Filipino

Speech Acts Theory

Ang wika ay ginagamit sa pagpapahayag ng lipunang pagkilos. (Plato, 1875)

Austin (1962), Searle (1969), Wittgenstein (1953/1957) Ang gampanin ng wika ay upang gumanap ng speech acts o actions, tulad ng paglalarawan o pag-uulat ng lagay ng panahon, paghingi ng isang letter of recommendation mula sa isang dalubguro, paghingi ng paumanhin dahil sa pagkaantala sa pagdating, o pagrereklamo sa isang amo dahil sa hindi makatarungan palisi sa pinagtatrabahuhan. X (Logical Positivism, 1930: Ang pangunahing gampanin ng wika ay ang paglalarawan ng mga tama at maling pangungusap.) X

1950 Nagkaroon ng buhay ang pilosopikal na pag-iisip ng speech act theory sa tulong ng seminar na gawa sa speech acts nina J.L. Austin at John Searle.

(J.L. Austin at John Searle: dalawang pilosopo sa wika na interesado sa kahulugan, gamit, at aksyon.)

Speech Acts Kumakatawan sa susing konsepto sa larangan ng pragmatics na maaaring mabigyan ng pangkaraniwang kahulugan bilang paggamit ng wika sa kontekstwal na kaparaanan, na isinasaalang-alang ang berbal at di-berbal na kontribusyon ng nagsasalita at ng kanyang kausap sa kanilang pakikipagnegosasyon sa isa’t isa sa paglikha ng kahulugan sa kanilang interaksyon.

Ayon sa Indiana University Bloomington, kahit na ang speech act theory ay hindi nakadisenyo upang suriin ang lawak ng pag-uusap sa panlipunang interaksyon, ito naman ay nakapagbibigay ng pundasyon para sa pagsusuri ng panlipunang aksyon.

Three-way taxonomy ng Speech Acts ● LOCUTIONARY ACT- akto ng pagsasabi ng isang makahulugang bagay - isang pangungusap sa literal nitong kaanyuan ● ILLOCUTIONARY ACT- pagsasabi ng isang bagay na may kumbensyunal na lakas o pwersa tulad ng pagbibigay ng impormasyon, pag-uutos, pagbibigay ng babala, pagrereklamo, paghihiling, o pagtatanggi ● PERLOCUTIONARY ACT- pagtungkol sa kung ano ang napapala o natatamo sa pagsasalita o sa pagsasabi ng isang bagay tulad ng pangungumbinsi, pagpapahinod, pagpapaudlot, panunurpresa, o panlilinlang

Ang pangunahing interes ni Austin ay sa pagbigkas na ginagamit upang makapagsagawa ng mga kilos sa mga pananalita.

“Idinedeklara ko na kayong mag-asawa.”

...para magkaroon ng katuparan ang pahayag, dapat ay maisagawa ito sa ilalim ng angkop na mga kundisyon: 1. Kumbensyunal na paraan at epekto (conventional procedure and effect) 2. Angkop na kalagayan (appropriate circumstance) 3. Tama at kumpletong pagsasagawa ng paraan ng lahat ng mga tao (correct and complete execution of the procedure) 4. Tiyak na pag-iisip at damdamin ukol sa pagsasakatuparan ng kilos sa pagitan ng mga taong kasangkot (certain thoughts and feelings about the realization of the act)

Ang nosyon ng aksyong perpormatib (performative action) ay pundamental sa pag-aanalisa ng pormal at impormal na interaksyong institusyunal dahil itinuturing nito na ang tagapagsalita at tagapakinig ay kapwa bumubuo ng pagkilos sa tiyak o tukoy na kontekstong sosyo-kultural (co-constructing joint actions in specific sociocultural contexts).

Ang klasipikasyon ni Searle (1976)

“Ang speech acts ay nakabatay sa tinatawag na ilocutionary point, psychological state at ang direction of fit.”

Uri ng Ilocutionary Act

• Representatives – paghinuha, pag-amin • Directives – paghiling, pagmumungkahi, pagimbita • Commissives – pangangako, paghiling, pag-aalok • Expressives – pagrereklamo, paghingi ng tawad • Declarations – pagbabawtismo, pagdedeklara ng giyera

Discourse Analysis at Pragmatics

• Discourse Analysis- binubuo ng malawak na sakop ng mga ilan pang disiplina sa ilalim nito tulad ng pragmatics, conversational analysis, speech act theory, at ethnography of speaking. • Pragmatics- kailangang kailangang batis (source) para sa discourse analysis. Imposibleng masuri ang isang diskurso nang walang matibay na basikong kaalaman ukol sa phenomena ng pragmatics at sa mga paraan kung paano ito kumikilos at nagsasagawa ng interaksyon. (Bekhal Abbubakir)

