. Todos los rusos los estiman mucho: oh HacTonmMií CMbnpFiK “es todo un siberiano", es un piropo. Los habitantes de Siberia viven en armonía con la bella, mas ruda naturaleza. Son fuertes tanto física como moral y sicológicamente. Nunca han conocido la servidumbre, trabajan para sí mismos, lo que explica su amor al trabajo. Tienen un carácter derecho y honesto; son poco habladores, más bien reservados, pero muy hospitalarios. Defienden su independencia en el juicio y quieren que todo sea siempre equitativo y justo. Segunda ola: lección 25

****************************************************

LECCIÓN SESENTA Y UNO Los rusos son amantes de los chistes: vamos a citarle algunos en esta lección. Esperemos que la risa no le impida observar el uso del instrumental y de! genitivo con negación. Intente recordar las breves réplicas, que dotarán a su ruso de más expres/v/dacf y vitalidad.

M a m á , ¿ q u i e r e s [o ír] u n c h i s t e ?

1 — ¿Sabes?, hoy mi hijo ha vuelto corriendo del colegio y ya a la puerta [me ha dicho]: Mamá, ¿quieres [oír] un nuevo chiste? 2 — Me lo puedo imaginar. Alguna majadería como siempre (una basura siguiente).

ypoK 61

393 rpiícTa fleBfiHÓCTO Tpn (trlsta di vi nos ta tri)

3



Tbi,

B c e rflá ,

k sk

npaB á.

B ot

c n y iu a íí:

“flwpéKTOp LUKÓJlbf BXÓflMT B lOláCC K BMflMT: n o m n á c c a

c

m eé rcs,

a

f lp y r á n

nonoB úH a

nJ i á n e r . (3) 4 — PeSÁTa, Bbi noneMy CMeérecb?

— YHiíiTenb Háw m 5 — A Bbi

6—

Bot

h to

Bbinan! (4) áToro He B iíflejiw !” 6 ¿ ir m flpyriíiMH, fla in c o B cé n /i H e3n¿irvm , a

OKHá

n r i á n e T e ? - A Mbi

BiíflHLiib!

M bi

aHeKflóTbi 6 b irm flóGpbIMM. (5) 7 — , He roBopifi! H flo cex nop optiH nÓMHio. “Má/ibHMK cnpáujMBaer npMÁTenfl: - noneMy TBbfi GpáTMK BCé Bpéwfl rmáHeT? 8 — É cjim 6bi y TeSñ ne 6bino 3y6óB m He 6bino

sonóc, écnw 6bi ™ He yMén x o flw ib m ne yMén roBopifiTb, Tbi 6bi eu^é He raif pbiflá/i!” ( 6) 9 — A mom My>K caM npócTo aHeKflóT. O h Cepéwy a c é eme MáneHbKMM c n m á e i . (7 ) 1 0 — Kaií

róribKo

Ha

aupáHe

TeneBiiaopa

noHBnáiOTCfl noHTií paafléTbie fleBiipbi,

oh

roB O piír ( 8 ) NOTAS (3 ) n o nK nácca (la m ita d d e la c la s e ), ü o n e s la fo rm a a b re v ia d a d e nonoeÚH a (m ita d ). S e la e n c u e n tra e n m u c h a s p a la b ra s : n o m a c a (m e d ia h o ra ), nom unoM ém pa (m e d io k iló m e tro ), (4) O h ua OKHá a ú n a n (s e c a y ó d e la v e n ta n a ) s e in te rp re ta d e la s ig u ie n te m a n e ra : u n a p e rs o n a e s ta b a a s o m a d a a la v e n ta n a y d e re p e n te “ s a lló " c a y e n d o (e l p re fijo a w -, c o m o s a b e u ste d , in d ic a u n m o v im ie n to h a c ia e l e x te rio r). (5 ) B om eúdULUb! (Y a lo v e s ), n o s o fre c e u n a b u e n a o p o rtu n id a d p a ra r e p a s a r e l s e g u n d o tip o d e c o n ju g a c ió n (e n -u ): n eúw y, m u aúduutb, o n /o n á eúdum , m u bú ó u m , b u eúdum e, o hú eúdam . E n la s e g u n d a fra s e te n e m o s un b u e n e je m p lo del u s o d e l in s tru m e n ta l co n el v e rb o 6 b /m b ; m u 6 ú n u dpyaúM ü, HeonúMU, dóGpbiM u.

TpácTa fleBAHócTO n e iú p e (trista d iv in o s ta chit'írl) 394

3 — Como siempre, tienes razón. Escucha: “El director de la escuela entra en un aula y ve que la mitad de la clase ríe y la otra mitad llora. 4 — Chicos, ¿por qué os reís? — Nuestro profesor se cayó de la ventana. 5 — Y vosotros, ¿por qué lloráis? - Pues [porque] no lo hemos visto.” 6 — Ya lo ves. Nosotros éramos distintos (otros), ni los chistes eran tan malintencionados (y los chistes eran no del todo malvados), [eran] más bien graciosos. 7 — ¡No lo digas! Yo todavía (hasta el presente) recuerdo uno. “El chico pregunta a su amigo: - ¿Por qué llora tu hermanito todo el tiempo? 8 — . Si no tuvieras dientes ni pelo, si no supieras andar ni hablar, tú llorarías más." 9 — Pues mi marido es él mismo un chiste. Todavía trata a Seriozha como a un niño (él a Seriozha todavía considera pequeño). 10— En cuanto aparecen en la pantalla del televisor unas mujeres casi desnudas (desvestidas), dice: NOTAS (6) Esta frase es una mina de condicionales. Recuerde usted que la partícula 6u tiene que aparecer en las dos partes de la oración; É cnu S u y m e 6ú He ó bino sySóe, m u 6u etqé' He m an p u d á ii (p u d á m b : sollozar). Observe usted que detrás del verbo yM ém b se usan formas Imperfectivas. Eso es lógico, puesto que se trata de saber hacer algo, no de hacerlo en un momento concreto. (7) O h npócm o anendóm (él mismo es un chiste), es decir, es algo extraordinario, irreal. Esta expresión se aplica tanto a personas como a sitúacienes. O h C e p é x y cnum áem Má/ienbKUM (él considera a Seriozha pequeño), lo toma por niño. El verbo cnumámb suele Ir seguido de instrumental. (8) ' La palabra déeuna, antes sinónimo de déayuiK a (muchacha), hoy se aplica a mujeres de vida y morales dudosas.

y p o K 61

3 9 5 TpticTa fleBftnóCTO naTb (trista d iv in o s ta p ia t1)

11 — Bcé, Cepeda,

n o p á cn a T b , B iü flm u b , T é ™

ywé

p a 3 flé /lM C b H TÓJK6 MflyT c n a T b . (9 )

12

A

ohííí

b

mx

noHM MátOT

r ó flb i. B o t

vt

b cto

p a 3 6 ó r t b u j e , Herví

mu

M o e ró Ha y p ó x e SoTáHMKti

yHHTenbHHUia c n p á tu n B a e T : (1 0 ) 13

— “Mtfwa,

p a ccxa íK ú i,

xax

pa3MHOJKáK)TCn

pacTéH M fl. 1 4 — P a C T é H H fl?

a

m

-

OH

O TBeH áeT,

BOT

o

hmx

HMHsró He 3Háio. ” (11)

NOTAS (9) Para los niflos rusos, todas las mujeres adultas son mema (tía) y todos los hombres adultos, dkdf! (tío). Quizás eso sea resto de una sociedad más cerrada (¿y más humana?) en la que vivían en una gran familia todos los parientes y ios niños podían dirigirse a cualquiera con confianza, "ámo mus nodapúfta KSKáfi-mo mema (me ha regalado esto una señora). (10) O h u noHUM áfom e cm o pas S ónbtne, h s m m u b u x s ó d u (ellos entienden cien veces más que nosotros a su edad): en esta oración vemos una comparación sintáctica, pues usamos la conjunción hbm. Pero para comparar adjetivos hay una posibilidad más: el genitivo de comparación: Oná xp a o úe e e , veiw a (a n a K pacúeee m b h $ (ella es más guapa que yo). Gracias a la eliminación del sustantivo, la frase Bom u Moeaó [cúHa] yuúmenbHPua cnpáuiueaem (al mío le pregunta la profesora) se vuelve más coloquial.

T p ú c ia fleBFlHócTO LuecTb (trlsta d iv in o s ta s h e s t’) 3 9 6

11—

Eso es todo, Seriozha, es hora de dormir, ves, las señoritas (tías) ya se han quitado la ropa y también van a dormir. 12— Pero ellos comprenden cien veces más que nosotros a su edad. Por ejemplo (he aquí), al mío le pregunta la profesora en una clase de botánica: 13— "Misha, cuéntame cómo se reproducen las plantas. 14— ¿Las plantas? - dice él - pues de las plantas no sé nada." NOTAS (1 1 )

P accK axd! ( ¡ c u e n ta ! ) e s e l im p e r a tiv o de paccna3ámt, ( c o n ta r) , q u e s e c o n ju g a c o m o cnasémb (d e c ir), e s d e c ir: ft paccKasny, m u p a c c K á x e u ib , on/oH é p a c c irá x e m , m u paccKáweM, a u pacctréxem e, ohú paccKéwym, E s d e l p r im e r tip o .

B o c c ra H O B M T e T e n e r :

1.

C u a n d o é ra m o s p e q u e ñ o s, c a d a a ñ o Ib am o s al m ar con m am á. K o rflá

mu

6 b i m ......................... m

u

...............r o f l ............... c

.......

H a ........... 2

¿ Q u é l e h a p a s a d o ? E n u n m o m e n to ríe , e n e l o tro llo ra . ¿ Q u i z á s s e h a e n a m o r a d o (e lla ) d e a lg u ie n ? P e r o ¿ d e q u ié n ? Mt o c .............................. ? T o O H á ...................TO O H á ............... M ó w e T .......... O H á ...................... ? H o b ____?

,3

P o n g á m o n o s d e a c u e r d o : tú n o h a s d ic h o n a d a , y y o n o h e o id o n a d a . .........floroB O pÚ M ca: t h ...............He r o s o p á n , s H um ero He

ypoK 61

3 9 7 T p ricra fle B A H ó cro ceM b (trista d ívin o sta s ie m ’)

4

Me parece que ya nos hemos visto (nos hemos encontrado) en alguna parte. [Ya] me acuerdo. Le vi en Moscú la última vez que estuve allí. . , . KáweTCT,

... 5

mui

. . . - ............................................ í l Búflen

b Mockbó, Korná 6bin TaM............pas.

Déjeme ver, por favor, esta recompilación de Lermontov. Quisiera comprar[me] este libro. ............ n o iK á n y fic T a ....................................cóóphmk

HópMOHTOBa. 3 ......KyniÍTb ... .....

ynPAJKHÉHMfl Hwrime m nepeeoflirre: 1 noHSMy Tbi rmáHewb, mto c to6 ó £Í cnyMMJiocb? - R xony cMorpéTb reneBwaop, a nána roBopiriT, mto MHe nopá cnaTb. 2 B HátuM róflbi m n Bbinw coBcéM flpyráMM, qeM HániM flé™ . - f l flyMaio, Tbi He npaBá. fléTw ecTb fléTM. O h iíi sce cnáBHbie peSáTa. 3 Y Moéií AÓneHbKM HeT 3y6óB, HeT Bonóc, ho oHá yx é cáMaa KpaciÁaaíi .qéBOHKa b Mtíipe. - ?l Te6n xopoiuó noHUMáio, a caM Korpá-To S un mojioa ¿im otlíóm . 4 ÓTOií 3MMÓÍÍ fl XOMy noéxaTb B Cn6tSpb. - BblSpOCb 3to M3 ronoBtíi! Mto- to a He BM)Ky x(enáiOLL(Hx éxaTb Tyflá 3HMÓÍÍ. 5 MoPi cbiHÓx y x é yiwéeT xofliíTb, yMéeT roBopyiTb. O h npócro npénecTb. ró x e GHMTáfo eró npeiípáCHbiM MánbHHKOM. 6 ñ xom^ Kynwrb KHiírw o Mocxeé. H to bw M ó x e ie npepjioxiíiTb? - y Hac ecTb KHJím Ha nfoSóCt BKyc. A é c ™ Bbi npHftfléTe 4épe3 norm acá, npnBe 3 yT HÓBbie anbÓóMbi.

T p iíc ra fleBfiHÓcTO BÓceMb (trls ta d iv in o s ta v o s im ') 3 9 8 T r a d u c c ió n : 1 ¿ P o r q u é llo ra s?, ¿qué te h a p asa d o ? - Q u ie ro v e r la te le, p ero papá d ic e q u a es h o ra d e q u e va y a a dorm ir. 2 En n u e stro s tie m p o s (a ñ o s) é ram o s co m p le ta m e n te d istin to s a n u e stro s hijos, - Yo creo q u e n o tie n e s razón. L o s n iñ o s so n niños. Todos so n b u e n o s ch ico s. 3 N ue stra h ijita n o tie n e d ie n te s ni p elo , p e ro ya e s la n iñ a m á s bon ita del m u nd o . - Te c o m p re n d o p e rfe cta m e n te (bien), yo ta m b ié n fui, h ace tie m po , p ad re jo v e n . 4 E ste in v ie rn o q u ie ro v ia ja r a S ibe ria . I q uíta te lo d e la c a b e z a l M e p a re ce q u e n o v e o a n adie q u e sea dese o so de ir a llá en invie rno . 5 Mi h ijito y a sa b e a n d a r y hablar. Es u n e n ca n to . - Y o ta m b ié n lo co n sid e ra u n niño p recio so . 6 Q u ie ro c o m p ra r lib ro s so b re M oscú, ¿ q u é p u e d e re c o m e n d a rm e ? - T e n e m o s lib ro s p a ra to d b s los gustos. Pero si u ste d vu e lve (vien e ) d e n tro de m e d ia h o ra , nos tra e rá n n u e vo s á lb u m s.

Respuestas: 1 - MánenbKUMn - KábKftuw - ésflitnu - MáMOÜ - Mópe 2 - hbü enyHúnocb - cmoEt m - nnáneT - 6biTb - Bmoóánacb - roró? 3

flaséü - numeró - cnúiman 4 Mhs - rfle-TQ BCTpe^ánucb. ripunoMMHáio - Bac - nocnóflHMCi - 5 fláCrre - nocMOTpétb ótot -

xorén 6bi - árry KHiíry.

Chistes (AHSKAÓTbl)

Durante la época soviética, los chistes tenían una importancia considerable. Estaban muy extendidos, aunque los que los contaban (y ios que los escuchaban) sabían que arriesgaban su libertad. Los chistes relacionados con la política dan la mejor fotografía de la sociedad de la época (mucho mejor que la que jamés hayan hecho los sociólogos). He aquí un testimonio del espíritu de la época:

ypoK 61

399 TpiícTa fleBAHÓCTO fléesTb (trista divlnosta dievit')

- Tw 3Háeuib, - He 3Háio.

kto cTpómi

Be/iOMopttaHáji?

- Oíuíh 6éper crpómiM Te, a flpyróií Te,

kto kto mx cnyiuan.

paccKá3biBan aHeKflÓTti,

- “¿Sabes quiénes construyeron el canal del mar Blanco (Báltico)? - No lo sé. - Un lado (construyeron) los que contaban chistes, y el otro los que los escuchaban." *************************************************

LUECTbflECÁT BTOPÓfl YPÓK f l o 6o»cáK> JKMBOnMCb 1 — 9\, oiKpoBéHHo roBopá, He óweHb nio6ruó My3én, Korflá 6bíBáfo b He3HaKÓMbix ropofláx, npeflnoHMTáK) rynÍTb no rópofly, CMOTpéTb HaniofléCi... (1) 2 — A a o6ox(áio nocemáTb My3éw, ranepén ... H He o 6 « 3 á T e rib H o ó n e H b M3BéCTHbie,

3 — Ho ceróflHíi mn .nocMÓTpmvT HeoSwKHOBéHHblÜ My3éíí. A BOT W OHá TpeTbflKÓBKa! flpy3bá, népefl BáMK TpeTbflKÓBCKaíi ranepéa.

H eT Ú p e d a (chltlrista) 400

A los rusos les gustaba reír en todas las circunstancias, pero muchas veces junto con la risa les saltaban las lágrimas (cMex cKBosb cné3bi). Fue un chiste, contado por Pushkln, el argumento base de “El revisor" de Gogol. Los rusos tienen un proverbio que corresponde a nuestro “El que último ríe, ríe mejor": xopoiuo CMeéTca to t , kto CMeéTCfi nocneflHHM (Ríe bien el que ríe último).

S e g u n d a o la : le c c ió n 26

*******tH ************************4 ********* *******

LECCIÓN SESENTA Y DOS Hoy le espera un diálogo largo, pero usted lo va a entender sin dificultades particulares - compruebe usted mismo cuánto ha progresado en dos meses.

Me desvivo por la pintura 1 — A mí, la verdad (sinceramente hablando), no me gustan mucho los museos/ Cuando estoy en una ciudad desconocida, prefiero pasear por la ciudad, ver (mirar) a la gente... 2 — Pues a mí me encanta visitar museos, galerías... Y no necesariamente los conocidos. 3 — Pero hoy vamos a ver un museo fuera de lo común. Ya está aquí - la [Galería] Tretlakov. Amigos [míos], ante nosotros [está] la Galería Tretlakov. N O TAS (1)

N unca está de m ás re p a s a r la d e clin a ció n , V e a m o s a ho ra la p a la b ra niódu (g en te), que sie m p re se usa en p lural: niódu (nom . pl.), niodéü (ac. pl.), ntodéü (gen. pl.) - la co in cid en cia del a c u s a tiv o y del g e n itivo e s norm al, pues se tra ta de se re s vivos,

ypoK 62

401 HeTúpecTa o fliíH (chitTrista ad lñ )

4 — Bcio >KM3Hb MeHTán noSbiBáTb 3flecb. Ho Bcé Kas - to He nony4ánocb. To mhs 6¿mo Hérarfla, to ra/iepén 6bmá saupbiTa Ha pecTaBpáqmo. (2) 5 — flpy3bá, Bbi nocMOTpi^iTe Jiyitue Ha sto MyfléCHoe 3fláHne. Ohó CTáno «paciiBée, hsm 6úno páHbLue. 6

'— KáTfi, a Korflá h ksm 6 biná ocHÓBaHa rahiepéa? M noneM^ OHá Ha3biBáeTCíi TpeTbflKÓBCKaíi?

7 — CaMá

ranepés

43a6pnKáHTOM

6bmá

TpeTbaKÓ BbiM

ocHÓBaHa b

Túcnna

BoceMbCÓT nfiTMflecÁTOM ro fly, a 3fláHne 6bino nocTpóeHO népea TpiíiflqaTb neT. (3) NOTAS (2) Ho ecé KaK-mo hb nonynánocb (sin embargo algo me lo ha impedido). Esta construcción es muy usual, y siempre significa que algo, por la razón que fuera, no se ha logrado. Veamos algunos ejemplos en tiempos diferentes: 8 dashó xomén npuéxarrtb e Mocxey, ho ecé KaK-mo He nonyyétnocb. Hace ya tiempo que quería venir a Moscú, pero algo siempre me lo ha impedido. H xony noéxámb e Poccúio, ho ecé KaK-mo He nonyHéetncn. Quiero ir a Rusia, pero algo siempre me lo impide. B Bocxpecénte » xom'í npuümú k eaM, mónbKo SoióCb, nmo ne nonfaumcx. El domingo quiero ir a verles, pero temo que algo me lo impida. (3) B múcma eoceMbcóm rmmudecfimoM aody (en 1850), responde a la pregunta Kosdá? B xaxÓM aody? (¿cuándo? ¿ en qué año?). En la respuesta usamos la preposición e + preposicional. Lo curioso de esta construcción es que sólo se declina la última cifra, que es un numeral ordinal, mientras que las otras son numerales cardinales y no se modifican. Kosdá Bbi podú/iucb?- 8 rabicana deenmbcóm ceMbdecám emopóM aody. (¿Cuándo nació usted? - En 1972, lit.: en el año mil novecientos setenta segundo),

M eníipecTa usa (chit'írista dva) 4 02

4 — Toda la vida he soñado venir (estar) aqut. Pero

5— ' 6— 7—

siempre me ha impedido algo (no se ha conseguido). O yo no tenia tiempo, o la galería estaba cerrada por obras de restauración. Amigos míos, mirad más bien este edificio maravilloso: Es (se ha vuelto} más bonito de lo que era. Katia, ¿cuándo fundaron (fue fundada) la galería? Y ¿por qué se llama Tretiakov? La galería misma fue fundada por el magnate industrial Tretiakov en 1850, y el edificio fue construido treinta años después.

NOTAS En la lección 49 ya tenia usted un cuadro sinóptico de la declinación de los numerales; ahora vamos a repasar y a completar la información de hace dos semanas. Los centenares son: cmo, óeécmu, mpúcma, nemúpecma, nnmbcám, uiecmbcóm, ceMbcám, eoceMbcóm, deeambcóm (palabras compuestas como en español). Se declinan los dos elementos separados, pero se escriben juntos: gen.: 300 mpéx+corn, dat. 200 deyM + cmaiw, instr. 400 nembipbMá + cmaMu, prep. 500 o rmmu + cmax. Las decenas, excepto 40 y 90, se declinan como las palabras femeninas acabadas en -b. En los numerales compuestos: 50, 60, 70, 80, los dos elementos se declinan separados, pero se escriben en una palabra. Veamos el ejemplo de 50, nambdecamb: hay tres formas iguales, no es nada difícil, nominativo nnmbdecámb genitivo, dativo, preposicional namudecámu instrumental nambudacámbic 40, 90 y 100 toman una -a en todos los casos del singular, excepto el nominativo (y el acusativo).

Yiiok 62

403 MSTbipecTa r p n (chífirista tri)

8 — P MMTáji, 4to TpeTbflKÓB coópán ÓKOJ10 Tpéx

TúcfN xapTMH, a h o t ó m , xá^eTCn, b TtiicíNa BOCeMbCÓr fleBflHÓCTO ñTOpÓM roflí, noflapM/i eé rópofly MocKBé. (4) 9 — flpy3bá, MMHyTOMKy BHMMáHHfi, népefl BáMM, cáMoe 3Han/ieHMToe nonoTHó ranepéin "HBáH rp ó 3 Hbiw v\ cbiH eró HBáH uiecTHáflL|aToro

HOflGpá TbICfNa népBoro rófla”. (5) 1 0 — É c jim

a

He

ÍIJITbCÓT

o u jn 6 á io c b ,

óto

BÓCeMbfleCÍIT l/l/ib a

P énw H .

KaKóCí y>KáCHbiíí p a p b ! P o c c iín Ha p a p é íí He B c e r flá

Be3Jió.

P

xoTén

6bi

B a m n H yT b Ha

JleBM TáHa.

— A bot h tboíí nioSiÍMbift JleBMTán - flpyr MéxOBa, wiádep pyccKOroneíi3á)Ka, MafíKÓBCKMÍÍ pycCKOÍÍ JKIÜBOriMCM, Eró KapTMHbl H6 MóryT He HpáanTbca. 1 2 — 0 ! OcTaHOBiírecb! Ó t o “fléMon”, 3HaM¡eHlílTbM, OflilHÓKMfí, népMOHTOBCKHÍÍ flÓMOH. P CTÓ/ibKO pa3 BMfleri penpoflyKL\nn áToro ujefléBpa, h b o t o h nepéflo m h o m . Bbi MfltíTe, a nocTorá 3,qecb. HflMTe, MflMTe. ‘TleHájibHbiCí 11

ílé M O H , f ly x M3rHáHHfl.” (6 )

13 — flpy3bá, flaBátire GbicTpeHbKo npocMÓTpwM flpyráe 3ánbi, a hotóm ew (é npwfléM oóflá. Kax xraob, hto y Hac Tax Máno 3HáioT pyccxyio >KMBOrmCb! (7) NOTAS (4) Okojio mpéx m úcm KapmÚH (a lre d e d o r d e tres, m il c u a d ro s ). N os to p a m o s co n n ú m e ro s e n to d a s p a rte s . Ya q u e ókojio rig e g e n itiv o , re p a s e m o s e sta fo rm a : ókojio deyx dos

ÓKono mpéx ókojio nemupéx m úcm KapmÚH ókojio rmmú ókojio ujecmú

tre s a lre d e d o r d e c u a tro m il c u a d ro s c in co s e is

n e tb ip e c ra nerb ip e (chifirista chitíri) 404

8 — He leído que Tretiakov reunió unos tres mil cuadros, y luego, me parece que en 1892, los donó a la ciudad de Moscú. .9 — Amigos, un momento de atención: delante de nosotros [se ve] la pintura más famosa de la galería, "Ivan el Terrible y su hijo Ivan, el 16 de noviembre de 1581”. 10— Si no me equivoco, es de llia Repin. ¡Qué tzar más horrible! Rusia no siempre tuvo suerte con los tzares. Me gustarla echar un vistazo ai Levitán. 11— He aquí tu querido Levitán - amigo de Chéjov, maestro del paisaje ruso, el Chaikovski de la pintura rusa. Sus cuadros no pueden no gustar. 12— ¡Oh! ¡Paraos! Éste es "El demonio”, el famoso, solitario Demonio de Lórmontov. Tantas veces he visto la reproducción de esta obra maestra, y ahora está delante de mí. Seguid adelante (id), yo me quedo aquí. Seguid, seguid (id, id). "¡Triste Demonio, espíritu del destierro!” 13— Amigos, vamos rápido a ver (as otras salas, y luego volveremos aquí. Qué lástima que en nuestro país (en nuestra casa) tan poco conocen la pintura rusa! NOTAS

'

D e la d e c lin a c ió n d e lo s n u m e ra le s o rd in a le s ta m b ié n le o fre c e m o s u n c u a d ro :

B m ú o m a aoceM bcóm deem ócm o népeoM aody e n 1891 emopÓM aoóy en 1 8 9 2 námoM so d y e n 1895 m pém beM sody en 1893 uuecmóM sody en 1 89 6 vem eépm oM aoóy en 1 89 4 Y a v e uste d q u e só lo c a m b ia la ú ltim a cifra , q u e se d e c lin a c o m o los a d je tiv o s m a s c u lin o s . (5) USecm béñyam oso noaSpá m ú c m a nambCóm eóceM bdecxm

népaoso soda (e l 16 d e n o v ie m b re d e 1 58 1 ), E sta v e z la Ú ltim a c ifra e s tá e n g e n itiv o , y a q u e s e tra ta del n o v ie m b re de u n a ñ o co n cre to . (6 ) L os v e rs o s so n c ita s d e l D e m o n io d e L e rm o n to v. (7) BácmpeHbKO, “rapidito” , es la fo rm a afectiva del a dverbio dbicm po. M u cha s ve ce s se co m bin a con ve rbo s q u e expresan una acción rápida: VmpoM f? StíicmpeHbKo nocMompén sasém bi (p o r la m a ñana he ojeado los perió d ico s rápidam ente),

ypoK

62

405 neTúpeerá nsTb (chitírista piat') ynPAXHÉHMfl MiiTáííre

h

nepeeofláTe:

1 51 Biíflen y Bac flóivia MHÓro KapTiíH. Bbi yBneKáeTecb xcíiBomiCbK)? - fla , n co6pá.n HeSoribLiiyio KO/inéKpmo coBpeMéHHbix p ^ cckmx xyfló>KHhkob , 2 BaM noHpáBM/iacb Hátaa 3 kck^ pcmb B TpeTbflKÓBKy? - KoHÓHHO! 51 BCIO )KM3Hb MesTána no6bmáTb 3flecb. 3 51 3Háio, hto Bbi ne óneHb nfó6nre xoflilTb b My3éPi, ho ceróflHH Mbi noíifléM B OfliíÍH Heo6blKHOBéHHblíí My3éfí, - 51 yBépeH, HTO Bbi He npefljió>KMTe HTO-HM6yflb HewHTepéCHOe. 51 noíífl^ c BáMM c yflOBÓJibCTBMeM. 4 Bbi He 3HáeTe, Korflá 6bin ocHÓBan ótot My3éfi? - B npóui/iOM BéKe. A bot KeM oh 6bin ocHÓBaH, He 3Háio. 5 Éc/in n He ouJMSátocb, óto KapTt^Ha CypmtOBa, - Bbi npaBbi. 3 to eró LuefléBp “BoápbiHH Mopó30Ba”. 6 flocMOTpkiTe Ha óto nonoiHó, Kanán xpaciíBaa m rp^CTHaa jKéHLpwHa! - 51 cHMTáio ótot nopTpér cáMbiM npeKpácHbjM b ranepée. BoceraHOBkiTe Tener: 1

Este verano me gustarla ir al Sur, pero tengo miedo de no poder hacerlo {no se conseguirá). ........fl XOTé/l 6 b l........................... TÓJIbKO........... HTO . .

2

¿Cuándo nació usted? - En mil novecientos setenta y cuatro. ....... Bbt...........? -

rofly.

B ..................................

n e r ú p e o r a lueOTb (chiti'rista s h e s t’) 4 0 6

Traducción: 1 En su ca sa h e v is to m u c h o s c u a d ro s . ¿ E s u ste d a fic io n a d o a la p in tu ra ? - SI, h a re u n id o u n a p e q u e ñ a c o le c c ió n d e p in to re s ru s o s m o d e rn o s , 2 ¿ L e ha g u s ta d o n u e s tra e x c u rs ió n a la G a le ría T re tia k o v ? - [P o r s u p u e s to ! To d a la v id a h e s o ñ a d o c o n ir a llí. 3 S é q u e n o le g u s ta m u c h o Ir a m u se o s, p e ro h o y Ire m o s a u n m u s e o fu e ra d e lo c o m ú n . - E s to y c o n v e n c id o d e q u e u ste d n o m e p ro p o n d rá n a d a q u e no s e a in te re s a n te . Iré co n u s te d c o n m u c h o g u s to . 4 ¿N o s a b e u s te d c u á n d o fu n d a ro n (fu e fu n d a d o ) e s te m u s e o ? - E n e l s ig lo p a s a d o . P e ro q u ié n lo fu n d ó (p o r q u ié n fu e fu n d a d o ), e s o y a n o lo sé . 5 Si n o m e e q u iv o c o , e s te c u a d ro e s d e S u riko v, - U s te d tie n e ra zó n . É s ta e s su o b ra m a e s tra "L a B o y a rln a M o ro z o v a " 6 M ire u s te d e s ta te la , ¡q ué m u je r m á s b o n ita y tris te ! - M e p a re c e (y o c o n s id e ro ) q u e e s te re tra to e s el m á s b o n ito d e to d a la g a le ría .

3

Hemos paseado unas tres horas por París.

Mbi ry n á n n ................ÓKono...................... 4

Amigos míos, comamos rápido y vamos a ver la nueva exposición. flpy3bá................................... nooGéflaeM w ................. ..........BbICTaBKy.

5

En toda mi vida he soñado venir a este museo maravilloso. Fl

bc io ........M e n tá n ............... a

......................... My3ée.

Respuestas: 1 íléTOM - noéxarh Ha w r - Goiócb - He nanyHWTca 2 K o rflá p o flú n n c b - t ú os n a qeBfiTbCóT céM bqecH T neTBépTOM - 3 - no PapéJKy - r p é x h s c ó b 4 - qaBáÜTe óúcTpeHbKO - n ocM ó rp u M HÓByio - 5 - >KU3Hb - noóbiaárb - s t o m HyfléCHOM

ypoic 62

407 MeTbipecTa ceMb (chitírista siem’)

Continuemos nuestro viaje cultural en el terreno de la pintura. La pintura rusa de los siglos 18 y 19 es, desgraciadamente, poco conocida en el mundo; en todo caso, la conocen mucho menos que la literatura de la misma época. Quizás porque los pintores pensaron que su arte era de carácter demasiado nacional y no la entenderían fuera de Rusia. ********** ****** ******* ****** ****** ******* *# ** jr**

WECTbflECSÍT TPÉTMfi YPÓK

Lección de repaso 1. Los sustantivos Recuerde que la noción "la mitad de", “medio” se traduce con palabras compuestas, cuya primera parte es non- (la forma abreviada de nonoBMHa, “mitad”). El segundo elemento es un sustantivo en genitivo, nonuacá (media hora), nojiKmioMéTpa (medio kilómetro), nonKMnorpáMMa (medio kilogramo), nonflHá (un medio día), nonHóuM (la mitad de la noche). Mbi rynñjiM noriHó'HM (Paseamos [durante] la mitad de la noche); R >«Ay Te6á nonflHá (llevo medio día esperándote).

2. Los diminutivos afectivos Los rusos son muy propensos a su uso. Le damos la lista de las palabras que en una familia pueden utilizarse. MáMOHKa (MáMa) ma malta nánoHKa (nána) papaíto fléqyuJKa (flep) abuelo (asa es oficial) cecTpMHKa (cecrpá) hermanita 6páTHK, fip á T u u jK a (Spai) hermanito fláfleHhKa, fláflieujKa (asas) tiíto téreHbKa, TéTywKa (Teta) tifta

veTúpecTa BÓceMb (chitírista vosim’) 408

El público ruso adora y rinde homenaje día a día a los genios de la pintura rusa. Las telas de Vasiliy Surikov, los retratos de Valentín Sérov, los paisajes de Kuindzhi, Lévitan, etc,, gozan de enorme popularidad. Estas obras maestras de la pintura rusa se pueden ver en la Galería Tretiakov de Moscú y en el Museo Ruso de San Petersburgo. S e g u n d a o la : le c c ió n 27

LECCIÓN SESENTA Y TRES

AÓHOHbKa (flOHb) CblHÓK (CblH) 6 á 6 y w K a (-)

hijlta hijito abuela; sólo tiene esta fonda

3. Los verbos con prefijos Poco a poco usted ha ido comprendiendo la importancia de los prefijos: con su ayuda se expresan miles y miles de matices. He aquí dos verbos que ilustrarán su funcionamiento. 3.1 noMHMTb (recordar) a) sin prefijos: a fiómhio Háwn BCTpéMM b Mockbó h HMKorflá He sabyay iix (recuerdo [tengo en mi memoria]

nuestros encuentros en Moscú y no los olvidaré nunca). b) sanÓMHMTb: a H a B c e rflá sanóMUHan e r ó c n o B á (sus p a la b r a s se g r a b a r o n en m i m e m o r ia p a ra s ie m p r e lit. r e c o r d é sus palabras p a ra siempre). c) ' BcnÓMHMTb: ceróflHfi a Bflpyr BcnÓMHwn eró c/iOBá (hoy de repente me acordé de sus palabras [me vinieron á la memoria]).

d)

npunÓ M H H Tb: a c T p yflÓ M n p n n Ó M H n n eé nnqó (me costó evocar su rostro lit. con dificultades evoqué su rostro).

y o o K 63

409 HeTbipecTa fléBATb (chitírista dlevit’)

3.2 cMOTpéTb (mirar, ver) a) sin prefijo: a CMOTpón HHTepécHbiñ cpnribM (vi una película interesante).

b) ocMOTpéTb; TypiícTbi ocMOTpénn rópop (los turistas

visitaron la ciudad); Bpan BHHMáTenbHo ocMOTpén peSéHKa (el médico examinó al niño con atención). c) npocMOTpéTb: yTpoM n npocMOTpéna «ypHán, h o Hnveró MHTepécHoro He Hawná (esta mañana he hojeado la revista, pero no he encontrado nada de interesante); a npocMorpe/i b o o n o H T y , h o e é nuctrná He 6bino (he mirado todo el correo, pero su carta no estaba allí). Naturalmente, estos verbos “prefijados" tienen parejas imperfectivas, por lo tanto, podemos decir: s KáíKfloe yipo npocMáTpHBaio ra3érbi (echo un vistazo a los periódicos cada mañana).

4. El verbo 6biTb Aparece sobre todo en pasado y en futuro, muchas veces seguido del instrumental: Korflá a 6bin MorioflÚM, a 6bm xopóujHM cnopTCMéHOM (cuando era joven, era un buen atleta). 5. Estados y deseos El dativo del pronombre personal, combinado con verbos pronominales, puede expresar el estado de alguien: MHe xónercfl norynáTb (me apetece pasear un poco), MHe nÓMHHTcn, n 3,qecb 6 b iB á n (creo recordar que ya he estado aquí), ceróflHH MHe He pabÓTaeTcn (hoy no tengo ganas de trabajar). 6. Los numerales En la lección 62 vimos algunos numerales y su declinación. Para indicar el año a una pregunta de tipo Korflá? (¿cuándo?), sólo tenemos que declinar la última cifra (que es un adjetivo numeral ordinal). Ejemplo: óto afláHMe Bbinó ocHóBaHo b rocana BoceMbCóT fleBHHóCTO népBOM rofly (este edificio fue fundado en 1891).

uenáipecTa flé c m b (chiti'rista d lesit').4 1 0

Hablando de siglos, si queremos decir su número exacto, también utilizamos los numerales ordinales. Ejemplos: sts pépKOBb 6biná ocHÓBaHa b flBeHáflpaTOM Béxe (esta iglesia fue fundada en el siglo doce), stot co6óp 5bm nocrpóeH b Hanáne Meibipnaímaioro Béxa (esta catedral fue construida a principios del siglo catorce). También podemos arreglárnoslas sin numerales: stot rópofl 6bin nocTpóeH b KOHLfé npóuj/ioro sé xa (esta ciudad fue construida a finales del siglo pasado). 7. Los adverbios Repasemos los adverbios ‘a la derecha” y “a la izquierda", que cambian según los acompañe o no movimiento. También veremos los adverbios “delante” y “detrás” . HfliíTe HanpáBo, nocMOTpiíTe Hanéso (vayan ustedes a la derecha, y miren a la izquierda). népefl BáMM KpácHaa nnómaflb, no3aflá Bac CTápoe 3fláwne KOHcepBaTópwH, cnéBa My3éfi, a cnpáBa TeáTp (Delante de ustedes está la Plaza Roja, detrás, el antiguo edificio del conservatorio, a la Izquierda, un museo, y a la derecha, un teatro).

HyTh-HyTb fiónbwe Kto nyHLue

bcbx ?

HwTáíÍTe MáneHbKHPi paccKá3 JlbBá ToncTóro. Kto nyuLue Bcex?

B Tonné 3a6nyflúnacb fléBOHKa. EéraeT, MáMy.

kpmhmt,

límeT

JlióflH cnpáiuHBaíOT fléBOHKy: “Kanáfi >Ke tboá MáMa?” A aéBOHKa cKBÓ3b cjie3bi OTBeHáer: ''Pá3Be Bbi He 3HáeTe? Moá MáMa Ta, hto JiÍHiue Bcex!"

ypoK 63

4-11 Meibipecra oflrtHHaflqaTb (chitirlsta adinatsat’) U n p o q u ito m á s ¿ Q u ié n e s la m e jo r (d e to d a s ) ?

Una niña se ha perdido en la muchedumbre. Corre, grita, busca a su mamá. La gente fe pregunta a la niña: “¿Cómo es tu mamá?" Y la niña [les] responde con lágrimas en los ojos: “¿Cómo, ustedes no lo saben? Mi mamá es la que es la mejor (de todas).” Y para acabar, la traducción del chiste de la lección 59 (usted no pensó ni un momento que lo dejaríamos sin la solución, ¿verdad?) Un joven artista le dice a su colega: - Estoy en una situación tonta. - ¿Qué [te] ha pasado? - Hace poco pinté el retrato de una mujer joven, y ahora ella quiere que le cambie el color de los ojos. - ¿Cuál es el problema? Haz lo que quiere. - Pero ya no me acuerdo dónde le pinté los ojos. Ha llegado la última semana de nuestro aprendizaje común: sólo le esperan siete lecciones nuevas. Hágalas con la misma serenidad y diligencia con la que ha estudiado hasta hoy. Si le queda alguna pregunta, no dude en volver a las lecciones precedentes, o consulte el apéndice. Después de una preparación a fondo, usted está en la mejor forma para enfrentarse a esta última semana. Segunda ola: lección 28

MeTtápeCTa flseHáflpaib (chitinsta dvinatsat) 412 OBSERVACIONES PERSONALES

ypon 63

413'HeibipeCTa TpiÍH aflqaTb

(chitrrista irln a ts a t')

UJECTbflECÁT M ETBÉPTblfí YPÓK Kt O Bbl?

1 — Xoníre, n y3Háio, xaKÓíí y Bac xapáKTep. BepHée, He a, a KOMnbróTep. A a safláiw BaM HéCKOJIbKO BOnpÓCOB. Bbl TOTÓBbl? (1) 2 — Jlio6 onbiTHO. 9\ HMKOrflá He 3aflyMbiBaaca 06 3tom . XapáKTep KaK xapáKTep. Ocó6bix npo6jiéM oh MHe HMKorflá He flocTaB/ián. Ho Bcerflá MHTepéCHo, hto o Te6é CKájxyT flpyrüe, npociiíiTe, hto cxáweT eaiu KOMnbiÓTep. (2)

3 — Korflá Bbi poflHniícb, HMcná?

b kskóm

Mécane, KaKóro

NOTAS (1) En esta lín e a h a y d o s v e rb o s q u e n o s p e rm ite n vo lv e r al te m a de las p a re ja s v e rb a le s. El p rim ero, yswá/o, es la p rim era p erso n a s in g u la r d e l p re s e n te /fu tu ro del v e rb o perfe ctivo yaHám s, q u e se d ife re n cia ta n s ó lo p o r el a ce n to de yanáio, p rim e ra p erso n a s in g u la r d e l p re se n te d e l v e rb o im p e rfe ctivo ysnaeám b (que, ju n to con ysHámb, fo rm a una pare ja ve rb a l y sign ifica "lle g a r a saber, re con o ce r"). El se g u n d o ve rb o e s 3adam b, e n la fra s e st $adáM saM HécKonbKO eonpócoe (le v o y a h a c e r a lg u n a s p reg u n ta s). U sted h a b rá n o ta d o que se fo rm a a b a se del v e rb o damb (d a r), c o n e l p re fijo v e rb a l 3 a-. La p a re ja v e rb a l e s 3adaeám b/3aóám b, y se p ue d e tra d u c ir p o r " d a r " a m a6é ó a \i pa6óm y (te d a ré un tra b a jo ) o "h a ce r", co m o e n e l e je m p lo de arriba. N o d e je m o s e s c a p a r la o c a s ió n de re pa sa r su c o n ju g a c ió n : 3adaeámb (im p e rfe ctivo ) sadém b (p erfe ctivo )

st 3adató Mbt aadaéM m bi3aóaéuib su 3 a da é m e ost/oHá 3adaém ohu aadaióm

st aadáM m u aadáoib on/oná sadácm

m u aadadÚM e u sadadúm e ohú 3adadym

4eTbipecia HeTtíipHaflqaTb (chitinsta chitTrnatsat1) 414

LECCIÓN SESENTA Y CUATRO Esta b s la primera lección de la última semana. Le felicitamos por su diligencia: si echa una mirada atrás, y compara sus conocimientos con los de hace dos meses, se va a sorprender. Hoy le presentamos un texto que reúne un gran número de elementos que figuraban en las lecciones anteriores - ¿quiere ver cuánto ha aprendido? Pues, ¡adelante! ¿Quién es usted? 1 — Si usted quiere, voy a decirle (voy a saber) cómo es su carácter. Mejor dicho, no yo, sino el ordenador. Yo le haré algunas preguntas. ¿Está usted listo? 2 — Es curioso. Nunca me he parado a pensar en esto. Mi carácter es como es. Nunca me ha causado problemas especiales. Pero siempre es interesante saber qué dicen (dirán) de ti los otros, perdón (perdone), qué dice (dirá) su ordenador. 3 — ¿Cuándo nació usted, en qué mes, qué día? NOTAS (2 ) 3 adyM bieam bcn/aad?M am bos (re fle x io n a r s o b re a lg o , p ara rse a p ensar), m u ch a s v e c e s se u tiliza en p a sa d o . Si n e g a m o s e l ve rbo , co m o en el e je m p lo st HUKOsdá ae 3adyMbieanCH 06 émoM (n un ca m e he para d o a p e n s a r en esto), te n e m o s que e le g ir la fo rm a im pe rfe ctiva , ya q u e se tra ta s im p le m e n te d e que la a cción no tu vo lugar.

ypoK 64

415 MSTbipecra náTHaflqaTb (chltirista pltnatsat’)

4 — 9i pofliínca b TbicflMa fleeflTbcóT ujecTbflecíiT HeTBépTOM 5 —

M to

bw

ropft, w e cT ó ro Mán. (3)

,n ió 6 m e

flé /ia T b

b

c e o S ó f lH o e B p é M í i?

nyreiuécTBOBaTb iíjim ocTaBáTbca flóMa? 6 — ÓTO 33B1ÍÍCMT. JléTOM a npeflnoMWTáio nyreiuéCTBOBaTb, a 3hmóíí mhs no fly m é CHfléTb flÓMa. MHe HpáBMTCfl 4TO-Hn6yflb HMTáTb, CHfléTb npÓCTO páflOM C JKeHÓÍÍ, C AeTbMlí. (4) 7 — KcTátH, a CKónbKO y Bac fleréií?

