Tugofwar Free Kinigedotcom

టగ్ ఆఫ్ వార్

1

టగ్ ఆఫ్ వార్

స్వాతి శ్ర ీ పాద

2

© Author © Swatee Sripada This digital book is published by కినిగె డిజిటల్ టెక్నాలజీస్ ప్రయివేట్ లిమిటెడ్. సర్వ హక్కులూ ర్క్షించబడ్డాయి. All rights reserved.

No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system or transmitted in any form or by any means electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise, without the prior written permission of the author. Violators risk criminal prosecution, imprisonment and or severe penalties.

3

టగ్ ఆఫ్ వార్ 1 కిటికీలించి బయటక్క తింగిచూసింది వసింధర్.నిర్మానుష్యింగా వున్ా రోడ్డా అప్పుడో ఇప్పుడో వెళ్ళే స్కుటరో , ఆటో చప్పుడో తప్ు మరో అలికిడి లేదు. నిజమే శింకర్ చెప్పున్ది సరైన్ మాటే. ఈ వేళప్పుడే వీధిల జన్ిం సిందడి ప్లుచబారుతింది. ప్దకిండ్డన్ార్ ప్న్ాిండ్డక్క మధయ. అమాలకులు ఇళేల ప్పలలలక్క అన్నాలు పెటేే హడ్డవిడిలనో బటేలుతికి ఆర్వేసక్కనే ప్నిలనో ఉింటారు. లేచి ముస్తాబవడిం మొదలుపెటిేింది వసింధర్. లప్లి గదిలకి వెళ్ళే చెకు బీరువా తెరిచిింది. అిందుల పై అర్ల ఖరీదైన్ చీర్లన్నా చకుగా మడతలుపెటిే వాటిల కర్పుర్ప్ప గోలీలు వేస మరీ పెటిేింది తలిల. వార్ిం క్రితిం కన్ా కతా చీర్లకోసిం చూసింది వసింధర్. స్కులల ప్ని చేసే యామిని ఇింటి వదద వార్ిం క్రితిం మూడ్డ ప్ట్టే చీర్లు స్కుల్ కి కించినుించి తెచేే చీర్ల వాడి వదద రిండ్డ వాయిదా ప్దధతలల కటేే విధింగా కింది. అిందుల తోప్ప ర్ింగు అించున్ా తెలలజరీ చీర్ "వసింధర్ పెళ్ళే క్కదిరితే బావుింట్టిందని"అిందర్ప అన్డిం కూడ చెప్పుింది. వాటికి అకుడికకుడే ఫాల్ పీకోలు క్కటిేించి మరీ తెచిేింది.

4

వసింధర్ నిన్ా క్నలేజీకి వెళ్ళేప్పుడే ఆ చీర్ ప్ట్టేకెళ్ళే ఒక రడీ మేడ్ ఫాన్నీ జాకెట్ కూడ్డ కని తెచుేక్కింది. తలిలచూడక్కిండ్డ మళ్ళీ ఎప్ుటిా ఆచీర్లప్ల పెటేేసింది. ఉదయిం ఎప్ుటిా నే తలిల ర్తాబాల హడవిడిగా అన్ాిం క్నసా ఆక్కకూర్ ప్ప్పు విండి అకుడపెటిే ఉరుక్కల ప్రుగులమీద ఇర్వై కిలమీటర్ల దూర్మన్ ఉన్ా స్కుల్ కి వెళ్ళేింది. చెల్లలలు స్తహితి అమా వెళ్ళేన్ ఓ గింటకి తనూ వెళ్ళేింది.నిజానికి చిన్ాదైన్న శ్రదధగా చదవడిం వలల ఎకుడ బ్రేక్సీ లేకపోడింతో స్తహితి డిగ్రీ మొదటి సింవతీర్మనికి వచేేసన్న వసింధర్ మాత్రిం ఆరాలలకో సబ్జెక్ట్ పాసవుతూ ఇింక్న ఇింటర్ లనే వుింది. అదేమిటో చదివిన్ప్పుడ్డ అన్నా వచేేసన్టేే ఉింటాయి క్నని తీర్మ ప్రీక్షలు ర్మయబోయే సమయానికి మన్స శూన్యమయిపోయి ఒకుటీ గురుాక్క వచిే చావదు. ఆరాలల క్రితిం సప్పలమింటరీ ప్రీక్షలు ర్మసేిందుక్క వెళ్ళేన్ప్పుడే శింకర్ తో ప్రిచయిం. ఆటో ఎకిు కూచుని ఇింగ్లలష్ ప్పసాకిం తెరిచిింది, క్నని ఆటో స్తేర్ే చేస్కానే పెదద సిండ్తో మొదలింది పాట. ప్పసాకిం ఎటో జారిపోయిింది. అప్రయతా౦గానే గింతవిప్పు పాడటిం మొదల్లటిేింది. శింకర్ ఎప్పుడ్డ సీడీ ఆపేశాడో తెలియదు. తను మాత్రిం కళ్ళే మూసక్కని పాడ్డతూనే పోయిింది.ఆటో రోడ్డావార్న్ ఆగిన్ సింగతీ తెలియదు. పాటింతా పాడేశాక కళ్ళేవిప్పు చూసేా 5

ఏముింది.. తన్ాయింగా చూస్కా శింకర్. సగుుప్డిపోయిింది. వింగి జారి కిింద ఆటోల ప్డిన్ ప్పసాక్ననిా అిందుక్కింది, క్నని అప్ుటికే చదివిన్ వాటికి రకులు వచిే ఏమూలక్క ఎగిరిపోయాయో, ఒకు ప్దమూ అర్ధిం క్నలేదు. " మీ పేరు వసింధర్ కదూ " క్నసా పాలిష్ా భాష్లనే అడిగాడ్డ. " అవును న్నకెా తెలుస?" " మేముిండేది మీ ఇలుల దాటాక న్నలుగిళే అవతల. " అింటూ క్షణిం ఆగి, "ఎింత చకుగా పాడ్డరు పాట, అచుే సశీలా ..." పింగిపోయిింది వసింధర్. ఎింత సేప్ప చదువు తలకెకుడిం లేదని తిటిేపయయడిం తప్ు, ఇింటి ప్నులు చెయయడిం లేదన్ా స్తధిింప్పలు తప్ు ఒకురోజూ ...ఒకురోజన్నా ఎవరైన్న ఇా మచుేక్కన్నార్మ? కళేలల న్నళ్ళే తిరిగాయి వసింధర్క్క. సనిమాలా గా ఒకుస్తరి వెళ్ళే అతనిా హతాక్క పోదామనిప్పించిింది. అింతే ఆరోజున్ ఏిం జరిగిిందో పెదదగా గురుా లేదు క్నని ప్రీక్షమాట గట్టేన్ పెటిే శింకర్ తో మాటలే న్డిచాయి.

6

శింకర్ కి తిండ్రి ఎవరో తెలియదు. తలిల చెప్పుించే చదువు అతనికి సొకులేదు.అిందుకే ఆటో అద్దదక్క తెచుేక్కని న్డిప్పస్కా మరో ప్కు సనిమాలల పాటలు పాడ్డలన్ా తప్న్తో ప్రయతాాలు. నిజమే అతని గింత బాగానే ఉింట్టింది. లుింబిన్న పార్ుల ఓ మూల కూచుని ఎనిాస్తరుల గింటలు గింటలు పాటలు పాడ్డక్కన్నారిదదర్ప... సగిం మాటలు ఒకరినొకరు పగుడ్డక్కిందుకే చాలకపోయేవి. గోడ

గడియార్ిం

ప్న్ాిండ్డ

గింటల

సింగ్లతిం

వినిప్పించడింతో

తళ్ళేప్డిింది వసింధర్. ఐదు నిమిషాలల శింకర్ ఇింటిముిందుింటాడ్డ. గబగబా చీర్కట్టేక్కని అదదిం ముిందు నిించుింది. కళలక్క దిదుదక్కిందుక్క క్నట్టక చేతలలకి తీసక్కిందో లేదో ఇింటిముిందు ఆటో హార్ా వినిప్పించిింది. చట్టక్కున్ దాన్ాకుడే వదిలి సదధింగా ఉించుక్కన్ా బాగ్ తీసక్కని ఇింటికి తాళిం పెటిే తలతిప్పు చూసింది. శింకర్ కతాగా కనిప్పించాడ్డ. ఫుల్ హాిండ్ీ తెలల ష్ర్ే సీలవ్సీ సగానికి మడిచి తలస్తాన్ిం చేసన్ జుట్టే గాలికి ఎగురుతోింది. వెళ్ళే ఆటో ఎకిుింది వసింధర్. మచుేకోలుగా ఆమను చూస ఆటో ముిందుక్క దూకిించాడ్డ శింకర్. 7

పెళ్ళే తింత సరిగాు అర్గింటల ముగిసింది. ఊర్వతల ఉన్ా అమావారి గుడిల

ఇదదరు

శింకర్

సమక్షింల.ప్పలదిండలు,

మిత్రులు

ఫొటోలు,

ఇదదరు

మింగళ

వసింధర్

స్కత్రధార్ణ

మిత్రుల

యధావిధిగా

ముగిస్తక ఎవరిదారిన్ వాళ్ళే టీ తాగి బయలేదర్మరు. ఇప్పుడేమిటిక అన్ాట్టే అతనివింక చూసింది వసింధర్. "ప్ద " ఆటోల ఎక్నుక సర్మసరి పోలీస్ సేేష్న్ ముిందు తీసకెళ్ళే ఆపాడ్డ శింకర్. వెలవెల బోయిింది వసింధర్ మొహిం " శింకర్ ఏమిటిది?" తడబడ్డతూ అడిగిింది. …………….. 2 ఓ ప్కున్ అడిగిన్ వసింధర్క్క జవాబివవక్కిండ్డ నిర్లక్షయింగా చూస్కా " ఊ దిగు దిగి లప్లక్కర్మ" ఆటో ఆపేస తాపీగా ర్మకేిం చేసాిందన్ా ధీమాతో సవిా సింగా సేేష్న్ లప్లక్క న్డిచాడ్డ. చుట్టే ప్కుల న్డ్డసాన్ా జన్ిం అతని సవర్ిం విని ఆగి క్కతూహలింగా వసింధర్ వింక చూసేసరికి బికు చచిే పోయిింది. మొహాన్ కళ్యయణ తిలకిం బుగున్ చుకు, మడల ప్సప్ప తాడ్డ చెప్ుకనే చెప్పాన్నాయి ఆమ కతా పెళ్ళేకూతర్ని.

8

"ఏింటమాాయ్ ఇా పెళేయీ అవుతూనే గడవలు మొదా బాగుింది సింబడిం. క్షణిం ఒకరు లేకపోతే ఒకరు బతకలేమింటారు, మరుక్షణిం విడ్డక్కలక్క ప్రుగులు తీస్తారు, ఇింక్న పార్మణీ తడైన్న ఆర్లేదు, అప్పుడే మొగుణ్ణి పోలీస్ సేేష్న్ కి ఈడ్డేకచాేవా?" దారేబోయే దాన్యయ ఏమీ తెలీక పోయిన్న అింతా తెలిసన్ట్టే చెరిగిపయయడిం ప్రార్ింభించాడ్డ. అసలే

ఏమీ

అర్ధిం

క్నక

అయోమయింల

ఉన్ా

వసింధర్

బితార్పోయిింది. మరో ఇదదరు ముగుురు ఆటో చుటూే గుమిగూడ్డరు. "ప్పదప్క్నలిం, ప్పదప్ బుదుధలు, అయిన్న పెదదల్లవర్ప లేర్ింటే ఏ లేచిపోయొచిే పెళ్ళే చేసక్కన్ా బాప్తో... ఎకుడ గడవొచిేిందో " న్లుగుర్ప

తలర్కింగా

దుమాతిాపయయడింతో

గతయింతర్ిం

లేక

కళేనిిండ్డ తిరిగిన్ కన్నాళేను అదుప్ప చేసక్కింటూ తప్ుదన్ాట్టే ఆటో దిగిింది వసింధర్. అలవాట్ట లేని చీర్ కింగు జారి నేలక్క వాలిింది. " అవవ అవవ, ఇింత బరితెగిింపా?

ఒింటి మీద గుడా ఉన్ాదీ లేనిదీ

తెలవడిం లేదు ... చీర్ కింగు సరి చేసకో తలీల చూడలేక చసాన్నాిం" మరవరిదో విసగు. కింగు సరిచేసక్కని ఒకు ఉదుటన్ లప్లికి ప్రుగెడ్డతన్ాట్టేగా న్డిచిింది వసింధర్. 9

అప్ుటికే సేేష్న్ ఇించార్ె ఎదురుగా కూరుేని ఏదో చెప్పాన్నాడ్డ శింకర్. ప్రుగెతిాన్ట్టే లప్లక్క వచిేన్ వసింధర్ను చూప్పస్కా "ఇదిగో దీనేా గింట క్రితిం పెళ్ళే చేసక్కన్ాది. ఫొటోలున్నాయి. స్తక్షులున్నారు..." "అది సరే ఏిం రిపోర్ే ర్మసకోను? పెళ్ళే చేసక్కన్నారు బాగానే ఉింది, మీ ఇింటికో వాళ్ళేింటికో వెళలక ఇకుడక్క వసేా మేమేిం చెయాయలి?" అతని ప్రశా ప్పరిా క్నకముిందే విింట్టన్ా పోలీసలు కిసక్కున్ న్వావరు " శోభన్ిం" ఎవరిదో గణుగుడ్డ .. ఇించార్ె నొసలు చిటిలించడింతో మళ్ళే వాతావర్ణిం సీరియస్ గా మారిింది. "పెళేింటే చేసక్కన్నాను గాని దీనికేమీ నేను మాటివవలేదు మాఇింటికి తీసక్కవెళ్యాన్ని, దీన్బబనూ అమానూ ప్పలిప్పించిండి. సగౌర్వింగా సకల మర్మయదలతో అతిాింటికి ప్ింప్వలసన్ బాధయత వారిదేగా... అా గే ప్నిల ప్ని మా అమాకూ ఈ కబురు చెప్ుిండి " అదిరిపోయిింది వసింధర్. అసలు పెళ్ళేకే ఒప్పుకోర్ని ఇా తెగిసేా ... మిండ్ బాలింక్స గా మారిపోయి ఏమీ అర్ధిం క్నని సితి ల ఎదురుగా కనిప్పించిన్ క్కరీేల వాలిపోయిింది. ఎవరేిం మాటాలడ్డతన్నార్న్ాది ఏమాత్రిం అర్ధిం క్నలేదు. 10

ఎప్పుడ్డ సుృహ తప్పుిందో ఆమకే తెలియదు. 3 మధయల మగత మళ్ళక్కవ క్నని సితిల రిండ్డ మూడ్డ స్తరుల కళ్ళే విప్పున్న తిరిగి ప్పరిా సుృహలకి వచేేసరికి చాా సమయమే ప్టిేింది. డ్డకేరిా ప్పలిప్పించి నిద్రకోసిం ఏదో ఇింజక్షన్ ఇచిేన్ట్టే గురుా. కళ్ళే విపేు సరికి ఎదురుగా తలిల , తిండ్రి, చెల్లలలు .....వచిేింది కలేమో ఇింటోలనే ఉన్నానేమో అనుక్కింది క్నసేీప్ప క్నని మరో ప్కు శింకర్, అతని తలిల, పోలీసలు, మళ్ళే కళ్ళే మూసక్కన్నా అా అర్నిముష్ిం కూడ్డ ఉిండలేకపోయిింది. తార్ స్తియిల వినిప్పసాన్ా శింకర్ గింత తళ్ళేప్డేా చేసింది. “ఉహు, ఇప్పుడ్డ, ఇకుడ తేా లిీిందే. “ ఉలికిుప్డిింది వసింధర్. “ఏిం తేా లి? ఏిం తేా లని అింట్టన్నావు. మా ప్పలలకిింక్న ప్దహారేళ్ళే నిిండలేదు. మన్ర్ ప్పలలను పెళ్ళల చేసకోడిం నేర్ిం కదా ఇన్ీెకేర్ గార్ప , నిజానికి లకిం తెలియని ప్పలలను పెళ్ళల చేసక్కన్ాిందుక్క వాడిని అరస్ే చెయాయలి” విరుచుక్క ప్డిింది వసింధర్ తలిల ర్తా బాల. “అవున్వును

ప్దహారేిం

ఖర్ా,

ప్న్ాిండే

అన్యిన్న

అన్గలరు”

వయింగయింగా ప్లికిింది శింకర్ సవర్ిం . “ క్నపోతే ఇర్వై ఆర్మ? ఇింక్న ఇింటర్ కూడ్డ ప్పరిా క్నలేదు”

11

“మాటికో సబ్జెక్సే తప్పుతే ముపెపు ఆరు వచిేన్న పాసవదు” న్నక్క తెలుస ఇా టి ఇర్క్నటాలు వెదుక్కుింటార్ని, అిందుకే ఎిందుకైన్న మించిదని బర్ా సరిేఫికేట్ తెచుేక్కన్నాను కూడ్డ” అింటూ హీరోా సర్ర్ మని జేబులించి ప్ర్ీ ా గి న్నలుగు మడతలుగా పెటిేన్ క్నగితాన్నా బయటక్క తీస జాగర్ా గా మడతలు తీస ఇన్ీెకేర్ ముిందుించాడ్డ. నిజమే వసింధర్ బకు ప్లచగా వయసకన్ా చిన్ాగా కనిప్పించిన్న నిజానికి ఇర్వై ఏళ్ళే దాటాయి. ఈ లగా శింకర్ తలిల ఆదెమా అిందుక్కింది. “మన్కెిందుక్క బిడ్డా ఈ పెదిదింటి ప్పలలలు, ఈ పెళ్ళేళ్ళే? ఏ ప్పటక్నప్పట న్నలుగిుింజలు తెచుేక్క బతికేటోలలిం, ఈప్పలలను మన్ిం స్తకలేిం. ఒగెుయియ బిడ్డా మన్ తొవవన్ మన్ిం బోదాిం.” కడ్డక్కు న్చేజెపాులని తాప్త్రయ ప్డ్డతోింది. అవును మరి.తెా లరి లేచి న్నలుగిళేలల ప్నులు చేసక్క సింపాదిసేానే రోజులు వెళేమారుతన్నాయి. తమక్క సరిప్డ్డ ప్పలలయితే తన్తో పాట్ట మరో అయిదారిళ్ళే చేసక్క ర్మగలదు. ఈ గప్పుింటి బిడాను భరిించడిం అింటే మాటా ? “ఛస్..న్న యమా నోరుాయ్ , ప్ిండ్డల ర్మలాయ్ ... న్నక్క న్చిేన్ట్టే నే జేస్తా , నువ్వవతివి న్నక్క జెపెుతిందుక్క “ గయ్ మన్నాడ్డ శింకర్. ఆరు నూరైన్న ప్పలలను ప్ింప్మని వసింధర్ తలిల ర్తాబాల తిండ్రి. చూస చూస , విన్న విన్న చిర్మక్క ప్పటిేింది ఇన్ీెకేర్ కి.

12

“చత్, ప్న్న పాడ్డ లేక తెగ బలిస కట్టేక్కింట్టన్నారు. మీ ఇింటి తగాయిదాలన్నా

తెచిే

ఈడ

డిసుష్న్

లు

పెటేేిందుక్క

ప్ని

లేని

మింగలలలమనుక్కింట్టన్నార్మ? పిండి, పిండి. మీరు మీరు సింజాయిించుక్కని ర్ిండి . మలిల సోమార్ిం ర్ిండి.న్నగున్క తికురేగిిందో న్న యమా అిందరీా లప్లక్క తోస మకెులిర్గ దీస్తా..పిండి,పిండి” అింటూ విసక్కున్నాడ్డ. పైస్తర్మలని కేసని అర్ధమపోయిిందతనికి. వసింధర్ ఒళలింతా సగుుతో చచిేపోయిింది. ఏదో సనిమాలల రిక్షా వాడిని చేసక్కని ఎింత మజాగా బతిక్నర్ని ఆలచిించిిందే తప్ు ఈ ప్ర్యవస్తన్నలన్నా కలల కూడ్డ ఉహిించ లేదు. “మా ప్పలలను మేిం తీసక్క పోతిం” “పిండి” “అటెలటల ?న్నతో పెళేయిన్నక” శింకర్ ముిందుకచాేడ్డ. మళ్ళే మొదా ! క్నని అలసపోయిన్ ఇన్ీెకేర్ మొదలవనివవలేదు. “ అవును వార్ిం రోజులు టైమిసాన్నా , మీల మీరు తేలుేక్కని ర్ిండి. అప్ుటిదాక్న ప్పలల ఆలఇింటిక్నడనే ఉింటది. చల్ రిండ్డ వేలు కటిేపిండి.” “రిండ్డ వేా ..?” రిండ్డ వైప్పా వార్ప నోరళే బ్జటాేరు. “అవును లేదింటే కేస్ ర్మస్తా ,లప్లక్కతోస్తా” “ర్మసోు ..తోసోు.న్నక్క మా యమాకూ ప్నైన్న తప్పుతాది”

13

“ముదన్ష్ేప్ప దాన్న తిని కూచుని ఎింత ప్ని చేస్తవే..ఇప్పుడ్డ చూడ్డ” కూతరి మీద చెయ్యయతా బోయిింది ర్తా బాల. “న్నిాా సతాయిసేా ఏ విష్మో తాగుతాను. లేదింటే ఉరిపెట్టేక్కింటాను” ప్పడ్డగుా ల వచాేయి వసింధర్ బింగురు సవర్ిం లించి మాటలు. “ ప్పలలను బ్జదిరిించో సతాయిించో మరో కేస్ చెయయకిండి. న్యానో భయానో న్చేజెప్పుకోిండి.” ర్తాబాల ప్ర్ీ ఓపెన్ చేస ఉన్ా డబుబ తీస అతని చేతిలపెటిే చేతలు జోడిించిింది. ఎవరిదారిన్ వాళ్ళే బయటక్క న్డిచి ఇళ్ళే చేరేసరికి ర్మత్రి ఏడ్డ దాటిింది. *** తెా లరేసరికి

చెపాు

పెటేక్కిండ్డ, ఏ

సమాచార్మూ

ఇవవక్కిండ్డ,

ఇింటిముిందు ఆటోలు దిగిన్ చెల్లలలి క్కట్టింబానిా చూస తెలలబోయాడ్డ ర్ఘుర్మమయయ. అప్పుడో ఇప్పుడో ప్ిండ్డగలకో, శుభక్నర్మయలకో కలుసకోడిం ప్రిపాటే అయిన్న ఇా అక్నర్ణింగా ర్మవడిం ఆశేర్యకర్మే . రిండ్డ ఆటలల చెల్లలలు , బావగారు

వాళ్ళేదదరి

ప్పలలలు

దిగాక

అమాయయ

అిందరు

బాగానే

ఉన్నార్నుక్కన్నాడ్డ. ఎవరికైన్న అన్నరోగయమా? ఇకుడ డ్డకేర్ ట్రీటెాింట్ కోసిం వచాేర్మ? సిందేహాలు మన్సలనే దాచుక్కని బ్రష్ చేసక్కింట్టన్ా ప్ని ప్పరీా క్ననిచిే “ర్ిండి ర్ిండి అింతా క్షేమమే కదా “ అింటూ లనికి ఆహావనిించాడ్డ. 14