Discourse Analysis at Pragmatics

• Pagaaral ng kahulugan kaugnay ng konteksto na kung saan ang isang tao ay nagsasalita o nagsusulat. Kasama rito ang sosyal, sitwasyunal, at tekstwal na knowledge context; ito ay patungkol sa kung ano ang alam ng mga tao a isa’t isa at sa mundo • Sa pragmatics, pinaniniwalaang kapag ang mga tao ay makikipagusap sa isa’t isa, sila ay karaniwang sumusunod sa prinsipyo ng pakikipagtulungan(co-operative principle)

Speech Act Theory – dinebelop nina John Austin at John Stearle ay patungkol sa basikong paniniwala na ang wika ay ginagamit upang makapagsagawa ng aksyon.

Tatlong klase ng kilos na naisasagawa ng sabay sabay (Austin): • Locutionary Act: ang pagbigkas ng isang pangungusap kalakip ang tinatawag niyang determinate sense at reference. • Ilocutionary act: ang paglikha ng pangungusap, pagalok, pangangako atbp. sa pagbigkas ng pangungusap sa ngalan ng kumbensyunal na pwersang nakapaloob ditto. • Perlocutionary act: ang pagdadala ng epekto sa tagapakinig sa pamamagitan ng pagsasab ng isang pangungusap kung saan ang epekto ay espesyal sa sirkumstansya ng pagbigkas.

Dalawang Uri ng Speech Acts • Direct • Indirect

Isang panuntunan na tinatawag na Cooperative Principle ay iminungkahi ng pilosopong si Paul Grice na kung saan ang mga taong sangkot sa komunikasyon ay iniisip na ang magkabilang panig ay normal na hahangaring makipagtulungan sa bawat isa upang masumpungan ang pinagkaunduang kahulugan.

Ito ay binubuo ng apat na maxim: 1. ang kwaliti 2. kwantiti 3. relasyon at 4. pamamaraan (quality, quantity, relation, at manner).

Isa sa mga baskikong konsepto sa Pragmatiks ni Grice (Gricean Pragmatics) ay ang kahulugang nais iparating ng tagapagsalita.

• natural na pagpapakahulugan (natural meaning) ay ligtas sa anumang intensyon, • di natural na pagpapakahulugan (non-natual meaning), ay isang banda, ay may iba pang pagpapakahulugan o intensyong pangkomunikatibo.

Ayon kay Grice ang uri ng mga kahulugan (types of meaning/ what is meant) ay nahahati sa kung ano ang sinabi at kung ano ang implikasyon nito.

ito ay maari pang hatiin sa kumbensyunal at kumbersesyunal (conventional at conversational) na kahulugan. Ito ay mga uri ng inperens (inference) na maghahango mula sa isang pananalita upang mapaghulo ang “kahulugan” sa “ sinabi”. Ito ay may kaugnayan sa tinatawag ni Grice na Cooperative Principle at sa apat na maxim nito.

Ang kumbersasyunal na implikasyon (conversational implicature), para kay Grice, ang pag iinterpret ng pananalita ay hindi usapin ukol sa pagdedekowd ng mensahe bagkus, ito ay kinapapalooban ng:

1.) pagkuha sa kahulugan ng mga pangungusap kasama ang mga kontekstwal na impormasyon

2.) paggamit ng mga alituntunin sa inperens

3.) pagtalunton sa ibig ipakahulugan ng tagapagsalita o ispiker sa palagay na ang pananalita ay sumasang-ayon sa mga maxim.

Ayon pa kay Grice ang conversational implucatures ay maaaring maganap sa dalawang sitwasyon, ang istrikto at direktang pagsunod (observance), at/ o hayagan o sadyang pagbalewala (non-observance) ng mga maxim.

“Nasaan ang mga susi ng kotse?”, at sumagot ang misis na: “Nasa ibabaw mg mesa sa kusina” ang misis at malinaw na sumagot (pamamaraan o manner) nang totoo (kwaliti or quality), at nakapagbibigay ng sapat na impormasyon (kwantiti o quantity) at direktang tumugon sa layunin ng asawa sa pagtatanong (relasyon o relation). Sinabi niya ang ibig niyang sabihin, walang labis, walang kulang.

Sa dalwang sumusunod na halimbawa, matutunghayan ang pagbabalewala o pagsalungat sa mga maxim. Siya ay isang ahas, ito ay literal na hindi totoo, ito ay salungat sa maxim ng kwaliti dahil wala namang tao na ahas.