8 — flB a MáxibmiKa w fléBORKa f l a B b i e é B r t f le n w -

moa

jrnoSMMMUia.

n p é n e c ib peB M Ó H K a, f l a w

p e S á r a n o K á M e H á T ó n b K o p á f ly t o i.

9 — Mto

bu

npeflnoHHTáeTe HociiTb? Oflé>Kfly

KnacciíwecKoro CTtína línw ocTpoMÓflHbie SélflH? 10 —

TOHá, MHorflá M or^

r io ) K á n y £ í, c e f N á c a n t o S n r ó c n o K ó í íH b ie kji acetó MecKwe y f lH B ií T b

ho

flpy3éP¡ H e M - H M 6 ^ flb

H anpw M ép, p y 6 á u jK M

KOCTióMbi,

m

C M é n b iM

o p w rM H a n b H b iM ,

c o w e iá H k ie M

flB e r ó B

rá n c T y K a . (5 )

11 — BaM HpáBMTca npoBOfltóTb BpéMa b Kpyry' Apy3éíí? Bbi nióéwTe luyMHbie BenepHHKM wm oTflaéTe npeflnoHTéHHe tiíxmm h comíflHbiM SecéflaM? (6) NOTAS (3)

R e su m a m o s los m o d o s de in d ica r a ñ o s y fe ch a s. P ara la p re g u n ta Kosdá? e xiste n d o s tip o s d e re spu e sta s: a ) en a c u s a tiv o solo: narnb nem wasád (h a ce c in c o año s), nedénto Haséd (h ace una se m a n a ) b) e + p re p o s ic io n a l: e m úcm n deenmbcóm rwmbdecám socbMÓM sodf (en 1958) o e nrtmbdecAm eocbMÓM aody (en el 58); El p rim e r tip o e xp re sa la d u ra ció n del tie m p o tra n scu rrid o , m ien tra s q ue el s e g u n d o indica un a ño . P a ra la p reg u n ta Kaitáso Hucsiá? (¿ Q u é fe c h a /d ía ? ) e c h a m o s m a n o del g e n itiv o :

deádu,amb námoao utónft (e l

2 5 de ju n io ).

MerúpecTa ujecrHáflqaTb (chifirista sh'lsnatsat’) 416

4 — Nací en 1964, el 6 de mayo. 5 — ¿Qué le gusta hacer en su tiempo libre? ¿Viajar o quedarse en casa? 6 — Depende. En verano prefiero viajar, pero en invierno me gusta más estar en casa. Me gusta leer algo, estar [sentado] al lado de mi mujer, con los hijos. 7 — Por cierto, ¿cuántos hijos tiene? 8 — Dos niños y una niña, que es mí favorita. Si usted la viera — es un encanto de niña, pero los niños también me dan sólo gustos (me alegran). 9 — ¿Qué le gusta más llevar? ¿Ropa de estilo clásico o de última moda? 10— Bueno, ahora me gustan los tonos suaves (tranquilos), los trajes clásicos, pero a veces soy capaz (puedo) de sorprender a mis amigos con algo original, por ejemplo, con la combinación atrevida de los colores de la camisa y la corbata. 11— ¿Le gusta pasar el tiempo con sus amigos (en el círculo de amigos)? ¿Le gustan las fiestas ruidosas o prefiere (da preferencia) las conversaciones tranquilas y serias? NOTAS (4 ) M h & no d yuié cudém b d ó m e q u iv a le a M ué Hpáeumcn S bim t dóMa (m e g u sta e sta r en casa}. Ju n to a cudémb dóMa e xiste o tra e xp re sió n , cudém b p fid o u c m M -m o, es decir, estar, q ue d a rse al la d o de alg u ien . (5) M csy ydueúm b dpyaéü ^eM-HuS^db opuauHánaubiM (puedo s o rp re n d e r a m is a m ig o s con a lg o o rig in a l). El v e rb o yduenñm b/ydtieúm b m u ch a s ve c e s v a co n in stru m e n ta l: ona eceedá yduenáem m b h é ceoÚMu MHéHunMU (e lla sie m p re me so rp re n d e c o n s u s o pin ion e s). Ojo: no co n fu n d a la p ala b ra nearnóx (flor, n o m in a tivo p lural: q ee m b )) co n q e e m (co lo r, n o m in a tiv o p lu ra l: peem á). R ecu e rd e e sta fra se : Kaxúe HeódbNáÜHbie ysem á y óm ux Ueemóel. (|Q u é co lo re s ta n raros tie ne n e stas flo res!). (6) C om p a re usted e sta s dos co n stru ccio n e s: r? npednovum aic m úxue Gecédbi (npednovum ám b+vm o) " p re fie ro la s c o n v e rs a c io n e s tra n q u ila s " y a o m ó a tó npednonm énue m úxuM SecédaM (om dám b npednonm énue vejwy) "do y p re fe re n cia a las co n ve rsa cio n e s tra n q uilas".

ypoK 64

4 1 7
1 2 — Mne h to - to He óneHb HpáBurcft Bam BonpócHMK. f \ jiio 6 n ió m to , m flp y ró e . Bcé 3aBi¡iCMT, KaK roBOpáT, Korflá, rpe m c KeM, llpáBfla, cnáwKOM uiyMHbie BenepiíiHKH h© b MoéM BKyce. 13 — flaBáCíre nocMÓTpwvi, hto y Hac nonyHtfnocb. Bbi 6 jim 3ki?i k “30J10TÓPI cepepi/iHe” . MenoBéK Bbl OCMOTpIÍTe/1 bHblíí. HeJ1b3Í CKa3áTb, HTO Bbl CKTIÓHHb/ K npMK/lKDHéHMFIM. Bbl HafléíKHafl onópa fln a ceMbií m flp y 3 éñ, h o . . . {7) 1 4 — Bcé, B c é ! XBáTMT 0 6 0 m h ©. PlycTb y MeHá octáHyTca MáneHbKwe TáfíHbi. NOTAS (7) Henb3Ó a (perf,), vmo... (no se puede decir que...). Recordemos, de la lección 54 (nota 13), que «e/fosé + perfectivo indica que es imposible hacer una cosa, mientras que Henb3# + imperfectivo expresa ia prohibición de algo. (6) Bu 6nu3KÚ k 3onomóü cepedúne (usted está cerca del medio justo), Bbi cKfJÓHHbi k npuKniovéeHunM (usted es proclive a las aventuras): los dos adjetivos cortos rigen x+dativo. Veamos sus otras formas: forma corta forma larga 6nú30K, 6nú3Ka, cxnÓHen, cunonHá, 6/1Ú3KO, 5/7Ú3KU 6nÚ3KUÜ, 6nÚ3KSV,

CKflÓHHO, CKllOHHÚ CKnÓHHhlÜ, CKflOHHáfl,

Snú3Hoe, 6/IÚ3KU6 cktióhho6, cKnóHHbie No olvidemos que la forma larga normalmente no es un predicado nominal completo, es decir, por si sola no suele formar una oración, funciona como atributo nominal: UenoeéK, cmóHHbtü k npuiaiméHiJPM, eO Hpáeuncft (el hombre, dado a las aventuras, le gustaba), mientras que la forma corta si puede constritulr una oración (con el verbo existenclal). Obsérvelo en este poema que escribió Pushkin de si mismo (la forma nopoto es una variante de nopoü):

v e T Ú p e c T a BO ceM H áqqaTb (ch itirista v a s im n a ts a t’) 418

12—

H a y a lg o q u e n o m e g u s ta e n su c u e s tio n a rio . M e g u s ta y e s to y lo o tro . T o d o d e p e n d e , c o m o s e d ic e , d e l c u á n d o , d ó n d e y c o n q u ié n . A u n q u e e s v e rd a d q u e la s fie s ta s m u y ru id o s a s n o s o n d e m i g u s to .

13—

V a m o s a v e r c u á l e s e l re s u lta d o (q u é s e h a lo g ra d o ). U s te d e s tá c e rc a d e l m e d io ju s to (la m ita d d e o ro ). U s te d e s u n a p e rs o n a p ru d e n te . N o s e p u e d e d e c ir q u e s e a p ro c liv e a la s a v e n tu ra s . U s te d e s e l firm e a p o y o d e su fa m ilia y s u s a m ig o s , p e ro ...

14—

¡B a s ta , b a s ta ! Y a [h e m o s h a b la d o s u fic ie n te ] d e m í. D é je m e m is p e q u e ñ o s s e c re to s (q u e m e q u e d e n m is p e q u e ñ o s s e c re to s ).

NOTAS ¡lopóü Qhieán npunéxeH, nopóü nenúe, nopóü ynpAw,

Ora era diligente, Ora perezoso, ora testarudo, n o p ó ü fiyt<áe, n o p ó io n p fiM , Ora astuto, ora directo, n o p ó ü CMupéH, n o p ó ü M n m é m n , Ora pacifico, ora rebelde, nopóü n e n én e n , Momanúe, Ora triste, callado, nopóü cepdéwo goBopnúe. Ora cordialmente locuaz. ]Y luego dicen eso de que es el alma femenina la que no se puede comprender! La gramática no ofrece mayores dificultades en esta lección, por lo que podemos darnos el gusto de observar más de cerca las expresiones coloquiales que caracterizan, hasta hoy día, la conversación de los intelectuales más cultos. ynPAXtHÉHWH

BoccTaHOBifrre Tettcr: 1 Me gusta pasear por la tarde con mi mujer e hijos. 3 ntoSmó.................. rynáTb c ............. n 2 Nuestros hijos nunca nos han causado problemas particulares. Háuiu flérn . . . HHKorqá He flociaetíriM........... ypcm 64

4 1 9 m s t b íp e d a fle B fiT H áflp aT b (ch ifirista d fv itra ts a t1)

3 Prefiero las combinaciones de color discretas, P 4

...................... CKpÓMHbie........................................

Siempre ha estado cerca de su hermano (=se ha parecido a él). Oh scerflá 6 tm .............................................

HüTáiíTe h rtepeBOAHTe:

1 KaKÓFr y Heró npeKpácHbifi xapáicrep! - 3 tot MenoBéK Mué TÓx<e no flyuté. 9\ xoTén 6bi c hwm no3HaKÓMMTbcn. 2 He /iioBeió cMflérb fl'ÓMa. MHe HpáBMTCf) nyTeUtéCTBOBaTb, 3HaKÓMMTbCfl C HÓBbIMH MeCtáMM Id C HÓBbIMH JIIOflbMlíl. - B ÓTOM Mbl C BÓMH 6 nid3Ktí. 3 Moá flOHb hsm He flOCTaBJiáer npoSnéM, a BOT C CbIHOM HáflO HTO-TO flé/iaTb. - A MHe Baili MáJIbHHK HpáBHTCH. Oh TaKÓH OpWrMHá/l. C HMM H6 cKyHHo! 4 MHe KájKeTcn, a ce6é xopoujó 3Háio, ho Bcerflá nio6on¿iTHO, hto o TeSé CKáxtyT flpyrwe. -

A

M He

a ó c o n tÓ T H O

r o B o p j f r . 5 B bi y w é nocM Ó TpidM , H M T áeT e flO M ó íí? 6 b



hto

B ce

k ó h h m jw

T a tó e

¿6

hto

y B a c n o /iy m r m o c b . -

npoH M TáT b

M oéM B K yce. -

pasH Ó ,

e á tu y p a ó ó T y ? 3 fle c b

mhg

B bi n p e f l n o -

i/itim

C M énoe coneT áH w e

o

flaBáfiTe

B 03bM éT e ljb 8 t ó b

He

A t i ó n e H b n i o 6 n i ó o c T p o M Ó flH b ie

BéLL(M, XOTÁ HOLLiy B C e rflá KnaCCIÍHeCKMe KOCTIÓMbl. H HMKorflá He 3aflyMbiBancH, KaKótí koctióm mam KaKyio p yB á w iíy MHe KymÍTb. Ó to npeKpáCHO pemáeT moh xreHá. - B Háweíí ceMbé BOnpóc ofléxíflbi pemáeT KáíKflbifi no CBoeMy BKycy.

7

neT bipecT a .QBápmaTb (chit'írlsta d v a ts a t’) 4 2 0

5

Me gusta pasar el tiempo libre con mi familia (en el circulo de mi familia). MHe HpáBMTCfl..............................................BpéMH

B ........................... 6

Me parece que las fiestars ruidosas no son de su gusto. .......................... wyMHbie BenepiÍHKM He .

...

Traducción 1 ¡Qué carácter más bueno tiene! - Esa persona a mí también me es simpática (según el alma), me gustaría conocerlo, 2 No Me gusta estar en casa, Me gusta viajar, conocer nuevos lugares y nueva gente. - En eso usted y yo nos parecemos {estamos cerca). 3 Mi hija no nos causa problemas, pero con el hijo hay que hacer algo. - A mí me gusta su hijo. Es tan original. Con él uno no se aburre. 4 Yo creo (me parece) que me oonozco bien, pero es interesante lo que dicen de mí (ti) los otros. - A mí me es igual lo que digan de mí. 5 ¿Ha terminado ya su trabajo? Vamos a ver cómo es {cómo le ha salido). - ¿Usted prefiere leerlo aquí o lo lleva a casa? 6 Una combinación tan atrevida de colores no es de mi gusto. - Pues a mi me gusta mucho la ropa de última moda, aunque siempre llevo conjuntos clásicos. 7 Nunca me he parado a pensar qué traje o qué camisa comprar. Eso lo decide (resuelve) mi mujer perfectamente. - En nuestra familia [en] la cuestión de la ropa decide (la resuelve) cada uno según su gusto. Respuestas 1 - no aeuepáM - weHÓé - fleTbMM 2 - hsm - ocóBbix npoSnéM 3 npeflnoHMTáio - coHeiánus qBeTÓB 4 6mfi30K CBoeMy 6p éiy 5 npoBoflÚTb cbo6 úahos - Kpyr) ceMbií 6 MHe KáweTcn - s eró

bio/ cb.

Segunda ola: lección 29

y p o K 64

421 HeihipecTa flBáfluaTb OfliÍH (chitírista dvatsat' adln)

LUECTbflECHT nÁ Tblfi YPÓK MÓMapT

m

CaxibépM

CuiéHa II (MóqapT m Cajibépw 3a ctotióm) 1 — Heró Tbi ceróflHfl nácwiypeH? (1) MópapT

— fl? He-r! Caribépn 2 — Tbi, BépHO, MóqapT, HeM-Hw6 yflb paccTpóen? 0 6 é fl xopÓLUMM, cnáBHoe b u h ó , a Tbi MOriHlílLUb M X M ypnaibC fl. (2) MÓMapT

3 — ripM3HáTbCfl, MOfí RequieM NteHfl Tp6 BÓ)KMT.

(3) NOTAS (1) “Yeso mu cesódHft náciaypeH? (¿Por qué estás tari apesadumbrado hoy?). El adjetivo nácMypen (forma corta de náCMypHbiO) normalmente se aplica al hablar del tiempo que hace, y significa "nublado” : ceaódHft náCMypnasi nosóda o ceeódHfi nácMypno (Hoy está nublado). (2) Tu verw HuSydb paccmpóoH? (¿Te abruma algo?) Esta expresión, que se usa entre amigos, en femenino se dice: Tbi 4eM Hudydb paccmpóeHa? y en plural: B u veM-wuóydfa paccmpóeHu? Observemos cómo se dice "un vino excelente": cpáenoe buhó. Este mismo adjetivo se usa para decir "un muchacho formidable": cnéeHbiü nápeHb. Una última nota: así como el adjetivo nácMypHUü, también el verbo XM¡?pumbCfi (ensombrecerse, nublarse) puede usarse para hablar de fenómenos meteorológicos: Hé6o cesódnti mypumbcst, naeépHoe, sydem doxdb (el cielo hoy está oscuro/nublado, probablemente lloverá).

MeTúpecTa flBáfluiaTb flaa (chitírista dvatsat’ dva) 422

LECCIÓN SESENTA Y CINCO Usted ya sabe mucho, y es capaz efe entender este texto extracto de la tragedia de Pushkin, "Mozart y Salieri”. No le preocupe que se trata de un texto del siglo pesado, el lenguaje del gran poeta es absolutamente vivo y moderno. El argumento es el mismo que reaparecerá en las obras de muchos escritores y poetas: el encuentro del genio y de la malevolencia. Mozart y Salieri Escena II (Mozart y Salieri [están sentados] a una mesa) Salieri 1 — ¿Por qué estás tan apesadumbrado (nublado) hoy? Mozart ¿Yo? [No! Salieri 2 — Mozart, seguramente te abruma algo (¿Tú, seguramente, estás abrumado por algo?). La comida e s buena, el vino, excelente, pero tú estás callado y tienes un aire taciturno. Mozart 3 — [Hay que] reconocer que mi Réquiem me atormenta. NOTAS (3)

npusnémbce, ámo Me™ mpeeÓMum ( [hay que reconocer que eso me atormenta/preocupa) Esta expresión le puede ser útil en las situaciones más cotidianas, por ejemplo:

floveMy mu XMypWMbcn?

4mo c moSóü? -

npu3námbCf¡,

mbhA

mpeaóxum eé sdopóebe (no hace falta traducirlo, ■ ¿verdad?).

y p o K 65

4 2 3 ue rb i p e o ra flB áflp aT b rp n (chifirista d v a ts a f tri)

Canbépw

4 — A! Tbi C04i/iHáewb RequieM? flaaHó fin? (4) MóqapT 5 — flaBHó, Heflé/iw Tpw. Ho crpáHHbiíí cnyHaPi... He cKá3biBan Te6é st? (5)

CanbépM

— HeT. MóqapT — TaK c jiy iu a íi: H efléjw Tpii TOMy, npmuén fi nó3flHo flOMóií. CKasánn MHe, hto aaxoflPin 3a MHÓlO KTO-TO. OTHerÓ - He 3HáfO. Bcio HOHb a í$ M a ji: kto 6bi 3to 6brn? (6) 7 M hto en/iy bo MHe? H a3áaipa tot x<e 3amé^ ne aacTán onfrrb MeHá. (7) 8 Ha rp é iH ÍÍ fleHb Hrpán a Ha no;iy c moiím ManbHPiLUKoíí. KnPiKHynM MeHá. (8) 6

NOTAS (4) Recuerde usted la partícula interrogativa /ra: 3Háeme jhj sb¡ ee<J? (¿le conocerá usted?). Se usa en frases interrogativas que esperan una respuesta tipo si-no. (5) He CKá3t,iean m efíé a? (¿no te lo había dicho?). El verbo cKasbieamt, ya está anticuada, hoy la misma frase sonaría: % medé ue eoeopún? (6) Hedénu mpu moMy (hará unas tres semanas). Hoy más bien se diría Hedénu mpu uasád o Hedénu mpu moM'y aaeéd, pero las tres expresiones significan lo mismo. La más elegante de las tres es, sin embargo, la que usa Pushkin. La palabra mhók>es la forma literaria de mhóü (ver también la nota 8 de la lección anterior). (7) Hmo ewy eo MHe? (lit. ¿qué tiene él en mí?) Hmo ewj? om MeHá h$xho ? que se puede traducir como "¿qué querrá de mí?” o a veces "¿en qué puedo serle útil?” . Compare usted el uso del imperfectivo (en la frase 6) y del perfectivo (en la frase 7) del mismo verbo. Imperfectivo: eaxodún sa mhóio xmó-mo (alguien me había buscado), se describe una acción que tuvo lugar, sin más referencias, no hay alusión al resultado, Perfectivo: waaáempa mom >xe 3auién u ne ¡acmán Maná (al día siguiente él mismo volvió a pasar y no me encontró), dos acciones consecutivas y acabadas que tienen un resultado negativo.

M e ib ip e c ra flB áflu aT b neTbipe (chifirista d va tsa t’ chltfri) 4 2 4

4— 5— — 6—

7— 8—

Salieri ¡Ah! ¿Compones un Réquiem? ¿Hace mucho? Mozart Hace mucho, unas tres semanas. Per el caso es extraño...¿No te lo había dicho? Salieri No. Mozart Entonces escucha: hace una tres semanas, llegué a casa tarde. Me dijeron que alguien me habla buscado (había pasado por mí). Por qué - no lo sé. Toda la noche estuve pensando: ¿quién seria? ¿Y qué querría de mi? Al día siguiente volvió a pasar y tampoco me encontró (no me encontró otra vez). El tercer día estaba yo Jugando con mi chiquito en el suelo. Me llamaron.

NOTAS

(8) Mapárt n Ha nortf c moúm ManbuúuiKoü (estaba yo Jugando con mi chiquito en el suelo). La palabra non pertenece a aquel grupo de palabras que tienen una terminación -y en el caso preposicional cuando expresan un lugar como, por ejemplo, na yany (en el rincón), e caój? (en el Jardín), La palabra ManbHÚuiKa, el diminutivo de MánhHUK, puede tener connotaciones negativas o positivas, según el contexto: Katóü mu Hexopóimjü ManbaÚLUxa! (¡Qué pilluelo eres!) pero Tai moü M úfibiü ManbHúwKa (eres mi querido chiquitín).

ypoK 65

425 MeT¿ipecTa flBáfiUiaTb n^rb (chitYrista dvatsat1pia f)

9\ súm en. MenoBéK, ofléTbiií q népHOM,

9

yHTMBO

nOKTlOHMBLLJHCb,

3aKa3án

MHe

RequíeM \a CKpúncn. (9) Cen íí rÓTHac m cían nwcáTb,

10

m c tom nopbi aa MHÓtO HO npMXOflMn Müñ HépHblM He/lOBélí. A íi m paA, MHe 6úno 6 wanb paccTáTbCE C MOé\A pa6Ó70¡Á, XOTb COBCéM rOTÓB y>K

11

RequieM. Ho MéHífly TeM, n ... (10) Canbépn — Mto ? MóqapT

12 — MHe cóBecTHo npM3HáTbCfi

b ótom

...

CanbépM

— B néM >Ke? MóqapT 13 — MHe fleHb m HOHb noKón He flaéT moíí HépHbiíí nenoBéK. 3a mhóio Bdófly KaK reHb oh róHUTcn. Bot m Tenépb, MHe KárceTcn, oh C HáMM CaM-TpéTMÍÍ CMflMT. (11)

NOTAS

(9) LfenoeéK, odémuü e vépwow, yrrwúeo nOKnonúeujucb, 3axa3én Mne Réquiem (un hombre, vestido de negro, habiéndome saludado cortésmente, me encargó un Réquiem). Es la primera vez que nos encontramos con una forma como noKnoHúecuucb, que es un gerundio perfectivo, más o menos equivalente al gerundio compuesto del español. Se forma de la base del pasado del verbo perfectivo: sustituimos la terminación -n del pasado masculino con la terminación -e, -bluu, o , en caso de verbos reflexivos (acabados en -en) -eiuucb, como en el ejemplo del texto. Esta forma expresa una acción que es anterior a otra, expresada por el verbo conjugado (el hombre vestido de negro saluda antes de encargar la pieza), y el sujeto del gerundio es el mismo que el del verbo principal (es decir, el que saluda y el que encarga el Réquiem es la misma persona). En realidad funciona igual que el gerundio compuesto del español, y se usa tan poco como éste. En una

ne T b ip e cT a flB á flq a r b w e c ib (c h itiris ta d v a ls a ? s h e s t ’) 4 2 0

9 — Salí. Un hombre, vestido de negro, después de saludarme cortésmente (habiéndome saludado...), me encargó un Réquiem y desapareció. 10 — Me senté en seguida y me puse a componer (escribir), y desde aquel momento mi hombre de negro no me ha buscado. 11 — Estoy al mismo tiempo contento, porque me daría pena separarme de mi trabajo, aunque ya está casi hecho el Réquiem. Pero mientras tanto... Salieri — ¿Qué? Mozart 12 — Me da vergüenza reconocer eso... Salieri — ¿Qué? Mozart 13 — Mi hombre negro no me deja en paz ni de día ni de noche. Está (corre) detrás de mí como mi sombra. Ahora mismo, me parece que está con nosotros (está sentado con nosotros como tercero). NOTAS conversación norm al de cim o s O h ynb id H yn cti u CRB3án MHe ^ d p á e c m e y ü m e " (S onrió y m e d ijo "B u e n o s d ía s") y no y n b i d H y e u i u C b , o h CK83án m h o "3 dp é e cm eyü m e " (H abiéndo sonreído, m e dijo "B u e n o s días" ¿verdad que sonaría bastante artificial en una ch a rla en español?). A hora bien, p or e scrito y a pu e de a p a re ce r con m ás frecuencia. (10) AÍHe 6£m o 6 )Kanb p a ccm ám hca o m o ó ü paG óm oü (m e daría pena se pararm e d e mi trab a jo ). Usted ya sa b e q u e a los rusos les gusta a co rta r las palabras: aquí 6 eq u iva le a la partícula 6 u , (11) CaM -m pém uÜ es una e xp re sió n que no se usa ya. S e refiere a una persona q u e no está presente pero cu ya presencia se nota de alguna m anera.

y p o K 65

427 MSTbipecia fla é flu a ib ceMb (chltírista dvatsat’ siem')

Canbépw 14— M, nÓJiHOl Mto 3 a CTpax pe6áHH¡í? Paccéíí nycT^ra ayMy. BoMapiué roBápi/iean MHe: “C/i^Luafí, 6paT CanbépM. Kax múctim Hépwbie k Te6é npMflyy, OTKynópb waiwnáH ci
yílPAÍKHÉHHíl 'HmáfiTe ki nepeBOfliíte:

1 Tbi ‘HeM-hmfíyflb paccTpóeH? MTO-Hn6yflb cnyHínocb Ha paSóie? Cna>Kiíi MHe npáBAy. - HeT, y MeHá sce b nopáflfíe. noxánytí, Hápo noCÍTiíi norynáTb m

m

cxofliíiTb

k

K0My-Hw6yflb

b tócth .

2

Ctópo 3K3áMeH, a HáflO nepenécTb sce khmrw, KOTÓpbte B B3BJ1 B 6nE>/lMOTéKe. He ITOHHMátO, hto 3a pe6íHHíí CTpax y Te6á népefl 3K3áiweHaMM. Bcé 6y,qeT, Kan Bcerpá, xopoiuó. 3 Ko MHe 3axoAwn KaKÓPí-To HenoBéK. Tbi He 3Háeiiib, hto eMy 6bieo h]))kho? - He 3Háio. O h 3aiuan, ho Te6á He sacTáe. rOBOpiífl, HTO ¡103BOHMT BéHepOM. 4 TOBOpÁT, Tbi coHHHflemb M ^biity. - flpwsHáTbCfl, b HWtOMy He roBOplín 06 stom . Óto cTápoe yBnenéHMe. 5 flaBHó ñu Bbi npHéxariM b Pocciího? - HeT, a npwéxan HefléjiM flBe tom^ Ha3áfl. 6 C motpm, itaitóe cjiáBHoe buhó MHe noflapi/mw .qpyabá M3 0páHL(MM. flaBáií OTKynópMM 6yr¿iriKy. - Hy hto jk! Ha ^m ipe nácMypHO. CeíÍHác s npnroTÓBnio xopówn¿í o6éfl. M Mbi ocráHeMCíi flÓMa. Tbi He npÓTMB?

qeTbipecia flBápuaTb eóceMb (chitírista dvatsat’ v o s im ) 428 S a lie ri

14 — ¡Basta! ¿Qué es ese miedo infantil? Disipa esa vana idea. Beaumarchais me decía a menudo: "Escucha, Salieri, hermano mío. Cuando te invaden ideas negras, abre una botella de champán, o vuelve a leer «La boda de Fígaro»." NOTAS (12) EoviapuJé soeápuean o más bien Eo/vtaptué va orno aoeopún (Beaumarchais decía muchas veces). Sólo las personas pedantes, de jjn vocabulario rebuscado, preferían sosépuearrtb a aoeopúmb, El verbo nepe^úm ueam b (1.releer, 2. leerlo todo) tiene dos perfectivos, nepevum ám h (imperativo: nepevumáü, n e p e w m é ü m e ) y nepevécm b (Imperativo: nepevmú, nepevmdme). El primero es más frecuente: se dice más a nepevumárta ace KHÚau SuñnuoméKU que a nepew á ece khúsu 6u6íiuomét
Traducción 1 ¿Por qué estás tan apesadumbrado? ¿Ha pasado algo en el trabajo? Dime la verdad. - No, todo va bien (en mi casa todo está en orden). Quizás debería [hay que] dar un paseo o ir a ver a alguien. 2 Pronto llega el [día del) examen, tengo que (hay que) volver a leer todos los libros que saqué de la biblioteca. - No entiendo qué es ese miedo infantil [que tienes] antes de los exámenes, Todo va a Ir bien (será bueno), como siempre, 3 Me ha buscado un hombre. ¿No sabes qué quería (necesitaba)? - No lo sé. Entró un momento, pero no te encontró, Dijo que [te] llamará esta tarde. 4 Se dice que compones música, - [Tengo que] reconocer que no he hablado de esto a nadie. Es una vieja afición [mía], 5 ¿Hace mucho que usted llegó a Rusia? - No, llegué hace unas dos semanas. 6 Mira qué excelente vino me han regalado mis amigos de Francia. Abramos la botella. - ]Qué le vamos a hacerl El tiempo (en la calle) es sombrío. Voy a preparar una buena comida. Nos quedaremos en casa. ¿No estás en contra?

ypoK65

429 ueibipecTa flBáflqarb fléBSTb (chitVrista dvatsat' dievít’) BoccTaHOBMTe tskct: A 1

- Papá, ¿tú te consideras un hombre valiente? riána, T b i ................................

2

cM énwM ..................... ?

- Por supuesto, hijito. ...................CtílHOK.

3

- ¿Y no tienes miedo de nada? - De nada.

M ............H e ................. ? 4

HhHeró.

- Entonces mira io que ha escrito mi profesora. T o r f l á ..................... u t o ...................... Moa yuMTenbHHqa!

★i * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

W ECTbflECHT UIECTÓÉÍ YPÓK MflHÓT (1) 1

reHepánbiua no3BOHwna:

— rio3BáTb cioflá FaBpMJiy ApaaMÓHOBHta,

oh

b

KaE w H éTe, (2 )

NOTAS (1) El principe Miskin (el nombre verdadero del "Idiota") es el protagonista de la novela de Dostoievskl, En varios aspectos se parece a don Quijote, lo que no es de extrañar, ya que esta novela de Cervantes era considerada por Dostoievski como una de las obras maestras de la humanidad. (2) f 9Hepáfibwa hoy día ya no se usa, se dice XBüá senepána (la mujer del general).

MeTbipecTa TpwftnaTb (chifirista tritsat’) 4 3 0

B 1

- Querido, ¿es precisamente hoy cuando quieres ir a pescar? ¿Un lunes, dia 13? (para ios rusos e l día nefasto no es m artes 13, sino lunes 13) M ántiü mom, ib i ............................noBiÍTb p ¿ i6 y ................

........... ? B .....................TpMHáflpaToro Hwcné? 2

- Naturalmente, ¡igual los peces (el pez) no tendrán suerte!

KoHéHHO.............................. xoTb ceróflHS pw6e . .

Respuestas A 1 - CTUTáeiub ce6á - MenoséKOM 2 KouéHHO 3 - Hwaeró - Botiujbcn - 4 - nocMOTpiíi - Hanncána - B 1 - coCvipáeiubcs - áMeHHO ceróflHs? - noHeflénbHMK - 2 - mówbt 6biTb - He nOBe3éT.

Segunda o la: le cció n 30 *************************************************

LECCIÓN S E S E N TA Y SEIS Para recompensarte por su consfaric/a, le "obsequiamos" con un extracto de la novela "El idiota" de Fiador Mijáilovich Dostoievski. Hemos abreviado un poco el texto para facilitar más su trabajo; esperamos que la lectura de este fragmento (con la ayuda de las notas) le resulte gratificante y le invite a conocer mejor la literatura rusa (en original).

El idiota 1

La generala tocó la campanilla: — Llamad (llamar) aquí a Gabriel Ardamonovich, está en el despacho.

ypoK 66

431 MetbipecTa TpítflL(aTb oflÚH (chitTrlsta trttsat adin)

BOCK/irtKHyjia oHá, yBiífleB Bxofltfmero (3 ) TáHio - b o t ei4é w fléi oaiíh BpánHbifi coió3. 3flpáBCTByííTe! B w BcryráeTe b 6 p a K ? (4 )

2 — A! -

3 —

B B p a n ? K s k ? B K anófí 6 p a K ?

4 — Bbi

« é m iT e c b ?

C n p á iu iiB a io

r

,

écnn

Bbi

TónbKo nyHwe mó6nTe Tatóe BbipawéHne? 5 —

H-HeT

...

a

A pfla M Ó H O B M 4,

H -H eT , m

-

c o n rá n

r a B p ií / ia

K pá cK a C T b iflá 3 a n m iá e M y

J1ML)Ó ... 6



HeT?

Bbi

c K a a á n ii:

HeT?

~

HacTóM HM Bo

flonpáwHBana J1n3aBéTa npoKócpbeBHa flOBÓJlbHO, fl 6yfly nÓMHHTb, HTO Bbl ceróflHfl, a cpéfly ít p o m , Ha moü Bonpóc cxasám mhb “HeT". Mto y Hac ceróflHR, cpeaá? (5) NOTAS (3) BocKfiÚKHyna O H á, ysúdee exodátueso ré u to (exclamó ella, al ver entrar a Gania). Analicemos un poco esta frase, cuya traducción literal serta: "Exclamó ella, habiendo visto al entrante Gania” . Usted habré ya reconocido el gerundio perfectivo y e ú d e e , formado del verbo y s ú d e iv b . Recuerde usted que es una forma invariable. Prestemos atención ahora a la otra form a desconocida: e x o d á iy e s o . La base de esta forma es e x o d ú m b , un verbo imperfectivo. De un yerbo así podemos form ar un participio presente activo: ponemos e l' verbo en tercera persona plural: e x ó d n m , le quitamos la -m y le pegamos al resto "exodti-" la terminación adjetival - imuü (-U fa n , -m e e , -m ué). El participio presente activo se comporta como un adjetivo normal (es decir, se adapta en género, número y caso al nombre al que se refiere, eso es, se declina, si hace falta), En el lenguaje hablado, en lugar del participio presente activo se usan las oraciones relativas correspondientes. Por ejemplo, podemos transformar la frase BcCKnúKHyna ouá, yeúdea exodfim eao rá rn o : Oué aocKnúKHyna, xosdé yeúdena í á m o , xcm ópbiü exodún (ella exclamó, cuando vio a Gania, que entraba). La señora ve a Gania ju sto cuando éste entra (realiza una acción simultánea, "entrar” con la acción de la señora, "ver"); y como

4eTé¡pecTa Tpiifluatb asa (chltírista tritsat dva) 432

2

3— 4— 5— 6—

¡Ah! — soltó ella un grito, al ver entrar a Gania (que entraba) — Llega otra unión matrimonial. ¡Buenos días! ¿Usted va a contraer matrimonio (entra en matrimonio)? ¿(En) matrimonio? ¿Cómo? ¿Qué matrimonio? ¿Se casa usted? pregunto, si usted tiene una preferencia especial por esta expresión. N-no ... yo n-no — mintió Gavrila Ardamonovich, y el rubor de la vergüenza le invadió el rostro. ¿No? ¿Usted ha dicho; no? — insistió (interrogó con insistencia) Lisaveta Prokofievna — bien (basta), yo me acordaré de que usted hoy, el miércoles por la mañana, a mi pregunta me ha dicho "no", ¿qué día es hoy?, ¿miércoles?

NOTAS el ruso tiene casos, y el verbo yaúdem b "ver" rige acusativo, la cosa o persona que es vista está en acusativo. En la frase original, con participio activo, si el sustantivo ré n a está en acusativo (ráwo), io tiene que imitar el participio activo tam bién: e x o d á m ó ü e x o d á u i e a o . La concordancia es obligatoria: veamos otro ejemplo. En una conversación normal decimos B h u h b s ó H e 3«á/o o xéHtqune (caso preposicional), K o m ó p a a e x ó d u m e K Ó M H a m y (no sé nada de la m ujer que entra en la habitación), pero podemos transformar la frase haciendo participio del verbo e x o d ú m b : R H u n esó He s n é i o o x é H m u H e (caso preposicional), a x o d é m e ü (fem enino singular, caso preposicional) e KÓMHamy. A usted le basta con saber interpretar estas formas, use el relativo m m ó p b i ü , como lo hacen los rusos mismos en una conversación normal y corriente. (4) Bbi e cmynáeme s 6pax? (¿Va usted a contraer matrimonio?), es una fórm ula ya desusada y oficial. Hoy a los hombres se les pregunta B u wenúm ecb? y a las mujeres B u abixódum e 3ójwy x ? (más o menos: ¿se casa usted?) (5)
433 neTÚ peora TpwflqaTb Tpw (chifirista trltsat tri)

7 — KáJKeTCfi, cp eflá , m am an o rB é in n a Aflenai?ifla. - H nnorflá flHeíí He 3Háto. Korópoe hhcjió ? - flBáflLtarb ceflbMóe, oTBéTun rá h fl. (6) 8 — ripou^áCÍTe, y Bac, KájKeTca, MHóro 3aHÁTMíí, a tyine nopá oflesáTbCR m éxaTb, B03bMtiTe BaLU nopTpéT. flo CBl/IfláHMÍt, KHfl3b, ronyÓHHK! 3axoflw nonáLpe, a a k cTapyxe EenoKÓHCKOíí HapÓHHO 3aé,qy o Te6é CKa3áTb. (7)

9

réHepánbLua Bbimna. fáHa B3fm co CToná nopTpéT m oSpaTiínca k KHá3to.

10“

KH33b, a cefinác flOMÓw. Écnin Bbi He nepeMeHiímn HaMépeHwa >KMTb y Hac, ro a Bac flOBefly, a to Bbi w áflpeca He 3HáeTe. 11 — riocTÓtíTe, KHH3b - cxasána A m áa - Bbi MHe

eu^é b anbSÓM HaniSwMTe. rianá CKa3á;i, hto Kanrmrpácjo. 5\ bsm cefinác npMHecy..,

bn

\A OHá b ¿iLuna. 12 — flo CBMfláHMfl, KHH3b, h a yxow^ - CKa3ána A fle jia ifa a . OHá KpériKO no>Kána p^ny khá3 io, npuBémMBO m náCKOBO yribiSH^nacb eiu^ m Betuna. Ha ráHto OHá He nocM oipéna. (8)

NOTAS (6) Kaxóe vu cn ó ? es la abreviación de Kaxóe cesódHn vucnó ? (¿A cuántos estamos hoy?) (7) y eac m h ó s o 3 a H á m u ü (tiene usted muchas cosas que hacer); también se puede decir y eac mhóso den. Es una ocasión magnifica para repasar el genitivo plural de ios neutros: los que acaban en - u e hacen - u ü , como 3 8 H ñ m u e - 3 a n ñ m u ü , y los acabados en -o la pierden, como déno-den. Veamos también algunas expresiones coloquiales. Se dice npom éüm e (adiós) cuando la despedida es por mucho tiempo,

neTbipecrra T p iíflu aT b u e rb ip e (chlt'írísta triís a t chitírr) 4 3 4

. 7 — Parece que miércoles, mamá — respondió Adelaida. — Nunca sé el día. ¿A cuántos estamos hoy? — A veinticinco — respondió Gania. 8 — Adiós, parece que están ustedes muy ocupados, y ya es hora de que me vista y me vaya; tenga usted su retrato. (Hasta ia vista, principe, cariño (palomito)I Ven por aquí más a menudo; yo voy a casa de la vieja Belokonskaia expresamente para hablar de ti. 9 La generala salló. Gania recogió su retrato de la mesa y se dirigió al príncipe. 10 — Príncipe, yo ahora [voy] a casa. Si usted tiene todavía la intención (no ha cambiado de idea) de vivir en nuestra casa, yo le llevaré, pues usted no sabe ni la dirección. 11 — Espere, príncipe — dijo Aglaia — usted todavía tiene que escribir (escribirá) en mi álbum. Papá ha dicho que usted es un maestro de la caligrafía (es un calígrafo). Ahora se lo traigo... Y salió. 12 — ¡Hasta la vista!, príncipe, yo me voy — dijo Adelaida. Le estrechó fuerte la mano al príncipe, le sonrió con amabilidad y ternura (amable y tiernamente) y salió. A Gania no le miró [siquiera]. NOTAS La palabra so/7ySvitK (pichoncito, palomito, de zó n y6 t m. paloma) es una forma muy fam iliar y muy tierna de dirigirse a un ser querido, y puede emplearse tanto con hombres como con mujeres {como el español cariño, corazón, etc.). Ejemplo: /¡dvewbfra, sonySvuK, cdénaQ amo, noxényücm a (Hijita, corazón, hazlo, por favor). En 3axodú nováuje, la forma várice es el comparativo del adverbio vácmo (a menudo). H apm no (expresamente) hoy se dice más bien cneuuánbHo. (8),Owa Kpénxo nowéna p fa y k h iís io (ella le estrechó la mano al príncipe con fuerza). La expresión noxám b p'jrxy KOMy (estrecharle la mano a alguien) va, como en español, con dativo: Oh Kpénxo n o x á ft MH& pyxy (él me estrechó la mano fuertemente). Vn/vv AA

437 u e rá p e e rá Tptópmaib eewib (chitírista tritsat siem’) BoecTaHOBrire Tenor:

1

Ayer llegué tarde a casa, Bqepá a ............. flO M Ó ü......................

2

Mi mujer me dijo que me había buscado alguien, >KeHá CKa3ána,

3

hto

............. kto- t

o

......................

.

Es hora de que vaya a trabajar (al trabajo). Ha pa6óiy.

4

Cuando la generala salió, Gañía cogió el retrato, Korflá re H e p á /ib iu a .............

5

TaHa , , , .

nopipór,

¿No sabe usted la dirección de la tienda? Le acompañaré (conduciré), Está aqui cerca. Bbi H e ............. á flip e c ......................? flaBáiíTe . . .

........... 3qecb ..................... 6

Hoy salgo para Moscú. CeróflHH a .............

b

...................

HSTbipecTa T p iiflita ib BóceMb (chitírista trltsat vosim 1) 438

Terminemos el día con el fragmento de un romance del gran escritor Ivan Turguéniev (1818-1883). HyTb-Myrb 6 á n b w e YTpO TyMáüHOB

Yrpo TyMáHHoe, yrpo ceflóe, Hiíbu neqáribHbie, cHéroM noupÚTbie, HéxoTfi BcnÓMHHUJb m BpéMn 6binóe,

BcnÓMHMOJb H J1HL(á, flaBHÓ no3a6brrbie. Un poquito más Una mañana nebulosa

La mañana es nebulosa, la mañana es plateada, Los campos son tristes, están cubiertos de nieve, Sin querer te acuerdas de tiempos pasados, Recuerdas las caras, hace mucho olvidadas. Respuestas. 1 - npnwéJi - nóaaHO 2 - no mhs - npi/ixofliín 3 Mina nopá Wfln?i Bbiujna - B3fln - 5 - 3HÓ9T6 - Mara3iÍHa? -

bs c

6 ye3wáio - WIo c kb í .