“ఆ.. ఒకస్తరి చూస వెళ్యదమని ..” అింటూ లప్లక్క న్డిచిింది ర్తాబాల. “ ర్ిండి వదిన్న , ప్పలలలు బాగున్నార్మ ? ఓ వస, స్తహితి కూడ్డ వచాేర్మ? ర్ిండి ర్ిండి” అింటూ వాళే బాగ్లు అిందుక్కని గదిల పెటిే వచిే, మొహాలు కడ్డకోుిండి , క్నఫీలు తెస్తాను” అింట్ట వింట గదిలకి వెళ్ళేింది చింప్. స్తహితి గబగబా బ్రష్ చేసక్కని అతాక్క స్తయప్డే౦దుక్క వింటగదిలకి న్డిచిింది. ర్తాబాల కూడ్డ బ్రష్ చేసక్కని, “ఊ, బ్రష్ చేసకో” అింటూ వింట గదిలకి వెళ్తా, “స్తహితీ అతాక్క నే స్తయిం చేస్తాగాని అకుతోపాట్ట ఉిండ్డ “ అని కూతరిాబయటక్క ప్ింప్పింది. ఏమో ఎప్పుడ్డ ఎవరి కనుా గప్పు మళ్ళేవాడిింటికి వెళ్ళలపోతిందేమోన్ని బ్జింగ గానే వుింది. ర్మత్రి అప్ుటికప్పుడ్డ ఆలచిించుక్కని తెలలవారితే ఇింకేిం జరుగుతిందో న్న్ా భయింతో బయలుదేరి మూడో కింటికి తెలియక్కిండ్డ అన్ాగారిింటికి వచాేరు. క్నఫీ డిక్నష్న్ ఫిలేర్ లించి గిన్ాలకి వింప్పతన్ా చింప్ ప్కుక్క జరిగి క్నసా గింత తగిుించి , “వదిన్న మేమిప్పుడో పెదద భార్ిం న్న మీద పెటేడ్డనికి వచాేము. నువువ తప్ు న్నకిింక ఎవరున్నారు చెప్పు.” అా అింట్టింటే ర్తా బాల కళేల న్నళ్ళే తిరిగాయి. “ఛ ఛా అా కన్నాళ్ళేమిటి చిన్ా ప్పలలా ... కషాేలల ఒకరికకర్ిం క్నకపతే ఇహ ఈ బింధుతావల్లిందుక్క చెప్పు” 15

న్మాదిగా జరిగిన్ది వివరిించిింది. మధాయహాిం పోలీస్ సేేష్న్ నుిండి ఫోన్ ర్మవడిం మొదలు బయలు దేరి వచేేవర్కూ. విింట్టన్ా చింప్ మాన్ుడిపోయిింది. “నిజింగా ఎిందుకా చేసింది?” “నోరు విప్పుతేగా ..చెప్పుింది ఒకుటే మాట. ఏదైన్న అడిగితె విష్ిం తాగుతాన్ింట్టింది లేదా ఉరివేసక్కింటాన్ని.” “ప్పలల క్నసా క్కదుటప్డన్న, న్మాదిగా మీ అన్ాయయక్క చెపాాను ముిందు మన్ిం పెదద వాళేిం ఆలచిదాదిం ఏిం చెయాయలని ..” అింటూ క్నఫీలు గాలసలల పోస “ ప్ద , బ్జింగ ప్డక్క “అింటూ హాలలకి న్డిచిింది. ఉదయిం టిఫినుల ముగిించి పెదదవాళేింతా హాలల కూరుేింటే . స్తహితి, వసింధర్ ర్ఘుర్మమయయ ఇదదరు కూతళ్ళే శిలు ,శాలిని పైన్ ప్పలలల గదిల సీడి వేసక్కని కతా సనిమా ఒకటి చూసాన్నారు. “అన్ాయాయ జరిగిిందేమిటో వదిన్ చెప్పుిందిగా,ఏిం చెయాయల మాకేిం తోచడిం లేదు. ఎప్ుటి కప్పుడ్డ ఈ సమసయలేమిటో.. “ “సమసయలొచాేయని బ్జింగ ప్డితే ఎా ర్మ తలీల, స్తనుకూలింగా ప్రిష్ురిించు కోవాలి గాని.. ఆలచిసాన్నాను, ఏిం చేదాదమా అని ..మన్ిందర్ిం సింయమన్ింతో కించిం ఓప్పక ప్డితే ప్రిషాుర్ిం పెదద సమసయ క్నదు. ముిందు మన్ిం ఏిం చెయయ గలిం అనేది చూడ్డలి. తరువాత వస ఎిందుకా చేసింది అనేది తెలుస కోవాలి.” 16

ఆయన్ మళ్ళే మళ్ళే పోలీస్ సేేష్న్ల ఏిం జరిగిిందనేది ప్రతి చిన్ా వివర్ింతో సహా అడిగి తెలుసక్కన్నాడ్డ. రిండ్డ మూడ్డ స్తరుల విన్నాక “ఎింత సేప్ప న్నది తప్పు న్నది తప్పు అింటూ ఒకరినొకరు నిిందిించుక్కనే మీ అహాలే క్నని అసలు వాడేిందుక్క పెళ్ళల చేసక్కన్నాడో ఏిం ఆశ ప్డ్డతన్నాడో కనుక్కున్నార్మ? పోన్న ఇప్ుటికీ మిించిపోయిిందేిం లేదు , ఖచిేతింగా వాడేదో ఆశిించే పెదద పాలన్ తో చేసక్కన్నాడే తప్ు ప్రేమిించో క్నప్ర్ిం చెయాయలనో క్నదనేది సుష్ేిం. అయితే ఇప్పుడే అడిగి వాడికి సమయిం ఇచేేకింటే చివరి నిమిష్ిం లమింతన్నలు స్తగిించటిం ఉతామిం. ఈ లగా వసను న్మాదిగా మాటాలడిించి విష్యిం ర్మబటేడిం అవసర్ిం. ఇప్పుడ్డ వీడిని వదిలిించుక్కన్నా మరొకడి ఉచుేల ప్డదని ఏమిటి న్మాకిం ? అిందుకే ముిందు తన్ మన్సల ఉన్ాదేమిటో ఎిందుకిా ింటి ప్నికి ఒడిగటిేిందో కనుక్కుని న్చేజెపాులి. అయిన్న ఇదదరికిదదర్ప ఉదోయగాలింటూ చూసక్కన్నారే గాని పెరిగే ప్పలలల గురిించి ప్టిేించుకోలేదు. “ “అది క్నదన్ాయాయ ...” ఏదో చెపాులని ప్రయతిాించిింది ర్తాబాల. ఆమను మధయలనే ఆపేస, “మన్ను మన్ిం సమరిధించు క్కిందుక్క ఎన్పాన్న క్నర్ణాలు దొరుక్కతాయి. క్నని ఎవరి మన్సకి వాళ్ళే అలచిించుక్కింటే నిజిం అర్ధమవుతింది” అని ఆగి చింప్ వింక చూశాడ్డ నిజమే, చింప్ మించి బాింక్స ఉదోయగిం ప్పలలలకోసమే వదిలేసింది. అా గని పెదద డబుబన్ా ప్రిసితీ క్నదు, క్నని ఆడప్పలలలక్క తలిల అవసర్ిం, ప్రతి నిమిష్ిం 17

చూసకోవలసన్ ఆవశయకత

ఉిందనిప్పించి మానేసింది. వేన్నాళేక్క చన్నాళ్ళేగా

చిన్ా బోటీక్స తెరిచి తీరిక సమయాలల చిన్ాపాటి క్నలక్షేపానిా అలవర్చుక్కింది. ర్తాబాల తలదిించుక్కింది. “సరే ఇప్పుడైపోయిన్ వాటికేిం గాని జర్గవలసన్ వాటి గురిించి ఆలచిదాదిం, ప్పలలను ఇకుడ ఉించి మీరు వెళ్ళల ముిందు ఆ శింకర్ ని కదిలిించి న్యానో భయానో ఏదో ముటేజెప్పు, ఫోటోలు గట్రా తీసక్కని ఇన్ీెకేర్ ముిందు ఏ సింబింధిం లేదని ర్మయిించుకోిండి. ఈ లగా నేను దానితో మాటాలడి

ఏిం

చెయాయలన్ాది ఆలచిస్తాను. “ “ స్తహితిని కూడ్డ ఉించి వెళేన్న అన్ాయాయ “ అడిగిింది ర్తాబాల. “ఎిందుక్క దాని చదువు పాడ్డ చేస్తారు?దాని దారిన్ దానిా క్నలేజికి ప్ింప్ిండి, ఎక్కువ రోజులు న్నన్ే క్కిండ్డ ఇా టి విష్యాలు తవర్గా ప్రిష్ురిించుకోడిం ఉతామిం. ర్మత్రి భోజన్నలు చేస బస్సీకిుతే ఉదయాని కా ల వెళ్యారు.” ర్ఘుర్మమయయ

చెప్పున్ది

భార్మయ

భర్ా

లిదదరికీ

సమింజసింగానే

అనిప్పించిింది. అా గే న్ని తలూపారు. మధాయన్ాిం అిందరి భోజన్నలూ అయాక అిందర్ప క్నసేీప్ప విశ్రింతి తీసక్కనే వేళ ఈశవర్రావుని తీసక్కని టికెటల కింటూ బయటక్క వెళ్యేడ్డ ర్ఘుర్మమయయ. చింప్ ర్తాబాలను వీధి చివర్నున్ాతన్ బోటీక్స చూప్పస్తాన్ింటూ బయలు దేర్ దీసింది. 18

వీధి చివర్ ఓ చిన్ా ష్టేర్ ఉన్ా రిండ్డ గదుల పోర్షన్. మొదటి గదికి మధయల కరేన్ వేస దానేా రిండ్డ భాగాలుగా చేస ,ఒకటి ఆఫీస్ గదిగా ఆర్ారుబు ల క్స చేసక్కిందుక్క ఒక టేబుల్ న్నలుగు క్కరీేలతో అమరిే ఉింది. కరేన్ వెన్క్నల గాలస్ స్తేిండ్ీ మీద పిందికగా అమరిేన్ గిఫ్ే ఆరిేకల్ీ ..ఫ్లవర్ వేజుల , క్నిండిల్ స్తేిండ్ీ, ఫోటో ఫ్రేమ్సీ, సీన్రీ పెయిింటిింగ్ీ ....ా టివి ఇదివర్ల ఎప్పుడూ చూడలేదనిప్పించేవి ఎనోా ఉన్నాయి. వెన్క్నల గదిల న్నలుగు మిష్నుల వాటిపై టెయిలరుల, హా౦గర్ీ కి అమరిేన్ డ్రెస్ లు .. మొతామీాద ప్ని ఎింత ససేమాటిక్స గా జరుగుతోిందో అమరిక చూసేానే అర్ధమవుతోింది. చింప్ ర్మకముిందే అకుడ వర్ు చేసే టేలర్ీ వచిే ప్ని ప్రార్ింభించారు. ముిందు గదిల కసేమర్ీ ని అటెిండ్ చేసేిందుకో పాతికేళే అమాాయి. చింప్ ర్మగానే ఆర్ార్ీ అన్నా వివరిించి, సేల్ీ వివర్మలు ల్లకుచెప్పు `మళ్ళే తన్ప్నిల ప్డిపోయిింది. ఆశేర్యింగా చూస్కాిండి పోయిింది ర్తాబాల. ఎింత సేప్ప ఎప్పుడో రిటైర్ అయాయక వచేే పెన్షన్ కోసిం జీవితిం మొతాిం తాకట్టే పెటిేన్ట్టే ఉరుక్కల ప్రుగుల మీద ప్నిచెయయడిం ... ఇప్పుడ్డ ఆలచిసేా అనిప్పసోాింది, ఏమింటూ ఉదోయ గింల చేరిిందో క్నని ఒకురోజైన్న కడ్డప్పనిిండ్డ తిిండి, కింటి నిిండ్డ నిద్ర దొరిక్నయా ? ఉదయిం లేస్కానే వేడి క్నఫీ తీరిగాు తాగే యోగమూ ఏన్నడూ లేకపోయిింది.

అషాేవదాన్ింా ఓప్కు రైస్ క్కకుర్ పెటేడిం,

మరో వింక 19

కూర్లు కోస్కా ఎనిా స్తరుల వేళ్ళే కోసకోలేదు. మళ్ళే అిందరికీ టిఫిన్ బాక్సీ లు సర్దడిం బటేలు ఉతకోుడిం, వింట దీింతో పాట్ట పేప్రుల దిదదడిం , ప్రశా ప్త్రాలు ర్మయాలి , ఇింటోలనే ప్పలలల హోమ వర్ు , క్నలస్ వర్ు లు దిదాదలి. నిజానికి స్కులల ప్ని చేసే ఆరున్ార్ గింటల సమయిం కన్నా ఇింటోల చేసే చాకిరీకి వెచిేించే సమయమే ఎక్కువ. అయిన్న ఎింత గౌర్విం ఇసాన్నారు. అసలు ఉపాధాయయులింటే వెటిే చాకిరీకి మారుపేర్మల? నిజమే , ప్పలలలు పెరిగే వర్కూ న్నన్న తిప్ులూ ప్డి క్నసా పెదదవగానే వారి దారిన్ వారిని వదిలేస ప్టిేించుకోక్కిండ్డ,అదేన్న ఈ యువత పాడై పోయే౦దుక్క క్నర్ణిం? అదేన్న వస ఇా .. ప్నివారికి చెయయవలసన్ ప్నులు చెప్పు ,అకుడ అమాక్ననికని ఉించిన్ వాటిల రిండ్డ డ్రెస్ లు పాక్స చేసక్కని బయలేదరిింది చింప్. “ హాయిగా ఉిందనుకో, ఏదేమన్న ప్రప్ించిం తలలకిిందులన్న అన్నా వదిలేస ఉదోయగానికి ప్రుగెటేన్వసర్ిం లేదు. అా గని తిని ఇింటోల ప్డ్డకోడమూలేదు. న్న సమయానిా బటిే ప్నిచెయయడిం . ఇిందులనూ శ్రమా, కింత రిస్ు ఉన్నాయనుకో, అయిన్న అవి ఇష్ేమయిన్వి” నిజమే. తిరుగు ప్రయాణింల ర్మత్రి ప్దిింటికి బస్సీకిున్ మొదలు

ర్తాబాల

ఆలచన్లు తామర్ తింప్ర్లుగా గతానిా న్మరువేసక్క౦టూనే వుింది. 20

చిన్ాప్పుడ్డ పెదదగా చదువు అబబ లేదు. అింతేక్నదు ప్ట్టేమని గటిేగా న్నలుగుింటలు చదివితే తెా లరేసరికి జవర్ిం వచేేసేది. ప్దో తర్గతి పాసవడిం గగన్మయిపోయిింది. ఒకోు సబ్జెక్సే కన్నసిం రిండ్డ స్తర్లయిన్న ర్మసఉింట్టది. ఇహ క్నలేజీ చదువుల్లా వెలిగిసాిందని తిండ్రి ఇింటోల నుిండే హిిందీ ప్రీక్షలు కటిేించాడ్డ. నిజిం చెపాులింటే అవి న్నలుగు అక్షర్మలూ ముక్కున్ పెట్టేక్క ర్మసన్వే.అతెాసరు మారుులతో పాసయిన్వే. అదృష్ేిం బాగుిండి హిిందీ ప్ిండిట్ ఉదోయగిం వచిేింది. మొదటినుిండీ దిగువ మధయతర్గతి క్కట్టింబమే క్నవడింతో గింతక్క తగు బింత , ఈశవర్రావుతో పెళ్ళే జరిగిింది. అయితే తరువాత తరువాత గాని అతని మన్సాతవిం అర్ధిం క్నలేదు. ఏదో వాయపార్ిం అింటాడ్డ, టూర్లింటాడ్డ వార్మనికి అయిదు రోజులు బయట ఊళేలనే ఉిండేది. వచిేన్ప్పుడ్డ ఇింటికి క్నవలసన్వి కూర్గాయలు . ప్ళ్ళే ఒకోుస్తరి బటేలు తెస్తాడ్డ. అయితే ఆ ప్ధధతి ఇదదరు ప్పలలలు ప్పటిేన్న మార్లేదు. దానితో ర్తా బాల బాధయతలు రటిేముయాయి. ఓ ప్కున్ ఇలుల వాకిలి , ప్పలలలు , మరో ప్కున్ ఉదోయగిం. కష్ేింగానే ఉిండేది. ఎప్పుడయిన్న ఉన్ాచోటే మరేదైన్న ప్ని చూసకోర్మదా అింటే నోరు విప్పు ఒకుమాటా మాటాలడేవాడ్డ క్నదు. గటిేగా నిలదీసేా న్ా రిండ్డ న్లలుప్తాా లేక్కిండ్డ పోయేవాడ్డ.

21

ఆడ ప్పలలలు పెరిగి పెదదయాక వారి చదువుల కోసిం సటీ లొ ఉిండక తప్ుని సితి, ఉదోయగిం మాత్రిం ఊరి శివార్లల , దాింతో సహజంగానే ప్పలలల గురిించి ప్టిేించుక్కనే సమయమే లేకపోయిింది. ఉదయమే ఏదో ఇింత హడ్డవిడిగా అన్ాిం ప్ప్పు విండి వెళ్ళా మళ్ళే తిరిగి వహ్చ్ేేది అయిదు దాటాకే. ఈ మధయల ప్పలలలు స్కుళేల క్నలేజీలల ఉింటారులే అని మన్సను సరిప్పచుేక్కనేది. క్నని అదేమిటో పెదద దానికి ఎింత శ్రమప్డ్డా చదువే వచేేది క్నదు. ఎప్పుడ్డ అతెాసరు మారుులతో న్ట్టేకోచిేన్న ఇింటర్ ల మాత్రిం ససేమిర్మ కదలన్ని అకుడే ఆగిపోయిింది. ర్మసన్ప్పుడా ల ఒకు పేప్ర్ మిించి పాసవలేకపోడిం, ఎా గోా డిగ్రీ అయితే సింబింధాలు చూద్ద ా మనుక్కింది. ఈ లగానే ఇా గ తిందర్ప్డ్డతిందని అనుక్కిందా? ర్తా బాల క్క కళేలల న్నళ్ళే తిరిగాయి. నిజానికి ఎకుడ వుింది పర్బాట్ట. తలతిప్పు చూస్సా ఈశవర్ర్మవు గుర్కపెడ్డతూ నిద్రపోతన్నాడ్డ. *** ర్మాప్తి ర్మవ్స ఇింటికి వచేేసరికి అలసపోయి వచిేన్ భర్ాక్క వేడి వేడిగా క్నఫీ ప్ట్టేక్క వచిేింది శక్కింతల. యాభై దాటిన్న ర్మాప్తి ర్మవ్స సన్ాగా చువవా ఉిండి, చురుకైన్ కళేతో ప్దేళ్ళే చిన్ా వాడిా కనిప్పస్తాడ్డ. శక్కింతల మాత్రిం నిజానికి న్లభై రిండే అయిన్న లేని పెదద తన్ిం పోగేసక్కని మరో ప్దిహ్చ్నేళ్ళే పెదదదేమో అనిప్పించేా ఉింట్టింది. స్తయింత్రిం న్నలుగయేయసరికి 22

ఇింటికి వస్తాడ్డ ర్మాప్తి. ఉదయిం ఎనిమిది దాటక్కిండ్డ బయలుదేర్తాడ్డ. ఎనిమిది లపే అతనికి ఉదయిం ఫ్లహార్ిం సదధింగా ఉిండ్డలి. లేదింటే క్నలేదని ఇబబింది పెటేడ్డ. ఏదో ఒకటి తిింటాలే అని వెళ్ళేపోతాడ్డ. మధాయహాిం ఏిం తిింటాడో, ర్మత్రికే భోజన్ిం అనేది. సింవతీర్మలుగా అలవాటైపోయిింది. ఎకుడ్డ ఉదోయగిం దొర్కని రోజులల , చదివిన్ చదువుక్క తగనిదైన్న స్సింట్రల్ గవర్ామింట్ స్కులల ప్రైమరీ టీచర్ గా చేరి అించెలించలుగా సీనియర్ స్సకిండరీ టీచర్యాడ్డ. ర్తాబాల వేలు విడిచిన్ పెదదమా కూతరు శక్కింతల. పెదదగా చదువుకోలేదు. ఆచార్ వయవహార్మల మధయ పెరిగిన్ మనిషి. ఎింత సేప్ప ఇలుల సవరిించుకోడిం, ప్పలలల బాగోగులు ప్పజా ప్పన్స్తుర్మలూ తప్ు మరో లకిం తెలియదు ఆవిడక్క. ఇదదరు కడ్డక్కలు ఇదదరు కూతళ్ళే ఏడ్డది ఏడ్డది తేడ్డతో. పెదదవాడ్డ ప్పన్నల ఎిం బీ ఏ చేసాన్నాడ్డ. ఇదదర్మాాయిలూ మహిళ్యకళ్య శాలల డిగ్రీ చదువుతన్నారు. చిన్ా వాడ్డ ఇింక్న ఇింటరోలనే ఉన్నాడ్డ. కూతళ్ళలదదర్ప అప్ీర్సా ల ఉింటారు. మొన్నా మధయ ఏవ్వ సింబింధాల గురిించి చెప్పుింది ప్కిుింటావిడ. ఆ విష్యమే భర్ాతో మాటాలడదామింటే క్కదర్టమే లేదు. అిందుకే ఈ రోజు ఎా గైన్న ఆ విష్యిం మాటాలడ్డలనే తనూ క్నఫీ గాలస్ తెచుేక్కని కూరుేింది. ఎప్ుటిా తన్ ప్పసాక్నలు , పాటలు అింటూ ఓ ప్కున్ క్నఫీ తాగుతూ, కతా మాగజైన్ తిర్గేసాన్నాడ్డ ర్మాప్తి.

23

“క్నసేీప్ప ఆ ప్పసాకిం ప్కున్ పెడితే, మీతో ఓ రిండ్డ మాటలు మాటాలడ్డలి” “రిండేిం

ఖర్ా

ఇర్వై

ఆరు

మాటాలడ్డ”

ఎప్ుటిా

సర్దాగానే

జవాబిచాేడతను. “మన్ గురిించి మాటాలడ్డక్కిందుక్క ఎనిా జీవితాలన్న సరిపోవు గాని ఇహ ప్పలలల గురిించి మన్ిం మాటాలడ్డకోవలసన్ సమయిం వచిేింది. మరో న్ల రోజులల ఇదదరి చదువులూ ప్పర్ావుతాయి” ఆవిడను మధయలనే ఆప్ప, “చదువుల్లకుడ ప్పర్ావుతాయి, డిగ్రీ ప్రీక్షలవుతాయి అింతే, ఆపైన్ ఇదదర్ప ఎిం ఎ చెయయదూద” “అని మన్ిం అనుక్కింటే సరిపోయిిందా, ప్పలలలు అనుకోవాలిగా, వాళలకి చదువుకోవాలని లేన్ప్పుడ్డ మన్మేిం చేస్తాిం? అయిన్న ఇదదరికీ బతిాగా ప్దకిండ్డ న్లలే తేడ్డ కదా, ఇదదరికీ ఇర్వై రిండ్డ దాట్టతన్నాయి. ఏవైన్న సింబింధాలు చూడటిం ఉతామిం. ఏది ఎట్ట వచిేన్న మన్కే బాధ. ” “తిందరేిం వచిేింది శక్కింతా , అయిన్న ఇవావళ్య రేప్ప అమాాయిలూ వాళే క్నళే మీద

వాళ్ళే నిలబడ గలిగి ఉిండ్డలి. రేపుదుదన్ా ఏ అవసర్ిం

వచిేన్న మన్ వైప్ప చూడ కూడదు. అిందుకేగా చదువుకోవాలని ఆశ ప్డటిం. ఏదైన్న ఉదోయగిం దొరిక్నక పెళ్ళల చేసేా బావుింట్టింది.” ఏదో చెపాులని తటప్టాయిించి ఆగిపోయిింది శక్కింతల.