May balahibong pusa si Rica

Ethnography of Reading (Hymes, 1962) at ang Ethnography of Communication (Hymes, 1964)

Ang Pundasyon ng Komunikasyong Etnograpik • Si Dell Hymes ay higit na kilala sa kaniyang papel bilang tagapagtatag ng Ethnography of Communication ayon sa ginawang pagsusuri nina Barbara Johnstone at William Marcelino (2010) • Noong una ang terminong ginamit dito ni Hymes ay Ethnography of Speaking, na nang lumaon ay tinawag ng Ethnography of Communication

• Nilayon ni Hymes na kumawala sa pagtuturing sa pananalita bilang isang abstrak na modelo at pumalaot sa pag iimbestiga sa sari-saring uri ng pananalita na matutunghayan sa tinatawag na Ethnographic Fieldwork

Para kay Hymes, ang katalagahan ng pagaaral ng wika ay ang pagbibigay ng tuon sa paglalarawan at pagsusuri sa: - abilidad o kakayanan ng isang taal na tagapagsalita (native speaker) - na gamitin ang wika sa komunikasyon sa tunay na sitwasyon (communicative competence) - sa halip na limitahan ang naturang pag-aaral sa paglalarawan ng potensyal na kakayahan ng isang huwarang (ideal) tagapagsalita o tagapakinig upang makalikha ng mga pangungusap na may tamang paggamit ng balarila o gramar (linguistic competence).

- ang mga tagapagsalita ng wika sa isang partikular na pamayanan ay nagagawang makipag-usap sa bawat isa sa paraan na hindi lamang tama manapa'y akma sa kontekstong sosyokultural - ang kakayahang ito ay kinapapalooban ng pinagsaluhang kaalaman (shared knowledge) ng linggwisitik kowd kasama rin ang mga alituntuning sosyokultural, pamantayan, at pagpapahalaga na gumagabay sa pag-iral at interpretasyon ng pananalita at iba pang tsanel o

• Ang ethnography of communication ay interesado sa mga katanungan patungkol sa kung ano ang alam ng tao ukol sa mga angkop na patern ng paggamit ng wika sa kanyang pamayanan at kung pano niya ito natutunan (Farah,1998)

• Ang tuon ng pag-aaral ni Hymes na kanyang iminumungkahi para sa linggwistika ay ang pamamaraan ng pagsasalita o ang tinatawag niyang 'ways of speaking' (Hymes, 1989)

• Ang ideya ng wika bilang kalipunan ng pamamaraan ng pagsasalita ay isang alternatibo sa ideya ng wika bilang balarila o gramar, isang abstraktong kalipunan ng mga alituntunin o pamantayan.

SA MADALING SALITA… Ang Etnograpiya ng Komunikasyon ay ang pag-aaral ng komunikasyon sa likod ng sosyal at kultural na mga gawi at paniniwala

LAYUNIN imbestigahan ang gamit ng wika sa konteksto ng sitwasyon upang mapagwari ang pattern na akma para sa pananalitang gawain At gamitin bilang balangkas ang isang pamayanan na ginagalugad ang malaya nitong gawain sa kabuuan

DALAWANG KOMPONENT MEANS OF SPEECH

SPEECH ECONOMY

• Patungkol sa istilo at katangiang nakapaloob sa mismong istilo

• Patungkol sa ugnayan sa loob ng speech community kung saan ginagamit ng mga tao ang kanilang means of speech

Sa modelo ni Hymes, ipinupunto niyang hindi maaaring pag-aralan ang wika nang magkahiwalay. Kailangan itong pag-aralan sa mas malawak na konteksto ng kultural at sosyal na aspeto HINDI limitado ang wika sa teknikal na kalipunan ng mga alituntunin sa gramar

6

Basikong Units

Mariah Corinne Pineda Dianne Rose Salvo BSN 2-5

Nagmungkahi si Hymes ng anim na basikong yunits ng komunikasyon

Speech Community

• Ang speech community ay binubuo ng mga tao na may common signs Gumperz (1962). • Ayon naman kay Hymes, ito ay pangkat o grupo na may sariling alitutunin kung kailan at paano sila magsasalita.

Speech Situation • ito ay nagaganap sa isang speech community, ito rin ay makikita sa tuwing ang mga tao ay nag-uusap o

Speech Event • ito ay may simula at wakas, ito ay tumutukoy sa mga gawain na pinamumunuan ng mga gabay at alitutunin.

Communicative Acts

• inilalarawan ang mga pagkilos na ginagawa kapag ginagamit ang mga partikular na salita.

Ways of Speaking • Ito ay tumutukoy sa mga istilo ng pananalita na maaaring gamitin sa maraming sitwasyon at kaganapan. Maaari rin itong magamit upang mailarawan ang speech patterns na katangian ng

Communicative Style • ito ay tungkol sa paano ang pamamaraan ng pagsalita ng isang tao.