Segunda ola: lección 31

4-

noB ea y - H eflaneno

439 neTbipecTa TpúflpaTb fléBHTb (chitTrísta tritsat dlevlt')

IL E C Tb flE C Á T CEflbMÓtf YPÓK flaBáiÍTe OTfloxHéM

1 — XoTMTe aHeKflÓT? — Hafléiocb, HÓBbiíi, a He c 6 opOflófí. (1) 2 — Bcé HÓBoe - xopoiiió 3a6¿iToe CTápoe. Tax bot, yneHMKá cnpáwwBaeT yqiÍTejib aHaTÓMMw: 3 — “Kaxiíe 3y6bi nOBBJiáioTCs y HexiOBéxa b nocnéflHioio ónepeflb? - BcraBHbie, Hbéh

BnaA^MMpoBiiq.” (2) — KCTáTM, Ha flHflX MHe BCTáBMJIM flBa HÓBblX 3y6a. flóKTop yBepña MeHá, hto ohiJi 6ftqyT xax HacToÁLiiMe. (3) 5 — H npeflCTaBnáeTe, oh He oluiíi6 cb , 6 o jtá i xax cáMbie HacToáu^He. (4 ) 4

6 — A bot h OflHájxflbi cnpocMn 3HaxÓMoro Bpaqá: “3 to npáBfla, écnn a 6 y,qy ecTb MopxóBKM, to 6 yfly p^Hiae Biífletb?”

mhóco

NOTAS (1) En Rusia los chistes tienen dos clases: los nuevos o últimos (ceéxuO aHBKdóm lit. chiste fresco) y los viejos (anetídóm c Sopodói) lit. chiste con barba). El verbo HafléaTbca (esperar) nos brinda una excelente oportunidad para repasar la conjugación de los verbos reflexivos o pronominales: singular plural indicativo imperativo a Hadém cb Mbi nadéeMCR H ad éücal H adéüm ecbl m u a a dée tuca e t/ Haóéemecb OH/OHá OHÚ Hadéemcz Hadéiomcst

neTbipecTa cópox (chitírlsta sorak) 440

LECCIÓN SESENTA Y SIETE D e sp u é s d e l e s fu e rz o h e c h o a ye r, re lá je s e

co n la s

h is to rie ta s d e e sta le cció n .

Descansemos 1 — ¿Queréis [oír] un chiste? — Espero que [sea] nuevo, no uno mil veces oído (con barba). 2 — Todo lo nuevo [es] algo viejo bien olvidado. Bueno pues el profesor de anatomía le pregunta al alumno: 3 — "¿Cuáles son los dientes que aparecen más tarde (la última vez) en el se r humano? — Los postizos, Ivan Vladimirovlch.” 4 — A propósito, la sem ana pasada me pusieron dos dientes nuevos. E! médico me aseguró de que serian como los verdaderos. 5 — E figuraos, no se equivocó, [me] duelen como los (más) verdaderos. 6 — Pues yo una vez le pregunté a un médico conocido: "¿Es verdad que si como muchas zanahorias, voy a ver mejor?" NOTAS (2) ñ nocnédwoio óuepedb {por último); su contrario es e népeyto ónepedb (primero, en primer lugar) B népeyto ówepedb Mbt cóénaeM déno, a omdoxHéM nomóM (primero haremos las cosas serlas, luego descansaremos). (3) Ha ó h s x (estos dias), es una expresión muy utilizada. (4) Para llamar la atención de alguien, para que se nos fíje, podemos emplear tanto el imperfectivo como el perfectivo del verbo npedcm aenómb/npedcm áeumb ceñé (imaginarse). flpedcmaenPüm e ceñé (imperfectivo), npedcmáebme ce6é (perfectivo) pueden traducirse como "Imaginaos, Imagínese, imagínense". Hacm oáutuü significa "verdadero, presente, actual"; e HacmoAmee epé/vin, "actualmente".

ypox 67

441 n e rú p e e r á cópoK ofliÍH (chitYrista s o ra k ad in )

7 —

Ká)neTCfi, 3Háto,

“A rfle Bbi Bi^iflenu

hto

Te6é OTBé™n Bpan:

kpójimkob b OHKáx?”

(5)

— fla B á tíre a p a c c n a ^ BaM aHeKflÓT, KOTÓpbiíi hmktó kis Bac, HaBepHHKá, He cruíiuja/i. ( 6 ) 9 “OflHá fláMa y Bxófla b Ki/iHoreáTp na/iá flé hb m 6 éAHOMy cjienóMy. 10 M KaKOBÓ >Ke 6 bmo eé yflMBaéHkie, Korflá b 3á/ie páflOM c co6óií OHá yBÚflena ‘'cnenóro” ! (7) 11 BnpóHSM, “cjien óíí” He paccTepánca: ripocTiíTe, a npáBMJibHO cen, ótot aBTóóyc

í

8



*

MfléT Ha KypcKMfi BOK3án?” (8) 12 ■— A Tenépb o pecTopáHe. Bot cáMbifí nocnéflHMM. Bo BcáKOM cnynae, a páHbuie eró He cnbiman.

"OcpMniiáHT, - oÓpaTiínca KJiwéHT k ocjei/iUnáHTy. Y ótoíí nypMAbi oflHá norá Kopóne Apyrófi! (9) 14 — A Bbi hto , c Heñ co6npáeTecb TaHLjeBáTb?” 15 — B c é , flpyabá, Bbi MeHá H a c M e iu iín w . C yTpá a 6 bin paccTpóeH, a cefinác Bcé xopomó. riopá 13

nflTií paSÓTaTb. Bceró xopóLuero! NOTAS (5)

B u eúdenu xpónum e e o w á x? (¿Ha visto usted conejos con gafas?). Usted recordará que el acusativo de aquellas palabras de género masculino que designan seres vivos se parece al genitivo. Compare: B c a d y a e ú d e n a K p ó n u K o e (en el jardín he visto conejos acusativo); e c a ó f m h ó s o K p ó n u K o e (en el iardín hav muchos coneios aenitivaV

| I

| i j

^

H eib ip e cT a cópOK pea (chit'írista s o ra k d v a ) 4 4 2

7 — Me parece que sé lo que te respondió (el médico): "¿Dónde ha visto usted conejos con gafas?" 8 — (Vamos), ahora os cuento un chiste yo, que posiblemente ninguno de vosotros ha oído. 9 "Una señora le dio dinero a un pobre ciego a la entrada del cine. 10 . ¡Qué grande fue su sorpresa cuando en la sala vio al "ciego” junto a sí mismal 11 Por otra parte, el "ciego" no se turbó (= no perdió la sangre fría): "— Perdone, ¿no me he equivocado (me he sentado bien)?, ¿es éste el autobús que va a la estación de Kursk?" 12 — Y ahora sobre el restaurante. [Éste es] el último. En todo caso, antes no lo habla oído. 13 "Camarero — dijo (se dirigió a) un cliente ai camarero — este pollo tiene una pata que es más corta que la otral 14 — ¿Y qué?, ¿usted quiere bailar con él?" 15 — Está bien (todo), amigos, me habéis hecho reír. Desde la mañana [hasta ahora] he estado de mal humor, pero ahora ya todo va bien. Es hora de ir a trabajar. ¡Que tengáis un buen día (todo de bueno)! NOTAS (6) Haaepnsmá es una form a fam iliar de d e cir Haeépnoe

(seguramente). (7) Kanoeó es un adjetivo interrogativo neutro “qué", "cuán” (aquí se traduciría "¡qué sorpresa!“); sus otras formas son nanos (mase.), nanoeá (fem.), nanoeú (plural). (8) La pregunta « npáeunbHO can? literalmente se traduce como "¿m e he sentado bien?", porque en ruso se dice cadúmbCH/cecrrib na aemóGyc (sentarse en el autobús), pero la pregunta quiere decir "¿no me he equivocado de linea?". ÍJ HenpáeunbHO can hb aem óóyc, u yéxan hb m ydá, nydá mh 6 HyxHO Sbino (me equivoqué de autobús y no fui allá . donde quería). (9) O dttá Hoaá Kopóme dpyaóQ (una pierna es más corta que la otra). La palabra Kopdve es el comparativo del adjetivo Kopomnuü (corto). Ótna dopósa nopómnax, a m a xopóve (este camino es corto, pero aquél es más corto). ypoK 67

443 uerbipecia cópoK Tpn (chit'irista sorak trl) BoccraHOBi^Te

1

A la entrada del conservatorio he visto a mis amigos, y ...........

2

tokct :

b

............................

a ye ld e n . . . .

Ella se sorprendió mucho cuando vio a su lado [de ella misma] a un hombre desconocido O hé ouenu yauBúnacb, Korflá páflOM o ..........

yetóflem

ynPAJKHÉHHfl NmáfíTe

h

nepeBOflúTe:

1 B nocnéflHee BpéMfl MeHá TpesójKmin moíí ma3á. M s He olumSc íi , Bcé fléno b OHKáx. - Bot BMflmub,

HáflO 6bino flaBHó cxofliÍTb

k

Bpany. 2 y Heró ecTb

MáneHbKaa cjiáóocTb. O h jiió6 mt paccKá3biBaTb aHeKflóTbi c Sopoflóñ. - Óro He crpáujHo. ílpócTo

y Heró flóS puií xapáKTep, m oh xóneT, HTó6bi bcom 6¿mo xo ponió. 3 Tbi MeHá paccTpáHBaeiiib. Oóemán BbiMbiTb nocyfly m Htmeró ne Cfléjian. 3 cjtim h oGeináii, to cflénaio. nofío>Kflií MWHyTOH«y. 4 Bbi 3Háere m o íí áflpec? He 3 Háere? Tax 3anmiiiÍTe. A eu^é nynuje BoabMiÍTe moió BM3iÍTHyio KápTOHKy c TenecpÓHOM. - CnaciíSo, Bata Tenec|)ÓH y MeHÁ ecTb. í\ o6íi3áTenbHo noaBOHió saM, a nOTÓM vi 3aény. 5 Kaxóíí y Hac AeHb ceróflHíi? nHTHmja? Xopowó! 3áBtpa OTflOxHéM. - Kctóth, a hto tu coGuipáenibCíi flénaTb b cy66óTy?

uertúpecTa oópoK u e tú p e (chitírista s o ra k chitTri) 444

3

M¡ mamá siempre se alegraba de los huéspedes. Para ellos siempre tenia preparado algo delicioso. Moa Márua Gbiná Bcerpá p á f la .......... 6tímo Bcerflá

totóbo

y , ,.

flrw . , .

4TO-Hn6yflb.....................

4 ■ El médico aseguró a mi hermana que todo iría bien para ella. flóKTop y B e p é n ........................... uto y . . . bcó SyqeT XOpOLUO.

5

No debemos olvidamos de nuestras cosas (asuntos). Mbi He flon>KHb'i 3a6biBáTb o ...............................

8

Los niños irán con vosotros en coche, y yo Iré con mi marido en autobús. C

....

noéqyT B .............flé™, a a noófly c .............

H a ....................... Traducción 1 Últimamente me han inquietado mis ojos, Y no andaba equivocado, todo es una cuestión de gafas, Ya ves, tenias que haber ido al médico ya hace tiempo. 2 Tiene una pequeña debilidad. Le gusta contar chistes viejos. Eso no es [tan] horrible. Simplemente tiene un buen carácter y quiere que todos se sientan bien (que a todos sea bueno). 3 Me pones triste. Has prometido que fregarlas los platos y no has hecho nada. Si lo prometí, lo haré, Espera un momentito. 4 ¿Sabe usted mi dirección? ¿No la sabe? Entonces apúntela. O es aún mejor que tome mi tarjeta de visita con mi teléfono. Gracias, ya tengo su teléfono. Le llamaré sin falta e iré a verle. 5 ¿Qué día es (tenemos) hoy? ¿Viernes?! Qué bien! manana descansaremos. Por cierto, ¿qué piensas hacer el sábado? Respuestas 1 - Bxófla - KOHcepsaTÓpuKi -

mqúx flpyséPi

2 - co6ófi - HesnaxóMoro

. HenoBéKa 3 - rocráM - Heé - hmx - enycHoe 4 Moto cecrpy - Heé 5 háiuMx aenáx 8 - aáiww - MauuíHe - MyweM - aBTó6yce.

Segunda ola: lección 32

ypOK 67

445 4stw peora cópoK nwTb (chifirista sorak piat’)

UJECTbflECÁT BOCbMÓtí YPÓK HaTáma 1

KóMHara KHfon Ah^pén óbiná b cpéflHeM 3Ta>Ké, B KÓMHaTaX Hafl HMM TÓ)K6 Hitó™ h He cnánw. O h ycnbixán CBépxy >KéHCKW4 rÓBOp. ( 1)

2 — TónbKO eme oamh pa3, - CKa3án wéHCKMfi rónoc, KOTópbiií ceíÍHác yaHán KHfl3b AHflpéií. 3 — f l a Korflá jxe Tbi cn a T b Syflemb? - OTBenán flpyróíí rónoc. (2) 4 —

He 6 ^ fly , a He M o ry

cnaTb,

h to

>k MHe

flénaTb! Hy, nocnéflHuíi pa3... 5 flBa xíéHCKwx rónoca 3anénn xaio/io-TO MyabiKánbHyio q(jpá3y... Ax, Kakás npénecTb! Hy, tenépb cnaTb, w kohól|. 6 — Tbi cnki, a r we Mory, - oTBeHán népBbiíí rónoc, npn6n^3nBiimCícn k oKHy. Oná, BLÍflHMO, COBCéM BbICyHyjiacb B OKHÓ, nOTOM^ hto cnbituHO 6 ú n o tu yp in áH M e eé n n á T b n w A á w e A b ix á H H e ... (3) NOTAS

(1)

O h ycnbixán equivale a

o h ycnánuan {él sintió/oyó). róaop aquí se refiere al mido de una conversación, pero tiene otros sentidos: mus Hpáeumca mockósckuü soeóp (me gusta el acento moscovita). (2) Ceépxy (desde arriba). Este adverbio responde a ia pregunta Omxyda? (¿de dónde?). En ruso, como en español, se distinguen tres direcciones: sde? ¿dónde? naeepx'y arriba, encima de SHU3y abajo, debajo de ttydá? ¿adónde? nasépx hacia arriba SHU3 hacia abajo

MeTúpecTa cópoK mecTb (chifirista sorak shest') 446

LECCIÓN SESENTA Y OCHO Hoy ie presentamos a otro clásico, Lev Nikoliaevich Tolstoi. Le hemos escogido un fragmento de su obra “Guerra y paz". La protagonista de este texto, Natasha Rostova, es una de las figuras femeninas más simpáticas del gran novelista. Aquí ¡a vemos de pequeña - si usted quiere saber cómo será de grande, puede continuar leyendo el iibro...

Natasha 1 — La habitación del príncipe Andrés estaba en la planta del medio: en las habitaciones de arriba (sobre él) también vivían y no dormían. Le llegaron voces femeninas desde arriba. 2 — Sólo una vez más, — dijo una voz femenina, que el príncipe Andrés reconoció en seguida. 3 — Pero ¿cuándo vas a dormir? — respondió otra voz. 4 — No dormiré, no puedo dormir, ¿qué quieres que haga? Anda, una última vez.., 5 Las dos voces femeninas empezaron a cantar una frase musical... ¡Oh qué maravilla! Bueno, ahora a dormir, (y) se acabó. 6 — Duerme tú, yo no puedo — respondió la primera voz, que se había acercado a la ventana. Por lo visto, ella se había asomado [con medio cuerpo] por la ventana, pues se oía el roce de su ropa y hasta su respiración.., NOTAS om xydá?

¿de dónde?

ceép xy

d e s d e a rrib a

C Húay

d e s d e a b a jo

Hamáuta xtujié naeepxy Sossuióso dóMa, u Káxdbtü dena O H a n o d H U M á n a c u k cebé n a e é p x (Natasha vivía encima de una casa grande, y todos los días subía arriba a su casa), (3) Omeeván d p y s ó ü z ó n o c (respondió otra voz). Se usa el im p e rfe c tiv o , p o rq u e s o la m e n te s e c o n s ta ta q u e la a c c ió n

tuvo lugar, sin

m ás.

ypoK 66

447 MSTbipeCTa cópOK ceMb (chitlrlsta sorak sierr,')

7 — CÓHfl! CóHfl! - nocmáimajicfi onáTb népBbiíí ró/ioc. - Hy, KaK móíkho cnaTb! f l a tu noCMOTpiíi, mto 3a npénecTb! Ax, nanási npénecib! f l a rp o c H k ic t «e, C ó h s , - CKa3á/ia OHá noHTtí co cnesáwin b rónoce, (4) 8

Beflb

á ra n o s npe aé C T H o ti hóhh

HiiKOrflá He

6 biBáno. Cóhb HeoxóTHO wto-to oTBeHána. (5)

9

HeT, Tbi nocMOTpM, hto 3a nyná! Ax, KaKáa npénecTb! Tbi noflM cio,qá. fl^aieHbKa, ron^6yuiKa, nofliñ cioflá. Hy, Bktfluuüb? Tan bot 6bi céna Ha kóptohkm ... h noneiéna 6bi. Bot Tan! (6 )

10 — riónHO, Tbi ynafléwb, nocnúwanacb 6opb6á m HefíOBónbHbiPi rónoc Cóhm: - y>Ke BTopófi nac. (7) NOTAS (4) Omee^án népsbtü aónoc, npuBnusúauiuücft k onny (respondió la primera voz, que se habla acercado a la ventana). npuBnusueuiúücn es un participio activo perfectivo, y expresa anterioridad con respecto a otra acción (recordemos que el participio activo Imperfectivo o presente expresa slmuitaneidad: lección 66, nota 4); concuerda en género, número y caso con la palabra a la que se refiere (sónoc). Se forma quitando la terminación -n de la forma del pasado del verbo perfectivo, y se le pega !a terminación ~euiuü(cx). No lo confundamos con el gerundio perfectivo, que es Invariable {npu6nu3ÚeuiUCb). Se diría: OHá crraaáma, npuSnúsueiuuGb k oKHy (dijo ella, habiéndose acercado a la ventana). También el participio activo perfectivo puede ser sustituido por el relativo K o m o p b i ü : O m e e y é n n é p e t i ü a ó n o c , K ó m o p b i ü n p u 6 m i 3 tinca k okhj? (5) l l o c n ú u j a n c x n é p e u ü s ó n o c (se oyó la primera voz). El verbo n o c n ú u i a m b c f t se usa sobre todo en pasado: n é C H R n o c n ú u i a n a c b (se oyó una canción), ao n o c á n o c n t u n a m i c b (se oyeron voces).

MeTúpecTa cópOK BóceMb (chiti'rista sorak vosim') 448

7—

¡Sonia, Sonia! — se oyó de nuevo la primera voz. — Pero ¿cómo se puede dormir? ¡Mira tú también qué maravilloso es esto! Ah, ¡qué maravilla! Pero despiértate, Sonia — dijo, casi con lágrimas en la voz. 8 Si nunca había sido la noche tan maravillosa. Sonia ie respondió algo sin ganas. 9 — ¡Pero mira qué luna! ¡Ah, qué maravilla! Ven acá. Corazón, palomita, ven acá. ¿Ahora lo ves? Podría acurrucarme ... y levantaría el vuelo. Exactamente así! 10 — Cuidado, te vas a caer. Se oyó el ruido de un forcejeo (se oyó una lucha) y la voz descontenta de Sonia: — Ya es la una pasada (es ya la segunda hora). NOTAS Cxaséna o h ú go c n e 3 é M tt e a ó n o o e (dijo ella con lágrimas en la voz), Repasemos el instrumental: Cxaaána oná co C M éxoM /c y n ú Ú K O ü /c o cn e 3 á M u (dijo ella riendo [con risa], sonriendojcon sonrisa], con lágrimas). (6) . ámaxoü (anticuado): maxóü (asi), en la traducción "tan". (7) Tbi nodú ciodá o m u uóú cmdá (ven acá), una construcción antigua que se usa entre amigos. J ty w e H h K a (diminutivo de d y u iá "alma” ) s o n y ñ y u iK a (diminutivo de sónydb "paloma") son los diminutivos típicos que se usan para dirigirse cariñosamente a mujeres. Pueden traducirse como "corazón” , "cariño” , "palomita"...

y p o K 68

4 4 9 HSTbipecTa cópoK p éB snb (chitTrista s o ra k d ie v it1)

11 — ÁX, Tbl TÓJIbKO BCé MÓpiMlUb MH6, Hy, Mfllrt, OnáTb BCé aaMóniaio, ho KHS3b AHflpéií 3Han, OHá ace eu^é cMfliÍT TyT, o h cnútuan MHorflá Trtxoe lueBenéHKe, HHOrflá B3flóxn. (8) 13 — Ax, 6óx<e m o íí ! Bó>xe m o í í ! Hto jk ó t o Taxóe! Bflpyr BCKpMKHyna OHá. CnaTb tbk cnaTb m 3axnónHyna okhó. (9) 12

hto

NOTAS (8) Nunca está de más repasar la conjugación; veamos ahora la de nádam h/ynacm b (caerse); nádam b (imperfectivo) ynácm b (perfectivo) indicativo n nádalo m u nádaem a ynady m u ynadéM m u náóaeuib e u nédaem e m u yn a d e u ib euynadS m e o fi/o ná nádaern o h ú nádaiom o h / o h ó ynadém ohú ynadym imperativo nádaü nádaüm e ynadú ynadóm e (9) Sce saMÓnKno (todo se calló) puede decirse también; ecé eoxpya cmóna m úxo (alrededor se hizo silencio). Veamos ahora un poco la formación de palabras. En la frase 6 tenemos ujypiuám te (roce), que viene del verbo wypwám b (rozar) y duxánue (respiración), que se forma de duuiém b (respirar), Más abajo, en la frase 12, tenemos la palabra «jeeerrértue (roce suave, un ruido bajito), que pertenece a la familia de LueeenúmhCf! (moverse ligeramente), así como eadox (suspiro) a la de e3dbtxámb (suspirar) (10) Bdpya eCKpÚKHyna o h ú (exclamó ella de repente). Usted ya conoce el verbo Kpimámb/KpÚKHymb (gritar); el prefijo verbal ec- expresa el matiz de la rapidez. Owa 3axnónnyna o k h ó (ella cerró la ventana de golpe). El verbo es 3axnónueam b/3axnónnym b.

u e T íip e c T a nsTbflecáT (chiti'rista p itd isia t’) 45 0

11 — Ah, tú siempre me enfadas, vete, vete. 12 Pe nuevo se hizo silencio (todo se calló), pero el príncipe Andrés sabfa que ella seguía sentada allí, ' él ota a veces roces suaves, a veces suspiros. 13 — ¡Oh, Dios mío! ¡Dios mío! ¿Qué es esto? — soltó ella un grito de repente. Si hay que dormir, durmamos — y cerró la ventana de golpe. Algunas palabras sobre la mujer en la literatura rusa. La mujer está muy presente en la literatura rusa del siglo 19. Muchas veces simboliza, radiante y noble, lo mejor del pueblo ruso, La serie comienza con la tierna y modesta Tatiana de la novela "Evgueni Onieguin" de Pushkin. En las novelas de Dostoievski las mujeres tienen un destino trágico: quieran o no, serán víctimas de su pasión. El mismo escritor las llamaba "mujeres infernales", refiriéndose al carácter nefasto de su pasión. Las bellas mujeres románticas de Ivan Turgueniev, la ya conocida Natasha de Tolstoi reflejan los rasgos característicos tradicionales de la mujer rusa: fiel en el amor, exigente hacia la vida, paciente, deseosa de ser útil para la sociedad, amable para con los demás... BoccTaHOBiÍTe Tener: 1

En el piso de encima de su habitación no dormían. Desde arriba él oyó una agradable voz femenina. B ..................... H a n ............................... He cnám/i.....................

. 2

o h ............npHáTHbli?.............. rónoc.

Hace mucho tiempo que no ha habido una noche tan hermosa en nuestra ciudad.

aaBHÓ He Sbieáno b HámeM 3

Le daba pena separarse de su trabajo. . . , 6bino wanb paccráTbcn co . . . .

ypox 68

451 MeTbipecTa nwTbflecáT ofíáH (chitírista pitdislat' adin) 4

¡Qué ridículo! Él la sigue (va detrás de ella) como su sombra. Dónde [vaya] ella, allí [va] él también.

KaK CMeuJHÓ! Oh xóflur sa . . , KanTena. Kyflá ohó, .... n oh. 5

Te aconsejo que vuelvas a leer este viejo libro, y encontrarás respuestas a tus preguntas. 5=l coBéTyio......... nepeuuTáñ...................................... n TW . . . H aiífléLjb oTBéTbi H a ...................................

6 Era un hombre simpático con (en) un traje negro y (en) gafas. 3ro 6 wji CMMnaTiÍHNbiü My>K4ÚHa b ............................ H B ................

ynPAJKHÉHMfl HMTáÜTe id nepeaofliÍTe:

1 Kaicán HOMb ceróflHfl! npóCTo yfltiBidTenbHO, Hy ksk cnaTb b TaKyio H04bl - flaBáñ eujé npowfléMca. Tbi cornáceH? 2 Mto 3a nyHá b HTánwn! 9\ Hurflé ratóPi He Bifaeji. - A s BiíAen Ha róre Pocciím, KOraá nyretüéCTBOBa/i TaM b ripóntnoM rofly, 3 Tbi HeoxóTHO OTBe^áemb Ha moiíi Bonpócbi, ho a xoh£ cnpoctíTb Te6á, neM Tbi HeflOBÓneH. -yBepáio Te6tf, Tbi oujiiS’áeaibcíi. MHe npócro y>«ácHO 3axoiénocb cnaib. 4 Y wieHÍ HMKorflá He 6biBá/io Taxófi npeKpácHoií BcTpéHM. 9\ Bac 6naroAapió 3a bcg. Ax, 6óx<e mom, 3a 4TO Bbi weHÁ 6/iaroflapiíTe? Cflénan to, mto flóit>KeH 6bin CAénaTb flrm Bac y>Ké AaBHó. 5 npocHiícb, y>xé yrpo. Ha yjiupe náCMypHo, ho Tax Tennó. - f\ 3Han, hto HaM ceróflHfl nOBe3éT c norófloíí. flaBáíí SbiCTpo ofléHeMca h b jiec.

HeTúpecra nHTbqecáT flBa (chitírista pitdisiat’ dva) 452 Traducción 1 ¡Qué noche [es] hoy! Es simplemente sorprendente, pero ¿cómo dormir en una noche asi? - Demos una vuelta más. ¿Estás de acuerdo? 2 ¡Cómo es la luna en Italia! En ningún lugar he visto nada parecido, - Yo si vi en el sur de Rusia, cuando viajé por allí el año pasado. 3 Estás contestando a mis preguntas sin ganas, sin embargo quiero preguntarte qué es lo que no te gusta (de qué estás descontento). - Te aseguro de que estás equivocada. Simplemente tengo muchísimo sueño (terribles ganas de dormir). 4 En mi vida (nunca) he tenido un encuentro tan bonito. Se lo agradezco todo. Ah, Dios mío, ¿por qué me da las gracias? Hice lo que tenia que haber hecho para ustedes ya hace tiempo. 5 Despiértate, ya es de día (la mañana). Fuera hace [un tiempo] gris, pero [hace] calor, - Sabia que hoy tendríamos suerte con el tiempo. Vistámonos rápido y [vamos] al bosque.

Respuestas 1 - KaapTúpe - ero KÓMHaToit - . Caépxy - yen ¿imán - xréHCKiw - 2 TaKóá npeupáCHoñ hóhh - rópofle 3 Em í - caoéñ paSÓToPi 4 - neñ Typá - 5 - Te6é - áTy crápyio KHÚry - TaM - tboú Bonpócw 6 M8pH0M KOCTIÍlMe - OHKáX.

Segunda ola: lección 33

ypoK 68

453 HeTÚpaCTa ndibflecÍT TpM (chifírista pitdisfat' tri)

UJECTbflECÁT flE B Á T b líí YPÓK f l á M a c co6áw KO M

1

... H a é ry MMHyiy

oh

Bflp^r BcnÓMHiin, KaK

Torflá BénepoM Ha cráHMMM, npoBOflMB ÁHHy CepréeBHy, roaopiím ce6é, hto Bcé KÓHHMnOCb, H OHJÍ y>Ké HMKOrflá H6 yBlílflHTCÍl.

Ho KaK eLL|é fla/ierá 6bino flo KOHqá! ... (1) 2 — KaK Bbi

m 6 hr

Mcnyrámi! - cKa3ána oHá, (2)

m>Kenó flb iu já , Bcé eti^é 6/iéflHan, o, KaK Bbi M cnyránw ! 3 e f ls á >KMBá. 3anéM Bbi npwéxajiM? 3anéM? (3) 3 — Ho notÍMiüTe, ÁHHa, noííMiíiTe.., - nporoBopwn oh Bno/irójioca... yMoaáfo Bac, noiÍMiíiTe. (4) mshá

Se dice que el lenguaje que usa Chéjov es uno de los más bonitos de la literatura rusa. Vamos a ver sus particularidades y dificultades. NOTAS (1) ...npoeodúe Á H H y Cepséeeny, aomopún ce6é... (lit. habiendo acompañado a Ana Sergueevna, se dijo..,). Usted habrá reconocido el gerundio perfectivo, y sabe ya que esta frase más bien se diría, en una conversación normal: Kosdá oh npoeodún eé, o h aoaopún ce6e... (2) Ctfaaá/ia oná, m axenó dt,imá (dijo ella, respirando difícilmente). La forma dbiiua es el gerundio imperfectivo de dbiuiámb (respirar). SI la rafe de un verbo acaba en x , v, w, í¿!, entonces la terminación del gerundio no es -eiou, sino -a (si la terminación de la tercera persona plural del presente es -ym o ~am) o -a (si la tercera persona plural acaba en -ram o -ara), í? edaá xu e á (apenas estoy viva, es decir, estoy medio muerta). La forma corta xu e equivale al español "estar vivo", y la forma larga xueoü se traduce por "ser vivo, vivaz". Ejemplo: xueáa óéeowa (una niña vivaz).

u e rtip e c ra nnrbflecáT n e tú p e (chitírista pitdisiat’ chiti'ri) 454

LECCIÓN SESENTA Y NUEVE ¿Le ha gustado el fragmento de "Guerra y paz"? Pues ahora le ofrecemos otra delicia, “La dama con ei p e rn io " de Antonio Chéjov. Su lenguaje puede parecerie un poco complicado - se le considera uno de ios maestros de la lengua literaria rusa - pero con la ayuda de las notas usted no tendrá problemas. ¡Manos a la obral

dama con el perrito 1 ... Y en ese momento de repente se acordó de que por la tarde, después de acompañar a Ana Serguéevna a la estación, se había dicho que todo estaba acabado y que no se verian nunca más. iPero qué lejos estaba el final!... 2 — ¡Cuánto (cómo) me ha asustado usted! — dijo ella, jadeando (respirando difícilmente), todavía pálida — ¡Oh, cuánto me ha asustado usted! Estoy medio muerta (apenas estoy viva), ¿Para qué ha venido usted? ¿Para qué? 3 — Pero comprenda usted, Ana, comprenda... — dijo él a media voz... Le ruego, comprenda. La

NOTAS (3) Veamos el verbo yeúdembcft c KeM-Hu6ydb (verse con alguien, en el sentido de encontrarse con alguien). En español decimos "tú y yo nos vemos", en ruso, en cambio, o bien P yeOxycb c moGóü (lit. yo me veo contigo, es decir, te • veré) mw yeúdutubcn co mhoü (tú te ves conmigo, es decir,me verás). También en otras personas: oh yeúdumcs o neo (él la verá), M tt yeúduMCS c eému (nosotros os/le/les veremos), eu yeúdumecb c húmu (vosotros/usted/ustedes los veréis/verá/verán), ohu yeúdnmcn c húmu (ellos nos verán). ¿Y cómo proponer un encuentro? aeáü yeúduMon ceaódHH (veámonos hoy). (4) noüMÚme es el imperativo (perfectivo) del verbo noHÓmb. riposoeopún o h encneónoca (dijo él a media voz). El prefijo verbal npo- expresa que la acción acabada se realiza con dificultad. ypoK 69

45S weTbipecTa mrbflecár nare (chitYrista pitdisfat’ piat’)

4

OHá mflfléna Ha Heró co crpáxoM, c MOJibSóCí, c nraSÓBbio, MTó6bi nOKpénne 3aflep)KáTb b náMATM eró MepTó. (5) 5— TaK crpafláto! - npoflOJPKána OHá - a b c § BpéMfl flyMaio TónbKO o Bac, a xn/iá M bicnaM M o Bac. W MHe xorénocb 3a6biTb, 3a6¿iTb, ho 3a4éM, aaqéM Bbi npinéxam? (6) 6 noBúuje, na nnouj,áflKe Asa rwMHa3ÁcTa Kypiínw m cMOTpénw bhms, ho r^poBy 6bi.no Bcé paBHó ... Oh erran AenoaáTb eé nw^ó, lAéKM, pyKM. 7 — Mto Bbi Aé/iaeTe, hto bhi AénaeTe! -

ro B o p iín a

OHá

b

yxcace -

mw

c

BáMM

o 6 s 3 ¡/M e n n . Ye3>KáfÍTe ce ró A H a x<e, ye3JKáCíTe c e itn á c ... CfQ qá MfliÍT.

lio JiéCTHHpe CHfcy Baepx

8

— Bbi

a o iw h ú

y é x a r b ... -

k to - to

wén.

n p o A o n iK á n a ÁHHa

C epréeBHa uJénoTOM - CnbiWMTe, flM i/rrp n íí flWIMTpMH? 9 \ npwéAy K BaM b M o c k b ^. f l HMKorAá He 6 b m á csá cT m iB a , r\ T enépb HecnácTHa m HHKorflá hg 6tfqy cHácTniiBa, HMKorAá! (7) NOTAS (5) rio K p é P M e - K p é m e - K p énK U ü (bastante más fuerte-m ás fuerte-fuerte). E[ prefijo n o - indica un grado superior de la calidad expresada que el simple comparativo. (6 ) R x u n á M b tc n ftu u o e a c (lit. viví de persa mientes sobre usted, es decir, sobreviví pensando en usted), La construcción x u m b +■ instrumental significa "vivir de algo": o h ¡K ueé m c e o ú M m p yd Ó M (él vive de su trabajo). También va con instrumental la expresión u té n o m o M (cuchicheando), cuyo nominativo es m é n o tn . También podemos decir s o e o p ú r n t spúM KUM a ó n o c o M (hablar en voz alta). (7) Í7 HUKOSdá n e 6 u n á c n á c m m ie a (nunca he sido feliz): observe usted que el adjetivo corto funciona como predicado nominal.

HeTbipecTa nsiTbflecfiT mecTb (chitírista piWisIat’ shest') 456

4

Ella le miraba con miedo, con amor, implorando, para que sus rasgos se le graben mejor (más fuertemente) en la memoria. 5 — [Yo sufro tanto! — continuó ella — todo el tiempo pienso sólo en usted, sobreviví pensando en usted (viví de los pensamientos sobre usted). Y quería olvidar, olvidar, pero ¿para qué?, ¿por qué ha venido usted? 6 Un poco más alto, en la plaza había dos estudiantes (alumnos de instituto) que fumaban y miraban hacia abajo, pero a Gurov todo le daba igual.., Empezó a besarle la cara, las mejillas, las manos. 7 — ¡Qué hace usted, qué está haciendo! — dijo ella, horrorizada (en horror) — usted y yo hemos perdido la cabeza. Váyase hoy mismo, salga ya (ahora)... Vienen hacia aquí. 8 Alguien subía por las escaleras (en la escalera, de abajo arriba, alguien iba). — Usted tiene que irse... — siguió Ana Serguéevna en voz baja — ¿Lo oye, Dmitri Dmitrich? Yo iré a verle en Moscú (viajaré a su casa a Moscú). Nunca he sido feliz, pero ahora soy infeliz y jamás seré feliz, ¡jamás!

O h yBepa&r Mena,
457 MerbipecTa narbAecÁT ceMt (chitíVista pitdisiat1siem’) 9

He

aacT aB nnC íT e w e

M eHá c T p a,q áT b

e ii^ é

6 ó n b L u e ! K n a H y c b , a n p u é f ly b M ocK By. A T e n é p b p a c c r á H e M c a ! M oíí MiAnbiñ, fló S p b iíí, f lo p o r ó íí m o íí , p a c e r á He m cb ! (8 ) 10

O h ¿ no>K ána ewiy p y x y n bhm3 b

cTána

... n n o m a 3 á M e é 6 tím o

cáMOM flé/ie He 6bmá

cnycK áTbcn

b w a h o , h to

C H ácT m iB a.

OHá

(9)

ynPAJKHÉHMfl HMTáiÍTe

m

nepeBOAHTe:

1 noMMiSre MeHÁ npáBMJibHo. MHe rpycTHo c BáMM paccTárbcp. Ho hto noflénaeujb, Háflo ye3>KáTb.

- yeaJKátÍTe, ho a k Baw oSaaáTenbHO npwéfly. 2 H A^MaK), hto Bcé yxé KÓHnnnocb. - fla, ksk roBopár, BCé xopomó, hto xopoujó KOHHáeTcá, 3 Bbi b cáMOM flé/ie peioiíriM yéxarb? - ÓneHb xíanb, ho á r e T3K. 9\ 6 b in á C H á c rn u B a 3 fle c b n HM Korflá He

3a6^fly Bato rópofl. 4 rioneiwy bu tobophtb Bnonrónoca? flé m eme He cnaT. ~ Ha paSóre a HHorflá xpMHy, Tax hto flÓMa xóneTca noroBopií)Tb tiíxo . 5 Bbi MeHá TaK Mcnyránn. H ©ABá >KHBá ot ywaca. - (IpocrtÍTe, óto 6bmá MáneHbKan ujyTKa. Tenépb a noHMMáto, hto áTa ujyrKa He óneHb ^MHa,. Eme pa3 H3 BHHiíTe MeHá. 6 Oh yeepáeT Mena, hto Hkineró He 3 Han 06 stom cTpáHHOM cn^nae. hto óto He T3K. 7 Bce eró TáíÍHbi Ha jumé HanHcaHbi. 8 JléTOM a nepenuTán “HfluóTa” floCToéBCKoro, a tenépb ysnexáiocb HéxoBbiM. MHe HpáBaTca eró Mñ/ibie n AÓSpue repon, ho ohií Ta«

- Borócb,

HeCHáCT/lMBbl.

MeTúpecia rwTbfleCp.T BÓceMb (chit'i'rista pitdisiat’ vosim’) 458

9

No me haga sufrir más aún. Le juro que iré a Moscú. ¡Pero ahora separémonos! Amor mío, cariño, querido mío, separémonos. Ella le apretó la mano y empezó a bajar... y en sus ojos se podía ver que en efecto no era feliz,

10 NOTAS

(8) Paccmámbcn (separarse) se conjuga como el verbo cmamb, es decir a paccm ánych, m u paccm áHeíUbcn...0 HU paccm ánym ca, y su imperativo es: paccmáHbCñ, paccmánbmecb. (9) ...no snsoáM eS 6 ú n o eúdHo (en sus ojos se vela): la preposición no- rige dativo. Y recordemos la expresión e cámoM déne (en realidad)..

Traducción 1 Compréndame bien. Me da pena separarme de usted, pero ¿qué le vamos a hacer?, tengo que (hay que) irme. - Váyase usted, pero yo le iré a ver sin falta. 2 Creo que todo está acabado. - SI, como se dice, el fin corona la obra (todo as bueno si acaba bien). 3 ¿En efecto ha decidido usted irse? - Es una lástima, pero es cierto. He sido feliz aquí y no olvidaré nunca su ciudad. 4 ¿Por qué habla usted en voz media? Los niños no duermen todavía. - En el trabajo a veces grito, por eso en casa me gusta hablar bajo. 5 Usted me ha asustado mucho. Estoy medio muerta del miedo. - Perdone, ha sido una pequeña broma. Ahora [yaj comprendo que no ha sido una broma muy Inteligente, Le pido perdón otra vez (Otra vez perdóneme). 6 Éí me asegura de que no sabía nada de este caso extraño. - Me temo que eso no sea cierto (asi). 7 Lleva (escritos) todos sus secretos en la cara. 8 El verano releí "El Idiota" ds Dostolevski, y ahora me deleito cor) Chéjov. Me gustan sus personajes amables y buenos, pero son muy (tan) Infelices.

B o c c T a H O B á te t s k c t :

A 1

Se dice que te has casado [¿es verdad?] fO B O pÁ T, T b l ................... ?

YpOK 69

459 ueTbipeora nnTbflecér fléBmb (chifi'rista pitdislat' dievit’) 2

SJ, hace poco.

fla, coBcéM............... 3

¿V por qué lo has hecho? 14

aanéM t w .....................?

4 No me gustaba oomer y cenar en el bar (en ...

H e ..........................

o S é f la r b

h

la cafetería).

....................

b

Kacfeé.

5 ¿Y ahora? Hy, m ......... ? 6

Ahora me gusta. A r e n é p b .......................

B

1

Hoy [en día] todas las chicas son anormales. ceróflHs HeHopMánbHbie.

2

¿Por qué piensas eso? ...............

3

T b l T 3 K .................. ?

No quieren casarse, He x o T é r .......................................

4

¿Cómo (de dónde) lo sabes? .............

5

Tbl ÓTO 3HáeiUb?

A todas se lo he propuesto, pero ninguna ha aceptado.

P sceiw

, HO HH OflHá HS

HerúpecTa liiecrwtecáT (chiti'rista sh'ísdlslat’) 460 MyTb-MyTh Bónbiue

Un poquito más

Para acabar, le proponemos un fragmento de una canción de Vladimir Visotski (1938-1980), que ya en su vida era una verdadera leyenda. Era un famoso actor del teatro Taganka; el gran público lo conoció gracias a sus canciones, cuyas grabaciones llegaron a todos los rincones de Rusia en algunos años. También se hizo famoso en el extranjero: en Francia fue su mujer, Marina Vlady, quien contribuyó a su éxito, lo hizo conocer como actor y también como cantante. Visotski odió el poder y cantó este odio. Más de diez años después de su muerte, los rusos siguen admirándolo como persona y como cantautor. ...B o 3 8 p a u tá io T c s a ce , KpÓNie jiym iiM X ¿ipyaéñ, K p ó M e cá M b ix n fo ó iíM b ix

V npéflaHHblX >KÓHLL|HH. Bo3BpaLqáK>Tca Bce, Kpóiue Tex, kto Hyxcnéíí. Fl He Bépro cyflb ó é , a ce6ó

eu^é MéHbLue...

...Vuelven todos, Excepto los mejores amigos, Excepto las mujeres más amadas Y más leales. Vuelven todos, Menos los que más necesitamos. Yo no creo en el destino, Y en mí mismo Menos aún...

Respuestas A 1 - j K e H i ü c c s ? 2 - HafláBHO 3 - ó t o cflénan? 4 Mne - « p á B H n o c t . y j K U H a T b - 5 - Tenépb? 6 - H p á B i r r c f l B 1 Bce fléayiuKM - 2 ricmeMy - fl^Maemb? 3 - BbixofliÍTb 3áMyx: 4 OTR^fla - 5 - npeflnarán - comactinacb.

Segunda ola: lección 34

YpOK 69

461 nertipecTa wecrbflecífr oflfiH (chiíídsta shTsdislaf adlfi)

CEM M flECriTblfi yPÓK 3HaKÓMMTbcn n e rtó , fla paccTaBáTbcn TpyflHO ( 1)

1 — Ax! Kax Súctpo npoSewájio BpéMít! Bot m npmuná nopá pacciaBáTbca. (2) 2 — l/l He roBopiíTe! He npo6e>Káno BpéMfl,

a nponeTéno. 3 — nóMHMTe, «ax

b

c r á p o íí n é cH e n o e -rca : “JlióflM

flóSpbie, noBépbTe, pa cerra BáHiie x^ate CMépTM”, (3) 4 — l/l áTy nécHK) BcnoMiiHáro, m poMáHC CTapiíHHbiií npnnoMHHáeTCfl: “He ye3)KáPi Tbi, moíí ron^HHK, neHánbHa >KW3Hb MHe 6e3

Te6á ..." (4) NOTAS (1) 3H8KÓMumbcn nesKó {es fácil conocerse). En ruso los infinitivos pronominales (acabados en -es) son frecuentes en las expresiones y proverbios. (2) Kan Sbicmpo npóéex&no epéMa! (¡qué rápido ha pasado el tiempo!). En ruso el tiempo va (udém), corre fóexúm ), vuela {nemúm) y corre a toda prisa o se escapa (m w id ) (3) Kan g cmápoü nécne noémca (como se canta en la vieja canción). La tercera persona singular se emplea aquí como forma impersonal,un fenómeno típico en ruso: éma KHúaa Humétemcft c unmepécoM (este libro se lee con interés, es decir, es interesante). W PoMénc cm apúwibtü npunoMUHáemcn ([me] viene a la memoria el viejo romance). La inversión del verbo y del sujeto acentúa el lirismo de la frase, marcado ya por el uso del verbo pronominal npunoMiiHáemcft en lugar de a npunoMUHéto (yo recuerdo...).