24

నిజమే ఈ మధయ ప్పలలలక్క అలింకర్ణ మీద మోజు పెర్గడిం, అదదిం ముిందు గింటలు గింటలు గడప్డిం అనుమాన్నసుదింగానే ఉిందావిడక్క. క్నదింటే గటిేగా అడగడ్డనికి భయిం, ఎకుడ మన్స కష్ేపెట్టేక్కింటారోన్ని. పైగా ఇదదర్ప ఇర్వై న్నలుగుింటలూ ఏవ్వ గుసగుసలు. తన్ను చూడగానే ఆపెయయడిం. “ఊరికే బ్జింగప్డకే ప్పచిేమొహమా, పెళ్ళల పెళేింటూ వాళేల లేని పోన్న ఊహలు కలిగిించక్క. ముిందు చదువుక్కని స్సటిల్ అవన్న” లేచి క్నఫీ గాలస్ లు తీసక్కని లప్లక్క వెళ్ళేిందావిడ. అయిన్న మన్సక్క సింతృప్పాగా లేదు.భర్ా సరిగా ఆలచిించటిం లేదేమోన్ని ఎకుడో గుింజాటన్. ఏదో జరుగుతిందన్ా ఒక లలప్లి హెచేరిక. అన్యమన్సుింగానే ఫ్రిజ్ తెరిచి గోరు చిక్కుళే పాలసేక్స క్నరీ బాగ్ తీసక్కని టివీ ముిందు కూచుని వాటిని తమేటిం ఆర్ింభించిింది. పెదదగా చదువూ సింధాయ లేదన్న, లకిం గురిించి ఏమి తెలుసన్న అనుక్కింటారు గాని ఆది క్నలిం నుిండీ అిందర్ప చదువుక్కనే సింస్తర్మలు చేశార్మ? మించీ చెడూ వివక్షక్క పెదద చదువులూ ప్టాేలూ క్నవాా ? నిజమే ఆయన్ింత సేప్ప ప్పలలల చదువులు చదువులు అింటాడ్డ క్నని, వాళే మన్సీల ఏముిందో తెలుసకోవాలి గదా? ఎదురు చెప్ుటానికి క్షణిం ప్టేదు క్నని అతనికి న్చిేన్ట్టేగా ఉన్ాప్పుడే శాింతీ సఖయమని అమా చెప్పున్ మాటల ఎింత నిజిం ఉింది.

25

రోజు

రోజూ

ద్దబబా డ్డక్కని

న్లుగురి

నోళేలప్డి

మన్సలు

చిన్ాబుచుేక్కని, ఎన్నాళ్ళే బ్రతక్కతామని, ఉన్ాన్నాళ్తే ప్రశాింతత లేకపోయాక ఎిందుకచిేన్ వయకిాతావలు? కన్నసిం మన్ిం ఆలచిసాన్ా సింగతి ప్పలలలకన్నా తెలియకపోతే ఎా గ? ప్రిప్రివిధాలుగా ఆలచిసాన్ా

ఆవిడ న్నర్ తీసన్ గోరు చిక్కుడ్డ ముకులు

గిన్ాల వేసాన్నాన్నుక్కని కిింద న్నర్ల వెయయడిం ఎప్ుటికో గాని గమనిించలేదు. “అయోయ న్న మతి మిండ్డ” అనుక్కింటూ మళ్ళే అవన్నా ఏరుక్కింది. ఆవిడ ప్ని ముగిసే సరికి ర్మాప్తి లేచి మొహిం కడ్డక్కుని బయటక్క వెళేడ్డనికి తయార్యాడ్డ. “ఇవావళ ప్పలలలిింక్న వచిేన్ట్టే లేరు “ “ ర్మలేదు. క్నలేజి ల ఏదో ప్రోగ్రిం ఉిందన్నారు “ “ సరేల బయటక్క వెళ్ళలవస్తాను” ఎప్ుటాలగే తలూప్పిందావిడ. స్తయింక్నలిం

ఆరిింటికి

బయటక్క

వెళ్ళల

మిత్రులతో

కబుర్మలడి

ఎనిమిదిింటికా ల తిరిగి ర్మవడిం ఎప్ుటినుిండో ఉన్ా అలవాట్ట మరి. లేచి వీధి తలుపేసక్కని వింట గదిలకి వెళ్ళేిందావిడ. ర్తాబాల స్కుల్ కి వెళ్ళేన్న రోజింతా ఆలచన్లలనే గడిప్పింది. అలలరి చేసాన్ా ప్పలలలను గటిేగా తిటిేన్న మన్స నిలదీస అడ్డగుతోింది. “న్న ప్పలలలిా నువువ చకు దిదుద కోలేవు గాని, బయట వాళేను ఉదధరిస్తావా “అని. 26

ఎా గైతేనేిం స్తయింత్రిం అయిిందనిప్పించి ఇింటికి బయలు దేరిింది. సగిం దూర్ిం వచాేక ఇింటికి వెళేబుదిధ క్నలేదు. ఉదయిం ఇలుల చేరుతూనే ఈశవర్ర్మవు ఆఫీస్ నుిండి ఫోన్ వచిేిందింటూ హడ్డవిడిగా వెళ్ళేపోయాడ్డ. ప్పలల గురిించి ఏ మాత్రిం ప్టిేించుకోక్కిండ్డ అతన్ా వెళ్ళలపోడిం గప్ు దుఖానిా మిగిలిేింది. రోజింతా కళ్ళే చెమాగిలులతూనే ఉన్నాయి. ఒక ర్కమన్ వైర్మగయిం మన్సన్ింతా కమేాసింది. ఇలూల వాకిలీ ప్పలలలూ ఇదేన్న జీవితిం అనిప్పించిింది. సింవతీర్మల

తర్బడి

శ్రమప్డటమే

గాని

న్నకోసిం

నేన్ింటూ

ఎప్పుడయిన్న బ్రతిక్నన్న అని తన్ను తానూ ఈసడిించుక్కింది. అా టి సితిల ఎవరి ఓదార్ుయిన్న

క్నవాలనిప్పించిింది. అిందుకే

శక్కింతల వదదక్క బయలేదరిింది. నిజానికి శక్కింతల అకువర్సే అయిన్న ఇదదరిదీ ఇించుమిించు ఒకటే వయస, చిన్ాప్ుటినుిండీ ఇదదర్ప కలిసే చదువుక్కన్నారు. అయితే హైస్కుల్ చదువు క్నక్కిండ్డనే శక్కింతల పెళ్ళల

చేసేయయడింత, వెింటనే ప్పలలలు క్నసా

పెదదరికింగా కనిప్పసాింది. ర్తాబాలక్క ఎప్పుడయిన్న మన్స బాగుిండకపోతే వచిే శక్కింతలతో మాటాలడటిం అలవాటే. అిందుకే స్కుల్ నుిండే శక్కింతల ఇింటి దారి ప్టిేింది. బ్జల్ కటిేన్ చాా సేప్టికి గాని శక్కింతల వచిే తలుప్ప తియయలేదు. “ప్డ్డక్కన్నావా?”అడగబోయిన్ శక్కింతల మధయలనే ఆగిపోయిింది. 27

ఏడిే ఏడిే ఎర్రబారి ఉబిబపోయిన్ కళ్ళే, మొహిం, నిసీతావగా కనిప్పించిింది శక్కింతల. “ఏమిటి శకూ..” లప్లి అడ్డగు పెటిే తనే తలుప్ప వేస్కా ప్ర్మమర్శగా భుజిం తటిేింది. “లప్లక్క వెళ్యదిం ర్మ” అింటూ బ్జడ్ ర్పమ్స లకి తీసక్క వెళ్ళేింది శక్కింతల. అయితే ర్తాబాల ఎదురు చూడలేదు అకుడ ర్మాప్తికూడ్డ ఉింటాడని. శక్కింతలే అింటే ఆమకన్నా అధావన్ాింగా ఉన్నాడతను. రిండ్డ చేతలల మొహిం దాచుక్కని ర్తాబాలను చూడగానే వెకెుకిు ఏడవటిం మొదల్లటాేడ్డ. “అయోయ బావా ఇదేమిటి ఏిం జరిగిింది?

శకూ ఏమిటే ఇది?” ఏిం

మాటాలడ్డల ఏిం చెయాయల తోచలేదు. ఇదదరిన్న ఊరుకోబ్జటేే సరికి తాతలు దిగివచిేన్ ప్నైింది ర్తా బాలక్క. ఓ అర్గింట తరువాత ఇదదర్ప మొహాలు కడ్డక్కు వచాేక ర్మాప్తి మాటలల జరిగిన్దేమిటో అర్ధమయిింది ర్తా బాలక్క. “నేనేిం తక్కువ చేశాను ప్పలలలక్క? ఉన్ాింతల న్న స్తియికి తగిన్ట్టే పెించటిం లేదా? మించి క్నలేజిల చదువు చెప్పుసాన్నాను. పీజీ చేస ఉదోయగాలు వసేా మించి సింబింధాలు వస్తాయనుక్కన్నాను. నిన్ానే ఇదదర్ిం ఈవిష్యిం మాటాలడ్డక్కన్నాిం కూడ్డ. ఇింతలనే ఇా చేస్తార్ని అనుక్కన్నాన్న, వీళే ప్పట్టేకేింటి వీళే అిందమేింటి? ఉదోయగాలు దొరికితే ఏ ర్మక్కమారుళ్లల 28

వస్తార్నుక్కన్నాను. ఎవర్ప గతిలేన్ట్టే ఒకతిా ఆ చెప్పుల కట్టే వాణ్ణి మరొకతిా గాజుల కట్టే వాణ్ణి పెళ్ళల చేసక్కని గప్ు ఘన్క్నర్యిం చేస న్ట్టే వెింటేసక్కని వచాేరు. ” స్తిణువయిపోయిింది ర్తాబాల. “ఏమవుతోింది ఈ తర్మనికి? ఎకుడి కెడ్డతన్నారీ అమాాయిలు?” అప్పుడ్డ జరిగిన్దింతా వివరిించిింది ర్తాబాల. “ఇప్పుడ్డ ఎా గోా వాడిని ఒప్పుించి ఎింతో కింత ముటేజెప్పు వదిలిించుక్కిందామని చూసాన్నాము. అయిన్న బావగార్ప ప్పలలలను అింత బాగా చదివిించారు ఇదేిం ఖర్ా? అసలు ఎిందుకిా చేశారో పెళ్ళేళ్ళే చేసక్కన్నార్న్ా కోప్ింతో గుమాిం తకుదుద వెళ్ళేపమాని అన్నారు గాని మరో మాటక్క ఆస్తుర్మే ఇవవలేదు. “ఎింత క్నదనుక్కన్నా మన్ ర్కాిం ప్ించుక్క ప్పటిేన్ ప్పలలలు .ప్రువూ మర్మయదా అింటూ వాళేను వదిలేస్తామా? వాళ్ళే సఖింగా ఉిండేా చూడటిం మన్బాధయత క్నదూ ?” “క్నవాలని చేసక్కన్నారుగా,వాళే చావు వాళ్ళే చస్తారు” ఉక్రోష్ింగా అన్నాడ్డ ర్మాప్తి. “అదేింటి బావా ఇిందాకేగా అన్నావు, మించి ఉదోయగాలుింటే మించి సింబింధాలు వస్తాయనుక్కన్నాన్ని. మీ మాట విింటే ఒకా గా లేదింటే మరోా గాన్న? అయిన్న ప్పలలలు అింతక్క తెగిించార్ింటే మన్ లప్ిం ఏమిటో తెలుసకోవాలిగాని వాళ్ళే ఇబబింది ప్డితే మన్ిం సఖింగా ఉిండగలమా? పోన్న 29

న్నక్క ఇబబిందిగా ఉింటే అకుయయను కనుకోుమను అింతేక్నని ప్పలలలనిా వదిల్లయయకిండి. ” న్నలుగు ఓదారుు మాటలు చెప్పు బయలేదరిింది ర్తా బాల. 4 ర్తాబాల వెళ్యేక చాా సేప్ప ఇదదర్ప సిబుదగా ఉిండిపోయారు. ఎప్ుటికో తేరుక్కని, “అయోయ ఈ రోజు సింధాయ దీప్ిం కూడ్డ వెలిగిించలేదు” అింటూ లేచిన్ శక్కింతల లట్ వేస “మోహిం కడ్డక్కుని ర్ిండి వేడిగా క్నసా టీ ఇస్తాను” వింటగదిలకి కదలబోయిింది. చట్టక్కున్ ఆమ చెయియ ప్ట్టేక్కని ఆప్ప “శకూ ఎవరి మొహమన్న ఎా చూడగలిం ఇదదర్ిం క్నసా విష్ిం తినేదాదమా?” ఇింటోల ఎప్పుడూ గింభీర్ింగా, స్తధిక్నర్త చూప్పతూ దర్ుింగా వుిండే ర్మాప్తి ర్మవ్స బేలతన్ిం చూస చలిించిపోయిింది శక్కింతల. ఆవిడ కళేలల న్నళ్ళే తిరిగాయి. అమాయకింగా ఇలూల వాకిలే తన్ స్తమ్రాజయిం గా బ్రతికే శక్కింతల లలప్లి ధీర్తావనిా వెలికి తెచుేకోవలసన్ సమయిం వచిేింది. మళ్ళే వెన్క్కు తిరిగి వచిే అతని జుట్టేలకి వెళ్ళే పోనిచిే సరి చేస్కా “మరీ ఇింతా అధైర్య ప్డితే ఎా చెప్ుిండి? ప్పలలల చిన్ాప్పుడ్డ వాళేతో ఎనిా బాధల ప్డ్డాిం మీక్క గురుాిందిగా? అప్ుటి కప్పుడ్డ డ్డకేర్ దగుర్క్క ఎనిా స్తరుల ప్రుగెతాాిం? జవర్మలు ా ింటివి ప్కున్ పెటిే ద్దబబలు తగిలిించుక్కని ఫ్రాకేర్లన్న, 30

క్కట్టల వేయి౦చాలిీన్ సమయాలు –ఇదీ అింతే. తపోు ఒపోు ర్తా చెప్పున్ట్టే మన్ ప్పలలలక్క మన్ిం క్నకపతే

బయటి వాళ్ళేవరు చేస్తార్ిండి దీనిల మన్ిం

సగుుప్డవలసన్ది ఏమీ లేదు ఎవరైన్న తెలిస అడిగితే అవును పెళ్ళల చేసక్కన్నార్నే చెబాదిం తపేుమిటి లేవిండి” ఒక ర్కింగా అతనిా బలవింతాన్ లేప్ప బాత్ ర్పమ్స లకి ప్ింప్ప తలస మొకు దగుర్ దీప్ిం పెట్టేక్కిందుక్క వెళ్ళేింది. అయిన్న ఆలచిస్కానే ఉింది. “ఏిం చెయాయలి ? ప్పలలలను ఎా కలుసకోవాలి, మరీ ఇప్పుడే వెళ్ళా బావుిండదు – రేప్ప ఉదయిం ఈయన్ స్కుల్కి వెళ్యేక్న ... “ వేడి వేడిగా టీ తాగాక భర్ాను అడిగిింది “ ఈ రోజు బయటక్క వెళేర్మ?” “ఉహు వెళ్యేలనిప్పించడిం లేదు” నిర్మసకాింగా అన్నాడ్డ. “అయితే మన్ సీడీ షాప్ కి వెళ్ళల ఏదైన్న మించి సనిమాతెిండి ఇింటోలనే చూదాదిం” అింటూ అతనిా ప్పర్మాయిించి ప్ింప్ప అతను తిరిగచేేలగా వింట ముగిించుక్కింది. ర్తా బాల ఇింటికి చేరే సరికి స్తహితి క్నలేజి నిించి వచిే ఇింటి ప్న్ింతా ముగిించి ర్మత్రికి చపాతీలు కూడ్డ చేస పెటిే తన్ ప్పసాక్నలు ముిందేసక్కని కూరుేింది. ర్తా బాల నొచుేక్కింది. “నేను వచిే చేసే దానిాగా.”అింటూ బాగ్ ప్కున్ పెటిే క్నళ్తే చేతలూ కడక్కుని వచిే, చాప్ మీద ప్పసాక్నలు ప్ర్చుక్కని చదువుక్కింట్టన్ా స్తహితిని

31

చూడగానే పెదద కూతరు చేసన్ నిర్మవకిం, శక్కింతల కూతళే తెగిింప్ప గురుాక్క వచిే అసింకలిుతిం గానే అడిగేసింది. “ఏమే, నువూవ ఎవరినైన్న చూసక్కన్నావా ముిందే చెపెుయియ” గింత బింగురు పోయి మాట ఆగి పోయిింది. స్తహితి తల్లతిా ఆశేర్యింగా తలిల వింక చూసింది. “అవునే, ముిందే చెపేుసేా ఈ బాధ ఉిండదు “ “అమా, అింత సీనేమీ లేదు, న్నక్క చదువు తప్ు మరో దృషిే లేదు. ఈ ప్రేమలూ ఇవన్నా నేను న్మాను. అయిన్న మా మించీ చెడూ చూసేిందుక్క నువువిండగా ఇహ నే ఎిందుకమాా ఎవరినైన్న వెతకోుడిం? అకుింటే దానికి ఆలచన్ లేకపోయిింది గాని నేన్ా క్నదమాా. నువువ నిశిేింతగా ఉిండ్డ. చదువై ఉదోయగిం వచిేన్న నువేవ ఎవరిని చేసకోమింటే వాళేనే చేసక్కింటా” హామీ ఇసాన్ాట్టేగా స్తహితి మాటాలడే సరికి తప్పు చేసన్ట్టే ఫీలిింది ర్తాబాల. చదువుక్కనే ప్పలలను ప్ట్టేక్కని ఇా సతాయిించానేమిటి అనుక్కింది. అన్ాట్టే వసింధర్ విష్యిం తెలుేకోవాలి , ఈశవర్ర్మవు ఉింటే శింకర్ ని ప్పలిచి మాటాలడ్డలనుక్కింది. ఇప్పుడయిన్న ఏదో ఒకటి తేలుేకోవాలి. లేచి చీర్ క్కచిేళ్ళే సవరిించుక్కని

32

“చిన్నా తలుప్ప వేసక్కని కూరోే ఇప్పుడే వస్తాను” అింటూ కింగు భుజాల చుటూే కప్పుక్కని బయటక్క అడ్డగు పెటిేింది. న్నలుగు ఇళ్ీవతల ఉన్ా శింకర్ ఇింటి వైప్ప దృషిే స్తరిించిింది. ఆటో బయట లేదు . అింటే శింకర్ ఇింటోల లేన్టేే ... కన్నసిం అతని తలిలతో న్యిన్న మాటాలడవచుే అనుక్కని ఆ వైప్ప న్డిచిింది. శింకర్ తలిల ఆద్దమా ఇింటోలనే వుింది . రిండ్డ చిన్ా గదులు, ఒక చిన్ా వింట అరుగు ఉన్ా రేక్కల ఇలుల అది. ర్తాబాల వెళ్ళలసరికి గుమాిం ముిందు కూచుని తోట కూర్ బాగు చేసోాింది . “అయోయ మీర్మ తలీల ర్ిండి ర్ిండి.” అింటూ లేచి అటూ ఇటూ చూస ఓ మూా న్ ఆరిన్ బటేలు వేసన్ పాలసేక్స క్కరీే మీద నుిండి బటేలు తీస తాడ్డ మీద వేస క్కరీే తెచిే వేసింది. ర్తాబాలక్క గురొాచిేింది. ఇది వర్కో స్తరి ప్నిమనిషి మానేస ఎవర్ప దొర్కన్ప్పుడ్డ ఆద్దమా ఇింటి ప్నులు చేసాిందని తెలిస అడ్డగుదామని వచ్చి౦ది. క్నని అప్ుటికే రిండిళేలల ప్పరిాగా వింటతో సహా చేసేిందుక్క ఒప్పుక్కన్నాన్ని మరో ఇింట చేసే సమయిం దొర్కదని మర్మయద ప్పర్వకింగానే చెప్పుింది. ముిందు గదిలనే సగిం మేర్క్క అడా గోడ కటిే ఒక చిన్ా వింట అరుగు దాని మీద గాస్ సే కనిప్పసాన్నాయి. ఇలుల చిన్ాదయిన్న శుభ్రింగానే కనిప్పసోాింది. రిండ్డ పాలసేక్స క్కరీేలు , దింద్దిం మీద బటేలు

33

క్కరీేల కూరుేన్ాదన్ా మాటే గాని ర్తాబాలక్క ఏిం మాటాలడ్డల అర్ధిం క్నలేదు. ఆద్దమేా మొదల్లటిేింది. “వీడికిదేిం మాయరోగమో తెలియడిం లేదమాా, అసలు ముిందే తెలిసేా ఏ ర్కింగానైన్న ఆప్ప ఉిండే దానిా. వీడి సింపాదన్ వీడి సోక్కలకే చాలదు. వీడికిింక్న మడకో డోా ? అసలు మీ ప్పలల వీడి ఉచుేల ఎటాే ప్డిిందో అర్ధిం క్నటేలదు. ఏిం చేయయమింతార్మాా?” విన్యింగా చేతలు నులుముక్కింటూ అడిగిింది. “మా ర్మత, మా ప్రార్బధిం ఏిం చెయయమింటావు ఆద్దమాా? న్న కడ్డక్క సింగతి న్నక్క బాగా తెలుస కదా ఏిం చెయయమింటావ్వ మా కన్నా నువువ బాగా ఆలచిించుక్కని చెప్ుగలవు? న్న కూతరే ఈ కష్ేింల ఉిందనుక్కని చెప్పు ఆద్దమాా...” అింటూ చట్టక్కున్ లేచి ఆమ చేతలు ప్ట్టేక్కని “ఇవి చేతలు క్నవు ...” అింట్టిండగా ఆమక్క దుుఃఖిం పింగు కచిేింది. “ఊకో ఊకో తలీల, కషాేలు మనిషి క్నుక మానుకస్తాయా? ఈ ర్మత్రి వాడిని కదిలిస్తా, సింగతేింటో కథింతా కనుక్కుని మీక్క స్సపాా, ఒకు ప్పట ఓరుేకోిండి. మీర్రాకిండమాా, వాడ్డ చూస్తడింటే ఇదదర్ిం ఏవ్వ మింతన్నలు చేసాన్నామనుక్కింటాడ్డ. ఉదయిం వెళ్ళలముిందు నేనే వస్తాను.” అింటూ సగిం దూర్ిం వర్కూ వచిే ఆమను స్తగన్ింప్పింది. ఇింటికి వచిేన్న ర్తాబాలక్క మన్స ఉదివగాింగానే ఉింది. వెళ్ళేన్ వాడ్డ కన్నసిం ఓదారేే దానికైన్న ఈశవర్ర్మవ్స ఫోన్ చెయయలేదు. 34

