Cum Huri Yet

Ανεξαρτησία και ο Ελληνισµός της Τουρκίας omogeneia-turkey.com

Νηφαλιότητα είναι να µπορείς να διακρίνεις τα λάθη σου, τα λάθη των άλλων και να αποδέχεσαι την πραγµατικότητα µε θέληση για ζωή και ιστορική συνέχεια των πραγµάτων όπως η παράδοση, η ύπαρξη και η εθνική ταυτότητα. Χωρίς να τα ξεχάσεις.

Η γέφυρα του Βοσπόρου κατά την διάρκεια εορτασµών Για την Τουρκική Ανεξαρτησία

ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ

&

ΣΥΝΘΗΚΗ ΛΩΖΑΝΗΣ

Ξεθάβοντας από το χρονοντούλαπο της ιστορίας την ιστορική συνέχεια της Κοινότητας µας αλλά και την παρουσία της στην νεότερη ιστορία του τόπου βρίσκουµε ως εν µέσω παθών –και πολλών λαθών η Ρωµαϊικη παρουσία στην νεότερη περίοδο µετά το Τανζιµάτ και την ∆ηµοκρατία υπάρχει και µάλιστα µε πολλές παραµέτρους. Η ανεξαρτησία του 1923 έδωσε την ευκαιρία για να καταλαγιάσουν οι πληγές από την καταστροφή του 1922 αλλά και να τεθεί από την αρχή το θέµα της τύχης των πληθυσµών τόσο της Μικράς Ασίας όσο και του Ελλαδικού χώρου.

Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Κων/πολης, της Ίµβρου και της Τενέδου αλλά και ένα σύνολο περίπου 150 οικογενειών που βρέθηκαν στη Σµύρνη µετά το 1922 εξαιρέθηκαν από τις ανταλλαγές πληθυσµών µε βάση την ηµεροµηνία παραµονής τους –προ της 1ης Ιανουαρίου 1919. Τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας της χώρας υπήρξε µια εθνική ανάταση χωρίς πολλές προστριβές και προβλήµατα κάτι το οποίο στη συνέχεια άλλαξε µε τα γνωστά επακόλουθα.

Οι πολιτικές κινήσεις των Ελλαδικών κυβερνήσεων αλλά και τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης του Κεµάλ στην Άγκυρα έδωσαν την ευκαιρία στη κοινότητα να αναπτυχθεί και να αναδείξει την αφοσίωση της στην κοινή συνύπαρξη και την δηµιουργικότητα.

Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Κων/πολης, της Ίµβρου και της Τενέδου αλλά και ένα σύνολο περίπου 150 οικογενειών που βρέθηκαν στη Σµύρνη µετά το 1922 εξαιρέθηκαν από τις ανταλλαγές πληθυσµών µε βάση την ηµεροµηνία παραµονής τους –προ της 1ης Ιανουαρίου 1919. Τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας της χώρας υπήρξε µια εθνική ανάταση χωρίς πολλές προστριβές και προβλήµατα κάτι το οποίο στη συνέχεια άλλαξε µε τα γνωστά επακόλουθα.

Ο Κεµάλ µετά από τους αιµατηρούς πολέµους και τη Μικρασιατική καταστροφή υπογράφει το πρωτόκολλο ανακήρυξης της Τουρκικής ∆ηµοκρατίας

Μια από τις πρώτες δράσεις του νέου Κρατικού µορφώµατος ήταν η µεταφορά της πρωτεύουσας από την Κωνσταντινούπολη των Σουλτάνων και της Πολυπολιτισµικότητας στην Άγκυρα. Εδώ άποψη από τα πρώτα Υπουργικά συµβούλια υπό του Κεµάλ Μουσταφά το 1924-1925.

Μια από τις πρώτες δράσεις του νέου Κρατικού µορφώµατος ήταν η µεταφορά της πρωτεύουσας από την Κωνσταντινούπολη των Σουλτάνων και της Πολυπολιτισµικότητας στην Άγκυρα. Εδώ άποψη από τα πρώτα Υπουργικά συµβούλια υπό του Κεµάλ Μουσταφά το 1924-1925.