HeTbipecra mecTbflec^T flBa (chifirista shVsdisiat’ dva) 462

LECCIÓN SETENTA ¡Felicidades! Usted ha llegado a la últim a lección de este libro. Esperam os que haya disfrutado de esta aventura intelectual, que es e l estudio de un Idioma tan herm oso como el ruso. En esta últim a lección verá muchas fórm ulas de despedida , que entenderá sin dificultades gracias a sus conocim ientos adquiridos durante estas diez semanas.

Es fácil conocerse, pero separarse es difícil 1 — ¡Oh! ¡Qué rápido ha pasado (corrido) el tiempo! Ya ha llegado el momento de separarnos. 2 — ¡No hable de eso! El tiempo no ha pasado, sino ha volado. 3 — Recuerde usted cómo reza (se canta) en la vieja canción: "Buena gente, creed[me], la separación es peor que la muerte" 4 — Recuerdo esa canción, y también me viene a la memoria el antiguo romance: "No te vayas, palomito mío, mi vida es triste sin ti..."

A xi Kax úbscTpojTgoÓBPKaflC epem l

ypoK 70

463 MSTÚpecia ujecTbflecáT rpw (chitYrísta sh'ísdisíat’ tri)

5 — ... flaü Ha npou^áHMe oSeunáHbe, hto He 3a6£q e L U b Tbi MeHá.” 6 — He 3 a 6 í f l y B ac, n bu MeHá He 3 a 6 b iB á fíT e . H a flé to c b , M bi c K ópo y B á flH M c a . (5) 7

— Topa c ropófi He c MenoBéKOM Bcerflá

cxóaktcíi, comastca .

a nenoBéK (6)

8 — ?| TÓ)Ke T3K CHHTáKD M He npOLl(álOCb C BáMM, a roBopró "ao CBMAáHra.” (7 ) 9 — flo ctóporo. M ^/ ioctm npócMM k hsm eo;é pa3 . ( 8) 10— 11

H Bbt

k

H3M 3a e 3)K á iíT e . M b i 6 ita e M B c e rA á

páAbi eaM . — \A AáCíTe o ce6é 3 H a ib , AOMÓiü.

12 — fla, a s a M nnuiiíiTe. 13

Kax ró /ib K O

BepHérecb

(9) no3BO Hió

cpá3y jtte, a

Bbi

hsm

— Hy BCé ... flónrwe npóBOAbi - JlwLUHwe cné3 bi, KaK roaopáT. fláfnre a Bac o6HWwy na npoiAáHMe. (10)

1 4 — CHacTJiáeo

BaM

ocTaBáTbca

m

Bceró

AóSporo. 15 — A BaM cnacTAMBóro ny™, h 6^AtTe 3A0póBbi M CHáCTJIMBbl. NOTAS (5) M bi cKópo yeüduMcn (nos veremos pronto) es una fórmula muy utilizada en los momentos de despedida, asi como m u cKópo ecmpémuMcp (nos encontraremos pronto). (6) ío p á c sopóü He cxódumCH, a HenoeéK c HenoeexoM eceadá coüdémcH (las montañas no se encuentran, pero los hombres siempre se reunirán). Observe usted el uso de los aspectos: el prim er verbo va en Imperfectivo porque simplemente niega una acción, el segundo, en cambio, está en perfectivo para expresar la certeza de que la acción tendrá lugar. (7) Cuando un ruso le dice n ne npoutá/oct, c eéMu (no le digo adiós), piense más bien en lo contrario: que la separación va a ser larga y, quizás, definitiva. Los rusos evitan despedirse

ueníi peora inecisflecéT 4eT¿ipe (chitTrísta shTsdisiat’ chitTri) 464

— ... como adiós, dame la promesa que no me olvidarás nunca." 6 — Yo no lo olvidaré, pero uted tampoco me olvide. Espero que nos veamos pronto. 7 — Las montañas no se encuentran nunca, pero los hombres siempre acaban reuniéndose {se reunirán). 8 — Yo pienso lo mismo (yo también así considero), por eso no le digo adiós (no me despido de usted), sino le digo "hasta la vista". 9 — ¡Hasta pronto! Por favor, vuelva a nuesta casa (le pedimos la gracia [de volver] a nuestra casa otra vez). 10 — Y ustedes también vengan a vernos. Siempre nos alegrará verlos (estaremos contentos de ustedes). 11 — Y dé usted noticias de si (dé da si mismo saber) en cuanto regrese a su casa. 12 — SI, le llamaré inmediatamente, y usted, escríbanos. 13 — Bueno, esto es todo... Las despedidas largas, como se dice, son lágrimas inútiles. Permítame que le abrace (por la despedida). 14 — Que sea feliz, usted que se queda, y que le vaya bien. 15 — Y usted, que tenga un buen (feliz) viaje, y que tenga salud y sea feliz. 5

NOTAS definitivamente de alguien y decirle npom áü (adiós), prefieren decir do ceudáwufl (hasta la vista), do ecmpévu (hasta la próxima). (8) La expresión Múnocmu npócuM (háganos usted el favor de,..) es muy literaria y algo anticuada, la usa la gente mayor. (9) ñéüm e o ceñé 3Hámb (lit, dé saber de sí mismo), dé noticias suyas. (10) 06HUMámb/o6Hámb (abrazar). £¡áüme a eac oGhum ^ (permítame que le abrace), se construye con el verbo daros (dar), que podemos encontrar en estructuras similares: déüme a noxiviy ea/w pjfxy (permítame que le estreche la mano).

YpoK 70

465 weTúpecra uiecrbAecóT nan. (chit'frista sh'ísdisiat piat') 16



f\ Tó>Ke x e n á io BaM cH ácTba v\ B ce ró c á M o ro x o p ó u je r o , (1 1 )

1 7 — H y c E ó ro M ,

m

He noMWHáííTe H ac

18 — flO BCTpéHM, M BCéM BáuiMM 19— 06fl3áTenbHO n e p e flá iv i.

h ú ix o m .

(12) Liento B ac!

npWBéT!

H fla B á iíT e cno§M n é cH io , «O Tópyio p j/ccK n e o 6 fl3 á T e n b n o noiÓT, p a c c ra B á a c b .

20 —

B ecénba nac c

t o 6 óm

pyKki, M

m

Q onb pa3nyKui r

otób

fle /H ÍT b

B c e rflá , flaB áP i noxíM éM f lp y r f lp y r y b

flánbH biíí nyTb Ha f ló / im e ro flá .

NOTAS (11) í? xe /iá io eaM w áctvbx u ecesó xopóuieeo (lit. le deseo felicidad y todo lo mejor), aunque suena un poco anticuado, sirve perfectamente como fórmula de despedida. (12) Recuerde usted esta expresión: Bceu eáüiuM npueém: arerré, Myxy, dpyBbÓM, dérmrrw (recuerdos a los suyos: a su mujer, a su marido, a sus amigos, a sus hijos),

yriPA)KHÉHMfl HMTáirre

h

nepeeoAÑTe:

1 Kax 6 ú C T p o BpéM fl neTirrr! - M He ro B o p ^T e ! 2 Hulero HeT xywe paccTaBáHiw. - H ró?Ke raK AyMaio. 3 HMKOrflá we 3a6jtay, m t o Bbi p f m MeHÁ cflénann! - Hy m t o Bbi! H cAénan t o , h t o pón>KeH 6 bi/i cflénaTb. 4 Haflétocb, mbi CKópo BCTpéTMMCít! - KOHéHHO, MÓ>K6T 6blTb, B áTOM roAy. 5 f í He npomáfOCb C BáMM. - U n rOBOpró “AO CBMfláHUff". 6 rimiiiítTe HaM, ne 3a6biBá¿ÍTe Hac! - 9\ BaM H a n m u y , Kax tóAbKO BepH ^cb

a o m ó íí .

uerb'ipecra uiecTbflecírr Luecrb (chiíirista sh'ísdisiat1shest’) 466

16 — Yo también le deseo felicidad y que le vaya muy bien (lo mejor). 17 — Bueno, adiós, y guárdenos un buen recuerdo. 18 — ¡Hasta la próxima y recuerdos a todos los suyos. 19 — De su parte (obligatoriamente [se lo] entregaré). ¡Besos (los beso)! Y cantemos la canción que los rusos cantan siempre (obligatoriamente) cuando se separan (separándose). 20 — Estoy dispuesto a compartir contigo siempre La hora de la alegría y el dolor de la separación, Estrechémonos las manos Y ¡en camino! para largos años. Traducción 1 ¡Qué rápido pasa (vuela) el tiempo! - ¡Ni lo diga usted! 2 No hay nada peor que la separación. - Yo pienso lo mismo. 3 Nunca olvidaré lo que usted hizo por mí. - ¡Pero qué dice usted! Hice lo que debía hacer. 4 ¡Espero que nos veamos pronto! - Desde luego, quizás este [mismo] año. 5 No le digo “adiós” . - Yo también le digo "hasta la vista". 6 Escribanos, no nos olvide, - Le escribiré en cuanto vuelva a mi casa.

B o ccT a H O B M T é t s k c t :

1

Ya es hora de despedirnos. Permítame que le abrace, H a M ................................

2

..........

a

.............Bac.

Me sentía bien con usted, me da mucha pena que nos separemos (separamos). ................. xopoinó c . . . .

3

-

m óneHb

....

Telefonéenos cuando vuelva a nuestra ciudad. ....................HaM, K o rflá .......................

b

...

ypoK 70

467 MeTbipecTa ujecTbflecáT ceMb (chrt'írista sh'ísdisiai’ siem') 4

Espero que nos veamos este año. ..................

5

M b l..................

.................................

Cuando usted esté en Moscú, venga a vernos. Siempre nos alegra verlo (estamos contantos de usted). K o r f lá ............. . . .

6

B

a MocKBé......................

k

...

Mu

B c e r flá .............

Le deseo salud y felicidad. fl

.....

bsm

..................

m

.....................

Hyrh-Hyrb 6ónbLue Un p o q uito más

Vamos a terminar esta lección - y este libro - con una de las canciones más conocidas que habla de la felicidad: Mbi we/iáeM cuáCTbfl saM, CnácTbíi b ároM Miípe

Os deseamos felicidad, Felicidad en este ÓOJlbliiÓM. mundo [tan] grande. KaK cóoHue no yipáM Como el sol por las mañanas, riyctb OHÓ 3aXÓflMT B flOM. Que entre en vuestra casa. M bi MtenáeM CHácTba b s m , Os deseamos felicidad, M OHÓ flOJIJKHÓ ÓbITb TSKIÍM! Y ésta tiene que ser así: Korflá Tbl CHáCTílMB CaM, Cuando tú eres feliz, CnácTbeivi noflejiiiicb c flpyrwM. Compártela con los otros.

‘HeTúpecTa wecTbflecáT BÓceMb (chitYrista shTsdisiat’ vos¡m')468

Y para despedirse de sus amigos rusos, le recomendamos esta obra del célebre compositor ruso, Dunaievski: f lO p O r u e M 0CKBM 4M

Hy hto CKa3árh BaM, mockbmmú, Ha npOLfláHue Mqm HarpafliíTb MHe Bac 3a BHwwáHMe? flo GBHfláHbfl, floporne mockbwhh, flóópoñ

h o u m

,

flóSpoñ BaM

h ó h m

,

BcnoMUHáiÍTe Hac.

Queridos moscovitas ¿Qué puedo deciros, queridos moscovitas, como despedida?, ¿Cómo puedo agradeceros vuestra atención? Hasta la vista, queridos moscovitas, Buenas noches, buenas noches a vosotros: acordaos de nosotros. Respuestas 1 - n o p á n p o iiiá T b c s - pá tire - oShhiut? 2 MHe 6 ¿ in o - bsmh - x
S-

ó y f le ia - a a x o fliíT e - HaM ~ BaM - p á p u

6

- JKenáto - aflopóBbn - CHádbn.

Segunda ola: lección 3$

Hemos llegado al final de este libro. Pero no olvide que usted no ha terminado su fase activa, es decir, la segunda ola: ¡le esperan treinta y cinco lecciones más por repasarl

ypoK 70

469 4er¿ipecTa wecTbflecáT flé a n rt (chitirista shTsdisiat' dievit')

4eTbipecra ceMbaecár (chitírjsta slm'disiat') 470

APÉNDICE GRAMATICAL C a te g o r ía s n o m in a le s

El ruso carece de articulo. Tiene tres géneros: el masculino, el femenino y el neutro, que se distinguen por su terminación en la categoría de los sustantivos, adjetivos, y en parte también en los pronombres. Además, entre los sustantivos y adjetivos se distinguen dos tipos de declinación: el tipo duro y el tipo palatal. La declinación

Se llama declinación la modificación dé la terminación de los sustantivos, adjetivos, numerales y pronombres. Tanto en singular cómo en plural hay seis casos, que corresponden a diferentes funciones gramaticales y responden a diferentes preguntas. Estos casos son (siguiendo el orden tradicional ruso): - desempeña las funciones del sujeto y del atributo, y nunca lo precede preposición. Preguntas:

El nominativo

¿ Qué ?, ¿ Quién ?, ¿ Cóm o es? El genitivo - expresa la idea de la posesión; también es el caso del complemento del nombre, el partitivo y aparece detrás de negación. Preguntas: ¿De quién?, ¿De qué?, ¿C uénto/a/s [p. ej. cuánta le cha ]? El dativo - expresa atribución, típicamente la persona o el objeto hacia el cual está dirigida la acción; también aparece en construcciones impersonales. Preguntas: ¿A quién?, ¿A qué?

471 HSTbipecTa ceMbflecér ofliÍH (chit'i'rista sim'disiat' adir)

El acusativo - designa el complemento directo (sin preposición) o expresa dirección (detrás de los verbos de movimiento, con preposición). Preguntas: ¿A quién?, ¿Qué?, ¿A dónde?

El instrumental - Expresa el instrumento, el medio o la compañía; también puede designar el predicado nominal. Preguntas: ¿C on quién?, ¿C on qué? El preposicional - un caso que siempre va precedido por una preposición, y expresa nociones de lugar y otras, menos clasificabies. Preguntas: ¿Dónde?, ¿Sobre quién [se habla]?

Con la excepción del nominativo, todos los casos pueden ir precedidos de preposiciones, que modifican o matizan su sentido original. El

sustantivo

El tipo de declinación se decide por la terminación de la palabra: tipo duro

masculino femenino neutro

consonante dura -a -o

tipo p a la ta l

-ií, -b -a, -b -y, -Ma

Para saber el género de las palabras acabadas en -b, hay que saber el genitivo singular, que será -a para el masculino e -v\ para el femenino. Hay algunas palabras que, a pesar de acabar en -a o -a, son de género masculino (normalmente designan personas de sexo masculino). Se declinarán según el modelo femenino, pero en la concordancia exigirán adjetivos de género masculino. Ejemplos: fCHowa (este joven), moíí nana (mi papá), tboü fló6pbiií fláfla (tu buen tío). o t o t

HeTbipeda ceMbflecÁT asa (chitTrista sim'disíat’ dva) 472 O bservación im portante: hay que distinguir las palabras que designan seres vivos y las que no. Las primeras, si son de género masculino, tienen un acusativo idéntico al genitivo tanto en singular como en plural, y si son de género femenino, sólo en plural. El acusativo de las palabras que no designan seres vivos es igual al nominativo (en singular y en plural).

La declinación m asculina

Tipo duro acabado en consonante dura Singular Plural N G D A 1 P

Inanim ado m esa crrón cTon-á

CTon-y CTO/1

CTOn-ÓM o crón-e

anim ado

francés 0paHqy3 4 rel="nofollow">paHLtf3-a <¿paHny3-y cppaHqya-a <¿panqy3-OM o cppaH4y3-e

inanim ado m esas CTOn-bl

cron-óB CTon-á m CTon-éi CTon-á mu

o cron-áx

anim ado fra n ce se s 4>paHqy3-bi 0paHqy3-oB

4)paHqy3-aM (¿paH4y3-0B

cppaH4y3-aMu o 0paH4y3"ax

Las palabras masculinas que terminan en ->k , -lu, -14, o -a, tienen un genitivo plural acabada en -eñ: Knm (llave), K m o H é íí.

Tipo palatal acabado en -íí Singular Plural N G D A 1 P

inanimado coibert/zo capá-ñ capá-a capá-te capá-íí capá-eM o capá-e

animado

inanimado

animado

héroe

co b e rtizo s

h é ro e s

repó-fi repó-a repó-ro repó-a repó-eM o repó-e

capá-vi capá-eB capá-aM capá-M capá-a mm o capá-ax

repó-a repó-eB repó-a M repó-eB repó-aMM o repórax

'Si la palabra acaba en -wñ, su preposicional singular será -un: réHMñ (genio), réHnu.

473 MGTbipecTa ceMbflecÁT Tpw (chitírista slm’dislat’ tr¡)

Tipo palatal acabado en -b Singular Plural N G D A 1

P

in a n im a d o m o to r flB iír a T e n - t

a n im a d o e s c rito r nucá T e n -b

A B iíraT en-n flB irra T e n -to flB iír a ie n -b flB ^ra re n -e iw o flB w raren-e

n u cá T e n -a n w c á ie n -ro nucá T e n -a nucáTen-eM o nucáTen-e

in a n im a d o m o to re s ABiSraTen-n A B iíra T e n-e íí ABMraTen-aM

a n im a d o esc ríto re s n u cá T e n -u nw cáTen-etí nucáTen-aM n n c á T e ji-e ií

flB iíra te n -H flB tíra T e n -a mm n/cáTenflMM o fla ú ra re n -a x o n u cá re n -a x

Declinación femenina -a Plural

T ip o d u ro a c a b a d o e n

Singular N G D A 1

P

N G D A 1

P

in a n im a d o agua a o fl-á BOfl-tíl BOfl-é B ó fl-y

a n im a d o va ca KopóB-a KOpÓB-bl KOpÓB-O KOpóB-y

in a n im a d o aguas BÓfl-bl Bófl Bófl-aM BOfl-bl

BOfl-ÓÜ(oio) KOpÓB-OfÍ(OIO) BÓfl-aMM 0 B ó fl-a x 0 BOfl-é 0 KopÓB-e

a n im a d o va c a s KOpÓB-bl KOpÓB KOpÓB-aw KOpÓB KOpÓB-aMU 0 KOpÓB-aX

T ip o p a la ta l a c a b a d o e n -a S in g u la r P lu ra l in a n im a d o a n im a d o In a n im a d o a n im a d o te m p e s ta d n o d riz a te m p e s ta d e s n o d riz a s 6 ^ p -a HÁH-n eyp-w HÓH-H eyp-M HÁH-M 6 y p -b HÁH-b 6 y p -e HÁH-e 6 yp -a w HÍH-aM 6yp-IO HÁH-JO 6 y p -n HflH-b 6 yp-eíí HáH-ew 6yp-aM H HBH-flMW o 6 y p -e o HÓH-e o e ^ p -a x 0 HÁH-aX

Los s u s ta n tiv o s fe m e n in o s a c a b a d o s en -na tie n e n , en el d a tiv o y p re p o s ic io n a l s in g u la re s , - m , y en el g e n itiv o p lu ra l -m \ jruíHMfl (lin e a ) - ntóH-iM - jimh - m íí .

MeTbipeCTa ceMbflecét ueTóipe (ohifirista sim’dislat' chlfíri) 474

Tipo palatal acabado en -b Singular Plural inanimado animado inanimado animado N G D A 1 P

hueso

c a b a llo

huesos

c a b a llo s

KOCT-b

nóujafl-b nóiuafl-n

KÓCT-M

nóutafl-M noujafl-éPí notuafl-ÁM nomafl-eM nowafl-ÁMM o noiiiafl-áx

KÓCT-H

KÓCT-M KOCT-b KÓCT-bK) 0 KÓCT-M

nÓLUafl-M

nóiuafl-b nÓUJafl-bK) o nówafl-M

nóCT-eü KÓCT-MM kóct - m

KÓCT-MMM o kóct- mx

Declinación neutra Singular N G D A 1 P

Tipo duro acabado Plural

cosa

cosas

flén-o flén-a flén-y flén-o

flen-á flen flen-áM flen-á flen-á mu o flen-áx

flón-O M

o flén-e

en

-o

Recuerde usted que los neutros acabados en -qe o en sonidos cuchicheantes (jk, h , uj, ifl) tienen un genitivo plural cero (a veces con una vocal de enlace): cépflpe (corazón), cepfléq. Tipo palatal acabado en -e y -m« Singular Plural m ar

n o m b re

m a re s

n o m b re s

N G D A

M ó p -e

MM-M

Mop-é

MMeH-á

M Óp-n

lÍM eH-H

Mop-éPi

MMéH-

MÓp-fO

MMeH-M

MOp-éM

MMeH-áM

M Óp-e

i)M -n

MOp-Á

MMeH-á

1

Móp-eu

MOp-MMM

MMSH-áMM

P

o M Ó p-e

úMeH-eM 0 6 MMeH-M

0 MOP-ÍÍX

0 6 M M eH -áx

Los neutros acabados en -ne tienen una terminación -nñ en preposicional singular y en genitivo plural. Muchos de

475 MeTbipecra ceMbflecáT rwTb (chitírisfa sim'dislat' píaf)

Jos que terminan en -be tienen la misma terminación en genitivo plural, excepto algunos, como nnárbe (vestido), gen, plural anáTbes. C a so s particulares

1. Los sonidos velares k, x, r y los cuchicheantes w, m, m,

ii| son incompatibles con n, jo , bi, y por eso estos sonidos se reemplazan con a, y, u. En la declinación hay que tener en cuenta estos cambios automáticos. Ejemplos: mosca M$xa genitivo singular iwyxu libro Kwíra genitivo singular KHúrn mano pyxá genitivo singular pyxu cuchiiio hojk (m.) nominativo plural howií noche uo4 b (f.) nominativo plural hósm dativo HOváM, etc. 2. La -e- del instrumental (mase, y neutro -eM, fem. -eíí), si es acentuada, se convierte en e: -éM, -eü. Ejemplos: clavo rB03flb rsosfleM caballo KOHb KOHéM tierra 3eMná sewnéíí juez cypbH cyflbéü Pasa lo mismo en el caso de algu nas palabras femeninas y neutras, en las cuales el acento se traslada a la -e- de la raíz en ei nominativo plural: mujer wená «éHu estrella 3Be3flá 3Bé3flbi aldea cenó cena lago ó3epo oaépa 3. La -o- átona del instrumental se convierte en -e- detrás de jk, v, ni, 114 y q: TOBápwiqeM compañero TOBapwm CáLueü, pero la tónica Sasha Cama KapaHflaiuóM lápiz KapaHfláui alma áyiuá flyiuóCí

MSTb'ipscTa ceMbflecSr luecrb (chitírista sim'dislat’ shest') 476

Podemos observar el mismo fenómeno en el genitivo plural de los sustantivos acabados en -q: extranjero vendedor

UHocTpáHeq npoflaBén

MHOCTpáHqeB, pero la tónica npoAasqÓB

Esta regla nos explica por qué se encuentra una -e en la terminación átona de cépppe y por qué tenemos una -o en la terminación tónica de ruinó.

4. El genitivo masculino singular -a, -a se reemplaza por una -y si expresamos un partitivo (una parte de aquella cosa, no toda). Ejemplos: nomin, sing. gen. sing. genitivo partitivo uáuiKa uáto uán té uaíí una taza de té KycÓK cáxapa cáxapa azúcar cáxap un terrón de azúcar tabaco

TaSáx

TaSaKá

náuKa raSaicy un paquete de tabaco

5. De la misma manera, el preposicional singular puede tener una variante -y o -k>tónicas en algunos sustantivos, si se usan en sentido locativo o temporal, detrás de las preposiciones b (en, dentro de), Ha (sobre, en): b necy, a cafly, b rofly, b KpbiMy, Ha Hocy, ha ribflí, Ha florty, Ha Kpató: en el bosque, en el jardín, en el año, en la Crimea, en la nariz, en [la superficie djei hielo, en el río Don, a bordo. 6.

Cuando la consonante final de una palabra masculina está precedida de las vocales -o- o -e-, que se llaman vocales móviles, podemos contar con que éstas desaparecen en todos los otros casos (sólo están presentes en el nominativo singular), como en el caso de oréq (nom. sg.): orqá, 0 Tqy\ oTiqÓM, 06 orqé y así también opén (águila), opná, n e B (león), n b B a , (boca), pTa, yrons (carbón), yrná, néfl (hielo), nbfla, u,bq t ó k (flor), L\BeTxá, naéwi (alquiler, sueldo), HaüMa. p o t

477 MeThipecTa ceMbflecáT ceMb (chitírista sim'disiat’ siem')

7. Hay unos doscientos sustantivos masculinos que en lugar de una -w o -n, tienen un nominativo plural acabado en -a o -n tónicas. Algunos ejemplos: ribera bosque ciudad

ojo casa d ire c to r profesor de secundaria costa ta rd e /n o c h e nieve frío m éd ico b o rd o , paraje p ro fe s o r u n iv e rs ita rio

6éper nec ró p o fl m a3 flOM

6 e p erá n e cá ro p o flá rna3á p,owá flMpéKTOp flidpeKTopá y4kiTe/ib yHUTená 6 ok 6oKá eéuep Benepá CHer CHerá x ó rto fl x o n o flá fló fa o p flOKTOpá Kpañ xpaá npocbóccop npocbeccopá

8 . Algunos sustantivos masculinos, tanto del tipo duro como del palatal, y algunos neutros acabados en -o tienen un plural irregular en -bn y un genitivo plural en -eB o en -ev¡.

nomin. sing. hoja del árbol hermano silla mechón rama árbol ala pluma amigo príncipe marido hijo

nomin. plural gen. plural J1MCT JuScrbs JIMCTbeB 6paT SpáTbeB ópáTbn CTynhs cryn crynbeB KnÓMbn KnÓHbeB KflQK cyHbee cyx flepéBbeB qepéebs flépeeo Kpbmó Kpbinbn KpÑnbeB

nepó flpyr KHH3b Myw CblH

népbH

népbeB

APY3bé KHS3bá MyjKbá CbIHOBbá

qpy3éti KHSaéfi MyjKéíí CbIHOBÓfí

9. Los masculinos acabados en -aHUH, hhmh tienen en el nominativo plural una -e, y su genitivo plural es cero:

veTbipeda cewbflecáT BÓceMt (chitírista sim’dislat' vosim1) 478

nominativo sg. nominativo p!. genitivo pi. campesino KpecrbSHÚH KpecrbSHe KpecTbéH cristiano xpncTnaH^H xpncTuáHe xpncTMáH noble flBopaHiÍH ABopéHe flsopíH Otras palabras acabadas en -mh: señor rocnoflÚH rocnopá amo de casa x03éMH xoaseBá 10. Otros sustantivos masculinos también tienen una desinencia cero en genitivo plural: pa3 (vez), pas, BÓnoc (cabello), bójioc , ma3 (ojo), rnaa, canór (bota), canór, co/ifláT (soldado), conpáT.

11. Los sustantivos masculinos que designan las crías (y ios niños) suelen tener un su fijo -S hok u - ohok en singular, y lo cambian por -ma, -aTa en plural. pollito

peóéHOK pbinnéHOK

peósTa H b in n é ia

co rd e rito te rn e ro

am énoK TenéHOK

flmáTB

lobezno o sito potro

BOJ1HÓHOK

BonuáTa

MeflBexráHOK xrepeóéHOK

MeflBexráTa >xepe6áTa

niño

te n éT a

12. Algunos sustantivos masculinos terminados en -eü cambian la -e- por una -b- en toda su declinación, rusíñol

conoBen

COnOBbB

conoBbn

arroyo

pynbá

hormiga

pynéw MypaBÓíi

MypaBbá

pyubu MypaBbH

gorrión

BOpoSéfl

BO poSbí

BOpoSbH

Pero: anopétí (malhechor), 3noqós. 13. Hay unos pocos sustantivos que tienen dos plurales diferentes, con dos significados diferentes: ríMCT-

JU/ICTbl niiCTbfl

hojas de papel hojas de árbol

479 46T¿ipecTa ceMbflecír fléBUTb (chitTrista sim'dislat’ dievit') ó6pa3xne6qBer-

ó6pa3bi o6pa3a xneSbi xne6á UBerbi H eeiá

form a, im agen ¡conos panes cereales, trigo flores colores

14. Algunas palabras fem eninas, cuya raíz term ina en dos consonantes, intercalan una -e- o una -o- en su genitivo plural: 3eM/tá (tierra), 3eM ént, OBná (oveja), oBéi), KóuiKa (gato), KóujeK. También hay algunas palabras, acabadas en -b, que tie n e n una -o en n om inativo, acusativo e instrum ental, pero en los otros casos no.

N G D A I P

centeno

am or

pOMíb P>KW P>KM powb pÓ)KbK) 0 p>KM

ntoSóBb h io 6 b i Jí iiio S bm

moSóBb JlloSÓBblO

o / iio 6 bi4

15. Todos los femeninos acabados en -ha tienen un genitivo plural - h y no Hb: SáujHn (torre), Sáweh (excepciones: flepéBHfl (pueblo), flepéBeHb, kj^xha (cocina), KyxoHb).

16. Los femeninos agudos acabados en -bs pierden la -b en el genitivo plural y toman la terminación -eñ: ceMbn (familia), ceMéñ, cKaMbé (banco), CKaMéñ, cTaTbá (artículo), ciaiéfi. 17. Algunos sustantivos neutros también tienen una vocal móvil en su genitivo plural: cépflu,e (corazón) - cepfléq, okhó (ventana) - ókoh. 18. Los neutros acabados en - ko tienen un plural - kh, como ábnoKo (manzana) - á6noKii, excepto o6naKá (nubes), bomchó (tropas).

neTÚpecra BÓceMbflecsT (chitTrista vosim’disit’) 480

19. Algunos neutros tienen un plural irregular: (ojo) yxo (oreja) - yLuu, rmenó (hombro) - nnéHH, KonéHO (rodilla) - KonéHH, hó6 o (cielo) - HeSecá, nyflo (maravilla) - 'nyflecá. ó k o

óhh ,

20. Veamos ahora algunas palabras que tienen una declinación muy particular: MaTb (madre), floub (hija), Ai/tTÁ (niño, verdadero singular de flé™, una palabra de estilo libresco, correspondiente a la corriente peSéHOK): Singular N G D A l P

MaT-b

flOU-b

AMT-á

MáTep-M

Aó4ep-M AÓuep-M

AMT-ÁTM flMT-áTM

fl0 4 -b

AMT-á

AÓMep-blO o flónep-w

AMT-áTera

AÓMep-n flOHep-ÓM flouep-áM

AéT-M

Márep-ii MaT-b Márep-bto o MáTep-u

0 flMT-HTM

Plural N G D A I P

MáTep-M

MBTep-éií MaTep-ÁM MaTep-éíi MSTep-ñMM 0 MSTep-SX

A o n e p -é fi flo n e p -b M ii 0 AOMSp-áX

AST-étí

AeT-SM AeT-éíí

AeT-bMii o fle r-íx

La palabra nenoBéK tiene como plural ntóAM, que se declina como aótm. Pero detrás de un numeral o un adverbio de cantidad (CKÓAbno, HécKonbKo) su declinación se rá , a p a rtir del g e n itiv o , uenoBéK, nenoBénaM, MenoBéKaMM.., flé T ii se usa com o plural de peóéHOK: el verdadero plural de éste, peóíiTn significa “ m uchachos” com o vocativo,

481 mentí pecTa BóceMbaecsiT ofléH (chitírista vosim'disit’ adin) Sufijos diminutivos y aumentativos

Los rusos usan los diminutivos muy a menudo para expresar matices emotivos (y a veces para formar palabras nuevas): M asculino

-en -HK

6paT flOM

SpáTeq flÓMMK flypauÓK

-eK/OK

fly p á x F em enino

-xa

Horá HaCTb

HÓJKK3 HacTiína

flé B a

fléeoMKa

Háwa MáMa

>HáLueHKa

CTOpOHá

CTopóHyujKa

-una -o4Ka -eHKa -eHbxa -ym Ka

MárveHbKa

N eutro -U0 -OLUKO -bILUKO

OKHÓ

nkicbMeqó OKÓL1IKO

rn e 3 fló

rHé3flblLUKO

-KHUKO

nóne

nónioujKo

nHCbMÓ

Los aumentativos comunes a los géneros masculino y neutro son: -uiuie, -MHa: floiw-flOMéu^e, flOMiÜHa (una casa grande); flHTé-fleT^Ha (un niño enorme); para ei femenino se usa -uma: pyná-pyHiíiina (una mano grande).

Pronom bres y adjetivos pronom inales

Los pronombres rusos se dividen en personales, reflexivos, posesivos, demostrativos, interrogativos, relativos, definidos e indefinidos. Todos ellos se declinan; el uso del reflectivo ce6é, del posesivo cbom y del interrogativo ne¡í presenta algunas dificultades, a las que nos referiremos a continuación. Con la excepción de ios pronombres personales y los relativos-interrorativos kto,

MeTÚpecTa BóceMbflecaT aea (chitYrista vosim’disit' dva) 482 mto (y sus derivados kto-to , hmktó ...), todas las formas que veremos funcionan también como adjetivos.

Los pronombres personales Son: N G D A

t u , oh ,

oHá,

oho, m u , b u , ohú

Primera persona

Segunda persona

a M9HÁ

M bl

Tbl

Bbl

Hac HaM

Te6é

Bac

MHe

MSHH

1

Bawi Bac Te6á T06ÓÍÍ(T06ÓIO) BáMM 0 Bac 0 Te6 é Te6é

Hac

1

MHÓÍÍ (MHÓKí ) HÓMH

P

060 MHe

0 Hac

Tercera persona sin g u la r fem enino mase, y neutro

Plural los tres géneros

N G

OH OHÓ

OHÓ eé

OHK

eró

D

eM Í

e íí

A

eró



HM HX

r

HM

e íí (era)

IÍMH

p

0 HéM

0 Heíí

0 HMX

MX

Cuando los pronombres personales de tercera persona van precedidas de u n a preposición (como, por ejemplo, en el caso preposicional), se les añade una h: y Heró (en la casa de él), c hmm (con él), k Héñ (hacia ella), b Heé (a ella), Ha hmx (sobre ellos). El pronombre reflexivo ce6 n (se, sí) N no existe A ce6 é G ceóá I codów (coSóto) D ce6 é P o ce6 é Se usa tanto en todas ias personas y números. Ejemplos: a ce6 é cxasána, tu ce6 é cxasán, on/oHá ce6 é CKájxer,

483 4eTbipecTa BóceMbflecwT Tpn (chit'írista vosim’disif tri)

Mbi ce6é cKáíKSM m t . fl.: me dije, te has dicho, él /ella se dirá, nos diremos, etc. La forma contraída ce6á de es -ch, -ch, y la encontramos en el final de los verbos pronominales, por ejemplo MÚTbcs (lavarse). Pronom bres y adjetivos p o sesivo s

fem.

neutro

plural

MOé TB06 CBOé

Haiii

MOH TBOé CBOH Háiua

BaLU

eawa

Báuje

MOlí TBOlí CBOIÍ HaLÜIÍ BaLUlí

Son: mase. MOÍÍ TBOÍÍ CBOÍÍ

Háme

(mío/a/s, mi/s) (tuyo/a/s, tu/s) (proplo/a/s) (nuestro/a/s) (vuestro/a/s, de usted, de ustedes)

El posesivo caoií siempre se aplica al sujeto de la oración: g paSÓTato co cboiímh pofliíiermMH (yo trabajo con mis padres), oh pa6ÓTaeT co cboiámw GpárbHMM (él trabaja con sus hermanos), mw pa6óraeiw co cboiÍ mw flpy3béMM (nosotros trabajamos con nuestros amigos). La posesión de terceras personas se expresa con el genitivo de los pronombres personales correspondientes: oH-eró-eró náMna (él, de él, su lámpara); OHá-eé-eé flé™ (ella, de ella, sus hijos); ohm- wx-mx aoni (ellos/ellas, de ellos/ellas, su casa). D eclin ación (siguen este modelo moví, tboíí y cboO)

Singular mase, y neutro femenino

Plural los tres géneros

N MOH MOé

MOH

MOIÍ

G Moeró D MOeM^ A Moeró MOÓ

Moéíi

moiíx MOIÍM MOMX MOlí MOVIMU o Moéx

I MOLÍM O MOéM

P

MOéñ MOtÓ MOétí (Moeic) O MOéíí

n e T b ip e cra

ecia BÓceM bflecnT MeTwpe (chitKristavosim’dlsit' chitVri) 484

Declinación (siguen este modelo Hauu y Baiu) Singular m ase, y n e u tro N Haiu

Háuje

Plural femenino

los tres géneros

Haiua

HáUÜH HállIHX HálilttM HáLUMX HálUM Háiueit (Hémete) HáUJHMU o H áiueií o Háujwx

G Harnero HáuieM D HátueMy Háiueví A Háuiero Haiue wáujy I HÓLLIMM

P o HáiueM

P ron om bres y adjetivos dem ostrativos m ase.

3T0T este TOT a q uel Tatíóíí TOTJKe ese m ism o

fem . áTa esta

ra a q u ella

TñKáfl Ta >xe esa m ism a

n e u tro

plural

3T0

3TH

esto TO aq u ello T a tó e

e sto s/as

to

we

e so m ism o

TU a q u ella sfa s TaKúe (tal, ta le s)

Te we esos/as m lsm o s/a s

Declinación mase,

N G D A 1

P

Singular femenino y neutro

Plural los tres géneros

¿tu áTa 3T0T ¿TO ¿TMX ¿TOñ ¿Toro ¿TMM 3TOÍI ÓTOMy 3TMX ¿TU éTOT.áToro; ¿To(n) éTy 3T0ÍS (¿TOKJ) ¿TUMU 3THM 06 ÓTOfi 06 3TMX 06 3T0M

485 4eTbipecTS BóceMbAecsT rtflTb (chitírista vosim’disit’ piat’)

N G D A I P

Singular mase, y neutro femenino

Plural los tres géneros

TOT TO Toro

Ta TOM

re Tex

Toiwy

TOfí

T O T jo ró ; To(n)

Ty

TBM Tex re

TeM 0 TOM

TOÍÍ (TÓfO) 0 TOM

TÓMH o Tex

Tatóíí se declina como un adjetivo largo (normal). El demonstrativo anticuado ceñ aparece en expresiones hechas: cePinác (enseguida), cmio MHHyry (inmediatamente), hh t o hh ce, npn ceM npmiaráio (adjunto [adjunto a esto]). Pronombres y adjetivos interrogativos-relativos IA. KoTÓpbiií, -an, oe, bie (cuál, el/la/lo cual, los/las cuales) es el relativo más utilizado tanto para objetos como para personas; en preguntas Inquiere por la identidad. IB. KairÓM, -as, oe, ue (cómo [es], qué) pregunta por la cualidad. Estos dos se declinan como los adjetivos largos.

2A. Kto (quién, quiénes) se usa sólo para personas y es invariable en género y número. Es sólo pronombre. 2B Hto (que, qué) para cosas; es invariable en género y número. Es sólo pronombre. Declinación persona N G D A I P

KTO Koró

KOMy Koró KeM 0 KOM

cosa HTO

neró neMy HTO

neM 0 néM

Henil peerá BóceMbflecaT wecíb (chit'írista vosim’disit' shest’) 486 Recuerde usted la expresión HTo+sa +nom inativo (¿qué tipo d e cosa es?), que se utiliza m uy a m enudo. 3. Heñ, Hbfl, Hbe, HbM se parece al español “cuyo/a/s", pero se utiliza no sólo com o posesivo-relativo, sino tam bién co m o interrogatiyo (¿de quién?). C oncuerda en género y núm ero con la palabra a la que se refiere (con la cosa “pose íd a ”). . Declinación Singular fem enino

Plural los tres géneros Hbfl HbM N neíi Hbé HbMX Hbeñ G Hberó Hbeñ HbMM D HbeMy HbMX, HbM A Heñ, Hberó, Hbé (n.) HbK> HbMMM Hbeñ, Hbéio 1 HbMM o Hbeñ 0 HbMX P 0 HbéM Ejemplo: 0 HbéM flp ^ re Tbi roB opñiub? (¿D el a m igo de quién hablas?) mase, y neutro

Pronom bres y adjetivos definidos Son: m ase. caM cáMbiñ B8Cb to d o el

fem . caMá

neutro cawó

cáMan BCn to d a la

cáMoe BCé todo

plural cáMM

(la m ism a persona/cosa) cáMbie (m ism o/a/s)

Bce todos los todos las

mase. fem . neutro plural KáíKflbiií Ká>Kflaa Káx
BcñKas

Bcénoe

ofliíH

oflHá

oflHó

Apyrótí flp y rá a p p yró e

B céK M e(cual(es)

quiera) (uno/a solo/a, alguno/a/s) flp yru e (o tra /a /s) oflHÚ

487 MSTbipecTa BóceMbflecnT ceMb (chitírista vosim’disit’ siem )

CáiMbiiS,

Káwflbifi, flpyróñ y bcákmíí

se declinan como los

adjetivos. D eclinación

Singular mase, y neutro femenino N caM, cawó caMá caiworó G C3MÓM caMOMy D C0 MÓH A caMoró caMó cáiuioe C3MÚM 1 cáMOM, CaMÓlO P 0 cálMOM 0 CáMOM

Plural los tres géneros CálVIM caMiíx C3MHM caMiüx CáMHMH 0 CaMI4X

No c o n fu n d a m o s e s ta s fo rm a s con el a d je tivo cáMbifi, -an, que se d e c lin a n co m o a d je tivo s y s e a ce n tú a n de otra m anera. El m od e lo de caiw, caMá, caMó, cáivin lo sig u e la se rie oflMH, OflHá, oflHó, oflHrt (que so n n u m e ra le s ca rd in a le s). D eclinación

Singular mase, y neutro N Becb Bcé G aceró D BCeM^ A BeCb, sceró, Bcé (n.) 1 BC6M P 66o BCÓM

femenino BCfl

Plural los tres géneros Bce

Bcefí

Bcex

Bcefí

BC6M Bcex, BCe

BCKJ

Bceíí, Bcéio

ó6 o Bcéíí

BCéMH ó6o Bcex

El n eutro Bcé ( bcó BpéMn) se e m p le a m uch a s ve ce s com o a d ve rb io con el s e n tid o d e “sie m pre ". Oh Bcé p a h ó r a e i (él siem pre trabaja). A v e c e s scé ta m b ié n e q u iva le a BcéraftM (sin e m bargo). Este pronombre tiene, además, el sentido de qenbiií (entero, todo el). Oh Becb/qénbtPí fleHt paSóTan (él ha trabajado todo el día).

HeTbipeCTa BÓceMbflecsT BóceMb (chitírista vosim'disit’ vosim’) 488 Pronom bres y adjetivos indefinidos . Se form an d e los p ro n o m b re s in te rro g a tivas co n p re fijo s o sufijos. 1. HeHÓKOTOpbiiS, -an, -oe, -bie (algu n o , cietro) 2. Koe-

Kóe-KTO (una/s cierta/s persona/s), Kóe-uro (una/s cierta/s cosa/s), Koe-KdKóü 3. -TO któ-to (alguien), hto-to (algo), KaKóü-To 4. -HiibyAb

KTO-Hn6íflb (alguien, cualquiera), HTo-Hw6yflb (algo, cualquiera), Kaxóíí-Hii6^qb 5. -nw6o kto-jim6o

(cualquier persona que usted quiera), HTo-niíi6o (cualquier cosa que usted quiera), KaKóñ-mí6o

A lg u n o s a d ve rb io s ta m b ié n pue de n to m a r e sto s p re fijo s y sufijos: HécKonbKO (algunos), Kóe-rqe (por ahí), rqe-To (en algún lugar co n cre to ), rpe-H n 6 í f lb (en cu a lq u ie r parte), rfle-jntóSo (d o n d e usted quiera). Todos estos p ro n o m b re s y a d je tivo s se de clin a n co m o los p ro n o m b re s y a d je tiv o s d e los qu e han sid o fo rm a d o s, los prefijos y s u fijo s quedan invariables. Algunas expresiones expecl^les: no-MÓeMy (a mi modo

de ver), no-TBóeMy (a tu modo de ver), no-CBóewiy (a su manera), no-HáweMy, no-BámeMy. P ron om bres y adjetivos negativos S e forman de los interrogativos y de algunos adverbios

con ei prefijo hm -: hmktó Hwneró He 3HáeT (nadie sabe nada, llt. nadie nada no sabe): la partícula negativa He siempre precede el verbo. kto hmktó nadie HTO-ueró HMHeró nada (con n e gación)

489 MeTbipecTa BúceMbflecsT fléBSTb (chitirista vosim'dislt' dlevlt’) K atófí, -áa..

HMKaKófí, HHKaKáa...