ఇింక్న ఆ ల్లకు కసేా

ఉదయమే అన్ాయయ వదిన్ ఫోన్ చేస బ్జింగ

ప్డవదదన్న అన్నా సరుాక్కింటాయన్న చెపాురు. స్తహితి చదువు ప్పర్ావగానే లేచి పేలటలల ఇదదరికీ చపాతీ లు కూర్ పెటిే తెచిేింది. “ఎిందుకే, పెదద ఆకలిగా లేదు” అింటూనే పేలట్ అిందుక్కింది. “తిన్మాా, ఇవన్నా ఒకురోజుతో తీరే సమసయలు క్నవు. ఆదివార్ిం వెళ్ళల అకుతో మాటాలడదాిం” అింటూ టీవీ ఆన్ చేసింది తలిల దృషిే మర్లేేిందుక్క. ప్దిింటి వర్క్క టీవీల అదో ఇదో చూస తలీల కూతళ్ళే హాలలనే ప్డ్డక్కని నిద్రపోయారు. ర్మత్రి సీడీ వేసక్కని చూస ఏ రిండిింటి కో ప్డ్డక్కన్ా ర్మాప్తిర్మవ్స నిద్ర లేచేసరికే ఏడ్డ దాటిింది. ముిందో నిమిష్ిం ఆలచిించాడ్డ స్కుల్కి వెళ్యేా వదాద అని. అయిన్న ఈ విష్యిం ఇప్పుడే అకుడ తెలిసే అవక్నశిం లేదు. అన్వసర్ింగా ఉన్ా స్సలవెిందుక్క వృధా చేసకోవాలి అనుక్కని లేచి రడీ అయేలగా శక్కింతల క్నఫీ ప్ట్టేక్క వచిేింది. “స్కుల్ కి వెళ్ళాన్నార్మ?” “వెళ్యేలి తప్ుదు “ “ఉపాా చేశాను, తిని వెళేిండి” అింటూ లనికి వెళ్ళల పేలట్ ప్ట్టేక్కని వచిేింది. నిజానికి ఆవిడక్క క్నవలసింది అదే. ఆయన్ స్కుల్కి వెళ్యేక ఒకస్తరి వెళ్ళల కూతళేతో మాటాలడ్డలని ఆవిడ పాలన్. 35

ఉపాా తిని క్నఫీ తాగి బయట ప్డ్డతూ “ఇదిగో, ఈ విష్యిం ఎవరిదగుర్మ మాటాలడక్క” అని చెప్పు మరీ బయలేదర్మడ్డ. స్తాన్ిం ప్పజా ప్పరీా చేసక్కని ఇా తమిాది అవుతూనే అా కూతళ్ళే చదివే క్నలేజికి బయలు దేరిింది శక్కింతల. ప్రీక్షల ముిందు క్నలేజీ మానేయయర్ని అకుడికి వెళ్ళానే కూతళేను కలవ వచేని ఆమ న్మాకిం. అది వముాక్నలేదు. గేట్ వదేద ఎదురుప్డ్డారు ఇదదర్ప. ఆవిడను చూస్కానే తెలలబోయారు, ఎప్పుడూ ఒింటరిగా ఎకుడికీ వెళ్ళేన్ మనిషి క్నదావిడ, అా లింటిది ఇా ఒింటిగా ర్మవడిం, అదీ గాక ప్రినిీపాల్తో ఏదైన్న చెప్పాిందేమో క్నలేజిల గడవ చేసాిందేమో అనే భయిం కూడ్డ ఉింది ఇదదరిల. “మీ క్నలేజీ చెడగటేడ్డనికి ర్మలేదు, ఎా గూ మధాయన్ాిం వర్కేగా, ఇదదర్ప క్నలేజి నుిండి ఇింటికి ర్ిండి కించిం మాటాలడ్డలి, మళ్ళే మీ న్నన్ా వచేేలగా వెళ్ళలపోదురుగాని “ ఇదదర్ప తలిల వింక సిందిగధింగా చూశారు. “ఇా ప్పలిచి ఇింటోల నుిండి ర్మక్కిండ్డ చెయయరు కదా, ఒకవేళ తిండ్రే ఆవిడను ప్ింప్ప ఇా న్నటకిం ఆదిసాన్నాదేమో” అనిప్పించిింది. క్నని మళ్ళే వారి వారి ఆలచన్లక్క సగుు ప్డ్డారు. తలిల ఎప్పుడూ అా చెయయదు. ఏదున్నా స్కటిగా చెప్ుడమే క్నని ఇా డొ౦క తిరుగుడ్డ వయవహార్మలూ ఆవిడక్క చేతక్నవు.

36

కూతళే ఆలచన్లు చదివిన్ట్టేగా చిన్ాగా న్వివ “మీ భయాలు న్నక్క తెలుస, నేను మీ న్నన్ాక్క చెప్పు ర్మలేదు. రిండోది మిమాలాకుడ ఎవర్ప ఆప్రు సరేన్న వస్తారుగా, ఎదురు చూస్కాింటాను” అని చెప్పు మళ్ళే వెన్క్కు వచిేింది. ఇింటికి వచాేక తనేన్న అింత ధైర్యింగా ఒకుతీా క్నలేజికి వెళ్ళల మాటాలడి అనిప్పించిింది. ఇింటికి వస్కానే వింట ఆర్ింభించిింది. ర్తాబాల ఉదయిం అయిదున్ార్క్క లేచి క్నఫీ డిక్నష్న్ తీస వేడి వేడిగా క్నఫీ చేసక్కింట్టింటే వినిప్పించిింది తలుప్ప కటిేన్ ధవని. పింగుతన్ా పాలు సే మీద నుిండి దిింప్ప సే ఆరిు వెళ్ళల చూసేా వచిేన్ది ఆద్దమా. “ఇింత ఉదయమే వచాేవు ర్మ ర్మ” అింటూ వింటిటోలకే ప్పలిచి స్కేల్ జరిప్పింది కూరోేమన్ాట్టే . “ఒదుద లేమాా, ఇకుడ చాలు” అింటూ గడప్ న్ననుక్కని కూచుని మొదలు పెటిేింది. తన్తో పాట్ట ఆద్దమా కీ క్నఫీ చేసింది ర్తాబాల. అర్గింట పాట్ట ఇదదర్ప మాటాలడ్డక్కన్నాక , “ఏిం చెయయగలరో చెపాును. తరువాత మీ ఇష్ేిం. నేను రిండ్డ రోజుల పాట్ట ఇింటికి ర్మను ప్ని చేసాన్ా వాళ్ళేింటోల ఉిండి పోవాలని చెపాును. ఈ రిండ్డ రోజులల మీ సింగతి తేలుేకోిండి” అింటూ లేచిింది. “ఆద్దమాా, ఏిం ఇచిే న్న ఋణిం తీరుేకోగలను” కృతజఞతగా అింది ర్తాబాల.

37

“అింత మాటలు ఒదదమాా, ఆడదాన్పా ప్పటిే మరో ఆడప్పలలకి అన్నయయిం జరుగుతింటే చూస్కా ఉిండలేను.అది కడ్డక్క వలల నైన్న ప్ర్మయి వాడి వలలనైన్న” అింటూ తలుప్ప తీసక్కని అటూ ఇటూ చూస వీధిలకి వెళ్ళేపోయిింది ర్తా బాల చాా సేప్ప తలుప్ప వింకే చూస్కాిండి పోయిింది. స్తహితి క్నలేజీకి వెళ్యేక తమిాదిన్ార్కి ఆద్దమా ఇింటి వేప్ప న్డిచిింది ర్తాబాల. ఆమ చెప్పున్ట్టే శింకర్ ఇింక్న ముిందు గదిల చాప్మీద నిద్రపోతూనే ఉన్నాడ్డ. తలుప్ప ఓర్వాకిలిగా వేస ఉింది. “శింకర్, శింకర్” రిండ్డ మూడ్డ స్తరుల ప్పలిచాక లేచి తలుప్ప తీశాడ్డ. ర్తాబాలను చూస్కానే మొహిం మీదక్క నిర్లక్షాయనిా తెచుేక్కని, “ఏింటి ఇటే పచాేరు. అనిా విష్యాలూ సేేష్న్లనే తేలుేక్కిందాిం” అన్నాడ్డ. “నిజమే శింకర్ అకుడే తేలుేక్కిందాిం. క్నదింటే ఒకస్తరి న్నక్క చెప్పు వెళేడిం మించిదని అనిప్పించి లేదింటే అకుడే కలుదాదిం” ఎకుడ అకుడికే వస్తాన్ింటాడో న్ని ఆమకి గుబులుగానే వుింది. ఏిం అనుక్కన్నాడో, మొహిం కడ్డక్కు వస్తాన్ని లప్లక్క వెళ్యేడ్డ.అయిదు నిమిషాలు

అయిదు

యుగాలనిప్పించాక

వచాేడ్డ

టవల్తో

మొహిం

తడ్డచుక్కింటూ. “ఇింతకూ న్నకేిం క్నవాలి? ఎిందుక్క పెళ్ళల చేసక్కని మమాలిాా తిప్ులు పెడ్డతన్నావ్స?” సమయింగానే అడిగిింది. 38

“పెళ్ళల మూలింగా న్నక్క ర్మవలసన్వి వదులుకోను. అిందుకే మిమాలిా ప్పలిప్పించిన్ది.” “పెళ్ళల వలల ఏిం ర్మవాలని ఆశ ప్డ్డతన్నావ్స? ” “మామూలుగా ప్పలలకి ఓ పాతిక తా లు బింగార్ిం, న్నకో గలుస బ్రేసలేట్, రిండ్డ మూడ్డ లక్షల క్నష్, ఇింటోల కిచెన్ స్తమాను, ఫ్రిాచర్ చీర్ స్తరే ా ించన్నలతో..” ర్తాబాల ఆశేర్యపోలేదు. ఇవన్నా ఆద్దమా ముిందే చెప్పుింది. “ఇవన్నా మీల మామూలే గాని మాల పెదదగా ఇవవరు. ప్పలలక్క చెవి కమాలు ముక్కు ప్పడక రిండ్డ చీర్లు ఇసేా మహా ఎక్కువ. ఎకుడినుిండి తెమాింటావ్స ఇవన్నా. బాబూ న్నక్క తెలుసో లేదో మా ఆయన్ పెదదగా సింపాదిించిన్దేమీ

లేదు.

నేనూ

ప్పలలలక్క

సింపాదిించుక్కనే

శకిా

నిదాదమనుక్కన్నాను గాని సింపాదిించి ఇదాదమని ఏన్నడూ అనుకోలేదు. ఇవన్నా మా వలలగాదు. మా ప్ధధతి ప్రక్నర్ిం పెటిే ప్ింప్పదామని నిర్ియిించుక్కన్నాము. ఓ రిండ్డ మూడ్డ చీర్లు, ఓ కిల చలిమిడి పెదద ఖరుే క్నదు. నువవింత ఇష్ేప్డి చేసక్కన్నాక ఆప్డిం ఎిందుక్క? ఎప్పుడో అప్పుడ్డ ఎవరికో ఒకరికి ఇచిే పెళ్ళల చేస ప్ింపాలిీిందే కదా. క్నదింటే మాకే పెళ్ళల ఖరుే తగిుింది. క్నదింటే

మా

అమాాయి

స్సకూయరిటీ

కోసిం

ఇవన్నా

సేేష్న్ల

ర్మయిించుక్కని చేదాదమని. పైగా ఇవావళ్య రేప్ప సవయింగా చేసన్ పెళ్ళేళేకే అమాాయిలను సరిగాు చూస్తార్న్ా గాయర్ింటీ లేదు అిందుకని రేపుదుదన్ మా అమాాయిని ఒకుమాట అన్నా మా జాగర్ాల మేముిండ్డలి కదా, ఇవన్నా అకుడ 39

ర్మయిించుక్కన్నాక గాని ప్ింప్ిం. పైగా మా ప్పలల చదువుక్కన్ాింత వర్క్క చదివిించాలి.” ఈ స్తరి తెలల బోవడిం శింకర్ వింతింది. ఎా గూ తన్ తాహతకి పెదద సింబింధాలేవీ ర్మవని తెలిసే ఇా పెళ్ళల చేసక్కన్నాక డిమాిండ్ చేసేా చచిేన్ట్టే ఇస్తార్నుక్కన్నాడ్డ. ఓ రిండ్డ లక్షలు క్నష్ ఇసేా ఒక క్నరు కని టాకీీ తిప్పుకోవచేని అనుక్కన్నాడ్డ క్నని ఇా ఎదురు తిరుగుతింది వయవహార్మని ఊహిించలేదు. కన్నసిం క్కలిం ప్పలలను చేసక్కింటే అదీ ప్ని చేస న్నలుగు ర్మళేయిన్న సింపాదిసాింది. క్నని ఇదేమిటిా అని ఆలచన్ల ప్డ్డాడ్డ. సరిగాు ఆ సమయానిా సదివనియోగిం చేసక్కింది ర్తా బాల “చూడ్డ బాబూ, మా ప్దధతలు వేరు మీ ప్దధతలు వేరు మా ప్పలల ఇకుడ ఎింత ర్మజీ ప్డగలదో న్నక్క తెలియదు. అా ర్మజీ ప్డే ప్పలేల అయితే ఇలుల వాకిలి సఖింగా చూసక్కనే తలీల తిండ్రిని వదిలి ఇా చేసక్కనేదే క్నదు. పోనేల పర్బాట్టల ఇదదరివా ల జరిగాయనుక్కింటే ఇదదర్ిం ర్మజీ ప్డి ఎవరి దారిన్ వాళేిం విడిపోదాిం. ఏదైన్న న్న ఇష్ేమే, పోన్న న్న నిర్ియిం సేేష్న్ లనే చెబుతాన్న్నా సరే” అని అతని జవాబు కోసిం ఆగిింది ర్తా బాల. శింకర్ కి ముచెేమటలు ప్టాేయి. అయిన్న చివరి ప్రయతాింగా అన్ాట్టే, “ఓకె, ఒక లక్ష ర్పపాయలిస్తార్మ న్నకేిం సింబింధిం లేదని ర్మసస్తాను “

40

“ఉహు లక్ష న్న వలల క్నదు బాబూ, అింత డబేబ ఉింటే ఈ పాటికి ప్పలలదాని పెళ్ళే చేస ఉిందును. ర్మసవవడిం క్నదు ఫోటోలు న్గిటివ్స లతో సహా అప్ుజెప్పు ర్మసవావలి ఏదో అపోుసోపోు జేస ఓ ఇర్వై వేలింటే సర్దగలను అదీ ఓ వార్ిం రోజులు టైమిసేా..” అట్ట పెించా ఇట్ట తగిుించా రింటి మధయన్న మొతాానికి బేర్ిం ముపెపు వేలక్క క్కదిరిింది. ప్ది మింది ముిందూ చేసన్ తప్పు ఒప్పుక్కని ఫోటోలు న్గిటివ్సలూ ఇచిే తెగతెింప్పలు చేసక్కని మళ్ళే ప్పలల జోలికి ర్మన్ని ర్మసవావలి. న్నలుగో రోజున్ డబుబ రడీ చేశాక మిగతా ప్నులు. తేలిక ప్డా మన్సతో గడప్ దాట్టతూ “పోన్న న్నక్క వసింధర్ అింటే ప్రేమ అనుక్కింటే చెప్పు ఇప్ుటికీ మిించి పోయిన్ దేమీ లేదు. సలక్షణింగా మీ ఇింటికి ప్ింప్పస్తాము.” చివరి అవక్నశిం అన్ాట్టే అడిగిింది. “వదుద, ఆ ప్పలలను మేమకుడ స్తకగలిం” అనేశాడ్డ. “ఇింక్న స్సలవెిందుక్క దిండగ స్కుల్కి వెళ్ళలపోవచుే” గబగబా న్డ్డస్కా అనుక్కింది ర్తాబాల. 5 అకుచెల్లలళ్ళే ఇదదర్ప ఇింటికి వచేేసరికి ఒింటి గింట దాటిింది. ముిందు ఇింటోలకి ర్మగానే టీవీ చూసాన్ా శక్కింతల గబగబా లేచి

41

“క్నళ్ళే చేతలు కడ్డక్కుర్ిండి, మీకోసమే చూసాన్నాను” అింటూ లేచి వెళ్ళల మూడ్డ పేలట్ లు తీసక్క వచేేసరికి అింతవర్కూ వదదని అ౦దామా అనుక్కన్ా ఇదదరికిదదర్ప తలిలకూడ్డ తిన్క్కిండ్డ ఎదురు చూసోాిందని క్నదన్లేకపోయారు. గబగబా క్నళ్తే చేతలూ కడ్డక్కు వచిే తలిలకి స్తయిం చేశారు. పెదదప్పలల పావని మించిన్నళ్ళే, ఫ్రిజ్ లించి మజిెగ గిన్ా తీసకసేా, రిండోది శ్రవణ్ణ విండిన్ గిన్ాలు తెచిే పీటలు వేస పెటిేింది. ఈలగా శక్కింతల వడియాలు వేయిించుక్కని వచిేింది. “పదుదనేామయిన్న తిని వెళ్యేర్మ?” తలిల ఎప్ుటిా ప్రేమగా అడ్డగుతింటే ఒకుస్తరి తప్పు చేశామేమో అన్ాభావన్ కలిగిింది ఇదదరిల, “అమాా” అనుకోక్కిండ్డ ఇదదర్ప ఒకేస్తరి ప్పలిచారు. “ముిందు తిన్ిండి తరువాత మాటాలడ్డక్కిందాిం” అింటూ వడిాించడిం మొదలుపెటిేింది శక్కింతల. పావనికి ఇష్ేమని చుకుకూర్ ప్ప్పు, శ్రవణ్ణకి ఇష్ేమని బింగాళ్యదుింప్ల వేప్పడ్డ చేస మింతి మజిెగ చేసింది. చేసేటప్పుడ్డ గురుా చేసక్కింది. శ్రవణ్ణ కడ్డప్పన్ ప్డిింది మొదలు ఏమీ తిన్నలనిప్పించక అయిదారు న్లలపాట్ట ఒటిే మజిెగ పోపేసక్కనే తిన్ా విష్యిం. గురుా చేసక్కని న్వువక్కింది. భోజన్నలు ముగిస్తక ముగుుర్ప బ్జడ్ ర్పమ్సల చేర్మరు. తిన్గానే ప్దినిమిషాలు ప్డ్డకోడిం శక్కింతలక్క అలవాట్ట. మించానికి అడాింగా తలిలకి అటూ ఇటూ ప్డ్డక్కన్నారిదదర్ప.

42

తలిల మోహింల అలసట కళేకిింద న్లలటి వలయాలు మన్స కలచివేసన్టేయిింది. ఎప్పుడూ నోరైన్న విప్పు పెదదగా మాటాలడని తలిలని ఇదదర్ప ఎింత చులకన్ చేసేవారు. మహా ప్తివ్రతామ తలిల, మొగుడి అడ్డగుజాడలు తప్ు మరోటి ఎర్గదని ఎింత హ్చ్ళన్ చేసేవారు. తలిలకి చెప్ుకపోడిం అనేది పర్బాటేమోన్ని అనిప్పించిింది. ఇింటి నిిండ్డ ఎకుడ చూసన్న పాటల క్నయస్సట్టల, మాగజైన్ీ తప్ు మరో ఖరీదైన్ వసావే కనిప్పించదు. ఇదదర్ప చెరో ప్పసాకిం తిర్గేస్కా నిద్రలకి జారుక్కన్నారు. మళ్ళే మలుక్కవ వచేేసరికి రిండ్డ దాటిింది. “లేచార్మ? నేనే లేప్పదామనుక్కన్నాను. మళ్ళే మూడ్డన్ార్కా ల మీ న్నన్ా తిరిగి వస్తారు.” చట్టక్కున్ లేచికూచున్నారు. “జరిగిపోయిన్ దానికి ఎిందుకిా చేశార్ని ఇప్పుడిహ అడిగిక్నని అనుక్కని గాని ా భిం లేదు. క్నని మీక్క సుష్ేింగా చెప్ుదలుచుక్కన్ాది ఒకటి. మీ న్నన్ా ఈ రోజున్ కోప్ింగా ఉన్నా అది ఎన్నాళ్తే నిలవదు, ఎప్ుటికీ మీరు మా ప్పలలలే మేిం క్నదని అనుకోటేలదు. మీక్క కష్ేిం వచిేన్న, ఇబబిందులు ఎదురైన్న ప్రప్ించిం తలక్రిిందులయిన్న మీకోసిం మేిం ఉన్నామని మర్చిపోవదుద. మీరు సఖింగా ఉన్ాింత వర్క్క మాకూ సింతృపేా. మీరు బాధప్డితే మాకూ బాధేగా, అయిన్న అమాలూ పెించి ఇనేాళ్ళే పెదద చేసన్ వాళేిం పెళ్ళేచెయయమనుక్కన్నార్మ?” 43

అింటూ

కళ్ళే

తడ్డచుక్కని

“చెపాునుగా

అయిపోయిన్

వాటిని

తవువకోవదుద. ఇది ఎప్ుటికీ మీ ఇలేల ఎప్పుడ్డ ర్మవాలనిప్పసేా అప్పుడే ర్మవచుే. ” ముగుుర్ప టీ చేసక్కని తాగారు. దొడోల సన్ాజాజి మొగులు తెింప్ప మాలకటిే ఇదదరికీ ఇచిేింది శక్కింతల. చిన్ాప్ుటిా తలిల ముిందు కూచుని జడలు వేయిించుక్కన్నారు ఇదదర్ప. న్మాదిగా అసలు విష్యిం అకుడ క్నసా ఇకుడ క్నసా చెపాురు. పావని చెప్పులు కన్డ్డనికి వెళ్ళేన్ప్పుడ్డ ఆ షాప్ప యజమాని ర్వీింద్రతో ప్రిచయిం ఏర్ుడిింది. యువతర్ిం మాటలు పెించుక్కిందుక్క ఎనిా విష్యాలు? సనిమాలు, పాటలు, ఫాష్నుల... ఒకటా రిండ్డ! చెకిున్ శిలుిం అనిప్పించే పావని ప్టల ఆటను ఆసకిా చూప్డిం సబబే. క్నని వాయపార్ింల తలమున్కలయే ర్వీిందర్ ప్టల పావనికి ప్రేమ పెర్గడ్డనికి క్నర్ణిం అింతప్టేనిదే. అా గే శ్రవణ్ణ ప్టల అభమాన్ిం చూప్ప గెలుచుక్కన్నాడ్డ ర్వీిందర్ మిత్రుడ్డ, అతనితో పాటే వాయపార్ిం ఆర్ింభించిన్ సమింత్. ర్వీిందర్ గుజర్మతీ అయితే సమింత్ ఉతార్ ప్రదేశ్ వాడ్డ. బట్టేపెటిే ఇదదరికీ కతా చీర్లు చేతలల పెటిేింది శక్కింతల. “మీ బటేలు సరిద ఉించుతాను. మీర్కుడ ఉిండగలమనిప్పసేా వచిే ప్ట్టేకెళేిండి” అింటూ ఇదదరిన్న స్తగన్ింప్పింది. వాళ్ళేదదర్ప అా వెళ్తానే గప్ు దుుఃఖిం పింగుక్క వచిేింది శక్కింతలక్క. ప్పలలల అప్ుగిింతల సమయాన్ ర్మవలసన్ దుుఃఖిం. 44