Απόψεις από µαγαζιά και µέρη που σύχναζε η Ρωµαίϊκη Κοινότητα της Κωνσταντινούπολης το 1922-1923. Η ζωή των Οµογενών δεν επρόκειτο να αλλάξει δραµατικά εφόσον η κυβέρνηση –νεοσύστατη στην Άγκυρα είχε πάρει ισχυρά ανταλλάγµατα από την Συνθήκη της Λωζάνης βάση της οποίας όλα τα ζητήµατα που αποτελούσαν αγκάθια κοινωνικά κυρίως ρυθµίζονταν µια και καλή.

Η Συνθήκη της Λωζάνης, µια από τις πιο σηµαντικές τοµές στην νεότερη Τουρκική και Ελληνική ιστορία. Πολλές παράµετροι της συνεχίζουν και ισχύουν έως και σήµερα, όπως η κατοχύρωση των δικαιωµάτων της Ελληνικής Κοινότητας στην Τουρκία και της Μουσουλµανικής Μειονότητας στην ∆. Θράκη της Ελλάδας.

Ο Ελληνικός Στρατός παρέµεινε στην Κων/πολη από το 1919 έως και το 1922. Πάνω άποψη της παρέλασης του Ελληνικού Στρατού στο Πέραν ∆ίπλα: Άποψη του Πέραν λίγο καιρό µετά από την Ανεξαρτησία του 1923 Κάτω: Τµήµατα του Τουρκικού Ναυτικού κάνουν παρέλαση στην Κων/πολη τις ηµέρες επίσηµης παραχώρησης της Πόλης στην νέα διοίκηση.

Ο Ελληνικός πληθυσµός τον καιρό της Ανεξαρτησίας ξεπερνούσε τους 132.000 µε µέτριους υπολογισµούς.

Νέα ∆ιοίκηση :

1923 – 1933

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

∆ΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΤΑΤΟΥΡΚ ΣΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ (1923 - 1938) ∆ιακυβέρνηση Ατατούρκ : 1923 - 1938 : Υπήρξε πρωτοφανής προσπάθεια να δηµιουργηθεί ένα λαϊκό -καθαρά εθνικό κράτος- µε ενιαία όσο το δυνατόν εθνική συγκρότηση και ταυτότητα, προωθήθηκαν πολιτικές που έθεταν την βάση για µια σειρά µεγάλων αλλαγών που γιατην εποχή ήταν πρωτοφανής: Ψήφος σε όλες τις γυναίκες όταν το σύνολο των Ευρωπαϊκών κρατών δεν αναγνώριζε αυτό το θεµελιώδες δικαίωµα, αλλαγή ονοµάτων, καθιέρωση επωνύµων,διαχωρισµός της εκκλησίας από το κράτος, αποισλαµοποίηση του συστήµατος του νέου κράτουςκαθώς και καταγραφή χρεών από την 'εκκλησία/µουφτεία' προς το κράτος. Η κυβέρνηση της εποχής εν µέρη σεβάστηκε τα ∆ικαιώµατα των Μειονοτήτων ,αναγνωρίζοντας τους το δικαίωµα της ιδιοκτησίας καθώς και της θεσµικής κατοχύρωσης των Μειονοτικών Ευαγών Ιδρυµάτων, ενώ µεγάλη επιτυχία θεωρήθηκε η Υπογραφή Σύµβασης για την παραµονή των 7 ~ 8.000 Ελληνικών ∆ιαβατηρίων στην Πόλη το 1930. Με την αλλαγή εξουσίας το 1938 υπήρξε βαθµιαία επιδείνωση στα µειονοτικού ενδιαφέροντος θέµατα µε τους γνωστούς σταθµούς: 1942, 1955 και 1964.