Ofll^H, OflHá... HH OflMH, HH OflHá.,. HMHéCÍ, HI/IHbá... Meñ, HbH... HHCKÓJlbKO CKÓnbKO f f le Hlirflé

Korflá

HMKorflá

a lg u n o /a ... ni un o , ni una... d e n a d ie a lg u n o /a s e n n in g u n a p a rte n u n ca

El p re fijo hh tie n e la p a rtic u la rie d a d d e q u e , si su p a la b ra b a s e está precedida de una preposición, s e pone delante de ésta: oh hm k kom ^ hb x ó flm (él no va a c a sa de nadie), a hh o KeM He BCTpenáiocb (n o m e encuentro con nadie). U n a c la s e e s p e c ia l d e n e g a tiv o s (s ie m p re con el p refijo Hé- tó n ic o , q ue ta m b ié n se s e p a ra d e la p a la b ra si h ay una p re p o s ic ió n ) e q u iv a le a to d a u na p ro p o s ic ió n n e g a tiv a "no h a y /no te n g o , tie n e s etc. d ó n d e / con q u ié n , etc. h a c e r a lgo". N o tie n e n n o m in a tiv o . E je m p lo s: Héraro moBifiTb (no hay a q u ié n a m a r), eM ^ Hexoro m oSiÍTb (é l n o tie n e a q u ié n a m a r), MHe He k kom^ xofli/iTb (n o te n g o a n a d ie a q u ié n v is ita r), Te 6 é He o hó m ro so p á T b (n o tie n e s d e q ué h a b la r), BaM HéKorfla HMTáTb (n o te n é is tie m p o p a ra leer), mm

H é rfle xcHTb (n o tie n e n d ó n d e viv ir).

El

a d je t iv o

L as g ra m á tic a s ru s a s d is tin g u e n tre s tip o s d e a d je tivo s: ca lific a tiv o s , d e p e rte n e n c ia (q u e tie n e n d o s fo rm a s ) y re la tiv o s . calificativo fló S p u íí (b u e n o ), Béribin (b la n co ), Bo/ibWóPi (g ra n d e )

de pertenencia

otl(óbckhh (p a te rn a l), pyccuMíí

(ru so ), ntHHHíí (p e rte n e c ie n te a un p á ja ro ) fléflOB (perteneciente al a b u e lo ), lléTHH (de P e d ro )

relativo - de materia

flepeeáHHbiM (d e m a d e ra ), 3oj-iotóm (de oro), ujepcteH Ó fí (de la n a )

neTbípecTa flesaHÓcTo (chifírlsta dlvlnosta) 490 3fléLunníí (d e a q u í)

de lu g a r de tie m p o

acerfláuiHMií (de siempre)

A d e m á s , los a d je tiv o s ru s o s tie n e n d o s fo rm a s : la la rg a o c o m p le ta , q u e n o rm a lm e n te p re c e d e el n o m b re cu yo a trib u to es, y la fo rm a c o rta , q u e fu n c io n a c o m o p re d ic a d o n o m in a l y s ie m p re va en n o m in a tiv o (sólo d e la m o d a lid a d a trib u tiv a ). El tip o de d e c lin a c ió n se d e c id e p o r la te rm in a c ió n de la p a la b ra : m a s c u lin o

tip o d u ro -hiíí, -óñ (tó n ic a )

fe m e n in o n e u tro p lu ra l

-aa -oe -lie

tip o p a ta ta l -m -stfl -e e -m

Ojo: los adjetivos cuya raíz termina en una velar o una cuchicheante (ver: sustantivo, casos particulares, 1 .), en lugar de bi hay m, en lugar de kj, y, y en lugar de a, a. D eclin a ció n del tipo d u ro

N G D A

6óflH -biñ, 6 éflH-oe

I P

6 é,qH-blM

6 éaH-oü,

Plural los tres géneros 6 éflH-bie SéflH-blX SéflH-blM 6 eflH-bie, ÓéflH-blX SéflH-bIMM

0 S éflH -O M

0 6ÓAH-OH

0 S Ó flH -blX

S in g u la r m a s e , y n e u tro

femenino 6 éflH-afi

ÓÓflH-Otf 6 éflH-oü óéflH-biñ, -oro, -oe óéqH-yio S é flH -o ro

6 éflH-OMy

L o s a d je tiv o s a c a b a d o s e n -o lí s e d e c lin a n c o m o los a c a b a d o s en -biñ (m e n o s e n n o m in a tiv o s in g u la r). D e clin a ció n del tipo palatal

Singular mase, y neutro cúh- hC í , CMH-ee N cúH-ero G D , cm-ewiy

Cl) H-flfl

Plural los tres géneros ciÍH-ne

cHH-eíí CMH-eÜ

CHH-HX CIÍIH-MM

femenino

491 HeTtipecTa fleBHHÓflCTO ofliÍH (chit'i'rista divinosta adin)

A I P

cmh- míí,

-ero, -ee

CL^H-HM 0 ClÍH-eM

CMH-IOK) cáH-eíí

o aíH-eíí

cÚH-ne, cíih -hx CIÍH-HMH o ciíh - hx

Declinación del tipo velar Singular Plural femenino los tres mase, y neutro géneros N rópbK-nñ, ró p b K -o e rópbK-aa rópbK-ue rópbK-oíí G rópbK-oro rópbK-nx D rópbK-OMy rópbK-oíí TÓpbK-MM A rópbK-ntí, -oro, -oe rópbK-yfo rópbK-ne, TÓpbK-HX I TÓpbK-HM rópbK-otf, rÓpbK-HMH P 0 TÓpbK-OM o rópbK-oíí 0 TÓpbK-HX Declinación del tipo cuchicheante Singular mase, y neutro

femenino

N G D A

CBé)K-MM, CBé>K-ee

CBéw-an cBÓ>K-eñ caéx<-eM CBé)K-yK5

1

CBÓJK-MM

P

0 CBÓJK-QM

cBÓ>K-ero

CBéxc-eMy cbóík- míí, -ero, -ee

Plural los tres géneros CBé>K-ne CBÓ>K-MX

CBé>K-MM CBéw-ne, CBé>K-nx CBé)K-eíí CBé>K-MMM o CBéiK-eü 0 CBé>K-MX

En caso de las cuchicheantes, no sólo cambiamos la bi por m, sino también transformamos la -o- en -e- en las terminaciones átonas (lo mismo pasa si la -o- se halla detrás de una L|). Para formar los adjetivos cortos, cambiamos - masculino: -bifi, -oCi, -v\ñ por cero: flo6 p, npocT - femenino: -an, -nn p o r -a, -n : flo ó p á , npocTá - neutro: -oe, -ee por -o, -e: flóSpo, npóCTO - p lu ra l: -bie, -n e p o r -bi, -n : flo ó p b i, npocTbi

neTbipecTa fleBBHÓcTo flea (chifírista ctivinosta dva) 492

A veces aparecen vocales móviles durante la formación de la forma corta: tranquilo cnóKoíiHbiñ vivaz SóFhímm rojo KpácHbiíí

cnonóeH, cnoKóñHa, etc. SóeK, óóñica, etc. KpáceH, KpacHá,

etc.

D e c lin a c ió n de lo s a d jetivo s d e perten en cia que a ca b a n en -mh

Singular mase, y neutro N G D A l P

nTM'H-Wfi, flTMH-be mw-bero rrmH-beMy mw-MÍi, -bero, -be nTMH-bUM o irníH-beM

femenino

Plural los tres

géneros nTMM-bM nTñ>H-bMX nTMH-bMM nTiíH-beñ nTñM-bM, nTñn nnÍM-bio bl/IX nTMH-bMMM nTiín-beñ o ntíiH-beM 0 nTIÍH-bMX

nTlÍH-bfl nnÍH-bü

D e clin a ció n d e lo s a d jetivo s d e perten en cia qu e acaban en -o b , - mh

Singular mase, y neutro géneros N néTHH-o G néTHH-a □ néTHH-y A üéraH, -a, -o I riéTHH-blM néTWH-OM P

femenino

Plural ios tres

lléTMH-a néTMH-oñ iléTMH-OÍÍ néTMH-y néTMH-OÍÍ néTMH-oñ

néTMH-bl néTMH-blX néTMH-bl M néTMH-bl, -bix néTMH-bl MM néTMH-blX

La ex p resión del p red ica d o nom inal

1. Cuando el verbo “ser” o “estar” está en presente (y en ruso, falta), la palabra que funciona como predicado nominal, si es: - un sustantivo va en nominativo : oh Bpav (él es médico).

493 neTbipacTa fleBAHÓcio rpn (chitírista divinosta tri) -

un

a d je tiv o

va

en

n o m in a tiv o ;

p a ra

e x p re s a r

una

c a r a c te r ís tic a n o lig a d a al tie m p o , s e u s a la fo r m a la rg a : OHa K p a c iÍB a n (e lla e s g u a p a ) , oh Ó o n b H ó íí (é l e s [u n ] e n fe rm o ), y p a ra e x p r e s a r u n a c a r a c te r ís tic a lim ita d a e n e l

OHa K p a cu B á (e lla e s tá (él e s tá e n fe rm o ).

tie m p o , s e e m p le a la fo r m a c o rta : g u a p a ) , oh S ó n e n

2. Cuando el verbo “ser" o "estar" está en presente (y en ruso, falta), la palabra que funciona como predicado nominal, si es: - un s u s ta n tiv o va o b lig a to ria m e n te en in s tru m e n ta l: oh 6 bm BpanóM (él fu e m é d ico ), oh 6 y f l e i BpanóM (él será m é d ic o ). -

un

va

a d je tiv o ,

en

n o m in a tiv o

p a ra

e x p re s a r

una

c a r a c te r ís tic a p e rm a n e n te , y e n in s tr u m e n ta l s i q u e r e m o s s u b r a y a r la p o c a d u ra c ió n : oh 6 b in Torpá S o rá T b iií (él e n to n c e s e r a ric o ), K o rp á a 6 y p y c rá p b ifí (c u a n d o s e a m a y o r), Bbi H e fló n r o 6 ú n n HecnácTHbiMH (fu is te is in fe lic e s a lg ú n tie m p o ) .

La

fo r m a

c o r ta a p e n a s s e u tiliz a e n

la

le n g u a m o d e rn a .

Algunos verbos exigen siempre instrumental: CTaHOBÚTbcs/cTáTb (convertirse en algo, hacerse algo) oh cTaHÓBMTOa So/ibUJÓM (él se está haciendo grande), KaaáTbcn/noKaaáTbCH (parecer) - flésoHKa KáJKercn 6onbHÓti (la niña parece estar enferma), OKÓ3biBaTbcn/oKaaáTbcs - oh oKaaáncfi BpanóM (él llegó a ser médico). Los grados de comparación del adjetivo y del adverbio El ruso tiene varios procedimientos para formar comparativos y superlativos. El comparativo1 1. Forma analítica. Es la combinación de la palabra y el adjetivo en grado positivo. Los adjetivos relativos y los de pertenencia siempre forman así su comparativo; los calificativos usan la formación analítica 6 ónee

MeTbipecTa asbfihócto Meibipe (chitTrista dlvlnosta chifiri) 494

cuando funcionan como atributos (y no como predicados nominales), precediendo el nombre: a pasroBápHBaio c Sónee vMHbiM pe6 éHKOM, Heiw ótot MánbHHK (yo charlo con un niño más inteligente que este muchacho), El adjetivo base se declina. Invariable en género, número y caso, se emplea cuando el adjetivo calificativo funciona como predicado nominal; los adverbios también se valen de la forma sintética en su comparación. 2. Fo rm a sintética.

a) Formación en -ee (-en) para los adjetivos acabados en consonante dura. Se quita la terminación -biñ, -oh y se le pega a la raíz -ee o -eíí. ^MHbiií-yMHée, flniÜHHbiüflnHHHée, KpaciÍBbiPi-KpacHBée. bJFormación en -e para los adjetivos cuya raiz acaba en una consonante velar, cuchicheante, dental o labial (a las labiales se les añade una -n- también). Puede modificarse un poco la raíz, pero estos caso son poco numerosos. caro silencioso líquido simple raro corto dulce sólido severo ligero T Ó n e cT b iíí Tóniqe delgado gordo estrecho frecuente HácTbiñ Háipe Hiíme ancho limpio HrtCTblÜ cercano 6jiií3kmh 6mí?Ke profundo flanéKiiíí flánbwe barato lejano rico duro

SoráTbifi Soráne T B é p flb lí TBép>Ke npocTÓCí n p ó u ^ e KOpÓTKWH Kopóne KpénKMÜ Kpénne nérKMü neme

floporóñ flopówe TIÍXMÍÍ ■mine WÚflKMH )Kií)Ke péflKHfi péwe cnáAKUÚ cnáiqe CTpórwM

dpó>Ke

TÓHKHH TÓHlUe yace j3KHñ LilMpÓKMM Luúpe m y 6 ó K M ft

m y b x re

AeLueBbiñ flernóBne

c) Un grupo t■educido de adjetivos posee dos comparativos sintéticos: uno cuando se usa como atributo, y el otro cuando se utiliza como predicado nominal. grado positivo comp. atributivo comp. predicativo grande e o n bw óñ 6ónbLUHñ e ó jib w e pequeño MáneHbKHíi MéHbWMfi MéHbiue

495 4eTbipecTa fleBsmócro ivrrb (chit'írista divinosta piat') alto bajo joven viejo bueno malo

BblCÓKWÍÍ HH3KMM M onoflóií CTápblíí XOpÓUJMpi nnoxófi

BÚCUJUM HM3LUHÍÍ MJláflUJMÍÍ CTápUJHH nyniuMPi X^flllJHÍÍ

Bblüje HWMíe mohóm b

CTápiue n^MLue

Los c o m p a ra tiv o s en -oinñ tie n d e n a s e r u sa d os com o su p e rla tivo , s o b re to d o búcujm Pí y hú 3u jh íí . M u c h a s v e c e s s e m o d ific a el co m p a ra tivo con adverbios: ro p á s flo rn y n é e (ba sta n te m ás to n to), 3Ha*HlíTe/ibHO Bbiwe (n o ta b le m e n te m á s a lto /sup e rio r). C u a n d o c o m p a ra m o s d o s c u a lid a d e s no ig u a le s, el se g u n d o té rm in o de la co m p a ra ció n e s in tro d u cid o p o r la co n ju n ció n neiw: w ó p e ewHée, neiw Hé 6 o (el m a r es más a zu l que el cie lo ), o h M onówe, neiui n (él e s m ás jo v e n que yo). Tam bién p o d e m o s p re s cin d ir de seM y p o n e r en caso g e n itivo el p u n to d e co m p a ra ció n : oh M onówe MeHá (él es m ás jo v e n qu e yo), El s u p e r la tiv o El s u p e r la tiv o r e la tiv o (e l m á s ...) S e p uede fo rm a r d e la s sig u ie n te s m aneras: 1. CáMbiü, cáwias, cáM oe, cáMbie + el g ra d o p o sitivo del a d je tivo largo: C áM bifi yMHbiñ (el m ás in te lig e n te ), c á u b iíi nyHUJHÜ (c o rre s p o n d e al e s p a ñ o l “ el m ás ó ptim o"). 2. P e gando a la raíz el su fijo -éüLUMíí, - é tiu a s , -ó ü iiie e , éüLUHe o -áüujHM, -áfÍLuaa, -áñujee, -áuLUi-ie (d e trá s d e c u c h ic h e a n te s ). E je m p lo s : yMHeMiuáií, flnM H Héñiuan, KpacM Béfíuiee, BbiconáCíiuee, uiupoM áw tiiaa,

BenHHáñujee. 3. C on el p re fijo Han- p o d em o s fo rta le c e r lo s co m p a ra tivo s en — LiJMM o lo s s u p e rla tiv o s en -é fiw H Íí: Han/i^LUHM,

HaHyMHéñujan. E l s u p e r la tiv o a b s o lu to ( m u y ..., -ís im o )

1 . ÓHBHb + a d je tiv o e n g ra d o p o sitivo 2. El p re fijo npe + el a d je tiv o en g ra d o p o sitivo (eq uivale al esp a ño l “s u p e r-” , "requete-", "archi-”): npexopÓLueHbuafl

HeTÚpecTa fleenHócro luecTb (chitTrista divinosta shest’) 496

(encantadora), npeBocxóflHbm (excelente), npeKpáCHbifi (muy hermoso). L o s dim inutivos

El adjetivo ruso puede elegir entre dos diminutivos: 1. -eHbKníí, -eHbKan, -eHbKOe, -eHbK«e (muy usados): cépeHbKMtf (grisáceo), MtóneHbKníí (querido), 6éflHeHbnnfi (pobrecito). 2. -BaTbiñ, -Baraa, etc.: SenoBáTbiíí (blancuzco), rnynoBáTan (algo tonta).

Los NUMERALES Cardinales OfllÍH, OflHá, OflHÓ 2 flBa, «Be 3 Tptd 4 veTbipe 5 nflTb 1

6

lUeCTb

7 ceMb 8

sóceM b

9 flÓBHTb 10 fléCfITb

Ordinales népBbiñ, -an, -oe, bte Biopófí, -an, -oe, -bie TpéTUÍÍ, -b.il, -be, -bM HeTaépTbiií, -an, -oe, -bie náTbiñ, -an, -oe, -bie LuecTÓíí, -as, -oe, -bie ceflbMÓñ, -an, -oe, -bie BocbMóPi, -an, -oe, -bie fleBáTbiñ, -an, -oe, -bie flecÁTbiPi, -an, -oe, -bie

ism 2-

32 42 52 62

72 82

92 10 2,

etc. 11 12

13 14 15 16 17 18 19

Ofll!lHHaflL(aTb flB0 HáflLiaTb TpnHáflqaTb ^eTbipnafiparb nflTHáflqaTb iuecTHáflMaTb ceMHáfluaTb BOceMhHáflqaTb fl 6 BRTHáflpaTb

OfllÍHHaAHaTblH flBeHá/maTbiM TpnháflL(aTbiíí MeiúpHafluaTbiñ nnTHáflMarbiíí LiiecTHáfluaTbiií ceMHáñitaTbiíí BOCSMHáflUaTblM fleBflTHáfluaTbiíí

497 HeTbipecrra fleBnHÓCTO ceMb (chitírista divi rosta sienrT)

20 21 22 30 40 50 60 70 80 90 100 101 150 200 300 400 500 600 700 800 900 1000 1100 2000 5000 10 000 100 000 1 000 000

ABáALiaTb

ABapqáTbiü

flBáflUaTb OfllÍH ABáflqaTb flBá

ABáflqaTb nepBbiíí flBáflL(aTb BTopoü

rpwflqaTb

TpUflpáTbltí

CÓpOK nriTbflecéT LüecTbflecéT céMbflecflT BÓceMbflecsT AeBflHÓCTO CTO ero ofliíH cto nftTbflecár o nonropácTa flBÓCTM TpiÜCTa neTbipecra nBTbCÓT

aiecTbcóT CeMbOÓT BOCeMbCÓT fleBflTbCÓT TtílCH'Ha TbICfWa CTÓ flBe TÚCBMM nnTb túcsh flécfITb TbICBH CTO TbICnH MunnuÓH

CCpOKOBÓft nflTUflecéTbiít

LuecTMflecflTbiñ ceMUflecéTbifi BOCbMbHfleCSTblÜ AeBflHócTbiíí CÓTblíí cto n é p B b iñ

CTO nfITHfleCHTbIÍÍ flByXCÓTblíí TpéXCÓTbIM MeTblpéXCÓTblñ nSTMCÓTblM IJJeCTHCÓTblíí CQMUCÓTblií BOCbMklCÓTblíí flSBflTMCÓTblíí TtálCBHHblíí Tbicn^ia CÓTblíí flByxTbica'HHbiü nnTMTIsICÍlHHblíí fleCflTMTblCflHHblíí CTOTblCBMHblíí MMnrjUÓHHblíí

Del inación 1 (ofliíH, oflHá, oflHó) se declina como caM, cauia, cawó, cáMM (ver pronombres y adjetivos definidos, primer cuadro). 2 (pe a , fíB e ) e x is te ta m b ié n ó 6 a, Ó6 e {to d o /a s lo /a s dos) q u e se d e c lin a c a s i d e la m ism a m a n e ra :

4eTbipecTa asbahócto BóceMb (chit'irista divinosta vosim’) 408

femenino

masculino y neutro flBa ó6 a

o6 e o6 éwx flsyM flByM OÓÓklM OSéVIM flByx, flBa oóónx, 6 6 a flByX, flB© o6 énx, ó6 e OÓéUMH O0ÓMMH flByMB flByMH OflByx 0 6 OÓÓMX OflByx 06 oSénx

N G D A I P

fleyx

flB6 AByx

o6 ómx

3 Tpn, 4 neTbipe tienen una declinación especial, pero los cardinales a partir de 5 nan, hasta 20 flBáflqaTb y 30 TpúfluaTb se declinan como las palabras femeninas que acaban en -b. Observemos 8 (Bocewib): N G D A

TpM Tpéx TpéM TpM,

I P

rpéx TpeMá . o Tpéx

ueTbipe MeTbipéx MeTbipÓM neníipe, HBTblpéX HeTbipMbá OHOTbipéX

nílTb narní narií nBTb nflTblÓ o nHTií

BÓC0Mb BOCbMM BOCbMM BÓCeMb Boceubió O BOCbMIÜ

50

(n n rb A e c^T b ), 60, 70, 80, que c o n s e rv a n u n a -b en el p rim e r e le m e n to d e la c o m p o s ic ió n , d e c lin a n s g s d o s e le m e n to s c o m o si fu e s e n d o s p a la b ra s s e p a ra d a s (p e ro s ig u e n e s c rib ié n d o s e ju n ta s ): g e n . nnTÚAecaTú, dat. n flT ita e cfiT ri, instr. naTbióflecnTbtó, p re p . n flT íifle cn T ií.

Los

n u m e ra le s c o m p u e s to s d e d o s n u m e ra le s q u e se

e s c rib e n s e p a ra d o s , ta m b ié n se d e c lin a n p o r se p a ra d o : p o r e je m p lo , 21 g e n . flBaflqaTM oflHoró, d a t. flB a flq a ™ OflHOMy1, instr. flB a flq a rb ió o a h ú m , p re p . ABapL^a™ o a h ó m .

40, 90 y 100 to m a n

u n a -a e n to d o s lo s c a s o s , e x c e p to el n o m in a tiv o -a c u s a tiv o : n o m .-a c . cópoK, g e n .-d a t.-¡n s tr.p re p .

(o) copoKá.

T b ic f lija s e d e c lin a como u n s u s ta n tiv o femenino a c a b a d o e n c u c h ic h e a n te (p e ro ojo: instr. Tbicnnbio). M h t w h ó h s e d e c lin a c o m o

un s u s ta n tiv o

m a s c u lin o d u ro .

499 ‘neTbipecra flesAHÓCTO fléBSTb (chitirista divinosta dievit') De 200 a 900 se declinan los dos componentes del numeral, pero se escriben en una sola palabra: gen. flayxcÓT, dat. flByMCTáM, instr, flByMacTáMn, prep. o flB y x c T á x . Si el numeral cardinal se combina con un sustantivo, tenemos que distinguir tres casos: a) el sustantivo en cuestión fu n cio n a c o m o su jeto. El

numeral está en nominativo, el sustantivo está en genitivo singular (detrás de 2, 3, 4, 22, 23, 24, etc.) o en genitivo plural (detrás de 5-20, 25-30, 35-40, etc.). Ejemplos: flBe fléBouxu, r w b Mara3ÚH0B. b) el sustantivo fun cion a com o o b je to directo. Si el sustantivo en cuestión es de género neutro o 'es inanimado, se sigue el punto a); si el sustantivo no es de género neutro y es animado, ver punto c). Ejemplos: aií>Ky flBa flóMa, qByx Mán bHHKOB. c) e n e l re s to d e lo s casos, y d e trá s d e 1, 21, 31, etc. sie m p re (en función de sujeto y OD también), ai numeral

concuerda en género, número y caso con el sustantivo: OfliíH cron, n Biíjxy oflHy fléaoHKy,

oh

paaroaápwBaeT c

n nflTbió MánfaHHKaMW, a roBopió o rpéx cécTpáx. R e cu e rd e u ste d q u e en ios n ú m e ro s c o m p u e s to s s ie m pre e s el últim o n ú m e ro el q u e Im pone la co n stru cció n : n sráry flBáflqaTb o flH o ró MánbUMKa, cópoK rom» aom ó b . L o s ordinales s e d e clin a n co m o lo s a d je tivo s largos a ca b a d o s en c o n s o n a n te dura, e xce p to TpéTHñ, que sigue el m od e lo d e los a d je tiv o s d e p e rte n e n cia en - m íí , -be, -be. L o s co le ctiv o s flBóe, Tpóe, uéTBepo, náTepo, Luécrepo, céMepo, BÓcbMepo, fléBBTepo, flécmepo (todos los tres, cuatro... etc.) siguen el modelo de ó6a.

rionoBHHa (m ita d , m e d io ) y néTBepTb (un cuarto) se d e c lin a n

com o

su s ta n tiv o s . flo n T o p á (u n o y m ed io ),

iwbcóT (pit'sot) 500

nonTOpácTa (ciento cincuenta) tienen en todos los casos oblicuos no/iyropa, nony'TopacTa (como 40, 90, 100).

Algunas cifras rusas se expresan también con sustantivos (por ejemplo, las notas en el colegio): 0 Hynb, 1 efliíHHpa, 2 flBÓÜKa, 3 TpóiíKa, 4 neTBépKa, 5 nrmepua. En el caso de los numerales ordinales compuestos, cuya última cifra es un ordinal, sólo se declina ésta: b Tbicena fleBATbcÓT cÓ M bflecflT b t o p ó m roflí (en 1972). Los n ú m eros c a rd in a le s, en ca m b io , d e clin a n todos sus e le m e n to s : 642 uiecrbcóT có p o x flB a - y wecTucóT copOKá flB yx - k luecTMCTáM copOKá fleyM , etc.

EL VERBO Es fácil aprender la conjugación de los verbos rusos, pues tienen pocos modos y tiempos. En el modo indicativo tienen un presente, un pasado y un futuro; hay un solo condicional y dos formas autóctonas de imperativo. Tenemos, además, cuatro participios (activo presente y pasado, pasivo presente y pasado) y dos gerundios (presente y pasado), que se usan sobre todo en ia lengua escrita. Lo que hace que este sistema, a primera vista pobre, sea capaz de expresar miles de matices es la categoría del aspecto verbal. I. El aspecto Prácticamente todos los verbos tienen dos aspectos: el imperfectivo y el perfectivo. El imperfectivo expresa una acción que dura en el presente, duró en el pasado o durará en el futuro sin limitación. No marca la totalidad, el cumplimiento de la acción, y puede expresar la repetición. Su Infinitivo expresa la acción de una manera general y vaga. Tiene tres tiempos: presente simple, pasado simple y futuro compuesto (formado con el verbo 6 biTb "ser" y el infinitivo

501 nuTbcóT ofliÍH (pit'sot adin)

imperfectivo). Estos tres tiempos corresponden más o menos al presente, al imperfecto y al futuro simple del español. El perfectivo expresa la acción en su totalidad, como un todo, algo que está o estará acabado; la acción es concreta, se sitúa en un tiempo pasado o futuro concretos, y su comienzo y fin se consideran fijados. La acción, pues, es de duración limitada. El pasado perfectivo puede traducirse al español con un pretérito perfecto, indefinido e incluso con un pluscuamperfecto, de acuerso con lo que sugiere el contexto. La forma presente de estos verbos expresa futuro, por lo que se traduce con un futuro imperfecto, o a veces perfecto (según el sentido de la oración). El lexema verbal ruso se expresa prácticamente siempre en parejas, por lo que todos los verbos rusos han de ser aprendidos por parejas: la forma imperfectiva y la forma perfectiva. Generalmente formamos el perfectivo de la base del imperfectivo con un prefijo, aunque a veces usamos el infijo -kie- o bien tenemos dos raíces diferentes. También podemos formar imperfectivos de los perfectivos con sufijos llamados ¡mperfectizantes (-a, -a, -Ba, -bma, usa). imperfectivo leer HWTáTb saber 3HaTb lamentarse wanéTb ir a pie MfiTn llevar en la mano HeCTÚ salvar cnacáTb dar flaBáTb nOHWMáTb comprender poner unacTb coger Sparb acostarse no>KÚTbca

perfectivo npOHMTáTb y3HáTb nojKanéTb noírrá nOHSCTIÜ cnacTki flaTb nOHÍTb nOnOJKMTb B3HTb neHb

nnTbcóT flsa (pit’sot dva) 502 Verbos im perfectivos defi nidos

e Indefinidos

Algunos verbos imperfectivos de movimiento se dividen en dos grupos. Los verbos de movimiento definido expresan una acción que se avanza en una dirección concreta, mientras que los indefinidos denotan un movimiento sin una dirección ni fin concretos, que puede ser habitual e inherente al sujeto. definido SexíáTb (a 6ery, oh 6e>Ki/iT) transportar Be3Tií (a aeay, oh BeaéT) BeCTIÍ conducir (a Befly, oh BenéT) perseguir maTb (a roHió, oh tóhmt) HflTlí ir a pie (fl Hflí, OH MfléT) neTéTb volar (a neny, oh neTWT) HeCTlJl llevar (a Hecy, oh Hecéi) nnbiTb nadar (a njlblBy, OH nJlblBÓT) éxaTb ir en un (a éfly, oh éfleT) vehículo correr

indefinido SéraTb B03IÜTb

(a boxo?, oh bÓ3mt)

BOflIÜTb (a BOX
XOflHTb (a XOÍKÍ, OH XÓflHT) neTáTb HOClÍTb

(a HOWtf, OH hócht)

nnáBaTb éSflHTb (a é3>Ky, OH é3flHT)

II. L a conjugación El verbo auxiliar 6birb

En ruso hay un solo verbo auxiliar - 6 biTb - que prácticamente ha perdido su tiempo presente. Sólo podemos encontrarnos con la forma eerb en oraciones que expresar la posesión de algo; Y ie 6 á ecTb fléHbm? (¿Tienes dinero?)-fla, ecTb (Si, tengo). Pero si negamos la posesión, ya desaparece el verbo (y el sustantivo negado se pone en genitivo): HeT, y MeHá HeT fléner (no,

503 nflTbcÓT ipifl (pit'sot tri)

no tengo dinero). No traducimos, pues, el verbo "ser" o "estar” del español cuando están en presente. El pasado y el futuro de SbiTb, en cambio, se usan: Indicativo:

pasado n 6bin (mase.), n Bbiná (fem.) T b i 6bin (mase.), T b i Bbiná (fem.) oh 5bin; oHá Bbiná; ohó 6¿mo OHá ohó SyAST; Mbi 6tinn Bbt SblIlH ohm

futuro a Btffly T bi B ^ fle iu b

oh

BífleT

Mbl B bi B ^ fle T e

6¿inn

o h h

B y f ly T

Condicional: se junta la partícula Bbi a las formas del pasado: o h Bbm 6bi, OHá Bbiná 6bi, ohó Búno Bbi, Mhi 6¿mn Bbi. Imperativo: tú: 6yflb, vosotras/usted/ustedes: G y f l b T e . Form as no personales

Participio activo presente: no existe Participio activo pasado; BbieujHPi (existe una forma futura Byflyüjuíí que se emplea como un adjetivo relativo al tiempo “futuro”). Gerundio presente: B ^

hh

El infinitivo

Puede tener tres terminaciones: HHráTb (leer), MMéib (poseer), xcmb (vivir); -Hb: (velar+Tb) Tenb (correr pasar), MOHb (poder); : (terminación tónica) mati¿(ir a pie), HecTiá (llevar en la mano). -T t:

t u

Todas las terminaciones de la conjugación rusa se reparten en dos grupos: los del presente y los del infinitivo. De la rafz del presente formamos el presente (y el futuro simple de los verbos perfectivos), el imperativo, los participios presentes (activo y pasivo) y el

nfitbcóT neTbipe (pit'sot chifírl) 504-

gerundio presente. La raíz del infinitivo da el futuro compuesto de los verbos imperfectivos, el pasado, el condicional, los participios pasados (activo y pasivo) y el gerundio pasado. Las gramáticas rusas distinguen dos conjugaciones: la primera con -e- y la segunda con -h-. Para saber conjugar un verbo ruso, basta con conocer el infinitivo, la 1a y 3® personas singulares y la 3a persona plural. Conjugación regular

con -e-

HHTáTb (leer) imp.

Sing.

n HHTá-IO

con -H -

rOBopfrrb

(hablar)

P resente

Bbi HUTá-eTe OHlíj HHTá-KDT

OHIÍ rosop-áT

HUTá-eiUb

oh Hi/rrá-eT Plur.

n roBop-ió Tbi rOBOp-áLUb OH rOBOp-IÍT Mbl TOBOp-áM Bbl TOBOp-HTe

Tbi

Mbl HMTá-eM

P asado

Sing.

n Hurá-n, -na

Tbi uirrá-n, -na o h

Plur.

HUTá-n, -na

MHTá-nH Bbi HHTá-nn OHH HHTá-TIH M bl

n noBopá-n, -na Tbi roBopií-n, -na oh roBopH-n, -na Mbl roBopá-nn

Bbl roBoptó-m ohiíi roBopw-nn Futuro

Sing. Plur.

a 6yfly roBopiiTb H Syfly HHTáTb Tbi 6yfleLUb HHTáTb Tbi eyfleiiJb rüBOpHTb OH ñ 'jp .e i HHTáTb OH 6yA6T rOBOpáTb Mbl ÓyfleM HHTáTb Mbi 6y,qeM roBopiiTb Bbi QyneTe HHTáTb Bbi SyfleTe roBopiiTb OHW6yflyt HHTáTb ohh 6yflyT rOBOpwTb

505 natbcÓT nsTb (pií’sot piat’)

Síng. Plur.

Condiciona! r roBopím 6bi Tbl rOBOpHn Sbl Tbl MMTájl 6 b l oh roBoptín 6bi OH HHTán 6 b l MM rOBOptÍTIH 6bl MU MMTánH 6 b l Bbl rOBOpiíflH Sbl Bbl WMTÓJ1/ 6bl o h / ro B o p z n / Sbi OHM HMTáriM 6 b l n

MMTán 6 ti

Im perativo

Sing. HMTáií Plur. H/TáfiTS

roBoptf roBop/Te Participios

Activo presente H/Tá-ioai/ü pasado H /Tá-B U i/íí Pasivo presente u/Tá-eMbiw pasado (npo)mSTaH-Hbiií

roBopó-mzií rOBOpií-BUIHtí rOBOpH-Mblfí

(npo)rOBÓpéH-HblM

G erundio

presente pasado (npo)HHTá-B

M /rá-a

roBop-6

(n po)roB oprt-B

El participio pasivo pasado y el gerundio pasado sólo se usa en los verbos perfectivos, mientras que el participio presente activo y pasivo y el gerundio presente se usa sólo en los verbos imperfectivos. Resumamos las terminaciones típicas de! presente de indicativo: Primera conjugación Sing. Plur.

-eujb

Segunda conjugación Sing. -io o y -MUJb

-6T -8 M

Plur.

-y o - io

-eTe •yr o - kit

-MT

-ZM -/Te -ÍIT 0

-aT

El pasado se forma pegando a la raíz del infinitivo Jas terminaciones -n (mase,), -na (fem.), -n o (neutro), -nz (plural), Los casos especiales los veremos más adelante.

iWhcóT niecTb (plt'sot shest') 506

El futuro de los imperfectivos es la combinación del futuro del verbo auxiliar 6 biTb y el infinitivo'del verbo; en el caso de los verbos perfectivos, la forma del presente expresa siempre futuro (oh npoHMTáeT KHiíry - él leerá el libro). El condicional no es otra cosa que el pasado seguido de la partícula 6 bi. El imperativo tiene dos formas autóctonas: la 23 persona singular y plural (que se forma añadiendo -Te al singular). Si la raíz del presente acaba en una vocal, le pegamos una -ü; si acaba en una consonante, una -n o una -b (dependiendo de si la desinencia de la 1 a persona singular es tónica o no). pensar leer lanzar estar sentado decir ayudar

AyMaTb

fl^Ma-KD HMTá-ro

HMTáTb ÓpóCHTb CMfléTb

flyMa-fí(Te)

HMTá-fÍ(Te)

6pÓLU-y, 6pó£-iíwb 6póc-b(Te) cvifl-rt(Te) ci*K-y, cufl-iüwb

CKa3áTb noMorárb

c«a?K-y, ciíáxc-eujb n o M o r-y

cKax<-á(Te) noMor-á(Te)

Para saber si se conserva la cuchicheante resultante de una modificación consonántíca en la 13 persona, hay que observar la segunda persona singular. Si ésta conserva la consonante cambiada, también la contendrá el imperativo. Los participios rusos se dividen en dos grupos: activos y pasivos. Tanto los activos como los pasivos tienen formas presentes y pasadas. 1. Los participios activos forman su presente partiendo de la 33 persona plural del presente de indicativo del verbo. Se le quita la - y se le junta la terminación -iumS, man, mee, -mué. La forma pasada se basa en el pasado de ios verbos: se quita la -n y se añade la terminación biuhK, -Biuaa, -Biuee, -Biune. Si no hay -n en el pasado, pegamos la terminación sin más. t

507 FWTbcÓT ceiwb (pit'sot siem’) 3—plural

parí, act. pi smáTb smáioT escribir nucáib nrtwyr ver B^fleTb BrtflíiT oír cnúmaTb cnúiuaT leer

llevar

necni

Hecyr

E! p a rtic ip io p a s a d o d e ha a n d u v o ) y d e Becrrt (s e n )

pasado

parí. act. pas,

HMTálOLUMfi

MMTá/l HMTáBliJllM

mAiuyinMií B tíflam n íí

ra c á n nM cáB im fi BHflen BiífleBLüntí

cfitiiLuainníí cnúiuan Hecím Hií

cnbiLiiaBLLnPi Héc HecuMfi

i (wéji) es méflLUHtí (al/la que i aéfliunM (el/la que condujo).

2. Los participios pasivos s ó lo p u e d e n s e r fo rm a d o s de v e rb o s tra n s itiv o s . S u p re s e n te se o b tie n e p e g a n d o las te rm in a c io n e s a d je tiv a le s -biií, -aa, oe, -bie a la 1^ p e rs o n a p lu ra l d e l p re s e n te d e in d ic a tiv o . El p a s a d o se fo rm a del te m a del in fin itiv o (es decir, el p a sa d o ), al que ju n ta m o s la s te rm in a c io n e s -HhbiPi, -HHaa, -HHoe, -HHbie o b ie n -Tbiií, -Tajr, -Toe, -rbie. 1a plural imp. parí, act, pres. leer HmáeM . MmáeMhid ver BiíflHM Bá/]kiMbiií abrir OTKpbiBáeM (OTKpbiBáeMbiR) entender nomiMáeM (noHMMéeMbiü)

pasado perf. npouaráji yBiiflen oTKpbrn nóHan

part. act. pas. npcMÚTannbití yBáfleHHbiíí oTKpbrrbiü nóHfrrbiít

Es im p o rta n te n o ta r q u e e l p a rtic ip io p a s iv o p a sa d o n o rm a lm e n te se fo rm a d e lo s v e rb o s p e rfe c tiv o s (c o m o en e l c u a d ro ), y q u e e l p a rtic ip io p a s iv o p re s e n te se u sa m u y p o co , lo e n c o n tra m o s le x ic a llz a d o o /y en fó rm u la s fija s; t/Ba>KáeMbifi n pocfcéccop (d is tin g u id o [re s p e ta d o ] p ro fe s o r), óto mosi Jno 6 iÍM aa KHiíra (éste e s m i lib ro p re fe rid o [q u e rid o ]). L o s p a rtic ip io s s e u sa n c o m o lo s a d je tiv o s : c u a n d o fu n c io n a n c o m o a trib u to s d ire c to s , e s decir, e stá n d e la n te d el s u s ta n tiv o , o b lig a to ria m e n te se u sa la fo rm a la rg a q u e c o n c u e rd a e n g é n e ro , n ú m e ro y c a s o co n e l s u s ta n tiv o (v e r e je m p lo s d e l p a rtic ip io p a s iv o p re s e n te ), m ie n tra s q u e en fu n c ió n d e p re d ic a d o n o m in a l te n e m o s q u e u tiliz a r la fo rm a co rta , q u e no se d e clin a : e ra paóÓTa x o p o m ó C A é n a H a (este tra b a jo e s tá bien h e c h o ), m o o nnáTbe npexpácH o c w ifrro (m i v e s tid o e stá p e rfe c ta m e n te c o s id o ).

nflTbcóT eóceMb (pit’sot vosim’) 508

El gerundio tiene dos formas invariables: una presente y una pasada. La forma presente se forma de la raíz de presente de ios verbos imperfectivos: quitamos la -10 o -y y añadimos una -a(cb) o -n(cb) (-n(cb) detrás de cuchicheantes). La forma pasada se obtiene pegando la terminación - b o -Biniicb (en caso de verbos reflexivos) a la raíz del pasado de los verbos perfectivos. 1 a s¡ng. imp gerundio pres. pasado perf. gerundio pas. hacer flecara flejiás cflénan cflénaB gritar Kpwny Kpuná KpÚKHyn KpñKHyn lavarse yMbiBátocb yMbieáscb ynibirics yMbiewwcb El gerundio presente se traduce con un gerundio simple al español (p.e, gritando): el pasado, o bien con un gerundio compuesto (habiendo gritado), o con la construcción “después de + inf." (después de [haber] gritado). La n eg ación

Com o en español, la palabra negativa He aparece delante de la palabra negada: n He xqhv n rp á rt fn o quiero jugar), He a xouy n rp á ib fno sov vo el que quiere jugar), a xouy He nrpáTb. a HUTárb (lo que quiero no es iuaar sino leer). Si negam os la existencia de algo - con la palabra HeT-, o negam os un objeto directo, éste se pondrá en genitivo: y Te6é ecTb fléHbrM (tienes dinero) y Te6á HeT qéHer (no tienes dinero): a 6epy KHíiry (cojo el libro) * * a He 6epy KHára (no cojo el libro). Sin em bargo, si se trata de personas o cosas bien definidas, el acusativo del objeto directo se conserva tras la negación: a He 6 e p f KHiíini S pá ia (no cojo el libro de mi herm ano), a He m oñnió cecTpy (no quiero a mi herm ana).