పైకి ఎింత గింభీర్ింగా మాటాలడిన్న ప్పలలల జీవితాలు ఎా ఉింటాయోన్న్ా దిగులు, ప్పరిాగా కతా వాతావర్ణింల ఎా ఇమడగలరోన్న్ా బ్జింగ ఆమను క్కదిపేశాయి. ఆ బ్జింగతో జవర్ిం వచిేన్ట్టేగా అనిప్పించి అా గే ప్డ్డక్కని ఉిండి పోయిింది. ఆదివార్ిం! క్నసా ఆలసయింగా నిద్రలేచి స్తవక్నశింగా క్నఫీలు తాగుతన్నారు శక్కింతల, ర్మాప్తిర్మవ్స. ప్పన్నల ఉన్ా పెదద వాడికీ, రసడెనిషయల్ స్కులల ఉన్ా చిన్ావాడికీ జరిగిన్ విష్యాలేమీ చెప్ులేదు. ఇదదరే ఇింటోల ఉిండటిం కతాగా అనిప్పించిింది. ఎప్పుడో పెళ్ళపేన్ కతాల ఏ క్నసా సమయమో దొరికిన్ ఏక్నింతిం మళ్ళే ఇనేాళేక్క దొరికిన్న దానిా ఆస్తవదిించే సితిల లేరు ఇదదర్ప. కూతళ్ళే వచిేవెళ్యేక పర్బాట్టన్ కూడ్డ ర్మాప్తి వదద కూతళే మాట ఎతాలేదావిడ. అప్పుడే ఆరు రోజులు గడచిపోయాయి మన్స క్నసాక్నసా మతాబడ్డతోింది. ఆరు రోజులకే మొహిం వాడిపోయి, కళే కిింద న్లలటి వలయాలు వచాేయి శక్కింతలక్క. పాప్ిం అనిప్పించిింది ర్మాప్తికి. “ప్పలలల గురిించి బ్జింగెట్టేక్కన్నావా?” ఎా టి ఉపోదాాతమూ లేక్కిండ్డ హఠాతాగా అడిగాడ్డ. 45

“అబేబ” చిన్ా న్వ్వవటి న్వేవసింది. లేచి క్నఫీ కప్పు అిందుక్కింట్టన్ా శక్కింతల చెయియ అిందుక్కింటూ “శక్కింతా , న్నుా ర్మక్షసడని అనుక్కింట్టన్నావా? న్నక్క ప్పలలలమీద, అమాాయిల మీద మరీ ప్రేమ, క్నదింటే ప్ది స్తరుల ప్రేమ అని చెపేానే ఉింట్టిందని నేను అనుకోను. మించి చదువులు చదివి జీవితింల బాగా సిర్ప్డ్డలనుక్కన్నాను, క్నని ఇా చేస్తార్ని అనుకోలేదు. నువువ బ్జింగప్డక్క శక్కింతా వాళ్ళే వసేా క్నదు పమానేింత దుర్మారుుడిని క్నదు. మన్ ప్పలలలు ఎప్ుటికీ మన్ప్పలలలే” స్తనున్యింగా చెపాుడ్డ. “మీరు నోరు విప్పు చెపాుా ? న్నక్క తెలియదూ” తల్లతిా అతని వింక చూసింది. నిజానికి ఎవరికి వారు నిద్ర ప్టేక మన్స మన్సల లేక గడ్డప్పతన్నా ఇదదరికిదదర్ప బయట ప్డలేదు. ర్మాప్తి కళ్ళే ఆ దిగులును చూప్పసాన్నాయి. “సరేల్లిండి లేచి స్తాన్ిం చెయయిండి ఒకస్తరి గుడికి వెళ్ళల వదాదిం. ఆ భగవింతడే మన్క్క ఓదారుు.” అింటూ వింటిింటోలకి వెళేబోయిింది. సరిగాు

ఆ

సమయింలనే

ధన్నమని

తలుప్ప

తోసక్క

ఎవరో

తరుముతన్ాట్టే లప్లక్క వస్కానే తలుప్పలు వేస గడియ పెటిేింది పావని. పెటిే తలుప్పక్క ఆనుక్కని నిలబడిపోయిింది ఎగ ఓరుుతో ... “పావన్న” చేతిల కప్పు ప్కునే ఉన్ా షెల్్ మీదుించి గబ.గబా ముిందుక్క వచిేింది శక్కింతల.

46

“అమాా ... వాళ్ళే వసేా నేను ర్మలేదని చెప్పు. నేను ఆ ర్మక్షసలతో బ్రతకలేను. అమాా ... ” వెళ్యలడబడిపోతూనే ఉింది పావని. అింతలనే దబదబా తలుప్పలు బాదిన్ శబదిం. తలిల చెయియ గటిేగా ప్ట్టేక్కని వణ్ణకిపోతూ ఉింది పావని. “ ప్ద లప్లి వెళ్యదిం.” సవర్ింలనూ వణుక్క. శక్కింతల పావనిని తీసక్కని బ్జడ్ ర్పమ్స లకి వెళ్తా “ తలుప్ప తీస జవాబు చెప్ుిండి” అింది ర్మాప్తి వైప్ప తిరిగి. తిండ్రిని చూసన్ పావని అయోమయింగా నిలబడి పోయిింది. “లప్లి వెళ్ళే పావన్న” వీధి గుమాిం వైప్ప కదులుతూ చెపాుడ్డ తిండ్రి. బ్జడ్ ర్పమ్స లకి వెళ్ళల తలుప్పలు వేసక్కన్నారు తలీల కూతళ్ళే. ర్మాప్తి ర్మవ్స తలుప్ప తీస్కానే ఆవేశింగా అతనిా తోసక్క వసాన్ాట్టేగా ఎదురు నిలుేని “ఏదీ? ర్మాను దానిాట్ట?” అింటూ వచాేడ్డ పావనిని పెళ్ళల చేసక్కన్ా అతను. 6 ఏిం మాటాలడ్డల తెలియక అతని వైప్ప వెర్రిగా చూస్కా నిలుేిండి పోయాడ్డ ర్మమాప్తిర్మవ్స .

47

“ఏదీ, న్నక్క తెలుస. అది ఇకుడికే వచుేింట్టింది. ప్పలుస్తావా? న్నుా లప్లి వెళ్ళల ఈడ్డేక్క ర్మాింటావా?” లప్లికి వెళేడ్డనికన్ాట్టే ముిందుక్క కదలబోయాడ్డ . తెప్ురిలిలన్ ర్మమాప్తిర్మవ్స చేతలు చాప్ప మరీ అడాింగా నిించుని “ఎవరు? ఎవరు నువువ? ఎిందుకిా ఇింటోల జొర్బడ్డతన్నావ్స? మర్మయదగా వెన్క్కు ప్ద లేకపోతే పోలీసలను ప్పలవాలిీ ఉింట్టింది. “అింటూ సవర్మనిా పెించాడ్డ. ఊహిించని ప్రిణామానికి ఒకుడ్డగు వెన్క్కు వేస క్నసా సవర్ిం తగిుస్కా –“ క్నదింక్కల్, చెపాు పెటేక్కిండ్డ ఇా పారిపోయి వసేా, కోప్ిం ర్మదా, ప్పలవిండి. ప్పలిచి న్నతో ప్ింప్పించిండి.......” అతను తగేుసరికి ర్మమాప్తిర్మవ్స ధైర్యిం ప్పింజుక్కన్నాడ్డ. “ఎిందుక్క పారిపోయి వచిేింది? క్నర్ణిం లేక్కిండ్డ ర్మదుగా?” ఆర్మ తీసాన్ాట్టే అడిగాడ్డ. “అది మీకన్వసర్ిం ఇప్పుడది న్న భార్య, వెింటనే న్న వెింట ప్ింప్ిండి” మళ్ళే గింత పెించాడ్డ .ఈ స్తరి ర్మాప్తి ర్మవ్స వెన్క్కు తగులేదు. “ న్న భార్య క్నకముిందు అది న్న కూతరు. పెళ్ళపల వార్ిం తిర్క్కుిండ్డ కన్నస మర్మయద కూడ్డ ఇవవక్కిండ్డ అదీ ఇదీ అని మాటాలడ్డతన్నావింటే అకుడే తెలుసోాింది., నువువ భార్యను ఎా చూసాన్ావన్ాది. నేను ప్ింప్ను, మర్మయదగా బయటక్క న్డ్డ... లేదింటే న్లుగురిన్న ప్పలిచి బయటక్క గెింటిస్తాను” మరి క్నసా ముిందుక్క వెళ్యలడ్డయన్. ఏమనుక్కన్నాడో వెన్క్కు తిరిగి వెళ్తా 48

“ఏదో భయప్డి వెళ్ళాన్నాన్నుకోక్క. కింపెపలింట్ ఇస్తాను. పెళ్ళల చేసక్కన్నాక ఎా ప్ింప్రో చూస్తాను. తల్లతాక్క తిర్గలేరు జాగర్ా” “పోపో వెళ్ళల ఏిం చేసక్కింటావ్వ చేసకో..” ధడ్డలా తలుప్ప వేసక్కన్నాడ్డ. వేస అకుడే వాలు క్కరీేల వాలిపోయాడ్డ. “ఏిం జరిగి ఉింట్టింది? ఎిందుక్క పావని ఇా పారిపోయి వచిేింది? ఎిందుక్క

అింతా

బ్జదిరిపోయిింది?

ఇింటోల

వాళ్ళేమయిన్న

చింపాలని

చూశార్మ?” అతని ఒళ్ళే జలదరిించిింది. లేచి వీధి తలుప్ప గడియ వేసిందో లేదో ఒకస్తరి చూసక్కని మరీ బ్జడ్ ర్పమ్స తలుప్ప తటాేడ్డ. “వెళ్ళేపోయాడ్డ, తలుప్ప వేస్తను తియయిండి” తలుప్ప తీసింది శక్కింతల. ఓ ప్కున్ వణ్ణకిపోతన్ా పావని శక్కింతల చెయియ వదలనే లేదు. లప్లి అడ్డగుపెడ్డతూ, “వెళ్ళేపోయాడ్డ లే, ఇింతకూ ఏిం జరిగిింది? చెప్పు పావన్న అయిన్న ఇింత భయప్డ వలసన్ అవసర్ిం ఏమిటి? న్నక్క తెలుసో లేదో ఒకు కింపెపలింట్ ఇసేా చాలు...” చట్టక్కున్ శక్కింతల చెయియ వదిలి తిండ్రి క్నళే మీద వాలి పోతూ “నేను వెళేను న్నన్నా, న్న వలల పర్బాట్ట జరిగిింది. తప్పు చేశాను. అతనిా పెళ్ళల చేసక్కని తప్పు చేశాను. న్నుా ఎా గైన్న మీరే క్నపాడ్డలి. అతను అింత తిందర్గా వదలడ్డ. మళ్ళే వస్తాడ్డ “ వెకిుళేతో ఆగిపోయిింది పావని. “పావన్న ఎిందుకమాా భయిం మేముిండగా ...” 49

“క్నదు న్నన్నా, చాా మొిండి వాడ్డ, ముిందు మన్ిం ఇకుడి నుిండి ఎటైన్న వెళ్ళేపోదాిం” “శక్కింతా పావని అింతగా భయప్డ్డతోింది గన్క ఒకప్ని చెయయిండి, ఇదదర్ప వెింటనే ర్తా ఇింటికి వెళేిండి, ఉన్ాఫ్ళింగా. నేను ఓ గింటల వస్తాను” అతను ఆ మాట చెప్ుడిం ఆలసయిం వెింటనే , “ప్ద అమాా, అట్ట క్నదు పెర్టి వైప్పనుిండి వెడదాిం” అింటూ తలిల చెయియ ప్ట్టేక్కింది. ర్మాప్తిర్మవ్స పెర్టి వైప్ప నుిండే వెళ్ళల ఇదదరిన్న వెన్క వీధిల ఆటో ఎకిుించి వచాేడ్డ . సరిగాు ఇింటోల అడ్డగు పెటాేడో లేదో తలుప్ప విరిగి పోయేా చప్పుడ్డ. గబగబా వెళ్ళల తలుప్ప తియయగానే తోసక్కింటూ లప్లి దూసక్క వచాేరు అయిదారుగురు. నిజమే పావని ఎింత సరిగాు ఊహిించిింది. ప్కుక్క

తూలి

గోడ ప్ట్టేక్కని

నిలదొక్కుక్కింటూ

అనుక్కన్నాడ్డ.

ప్దినిమిషాలు ఇలలింతా చిిందర్ విందర్ చేస, పావని కనిప్పించకపోయే సరికి మళ్ళే ర్మాప్తిర్మవ్స ఎదుటి కచిే, “ఎా తప్పుించుక్కింట్టిందో చూస్తాను. ఇింత కష్ేప్డి పెళ్ళల చేసక్కన్ాది వదిలేయయడ్డనికే.... న్న సింగతీ వదలను” అని హుింకరిస్కా వెళ్యేడ్డ. ***

50

ఆదివార్ిం పదుదనేా తీరిగాు టీవీ చూసాన్ా ర్తా బాల ఇింటి ముిందు ఆటో ఆగడిం అిందులించి ఆదర్మబాదర్మ శక్కింతల, పావని దిగడిం చూస చట్టక్కున్ లేచి నిలుేింది. ఎవరో వెింట ప్డాట్టే గబగబా లనికి వచిే తలుప్ప మూస వెన్క్కు తిరిగిన్ శక్కింతలను గాబర్మగా అడిగిింది ర్తాబాల. “ఎిందుకింత కింగారుగా ఉన్నారు? లప్లక్క ర్ిండి ...” అింటూనే ఇదదరిన్న ప్డక గదిలకి తీసక్క వెళ్ళేింది. ఏదో చెప్ుబోతన్ా వాళేను ఆప్ప “కించిం సిమితప్డిండి. క్నఫీ తాగి మాటాలడ్డక్కిందాిం” అింటూ వారిసాన్నా విన్క్కిండ్డ క్నఫీ తేడ్డనికి లప్లి వెళ్ళేింది. పావని వెన్క్కు వచిేిందా? అింటే ఎదో జరిగి ఉిండ్డలి లేక పతే ఇింత పదుదనేా ఇా .... డిక్నష్న్ వేడి చేస పాలుకలుప్పతన్నా ర్తాబాల మన్స ఆలచిస్కానే ఉింది. నిన్ానే శింకర్తో తెగతెింప్పలు చేసక్కని పోలీస్ సేేష్న్ల అతని వదద ఉన్ా ఫోటోలు న్గెటివ్సలూ తీసక్కని ఇదదరికీ ఎా ింటి సింబింధిం లేదని ర్మయిించుక్కని వచిేింది. వస౦ధర్ని ఇకుడికి తీసక్క ర్మవాా లేక అకుడే ఉించి చదివిించాా అనేది న్లుగురితో చరిేించి నిర్ియిించుక్కిందామనుక్కింది. అన్ాగారిని అడిగితే ఒక వార్ిం ఆగమన్నాడ్డ. అిందుకే వచేే వార్ిం వెళ్యేలనుక్కింది. మూడ్డ కప్పులల క్నఫీ తీసక్కని వచిేింది ర్తాబాల. 51

జరిగిన్ది మూడ్డ ముకులల చెప్పుింది శక్కింతల. “ప్పలల ఎిందుక్క బ్జదిరిపోయిిందో తెలియడిం లేదు. ఏిం చెయాయల అర్ధిం క్నవడిం లేదు” శక్కింతల వాపోయిింది. పావని వింక చూసింది ర్తా బాల. “ఏ దారీ లేదింటే గోదారిల నైన్న దూక్కతాను క్నని మళ్ళల అకుడక్క వెళ్ళే ప్రసకేా లేదు.” ఖర్మఖిండిగా చెప్పుింది పావని. “ప్పలలను క్నసేీప్ప ప్డ్డకోన్న.. ఇకుడక్క ఎవర్ప ర్మరులే, ప్ద మన్ిం వింట గదిలకి వెళ్యదిం” శక్కింతలను తీసక్కని వింట గదిలకి న్డిచిింది ర్తాబాల. “ముిందొక స్తరి బావ గారికి ఫోన్ చేదాదిం. ఏమింటారో ...” అింటూ శక్కింతల వైప్ప చూసింది. సరేన్న్ాట్టే తలూప్పింది శక్కింతల. “బావగార్ప ... ఏిం చేదాదమింటారు?” స్కటిగా అడిగిింది. “ఏిం చెయాయల తెలియడిం లేదు ర్తాా, అింతా గిందర్గోళింగా వుింది. ప్పలలను చూసేా ఇా , వాడేమో రౌడీ మూక వెింటేసక్క తిరుగుతూ... నువువ చెప్పు ఏిం చేదాదిం ?” “ఒకు నిమిష్ిం అకుతో మాటాలడ్డ నేన్నలగా ఏదో ఆలచిస్తాను” అింటూ ఫోన్ శక్కింతలకిచిేింది. అింతగా వేధిసాన్నాడింటే వాడ్డ అింత తిందర్గా వదిలే ర్కిం క్నదు. ముిందు ప్పలలను కనిప్పించక్కిండ్డ ఎకుడి కయిన్న ప్ింప్పతేనే న్యిం. ఆ మాటే ఇదదరికీ చెప్పుింది.

52

ఎకుడికి వెళ్యేలి? ఏ బింధువుల వదదక్క వెళ్ళేన్న మళ్ళే వాళ్ళే వెన్క ఏిం మాటాలడతారో తెలియదు. చివర్క్క ర్తాబాలే స్కచిించిింది.ఎా గూ వసింధర్ అకుడే ఉింది, అన్ాయయను అడగన్న అని , ముిందు తటప్టాయిించిన్న మరో దారి లేక పోయిింది. ఫోన్ చేస ముిందుగా ర్మఘవయయతో మాటాలడిింది ర్తాబాల. “అవున్నుకో పెదద ఇబబిందేిం క్నదు గాని ఎిందుకయిన్న మించిది ఒకు స్తరి మీ వదిన్తో మాటాలడ్డ” అింటూ ఫోన్ చింప్కిచాేడ్డ. విష్యిం విింటూనే “అయోయ అదే౦ భాగయిం, వెింటనే బయలు దేర్ిండి. శక్కింతల న్నకేిం కతాా? దానికి ప్రతేయకింగా అడగాా ?” అింది చింప్. ముిందుగా ఆడ వాళ్ళే వెళ్ళలటట్టే, ఇకుడ అర్ెింట్ ప్నులు, స్సలవు పెటేడిం చూసక్కని ర్మాప్తి మర్మాడ్డ బయలేదరేా నిర్ియిించుక్కన్నారు. భోజన్నలు చేస తలీల కూతళేతో పాట్ట ర్తాబాల, స్తహితీ కూడ్డ బయలు దేర్మరు. బస్

స్తేిండ్కి

ర్మాప్తి

వచిేన్న

వీళేక్క

దూర్ింగా

నిలుేని

ఉిండిపోయాడ్డ. ఎకుడ వాడ్డ రౌడీ మూకతో వచిే ప్డతాడోన్ని అతని అనుమాన్ిం. అిందుల నిజిం లేకపోలేదు. బస్ కదిా క తెలిసన్ చిర్క్నలమిత్రుడ్డ కన్బడితే అతనితో మాటాలడ్డతూ నిలుేన్ా ర్మాప్తికి చుటూే తన్వాళేతో అకుడికి వచిేన్ వాడ్డ కనిప్పించనే కనిప్పించాడ్డ. 53

*** బస్ల కూచుిందన్ా మాటే గాని పావని కళ్ళే మూసక్కన్నా గతిం అింతా కళేముిందు మరో స్తరి జరుగుతన్ాట్టేగా అనిప్పించిింది. తలచుటూే చున్నా చుట్టేక్కని ముిందు సీట్ మీదక్క వాలి నిద్రపోతన్ాట్టేగా కూచుింది. చిన్ాప్ుటి నుిండీ తిండ్రితో పెదద చనువు లేదు. ఆయన్ తన్ గదిల ప్పసాక్నలు చదువుక్కింటూ, పాటలు విింటూ గడప్డమే ఎక్కువ. తమను చదివిించటిం, క్రమశిక్షణల ఉించటిం అింతా తలేల చూసక్కనేది. “అలలరి చెయయకిండి న్నన్ా గారు తిడతారు, న్నన్ా గారు ఇింటికి వచేే లగా ఇింటోల ఉిండ్డలి. న్నన్ాగారు కోప్ుడతారు వదుద.” ఇవీ తలిలనుిండి వచేేమాటలు. తాము చదువుక్కన్ాింత సేప్ప ప్కున్ కూచుని ప్నులు చేసకోడిం ఏదైన్న ప్పసాకిం చదువుకోడమో తలిలకి అలవాట్ట. హైస్కుల్ చదువు ముగిస క్నలేజికి వచేే వర్కూ అా గే స్తగిపోయిింది. క్నలేజికి వస్కానే ఒక కతా ప్రప్ించిం కళేముిందు వెలిలవిరిసింది. ర్కర్క్నల మనుషులు, ర్కర్క్నల ప్రలభాలు. ఇలుల స్కుల్ తప్ు మరో లకిం తెలియని అమాయకతవిం. మొదటిరోజునే ప్రిచయాలు జరిగిన్ రోజే ఒకరిదదరు మించి మిత్రులయి పోయారు. వారిల చిత్ర, సధ, కౌముది ముఖ్యయలు.. మొదటి రోజునే ఇన్నగర్ల్ మీటిింగ్ పారీే అింటూ లించ్ టైింల రస్తేరింట్కి తీసకెళ్ళే టిఫిన్ బాకేీస్ తెచుేక్కన్నాిం అింట్టన్నా విన్క్కిండ్డ 54

ఏడెనిమిది మిందికి లించ్ ఆర్ార్ చేసింది చిత్ర.. అకుడికీ పావని చెప్ునే చెప్పుింది –“ ఇప్పుడ్డ నువువ ఇచేే పారీే మళ్ళే మేిం ఇవవలేము” అని. “అింటే ఏమిటే న్న ఉదేదశయిం? మీరు పారీే మళ్ళే తిరిగి ఇవావలని అింటాన్నుక్కింట్టన్నార్మ? నేన్ా కనిప్పసాన్నాన్న? మీరు ఇస్తామన్నా నేనే ఒప్పుకోను. న్న కెప్పుడూ మీ పారీే లకోసిం ఎదురు చూసే రోజు ర్మదనే అనుక్కింట్టన్నాను” క్నసా కోప్ింగా అింది. “అది క్నదు చిత్రా ... మాక్క మొహమాటింగా ఉింట్టింది కదా ...” “ఎిందుక్క మొహమాటిం? ఇా టి దిక్కు మాలిన్ మొహమాటాలు పెట్టేక్కింటే మన్ిం సేాహితలమా గవుతాిం? ఇవన్నా లప్ల ఒకటి పైన్ ఒకటి వదేద వదుద. మన్ిందర్ిం ఈ రోజు నుిండీ ఒకటే ప్రాణిం ఒకటే దేహింగా ఉిందాిం” అనేసింది. మళ్ళే క్నలేజికి వచిే తలిల ఉదయమే చేసచిేన్ చపాతీ కూర్ చప్రాసీ కియాయలింటే మన్సక్క బాధేసింది. “అవి కూడ్డ తిిందామనుక్కింట్టన్నావా? ఉహు న్న శరీర్మనిా నువువ ప్రేమిించడిం నేరుేకో, అదేమీ డస్ే బిన్ క్నదు. తోచిన్వన్నా వెయయడ్డనికి. ఎింత ఖరుే చెయయ గలమో అింతే తిన్నలి, ఇవావళ్ల ప్ది మళ్ళే ప్రుగెడతాన్ింటే సరే తిను, ఫ్రేలదు ఒక కిల పెరుగుతాన్ింటావా న్న ఇష్ేిం లేదూ ఇచెేయియ. ” మొదటి స్తరి శరీర్మకృతికి తిిండికి ఉన్ా సింబిందిం గురిించి విన్డిం. నిజమే రుచి పేరిట శరీర్మనిా హిింసించటమా?