Ayon kila Johnstone at Marcellino (2010) sa loob daw ng speech communities ay dapat mahanap ng etnograper ang ‘speech situations’, speech events’ at ‘speech acts’.

SPEAKING Model Ayon kina Barbara Johnstone at William Marcelino (2010), upang gabayan ang mga etno grapher ng komunikasyon na balangkasan ang kanilang pagiimbestiga sa speech acts at events ay iminungkahi ni Hymes na gamitin ng mnemonic device na SPEAKING grid bilang heuristic.

Ang walong komponent ng SPEAKING mnemonic ay: (S) – Setting Oras, lugar, ang pisikal na aspeto ng sitwasyon tulad ng pagkakaayos mga muwebles. (P) – Participant Identidad kasama ang personal na katangian tulad ng edad, kasarian, antas panlipunan, at kauganayan sa isa’t-isa. (E) – Ends Sangkot dito ang layunin ng kaganapan maging ang indibidwal na layon o motibo ng mga kalahok.

(A) – Acts Ang sequence o kung paano ang speech acts ay inayos na kapaloob ng speech event at kung ano ang mga paksa ang tinutugunan. (K) – Key Ang tono o paraan kung paano ang isang bagay ay sinabi o sinulat. (I) – Instrumentalities Ang mga linguistic code tulad ng wika, dialekto, baryasuon at tsanel, tulad ng pasalita o pasulat. (N) – Norm Ang pamantayan o standard ng mga alituntuning sosyo-kultural ng interaksyon at interpretasyon. (G) – Genre Klase ng pangyayari o kaganapan tulad ng lektyur, tula, sulat.

Narito ang isang halimbawa ng isang pag-aaral na isinagawa sa isang Puerto Rican Center (PRC) na batay sa modelo ng Mga Himno (Milburn, 1998).

QUIZ 1. Sangkot sa komponent ng speaking model na ito ang layunin ng kaganapan, maging ang motibo ng kalahok. 2. Ito ay ang pamantayan o standard ng mga alituntuning sosyokultural ng interaksyon at interpretasyon. 3. Komponent sa speaking model na naglalarawan ng oras, lugar at pisikal na aspeto ng ng sitwasyon. 4. Ito ay klase ng pangyayari o kaganapan tulad ng lektyur, tula, o sulat.

5. Ang tono o paraan kung paano ang isang bagay sinabi o sinulat. 6. Sinong pilosopo ang nagmungkahi ng isang panuntunan na Cooperative Principle? 7. Magbigay ng isa sa apat na maxim. 8. Ang pagpapakahulugan na ito ay may ibapang pagpapakahulugan o intensyong pangkomunikatibo.

9. Mas maliit na yunit na salita at inilalarawan ang mga pagkilos na ginagawa kapag ginagamit ang mga partikular na salita. 10. Tungkol sa paano ang pamamaraan ng pagsalita ng isang tao 11. Ito ay tumutukoy sa mga gawain na pinamumunuan ng mga gabay at alitutunin.

12. Tumutukoy sa mga istilo ng pananalita. 13. Patungkol sa istilo at katangiang nakapaloob sa mismong istilo. 14. Patungkol sa ugnayan sa loob ng speech community kung saan ginagamit ng mga tao ang kanilang means of speech. 15. Noong una ang terminong ginamit dito ni Hymes ay Ethnography of Speaking, na nang lumaon ay tinawag ng ? 16. Nilayon ni Hymes na kumawala sa sa pagtuturing sa pananalita bilangisang abstrak na modelo at pumalaot sa pag iimbestiga sa sarisaring uri ng pananalita na matutunghayan sa tinatawag na?

17. Isang uri ng Ilocutionary act na ang halimbawa ay paghiling, paggmumungkahi at pagimbita. 18. Isang uri ng Ilocutionary Act na ang halimbawa ay pagrereklamo at paghingi ng paumanhin. 19. Ito ay ang pagbigkas ng isang pangungusap kalakip ang tinatawag niyang determinate sense at reference. 20. Kaninong modelo ang nagpupunto na hindi maaaring pag-aralan ang wika nang magkahiwalay?

1. Ends 2. Norm 3. Setting 4. Genre 5. Key 6. Paul Grice 7. kwaliti, kwantity, relasyon, pamamaraan 8. Di natural na pagpapakahulugan

9. Communicative Acts 10. Communicative Style 11. Speech Event 12. Ways of Speaking 13. Means of Speech 14. Speech Economy 15. Ethnography of Communication 16. Ethnographic Fieldwork

17. Directives 18. Expressive 19. Locutionary Act 20. Hymes