Para responder negativamente a una pregunta total con una sola palabra (del tipo si-no), usamos Her Tbi xónemb nrpáTb? - Hei. (¿Quieres jugar? - No.) La in terrogación

Formulamos las preguntas de tipo s!-no invirtiendo el orden de las palabras: Tbi Bsnn áénoKO (tú has cogido la

509 naTbCÓT fléBATb (pit'sot dievit’)

manzana)-^ B3hji Tbi á 6jioko? {¿Has cogido íú la manzana?). Si queremos hacer hincapié en alguna parte de la pregunta, intercalamos ia partícula -ñu detrás de la palabra a la que esperamos la respuesta, y modificamos el orden: Bssin ñu Tbi áSnoKo? ¿Lo que has hecho ha sido coger la manzana? ?!6noKO ñu Tbi B3nn? ¿Ha sido la manzana lo que has cogido? Tbi nn B3nn áSnoKO? ¿Has sido tú el que ha cogido la manzana? Los verbos reflexivos y pronom inales

Estos verbos llevan un -en (detrás de consonante) o un Cb (detrás de vocal) en todos los tiempos, modos y personas, e incluso en los participios y gerundios. Pueden ser reflexivos propiamente dichos como MbiTbca (lavarse), o pronominales como ynbi6 áTbca (sonreír). A veces tienen sentido pasivo: aom crpóHTcn orqóM (la casa es construida por el padre). Ejemplo de conjugación: n Móiocb me lavo Mbi mósmca nos lavamos Tbi MÓeuibMn te lavas abi MÓeTecb os laváis oh MóeTGñ se lava ohm móiotcíi se lavan La voz pasiva

El pasivo clásico se expresa con el verbo 6biTb y el participio pasivo concordado en género y número con el sujeto gramatical. El agente está en instrumental, flána 6 biná nocrpóeHa mhoíí. El chalet fue construido por mi. Jlec 6yfleT BbipySnen El bosque será KpecTbáHaMü talado por los campesinos. CblH ntOÓÚM OTL(ÓM. El hijo [es] querido por el padre.

naTbcÓT aécíiTb (pit’sot dlasit') 510

Pero esta forma es anticuada: normalmente se usa la construcción activa P nocTpónna flány (yo construí el chalet). Para expresar la ¡dea de la pasividad o la de la impersonalidad, la lengua hablada se sirve de los verbos pronominales en 3a persona singular, o simplemente de la 3a persona plural: KyprtTb BOcnpeutáeTCs (se prohíbe fumar=prohibido fumar) Flpóflanu ótot flOM (han vendido esta casa) foBopáT, mto ... (dlcen/se dice que...).

Cuadro de la conjugación de los verbos que presentan alguna irregularidad

En este apartado repasamos aquellas particu[anedades de la conjugación que en parte ya se han mencionado en las lecciones, pero aquí las veremos sistemáticamente. Presente-futuro sim ple 1a conjugación 1@rñ variante: -y, -enib (éujb si es tónica), -yT 1. Terminación: -t u , -t b infinitivo 1a singular 2a singular 3a plural Hec-tf Heoénib Hec-yr llevar nec-Tiíi Hfl-y Hfl-élilb Hfl-yT ir Mfl-Tíi nó3-y nó3-enib nó3-yT subir, ne3-Tb escalar

Hay algunos verbos que llevan una -c- falsa en la raíz, que en la conjugación se sustituye por una -fl-: Bec-Tií (conducir, imp.)-Befl-y, xpác-Tb (robar, ¡mp.)-KpaA-y. nac-Tbnafl-y (caer, perf.), cec-Tb (sentarse, perf.)-cáfl-y.

511 nHTbcóT ofltíHHafluaTb (pit'sot adinatsat') 2. Term inación: -Hb (de la com binación de k+ tb , r+Tb) Las velares k, y, r se palatalizan delante de -e o -é: se transform an en m , y, x í , respectivam ente (y las raíces pueden presentar, adem ás, otras irregularidades).

infinitivo 1a singular 2a singular 3a plural poder Mo-ib Mor-y MÓxt-eujb MÓr-yT distraer pa3Bné-éiiJb pa3BneK-yr acos ne-ib nár-y náxí-ewb nñr-yr tarse (p.) qu e m a r «e-Hb

xrr-y

xoK-émb

xcr-yT

3. Term inación: -HH-Tb (siem pre perfectivos) Se dividen en dos grupos según si el prefijo verbal acaba en vocal o consonante. infinitivo 1a sin g u la r 2a sin g u la r 3a plural com prender n o -H á -T b no-ÍÍM-y no-P¡M-éwb no-ñM -yr quitar c-Hn-Tb c-HWM-y c-HÚM-eiiib c-HMM-yT Sigue el prim er m odelo 3a-HB-Tb (ocupar) y el segundo, n o fl-H Á -rb (levantar). S on m ás irregulares aún:

COger aceptar

infinitivo I a singular 2a singular 3a plural B3-H-Tb B03b-M-y B03b-M-élllb B03b-M-yT npn-Hí-Tb npn-M-y npu-M-éujb n p ú-M -yi

4 . Term inación: algunos verbos en -a-Tb (detrás de cuchicheantes) infinitivo co m e n za r apretar

H an-á-Tb

x
1a sin g u la r 2a sin g u la r 3a plural Haun-y HaHH-ewb nanH-yT rel="nofollow">KM-y JKM-éiub )KM-yT

5. Term inación: verbos que pierden las dos e-s de -épe-Tb en el presente

morir cerrar con llave

infinitivo 1a singular 2a singular 3a plural ywiepé-Tb yM p-y yM p-éaib yMp-yT 3anepé-Tb 3anp-y aanp-ewb 3anp-yr

nwTbcóT flBeHáfluaTb (pit’sot dvinatsat') 512 6 , Verbos que intercalan

vivir nadar

infinitivo 3KH-Tb nnbhTb

una -b- en el presente

1a singular 2a singular 3a plural JKMB-y >KMB-élUb }KMB-yT nnbiB-y nnbiB-éiüb nnbis-yT

7. Verbos eni -a-Tb que■pierden la -a- en el presente

aguardar romper

infinitivo )Kfla-Tb pBa-Tb

1a singular 2a singular 3a plural >Kíl~y jK fl-y r WA-éujb pB-yT pB-éUib pB-y

A veces se intercala una vocal móvil: tomar, coger 6pa-Tb 3Ba-Tb llamar

6 ep-y

30B-^

6ep-éiUb 30B-élilb

6ep-ÍT 30B-yT

2a variante: -KO, -eLUb, -IOT

1. Terminación: -a -T b . La -a- desaparece y la consonante precedente se transforma en una cuchicheante, por lo que la io pasa a y en todas sus apariciones: -y, -ewb, -iot. A primera vista parecería ser de la 1- variante.

nnáKaTb

1a singular 2a sin gu lar 3a plural n m ij-y niAiu-eujb nrtw-yT CKa)K-y CKá>K-eilJb CKá«-yT nna^-yt nnáH-y nnáM-eujb

HCKáTb

nu(-y

infinitivo e sc rib ir' decir llorar buscar

nucáTb cKa3áTb

líiq-eoib

MLU-yT

Terminación: verbos acabados en -aib cuya -a- se pierde en el presente 2.

infinitivo

reír esperar

1a singular 2a singular 3a plural

cMe-á-Tbcn cMe-iócb CMe-ewbcn cwie-ióTcs Haflé-e-Tbcn Hapé-rocb Haflé-eiubCfl H a f l é fOTCfl

513 nnTbOÓT TpwHáfluaTb (pit'sot trinatsat’)

3. Hay cinco verbos (y sus compuestos) cuya -m alterna con una -b y otros cinco (más sus compuestos) cuya -si alterna con una -o en el presente. infinitivo beber abrir

nmb 0TKp¿ub

1a singular 2 3 singular 3a plural

nb-ro OTKpó-ro

nb-ewb OTKpó-ewb

nb-tor oncpó-ror

De los verbos conocidos, siguen el modelo de nurb: 6 nTb (golpear), nmb (verter) y el modelo de OTKpbitb: 3 aKp¿iTb (cerrar), yMbiTbcsi (asearse). 4. Terminación: -OBaTb, -eBaTb: cae la -a- y o b alterna con y eB con ro. infinitivo 1a singular 2a singular 3a plural aconseJarcoBéroBaib

C0BéT-y-io

coBéT-y-euJb cosóT-y-

picar

m-ró-io

Kn-ió-ewb

IOT

uneBáTb

xn-fó-roT

5. El resto de los verbos terminados en -aTb, -jrrb, -eTb, -yTb forman su presente de modo regular: -aio, -aro, -ero, -yro: fl^Maro, rynáro, yMéro, fl^ro.

2^ co n ju g a ció n

Terminaciones típicas: -ro, -nujb, - k>t Las consonantes velares y dentales se convierten en la cuchicheante correspondiente en la primera persona singular (y en el participio pasivo pasado), y la -ro se convierte en -y. Detrás de labiales aparece una -n. Modelo: ver querer

infinitivo Btíflerb moóiÍTb

1 a singular 2a singular 3a plural BM>K-y(pOr -(O) BLÍfl-MLilb BÚfl-ST

rio6-n-k>

nró6-MUJb

mó6-ST

nflTbcÓT NeTbipnáímaib (pit'sot chitírnatsat') 514

1. Terminación; -MTb (fijémonos en la modificación de la raíz) 1a singular 2a singular 3a plural infinitivo conducir BOfliíib c a l ib e a encontrar BcrpéTnTb

sentarse

BO>K-y

BÓfl-MLUb

Ca)K-ÍCb

cafl-iíaibcn

BÓfl-BT Cáfl-flTCB

BCTpéT-MUJb BCTpéTqT 6p6c-BT 6pÓC-MUJb tirar ópocÚTb Spoiu-y npÓC-BT npÓC-ULUb npoiü-y pedir npociÍTb npocT-iíujb npoc-ÓT npoLp-y perdonar npocníiTb estar de cornacáTbca comaui-ycb comac-iíujb coraácBCTpéM-y

acuerdo

Cft

comprar Kynátb

Kyn-n-ió

K^n-MLUb

BTCB KÍn-ST

2. Terminación: -aTb detrás de cuchicheante infinitivo callar Monuáib sostener Asp>Kárb KpWMáTb gritar cnküwaTb oir nejKáib estar tumbado

1 a singular

2 a singular

3a plural

Morw-f

MÓrN-MUlb

flepjx-y KpMM-y enáuj-y

Aép>K-miJb KpkN-lÍLUb

cnbuu-nuib jiejK-úujb

MOJW-áT flepjK-ár KpHM-áT cn¿iiu-aT ne»-áT

1 a singular

2 a singular

3a plural

CMOTp-ló nen-y

CMÓTp-MUJb neT-iíiub

CMÓTp-BT neT-éT 60J1-IÍT

new-y

3. Terminación: -eTb infinitivo CMOTpÓTb mirar volar neTéTb estar óonétb enfermo

sólo 3a singular:

4. Terminación: -rrrb (sólo dos verbos) tener miedo estar de pie

infinitivo

1 a singular

2 a singular

3a plural

SoéTbcsi

So-IÓCb

6o-áLUbCB

6 o - ó tc h

CTOÓTb

CTO-iO

CTO-ÚWb

CTO-ÓT

51S nflTbcÓT rmTHáímaTb (plt'sot pitnatsat’)

Verbos acabados en -HyTt Los verbos en -HyTb que en el presente tienen las terminaciones -Hy, -Heiub, -HyT (la primera conjugación con un sufijo) son; infinitivo gritar KpiÍKHyTb apagarse ráCHyTb

1a singular «púKH-y rácH-y

2a singular KpHKH-eiub rácn-euib

3a plural KpÚKH-yr

rácH-yr

********* Conjugaciones irregulares 1. XoTéTb (querer), cuyas tres primeras formas siguen el modelo de la primera conjugación (la segunda variante): xohí , xóneuib, xóueT, y las tres otras, la segunda; xotííim, XOTtÍTe, XOTHT.

2. E db (comer): eM, ewb, ecT, eqiíM, efltíTe, efl«T (imp.: eiub, éaibTe) 3. ExaTb (viajar, ir en un vehículo)): éfl-y, éfl-ewb, éfl-yT (1a conjugación, 2a variante, pero la base es efl-)

4. CnaTb (dormir): cn-n-tó, cn-iíwb, cn-íiT (2a conjugación) 5. THarb (perseguir): conjugación)

roH-ió, róH-miJb,

toh-í t

(2a

6. 0Lun6iÍTbcn (equivocarse, perf.): oiun6-ycb, olum6éiiibca, oujuÓ-yTcn (1a conjugación, 1a variante) 7. flaTb (dar) y sus derivados [perfectivos]: flaivi, flauib, flaT, AafliíM, flafliíTe, aaflyr, (imp.flaíí, fláííTej 8. Los verbos compuestos con -fleTb, el verbo CTaTb y sus compuestos llevan intercalada una - h - en el presente (son todos perfectivos): CTaTb (convertirse en): cTá-H-y, CTá-H-emb, cTá-H-yr; BCTarb (levantarse): b CTá-H-y, BCTá-H-eujb, B c r á - H - y T ; nepecTátb (dejar de hacer algo): nepecTá-H-y, nepecTá-H-

nñTbcoT LuecTHáfluatb (pit'sot shl'snatsat'J 516

etub, nepecTá-H-yT; ofléTbcn (vestirse): oflé-H-ycb, oflé-HenjbCfl, oflé-H-yTbCfl; pa3flérbcn (desnudarse): pa3flé-Hycb, pa3flé-H-euibca, pa3flé-H-yrbcn.

9. Hay tres grupos de verbos que pierden el sufijo imperfectivo -Ba- en el presente: paBáTb (dar) y sus compuestos: ,qa-ió, fla-éiub, aa-tói; los verbos acabados en -CTaBáTb, como BCTaBáTb (levantarse): BCta-tá, BCTa-eujb, BCTa-tói; los verbos acabados en -3HaBáTb como yaHaBáTb (reconocer): y3Haif>, y3Ha-éujb, y3Ha-iÓT. El sufijo reaparece en el imperativo, el gerundio presente y en el participio pasivo presente. Pasado Surgen problemas cuando la -n se encuentra en contacto con otra consonante. 1. La fl y la t caen delante de la n del pasado. 2. La n sola (del masculino) cae detrás de c, 3 , p, r, k, x , n, 6:

Estos casos suelen darse si el Infinitivo del verbo acaba en -

-Tl/I O - T b ,

„ „Hb - -eperb (la base del pasado es -ep) - -HyTb y este sufijo cae en el pasado (es precedido por una consonante). Son verbos simples imperfectivos y sus derivados perfectivos. ******* Algunos prefijos verbales ot-

paa- (pac-) b-

idea de alejamiento separación movimiento hacia el Interior

oTKpbiTt pa3AenñTb B x o f li/ iT b

abrir dividir entrar

517 nsTbcót ceMHáfluatb (pit'sot slmnatsat')

3a-

B b l-

0-

cYetc.

comienzo de una acción la idea de "cerra" la idea de "salir" alrededor de descenso alejamiento

aanéTb

3 a K p ¿[T b BÚMTH O Ó O W T IÍ C O ÍÍT M

yÜTIÍ

comenzar a cantar cerrar salir rodear bajar irse

Las preposiciones

Las preposicones rusas pueden regir todos los casos, salvo el nominativo. La mayoría de ellas rige un solo caso, pero hay algunas que se combinan con dos e incluso con tres (con significados diferentes, por supuesto). Veamos las más frecuentes: 1. Sólo rigen un caso a) genitivo: 6 es (sin), 6/1113 (cerca de), flnn (para), m (de), ao (hasta), (desde), Bósne, , nópne (al lado de), ú3-3a (por, de debajo de), Kpówe (fuera), nócne (después de), npéwae (antes de), npótUB (contra), pápu (gracias a), y (en casa de), etc, b) dativo: k (hacia), Bonperá (pese a); c) acusativo: npo (sobre, en sentido figurado), Hépe3 (a través de), cKB03b (a través de); d) instrumental: wéwfly (entre), nafl (sobre, en sentido concreto) e) preposicional: npu (junto a). o t

ó k o j io

2. Rigen dos casos: a) acusativo e instrumental: 3a (detrás, por), népefl (delante de), noa (debajo de) b) acusativo y preposicional: (a, en), Ha (sobre), o (o6 delante de vocales) (contra, sobre en sentido figurado). b

nnTbcÓT BoceMHáfluaib (pit’sot vasimnatsat’) 518 3. R igen tres casos: a) genitivo, acusativo e instrum ental: c (co) (de, del tam año de, con) b) dativo, acusativo y preposicional: no (sobre, por, hasta, d e spués de) A lgunos ejem plos ilustrativos: 2. a) O h cen 3a flépeBO (ac.) - se sentó debajo del árbol (hay m ovim iento) o O h c m a íit sa flépeBOM (instr.) - está sentado debajo del árbol (no hay m ovim iento); Man noKariíuica no,q Hórn (ac.) - la pelota rodó debajo de los pies (hay m ovim iento) » H o fl HoráMi/i p a c c riirá n a c b flo n iín a (instr,) - debajo de nuestros pies se extendía un valle (no hay m ovim iento); b reáTp (ac.) movimiento) o B TeáTpe m h ó t o teatro hay mucha g e n te (no nocráBHna hb 8t ú Ha CTon (ac.) sobre ía m esa (hay movimiento) o

2. b) O h Luén

él iba al teatro (hay mopétí (prep.) - en el hay m o vim ie n to ); R

- He puesto la s flores KH^rw nexcár na c ro n é (pre p .) - Los lib ro s e stá n sobre la m esa (no hay m ovim iento); T a p é m a paaSiinácb 06 non (ac.) - El plato se estrelló en/contra el suelo.*» O h roeopirn o c b o Ó m rópe (prep.) - él habló de su pesar.

3. C ropéi cnycKánwcb c o n flá ™ (gen.) - de la m ontaña bajaban soldados » O ryp é p BennHHHóñ c p o m (ac.) - un pepino tan grande com o una casa « • Jlóujapb TáHeT B03 c ApoBÓMH (instr.) - el caballo tira de un carro con [^carg a d o de] m adera.

4. rio nóny npoóentána Mbiipb (dat.) - P or el suelo ha pasado corriendo un ratón o R c w t no rópno (ac.) - estoy lleno [de com ida] hasta la garganta » fio oKOHHáHHH ypóKOB yHeHMKií noiumíi floiwófi (prep.) - A l fin a l d e las clases lo s alum nos fueron a casa.

519 n^TbcÓT fleBaiHáfluarb (pit’sot divitnatsat')

A dverbio

Hay adverbios propiamente dichos y adverbios derivados de adjetivos, sustantivos o verbos. He aquí una lista de los más usuales:

1. Adverbios propiamente dichos a) qa-sí, HeT-no (para negar una oración entera), hm-hh ni...ni, Hw-ni, He-no (para negar una parte de la oración);

b) de modo: eflBá-apenas, KaK-como, raK-así, nHéne-de

otra manera;

c) de cantidad: ÓHOHb-muy, Tó/ibra-sólo, CKÓnbKO-cuanto; d) de lugar: B03flé-en todas partes, rqe-donde, Hnrqé-en ninguna parte, 3,qecb-aquí, Kyaá-adonde, cioflá-acá,

TyT-aquí, raM-alli, Tyflá-allá; e) temporales: Bcerqá-siempre, eiqé-todavia, MHorqáa veces, Korqá-cuando, Tenépb-ahora, Torqáentonces, y«é-ya, HHKorqá-nunca, Héxorfla-no hay tiempo para... f) de causa: noneM^- porque g) finales: 3aMéM-para que

2. Adverbios derivados a) basados en el instrumental de los sustantivos: «pyróvi (en los alrededores), BepxóM (a caballo), neiuKÓ M (a pie), yrpoM (por la mañana), HÓHbio (por la noche), Luároivi (marchando, a paso). b) formados de adjetivos o participios pasivos de la fo rm a

(-o): Béceno (alegremente), xopowó (bien), nnóxo (m al), re v e n ó , Tpyqno (difícilm ente), Máno (poco), MHÓro (m ucho), S ó n b iiie (más), nóaflHO (tarde), páHo (temprano), cwyiqéHHO (con confusión, confundidamente), qónaHHO (artificialmente);

c o rta d e l n e u tro

c) de formas verbales; apa (en vano), wiomná (en silencio, callando), nexoTá (sin querer, a su pesar), moh (como dice él/ella), MÓ>xeT 6bJTb (puede ser, quizás);

d) de la composición de dos palabras: 0006Lqé (en general), 3aTéiu (por lo que), qaBHbiM-flaBHó (hace

rwTbtóT flBáfli^aTb (pit'sot dvatsaV) 520

mucho tiempo), HaBépHo (probablemente), hskohóh (por fin), HaeflWHé (a solas), HaM3ycT (de memoria), HaKaHyHe (a ta víspera), cpásy (de repente), cHÓBa (de nuevo), coBcéM (del todo), c/ imwkom MHÓro/Máno (demasiado (mucho]/demasiado poco),

L as conjunciones

Las conjunciones más importantes son:

qa

en cambio pero

flasb'i

a fin

ana Toro, MTÓÓbl

p a ra q u e

HO

x<e

pues

W 1Í 60

y ya que

OflHáKO nOTOMy HTO T3K KaK

écnw

si

CiiéflOBaienbHo

wflá

o bien

MTáK K3K

pues

XOTá HTO

a

de que

JlHUJb

He TÓnbKO.,.HO

n

HH...HM

apenas no sólo..,sino también ni...ni pero sin embargo p o rq u e

como... (corrienzocausal)

por

consiguiente

jiá6o

como (comp.) MeM HTÓQbl

aunque que

que (comparativo) para que

521 nflTfeCór flBáfiM aTb

oai /ih

(pit’s o t d v a tsa t1 a d in )

LÉXICO RUSO-ESPAÑOL

A a a6comÓTHO aeócb aBTóSyc áflpec aKrep armó anb6óM aueKAóT aHr/UÍMCKHH SH&TÓMHfl annen^T améxa apTMCT acnHpMK aapoflpóM 5 6á6yuiKa Saráw 6aaáp Sam óH

6¿Hfl 6apa6áH

6accéñH 6éraTb 6 é a h b ilí 6es 6 é n b rñ S epénb

conversación, charla - 64 5ecnoKÓnTb inquietar, preocupar - 33 SecnptfuriHHO sin razón, sin motivo - 45 6eccTi»iAHbiH sin vergüenza-66 6n6nnoTéKS biblioteca -10 5nnér billete - 54 SjiaroAapriTb agradecer - 34 6naHK formularlo - 53 foiaT . enchufe (fig.)- 54 6J1M3KMM cercano, próximo - 64 6J10HAMHKS rubia (sust.) - 9 6jiióao plato (comida) - 16 6or dios - 33 6oráTbiñ rico - 26 más (que) - 47 6ójiee (t o m ) SonésHb (f.) enfermedad - 31 estar enfermo-41 6onÓTb 6ojióHKa perro pequinés - 47 SoiiryHiíujKa chismoso - 66 dolor - 70 6onb (f.) 6 0 J7 b H Ó ÍÍ enfermo - 31 SÓJIbLUe más -15 susurrar - 66 SopM O TáTb barba ■67 SopoAá sopa de 6opiu remolacha, col y verduras - 16 6opb6á lucha - 68 SOTáHHKa botánica - 61 6ecéAa

en cambio, pero -1 del todo - 9 absolutamente puede ser, quizás ■ 58 autobús - 67 dirección ■26 actor - 5 diga (teléfono) - 2 álbum - 66 historieta, chiste - 61 inglés - 3 anatomía - 67 apetito -17 farmacia - 23 artista - 54 aspirina - 31 aeropuerto - 55 abuela -18 equipaje - 50 mercado balcón, palco - 54 baños - 55 tambor -12 piscina - 33 correr - 26 pobre - 20 sin - 13 blanco - 47 guardar, conservar - 38

iviTbcÓT A B á A M d tb f le a (pit’s o t d v a t s a f d v a ) 5 2 2 ÓOTBH \SiH0CKM f i

SoÁTbcn 6paH 6paT

6pá4Hbm SpÓ CHTb CplÓKM óynbB áp

fiyMára 6yrep6póA Ó y rb m K d 6y
6b> S b lB á T b S b IC T p e H b K O S b lC T p b líí 6 io p ó

botánico (adj.) -6 7 tener miedo - 26 matrimonio ■ 66 hermano - 2 nupcial - 66 tirar; dejar de hacer algo - 33 pantalones - 43 avenida, paseo, bulevar - 22 papel - 50 bocadillo -1 6 botella - 65 bufó, bar - 54 partícula condicional - 53 tener lugar, pasar, existir - 34 rápidamente - 43 rápido - 5B oficina, despacho ■ 37

B

B B a ró n

BáncHO eapóHbe

aaepx b a b o Pihó

BApyr aeflb BÓJK/1WBO

a, en - 6 vagón - 51 importante - 53 mermelada - 34 vuestro; de usted, de ustedes - 6 hacia arriba - 69 doblemente, por partida doble - 50 de repente - 551 puesto que -1 5 oortósmente, edu­ cadamente - 66

BéwmiBbifi

cortés,

Besflá

por todas

Bes™

transportar - 51, tener suerte- 63

bbk

s ig lo - 5 8 grande (fig.) - 54

educado - 34 partes - 58

BenriKHÍt

BenHKOnénHbift magnifico, espléndido - 29

casarse por la iglesia - 24 cierto, es BépHO verdad - 9 volver - 40 BepHyrbcn primavera - 44 BOCHÓ conducir, llevar aecTú de la mano - 52 todo -1 2 BÓCb muy - 41 BdC bM Ó viento -*44 séTep brisa - 56 BerepóK tarde tardía -11 sénep fiesta - 64 seseptonca por La tarde -1 0 aénepoM eternamente - 47 BéHHO eternidad - 54 BÓMHOCTb colgar el BBUiáTb auricular - 55 (TpySKy) cosas, BélUH asuntos - 50 BsrnfiHyrb echar una ojeada - 62 suspiro • 68 B3AOX BybepOUiÓHHbiHdssgrellado - 52 B3RTb coger - 29 bm a apariencia, aspecto - 48 BAAerb ver - 9 BMACTbCB verse - 54 búam m o por lo visto - 68 B taa visado • 50 BH31ÍT visita - 36 BMHÓ v in o -1 7 BHHOBáT culpable • 55 Bicyc gusto - 9 Bn>o6HTbCfl enamorarse • 60 BMécie Juntos - 38 bmóctg en lugar de - 46 bhhs hacia abajo (dir.) - 69 BHMMáTenbHo atentamente - 37 BÓ BpeM B a tiempo • 38 agua -1 7 BOAÓ BÓAKa vodka -1 7 B ó sfly x aire - 45 BÓSpaCT edad - 41 BOK3án estación de tren - 67 BOÍ1K lobo - 54 BdHHáTbCB

5 2 3 rm ibcÓ T flBáflLtaTb tpw (pit'so t d v a ts a t’ tri)

BÓJTOCbl

cabello - 9 generalmente, además - 60 eonpóc pregunta, cuestión *10 SOnpÓCHHK cuestionario ■ 64 BOCKJIMKHyTb exclamar ■ 65 BOCKpecéHbe domingo - 25 BÓT he aquí - 5 BnepGAH delante, por delante - 56 enonrónoca a media voz - 69 Bnoriné del todo, perfec­ tamente - 27 BnpóneM por otra parte - 29 BpaTb mentir - 45 Bpan médico - 31 B pÓ M fl tiempo - 22 ece todos, todas - 6 Bce todo, siempre - 4 Bcerflá siempre - 16 eceró en total - 46 scé eo|é todavía, siempre - 68 Bcé-TaKM sin embargo, no obstante - 39 BDKpMKHyTb exclamar, pegar un grito - 68 BCTaBBTb levantarse • 38 BCTáBHTb poner (un diente) - 67 BCTaBMÓM 3y6 diente postizo - 67 BCTpéTMtbCR encontrarse - 37 BCrpé^ia encuentro - 2 BCTynáTb contraer ( b 6paic) matrimonio - 65 en todas BCiÓAy partes - 65 BCátíBH cada, cualquiera - 67 BTÓpHMK martes - 25 BTOpÓñ segundo (numeral) -16 BXOfl entrada - 40 BXOAMTb entrar - 45 ayer - 19 BHepá vosotros, B bl vosotras, usted, ustedes -1 elegir - 29 Bbi6paTb boo

S imó

BblÓpOCWTb BhlflaTb BblÑTH eáMyxc

quitar - 60 entregar - 51 casarse (una mujer) - 20 BhinOTCTb salir (en avión) - 50 BbmennTb 'sanar - 31 BbIHyTb sacar - 13 BbmacTb caer - 61 Bb'mMTb beber - 54 Bbi parné Hue expresión - 66 BbICÓKMM alto - 9 B E Í lC y H y T b C f l asomarse - 6fi BblXOAriTb salir - 53 BbixoAHÓií fléHh día libre - 26 r ráflocTb

majadería (basura) - 61 raséTa diario - 6 ra/iepéfl galería - 62 rámrryK corbata - 29 rfle donde - 2 rfle-Hn6yflb en alguna parte cualquiera - 22 en alguna parte TAB- TO concreta59 reHepánbiua generala (mujer del general) - 68 repoMnecKMM heroico - 46 guía - 57 rnA mMHa3MCT alumno de un instituto - 69 ruTápa guitarra -12 rjiásHoe principal, esencial, importante - 9 rnas ojo - 9 mtfnbift tonto - 57 rayxófí sordo - 60 rjinA^Tb ' mirar - 69 roBápMBarb hablar, charlar - 65 rÓBop voces, el ruido del habla - 68 roBop^iTb hablar, decir - 2 año ■ 19 toa ronosá cabeza - 30 rónoc voz • 68 azul claro - 29 rójiy6ófi

riflTbCÓT flB á flu a T t n e tb'ipe (p it'so t d v a ts a t’ chití'ri) 5 2 4 r o ii ^ 6 y u iK a rO f1 í6 4 M K rO H ÍT b C fl ro p á r o p á a flo ró p H M M H a íi

rópoA r o p ó iu e K ( b ) ro pá H M M r ó c n o f lH l r o c n o f lH H rOCTHHMLia rO C Tb TOTÓB rO TÓ B H Tb

rpáflyc r p á w fla H K a

rpn6 r p y c tH O r p y c T H b iA ry jr u tT b n Aa fla ia á C ÍT e

fla B n é H w e AaBhó Aá»e AáJIBKO f lá n b H u ii f lá M a AaTb flá n a A Bá)KAt>i ABÓ ñKa AéBüua AÓ BO HKa

palomita, cariño - 68 querido ■66 correr tras, perseguir - 65 montaña - 70 bastante - 46 camarera (en el hotel) - 53 ciudad - 6 a lunares - 29 hirviente (hirviendo) - 31 ¡Dios mío! - 38 señor - 36 hotel ■40 huésped, invitado - 25 listo, preparado - 22 preparar, cocinar -16 grado ■43 ciudadana - 52 hongo, champiñón - 17 tristemente (adv.)60 triste - 12 pasear - 11 s í-2 vamos (para exhortara una acción) - 3 tensión - 33 hace tiempo - 22 hasta (adv.) - 45 lejos - 44 lejano - 70 dama - 39 d a r-17 chalet-40 dos veces - 58 dos (nota escolar) - 41 mujer (peyorativo) - 61 n iñ a - 1 8

chica - 5 abuelo - 46 ACM c ra riT S J ib H o efectiva mente, en efecto - 20 diciembre - 55 A S Káópb AénaTb hacer-4 A énaTbcn hacerse - 46 fléno caso, trabajo -1 AenoBóH de trabajo -11 día -1 A®Hb AéHbm dinero - 59 Aépeao árbol ■57 fle pO B Á H H b JÑ de madera - 58 detalle - 37 A e r á r ib a 6th hijos ■8 barato - 59 Aeuieao AH BáH sofá - 51 AH péKTO p director - 36 para - 43 Ann de día - 10 A H 6M hasta (prep.) ■ 1 AO A Ó 6 p b lfí bueno -1 ■ flO a e c T ií conducir [hasta] - 23 bastante - 65 A O BÓ nbH O A o r o B o p ií T b c a ponerse de acuerdo - 37 lluvia - 19 ponencia, AO KnáA conferencia, trabajo - 25 fló n r o durante mucho tiempo - 58 A é e y u iK a

A éA yuJK a

A O /iro w A á H H b iR la r g a m e n te

A o n p á u iH B a T b

esperado - 57 volar hasta - 50 (yo, tú. é l) debe [hacer algo] (mase.) - 11 casa - 12 e n casa - 2 a casa (dfr.) - 1 Interrogar - 66

A o p o r¿ m

q u e r id a - 2 9

A O p o ró ñ

querido - 30 causar problemas - 04 suficiente - 27 conseguir, alcanzar - 54

A o n e r é ib Aónm eH

AO M AÓMa A O M ó fi

A O C T a B n á tb ( n p o 6 s ie M h i) AOCTáTOHHO AO C TáTb

5 2 5 nflTbcÓT f lB á f lu a ib nim> (pit’s o t d v a tsa t' p ia t1)

flOHb ApeMáTb flpyr Apyrófi AtfMa A^MaTb Ayx flyiU Ayuuá AyuieHbKa BbixáHne AbimaTh E e^aá ósfla écnw

ecTb ecTb éxa-rt> eme >K jxanh wápxo HCASTb xce ttenáioiuuft JKewá )K « H át MKHftTbCfl

JKeHIÍX XíéHCKHM

XíÓHlUMHa ÍKMB JKtÍEOdHCb íKMBÓTHOe HíM3Hb JKMTb wypHá/i

hija - 8 dormitar - 43 amigo - 2 otro - 61 pensamiento - 65 pensar - 9 espíritu - 38 ducha - 38 alma - 68 querida, mi alma - 68 respiración - 68 respirar - 46

apenas - 68 viaje - 68 si (conj.) - 18 comer - 8 hay ■ 17 ir (en un vehículo), viajar -13 todavía ■ 18

lástima, pena - 41 calor (hace) - 44 esperar, aguardar - 36 pues (partícula de refuerzo) - 8 deseoso, el que desea - 60 mujer, esposa - 8 casado - 8 casarse (un hombre o una pareja) - 9 novio formal - 55 femenino - 68 mujer (casada o no)- 8 vivaz, vivo - 69 pintura - 59 animal - 47 vida - 38 vivir - 6 revista - 36

HCypHa/IMCT wypHanricTKa 3 aa saSewáTb

periodista (m.) - 6 periodista (f.) - 6

por- 8 pasar, ir un momento - 54 3a6nyflHTbCH perderse - 23 aa6úre problema, preocupaciones -47 aaSh'iTb olvidar -19 saGbVrbiñ olvidado - 67 3aBHflOB3Tb envidiar - 39 aaeúcerb depender - 64 sáeTpa mañana - 26 aáarpaK desayuno - 38 3áBTpaKaTb desayunar - 53 3aropáTb tomar el sol, broncearse - 57 aaqáTb (eonpóc) hacer una pregunta - 64 3SflÓp>KMBaTb retener • 24 aaflyMbiBaTbCíi pensarse algo, reflexionar - 64 3aéxaTb entrar de paso (en un vehículo) -43 encargar - 53 3&Ká3biearb 3a«pMHáTb . ponerse a gritar, pegar un grito - 52 3aKph'lT(b|ft) cerrado - 62 3an sala - 54 s a n títb inundar - 65 3aMeH¿Ta/ibHbiA fenomenal - 20 aaM óx castillo - 48 saM ónK H yT b callarse, hacerse silencio - 68 sáM yw eM casada - 8 38HMMáT bCfl ocuparse de -16 3anÁTne ocupación - 66 aaoAHÓ al mismo tiempo - 22 aanétb comenzar a cantar - 68 a a n ó iiH M T b llenar - 53 3anpemSH(Hbtíí) prohibido - 58 3ánpocTO simplemente - 26

ruiTbcÓT A B á ftM a ib rnecTb (p it'so t d v a ts a t’ s h e s t’) 5 2 6 san p n rá T b sapáH ee a a pb isáT b 3apáA xa 3acTaBnáTb sacTáTb sacbinaT b 33TÓ 3aXJ10nHJ?Tb

enganchar (un caballo) - 56 con antelación -5 3 ladrar, da r ladridos - 52 gim nasia - 36 obligar - 30 encontrar - 65 ' dorm irse - 32 por contra, en cam bio - 59 cerrar de golpe - 68

MAoánbHbm WflHÓT WflTM M3 MSBéCTHO

ideal (adj.) - 39 idea - 1 0 idiota - 66 ir a pie, a n d a r-1 0 de, desde dentro se sabe, es sabido • 45

M3BéCTHblM liaBIIHIÍÜTb HSBMHlVrbCfl M sm áHiid M3A¿HMe H3yHfftrb MM6HHO MMfl mh c r p y M¿ HT MHTepéCHO

fam oso - 5 pe rdo nar - 11 pedir perdón - 36 e xilio - 62 edición - 59 estudiar • 37 precisamente -1 5 nombre de pila - 5 instrum ento - 41 interesante (adv.) - 6 interesante (adj.) - 46

saMéM 3aiL|HUjáTb 3báTb 3B0HlÍTb

porque - 38 defender - 55 llam ar - 5

3B0HÓK

■timbrazo, son del teléfono - 51

MHTepéCH b l Pi

3AáHMa 3flBCb 3fl0pÓBb,IÜ SflOpÓBb© 3flpáBCTByñ

edificio - 24 aquí - 11

MHiepecoBáTbcn interesarse - 59 Ironfa - 55 kipÓHMfl español - 3 iicnáHeM de sem peñar (un H cn on néT b papel) • 54 ucnyráTb asustar - 68 historia - 41 MCTÓpMíl a si pu es • 37 VITáK MTanbéHCKMM italiano - 4

3ApáscTByííTa

3e/léH blñ 39/léH b ( ! ) 3©Mj-mnxa

sonarr llamar (teléfono) - 1G

sano - 38 salud - 17 saludo informal (tú)-7 ¡Buenos dias! (saludo genérico) - 1 verde - 51 verdor - 57 choza - 48

invernal - 43 axaK óvibiñ SHaMeHIÜTblti 3HaTb 3HaM¿HMe 3HáHMT 3Há4HTb 30«n0TÓfi 30HT sy6

en invierno - 43 conocido - 26 notable - 62 sab er - 4 significado - 55 e s decir, o sea, qu iere decir - 4 Significar - 4 de oro - 64 paraguas - 19 diente - 61

K

K

despa cho - 27 cada - 32 KaaáThce pa recer - 9 com o - 1 K3K nairoBó tal, así - 67 K3KÓM cóm o, qué - 1 KaxóM- HuSy'Ab de cualquier manera (adj.: se r - ) - 57 KaK TÓJlhKO K a n n u rp á tp

KaHMKynbi Kanyrt>

M M

y -4

wrpá MrpáTb

ju e g o - 54 ju g a r - 12

hacia, a casa de

Ka6MHéT KáWAblM

icapnÍHa KapTÓHHa KSTanór

en cuanto - 61 el qu e tiene una letra bonita - 66 vaca cio nes - 1 0 desaparecer - 57 cuadro - 51 som brerera - 51 catálogo - 36

5 2 7 nflTbcóT fls á fliia T b ce M b (p it'so t d v a t s a f s ie m ’)

KaTÓTbcn (Ha iib'iHcax) Káwa

KBaprripa KBHTáHMHH KHfláTh KMHÓ xnacc KJiáccHxa K/iacciÍHecKMM «JiaCTb KiméHT KflHKH^Tb KJ1F0H ÍOlÁCTbCfl KHwra KHMJMtblñ KHH3b icorflá KOfAá- HMfjyflb KÓe-HTO K0/I6CÓ KOiuiéra KÓnOKO/lbHJf KÓMHSTa KOMnnHMÓHT KOMnbJÓTep KOHrpécc KOH¿L| KOHéMHO KOHKpéTHO KOHCyJIbTáUMB KOHtpepéHUMa KOH<í>éTa KOHMépT KÓH4MTbCfl KOp3MH3 KOpMfldp KOpHMHeBblH KOpÓTKMÑ KOpTÓHKM (Ha) KOCTtÓM

esquiar - 43 kasha (granos de alforfón cocidos) -57 piso - 26 recibo - 51 lanzar - 51 cine - 10 ciase - 61 clásicos - 58 clásico - 64 poner - 50 cliente - 67 llamar (no nombrar) - 65 llave - 53 Jurar - 69 libro - 59 de libro; libresco - 56 príncipe - 66 cuando -18 en un momento cualquiera - 34 algo - 37 rueda - 52 colega - 37 campanario - 58 habitación - 27 piropo - 8 ordenador - 64 congreso - 50 fin - 68 naturalmente - 3 concretamente -44 Consulta - 44 conferencia - 25 bombón. golosina, caramelo -18 concierto -14 acabar - 68 cesto - 51 pasillo-46 marrón - 29 corto - 44 a cuclillas - 68 vestido - 29

KOTJiéia KOTÓpblM Kócjie KÓUJKa ■cpáñ KpacáBMua KpaCHBbJÍÍ KpÓCKS KpáCHblñ Hpacorá KpacTb KpéMJlb jcpémciift KpénKo KpHHáTb KpÓJIHK KpóMe Kpyr KpyróM KCTÓTM KTO KTÓ- MHSyflb KTÓ- TO

«yA¿ KynárhCfi KynúTb K^pHTb Ktfpnua KypTKS fí^xHn n JláCKOBO neréHfla nerKMÍí nenió jiencáTb /10Hb nec

croqueta -16 que (pronombre relativo) - 54 café - 54 gato - 47 reglón - 46 belleza, una mujer espéndida -43 bonito - 5 color - 66 rojo - 29 belleza - 24 robar • 55 Kremlin - 58 fuerte - 45 fuertemente - 66 gritar - 45 conejo - 67 excepto - 60 círculo - 64 en los alrededores - 34 por cierto, a propósito - 5 quien - 2 alguien (Indetermina­ do) - 46 alguien (una persona concreta) adonde - 1 bañarse - 57 comprar -19 fumar - 33 gallina, pollo - 67 cazadora - 43 cocina - 27 dulcemente, con dulzura - 67 leyenda - 4S ligero, fácil - 38 fácil(mente) - 9 estar tumbado, yacer - 52 pereza - 32 bosque - 27

nflTbcóT flBáflLtaTb s ó c e M b (pit'so t d v a ts a t’ v o s ira 1) 52 8 nécTMHija néTOM nenMTb nenb ñu nMMOHáfl nn(pT nkiuó /1H4H0 J1ÚLUHHH Jto6 JlOGKtíTbCfl JIOMáTb n/H á nÍH iue nb'iiKH nro5é3Ht>iíi ntoSiíMeu

JlKJÓWMblH

jito6rtTb nwSÓBb roo6ófí nio6ont»iTHo n io flo é fl

M MarasHH

escalera - 69 en verano - 29 curar - 31 acostarse - 31 si (partícula interrogativa) limonada - 34 ascensor - 27 cara - 8 personalmente, en persona - 41 superfluo. sobrante -11 frente - 31 acostarse -1 8 romper - 30 luna - 68 mejor - 26 esquíes - 43 amable - 3 preferido, favorito (sust) - 64 preferido, querido (adj.) -2 2 querer, amar - 3 amor - 69 cualquiera - 25 curioso - 64 ogro - 48

M in o MálfbHMC

tienda, almacén, supermercado -2 0 magnetófono - 41 máximo - 44 mayo - 64 pequeño - 9 poco - 36 chico - 20

MáMa

mamá - 8

Máccrep

maestro - 36

MaiuMHa

ooche,

Má>KAy

automóvil -1 6 entre - 29

MarHHTOCpÓH

MáKCMM/M Mañ MáJieHbKMM

MéMAy npÓMMM por cierto, entre paréntesis - 29

Jugar, sitio, asiento, plaza - 22 Mécau mes - 64 MÓTOfl método - 69 MeTpó metro (medio de transporte) - 26 M64Tá sueño - 27 MSHTáTb soñar - 57 molestar -1 2 MemáTb MMnHUMOHép policía (persona) - 58 amable, afable, MHflblñ querido - 47 MMHyTS minuto - 26 MHÓro mucho -1 6 moda - 29 MÓAa quizás, wówer 0bm» posiblemente -11 puede ser, es MÓWHO posible - 44 MOM mío - 5 M onofléq buen chico/ buena chica, bravo - 1 0 Joven - 8 MonoAÓií MOJlMáTb callar • 65 Monbfiá ruego, petición - 69 MOMÓHT momento - 55 mar - 45 Mópe MOpKÓBKa zanahoria - 67 frío, helada -4 3 Mopóa moscovita MOCKBMH (m.) - 43 moscovita (f.) - 55 MOCKÓBCKfelfl puente - 58 MOCT marido -1 4 Myw masculino - 39 MyWCKÓfí hombre - 8 My)K4riHa museo - 57 Myséñ música -1 4 MjfrbIKa MysbiKÓnbHbiíí musical - 68 nosotros, Mbl nosotras -1 pensamiento - 65 MMCjnb lavar - 20 MblTb Mécro

5 2 9 n flfb c ó T fle á flM a T b A é e flT b (p it'so t d v a ts a t’ d le v it1) H Ha Hafl HasépHoe HasepHAKá

HaA&kHaa HáfleTb HafléHTbCFI HáflO H afló^ro Haaáerpa haaáfl

Ha3biBáeMbiH H&3bl BáTbCH HatÍTM HaKOHÓU HBM£k H aM epéH H e M ao6opÓ T

aí contrario - 9 H a n o J iO B M H y H anpáBO H a jie e o

a ia mitad - 15 a la derecha - 58 a la izquierda - 44

H anpKM áp

por ejemplo - 12

H a c w e iu iÍT b

hacer reír - 67 con insistencia - 66 verdadero - 67 estado de ánimo - 15 llegar, comenzar {un acontec­ imiento) 45 a propósito

H a c T Ó tiM u e o H a c ro A u iM M H acT poéH w e H a c ry n ^ T t.