55

న్మాదిగా అర్ధమయిింది చిత్ర ప్రవర్ాన్. తిండ్రి పేరున్ా పెదద టెకెపీైల్ బిజిన్స్ వాయపారి. తలిల పెదద ఆఫీసర్, ఒకుతే కూతరు చిత్ర. ఇింటినిిండ్డ ప్నివాళ్ళే అయిన్న ఉన్ా ముగుుర్ప కలిసేది ఏ న్ా లళేకో ఒకస్తరి. అదీ పారీేలలనే. అప్పుడ్డ మాత్రిం ఒకరితో ఒకరు మిత్రులా గే మాటాలడ్డక్కింటారు. అిందుకే చిత్ర మిత్రబృిందింల ఆతీాయత వెతక్కునేది. మన్సక్క తోచిన్దేదయిన్న ఏ మాత్రిం సింశయిించ క్కిండ్డ చేసేయయటిం చిత్రక్క అలవాట్ట. అా గని చదువును ఏ న్నడూ నిర్లక్షయిం చేసేది క్నదు. “ఏమో , ఈ రోజున్ అమాా న్నన్నా రిండ్డ చేతా సింపాదిసాన్నారు క్నని రేపుదుదన్ నేను ఈ స్తియిలనే బ్రతక్నలింటే నేను ఎింత పెదద ఉదోయగిం సింపాదిించుకోవాల, అింత పెదద ఉదోయగిం ర్మవాలింటే

దానికి తగు చదువు

కూడ్డ క్నవాలిగా” అనేది. ఆ ఆలచన్న ధోర్ణ్ణ అిందరికీ బాగా న్చిేింది. ఉన్ాింతల దర్మెగా బ్రతకడిం , ఆ దర్మె నిలబ్జట్టేక్కిందుక్క క్నవలసన్దేమిటో తెలుస, దానిా స్తధిించేిందుక్క క్నవలసన్దేమిటో వెళే వలసన్ దారేమిటో తెలుస. అా గని తప్ుటడ్డగులు లేవని క్నదు. నిజమే చిత్ర వేసన్ తప్ుటడ్డగు ఎా సవరిించుక్కిందో కూడ్డ చెప్పుింది. “తమిాదో తర్గతి చదివేప్పుడ్డ, ప్కు క్నలేజిల జూనియర్ ఇింటర్ చదివే డేనియల్ రోజూ న్న వెన్క్నల వెన్క్నల తిరిగే వాడ్డ. నేను సిందర్య ా ఉింటాన్నే 56

వాడ్డ. న్న కళ్ళే సమ్రాన్ కళేా ఉన్నాయనేవాడ్డ. నేను కనిప్పించకపోతే ఆకలి వెయయదనే వాడ్డ. ర్మత్రింతా నిద్రప్టేలేదు, ఎప్పుడెప్పుడ్డ నినుా చూదాదమా అన్ా తలప్పతో అనే వాడ్డ. ఆటలల ఎదురు ద్దబబ తగిలి బటన్వేలు చిటిలతే స్కులలనే ఫ్స్ే ఎయిడ్ ఇచిే ట్రీట్మింట్ ఇప్పుించారు అయిన్న ప్బిలక్స బూత్ నుిండి అర్ధర్మత్రి వర్కూ గింటకోస్తరి ఫోన్ చేస న్ప్పుగా ఉిందా అని అడిగే వాడ్డ. ఇింటోల అమా క్నని న్నన్ా క్నని ఈ విష్యానికి పెదద ప్రాముఖయత నివవలేదు. అకుడే న్న లేత మన్సల న్నక్క ఈ ప్రప్ించింల అిందరికన్నా డేనియల్ ముఖ్యయడని ప్పించేా చేసింది. అమాక్క తన్ ఆఫీస్ గురిించి తప్ు న్న గురిించి మరేమీ ప్టిేించుకోదు., న్నన్ాక్క తన్ వాయపార్ిం డబుబ తప్ు మరొకటి అవసర్ిం లేదు. న్న క్నలికిింత ద్దబబ తగిలి, ఇింత నొప్పుగా ఉింటే, “ఆటలల ద్దబబ అర్టి ప్ిండ్డ, అదే తగిుపోతింది ల్లమాింటార్మ? డేనియల్! ఐ లవ్స యూ” అనుక్కన్నాను. నేను అిందరి ప్పలలా ల పెర్గాలని కష్ే సఖాలు తెలిస ర్మవాలన్న అమాా న్నన్నా న్నుా బస్ లనే స్కుల్కి ప్ింపేవారు. మర్మాడ్డ స్కుల్కి వెళ్ళలిందుక్క గడప్దాట్టతూనే ఎదురు వచాేడ్డ. ఎవరిదో స్కుటీ తెచాేడ్డ. “క్నలు ఎా ఉింది న్న సీవటీ” అింటూ చనువుగా న్న క్కడిక్నలు ఎతిా తన్ ఒడిల పెట్టేక్కని చూస్తడ్డ. “వదుద, వదుద” అింట్టన్నాను గాన్న న్నక్న ప్ర్మమర్శ ఎింతో హాయిగా వుింది. 57

ఎడమ బటన్వేలుకి బాిండేజ్ ఉన్నా క్నసా వాచి న్డ్డసాింటే క్నసా నొప్పుగానే ఉింది. క౦చిం ఆగి ఆగి న్డ్డసాన్నాను. “న్నక్క తెలుస నువివా ఇబబింది ప్డతావని. అిందుకే ఇదిగో మా ఫ్రిండ్ స్కుటీ తెచాేను, ప్ద దిింపేస్తాను.” అింటూ స్కుటీ స్తేర్ే చేశాడ్డ. నేను ఇష్ేింగానే అతని వెన్క కూచున్నాను. అప్పుడ తనేిం చెప్పున్న న్నక్క ఇష్ేింగానే అనిప్పించిింది. అతను చెప్ులేదు నేనే ఒక చెయియ, సనిమాలల చూసన్ట్టే, అతని న్డ్డిం చుడ్డతూ ముిందుక్క పటే మీద ఆనిే కూచున్నాను. రిండ్డ మూడ్డ రోజులు అా గే దిింపాడ్డ. క్నలు వాప్ప, నొప్పు తగిుపోయాయి, క్నని న్నకే ఏదో పోగట్టేక్కన్ాట్టే అనిప్పించేది. ప్రతి నిమిష్ిం న్న కోసిం అతను ప్డే ఆర్మటమే గురుాక్క వచేేది. చదువు మీద శ్రదధ తగిుపోయిింది. ఆ న్ల యూనిట్ టెస్ేలు ఒకుటీ సరిగాు ర్మయలేక పోయాను. సరిగాు ఆసమయింలనే “మన్స సరిగా లేదా ఎిందుక్క చిన్నా న్నక్క నేనున్నానుగా? బ్జింగేమిటి? పోన్న స్తయింత్రిం ఓ గింట ముిందు ర్మర్మదూ ఎకుడయిన్న పార్ు కి వెళ్యదిం” అింటూ మరిింత చేరువయాడ్డ. చివర్క్క వార్ిం ప్ది రోజులలనే “న్నుా పెళ్ళల చేసక్కింటావా?” అని నేనే అడిగాను. న్నక్క పెళేింటే అప్ుటికి తెలిసన్ది అతను న్నుా చాా ప్రేమగా చూసక్కింటాడ్డ అది శాశవతిం క్నవాలింటే పెళ్ళల చేసకోవాలి అని అింతే.. 58

న్వివ ‘అా గే’ అన్నాడ్డ. ఆ తరువాత మళ్ళే ఆ విష్యమే మాటాలడలేదు. మరో రిండ్డ రోజుల తరువాత ఉన్ాట్టేిండి “మరి మీ వాళేను వదిలి వచేేస్తావా?” అని అడిగాడ్డ. అింగ్లక్నర్ింగా తల ఊపాను. ఆ స్తయింత్రిం రిండ్డ మూడ్డ డ్రెస్లు ఒక చిన్ా బాగ్ల పెట్టేక్కని, వీధి చివర్ ఎదురు చూసాన్ా అతనితో కలిస సవర్మునికి వెళ్ళేపోతన్నాన్నుక్కని బయలేదర్మను. ఇదదర్ిం కనిప్పించిన్ బస్సీకిు యాదగిరి గుటేల దిగాిం. అప్ుటికి ఎనిమిది దాటిింది. అకుడ ఏదో హోటల్ల దోస్సలు తిని ప్కున్ ా డిెింగ్ల ఒక చిన్ా గది అద్దదక్క తీసక్కన్నాడ్డ డేనియల్. అది మా బాత్ ర్పమ్స సైజ్ ల ఉింది. ముతక వాసన్ వేసాన్ా ప్రుప్పలు దుప్ుట్టల. లప్లి వెళ్తానే తలుప్ప వేస కౌగిలిల ఉకిురి బికిురి చేస్తడ్డ. పెదద ఇష్ేిం అనిప్పించకపోయిన్న అదే ప్రేమింటే అదే కదా సనిమాలల చూపే ప్రేమ అనుక్కన్నాను. గటిేగా ముదుద పెట్టేక్కని అడాింగా అనిప్పించిన్ న్న బాగ్ ప్కున్ పెడ్డతూ “ఏిం తెచాేవు?”అని అడిగాడ్డ.

59

“ఏిం క్నవాలి మూడ్డ జతల బటేలు తెచుేక్కన్నాను”అన్నాను. నేను చూసన్ సనిమాల ఒకమాాయి ఇా గే వెళ్ళేపోతూ కట్టేబటేలతో వెళ్ళేపోయి బటేలు లేక హీరో పాింట్ షార్ే వేసక్కింది అిందుకని. “వీటితో జీవితమింతా బతికేస్తామా?” అింటూనే లటారిు, మరిింత దగుర్క్క ా క్కున్నాడ్డ. “డేనియల్, ఇింక్న మన్ిం పెళ్ళల చేసకోక్కిండ్డ ......” “మన్ిం ఒకరినొకర్ిం ఇష్ేప్డాప్పుడే మన్ పెళ్ళల అయిన్ట్టే ల్లకు ...” అింటూ ఆప్పతన్నా ఒక ర్కింగా బలవింతాన్ బటేలు తలగిస్కానే ఉన్నాడ్డ. “డేనియల్ ఇా న్నక్క ఏమీ బాగా లేదు. న్న్ాింతో ప్రేమగా చూసక్కింటావనుక్కన్నాను.

ఇదేమిటి...

ఒకు

నిమిష్ిం

ఆగు

డేనియల్,

ఊప్పర్మడటిం లేదు.” ఒకు నిమిష్ిం ఆగి, న్న చెింప్లు మృదువుగా నిమిరి “న్నక్క ప్రేమ క్నవాలి కదా చిత్రా” అన్డిగాడ్డ. “అవును , న్నక్క న్న ప్రేమ క్నవాలి. “ “ప్రేమ ఇా గే ఉింట్టింది చిత్రా, క్నసా ఇబబిందిగా కించిం బాధగా...” అవునేమో అనుక్కన్నాను. అయిన్న న్నుా ప్రేమగా చూసక్కనే డేనియల్ కోసిం ఏదైన్న ఓరుేకోవాలనుక్కన్నాను. ఒక సషుప్పా లించి నిద్రలేచేసరికి ఉదయిం ప్దిన్ార్ దాటిింది. సన్ాగా తలనొప్పు. ర్మత్రి జరిగిన్ది గురుాక్క వచిే కలేమోన్నుక్కని చట్టక్కున్ కళ్ళే విప్పు చూసేా, క్నదు నిజింగానే ఆ అగిుపెటెే గదిల సగింపైన్ ఆక్రమిించిన్ మించిం 60

మీద, మర్కలు ప్డా గోడలు ర్మత్రి అింతగా తెలియలేదు క్నని ...ఎింత అసహయింగా ఉిండ్డల అింత అసహయింగానూ ఉింది. అయితే డేనియల్ గదిల లేడ్డ. పెళ్ళల క్నర్యక్రమాలు చూసేిందుక్క వెళ్యేడనుక్కన్నాను. లేచి బ్రష్ చేసక్కని స్తాన్ిం చేస విడిచిన్ బటేలు గదిలనే ఓ మూల పారేస ఇింక్న డేనియల్ జాడ లేక, ఓ ప్కున్ ఆకలికి ఆగలేక ర్పమ్సకి తాళిం వేస కిిందక్క వచాేను. ప్కున్ హోటల్ చూశాక గాని న్న దగుర్ డబుబలేవీ లేవన్ా సింగతి గురుా ర్మలేదు. ఏిం చెయాయలి డేనియల్ ఎకుడ? ఒకటి రిండ్డ గింటల దాటాక గాని డేనియల్ మరిక ర్మడేమోన్ని అనుమాన్ిం ర్మలేదు. అదేదో సనిమాలా , అయితే అిందుల అయిదారు రోజులన్నక వదిలేస వెళ్యేడ్డ. మరి డేనియల్ ...ఒకు ప్పటకే, ... అయితే ఆ ఆలచన్తో ఏిం చెయాయలన్ా తప్న్ల తడ్డముక్కముింటే అలవాట్టగా మెడల గలుస నోటిల పెట్టేక్కింటూ, చట్టక్కున్ గురుాక్క వచిేింది. అది బింగార్ప్ప గలుస. వెయియనొాకు ప్రశాలక్క జవాబు చెపాులిీ వచిేింది దానిా ఒక బింగార్ిం దుక్నణింల అమాడ్డనికి. వచిేన్ డబుబ తీసక్కని మరిక ర్పమ్సకి వెళేబుదిధ క్నక అా గే బస్ స్తేిండ్ వైప్పకి న్డిచాను.

61

7 స్తయింత్రిం ఆరు ,ఆరున్ార్క్క ఎా ఇలుల చేర్మనో న్నకే తెలియదు. క్నళ్ళే నేలమీద ఆన్టింలేదు. అలసట, ఆిందోళన్ వలల జవర్ిం వచేేసింది. ఆ జవర్ిం జవర్ిం టైఫాయిడ్ లకి దిింప్ప తగిు క్నసా న్యమనిప్పించేసరికి న్లరోజులు ప్టిేింది. ఆ న్ల రోజులు అమా న్న ప్కునే ఉింది. ర్మత్రీ ప్గలూ ఏ నిమిష్ిం లేచిన్న “ఏిం క్నవాలి? కించిం పాలుతాగుతావా? ఏదైన్న తిింటావా?” అింటూ సప్ర్యలక్క సదధింగా .... నిద్రర్మక తలకిిందులవుతింటే కబబరినూన్ ర్మస క్నళ్ళే వతాడిం. నేను చేసన్ ప్నికి న్నకే ఎింతో గిలీేగా అనిప్పించేది. అక్నర్ణింగా ఏడ్డప్ప ముించుక్క వచేేది. జవర్మనికి న్నర్స్తనికి అా ఉన్నాన్నుక్కింది అమా. అింతక్క ముిందు ఇింటికి ర్మకపోడిం గురిించి ఒకుమాటా అడగలేదు. మరో న్నలుగు రోజులయాక ఇహ దాచుకోడిం న్న వలలక్నక ఏడ్డస్కా వెకిుళ్ళే పెడ్డతూ చేసన్ ప్ని, జరిగిన్ది మొతాిం అమాక్క చెపేుశాను. అింతే క్నదు సనిమాల ప్రభావమో టీవీ సీరియల్ీ చూస చూస వాటి ప్రభావమో క్నని “అయిపోయిింది, న్న జీవితిం న్నశన్ిం అయిపోయిింది అమాా”, అింటూ హిసీేరియా వచిేన్దానిా ఏడవటిం మొదల్లటాేను. క్నసేీప్ప నిశ్చేషుేర్మలన్ అమా మరు నిమిష్ిం న్నుా దగుర్క్క ా క్కుని గుిండెల

పదవుక్కింటూ

ఒకుమాటా

మాటాలడక్కిండ్డ

చాా సేప్ప

ఉిండిపోయిింది. 62

ఎప్ుటికో న్న ఏడ్డప్ప ఆగి క్నసా క్కదుట ప్డ్డాక అమా మాటాలడటిం మొదలు పెటిేింది “చిత్రా, నువువ మమాలిాింత

అపార్ధిం చేసక్కింటావని అనుకోలేదు.

ఎప్పుడూ మన్సలు విప్పు మాటాలడ్డకోన్ింత వర్క్క ఇింతేనేమో ...న్న అింతట నువువ అన్నా నేరుేకోవాలని అనుక్కన్నాము. నేనూ న్నన్నా చాా బీద క్కట్టింబాలనుిండి వచాేిం. అహర్హిం కష్ేప్డి ఈ స్తియికి వచాేము. అిందుకే. కష్ేిం అింటే ఏమిటో తెలవాలి అనిా ప్రిసితలక్క అలవాట్ట ప్డ్డలి నువవనుక్కన్నాము. గప్ుగా పెించటిం విా స్తలల ముించెతాటిం నిమిషాలల ప్ని, క్నని రేపుదుదన్ జీవితాింతిం నువావ విా స్తలు పందటానికి ఎింత శ్రమప్డ్డల తెలియాలి కదా. నినుా ప్టిేించుకోడిం లేదని నువవనుక్కింట్టన్నావు క్నని న్న వెన్క్నల ఏిం జరుగుతోిందనేది ఎప్ుటి కప్పుడ్డ తెలుసక్కని సవతింత్రింగా అనిాప్నులూ చేసకోగలవని మురిసపోయే వాళేిం. నిజానికి

నువువ చకుగా చదువు

క్కింట్టన్నావన్న, న్న బాధయత న్నక్క తెలుసన్న గర్వప్డ్డామే తప్ు న్న మన్సల సింక్షోభిం అర్ధిం చేసకోలేకపోయాిం” అింత మాటాలడే సరికే అమాక్క గుిండె గింతకలకి వచిే న్టేయిింది. ఇదదర్ిం ఓ అయిదు నిమిషాలు అా గే ఉిండిపోయాిం. ఎప్ుటికో తేరుక్కన్ా అమా ా లన్గా న్న తల నిమురుతూ “జరిగిన్ది ఒక్ పీడకల అని మరిేపో అమాలూ, పర్బాట్టన్ బుర్దల క్నలేసేా క్నలు కడ్డక్కుింటాిం, అింతేగాని జీవితమింతా బుర్దను తలుచుక్కని 63

బాధప్డిం కదా, ఇదీ అింతే, ఈ విష్యిం ఇకుడితో మరిేపోదాిం. క్నసా తేరుక్కన్నాక నువువ న్న చదువు అింతే” అవును అింతే అనుక్కన్నాను. చిత్ర చెప్పున్ది విన్నాక చాా సేప్పఏిం మాటాలడలేకపోయాిం. ఎింత ధైర్యింగా జరిగిన్ది జరిగిన్ట్టే మాతో ప్ించుకోగలిగిింది. ఈ అమాాయికి వీళ్ళే లక్కవ చేస్తారేమో అన్ా భయిం కూడ్డ లేదా? అదే అడిగేస్తను కూడ్డ. “ఏిం లక్కవ చేస్తారు? అసలు నేను ల్లకేుచెయయను. న్న సేాహానిా వదులుక్కింటే వాళ్ళల దుర్దృష్ేవింతలు. న్న స్తియిల ఆలచిించగలిగిన్ వారే న్నక్క తగు మిత్రులు” అదిింత గటిేగా చెప్ుబటేే ఈ రోజున్ ఏ నుయోయ గయోయ చూసకోక ఇా ధైర్యింగా వెన్క్కు ర్మగలిగిన్ది. లవ్స ఈజ్ బ్జపలిండ్ అన్ాది ఇిందుకేనేమో! చిత్రతో సేాహింతో పాట్ట మించి చా కీతన్ిం, వయకిాతవిం అలవడ్డాయి. ఇింటోల అమా ఎక్కువగా మాటాలడకపోడిం, న్నన్ాగారు దూర్ింగా ఉిండటిం, ఆయన్ింటే ప్రేమ కన్నా ఎక్కువ భయిం. ఎింత సేప్ప తన్ ప్పసాక్నలు తను చదువుకోడిం, లబ్రరీ అింటూ వెళ్ళల ర్మడిం క్నస్సట్టల, సనిమాలు, ఇింతే తప్ు తమ గురిించి ఒక బాధయత ఉన్ాట్టే అనిప్పించలేదు. ఏడ్డది క్రితిం క్నబోలు చిత్రా వాళ్ళేింటోల దీపావళ్ళ ల్మీ పూ ప్పజక్క వెళ్ళేన్ప్పుడ్డ ర్వీిందర్ ర్మజేష్, న్వీన్ ప్రిచయమయాయరు. ఇదదరిదీ బిజిన్స్ీ. క్నని చూసేా ఎింతో పెదద చదువులు చదివిన్ట్టే ఇింగ్లలష్ల మాటాలడటిం, దర్మె.

64

చకుటి భాష్, న్వువతూ ఎింతో ఆతీాయుా ల మాటాలడటిం ఇదదరికీ బాగా న్చిేింది. “సుటికింా మరిసపోతన్ా ర్ింగు, జారిపోయే పాముక్కబుసింా నునుప్ప, చూసేానే కరిగిపోయే వెన్ాా టి మతాదన్ిం, అచేిం ఆక్నశిం దిగి వచిేన్ దేవతా ఉన్నావు. ఒకుస్తరి ముట్టేక్క చూడన్న మనిషివ్వ క్నదో?” ఎవర్ప ప్కున్ లేని సమయింల ఏదో సీరియస్గా ప్నున్ాట్టే వచిే ర్మజేష్ చెప్పున్ మాటలక్క అప్పుడే ప్పసన్ కన్క్నింబర్మపోయిింది తను. అతను మాటాలడేదింతా ఇింగ్లలష్ లనే. హైదర్మబాద్ ప్బిలక్స స్కుల్ల చదివాడట. ఆ రోజింతా వెన్క్నల వెన్క్నలే తిరుగుతూ, “ఒకు చూప్పల ఇా న్నుా వెింట తిప్పుకోడిం ఏమన్న బాగుిందా?” అింటూ ప్రిహాసమాడ్డడ్డ. “ర్మజేష్,

ఇా

న్న

వెన్క్నల

వెన్క్నల

తిరిగితే

చూసే

వాళ్ళే

ప్రేమల

అని

ఏమనుక్కింటారు?” బిడియింగా అడిగిింది. “ఏమనుక్కింటారు?