Η πρώτη κυβέρνηση στην ιστορία της Τουρκίας: Ο πρόεδρος Κεµάλ Ατατούρκ αναχωρεί µε τα µέλη της κυβερνήσεως µετά από συνάντηση στην Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Μια από τις µεγαλύτερες προκλήσεις που θα καλούνταν να αντιµετωπίσει το έθνος, πέρα από τα ζητήµατα υιοθέτησης του δυτικότροπου τρόπου διακυβέρνησης της χώρας, ήταν και η αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση στη δηµοκρατία παράλληλα µε τον διαχωρισµό του κράτους δηµιουργώντας ένα καθαρά Λαϊκό, Κοσµικό κράτος , χωρίς θρησκευτικές επιρροές. Ο διαχωρισµός του κράτους από την εκκλησία για την δηµιουργία του σηµερινού Κεµαλικού κράτους περιλάµβανε δυο αποφάσεις µεγάλης πολιτικής σηµασίας: Κατάργηση της Οθωµανικής ∆υναστείας στις 1 Νοεµβρίου 1922 Κατάργηση του Χαλιφάτου στις 3 Μαρτίου 1924. Πέρα από την λήψη απόφασης, η οικογένεια του Σουλτάνου κρίθηκε ανεπιθύµητη στη Τουρκία και τους απαγορεύτηκε η είσοδος στη χώρα. Οι θεσµοί αυτοί αντικαταστάθηκαν από την Τουρκική ∆ηµοκρατία που ανακηρύχτηκε στις 23 Οκτωβρίου του 1923, και ακολούθησε η υιοθέτηση του Τουρκικού συντάγµατος το 1924 αφού υπήρξε πρώτα µια καλή προεργασία αναφορικά µε το περιεχόµενο των νόµων. Καταργήθηκαν οι παρακάτω θεσµοί που ίσχυαν επί Οθωµανικής διοίκησης: Το Ανώτερο Κογκρέσο αντιπροσώπων καθώς και το Κάτω Κογκρέσο που αποτελούνταν από έµπιστα πρόσωπα κυρίως του Σουλτάνου.

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ Με το πέρας της ανεξαρτησίας, δηµιουργήθηκαν οι καινούριοι θεσµοί που θα έπρεπε να είναι αντιπροσωπευτικοί και δίκαιοι σε ότι αφορά την αντιπροσωπευτικότητα σε σχέση µε τον λαό. Οι νέοι θεσµοί είναι οι εξής: Προεδρία της ∆ηµοκρατίας, η οποία θα είχε πρόεδρο ο οποίος θα είχε εκλεγεί από την βουλή Και η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση η οποία θα έχει βουλευτές άµεσα εκλεγµένους από τον λαό. Με το πέρας δηµιουργίας των άνωθεν θεσµών δεν σταµάτησαν οι µεταρρυθµίσεις αφού συνέχισε να υπάρχει διάθεση ια µεγαλύτερες διαρθρωτικές αλλαγές στους θεσµούς που έπρεπε να µετεξελιχτούν µετά από τις παραινέσεις τόσο του Κεµάλ όσο και του Κεµαλικού κινήµατος. Η συνεχιζόµενη παρουσίαση των αλλαγών που επεδίωκαν οι Κεµαλιστές, µέσω του Κεµάλ και των συντρόφων του στα Κογκρέσα του κινήµατος έδειχναν τόσο το εύρος των επιδιωκόµενων αλλαγών που θα έβρισκαν άµεση εφαρµογή στο καινούριο κράτος, µετεξέλιξη της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας. Η άµεση διαχώριση του κράτους από το Χαλιφάτο ήταν το πρώτο πράγµα που αναγνώριζε το καινούριο σύνταγµα το οποίο για µια και µοναδική φορά καθόριζε τα πλαίσια αλλαγής του τρόπου λειτουργίας τόσο του κράτους όσο και της µορφής που θα λάµβανε. * Το Χαλιφάτο ήταν η Βατικανοποίηση του επικεφαλής της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας αφού είχε θεωρηθεί πως ήταν ο επίσκοπος όλων των Μουσουλµάνων επί της γης.

∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Οι αλλαγές στον Τουρκικό Αστικό κώδικα περιλάµβαναν ένα µεγάλο κεφάλαιο που µέχρι τότε κανείς δεν είχε αγγίξει: Τις γυναίκες. Αλλαγές οι οποίες δεν άγγιξαν µόνο τον Ισλαµικό κόσµο αλλά και τον ∆υτικό κόσµο. Η εισήγηση για την πολιτική ισότητα των δυο φίλων ξεκίνησε το 1926 µε 1934 όπου τέθηκαν οι βάσεις για την δηµιουργία νοµοθετικού πλαισίου για να ισχύσουν οι αλλαγές αυτές. Πρώτα απαλά επιτράπηκε στις γυναίκες να µπορούν να ψηφίζουν.

Στον ∆υτικό κόσµο είδαν την Κεµαλική µεταρρύθµιση για το ζήτηµα των γυναικών σαν µια αλλαγή η οποία δεν χαρακτηρίστηκε ούτε από βία όπως στις περίσσιες χώρες καθώς ούτε και από µεγάλο πολιτικό κόστος για αυτούς που την προωθούσαν αφού το ζήτηµα ισότητας των δυο φίλων αποτέλεσε ένα µεγάλο κοµβικό σηµείο σκέψης µέσα στην Κεµαλική ιδεολογία για το Κοσµικό, Λαϊκό κράτος το οποίο θα έπρεπε να λειτουργήσει στη Τουρκία. ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ

25 Νοεµβρίου 1925 : Αλλαγή των ενδυµάτων και του Αστικού κώδικα για τις µαντίλες. 30 Νοεµβρίου 1925 : Κλείσιµο των Ισλαµικών σχολών και των σχολείων για ∆ερβίσηδες. 1 Μαρτίου 1926 : Εισαγωγή του νέου Αστικού και Ποινικού κώδικα -ιταλικό πρότυπο 4 Οκτωβρίου 1926 : Εισαγωγή και αλλαγές στον νέο αστικό κώδικα και δηµιουργία κανόνων 21 Ιουνίου 1934 : Νόµος για την επιβολή ονοµάτων και επωνύµων. 26 Νοεµβρίου 1934 : Αποποµπή των Τοπωνυµίων και των τίτλων από τους πολίτες. 5 ∆εκεµβρίου 1934 : Νόµος για απονοµή πολιτικών δικαιωµάτων στις γυναίκες να εκλέγονται και να µπορούν να εκλέξουν 5 Φεβρουαρίου 1937 : Η προσθήκη του άρθρου περί λαϊκότητας του Τουρκικού κράτους στο Σύνταγµα σαν ένας απαράβατος όρος για την οµαλή λειτουργία του κράτους.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ στα χρόνια του Κεµάλ – 1923 – 1935 Αναχώρηση απο το παλάτι του Μεχµέτ VI του τελευταίου απο τους Σουλτάνους. Τα επόµενα χρόνια θα ήταν τελείως διαφορετική η χροιά της διακυβέρνησης της χώρας µετά απο την καθιέρωση του Κεµαλικού κινήµατος. Μέχρι και την στιγµή που η ανακήρυξη της ∆ηµοκρατίας θα άλλαζε την χώρα, η Οθωµανική αυτοκρατορία ήταν ένα σύνολο θεσµών το οποίο συνέχιζε να υπάρχει µε µια σειρά απο παράγοντες που αποτελούσαν την ραχοκοκαλιά του Οθωµανικού ∆ιοικητικού Συστήµατος. Απο την οικογένεια του Σουλτάνου µέχρι και τους Οθωµανούς γραφειοκράτες που όριζαν τις τύχες της χώρας.