HaCM éT

de - 43 n a n á / io H aH H H á T b He

sin importan­ cia - 17 HOBSCTá novia formal - 9 H6B03MÓWH0 imposible - 46 HBfláBHO hace poco - 15 cerca - 24 HeflaneKÓ HeflápoM no sin razón - 30 Heflénj! semana - 25 HeAOBÓ/lbHbltf descontento - 60 Heftóporo no caro - 59 faltar - 60 HeAOCTaBáTb HeflocráTOK falta, escasez -39 tiemeclto - 43 HéxceHKa WéüCHO tiernamente - 56 no malo - 61 Heanóñ desconocido - 34 HGSHaKÓMblff HeilS BÓCTHbl M desonocido (no famoso) - 59 HéKorfla no hay tiempo para.,. - 1 3 no apto para HenéTHan volar (tiempo) - 50 (noróaa) no se puede, no Heribsá se debe - 54 un poco - 4 HBMHÓro H e o 6 x o flM M o indispensable - 47 H BO Ó blKHO BéH- extraordinario, H b lñ insólito - 62 H eO JKM flaH H blH inesperado - 44 HeOXÓTHO sin querer, a pesar suyo - 68 no mal - 44 n e n jió x o mentira, no H enpáBAa verdad - 60 H enpáB M JTbH O malo, no correcto - 55 algunos - 31 HéCKOJIbKO H e C H á C T H b lií infeliz - 69 HBT no (para negar la oración entera) - 1 H e y fló ó H O incómodo - 40 ¿puede ser H eyw énM que,..? - 32 más bajo, H riw e Inferior - 46 HGBáMHO

sobre, en (la superficie de) - 9 debajo de probablemente - 31 seguramente. posiblemente -6 7 fiable - 64 ponerse una ropa, vestir - 2S esperar - 67 hay que - 2 7 por mucho tiempo - 44 al día Siguiente - 05 hace (adv. de tiempo) - 27 llamado - 45 llamarse - 62 encontrar (algo) - 25 por fin - 47 alusión, referencia - 58 intención - 66 por el contrario,

comienzo - 54 comenzar - 38 no (no sirve para negar oraciones) - 9

H M K o ra á

nunca - 26

H H K yA á

a ninguna parte - 24 nada - 10

H u m a rá

nsTbcóT TpwfluaTb (p it'so t trits a t’) 5 3 0 HO

p e ro ■ 4

H O B ¿ H b K H ti

re c ie n te , lo m á s

OÓblHHO

h a b ltu a lm e n te

nuevo - 59 HÓBOCTh

novedad, una nueva - 44

r e g u la r m e n te , -1 6

o íw ttá T e J ib H o

s in f a lta - 4 5

o rp Ó M H b iñ

e n o rm e - 4 7

H Ó B b lfi

nuevo - 27

o ry p n n K

p e p in o - 31

H o rá

p ie rn a , p íe - 6 7

o u q e B á T b c fl

v e s tir s e - 2 9

HÓ M ep

n ú m e ro ;

O fló jK fla

ro p a - 44

O flé T b lM

( e s ta r )

h a b ita c ió n e n un h o te l - 5 2

v e s tid o - 6 5

H O p M á /lb H O

n o r m a lm e n te ( r e g u la r) - 3 3

O flñ K

uno -1 9

oamuókhK

s o lita r io • 6 2

HOCIÜJlbUJHK

m o z o ( e n la

O AH áM Abl

una vez - 59

e s ta c ió n ) - 5 2

OAMáKO

n o o b s ta n te , s in e m b a rg o - 5 2

N O C ^T b

lle v a r - 2 9

HÓCKM

c a lc e tin e s - 4 3

HÓHb

n o c h e ■ 18

HÓM bW

p o r la n o c h e ■ 1 2

H oá6pb

n o v ie m b r e - 6 2

H p á B H T b C íl Hy

g u s ta r - 9

H yiKH O »ynb

e s n e c e s a r io - 3 1 c e ro -4 6

H Ú H e W H H Ít

a c tu a l - 5 9

iv a m o s !, [a n d a !, ¡q u é v a l - 1 0

0

0 3a 6Ó H @ H H blñ

p re o c u p a d o , a p e s u m b ra d o -3 0

O K asáTbca

e n c o n tr a r s e ,

OKHÓ

v e n ta n a • 53

OH

él - 6

OHá

e lla - 3

o r u ia T r iT b

pag a r - 53

onosA áTb

lle v a r r e tr a s o - 3 6

onópa

a p o yo - 64

O n^T b

de n uevo - 65

h a lla r s e - 53

0

s o b r e ( h a b la r -

o 6 é fl

a lm u e r z o - 3 6

ó c e H b io

e n o to ñ o - 4 4

o6e^yM éT b

p e r d e r la

O O M O TpéTb

v is it a r ( u n a

oóem áH M e

p ro m e s a - 7 0

O Q M O TpM Terib

p r u d e n te - 6 4

o 6 e u ( á H H b ift

lo p r o m e tid o - 5 7

o 6 e n |á T b

p ro m e te r- 4 0

OCHÓB0H

fu n d a d o - 5 6

O fíH M M áT h

a b ra z a r - 70

O C d S b lft

p a r tic u la r - 64

06o>K áTb o e p á ^ o E a rh

a d o ra r - 82

ocnaB áTbC a

q u e d a r - 64

a le g r a r - 5 3

O C tá B M T b

d e ja r - 2 6

ó fíp a a

m a n e ra , m odo - 30

OCTBHOBÚTb OH

a jo ja r s e - 5 3

ocTanóBKa

parada - 23

p r e s ta r

O C T p O M Ó A H b ífi

a la ú ltim a

a lg o )

o p n m H ln b H b i f í o r ig in a l • 6 4 opK écT p

cabeza - 69

o6paTM Tb (B H H M áH M e)

o r q u e s ta - 2 4

c iu d a d ) - 5 7 H blH

(a te n c ió n ) - 2 4

(m o d a ) - 6 4

o e p a r iír b o fl

d ir ig ir s e - 31

O C rp O ÍM H O

in g e n io s o - 41

o 6 c y f lM T b

d is c u tir.

OTBéTMTb

re s p o n d e r - 41

O T A á tb

e n tre g a r - 5 2

O T flá T b

p re fe rir, d a r

e x a m in a r - 3 7 ó6yB b

c a lz a d o - 4 4

o6"bÓKT

o b je to - 6 0

O g ’b flB fld T b

a n u n c ia r - 4 5

OT

d esde, de

06b A C H riT b

e x p lic a r - 45

O T flo x H y r b

descansar - 30

o r é i4

p a d re - 8

n p e fln o H T é h H e i p r e fe re n c ia - 6 4

531 nfTTbcóT TpMflUSTb oflMH ( p its o t tritsa t a d ln )

OtKpOBÓHHO ÜTKpblTblM OTKpbITbCfl 0771H4H0 OTJTMMHblM oTció^a OTTT?fla 0$UI4náMT oxÓTa ÓHQHb OMepeflwóíí ónepeflb OHKri 0LUM6rtTbCfl omiíSKa n náneu náMflTHflK náMñrb nána nápa napróp

sinceramente - 60 abierto - 51 abrirse - 56 excelente (mente), sobre­ saliente -17 excelente» perfecto - 27 desde aquí - 24 desde allí - 54 camarero - 67 caza - 54 muy - 3 siguiente, de siempre - 61 turno, cola - 67 gafas - 67 equivocarse - 41 error-41

dedo - 59 monumento - 22 memoria - 39 papá -16 pareja - 44 patio de butacas - 54 nácMypHbiff apesadumbrado, nublado • 65 náyoa pausa - 60 náxHyrb oler - 59 neñsáw paisaje - 62 nénbMeHH pelmefll (ravlolis rellenos de carne o cham­ piñones) -16 nepBOKnáccHMKel mejor alumno • 56 népBbiíí primero -16 nópefl delante - 22 nepefláTb entregar - 70 nepeflá/iaTb hacer muchas cosas; rehacer - 25 nep*A?M&Tb reflexionar, cambiar de ¡dea - 40 nepeéxaTb pasar por (en vehículo) - 27

nepeMéna nepewehHTb nepeyjtOH nepeHMTáTb neppóH néc nécHfl n*Tb

nenéHbe neuuxóM nnaHMHO nríeo nncáTb flMTb nnáBKH njiáicavb njiáMeHHo nnsH nnátbe íuioxóA njioiuáflKa n/ióiqaflb no noGojirárb noSbieárb nosépMTb noeécMTb (ro/ioisy) noBHfláTbcn n0B03HTb noaciójtiy noroeopHTb norófla nofl noflápHTb noAápoK HOflHWMáTbCfl

cambio - 57 cambiar - 66 bocacalle - 34 volver a leer - 65 andón - 51 perra - 47 canción - 70 cantar - 57 bizcocho, galleta - 34 a pie - 23 piano, pianino -12 cerveza - 17 escribir, componer - 26 beber -17 bañador - 57 llorar - 61 ardientemen­ te -58 plan - 22 vestido - 68 malo, malvado -15 placeta - 69 plaza - 22 por, según - 3 chismear - 54 visitar algo, ir - 57 creer - 46 agachar (Ja cabeza)- 57 verse un poco dos personas - 54 llevar de paseo en un vehículo - 57 por todas partes - 57 hablar - 37 tiempo (meteorológico) -19 debajo de, en Jas cercanías de - 27 regalar -19 regalo -19 subir - 27

nflTbCór TpfiflLiaTb a e a (pit’s o t trits a t d v a ) 5 3 2

noAOXCAáTb

esperar. aguardar un poco ■ 36 acercarse - 24 crecer - 52 amiga - 5 convenir - 40 entrada - 34 bienvenido - 50

nofloííT^ noflpacTM noflptfra noAXOA^iTb nonté3fl noíKánoBaTb (floSpó) tal vez - 64 nowányfl por favor -11 ncwiányficTa nowáTb (pyKy) estrechar (la mano) - 66 deseo - 57 noxcejiáHiie permitir - 36 riÜ3BÓJ1MTb tarde (adv.) - 31 nó3fl«o n03flpaBnnTb felicitar - 15 no3HaKÓMMtbCfl conocerse dos personas - 5 pescar - 52 noñMáTb nOMTH ira pie - 13 nOKál (hasta luego! - 4 nonaaáTb mostrar, enseñar - 24 nOKJlOH¿TbCH Inclinarse - 65 ÍIOKÓM tranquilidad, reposo - 65

non no/ieréTb nónH ol

ílÓJIHOCThKJ nonoa^Ha

nono>KÓHne nonócKa nonoTHó nonyniüTb nonyMMtt.cn non^acá non^HKa noMHMárb nnxoM ( hb) HÓMHMTb noMorátb nOMeflénbHHK

nOHMMáTb nOHÁTHO

suelo - 65 ir en avión - 68 ¡basta! (comida o bebida} - 65 del todo, enteramente - 37 mitad - 40 situación - 57 raya - 29 tela» lienzo - 62 recibir - 44 resultar - 62 media hora - 43 prado - 48 guardar un buen recuerdo - 70 recordar-39 ayudar - 20 lunes - 25 comprender ■4 comprendido, comprensible

- 11 discutir, hablar de - 54 nonácTb llegar, verse - 23 nonpóSoB&tb probar, intentar - & nopá es hora de... -17 nop (flo cmx) hasta ahora - 61 umbral - 61 nopór raza, especie nopóna - 47 rópTMTb estropear - 68 retrato - 66 nopipér nop-rcfeé/ib cartera - 50 en ruso - 3 no-pyccKH nopflftOK orden - 43 nocáflKa aterrizaje - 50 VIO-CGMéMHOMy familiarmente, en familia - 26 noceTMTb visitar (una ciu­ dad a pie) - 57 nocnáTb enviar - 50 después de -16 nócne nocjiéflHMÍí último - 26 nocneaáBTpa pasado mañana - 44 nocnbuiíaTbCfl oírse - 68 mirar, ver nOCMOTpéTb (televisión) - 22 dormir un rato, nocnáTb echar una cabezada - 31 nocTaHÓBKa puesta en escena - 54 nocTapáTbCfl esforzarse, intentar - 53 estar de pie un nOCTO^Tb ralo, esperar - 60 noCTpóeH(Hbijt) construido - 58 nocyfla vajilla - 20 ROTépHH(Hblíl) perdido - 51 nOTMXÓHbKy silenciosamente, suavemente -40 nOTÓM luego - 10 porque - 60 FlOTOM? HTO noíxtwHarh cenar - 22 nooSujáTbCfl

nOHOMf

po rqu é -11

BOHTH

casi -15 bromear - 60 poeta - 43

nom yT M Tb

noérr

533 rurrbcóT Tpti/maTb Tpw (pit'sot trltsat tri) noiTOuy nOflB^TbCfl npae

por eso ■45 aparecer - 59 el que tiene razón - 29 npáaAa verdad - 4 npaBAMBbiií sincero - 45 npáminbHO correctamente, exactamente, verdad - 9 npáaAHMK fiesta - 30 npaKTHHecKM prácticamente -5 3 npeflBHfleTb prever- 41 npeAhoHcéHMe propuesta - 22 npeAnouuÍTb proponer -1 7 npeAno4MTán> preferir - 62 npeflnoHTéHMe preferencia - 64 npeflCTaBMTe/ib representante ■36 npeACTáBHTb representar ■27 npeflctáBHTbCfl presentarse ■ 36 npéxvie antes - 52 npeKpácHbm bonito, hermoso - 8 npe/iécTMbiíí encantador ■43 npénecTb (f.) encanto - 60 npH en presencia de, delante de npMSewáTb llegar corriendo, acercarse - 81 np«6nM3HTbCfl acercarse - 68 npMBéT ¡Hola! - 10 npMBéTJIMBO afablemente, cordialmente - 66 npHBÓTCTBOsaludar - 37 BaTb npMBbíKHyTb acostumbrarse - 38 npnrnauiáTb invitar - 7 npHrnauiéHAie invitación - 50 Inventar - 60 npMflyMaTb npHSHáTbCfl reconocer, confesar - 65 npnÓ3fl llegada - 34 npuKnK>HáHMe aventura - 50 llegar en npMJioréTJ» avión - 50 npHHOClÍTb traer - 41 princesa ■48 npwmiécca principio - 37 npiíHUkin

npMHÁTb

recibir - 50

n pMno m »h áTb acord arse - 59 npucáJKMBanrbcfl sentarse, tomar

asiento - 36 npMCTerHyibcfl abrocharse [los cinturones] - 58 npHyHÚTb abatirse ■ 57 npifxoA^Tb llegar a pie - 2 npwóTenb amigo, compañero - 61 íiptfáTHO agradable (adv,) 5 npH^THbm agradable (adj.) -17 npo6wK¿Tb pasar corriendo por,,, - 70 npo6fiéM& problema - 30 npOBOflMTb acompañar, pasar el tiempo - 23, - 64 npóBOAbi adiós - 70 nporHós pronóstico - 45 nporoBopiítb comenzar a hablar, pronunciar - 69 nporonofláTbCB entrarle hambre a alguien -1 7 nporpáMMa programa - 54 npory/TKa paseo - 24 nporynárbCB pasear - 40 npoAonwáTb continuar - 69 npoflon>KéHne continuación - 45 npoeswáTb pasar (en un vehículo) *• 58 npOJKHTb vivir - 33 npOM3B©CTM realizar - 50 npoñTM pasar a pie - 22 npOiÍTMCh dar una vuelta -5 7 npoKaTMTb pasear a alguien en un vehículo -5B nponeTÓTb volar (el tiempo) -70 npocwTb pedir ■ 30 npocHyTbCfl despertarse - 43 npocnéicr paseo - 34 npOCTHTb perdonar - 3 npócTo simplemente - 20 JlpOCTyflHThCfl resfriarse - 31

rwTbCÓT T p M flu a tb u e r b ip e (p it’s o t tr its a t c h itiri) 5 3 4

npÓTMB npox^áflHO npónee (m) npóLiinbiR npáuiafrre npom ánne npyfl fipflMO nTtÍMa nyróBMua n^/ibc n íc ro ñ nycTb

nyoTüKri nyTBUJéCTBO BSTb nyTb nbéca nrinum a

contra - 37 . fresco -1 9 '• etc, -1 6 pasado • 33 ¡adiós! - 06 despedida - 70 estanque -1 3 directamente - 23 pájaro - 1 0 botón - 29 pulso ■33 vacío ■65 que (oraciones desideratlvas) -4 6 una oosa sin importancia - 23 viajar - 64 camino, ruta - 52 obra, pieza - 54 viernes - 25

P pafSóTa paSóTatb pasHó pafl páflM páflwo páAOBaTb páflOCTb

trabajo - 1’6 trabajar - 6 Igual - 69 contento - 26 gracias a - 36 radio - 43 alegrar - 64 * alegría, placer - 41 páAOCTHO alegremente - 46 vez - 33 pao pasSoflTáTb difundir chismorreando - 66 páose ¿no es que..,? -60 pa3rosóp conversación, charla - 39 paJAáTbcn sonar - 51 pa3ABB¿Tbcfl desvestirse, desnudarse - 45 paaflenj^Tb repartir - 58 desnudo - 61 ■ paafléTbiñ paoflyMbiBaib reflexionar, pensárselo - 47 pa3ny«a separación - 70

pasMHOwáTbce multiplicarse - 61 varios, diferentes pá3Hblfí -4 6 paspeujMTb permitir - 36 pafióH distrito, región, - 27 temprano - 38 páHo paHb ( b TaKyto) tan temprano - 43 más temprano péHbuie -2 7 distraer, paccénTb disipar - 65 paCCKáSblBBTb contar - 46 paccraBáhMe separación - 70 separarse - 65 paccTáTbCfl confundido, paccTpóBH abatido - 65 (Hbiñ) pacTÓHHe planta - 61 pe6éHOK niño - 47 poner en pewMCcép escena - 6 río - 57 pe«á peneTiípoeaTb repetir • 24 penpoflyKMMn reproducción - 62 p e e rá s pá una restauración - 62 restaurante - 53 pecTopáH solucionarse - 30 peiuáTbCfi decidir - 30 pem^Tb arriesgar - 5B pñCKHyTb justamente - 25 pÓBHO pOflMTbCH nacer -6 4 nacimiento - 19 pojKfléHMe pósa rosa - 11 papel (en un pónb teatro) - 54 P0MáHC romance - 70 camisa - 29 ■ py6áu)Ka rublo - 59 p y 6 n t (m.) pyKá mano - 66 pyccKWñ ruso - 3 pb'i6a pez, pescado - 13 pblflflTb llorar muy ruidos­ amente - 61 al lado de - 27 pdflOM

C c caA caAMTbcn caKsoáxc

con, de - 3 jardín, huerto - 57 sentarse - 52 bolso - 51

5 3 5 nflTbcÓT T p iv m a rb nHTb (pit'so t trítsat p ia t ) canáT caM

e n s a la d a - 1 7

c jie n ó ñ

c ie g o - 6 0

m is m o , e n

c n riiu K O M

d e m a s ia d o - 4 3

CJTÓBO

p a la b r a - 5 B

c a u o iié r

a v ió n - 5 0

c n y H a ií

o c a s ió n , c a s o - 3 2

CáM bJH

e l m á s ...

c n ^ K a ftH b J Ñ

casual - 55

c J iy H M T b c n

c fie ú c á T h

h u ir, a le ja rs e

p r o d u c ir s e , a c o n t e c e r - 31

c n t f u jf lT b

escuchar -1 2

C fíÓ pH H K

re c o m p ila c ió n - 5 9

C JT ^im a T b

o í r - 10

c 6 b lT b C fl

r e a liz a r s e - 2 7

C M é rib ift

v a lie n te ,

C B áp M T b

co ce r - 57

caepxy

d e s d e a r r ib a - 6 8

C M épTb

m u e rte - 7 0

C BM fláH H Q

c ita - 1

cmsx

r is a - 31

CB 0 6 ÓAHblW

lib r e - 1 0

C M d á T b C fl

r e ír - 4 5

C AaaáTb

fa c tu r a r , e n t r e g a r - 51

C M y u ja T b

m o le s ta r , tu r b a r,

c e r d A H fi

hoy -1 6

C Ha4¿na

d e s d e sJ

C63ÓH

te m p o ra d a - 5 3

comhóc

a h o ra - 19

CH83KÓK

n ie v e f n a - 4 3

ceK pér

s e c r e to - 1 9

C HH 3y

d e s d e a b a jo - 6 9

c e iu b r i

fa m ilia - 8

CHOTBÓpHOQ

s o m n ífe r o - 3 2

cepB M 3

s e r v ic io - 3 0

coóáKa

p e rro - 4 7

c é p f lu e

c o ra z ó n - 3 3

C o 6 á H H tf

p e rru n o - 45

c e p e flM H a

c e n t r o - 64

co6 shóhkb

p e r r ita - 5 2

cépbm

g ris - 2 9

co6upáTbcn

p re p a ra rs e

c e p h rá

p e n d ie n te (J o y a )- 5 7

C06páTb

re c o g e r,

CÓ6CTBeHHblM

p ro p io ,

cdeepiuéMHO

a b s o lu ta m e n te ,

p e rs o n a - 1 2

( s u p e r la tiv o ) - 3 0 c o r r ie n d o - 5 5

cepb£3H o

a tre v id o - 6 4

.

c o n f u n d ir - 3 7 c o m ie n z o - 2 2

[p a ra ir s e ] • 4 0

s e r ia m e n te , e n s e r io - 6 0

r e u n ir - 6 2

c e c rp á

h e rm a n a - 8

C3aflM C n6npb

d e s d e d e tr á s - 5 2 S íb e r ia - 4 4

p e r fe c ta m e n te

c m S m p c k m íi

s ib e r ia n o - 4 4

- 29

CHMF1TÓM

s ín to m a - 31

CÓ06CTHO

d a v e rg ü e n z a - 6 5

CriHLtfí CKáaKa

azul - 9

COBéT

c o n s e jo - 12

c u e n to - 4 4

C O BBUjáHM e

r e u n ió n - 3 6

C K áS b lB S T b

hablar - 65

COBCÉM

d e l to d o - 2 3

in c lin a d o - 6 4

c o rn á c e H

e s ta r d e a c u e r d o

c o rn á C H O

d e a c u e rd o

CKJlÓHHblfi CKÓnbKO Ckópo CKprinKa CKpb'lTbCfl

p a r t ic u la r - 2 7

c u a n to - 1 7

( m .) - 2 6

p r o n to - 1 3 v io lín -

12



coMcanóHHio (k ) la m e n ta b le m e n -te , p o r

e s c o n d e rs e , d e s a p a re c e r - 6 5

d e s g r a c ia

- 5

CKyMHO

a b u r r id o - 5 7

c o jrtrá T b

m e n tir - 6 6

cná5ocTb

d e b ilid a d - 3 2

c o n riA H b jjí

s e r io , n o

cnáB a

g lo r ia - 3 3

d lá B H b lñ

glorioso,

s o le a d o - 5 7

cnéaa

a la f z q u ie r d a - 2 4 lá g r im a s - 6 8

cónHeHHo cóJiHue CÓMHeHMB COH

bueno - 55 cnésbj

lla m a tiv o • 6 4 sol - 43 dud a - 37 sueño - 32

nflTbCÓT TpñALjaTb w ecrb (pit’sot trltsat shest ) 536 comunicar - 45 combinación - 64 componer - 65 dormitorio - 27 cnánb H H cnácn6o gracias - 3 dormir -18 cnaTb espectáculo - 54 cneKtáHnb cneujM Tb darse, tener prisa - 23 tranquilo -18 cnoKÓñHbiñ cnópT deporte - 32 CnOpTMBHhlñ deportivo - 67 cnpáaa a la derecha - 24 preguntar - 39 cn p á u iH B aT b bajar, cnyckáThCft descender - 69 CpaBHHTfl/lbHO relativamente, en comparación

c o o S iu á T b

coserá míe COMHHáTb

C T b IA

CTbIAHO cySS ú ra cyeaHripbi C blH c i o f lá

ciopnpña cyA béácyMKa cyn

cynptfra

cyxo cxoAriTb CXO AM TbC fl

-59 cpáay opeflá c p é A H H ÍÍ C p é flC T B O

CPÓMHO CTáHUHFl c rá p o c T b

crápyxa c r á p b ift

CTñTb

c re H á c r e c H B T b C fl

cTúnb (m.) C T H pá T h CTMXri e ro CTÓHTb cTÓ n

cTonóBafl CTOriTb crpanáTb

cTpaná C T p á H H b lñ C T páX CTpÓUJHO

inmediatamente -16 miércoles - 25 medio (adj.) - 68 medio (sust.) - 32 urgentemente-31 estación (de metro) - 51 vejez - 31 mujer vieja - 66 viejo - 27 volverse en, convertirse en - 31 pared - 58 sentir vergüenza -34 estilo - 84 lavar (ropa) - 20 poema - 59 ciento - 26 costar - 59 mesa -17 comedor ■ 27 estar de pier encontrarse - 52 sufrir - 12 país - 59 extraño - 65 miedo - 65 terrible,

cHacrnMBbitf cnáC Tbe CHÓCTbW (K) C HH TáTb C béSAH Tb.

horrible ■ 19 vergüenza (sust.) - 66 vergüenza (adv.) 10 sábado - 25 recuerdos turísticos - 22 hijo - 8 acá (dir) - 29 sorpresa - 9 destino - 55 bolsa - 50 sopa -16 esposa - 39 seco - 44 Ir -54 encontrarse, reunirse • 70 feliz - 27 felicidad, suerte - 70 felizmente, por suerte - 30 considerar - 47 dar una vuelta en un vehículo - 53

T T a 6 jlé T K a TáñHa

tsk TaKÓ íí Ta tú TaH ueeáTb

reáTp TGJieBlfaop TOJiéíKKa Téno

TÓMa

TeMFtepaTypa te n ó p b

T en nó

pastilla - 31 misterio, secreto ■ 60 así - 8 asi, tal -12 allí -13 bailar - 67 teatro -1 televisión - 38 carrito - 50 cuerpo - 38 tema - 39 temperatura - 31 entonces - 27 caliente, calor (adv) 19

T a n ji b iñ TepnéTb T B T fl TMXMM

caliente -19 aguantar - 57 tía, señora (infantil) - 61 silencioso - 64

5 3 7 nflTbcóT TpriflLiaTb CGMb (pit'so t tritsa t $ íe m ) TOBápUm T órfla TÓJKS TÓnbKO TÓH TÓTsac TÓHHbríf

compañero.

camarada - 9 entonces - 69

también - 2 sóio -1 6 tono - 64 en seguida - 65 puntual, preciso - 36 TpafliíiUHfl tradición - 55 TpeeÓMMTb inquietar, preocupar - 65 TpéTHÍt tercero ■ 11 TpoJUiéiSSyc trolebús - 23 rpySKa auricular (del teléfono) - 55 trabajo -1 3 Tpyfl TpíflHO dfffcif ■ 46 Tyflá allá (dir.) ■ 22 TypMCTííHacKBfñ turístico - 53 TyT aquí zapatos femeninos - 29 Tbl tú - 2 TbICfIMa mil - 62

Y y y6eráTb y6efliÍTb y6 ÍTTb ysépeH(Hbiñ) yeepnTb yeneKáTbcn yBJienéHue yebi yrafláTb yróflHO yron yrocTVÍTb yrouiéi-me yMMBMTenbHo

en casa de - 6 huir corriendo ■54 convencer - 47

matar - 54 seguro, convencido - 60 convencer *4 5 deleitarse, ser afinionado a - 32

afición, pasión - 59 ay - 10 adivinar - 9 agradable, cómodo - 17 esquina, rincón - 23 invitar, ofrecer - 34 convite, invitación - 34 . sorprendentem­ ente - 45

yquBáTb yAMBjiéHMe

sorprender - 64 sorpresa, asombro - 67 yfloBÓnbcren€i contento, placer - 3 yflpáTb escapar - 51 Irse (en un yeaHrátb vehículo) - 25 horror, espanto, terror - 69 ywtácHbiíi horroroso - 39 ywé ya - 4 cena - 22 yaHáTb reconocer - 66 y/re ré rb Irse (en avión) - 55 ynnua calle -1 9 yjióMceHHbiíí puesto, metido, colocado - 51 yjibi6H?Tbcfr sonreír - 66 yM mente - 30 ywepéTb morir - 41 yMéTb saber -1 6 persona inteligente - 16 suplicar - 69 yManáTb y HMBSpCHTCT universidad -1 0 caer - 68 ynácTb ypóK dase - 61 ycnsBárb tener tiempo para.., - 38 ycnéx á x lto - 13 ycrá iio cT b cansancio - 33 ycTánbrif cansado - 31 yCTÓTb cansarse - 24 yroHHMTb precisar - 37 yTpo mañana (la) - 10 yxáwMBaTb cuidar, cortejar - 47

tfxo yxoflHTb ynácTMS yneHMK yHLStenb yHMTenbHMua y^MTbCfl yMTIÍBO

oreja - 54 irse - 48 participación * 50 alumno - 67 profesor en un instituto - 41 profesora en un instituto - 41 estudiar (cursar estudios) - 12 corté emente - 65

iw b C Ó T T p ñ ^ a T b BÓceMb (pit’s o t tritsa t v o $ lm ’) 538

* Ct>a6pMKáHT

magnate industrial - 62 cf^aKC fax - 50 (paMitatui apellido tpeBpánb febrero - 44 ¿MrVpa tipo, figura - 8 tjírtpMa empresa - 36 cfiópMa forma - 27 cjjOTorpáffrHfl fotografía - 8 cfjpása frase - 26 cjjpaHmíacKHM francés - 4 X xá/iBa

xapáxrep xaáTaTb XBáTMTbCfl

XMmHMUa XMypblM XOAÚTb XOCÓMH xónoflHbiíí XOpOUJÓ XOTÓTb XOTÁ XyflÓJKHMK xtfxce

u qapt UB6CTM LIBST UB6TÓK yénoeaTb L|énhiÑ M6HTP

qepKÓBh LtMTMpOBaTb

Jaiva (pastel con nueces y azúcar) ■34 carácter • 64 satisfacer, bastar - 46 darse cuenta de la ausencia de algo - 51 rapaz - 55 apesadumbrado -47 ir, andar - 20 amo ds casa - 45 frío - 38 bien -1 querer - 16 aunque - 44 artista, pintor - 59 peor- 60 tzar - 62 florecer - 57 color - 9 flor - 57 besar -10 entero - 50 centro - 27 iglesia, templo - 24 citar - 59

nao HóujeHKa Henoaéx HSM HdMOAáH népes MSpHblti nepTá néCTHbiñ HéCTb (f.) HeTeépr MMCJ1Ó HMTáTb 4T0 MTÓ6bl HTO- HMSÍflb HyBCTBOBaTb HyfléCMbifl H^Tb-'iyTb 111 uiar luaMnáHCKoe Luánc uieBenéHMe uieAéep uiénoT mepcTBHÓñ uiKóna UJKÓflbHblft wy6a LUyMHO ui^MHbiñ uypiuaHMe UiyTMTb m LltéKM U\GHÓK IAM

M natí



hora - 37 tacita - 54 persona - 20 que {con]. comparativo) -15 maleta - 50 a través de - 47 negro - 9 rasgo - 69 honrado - 45 honradez - 50 jueves - 25 fecha - 64 leer - 59 que - 3 para que algo Indeterminado -39 sentir - 33 maravilloso - 8 un poquito - 26 paso - 22 champán - 58 probabilidades para... - 55 roce - 68 entrada, aperitivo - 62 cuchicheo, murmuración - 69 de lana - 43 escuela - 61 escolar - 55 abrigo de pieles - 43 ruidoso (adv,)- 53 ruidoso - 64 roce - 68 bromear - 18 mejillas - 69 perrito, cachorro - 51 sopa típica de col -16

5 3 9 HflTbcÓT T ptfím aT b flé B ílT b (pit’s o t trltsat d ie v it)

3 3flaKÓñ

tal, así (anticuado) - 68 3KpáH pantalla - 61 3Hi4MKnonéfítffl enciclopedia - 58 3CKMMÓ esquimal - 34 3Tám piso, planta - 27 áro eso - 2 10 tÓHOLUa

a

A3blK flHBápb ricHO tfCHblíl

joven (m.), adolescente -19 yo -1 lengua - 3 enero ■ 44 daro (adv.) - 41 claro (adj.) - 48

nflTbcÓT cópOK (p it's o t s o ra k ) 5 4 0

LÉXICO ESPAÑOL-RUSO A a casa (dlr.) AOMÓfí - \ KoprÓHKM (Ha) - 68 a cuclillas a la derecha cnpáBa - 24 a la derecha Hanpáso - 58 a la Izquierda HanpácHO - 44 a la Izquierda cnéna - 24 HanonoBÚKy -15 a la mitad a la última OCTpOMÓflHWñ -6 4 (moda) nopóujeic (a) - 29 a lunares Bnomúrioca - 69 a media voz a ninguna parte Hwcyflá - 24 nauiKÓM - 23 a pie a propósito de HaC4ÓT- 43 BÓBpeMFI - 36 a tiempo a través de sépe3 - 47 B- 6 a, en abatirse npnyH¿LTh - 57 OTKptíLTbfH - 51 abierto ÓÓHHMáTb - 70 abrazar abrigo de pieles LuySa - 43 OTKptílThCq - 5B abrirse abrocharse npMCTerHyTbCH [los cinturones] -58 absolutamente, coespujéHHo - 29 perfectamente AéAyLüKa - 46 abuelo CK¡?MHO - 57 aburrido acá (dlr.) ctoflá - 29 KÓHMMTbeq - 68 acabar acercarse noflofíTM - 24 npMÓJ1M3ÚThCFl acercarse ■68 acompañar, npoBOflÚTb ■64 pasar el tiempo 23 npwncMMHáTb-59 acordarse acostarse no)KMTbCa -18 ne^b ■31 acostarse acostumbrarse npHstiKHyTb - 38 HIÁIHeLUHMÑ - 59 actual adiós npóaOflbl - 70 adiós! npoLpáviTe ■ 66 yrafláTt - 9 adivinar adonde «yAá -1 oSOMíáTb - 62 adorar afablemente, npuBÓTnuBO ■66 cordialmente

afición, pasión ysneHéHMe - 59 noséCMTb agachar (rónoey) - 57 (la cabeza) agradable (adj.) npwáTHbiií -1 7 agradable npMáTHo (adv.) ó agradable, yróflHO -1 7 cómodo agua BOflá -1 7 aguantar TepnéTb - 57 ahora ceñnác -19 aire BÓSAyx - 45 ajojarse odaHOBÚTbCfl 53 al día siguiente Ka3áBTpa - 65 al lado de ptiAOM * 27 al mismo tiempo saoAHó - 22 alegrar o6páAOsaTb - 53 páAOBath- 64 alegrar alegremente páAOCTHo - 46 alegría, placer pÓAOCTb - 41 KÓe-HTO - 37 algo algo HTO-HMÓftqb lndetermlnado39 KTO- HMÓtfflb - 46 alguien (Indeterminado) alguien KTO- TO (una persona concreta) HéCKOnbKO ■31 algunos allá (dlr.) TyAá - 22 allí T3M - 13 Ayujá ■ 58 alma OÓéA - 38 almuerzo alto BblCÓKHÑ - 9 yqeHiftx ■ 67 alumno alumno ruMHasMCT - 69 de un instituto alusión, HaMéK ■58 referencia amable nK36é3Hblft - 3 amable, afable, MÚJibift ■47 querido noAptfra - 5 amiga amigo Apyr - 2 npHftisnb ■ 61 amigo, compañero xoariMH - 45 amo de casa nfoSÓBb ■69 amor

541 naTbcÓT cópoK OfliíiH ( p its o t s o ra k a d ln ) andén neppÓH - 51 a n im a l wMSÓTHoe - 47 a n te a npéwífle - 52 a n u n c ia r o ó tflB n á T b - 45 año r o f l- 19 a p a re c e r nOABlftTbCfl “ 59 a p a rie n c ia , bma • 48 a s p e c to a p e llid o cpaMrtni'ifi apenas eflBá - 66 a p e sa d u m b ra d o x M fr u ñ - 4 7 a p e sa d u m b ra d o TnáCMypHbiíí - 65 n u b la d o apoyo onópa - 64 aquí Tyr aquí 3flecb -1 1 á rb o l AépeBo - 57 a rd ie n te m e n te nnáMeHHo - 56 a rrie s g a r pMCKHyTb “ 58 a rtis ta , p in to r xyflóWHMK - 59 ascensor nmjbT • 27 a sí T8K ■ 8 a s í pu es MTSK ■ 37 a s í, ta l TatóPi - 1 2 a s o m a rs e BblCyH^ThCfl - 68 a s u s ta r ncn yrá rb - 66 a te n ta m e n te BHHMáTenbHO - 37 a te rriz a je nocáflKa - 50 aunque xorÁ - 44 a u ric u la r Tp^SKa - 55 (d e l te lé fo n o ) a v e n tu ra npMKmoHéH^re ■ “ 50 a v ió n caMon&T - 50 ay y s ú - 10 a ye r snepá ■ 19 ayudar ro M o rá tb - 20 a zu l CÑHUñ- 9 a z u l c la ro ro jiy b ó ft - 2 9 8 b a ila r bajar, descender b a lc ó n , p a lc o bañador b a ñ a rs e baños b a ra to b a rb a

TaHi^eeáTb - 67 cnycicáTbc* - 69 6anKÓH - 54 nnásKM - 57 KynáTbcn - 57 6á hfl - 55 A&iueBO - 59 Gopoflá - 67

{b a sta ! nónHol - 65 (c o m id a o b e b id a ) b a s ta n te rop ósflo - 46 b a s ta n te AOBÓnbHO - 65 beber nwTb - 1 7 beber BbinuTb - 5 4 b e lle za Kpacorá - 24 be lle za KpacáBm^a - 43 besar i4ánosaTb ■ 10 b ib lio te c a 5u6m oTéK a - 1 0 b ie n xopouuó - 1 b ie n v e n id o nowáJiOBaTb (AOfipó) - 50 b ille te Smjiót ■ 54 b iz c o c h o neuéHbe ■ 34 b la n c o GéJibifl ■ 47 b o c a c a lle nepe^rtOK - 34 b o c a d illo 6 yre p 6 p ó A - 1 6 b o ls a c^MKa - 50 b o ls o CBKBOé>K - 51 bom bón KOHC^éTa - 1 8 b o n ito KpaClÍBbiM - 5 npeKpácHbiíí - S b o n ito bosque nec - 27 b o tá n ic a SOTáKHKa - 61 b o tá n ic o (ad j.) SotaHiírHecKnfí -5 7 b o te lla 6yn¿nKa - 65 b o tó n nyróBML^a - 29 BSTepóK- 56 b ris a b ro m e a r w yrtíTb - 1 8 b ro m e a r noLuyriVrb ■ 60 b u e n c h ic o / mojtoaói4 - 10 AÓSpbiíí - 1 b u e n a c h ic a , b ra v o b u e n o ¡B u e n o s d ía s ! aflpóBCTByflTe - 1 (s a lu d o g e n é ric o ) bu fé, b a r 6y4)éT - 54 r V c a b e llo Bónocbi - 9 cab eza ro/rosá - 30 ca d a KáWAbiñ - 32 cad a, cu a lq u ie ra bcákhm - 67 caer eúnacTb - 61 ca e r yn á cT b - 6 8 c a fé KÓq()e - 54 c a lc e tin e s HOCkm - 4 3 T&nnhjñ - 1 9 c a lle n te c a lie n te , c a lo r re n n ó (adv.) - 1 9

nsiTbcÓT c ó p o K f lB a ( p it's o t s o r a k d v a ) 5 4 2

callar MOJlHÓTb - 65 callaras aaMónKHyrb - 68 calle in u lta -1 9 calor (hace) wápKO - 44 óeyab - 44 calzado camarera ropHrtHHaa - 53 (en el hotel) Qd>ML;náHT - 87 camarero cambiar nepeM&HiJiTb - 66 cambio nepeuéHa - 57 nyTh - 52 camino, ruta camisa py6áWKa - 29 campanario KOnOKÓJIbHfl - 58 canción néchfl - 70 cansado ycránbiM - 31 ycTáfioctb - 33 cansancio canearse ycTáTb - 24 cantar neTb - 57 J1MLJÓ- 6 cara carácter xapáKrep - 64 carrito TenéJKKa - 50 noptchórib - 50 cartera casa flO M - 12 aáMyweM - 6 casada casado WíSHáT ■ 8 «eHrtThCfi ■ 9 casarse (un hombre o una pareja) casarse BblMTM 3áMy>K -20 (una mujer) casarse por eeHHáTbcfl ■ 24 la iglesia casi ncmrt - 15 caso, trabajo fléno - 1 castillo 38MÓK- 48 casual cnyHáMHN(?i - 55 KaTanór- 36 catálogo causar AOcraen^iTb problemas (npoSnéMbi) - 64 cava oxóTa - 54 KÍpTKa - 43 cazadora cena Í>KMH - 22 cenar no#>KMHaTb ■ 22 centro HSHTp - 27 cepefl^Ha - 64 centro cerca HefíaneKó - 24 cercano QniSaKMÍí - 64 cero Hynb - 46 3aKp¿IT(blíí) - 62 cerrado oerrar de golpe 3axjiQnHyTh - 66

cerveza ruteo -17 KOpatea - 51 cesto chalet Asna - 40 champán LuaMnáHCKoe - 58 chica fléByiuKa- ■ 5 chico Mánb4MK- 20 chismear noSoriTáTb - 54 chismoso SorrryHt'iuJKa * 66 aeM.náHKa - 48 choza cnenóñ - 60 ciego CTO -2 6 ciento cierto, es verdad BépHo - 9 KMHÓ - 10 cine npyr- 64 circulo CBMQáHHe -1 cita qnTwpoeaTb - 59 citar ciudad rópofl - 6 rpa>KfláHKa • 52 ciudadana áCHbift - 48 claro (adj.) ÁCHO - 41 claro (adv.) K/iácc - 61 clase ypóK - 61 clase Kn a c a to ecKMñ clásico -6 4 • clásicos KnáccnKa • 56 KrmóHT - 67 cliente cocer CBápmb - 57 MawrtHa - 16 coche ■ 27 cocina coger B3*Tb - 29 colega KOJinéra - 37 colgar aeLuáTb (TpySfcy) el auricular -55 color Kpáctía - 66 color UBeT- 9 C046TáHne - 64 combinación CTonÓBan - 27 comedor HaHHHáTb- 38 comenzar a a n é tb - 68 comenzar a cantar comenzar nporosop^Tb - 69 a hablar, pronunciar ecrh - 8 comer Hanáno - 54 comienzo K3K - 1 como K3KÓÑ - 1 cómo, qué TOsápMLq • 9 compañero COHMHáTb- 65 componer K y n iÍT b - 19 comprar comprender noHWMáTh - 4 ,

5 4 3 iw b c Ó T c o p o * rp n (p it'so t s o r a k trí) com prendido nOH*TH0 -11 com u nicar COOÓLl^áTb “ 45 con antelación 3apáHee - 53 con Insistencia HacrófrmBo - 66 c ■3 con, de KOHLiépT -14 con cie rto concretam ente KOHKpéTHo - 44 conducir [hasta] AOBeCTtí - 23 Becrrt - 52 conducir, lle v a r de la mano KpÓJlHK - 67 conejo KomJjepéMqiw conferencia - 25 paccTpóeH con fund id o (Hblíí) ■ 65 congreso Kowrpécc ■ 50 conocerse dos n03HSKÓMMTbOH -5 personas snaKóMbiñ - 26 co n o cid o conseguir, flOCTáTb " 54 alcanzar consejo COHÓT-12 considerar CMMTáTb - 47 c o n s tru id o n ocrpóe h(h bi m)