ప్పా లడ్డ

ప్డిపోయాడిండి

అనుక్కింటారు.” “ఇా టి ప్రేమలమీద న్నక్క న్మాకిం లేదు” లేని గాింభీర్యత తెచుేక్కింటూ అింది. “న్నక్కింది. ప్రేమ ప్పటేడ్డనికి యుగాల ప్రిచయిం, సింవతీర్మల మాటలు అవసర్ిం లేవు. ఒకు వీక్షణిం చాలు” 65

అా టి వాడితో ఎా మాటాలడ్డల అర్ధిం క్నలేదు. ఒకప్కు న్లుగుర్ప ఏమనుక్కింటారో అని భయిం, మరోప్కు క్నసాింత ఇష్ేిం. నిజమే ఇింత వర్క్క ఎవర్ప అా పగిడే అవక్నశమే ర్మలేదు. చదువు, క్నలేజీ ఇలుల తప్ు పెదదగా ఎవరిన్న కలుసక్కన్ాదే లేదు. క్నలేజీ మహిళ్య కళ్యశాల. ఇింకెకుడ్డ ఎవరితో అయిన్న మాటాలడటిం? చెల్లలలు శ్రవణ్ణ ఏమనుక్కింట్టింది-అనుక్కింటూ తల తిప్పు తన్ వైప్ప చూశాను . మిండపానికి ఓ మూా న్ ప్పలు అమరేే పేరుతో ప్కున్ ఉన్ా న్వీన్తో గలగా మాటాలడేసోాింది. “మాటాలడితే మించి ముతాయలు ర్మలతాయా? దోసలిప్టేన్న?” చిన్ా చిరున్వువ న్వివింది. “అమాయయ! న్వావర్ింటే మనిషే, ఇప్ుటి వర్కూ శిలుిం అనుక్కన్నాను” “చాలు, మరీ అింత అతిశయోక్కాలు అవసర్ిం లేదు” ఆ రోజింతా ప్పజ మాట ఏమోక్నని ఇదదరికిదదర్ిం కతా సేాహప్ప మచుేల ప్పరిాగా మముాలను మేిం మర్చిపోయాిం. “పావన్న ఈ విష్యిం ఇింటోల చెపుదుద.” శ్రవణ్ణ ఇింటికి తిరిగి వసాింటే చెప్పుింది. “ఏ విష్యిం?” వెింటనే స్రిించిన్న ఏమీ తెలియన్ట్టే అడిగాను. శ్రవణ్ణ న్న వింక న్మాాా అన్ాట్టే గా చూస 66

“ అదే మన్ కతా మిత్రుల గురిించి” మన్ అనే మాట వతిా ప్లకడింలనే తెలిసపోతోింది, న్న సింగతి చెబితే నువూవ బయట ప్డతావనే హెచేరిక. కతా మిత్రుల ప్రసకిాకే మొహాలు ఎర్రబార్మయి. ఎప్పుడూ లేనిది కతాగా “అక్ను” అని ప్పలిచి, ఆగి “బావ న్చాేడ్డ?” అింటూ న్వివింది. “శ్రవణీ అప్పుడే సైకత భవన్నలు కటెేయయక్క. ఈ డబుబన్ా వాళేను ఎవరు న్మామన్నారు? న్నలుగు తియయటి మాటలు చెప్ుగానే ప్డిపోతామనుక్కింటారు. అయిన్న మన్ జాగార్ాల మన్ముిండ్డలి” అప్ుటికా సరిద చెప్పుక్కన్నా మా సేాహాలు అకుడితో ఆగిపోలేదు. ప్రిచయాలు కన్స్తగడ్డనికి పెదద దారులు అవసర్ిం లేదు . చిన్ా చిన్ా సిందర్మాలు చాలు కదా! ర్మజేష్

డిగ్రీ మధయల వదిలేస తిండ్రి వెన్క్నల ఆయన్ షాప్

చూసక్కింట్టన్నాడ్డ. పెదద పేరున్ా షూమార్ే వాళేది. చిత్ర రిండ్డ మూడ్డ స్తరుల వాళే షాప్ కి తీసకెళ్ళలింది. అకుడ మాక్క ర్మచ మర్మయదలు చేశారు. చెప్పులు స్సలక్సే చేసక్కన్నాక బిల్ ర్మయక్కిండ్డ పాక్స చేస ఇయయడమే క్నక కూల్ డ్రిింక్సీ కూడ్డ .. అయిదారుస్తరుల

చిత్రతో

పాట్ట

కలుసక్కన్నాక,

ఇదదర్మే

మాటాలడ్డక్కిందుక్క జింక్క తగిు ,స్తనిాహితయిం ఏర్ుడిింది. ఎింత స్తనిాహితయమేర్ుడిన్న హదుదల విష్యిం మరిేపోలేదు. 67

చిత్ర కథ మన్స నుిండి చెరిగిపోలేదు. అిందుకే ఎింత ప్రయతిాించిన్న అతని ఆటలేిం స్తగలేదు. కర్చాలన్ిం మిించి మరే ర్కింగానూ సుృశిించడ్డనికి అనుమతినివవలేదు. చివర్క్క పెళ్ళల ప్రసకిా వచిేన్ప్పుడూ చదువయేవర్క్క ఆ ఉదేదశయిం లేదనే చెప్ుడిం జరిగిింది. క్నదు కూడదింటూ, ఇింటోల వతిాడి చేసాన్నారు, ఆగమింటే ఎవరితోనో పెళ్ళల చేసేస్తారు, పెళ్ళల అయితేనేిం

చదువు ఆగదింటూ, మూడ్డ

న్లలుగా ఒకటే న్స. అసలు పెళ్ళేకి ఎిందుకింత తిందర్ప్డ్డతన్నాడో ఎింత ఆలచిించిన్న అర్ధిం క్నలేదు. చివరికి శ్రవణ్ణతో మాటాలడ్డక తెలిసన్ది షాక్స తగిలిన్టేయియింది. “ప్దిరోజులల పెళ్ళల చేసకోవాలి పావన్న, ఈ మాట న్నతో ఎా చెపాుా అని చూసాన్నాను. ఈలగా నువేవ ఈ ప్రసకిా తెచాేవు. మేిం హదుదలు దాటాిం. నేను ఈ న్ల పీరియడ్ీ మిస్ అయాయను. టెస్ే చేయిించుక్కింటే ప్రెగెాన్నీ అని కన్ఫాిం అయిింది. న్వీన్ పెళ్ళల చేసక్కిందుక్క రడీ గానే ఉన్నాడ్డ క్నని మీ పెళ్ళల క్నిందే ఎా అని ఆలచిసాన్నాను “ ఆ మాటలు విని కింగారు ప్డ్డాను. శ్రవణ్ణకి ఎింత ధైర్యిం అనుక్కన్నాను. “ఎిందుక్క శ్రవణీ ఇింతక్క తెగిించావు? ఒక ప్కున్ చిత్ర కథ విన్నాక కూడ్డ ఎిందుకో న్నక్క చాా భయింగా ఉింది. మన్ వైప్ప తప్పు లేక్కిండ్డ అమాా న్నన్ాతో మాటాలడటిం వేరు. ఇప్పుడ్డ ఏ మోహిం పెట్టేక్కని ఈ విష్యిం

68

చెప్ుగలిం?” కలవర్ప్డ్డాను. ఎిందుకో గాని శ్రవణ్ణ చేసన్ ప్నిని సమరిధించ లేకపోతన్నాను. అయితే శ్రవణ్ణ మాత్రిం తేలిగాు తీసక్కింటూ “అిందుకేగా వెింటనే పెళ్ళల చేసకోడిం? అయిన్న ప్రేమిించాక ఆ మాత్రిం న్మాకిం లేకపోతే ఎా గా? న్వీన్ మీద న్నక్నన్మాకిం ఉింది. ” అింటూ తన్ జవాబు కోసిం ఆగిింది. ఏిం చెపాులి? నిజానికి ర్మజేష్ గురిించి ఏిం తెలుస న్నక్క పెదదగా? బిజిన్స్ చేసాన్నాడన్న చదువు మధయల ఆపేశాడన్న ఇహ డబుబ ఆరిధక సోిమత వాయపార్సాల విష్యింల ఎా చెప్ుగలిం? ఇవావళ ఉన్ా ఆసాలు అప్పులన్న క్నవచుే , మరేమన్న క్నవచుే. అయిన్న పెళ్ళల నిర్ియానికి ఈ వివర్మలు చాా ? చాలవనే అనిప్పించిింది. ఓ ప్కున్ శ్రవణ్ణ ఒతిాడి. “ఇప్ుటికిప్పుడ్డ చెపేు విష్యమా? కించిం ఆలచిించుకోవాలి” అింటూ తప్పుించుకో జూసింది. అయితే ఆ ప్రయతాిం కన్స్తగలేదు. ఆ స్తయింత్రిం మళ్ళే ప్ట్టే బటిే చిత్ర వాళ్ళేింటోల అిందర్ప కలుసక్కనేా ఏర్ముట్ట చేసింది శ్రవణ్ణ. చిత్ర కూడ్డ వారితో పాటే ఉింది. న్వీన్ పెళ్ళేకి సదధింగా ఉన్నాడ్డ. క్నదింటే ఇింటోల వాళలక్క మాత్రిం పెళేయాకే చెపాాన్ని ముిందే చెపేా ఏడ్డులు స్సింటిమింటలతో ఆపాలని చూస్తార్న్న దాని బదులు చేసక్కని చెపేా వచిేన్ న్ష్ేమేమిటని అతని వాదన్. దానికి సింతోష్ింగా అింగ్లకరిించిింది శ్రవణ్ణ. న్నకతని మీద ప్పరీా న్మాకిం ఉింది. ఏదేమన్న న్న జీవితిం అతని తోనే అని నొకిు 69

చెప్పుింది. పావనికి ఎటూ పాలుపోలేదు. నిజమే ర్మజేష్ పెళ్ళల చేసక్కింటాడట, క్నని ఇింటోల మాత్రిం అయిదారు న్లల తరువాత చెల్లలలి పెళేయాకే చెపాాడట. దానికి ససేమిర్మ ఇష్ేింగా లేదు పావనికి, పెళ్ళల చేసక్కన్నాక చెప్ుడ్డనికి అభయింతర్ిం ఏమిటి? అదే నిజమన్ అభయింతర్ిం అయితే చెల్లలలి పెళేయాక చేసకోవచుేగా ఇప్పుడే చేసకోవాలన్ా తిందరేమిటి? మొతాానికి అట్ట వాదన్లు ఇట్ట సింజాయిషీలు అన్నా ప్పర్ాయాక ఇింటికే తీసక్క వెళేడ్డనికి ఒప్పుక్కన్నాడ్డ ర్మజేష్. వార్ిం రోజులల మిత్రుల సమక్షింల పెళ్ళల. చిత్ర తన్వింతగా ఇదదరిన్న పెళ్ళల కూతళేను చేస హాల్కి తీసక్క వస్తాన్ని చెప్పుింది. అయితే దానికి ముిందే సుష్ేిం చేసింది. “ఇవి మీర్ప మీర్ప ఇష్ేప్డి చేసక్కింట్టన్ా పెళ్ళేళ్ళే, ఇిందుల న్న ప్రమేయిం ఎింత మాత్రిం లేదు. మీ నిర్ియాలక్క మీరే బాధుయలు. ఏ మించి చెడ్డలు కష్ే సఖాలు ఎదురైన్న న్నుా మాత్రిం మధయలకి ా గవదుద. అా అయితేనే పెళ్ళేకి ర్మడిం ఏదైన్న స్తయప్డటిం” దానికి అిందర్ప తలలూపారు. వార్ిం రోజులు ఎా గడిచాయో తెలియదు. ఓ ప్కున్ భయిం, సింకోచిం, మరో ప్కు దిగులు, సరైన్ ప్నేన్న అన్ా బ్జింగ.

70

పెళ్ళేకి ముిందు రోజు వర్కూ ఏదో వింకన్ అిందర్ప రోజూ కలుసక్కింటూనే ఉన్నారు. చీర్లు కని జాకెట్టల క్కటిేించిింది చిత్ర. మటెేలు, మింగళ స్కత్రాలు, పెళ్ళల కి క్నవలసన్ ప్పల దిండలు-ప్రతి ఏర్ముటూ సవయింగా చూసక్కన్నారు ర్మజేష్, న్వీన్ లిదదర్ప. పెళ్ళల రోజు ఉదయిం క్నలేజీ కని ఇింటోల బయలు దేరుతింటే కళేలల న్నళ్ళే తిరిగాయి. అప్ుగిింతలతో మరో ఇింటికి వెళేవలసన్ వాళ్ళే ఇా చెప్ుక్కిండ్డ.. అమా మొహిం చూసేా దిగులేసింది. అనుక్కన్ాట్టే గానే మిత్రుల సమక్షింల ఉదయిం ప్దకిండ్డన్ార్క్క ఇదదరి పెళ్ళేళ్తే జరిగాయి. తరువాత అిందర్ప కలిస లించ్కి వెళ్యేరు. స్తయింత్రిం ఆర్యే

సమయానికి

ఇహ

తప్ుదు

అమా

కింగారు

ప్డ్డతూ

ఉింట్టిందని బలవింతిం చేస్తక ఇింటికి బయలేదర్మరు. అప్ుటికే ఇింక్న ర్మలేదని అమా మాటికోస్తరి వీధి చివరి వర్కూ ఎదురుతెనుాలు క్నస్కా ఉింట్టింది. అమాయక్కలు, లకిం తెలియదు అనుక్కన్ా కూతళ్ళే ఇదదరికిదదర్ప ఇా పెళ్ళేళ్ళే చేసక్కని ఇింటికి ర్మవడిం నిజింగా పెదద షాకే ఎవరికైన్న. ఎప్పుడూ హుిందాగా ఉిండే న్నన్ా అింతగా చలిించిపోవడిం ఎప్పుడూ చూడలేదు. ఎకుడ మాట తూలతానేమో అన్ా భయింతో క్నబోలు జరిగిింది తెలుస్కానే లప్ల

71

గదిలకి వెళ్ళల తలుప్ప వేసేసక్కన్నారు. అమా రిండ్డ చేతలూ జోడిించి వీధి గుమాిం చూప్పించిింది. “మీ ఇష్ే ప్రక్నర్ిం ఇళ్ళే ఏర్ుర్చు క్కన్నారుగా, వెళేిండి … ఇప్పుడిక కోప్ింల ఒకరి నొకరు నిిందిించుక్కని ఏిం ా భిం? వెళేిండి” మరో గతయింతర్ిం లేక వెన్క్కు తిరిగాిం. శ్రవణ్ణ న్వీన్ వాళే ఇింటికి, నేను ర్మజేష్ వెన్క అతని ఇింటికి బయలేదర్మిం. ర్మజేష్ వెింట వెళేడిం అతనున్నాడని క్నసా ధైర్యింగా ఉన్నా, ఏమో ఆ ఇింటోల ఎవరి గురిించీ పెదదగా తెలియదు, ఏిం జరుగుతిందో న్న్ా ఆిందోళన్ అధికింగానే ఉింది. అతని

ఇింటిముిందు

క్నరు

దిగాక

అట్ట

వేప్ప

తిరిగి

వచిే

చెయయిందిించాడ్డ ర్మజేష్. అతని వెన్కే లప్లక్క వెళ్యలను. పెదద ఇలేల. ముిందర్ ఒక చిన్ా సట్ అవుట్, దాని వెన్క సనిమా స్సటిేింగ్లల చూప్పన్ట్టే విశాలమన్ లివిింగ్ ర్పమ్స. రిండ్డ సోఫాస్సట్టల. ఆశేర్యింగా చూసాన్ా ప్నిమనిషితో క్నబోలు అమాను ప్పలవమని హిిందీల చెపాుడ్డ ర్మజేష్. 72

“కూరోే ఒకు నిమిష్ిం” అింటూ లప్లక్క వెళేబోయిన్ అతని చేతిని ప్ట్టేక్క ఆపాను. “భయప్డవలసిందేమీ లేదు. పావన్న” అింటూ ఆగిపోయాడ్డ. ఇింటోల లప్లినుిండి అతని తలిల క్నబోలు హాలలకి వచిేింది. అతని సైగ మేర్క్క ఇదదర్ిం ఆవిడ క్నళేక్క న్మసురిించాిం. ఎిందుకో హడ్డవిడిగా మా ఇదదరిన్న లప్లక్క ర్మాింటూ తీసక్క వెళ్ళేిందావిడ. అది డూపెలక్సీ ఇలుల. పైన్ అన్నా బ్జడ్ ర్పమ్సీ ఒక క్నమన్ హాల్ ఉన్నాయి. “ఇది ర్మజేష్ గది” అింటూ లప్లక్క తీసక్క వెళ్ళల తలుప్ప వేసింది. “అది బాత్ ర్పమ్స వెళ్ళల ఫ్రష్ అవు పావన్న”అింటూ ఒకర్కింగా న్నుా బలవింతింగా ప్ింప్పించాడ్డ ర్మజేష్. లప్లక్క వెళ్ళల తలుప్ప వేసక్కని ఒకు క్షణిం అా నిలబడి పోయాను. బయట ర్మజేష్ వాళేమాతో పెదదపెదదగా మాటాలడటిం వినిప్పసోాింది. అయితే ఏమిటన్ాది మాత్రిం అర్ధిం క్నలేదు. చలలటి న్నళేతో మొహిం కడ్డక్కుని బటేలు మారుేక్కిందామనుక్కన్నాక గాని ఏమీ తెచుేకోలేదని గురుా ర్మలేదు.

73

బాట్ ర్పమ్సల ఉన్ా టవల్తోనే మొహిం తడ్డచుక్కని బట్టేబిళే సవరిించుక్కని బయటక్క వచేేసరికి ట్రే ల పగలు కక్కుతూ వేడి వేడి టీ, మాటలు ఆప్ప “టీ తాగు పావన్న” అింటూ అిందిించి, “రస్ే తీసకో, వస్తాను” అింటూ బయటక్క వెళ్ళేిందావిడ డోర్ చేర్వేస. “అమాక్క మన్ పెళ్ళల సమాతమే. న్నన్ా బయటక్క, అదే ప్నిమీద స్కర్త్ వెళ్యలర్ట. ” ర్మజేష్ దగుర్క్క వచిే “బ్జింగ ప్డవలసన్ది ఏిం లేదు పావన్న. క్నసా సిమిత ప్డ్డ “అింటూ చెయియ అిందుక్కని పెదవుల క్ననిించుక్కన్నాడ్డ. బ్జరుక్క బ్జరుగాునే చెప్పుింది. బటేలేమీ తెచుేకోలేదన్ా సింగతి. “దానికింత వర్రీ ఎిందుక్క చిత్రకూ ఫోన్ చేస్తాను, ఒక న్నలుగు జతల బటేలు అరేింజ్ చెయయమని” అింటూ ఫోన్ అిందుకని చిత్రతో మాటాలడ్డడ్డ. పెదద విశాలమన్ బ్జడ్, ఓ ప్కున్ బుక్స ర్మయక్స, టీవీ, టీ టేబుల్ రిండ్డ క్కరీేలు ఒక సోఫా స్సట్. సోఫాల కూరుేన్ా పావని వదదక్క వచిే చట్టక్కున్ ఆమ వాళ్లే తలపెట్టేక్కని ప్డ్డక్కన్నాడ్డ. “ న్నకిప్పుడ్డ ప్రశాింతింగా ఉింది.” అతను మాటాలడేదింతా ఇింగ్లలష్ లనే. 74

అభావింగా చూస్కా ఉిండిపోయిింది . క్నసేీప్యాక చట్టక్కున్ లేస్కా “న్నకుించిం ప్ని ఉింది, షాప్కి వెళ్ళల ర్మవాలి. తలుపేసక్కని లప్లే ఉిండ్డ. అమా వచిే మాటాలడ్డతింది. షాప్ మూస ల్లకులు చూసక్క వచేే సరికి ఆలసయ మవుతింది. నువువ డిన్ార్ తినేసేయియ. మళ్ళే రేప్ప క్నలేజికి వెళ్యేలిగా” అింటూ స్సలవుతీసక్కని బయటక్క వెళ్యేడ్డ. ఇింటి ప్రిసితి చిత్రింగా అనిప్పించిింది. ఇింటోల ఎవరవరు ఉన్నారో తెలియదు. ఎవరా సుిందిస్తారో తెలియదు. దిగులనిప్పించిింది. మన్స మళ్ళలించుక్కిందుక్క క్నసేీప్ప టీవీ చూదాదమని ప్రయతిాించి విఫ్లమ మళ్ళే ఆలచన్లల ప్డిింది. అమాా, న్నన్నా ఎా ఉన్నారో, శ్రవణ్ణ సింగతి ఏమిటో, రేప్ప క్నలేజికి వెళ్ళా గాని ఏమీ తెలియదు. గింట తరువాత చిత్ర ప్ింప్పిందింట్ట ఒక బాగ్ తెచిే ఇచాేడ్డ ఎవరో ఒక వయకీా. బహుశా ప్నివాడేమో డ్రెస్లు, రిండ్డ చీర్లు నైటీలు, క్నవలసన్ వన్నా ఉన్నాయి. కతావే. చిత్రతో మాటాలడదామన్ా ఫోన్ ఉన్నా ఏమిటో బ్జరుక్క. ఈ లగా చిత్ర ఫోన్ చేసింది. 75

‘బటేలు అిందాయా” అింటూ పైగా అవన్నా ర్మజేష్ కని ప్ింప్మన్నాడని చెప్పుింది. డ్రెస్ మారుేక్కని అమాయయ అనుక్కనే సరికి వచిేింది ర్మజేష్ తలిల. వివర్మలు అడిగి తెలుసక్కింది. చదువు ప్పరిా చేస్తావా అని అడిగిింది రేప్టి నుిండీ క్నలేజీకి వెళేమని చెప్పుింది. ప్నిమనిషికి ప్పర్మాయిించి ర్మత్రి భోజన్ిం గదికి తచిేపెటేమని చెప్పుింది. “ఎిందుక్నింటీ, అిందరితోపాట్ట ..”అింటూ ఏదో చెప్ుబోయిింది, క్నని ఆ అవక్నశిం ఇవవక్కిండ్డ మధయలనే ఆప్ప “ఇకుడిింతే” అింటూ “ఏమన్న అవసర్ిం అయితే బ్జల్ కడితే ర్మజమా వసాింది. తన్క్క చెపేా న్నక్క చెప్పాింది” అని బయటక్క వెళ్ళేపోయిింది. ఆ ర్మత్రి ర్మజేష్ ఎప్పుడ్డ వచాేడో తెలియదు. రోజింతా అలసపోవడిం మానిసక ఒతిాడి వలల క్నవచుే తిింటూనే నిద్రలకి జారిపోయిన్ది. మళ్ళే ఉదయిం ఎనిమిదిన్ార్క్క క్నని మలుక్కవ ర్మలేదు. ర్మజేష్ సోఫాల మించి నిద్రల ఉన్నాడ్డ.