Η Οθωµανική ∆υναστεία αποτινάχτηκε απο την κυβέρνηση της Άγκυρας αλλά τα σύµβολα της καθώς και οι παραδόσεις που είχε ασπαστεί βρισκόντουσαν ακόµα σε άµεση αποδοχή τόσο απο την ελίτ καθώς και απο τον απλό κόσµο. Οι αλλαγές που επεδίωξε ο Κεµάλ Ατατούρκ θα είχαν ως στόχο τον περιορισµό και δη το τέλος αυτών των λεγόµενων παραδόσεων µε αποτέλεσµα ένας µεγάλος αριθµός σχεδίων και µεταρρυθµίσεων να άλλαζε τον παραδοσιακό µανδύα της έως τότε Οθωµανικής διοίκησης που κρατούσε για αιώνες. Ηθικές αξίες καθώς και ζητήµατα που άπτονταν του άµεσου ενδιαφέροντος της ευρύτερης Τουρκικής κοινωνίας θα έπρεπε να βρεθούν στο στόχαστρο αυτών των λεγοµένων αλλαγών. Στις πολιτικές µεταρρυθµίσεις, σηµαίνοντα ρόλο και αξία θα είχε η καθιέρωση του θεσµού του Στρατού σαν Θεµατοφύλακας τόσο της διατήρησης του νέου καθεστώτος καθώς και της ευρύτερης µετεξέλιξης του κράτους, το οποίο θ είχε σίγουρα την ανάγκη να βρεθεί κάτω απο ένα κοσµικό και πιο δυτικότροπο πρίσµα.

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Κεµάλ Ατατούρκ - Ελευθέριος Βενιζέλος (υπογραφή Συµφώνου Εγκαταστάσεως, τυπική αποκατάσταση σχέσεων απο την Μικρασιατική εκστρατεία του 1923 και απαρχή διπλωµατικών σχέσεων µέσω Συµφώνου Φιλίας που υπεγράφει στην Άγκυρα)

Κεµάλ Ατατούρκ - Ελευθέριος Βενιζέλος (υπογραφή Συµφώνου Εγκαταστάσεως, τυπική αποκατάσταση σχέσεων απο την Μικρασιατική εκστρατεία του 1923 και απαρχή διπλωµατικών σχέσεων µέσω Συµφώνου Φιλίας που υπεγράφει στην Άγκυρα)

Επίσκεψη Παύλου Φρειδερίκης το 1952 Επίσκεψη των Ελλήνων Βασιλέων στη Τουρκία τον Ιούνιο του 1952 εν µέσω θερµών εκδηλώσεων -µιας και υπήρξε και η ταυτόχρονη προσχώρηση στο ΝΑΤΟ την ίδια χρονιά. Οι Έλληνες Βασιλείς επισκέφτηκαν Άγκυρα, Κων/πολη και Πριγιπονήσια και είχαν επαφές µε όλη την Πολιτική ηγεσία της χώρας καθώς και µε τον Οικουµενικό Πατριάρχη Αθηναγώρα.

Μέτα από το επεισόδιο Σισµίκ το 1987 όπου έλλειψε να εκτροχιαστεί η κατάσταση ανάµεσα στην Τουρκία και Ελλάδα, ο Τουργκούτ Οζάλ επισκέφθετε την ΑΘήνα, όπου πέρα απο τα Μ.Ο.Ε. υπογράφθηκε συµφωνία για καταρχάς άρση του Καραρναµέ του 1964 όπου µπλοκάριζαν οι συµφωνίες για Ελληνικές ιδιοκτησίες στην Τουρκία, όπου και είχαν αποτέλεσµα την απέλαση πάνω απο 14.000 Ελληνικών ∆ιαβατηρίων

Επίσκεψη Καραµανλή στην Κων/πολη και Άγκυρα 2007 Επίσκεψη του τότε Πρωθυπουργού της ΕΛλάδας Κώστα Καραµανλή στην Τουρκία και επαφές µε την Πολιτική και Πολιτειακή ηγεσία της χώρας

Επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στην Τουρκία το 2011 Επίσκεψη του -τότε- πρωθυπουργού της Ελλάδας Γιώργου Παπανδρέου στην Τουρκία όπου είχε επαφές σε Άγκυρα, Κων/πολη, Ερζουρούµ όπου και παραβρέθηκε σε επίσηµη οµιλία των Πρέσβεων του Τουρκικού ∆ιπλωµατικού Σώµατος

Rumlife : Ανεξαρτησία και Ρωµιοσύνη Ιστορική σειρά από µπροσούρες µε θεµατολογία σχετική µε την νεότερη Ελληνική και Τουρκική ιστορία