-58 con sulta

KOHcynbTáL4Hfl

con tar

paocKáabiaaTb

con tento contento con tinu ació n

pafl - 26 yflOBónbcrewe npoflonwéHue

con tinu ar con tra contraer m atrim o nio convencer con ven cer con ven ir conversación conversación convite corazón corbata correctam ente verdad co rre r co rre r tras cortés cortés mente

npoflon«áTh - 69 npÓTHB- 37 scnynáTb ( b 6pá«) - 65 yeep$Tb - 45 y 6eAÚTb - 47 nOAXOfl^rb - 40 paarosóp - 39 6ecéfle - 64 yroméHwe - 34 cépfli^e - 33 rá/iffryK - 29

-44 -46

3

-45

npáewibHO óéraTb - 26 roHÁTbCfl -

9

65 34

BÓNüntBblñ ^MTMBO - 65

cortésm ente corto cosas, asuntos costa r crecer creer croq ue ta cuadro cualquiera cuando cuanto cuch ich eo cuento cuerpo cue stion arlo cuidar, c o rte ja r culpable curar cu rio so

séxoiiiBO - 66 KQpÓTKMfl - 44 eáuin - 50 CTÓMTb- 59 noApacTrt - 52 noeépMTb - 46 KOTJiéfa -16 KapTÁHa - 51 nto6óti - 25 Korflá - 18 cKórrbKO -17 wérjoT - 69 CKáSKS - 44 ráno - 38 sonpóCHHK- 64 yxáwneaTb - 47 BMHOsár - 55 neurtíb -31 nioGon¿iTHO - 64

D da vergüenza oósecTHO - 65 dama fláMa - 39 dar AaTb -17 dar una vuelta npoñuAcb - 57 da r una vuelta ctjéaflifrb - 53 en un vehículo darse cuenta XBáTMTbCfl - 51 de la ausencia de algo cneujHTh - 23 darse de acuerdo comácHO de cualquier KaKÓiímanera HM6íflb - 57 (adj.; ser ~) de día flHéM -10 de lana wepCTflHÓñ - 43 de lib ro KHlfoKHblíí - 58 de madera AOpeBÑHHhiÑ - 58 de nuevo o n ÍT b - 65 de oro aonoTÓü - 64 de repente BApyr- 55 de trabajo ACnoBÓñ -1 1 de, MS desde dentro debajo de HBA debajo de, noA - 27 en las cercanías de debe (yo, tú, él) pórtmen - 1 1 [hacer algo] (mase.)

nflTbCÓT có p o K qerb'ipe (pit’s o t s o r a k ch itíri) 544 d í a li b r e

Bbl.XOAHÓM

n á j ie q - 5 9

d i a r io

ra 3 é T a - 6

d e fe n d e r

aaLHHLuáTb ■ 5 5

d ic ie m b r e

A SKáñpb - 55

d e ja r

OCTáBMTb - 2 6

d ie n t e

3 y S - 61

d e l to d o

coacéM - 23

d ie n t e p o s t iz o

B c ra B H Ó ií o y 6

d e l to d o

nónH O CThra - 3 7

d if íc il

Tp^ A H o - 4 6

d e l to d o

enonH é - 27

d ifu n d ir

p a s S o n T á T b - 66

d e la n t e

n é p e fl - 2 2

d e b ilid a d

cnáSocTb - 32

d e c id ir

pew ÚTb - 30

dedo

flS H b - 2 6

- 67

c h is m o r r e a n d o

d e la n t e

B n e p e flM - 5 8

d i g a ( t e lé f o n o )

a j in ó - 2

d e le it a r s e

y B Jie x á T h C fl - 3 2

d in e r o

f lé H b r il - 5 9

d e m a s ia d o

CJlriLLJKüM - 4 3

d io s

S o r - 33

depender

3£BHCéTb - 6 4

[ D i o s m ío !

rÓ c n o A n ! - 3 8

d e p o rte

c n o p i ■ 32

d ir e c c ió n

á f lp e c - 2 6

d e p o r t iv o

cnüpTrtB H biC í - 5 7

d ir e c t a m e n t e

npáM o - 23

d e sa p a re ce r

K S H tfT b - 5 7

d ir e c t o r

flH p é w ro p - 3 6

desayunar

¿áPT paxaT b - 53

d ir ig ir s e

O SpaTÚ TbG H - 31

desayuno

aáBTpaK - 3 8

d is c u t ir

o S c y f lM ib - 3 7

descansar

ÜTflOXH^Tb ■ 3 0

d is c u t ir

n o o S iM á T b C s - 5 4

d e s c o n o c id o

He3HÜK¿MfaLfi -

d is t r a e r , d i s i p a r

paccéflfh - 65

34

d i s t r it o , r e g ló n , p a tió n - 2 7

d e s c o n te n to

d o lo r

BflBütfHé- 5 0 Sonb (f.) - 70

d e s d e a ll í

CHM3Í- 6 9 oTTyfla - 5 4

d o m in g o

B o cK p e c é H b © -

desde aquí

o ic A fla - 24

donde

W&-2

d e s d e a r r ib a

c B e p x tf- 68

d o r m ir

c n a fb

d e s d e d e trá s

csaflti - 52 cHaHána - 22

d o r m ir u n r a t o

n o c n á T b - 31

d o r m ir s e d o r m it a r

aecúnaTb - 3 2 ApeMáTb - 4 3

d o r m it o r io

cn án b w n - 2 7

dos

AaóiÍKa

d o b le m e n t e

-6 8 d e s d e a b a jo

desde el c o m ie n z o desde, de desem peñar

OT wcnonHáTb -

54

deseoso d e sg re ñ a d o

nowejiáHMe - 5 7 menáhouiMíí - 60 BrbepoiuéHHwrt

d o s veces ducha duda d u lc e m e n t e

-5 2

paaAéTbift - 61 Hei^BÓCTTHblñ - 59

d u ra n te

E

d e s p e rta rs e

Ka^MHéT - 27 npoiAáHMe - 7 0 OpOCH^TbCfl - 4 3

despu és de

nóene

d e s t in e

cyAt6á - - 5 5 pasfleeáTbcn . 4 5

desnudo d e s o n o c id o

18

- 41

(n o ta e s c o la r )

( u n p a p e l) deseo

-

25

ABaxvibi Ayiu - 3 8

58

- 37 nácKOBo - 6 7 A Ó n r o - 56 CO M H éH M e

m u c h o t ie m p o

(n o fa m o s o ) despacho d e s p e d id a

d e s v e s t ir s e ,

-

16

d ía

AeTánh flGHb - 1

37

B3rnaHÍTb

- 62

o je a d a edad

B ó s p a c T - 41

e d ic ió n

H3fláHwe - 5 9 3AáHue - 24 AeticTBúTenbHo -2 0 OH • 6 cáMbiti - 30

e d if ic io e f e c t iv a m e n t e ,

d e sn u d a rse d e t a lle

echar una

e n e fe c to él e l m á s ,..

(superlativo)

5 4 5 nflTbCÓT có p ü K nsTb (pit'so t s o r a k p ia f )

el mejor alumno nepsoKfiáccHMK -5 8 Jipas - 29

el que tiene razón el que tiene una letra bonita nanjwpácfr - 66 elegir BblSpaTb - 29 oHá - 3 ella empresa ctMftpua - 36 en alguna parte concreta59 W - to en alguna parte cualquiera rfle-HM6¡?flb - 22 en cambio, pero a -1 aÓMS - 2 en casa en casa de y - s en cuanto K3K TÓJIbKO - 61 en Invierno 3MMÓÍÍ - 43 en los KpyróM - 34 alrededores en lugar do BMéCTO - 46 en otoño ÓceHblO - 44 en presencia de,npn delante de en ruso no-ptfccKM - 3 en seguida róTMac -65 en todas partes eciqqy - 65 aceró - 46 en total en un momento norflá- HHSfab -3 4 cualquiera néTOM - 29 en verano enamorarse Bmo6rtTb.cs - 60 npenécTHbifi - 43 encantador encanto npónecTb (f.) - 60 encargar 3aKá3blBaTb - 53 enchufe (flg.} 6naT- 54 enciclopedia 3HL\UKnonéflMfl - 58 encontrar (algo) Haímí - 25 encontrar aacTáTb- 65 BCTpéTHTbCH - 37 encontrarse encontrarse, 0Ka3áTbcs - 53 hallarse encontrarse, CXOflrtTbCfl - 70 reunirse encuentro scrpéwa - 2 enero AHBápb - 44 enfermedad 6oné3Hb (f.) - 31 SoJibHófi - 31 enfermo 3anpBfáTb - 58 enganchar

(un caballo) orpóMHbiñ - 47 enorme canáT - 17 ensalada entero UéflbiM - 50 entonces Tsnópb - 27 entonces Tor^á - 69 entrada ncvTbógfl - 34 entrada BXOfl - 40 ujefléBp - 62 entrada, aperitivo BXOflrtTb - 46 entrar entrar de paso 3aáxaTb - 43 (en un vehículo) entrarle hambre nporonoflóTbca a alguien - 17 entre Mé>Kay - 29 entregar BÚaaTb - 51 entregar oTfláTb - 52 nepefláTb - 70 entregar nocnáTb - 50 enviar aaertqoBaTb- 39 envidrar 6aráw - 50 equipaje OUJUtÓrtTbCB - 41 equivocarse oujrtóica - 41 error es decir, o sea, shóhht - 4 quiere decir es hora de... nopá - 17 Hy)KHO - 31 es necesario nécTHML\a - 69 escalera yflpáTb - 51 escapar escolar ILIKÓJlbHblrt - 55 CKpbITbCP - 65 esconderse. desaparecer nMcáTb - 26 escribir, componer CJiyiüBTb - 12 escuchar escuela ujKÓJia “ .61 nocrapáTbCfl - 53 esforzarse eso ÓTO - 2 español McnáHeL;- 3 cneKTáitnb - 54 espectáculo esperar Haflé^TbCfi - 67 esperar KflaTb ■36 noflo>KfláTb - 36 esperar espíritu flyx - 36 esposa cynpj?ra - 39 KaTáTbGÁ esquiar ( h s íitacax) - 43 esquíes nbi)KH - 43 SCKHMÓ - 34 esquimal

nnTbcóT c ó p o K a ie cT b (p it'so t s o r a k s h e s t') 5 4 6

esquina, rincón yron ■23 estación cróHqnfl ■ 51 (de metro) estación de tren sotoán • 67 estado HacrpoéHMe -1 5 de ánimo estanque npyfl -13 comáceH - 26 estar de acuerdo {wu} nocToéTb - 60 estar de pie un rato, esperar CTOéTb - 52 estar de pie estar enfermo ÓOJléTb - 41 estar tumbado jiextéTb - 52 estar) vestido OAéTbifl - 65 ciw ib (m.) - 64 estilo nojKárb estrechar (la mano) (P^y) • ee nÓpTHTb - 68 estropear yMMThCfl " 12 estudiar (cursar estudios) M3yHi7iTb - 37 estudiar npÓMee (h) - 16 etc. BÓHHO - 47 eternamente BéSHOCTb - 54 eternidad OTAlTNHO ■ 17 excelente(mente) omita hufó - 27 excelente KpÓMe - 60 excepto BOCKnMKH^Tb- 66 exclamar BCKpiiKHyrb - 68 exclamar warHáHMe - 62 exilio ycnéx -13 éxito O&bflCHIÜTb - 45 explicar BbipawéHue - 66 expresión CTpáHHbW - 65 extraño extraordinario HeoSblKHOBéHHblfí - 62

F fácil(mente) facturar falta, escasea faltar lamilla familiarmente

nerrá - 9

famoso farmacia fax

MaBÓCTHblfi - 5

cnaaáTb - 51 HSflOCTáTOIC - 39 HeAOCTáBSTb - 60 ceMbá - 8

no-cewéiiHOMy

- 26 anTéica - 23 cfcaKc - 50

febrero fecha felicidad, suerte felicitar feliz felizmente femenino fenomenal fiable fiesta fiesta fin flo r florecer forma formulario fotografía francés frase frente fresco frío frío, helada fuerte fuertemente fumar fundado

{peapánb - 44 hucjió - 64 cnácTbe - 70 no3flpa0JiéTb -15 CMacTmíBbifl - 27 CHÓCTbIO (k) - 30 XCéHCKUÜ - 68 3aMeHáT@J1bHblft -2 0 HafléwHa?] - 64 npásAHHK - 30 BeUQpÑHKB - 64 KOHéLJ " 68 i^bstók - 57 qeecTrt - 57 cpópMa - 27 6naHK- 53 cpOTorpácpMfl - 8 d>p3Hi4yacKV)íí - 4 cppása - 26 no6 - 31 npoxnáflHO -19 xorÓA^biñ - 38 McpÓ3 - 43 KpénKMfi- 45 KpénKo - 66 KypHTb - 33 OCHÓBSH - 58

G OMK1Í1 - 67 gafas galería ranepéfi - 62 gallina, pollo KjpMqa - 67 Kóiuxa - 47 gato generala reHepánbLua ■ 68 (mujer del general) generalmente eoo6u^é - 60 gimnasia 3apriA'
5 4 7 nHTbcÓT có p o K ce M b (p it's o t s o r a k s ie m ’)

guitarra gustar gusto

rmápa - 12 HpáBHTbCfl ■ 9 BKyc - 9

H habitación KÓMH0T0 ■27 hablar noroBopiüTb - 37 hablar CKá3blBaTb - 66 hablar, charlar roBápimaTh, - 65 hablan decir roBoprub- 2 hace HaaáA - 27 {adv, de tiempo) HeaáBHo - 15 hace poco hace tiempo flñBHó - 22 Aénaih “ 4 hacer hacer muchas nepeflénaTb - 25 cosas; rehacer hacer reír HaCMeLUMTb - 67 hacer una 30fláTb(Bonpoc) pregunta - 64 hacerse flénaTbcn - 46 hacia abajo (dlr.)BHM3 - €9 hacia arriba BB@px - 69 hacía, a casa de k hasta (adv.) fláwe - 45 hasta (prep.) flO -1 hasta ahora nop {flo cnx) - 61 hasta luego! noKá! - 4 hay ecTb- 17 hay que Háflü - 27 . he aquí BOT - 5 hermana cecrpá - 8 hermano 6paT - 2 heroico repoMMecKiiii - 46 flOHb - 8 hija hijo CblH - 8 hljoa fleTM - 8 hirv lente ropJÍHMÉÍ - 31 (hirviendo) historia MCTÓpMH - 41 aHQKflÓT - 61 historieta iHolat npMaéT-10 hombre MywMt'iHa - 8 hongo, rpn6 - 17 champiñón necTb (fr) - 50 honradez honrado HéCTHblfi - 45 hora Mac - 37 horror, espanto jtorac ■ 69 horroroso yacácHbiM ■ 39

hotel rocTi'iHMua ■ 40 cerÓAHfl - 16 hoy huésped rocTb ■25 huir corriendo y6eráTb - 54 huir, cSeíKárb - 55 alejarse corriendo I idea Ideal (adj.) idiota Iglesia, templo igual Importante imposible Inclinado inclinarse Incómodo indispensable Inesperado

MAéH -10 MfleánbHhiñ - 39 tíflWÓT - 66 LieptóBb - 24 paBHÚ - 69 sáxoio “ 53 HeB03MÓXH0 - 46 CKJlÓHHbltt - 64

noxnoHÁrbCíí ■65 HsyaóSHo - 40 Heo6xOfiMMO ■47 HeoxufaaHHbiíí -4 4

Infelix HecMácTHbfñ - 69 ingenioso OCTpOyMHO - 41 Inglés aHrnififlcKMPi - 3 inmediatamente¡ cpáay - 16 6ecnoKóviTb - 33 inquietar inquietar TpeBÓWI/ITb - 65 Instrumento HHCTpyMÓHT - 41 intención HaMepéHHe - 66 Interesante (adJ.)MHrepécHbifí - 46 interesante MHTepéCHO - 6

(adv.) interesarse interrogar inundar Inventar invernal Invitación

MHTepecoBáTbcn -5 9

AOnpáuiMBaTb -6 6 saniStb - 65

npnAyMSTb - 60 3MMHMÍ4 - 43

npurnauiéHue -5 0

Invitar npiirnauiáTb - 7 invitan ofrecer ynocTiíTb - 34 éxaTb - 1 3 Ir (en un vehículo), viajar CXOAÚTb - 54 Ir ir a pie nodTM 13 Ir a pie, andar MflTtí - 10 ir en avión nomeTéTb - 66 xofltíTb - 20 Ir, andar

riflT b có T c ó p o K B Ó ce M b (pit’s o t s o r a k v o s im ’) 548

Irania trae (en avión) Irse (en un vehículo) Irse italiano J Jaiva (pastel con nueces y azúcar) jardín, huerto joven (m.) joven Juego jueves Jugar Juntos Jurar justamente kasha (granos de alforfón cocidos) K Kremlin

ttpóHua - 55 yneréTb - 55 yeawáTt - 25 yxoflifrrb - 48 MTaflbáHCKMÜ - 4 xánaa - 34 cafl - 57 lóHoiua “ 19 MonoflóPi ■8 nrpá - 54 qeTBépr- 25 wrpáTb -12 BMécre - 38 KnáCTbCA ■ 69 pÓBHO - 25 xáiua “ 57

KpéMfib - 58

1 1_ ladrar aap¿iMSTb - 52 cnésbi - 68 lágrimas coMíanéHMKD (k) - 5 lamentable­ mente lanzar KMfláTb - 51 largamente flo/iroJKfláHHbiíí -57 esperado lástima, pana - 41 lavar (ropa) CTMpáTb - 20 lavar MblTb - 20 leer HWTáTb - 59 lejano flániíHhiÑ - 70 AaneKó - 44 lejos lengua fttblK - 3 levantarse BCTaBÓTb - 36 leyenda neréHfla ■48 Ubre CB06ÓflHblfí -10 libro KH^ra - 59 /lénwfl - 38 ligero, fácil nuMOHáa - 34 limonada listo, preparado rolos - 22 llamado HaabiBáewbifl “ 45

llamar KTIMKHyTb - 65 (no nombrar) llamar seaTb - 5 llamarse HasbiBáTbCfl - 62 lleve unión - 53 llegada npwésfl - 34 llegar a pie npiflXOfllílTb ■ 2 llegar corriendo npMóewán. - 61 llegar en avión npwneTéTb - 50 llagar HacTyniÍTb - 45 llegar, verse nonácTb■ 23 llenar aanónHMTb - 53 llevar HOClfríb - 29 llevar de paseo noBosriTb - 57 en un vehículo llevar retraso onoBAÓTb - 36 llorar nnÓKaTb - 61 llorar muy p¿iflaib - 61 ruidosamente lluvia flOJKflb-19 lo prometido oCeiuáHHbiÑ - 57 lobo BonK- 54 5opb6á - 68 lucha luego noiÓM -10 lugar, sitio Mécro- 22 luna nyHá - 68 lunes nOHaqánbHHK- 25 M maestro magnate industrial magnetófono magnífico majadería (basura) maleta malo, malvado malo mamá manera, modo mano mañana [la) mañana mar maravilloso marido marrón martes

Máccrep - 36 $a6pMKÓHT - 62 MarHMToq|5ÓH -41 B&nHKonénHbifl “ 29 ráflocTb - 61 HewofláH - 50 nnoxófl - 15 HenpáBMJibHü “ 55 MáMa - 3 ó6pas- 30 pyra - 66 yipo - 10 sáBTpa - 26 Mópe - 45 HyfléCHhifl - 8 luiyw • 14 KOp^HHBBblíi - 29 BTÓpHMK- 25

5 4 9 nm-bcóT có p o K flé e írrb (pit'so t s o r a k d le v it’)

más (que) Sónee (tom) - 47 más SÓJiblue - 15 más bajo HÚ rel="nofollow">K6 - 46 más temprano páHbUje ■27 masculino MyxíCKÓfí - 39 matar yÓHTb - 54 matrimonio 6pSK - 66 máximo MáKCMMyM - 44 mayo MOfí - 64 media hora noimacá - 43 médico Bpan - 31 medio (adj.) cpéAHuñ - 66 medio (sust.) CPÓACTbo - 32 mejillas ujéKM - 69 mejor Ji^HLUe - 26 memoria náMPiTb - 39 mente yw - 30 mentir apaib - 45 mentir oonráTb - 66 mentira HenpásAa - 60 mermelada Bapéttbe - 34 mea MÓCHU - 64 mesa CTOfl - 17 método MéTQfl - 59 metro (medio MSTpó- 26 de transporte) miedo crpax - 65 miércoles cpeflá - 25 mil TbicaMS - 62 minuto MMHtfTa - 26 mío Mütf ■ 5 mirar mnfláTb ■ 69 nocMOTpéTb - 22 mirar, ver (televisión) caiw - 12 míame TáÑHa - 60 misterio nonoe^Hs - 40 mitad moda MÓAa - 29 MeiüáTb - 12 molestar C M ^arb - 37 molestar M O M é H T - 55 momento ropá ■ 70 montaña náMHTHMK - 2 2 monumento y w e p é T b - 41 morir moscovita (f.) MOCKÓBCKHfl “ 55 moscovita (m.) MOCKBMH - 43 mostrar noicaaáTb - 24 HOCMJlbLAMK - 52 mozo (en la estación) MHóno - 16 mucho

muerte CMSpTb - 70 mujer HíéHinuHa - 8 (casada o no) mujer AéBnqa - 61 mujer vieja craptfxa - 66 (peyorativo) mujer, esposa >KSHá - 8 multiplicarse paSMHOJKáTbca -61 museo My3éñ - 57 música Mystíixa - 14 musical MyablKátfbHblÑ -6 8 muy ó^eHb - 3 muy, del todo eecbMá - 41 N nacer poAÚTbCfl - 64 nacimiento poíKqéHMe- 19 nada Htweró -1 0 naturalmente KOHÓHHO - 3 negro HepHbltf - 9 nieve fina CHe>KÓK - 43 niña AÓBOHKa -1 8 niño peóéHOK- 47 no (no sirve He - 9 para negar oraciones) no (para negar HST - 1 la oración entera) no apto para HerréTHafl volar (tiempo) (norófla) - 50 no caro Heflóporo - 59 no es que..,? pá3B6 - 60 no hay tiempo HÓKorfla - 13 para... no mal Hennóxo - 44 no malo Hesnnóíí - 61 no obstante oahúko - 52 no se puede HfifTb3H - 54 no sin razón HeflápoM - 30 noche HOHfa- 18 nombre de pila HMfl - 5 normalmente H OpM á/lbHQ - 33 (regular) nosotros, MU - 1 fe nosotras notable 3HaMeHÑTbiM - 62 novedad, HÓBQCTb - 44 una nueva

naTbcÓT naTbflecdT (pit'sot pitdisiat’) 550 novia fo rm a l noviem bre novio form al nuevo núm ero; habitación en un hotel nunca nupcial O o bjeto oblig a r obra, pieza ocasión, caso ocupación ocuparse de oficina, despacho ogro o ír oírse o jo oler olvidado o lvid a r orden ordenador oreja o riginal orquesta o tro P padre pagar país paisaje pájaro palabra palomita, cariño pantalla pantalones papá papel (en un teatro) papel para

HeBecTá - 9 HOÁ5ph - 62 jKSHifa ■ 55 HÓBblft - 27 HÓMep- 52

HMKOrflá - 26 SpáHHbiñ - 66

o6fcéKT - 60 sacrasnáTb ■ 30 ntéca - 54 cnínafl ■ 32 3aHárne - 66 SáHMMaTbCfl -1 6 6fOpó ■ 37 jiTOfloéfl - 48 enÚLUSTb - 10 nocnúmaibcfl -6 8 rnaa - 9 náxHyTb - 59 aa6birhiñ - 67 sa6úTb -1 9 nopánCK■ 43 KOMnbñiep - 64 yxo - 54 opumHánbHbiíí -6 4 opKécTp - 24 npyrófl - 61

QTél\ - 8 onnáTMTb - 53 crpaHá - 59 neftsáw - 62 nTwqa -1 0 cnóeo - 58 rony6yLUKa - 68 SKpáH - 61 6pióKM - 43 n á n a -1 8 porib - 54 GyMára - 50 flflfl -4 3

MTÓ6bl para que parada ocránosKa - 23 paraguas 30HT - 19 KaaáTbca - 9 parecer CTSHá - 58 pared nápa - 44 pareja p articipación yHácTMe - 50 6hi - 53 partícula condicional particular ocó6bivi - 64 npóüj/ibiíí - 33 pasado pasado mañana nocne3ásTpa -4 4 npos3wáTb - 58 pasar (en un vehículo) npo'ÍÍTM - 22 pasar a pie pasar corriendo npoñewáTb - 70 po n pasar por nepeáxaib - 27 (en vehículo) pasar saSemáTb - 54 rynáTb -1 1 pasear pasear nporynÁTbCíi - 40 pasear npoKaTi^Tb - 58 a alguien en un vehículo nporyriKa - 24 paseo paseo npocnéirr - 34 pasillo Kophflóp - 46 paso mar - 22 pastilla TaSnóTKa ■ 31 patio de butacas napTÓp - 54 náyss - 60 pausa ped ir npocfrrb • 36 pedir perdón kl3BMH^TbCR - 36 pelmeñl nénbMeHM - 16 (ravlolís rellenos de carne o cham piñones) pendiente (joya) cepbrá - 57 pensam iento - 65 pensam iento MWcnb - 65 pensar flífciaTb - 9 pensarse algo 3aflyMbiBaTbcn -6 4 peor xy?Ke - 60 pepino orypHMK - 31 pequeño MáneHbKMfi - 9 perder la cabeza oOeayMéTb - 69 perderse 3a6nyqriTbca - 23

551 njiTbcóT níiTbflec^T o^ hh (pft’so t pitdrsiat' acíln) perdido

noTepáH(Hbrfi) ■ 51 M3BMH^Tb - 11 npoCTlÍTb - 3 neub - 32 (f.) wypHaniScTKa - 6 (m.) MíypHaruícT - 3 paspeujtíTb - 36 noaaónwTh - 36 HO - 4 COSbhóhkb - 52 LH9HÓK - 51

perdonar perdonar pe reía periodista periodista permitir perm itir pero perrlta perrito, cachorro perro néc - 47 perro C06 áica - 47 perro pequinés SonóHKa - 47 perruno co6 áHnñ - 45 persona He/ioBéK - 20 persona 16 Inteligente personalmente, niÍMHQ - 41 en persona pescar roñMáTb ■ 52 pez, pescado ptiSa ■ 13 piano, planlno nuaH^ÍHo ■ 12 pierna, pie Hora - 67 pintura wésoriMCb - 59 piropo KOMnrmMÓHT - 8 piscina 5accét>H - 33 piso KaapTiílpa - 26 piso, planta 3Té>K - 27 nnoLi^áflKa - 69 placeta plan nnaH - 22 planta padéHue ■ 61 plato (comida) Gritólo -16 plaza rmóLí^aflb ■22 pobre SéflHbiñ - 20 poco Máno - 36 poema CTWxtf ■ 59 poeta noáT- 43 policía (persona) - 56 ponencia, flOKnáfl - 25 conferencia, trabajo poner BCTÓBHTb - 67 (un diente) poner KnacTb - 50 poner en escena pewuccep - 6 ponerse a gritar aaKpimáTb - 52 ponerse floroBopfrrbca

de acuerdo ponerse una ropa, vestir por por cierto por cierto

- 37 HafléTb- 29

3a - 8 KCTáTW - 5 Méatfly npÓ4HM - 29 por contra aaTó - 59 por ejemplo nanpMMép■ 12 por el contrarió HaoSopÓT - 9 noÓTOMy - 45 por eso por favor nowányiicTa -11 por fin HdKOHél^ - 47 por la noche HÓHbK) - 12 por la tarde BénepoM - 1 0 por io visto BáAMMO- 68 por mucho Haflónro - 44 tiempo por otra parte BnpÓHBM - 29 por qué noveMy - 1 1 por todas partes nosció^y - 57 por todas partes s&aflé - 58 por, según no -3 porque sanéM - 33 porque fíOTOMJÍ MTO - 60 prácticamente npaKTHHecKM - 53 prado norrÁHKa - 46 precisamente iTjMSHHO - 15 precisar yTOHHtíTb - 37 preferencia np9^no9TéH(i6 -6 4 preferido, moSéMeq - 64 favorito (sust.) preferido, - 22 querido preferir npeflno4MTáTb - 62 preferir OTfléTb npeflnoHTéHkie - 64 pregunta BOnpóc -1 0 preguntar cnpáLULieaTb - 39 preocupado, o$a6óveHHbift apesumbrado -30 preparar rOTáBMTb -16 prepararse co6upáTbCfl - 40 [para Irse] presentarse npe^CTáBMTbCfl -36 prestar 06 paTl/ITb (atención) (BHMMáHMd) - 24

nsibOÓT nflTbflecÁT flea (pit’sot pitdislatJdva) 552 prever primavera primero princesa principal principio príncipe probabilida des para... probablemente probar. Intentar problema problema producirse profesor en un instituto profesora en un instituto programa prohibido

npeflBiflflSTb ■41 BSCHá - 44 népBbiñ - 16 nptiHqécca - 48 rnáBHoe - 9 npiÍHi^Mn - 37 KHR3b- 66 IJJ8HC - 55 HaBépHoe - 31 nonpóSoBarb - 9 npo6 néMa - 30 sa6 óia - 47 cnÍHMTbc* - 31 yuifuanb - 41

comparativo) que {oraciones nycn> - 46 deslderativas) KOTÓpblñ - 54 que (pronombre relativo] HTO - 3 que OCTáBSTbCa - 64 quedar xorérb -1 6 querer mo6 ÑTb - 3 querer, amar AOporán - 29 querida A^uieHbKa- 68 querida AOporóft - 30 querido rctfiyOHHK - 66 querido KTO-2 quien SlslBpOCHTb - 60 quitar MÓ5KST SbITb ■ 11 quizás

yMrtTanbHMqa- 41

puede ser que...? puede ser, MÓWHO - 44 es posible aaocb - 58 puede ser, quizás puente moct “ 56 pues {partícula >k& - 8 de refuerzo) nOCTÓHOBKa - 54 puesta en escena puesto que B@Ab'1 5 puesto, metido, ynówsHHbiñ - 51 colocado pulso nynbc ■33 puntual TÓHHblM - 36

R radio rapaz rápidamente rápido rasgo raya raza, especie realizar realizarse recibir recibir recibo reciente, lo más nuevo recoger, reunir re compilación reconocer reconocer, confesar recordar recuerdos turísticos reflexionar . reflexionar regalar regalo reglón regularmente reír relativamente

Q

repartir

promesa prometer pronóstico pronto propio, particular proponer propuesta prudente

que (conj.

nporpáMMa - 54 3anpetMdH(Hbift) - 58 ofeiMáHue - 70 o6 eu^áTb - 40 nporaós - 45 CKÓpO - 13 CÓ0CTBBHHblH - 27 npeflnooK^Tb - 17 npeflnox<éHne - 22 ocMOTpÍTerbHbift - 64 HeyjKánw - 32

HeM -15

péflno - 43 XÚiMHiuja - 55 6 ÚCTpeHbKO - 43 SúcrpbiH - 58 nepTá - 69 nonócua - 29 nopófla - 47 npoMSBecTM - 50 c 6 ¿iTbcn ■ 27 nonyH^Tb - 44 nprtHíiTb ■ 50 KBHTáHUHfl - 51 HOBÓHbKMÑ - 59 coSpáTb - 62 c 66 pwiK - 59 yaHáTb - 68 npnSHáTbCfl ■65 nÓNiHMTb “ 39 cyBeHi^pbi ■22 nepefl^MSTb - 40 paaAÍMbiBaTb-47 noflápuTb-1 9 ncflápoK -19 upañ - 46 o6 úmho ■ 16 CMeáTbCfl - 45 CpaBH^TBnbHO -59 pa3flenÍTb - 58

553 nsTTbcÓT riflTb,qecáT Tpn (pit'sot pítdisiat' tri) r e p e tir

peneTrtpoBaTb

sanar

r e p r e s e n ta n te

- 24 np6ACTaB(ÍT€Jlb

sano s a tis fa c e r se sabe seco s e c r e to segundo

-3 6 re p r e s e n ta r r e p r o d u c c ió n re s fr ia r s e r e s p ir a c ió n r e s p ir a r re s p o n d e r re s ta u r a c ió n r e s ta u r a n te r e s u lta r r e te n e r r e tr a to re u n ió n

npefíCTáBMTb■ 27 penpcwÍKHMFi - 62 npocTyAi¡iTbCH -3 1 A bixá H iie - 66 A lílluaTb - 46 OTBéTMTb - 41 p0CTaBpáu,nfl - 62 p e c ro p á H - 5 3 nojiyM iiTbCíi - 6 2 3aflépx<MBaTb - 24

re v is ta r ic o río

noprpÓ T - 66 coB siijáH M e - 36 wypHá-n - 36 G oráTbiíi - 2 6 pe xá - 57

ris a ro b a r

C M e x - 31 xpacTb - 55

ro c e ro c e

üjeBenéHM& - 66

r o jo ro m a n c e ro m p e r ro p a ro s a r u b ia (s u s t.)

ujypiüáH M e - 66 KpácHbiií - 29 pOMÓHC- 7 0 noMárb - 3 0

Oflé>KAa - 44 pó sa - 11 SJlOHfl^HKa “ 9

py6nb (m,) - 59 KO/iecó - 52 r u e g o , p e tic ió n M onb6á - 69 r u id o s o ( a d v j nry'MHo - 53 r u b lo ru e d a

r u id o s o ru s o

LitfMHbffl - 64 pyccKMft - 3

S

sábado saber saber

c y 6 5 ó ra - 2 5 yMÓTb- 16

sacar s a la

B b iH y ib - 13

s a lu d a r

n pttB é T C T B O B dT b

3H3Tb- 4

aan - 54 s a l i r (e n a v ió n ) B tíin e T e T b - 50 s a lir BbJXOflÑTb - 53 3flopÓ Bbe - 17 s a lu d

-3 7 s a lu d o fo r m a l (u s te d )

aqpáBCTByñTe - 7

BbineHMTb - 31 aflopóBbiCí - 38 XBáTUTb - 4 8 MdSÓCTUO - 4 5 ítfx o - 4 4 cexpÓT - 1 9 BTOpÓW - 16

( n u m e r a l) s e g u ra m e n te , p o s ib le m e n te

HaeepKHKá - 67

s e g u ro , c o n v e n c id o sem ana

yBépeH(Hbfñ) - 60

s e n ta r s e s e n ta rs e , t o m a r a s ie n to s e n tir s e n tir v e rg ü e n z a

CapÚTbCfl - 5 2 npMCáXtMBaTbCÍ!

HdAánn - 2 5

- 36 H^BCTBOBatb - 33 cTecHÁTbCfi - 34

señor s e p a r a c ió n s e p a r a c ió n s e p a ra r s e s e r ia m e n te s e r io

oonrtflHbiñ - 64

s e r v ic io s s i ( c o n j.) s i ( p a r tíc u la

c e p s ite - 30 é c n n - 18 JIM

In te r r o g a tiv a ) si S lb e ria s ib e r ia n o s ie m p r e s ig lo s ig n ific a d o s ig n if ic a r

rocnQ A fiH '- 3 6 p a 3 n y ra - 70 paocTaBáHHe - 70 paccráTbcsq - 65 cepbeaHo - 60

Aa-2 C uS rtp b - 4 4 cwSMpcKrtfi - 44

Bcerflá - 16 B6K - 56 3Ha4ÓHue - 55 3Há4MTb - 4

s ig u ie n te 0 4 e p e flH ó ií - 61 s ile n c io s a m e n te noTMXÓHbxy - 4 6 s ile n c io s o tiítxwm - 64 s im p le m e n te s im p le m e n te s in

npócTO - 2 0 a a n p ó d o - 26

s in s in s in s in

BGé-vam - 39

e m b a rg o fa lta Im p o r ta n c ia q u e re r,

a pesar suyo s in ra z ó n , s in m o tiv o s in c e r a m e n te s in c e r o

6ea

-

13

o6fl3áTerrbHO - 45 HeeáTKHO - 17 HeoxóTHO - 68 6ecnpiiHMHHO - 45 QTKpOBÓHHO -

60

n p a B flfie b iñ - 4 5

naTbcÓT nflTbflec^r 4eTbipe (pit’sot pitdlsiat’ chitiri) 554 síntoma sinvergüenza situación sobre (h a b la r* algo) sobre sofá sol soleado solitario sólo solucionarse sombrerera somnífero sonar sonar sonreír soñar sopa sopa de remolacha, col y verduras sopa típica de col sordo sorprenden­ temente sorprender sorpresa sorpresa subir suelo sueño sueño suficiente sufrir superfluo suplicar suspiro susurrar

CrtMHTOM - 31 6eccT¿iAHbiPí - 66 ncnoHíéHMe - 57 0 Ha - 9 AHBáH - 51 cónmte - 43 córiHeHHO - 57 OflMHÓKHÍÍ - 62 TÓJlbKO - 16 peináTbca - 30 KapTÓHKa - 51 CHOTBÓpHOe - 32 paafláTbCíi - 51 aSOHÑTb -10 ynbi6nyrbca. 66 MSHTáTb - 57 cyn -16

6opuj -16 mu - 16 rn y x ó ñ - 60

yAHBrtTenhHG - 45 yflMBiíiTb - 64 C K jp n p tía - 9 ' yflMBnáHMe - 67 noflHM M éTbca - 27 non - 65 HeHTá - 27 COH “ 32 AOCTáTOMHO - 27 dpafláTb - 12 ntíLUHUfi - 11 yMonÁTb - 69 B3AÜX - 66

SopMOTáTb - 66

T tacita tal vez tal, así (anticuado) tal, así también tambor tan tsmprano

HáujenKa

- 54

nowányfí - 64 SAatófí - 68 K9K0BÓ - 67 TÓ5K0 - 2 5 a p a 6 á H - 12

paHb (a Tax^io) - 43

tarde (adv.) nÓ3AH0 - 3T Bénep -11 tarde tardía té na ti Teáip -1 teatro nonoTHó - 62 tela, lienzo televisión reneevi30p - 38 réwa - 39 tema temperatura TeMnepaTtfpa - 31 CS3ÓH - 53 temporada páHO - 38 temprano SbiaáTb - 34 tener lugar 6oáTbcn - 26 tener miedo tener tiempo ycneaáTb - 36 para... AaBJiéHue - 33 tensión TpéTwti -11 tercero terrible, horrible cipáiuHO -1 9 réTn - 61 tía, señora (Infantil) norÓAa - 19 tiempo (meteorológico) BpéM* - 22 tiempo tienda, almacén, Mara3ÚH - 20 supermercado tiernamente rté>KHO - 56 HéJKQHKa - 43 tlerneclto 3B0HÓK - 51 timbrazo tipo,, figura cfmnfca - 8 epÓCHTfa - 3 3 tirar eLi^é - 1 8 todavía todavía, siempre a c e & u \é - 6 8 BQCb - 12 todo todo, siempre B c e - 4 Bce - 8 todos, todas 3 a ro p á T b - 57 tomar el sol, broncearse TOH - 64 tono rnínbiñ - 57 tonto pa6ÓTaTb- 6 trabajar trabajo 13 T p yA p a 5 Ó T a - 16 trabajo tradición T p a flr iq u fl - 55 npwHOCi'lTb - 41 traer notó ti - 65 tranquilidad, reposo CnOKÓHHblíí - 18 tranquilo transportar 51, se3Tií - 63 tener suerte rp y c T H b iñ “ 12 triste rp^cTHO (adv,) - 60 tristemente

555 rmibcóT nflTbflecár n*tb (pifsot pítdísfat’ piat1) trolebús tú turístico tumo, cola tzar U último umbral un poco un poquito una cosa sin importancia una vez universidad uno urgentemente

TponJiéfiSyc ■23 Tbi - 2 TypMCTlÍHeCKHñ - 53 ónepeflb - 67 qapb - 62 nocnéflHMíí ■26 nopór- 61 HSMHÓrO ■4 Hyih-MyTb - 26 nyciAKú - 23 OflHáíKAbi - 59 yHMsepcwréT-10 OflAtí - 19 CpÓMHO - 31

V

vacaciones vacío vagón vajilla valiente, atrevido vamos (para exhortara una acción) vamos!, [anda!, iqué val varios vejez ventana ver verdad verdadero verde verdor vergüenza vergüenza (sust.) verse verse un poco dos personas vestido vestido vestirse vez viajar

KaHtíKynhi -10 nycTófi - 65 aaróH - 51 n o c id a - 2 0 C M énbiñ A a a á fiT e -

hy -

64 3

10

páaH biñ -

46 31

CTápOCTb -

ósüa~ 56 viaje vida >KH3Hb - 38 CTÓpblíí - 27 viejo BÓTep - 44 viento viernes nÍTHwqa - 25 BUHÓ - 17 vino violín cKpiünKa -12 visado BM39 - 50 BWBtfT - 36 visita noceTtíTb - 57 visitar (una ciudad a pie) visitar (una OCMOTpéTb - 57 ciudad) visitar algo, Ir noSbiaáTb - 57 vivaz, vivo m m - 69 npO>Klí|Tb - 33 vivir >KMTb - 6 vivir voces, el ruido róeop - 68 del habla vodka eóflKa - 17 volar (el t i e m p o ) nponeiéTfe - 70 volar hasta AOJieTÓTb - 5 0 volver B epH yTbca - 40 volver a leer nepeM M TáTb■ 65 volverse en cTaib - 31 Bbl - 1 vosotros, vosotras, usted, ustedes voz r ó n o c - 68 vuestro; saiu - 6 de usted, de ustedes

OKHÓ - 53 Y Y

B ri^eT b - 9 n p á s fla - 4

roAmnñ - 67 a e jié H W fl ■ 51 3enéH b (f,) ■ 57

yo

CT¿iflH0 ( a d v .) - 1 0

2

CTblfl - 6 6

zanahoria zapatos femeninos

hsc

Bí^AeTbCsí ■ 54 noBKAÓTbCfl -

ya

H- 4

y>ké - 4 íi - 1

MOpKÓBKa -

67

■ 29

54

KOCTK3M ■ 2 9

nnáTbe - 66 o fle e á T b c ji - 2 9

paa - 33 nyTeLüécTBoaarb -64

Aubin Imprimcüf, B624Ü Ligugé — D.L, 06/2006 — N&éd, 2427 — Jjnpr. P 70Ü43 Rdiure : BRUN í>Malesherbes

Si quieres aprender ruso de una forma rápida, sencilla y eficaz, tienes en tus manos todo lo que necesitas para alcanzar tu objetivo con éxito. ¡M illones de personas que han "assim ilado" idiomas con ASSIMIL lo confirman! A partir de ahora sólo necesitarás dedicar media hora diaria de estudio relajado y aprenderás ruso sin darte cuenta, como aprendiste a hablar cuando eras niño. Si utilizas este método de form a constante, en unos dos meses podrás desenvolverte con cierta soltura. Pero ten en cuenta que para "a s s im ila r" el ruso necesitarás aproximadamente cinco meses. El resultado lo comprobarás tú mismo. Tu aprendizaje se basará en dos fases: • En una prim era etapa deberás lim itarte a repetir y entender: es la fase pasiva de nuestro método. • Posteriorm ente, en el m om ento en el que te lo indiquemos, entrarás en la fase activa en la que, al mismo tiem po que continúes avanzando, empezarás a construir tus propias frases. ¡ÁNIM O Y ADELANTE!

4 CD AUDIO

Las grabaciones, en cassettes o CD, que puedes adquirir por separado, han sido realizadas con esmero y a un ritmo progresivo por locutores nativos profesionales. Incluyen todos los textos de las lecciones en ruso así como todos los ejercicios. Te serán de extraordinaria ayuda en tu "assimilación" del nuevo idioma. ISBN : 2-7005-0223-X

9 782700 502237 Ilustración: P. Gavlgnet

Related Documents


More Documents from "buce53"

January 2021 3
Assimil Ruso.pdf
January 2021 0
Youtalk-grammar-3.pdf
February 2021 0
Lp-chf
January 2021 4