76

లేచేసరికి టీ పాయ్ మీద టీ సదధింగా ఉింది. టీ తాగి స్తాన్ిం చేసేసరికి ర్మజేష్ లేచి బ్జడ్ టీ తాగుతన్నాడ్డ. “మారిాింగ్. ర్మత్రి చాా ఆలసయమయిింది. లేప్డిం ఎిందుకని ..” “క్నలేజిల ది౦ప్పతాను రడీ అవుతావా?” తలూప్పింది. అర్గింటల క్నలేజికి బయలేదరిింది. వెళ్ళలసరికి శ్రవణ్ణ అప్ుటికే వచేేసింది. ఇదదర్ప ఒకరినొకరు ప్ర్మమరిశించుక్కన్నారు. క్నసేీప్టికే అమా ర్మవడిం గప్ు ఉప్శమన్ననిాచిేింది. వార్ింల ప్రీక్షలు. అిందుకే ముిందు ప్రీక్షలయే వర్కూ మిగతా విష్యాలక్క పెదద ప్రాధాన్యత ఇవవదలుచుకోలేదు. ర్మజేష్ తోనూ ఆమాటే చెప్పుింది. అతను క్నదన్లేదు. ఆ తయారీల తలమున్కల సింతృప్పాకర్ింగా ప్రీక్షలు ర్మస ఊప్పరి పీలుేక్కింది.

77

ఆ శనివార్ిం ప్రీక్షలు ముగిించి స్తయింత్రిం మిత్రులిందరితో సర్దాగా గడిప్ప ఆరున్ార్క్క ఇలుల చేరిింది. ఎప్ుటిా తన్ గదిలకి వెళ్తానే ర్మజమా కోసిం బ్జల్ కటిేింది. టీ తాగి ఏదైన్న సనిమా చూదాదమన్ా ఉదేదశయింతో. ఇనిా రోజులు ర్మజేష్ ను దూర్ింగా ఉించిన్ిందుక్క జాలనిప్పించిింది. న్వువక్కింది. తలుప్ప తోసన్ చప్పుడ్డక్క తలతిప్ుక్కిండ్డనే “టీ తెచాేవా ర్మజమాా” అని అడిగిింది. “ర్మజమాక్క జవర్ింగా వుింది” మధుర్ింగా విన్బడిన్ ఆ సవర్మనికి తళ్ళలప్డిింది. తల తిప్పు చూస అప్రయతాిం గానే లేచి నిలుేింది. ‘మీరు..” “అతాయయ గారు తెలిసన్ వారవరో పోయార్ని ప్ర్మమర్శక్క వెళ్యేరు. వెళ్యేక ఉన్ాట్టేిండి ర్మజమాక్క విప్రీతింగా జవర్ిం వచిేింది,” అింటూ ట్రే టీ పాయ్ మీద ఉించిిందా అమాాయి. పావని ఏదో అన్బోయే లగానే ఆగమన్ాట్టేగా చెయ్యయతిా , “మళ్ళే ఎవరో ఒకరు వచేే లగా మీతో ఒక మాట చెప్ునివవిండి. తలుప్పలు వేసే వచాేను. ర్మజమా గది తలుప్ప కూడ్డ ..”

78

అింటూ చట్టక్కున్ ముిందుక్క వచిే హఠాతాగా, పావని వారిస్కా౦డగానే ఆమ పాదాల మీద వాలబోతూ “మీరే ఏదైన్న చెయాయలి” కళే న్నళే ప్ర్య౦త౦ అయి౦దా అమాాయి. “అయయయోయ, ఇదేమిటి? అసలు మీరవరు? ఏిం జరుగుతోింది?” కింగారుగా అడిగిింది పావని. “ నేను ర్మజేష్ భార్యను. “ నిర్మాింతపోవడిం తప్ు నోటి నుిండి మాట పెగలేలదు.’ “నేను ర్మజేష్ భార్యను. మీర్ా షాక్స లకి వెళేకిండి అసలు ఏిం జరుగుతోిందన్ాది మీక్క తెలవాలి. లేకపోతే ఇదదరి జీవితాలూ న్నశన్మవుతాయి. అసలు మీరీ ఇింటోల పాదిం మోప్పన్ప్ుటి నుిండీ ప్రయతిాసాన్నాను, మీతో మాటాలడేిందుక్క. క్నని న్నక్న అవక్నశమే దొర్కడిం లేదు. క్నదు దొర్కనివవడిం లేదు. న్న పేరు సవప్ా. మా పెళ్ళల చిన్ాప్పుడే జరిగిింది. అింటే న్నక్క ఆరేళ్ళే ర్మజాశ్కి ప్దేళ్ళే ఉన్ాప్పుడ్డ. క్నర్ణిం మామూలే, వాయపార్ ా వాదేవీలు. స్త్రీలు పెదదగా బయటక్క వచేే క్కట్టింబాలు క్నవు మావి. ప్ది మింది ప్పటిేపోయాక మిగిలిన్ ఒకే ఒకు సింతాన్ననిా నేను. ఎవరో చెపాుర్ట న్నదీ అర్మదయుషేషన్న్న పెళ్ళల చేసేా బతికి బటే కడతాన్న్న. అప్ుటికే న్ష్ే పోయి వీధిల ప్డా ర్మజేష్ క్కట్టింబానిా ఆడ్డక్క౦దుక్క న్నుా కోడలిగా చేసకోవాలని ఆింక్ష పెటాేడ్డ న్నన్ా. ఎనోా తర్ెన్ల భర్ెన్ల తరువాత మా పెళ్ళల జరిప్పించారు. 79

అది వారి న్మాకమో మరేమిటో గాని అర్మదయుషుష అనుక్కన్ానేను బతికి బటేకటాేను. వాయపార్ింల మళ్ళే ప్పింజుక్కన్ా అతిాింటి వారు బాగా సిర్ప్డ్డారు. క్నని ర్మజేష్ చిన్ాప్ుటి పెళ్ళలని చాా రోజులు అింగ్లకరిించలేదు. ప్దో తర్గతి అవుతూనే ఇహ చదువుక్క ముగిింప్ప ప్లికి న్నుా క్నప్ర్మనికి ప్ింపారు. ఇకుడ ర్మజేష్కి నేను న్చేలేదు. అతాగారు ఎటూ మాటాలడ్డరు. అా గని న్నుా తిర్సురిించలేరు. వెన్క్కు ప్ింప్పతే న్నన్ా ఊరుకోరు. న్నన్ాతో పెట్టేక్కింటే వాయపార్ ప్రప్ించింల న్గుుక్క ర్మలేరు. న్నిాా ఇింటోల ఓ మూల దిషిే బమాా ఉిండనిచాేరు. ఇింటి ప్నులకే తప్ు, ఎవరు ఇింటికి వచిేన్న కోడలిగా ప్రిచయిం చెయయరు అతాగారు. ఎప్పుడో మన్స ప్డాప్పుడ్డ మన్ప్ప బమాా ఆడ్డక్కని వెళ్ళేపోడ్డనికి తప్ు మరిందుకూ ప్నికి ర్మను ర్మజేష్క్క. మామగారికి ఈ గడవలే ప్టేవు. “ఎా గోా న్న ఇింటోల సమసయలు నువేవ తేలుేకోవాలి మాటి మాటికీ మేిం మధయలకి ర్మడిం బాగుిండదు” అింటాడ్డ న్నన్ా. ఈ నేప్ధయింల మీ ర్మక న్నక్క అర్ధిం క్నలేదు. అసలు మీరవర్నేదే న్నక్క రిండ్డ రోజుల పాట్ట తెలియలేదు. చెపాునుగా ఇకుడ ఎవరి గురిించీ ఎవరికీ తెలియనివవరు. ర్మజమా ఈ విష్యిం ఎవరితో అన్న్ని మాట తీసక్కని చెప్పుింది ర్మజేష్ మిమాలిా పెళ్ళల చేసక్కన్ా సింగతీ, మీ చదువు అయే వర్కూ అతాగారు ఈ విష్యిం న్లుగురికీ చెప్ుర్న్ాసింగతీ – ఇవి చెప్పు కళేన్నళ్ళే పెట్టేక్కింది. నేనే ధైర్యిం తెచుేక్కన్నాను. 80

మీ పెళ్ళల జరిగిన్న రిండో పెళ్ళల గన్క అది పెళ్ళేగా నేను భావిించను. ర్మజేష్ కి నేను న్చేక పోవచుే క్నని ఈ రోజున్ న్చేలేదని న్నుా వదిలేసన్న మనిషి రేప్ప మరో అిందగతెా దొరికితే మిముాలను వదిలేయయడని న్మాకిం ఉిందా? నిజమే, ర్మజమాక్క మాట ఇచాేను ఈ విష్యిం తెలిసన్ట్టే ఎవరికీ చెప్ున్ని, క్నని ఇది మనిదదరి జీవిత సమసయ. మీరు బాగా చదువుక్కన్నారు. ఏిం చెయాయల ఆలచిించగలరు. అసలు విష్యిం తెలిసేా ఏదైన్న చెయయగలర్నిప్పించిింది. పైగా మీక్క ఈ విష్యాలన్నా తెలుసనుకోను ..” “అవును, న్నక్క తెలియదు. ర్మజేష్ పెళేయిన్ట్టే న్నక్క అసలు తెలీదు” ఏదో ట్రాన్ీల ఉన్ాట్టే చెపాును. ఈ లగా బయట డోర్ బ్జల్ వినిప్పించిింది. “ఎవరో వచిేన్ట్టేన్నారు. మీరు ఆవేశ ప్డకిండి నిదాన్ింగా ఏిం చెయాయలని ఆలచిించిండి “ సవప్ా గబగబా వెళ్ళేపోయిింది. ఏదో ఒక కధ చెప్పున్ట్టే అా గే కూరుేిండి పోయాను. ఒక దిగ్రారింతిల, ఒక వెయియ ఊహలు ప్డగల్లతిా క్నట్ట వేసాన్ాట్టేగా అనిశిేత సితిల ............. ఎవరో వసాన్ాఅలికిడి విని ఉన్ాదానిా ఉన్ాట్టే బ్జడ్ మీద వాలి బాలింకెట్ కప్పుక్కని ప్డ్డక్కన్నాను. వచిేింది ర్మజేష్ వాళేమా. రిండ్డ మూడ్డ స్తరుల ప్పలిచి మించి నిద్రల ఉన్నాన్నుక్కని వెళ్ళేపోయిింది. 81

ఇింక్న న్యిం ఈ విష్యిం తెలియక ముిందు ప్రీక్షలు చదువు వలల మా వైవాహిక జీవన్ిం ఆర్ింభిం క్నలేదు అనిప్పించిింది ఎిందుకో. ర్మత్రి ఎనిమిదిన్ార్క్క ఎప్ుటిా ఎవరితోనో డిన్ార్ ప్ింప్పించారు. తిన్నలని లేకపోయిన్న ఒక చపాతీ తిన్ాన్నిప్పించే వేళగదిలకి వచాేరు ఆవిడ. “ఇిందాక వచాేను, నిద్రపోతన్నావు” అింటూ ఎదురుగా కూరుేన్నారు. “అవును ఆింటీ కడ్డప్ప నొప్పుగా ఉింటే టాబ్జలట్ వేసక్కన్నాను ..” అప్ుటి కప్పుడ్డ ఎదో ఒక కథ మన్సల అలులకోస్తగిింది. ‘అదేిం అా గ? తిన్ాదేమయిన్న ..” ఆర్మ. “లేదాింటీ ..మామూలే న్లన్ా వచేే కడ్డప్ప నొపేు, టాబ్జలట్ వేసక్కన్నా ఇింక్న క్నసా న్సగానే ఉింట్టింది.” న్నల న్నకే ఆశేర్యింగా ఉింది ఇా అబదాధలు చెప్ుడిం. “అయోయ పీరియడ్ీ ... ఈ రోజు మీక్క శోభన్ిం చేదాదమనుక్కన్నాను..” ఆవిడ గింతల నిర్మశ. సగుుప్డాట్టేగా తలవించుక్కన్నాను. కడ్డకిు తోడైన్ తలిల అనిప్పించిింది. “సరే, ఏిం చేస్తాిం సమయిం క్కదర్మలి కద, రస్ే తీసకో” అింటూ వెళ్ళేపోయారు. ఎా గైన్న ముిందు ఇకుడి నుిండి వెళ్ళలపోవాలి ఇన్నాళ్తే క్నలేజీకి వెళ్ళే తప్పుడ్డ ఎా గోా తప్పుించుక్కనే అవక్నశిం ఉిండేది. అప్పుడూ ఉదయిం ర్మజేష్ 82

దిింపే వాడ్డ. స్తయింత్రిం డ్రైవర్ని ప్ింపేవాడ్డ. దీనికీ సవప్ా స్తయిం తీసకోక తప్ుదేమో అనిప్పించిింది. ఆ రోజున్ అసలు ర్మజేష్ ఇింటికి వచాేడో లేదో తెలియదు. న్నక్క మాత్రిం కనిప్పించలేదు. తెలలవారిన్ దగుర్నుిండి ఎా గైన్న సవప్ాను కలవాలనుక్కన్నాను గాని క్కదర్లేదు. రిండ్డ మూడ్డ స్తరుల గదిలించి బయటక్క ర్మబోతే ఎదురుగా ప్రత్యక్షమయేది ర్మజేష్ వాళేమా. స్తయింత్రిం క్నబోలు న్నలుగున్ార్ వేళ ర్మజేష్ వచాేడ్డ. “అమా చెప్పుింది” అన్నాడ్డ. నేనూ పడిగిించలేదు. “బోర్గా ఉింది ర్మజేష్, ఒకస్తరి చిత్ర వదదక్క వెళ్ళల ర్మన్న?” అడిగాను. “అవున్న, రడీ అవు, ఇదదర్ిం వెళ్యదిం” అింటూ చట్టక్కున్ లేచి వచిే ఏిం జరుగుతోిందో తెలిసేలగానే గటిేగా కౌగిటోలకి తీసక్కన్నాడ్డ. విడిప్పించుక్కిందుక్క గిలగిలా డ్డను. అయిష్ేింగా అనిప్పించిింది. అదృష్ేిం బావుింది అతని స్సల్ రిింగ్ అవడింతో, “ఇప్పుడే క్నల్ చెయాయా ఎవరో గాని” అనుక్కింటూ వదిలేస్తడ్డ. బాత్ ర్పమ్స లకి వెళ్ళే అతని సుర్శ తగిలిన్ చోటా ల సబుబతో ర్మసర్మస కడ్డక్కున్నాను. పెళ్ళేకి ఎిందుక్క తిందర్ ప్డ్డానో అర్ధిం క్నలేదు. శ్రవణ్ణ చేసక్కింటే చేసకోన్న అనుకోవలసింది. 83

ఒకుస్తరి అమాతో మాటాలడితే బావుిండ్డ న్నిప్పించిింది. క్నని ఎా ? అమా బాధప్డ్డతిందేమో.. ప్రిప్రి విధాల పోతన్ా ఆలచన్లను వడకట్టేక్కింటూ చిత్ర ఇింటికి బయలేదర్మను. 8 ఇింటికి తిరిగి వచేేసరికి ర్మత్రి ప్దిన్ారైింది. ఎిందుకో మొదటి స్తరిగా చిత్ర ప్రవర్ాన్ మీద అనుమాన్ిం వచిేింది. వెళ్ళలసరికి ఎవరితోనో మాటాలడ్డతన్ా చిత్ర కూరోేమని చెప్పు లప్లక్క వెళ్ళల, అయిదు నిమిషాల తరువాత తిరిగి వచిేింది. “ప్రీక్షలు అయిపోయాయికదా, అిందుకే తీరిగాు చిన్ాప్ుటి మిత్రులతో మాటాలడటిం” అింటూ న్వివ, “ఎా ఉింది కతా జీవితిం” అని న్నవైప్ప చూస కనుా గ్లటి “క్నసేీప్ప మమాలిా వదిల్లయయవచుేగా సర్దాగా మాటాలడ్డక్కింటాిం, ఒక ప్ని చెయియ ర్మజేష్. టీ తాగి న్న షాప్కి వెళ్ళల రిటర్ాల తన్ను ప్పక్స చేసకో” సిందిగధింగా చూసాన్ా ర్మజేష్ను చూస “న్న గురిించేమీ చెప్ునులే బ్జింగెట్టేకోక్క” అింది. “న్న గురిించేమి చెపాావ్స?” వాళే మాటలక్క న్నక్క కతా అర్మధలు స్రిించాయి. ఇదివర్ల అయితే ఏదో సర్దాగా మాటాలడ్డర్నుక్కనే దానిా.

84

అనిా విష్యాలూ చిత్రకూ తెలుసేమో న్నిప్పించిింది. ఫామిలీ ఫ్రిండ్ీ అయిన్ప్పుడ్డ తెలియక్కిండ్డ ఉింట్టిందా అనికూడ్డ అనిప్పించిింది. గటిేగా అడిగేసేా, ఒకుక్షణిం ఆలచిించాను. అడిగేసేా ఏముింది, ర్మజేష్కి చెపేుసాింది. చెపాుక నేన్ా తప్పుించుకోగలను? అిందుకే లేని న్వువ మొహాన్ ప్పలుముక్కన్నాను, లేని సర్దా మాటలల తెచుేక్కన్నాను. “ఏదో ఈ ఒకు ప్పటా షాప్ మాట ఎతాక్కిండ్డ వచాేడ్డ, అదీ ఉిండనివవవా మహాతలీల” న్న మాటలక్క క్కదుట ప్డి, టీ తాగి మాటాలడ్డక్కింటూ ఉిండిండని బయటక్క వెళ్యేడ్డ. “ఊ ఇప్పుడ్డ చెప్పు” అింది చిత్ర సోఫాల ప్కున్ కూరుేింటూ. “ఎింతో చిత్రింగా ఉింది. గది దాటి బయటక్క ర్మనివవరు ఇింటోల ఎవరవరు ఉింటారో తెలియదు. ర్మజేష్ బాగానే ఉింటాడనుకో. గది దాటి ఇింటోల ఎకుడ ఏముిందో తెలియనివవకపోడిం ఆశేర్యింగా ఉింది. న్న నుిండి ఏమన్న దాసాన్నారేమో అనిప్పసోాింది. ” తూచి తూచి మాటాలడ్డను . కించిం చిత్ర తళ్ళే ప్డిన్టేనిప్పించిింది. అయిన్న అింతలనే సరుదక్కని, “అదే౦ ఉిండదు. వీలు చూసక్కని అిందరికీ చెపాారేమో” అనేసింది . ఆ విష్యిం అకుడితో వదిలి లక్నభ ర్మమాయణిం, క్నలేజీ కబురుల చెప్పుక్కింట్ట౦టే వచిేిందా ఫోన్.

85

“హల హల ...విన్బడటిం లేదు ..సగాల్ సరిగా ర్మవడిం లేదు .లప్లికెళ్ళే ా ిండ్ లన్ నుిండి చేస్తాను” అింటూ స్సల్ సవచాేఫ్ చేస ఒకునిమిష్ిం అింటూ లనికి వెళ్ళేింది. న్నకెిందుకో గప్ు సిందేహిం అనిప్పించిింది ఆ ఫోన్ ర్మజేష్ దేమోన్ని. ఒకు నిమిష్ిం లనికి వెన్కే వెళ్ళల ఏిం మాటాలడ్డతోిందో విిందామా అనుక్కన్నాను. చట్టక్కున్ లేచి నిలుేనే సరికి టీపాయ్ మీద క్నర్ా ల్లస్ కనిప్పించిింది. చట్టక్కున్ ఆన్ చేశాను. అప్ుటికే చిత్ర లన్ ల ఉింది. “ఆ చెప్పు ర్మజేష్, నేనేమీ చెప్ున్ని చెపాునుగా, అయిన్న మీ ఇింటోల నువువ మానేజ్ చేసక్కింటా అన్నావు, దానికి అనుమాన్ిం ర్మనే వచిేింది. గది దాటి బయటక్క ర్మనివవరిందుకని. అయిన్న న్నక్క ముిందే చెపాును న్నక్క ఇష్ేిం ఉన్నా లేక్కన్నా సవప్ాను వదిలిించుకోలేవని. దానిా క్నదింటే మీరు మళ్ళే న్డిరోడ్డాన్ ప్డ్డలి. ఆసాలన్నా దాని పేరునే పెటాేడ్డ వాళే న్నన్ా. అదీ గాక వాళే న్నన్ా ఎింత కయిన్న తగిన్వాడ్డ” “నువేవిం కింగారు ప్డి నోరు జార్క్క చిత్రా నేను చూసక్కింటాగా, ఇహ పెళేయిపోయాక అద్దకుడ పోతింది. అది వింటిింటోల ప్డ్డింట్ట౦ది, ఇది బ్జడ్ ర్పమ్సల ..” మన్స ఉడికిపోయిింది.

86

చర్చర్మ వెళ్ళల చడ్డ మడ్డ కడిగి పారేదాదమా అనిప్పించిింది. ఎా నిగ్రహిించుక్కన్నానో న్నకే తెలియదు. చిత్ర బయటక్క వచేేసరికి ఎప్ుటిా విమన్ీ ఎర్మ తిర్గేస్కా కూచున్నాను. అయిదు నిమిషాా గి “విప్రీతమన్ తలనొప్పు చిత్రా, ఎిందుకో హఠాతాగా వచిేింది. పోన్న ఆటోల ఇింటికి వెళ్ళల పోన్న ?” విప్రీతమన్ కింగారు చూపెడ్డతూ “అయోయ ఎా వెళ్యావు ఒకుదాన్వూ, ఒక టాబ్జలట్ వేసక్కని న్న గదిల ప్డ్డకో, ర్మజేష్ కి ఫోన్ చెయయన్న” అింటూ ఫోన్ అిందుకోబోయిింది. చిత్ర న్నుా ఒకుదాన్నా వెళేనివవదని అర్ద౦ అయిింది. “వదుదలే ఇప్పుడేగా వెళ్ళేన్ది మళ్ళే ఎిందుక్క ప్పలవడిం ఏదైన్న టాబ్జలట్ వుింటే వేసక్కింటాలే” అనేశాను. ఆతరువాత క్నసేీప్ప ప్డ్డక్కన్ాట్టే న్టిించి మరిక్నసేీప్ప వీడియోల సనిమా చూస, తమిాదిన్ార్క్క ర్మజేష్ వచాేక డిన్ార్ తిని వచేేశాము. ఆ ర్మత్రింతా నిద్రప్టేలేదు. ఏదో ట్రాప్ల ఇరుక్కున్నాన్న? న్నన్ా మా చదువుల గురిించి ఎింతగానో ఆశ ప్డ్డారు? ఎిందుకిా చేశాను? ఇింతకీ శ్రవణ్ణ ఎా ఉ౦దో ? ఆలచన్లతోనే తెలలవారిపోయిింది.

87

ఆ రోజు ఉదయిం నుిండీ ఎదురు చూస్కానే ఉన్నాను సవప్ాను ఎా కలవాా అని. మధాయన్ాిం భోజన్నలయాక మా అతాగారు గదిలకి వచిే ఏదో కిటీే పారీే ఉింది తయారుక్న వెళ్యదమని అడిగారు. చట్టక్కున్ గురుాక్క వచిే౦ది మధాయహాిం ఆవిడ తప్ు ఇింటోల ఎవర్ప ఉిండర్ని. ఆవిడ బయటక్క వెళ్ళా తప్ుక్కిండ్డ సవప్ాను కలవవచుే. “న్నక్క అింతగా బావు౦డలేదు. ర్మత్రింతా నిద్రప్టేలేదు, క్నసేీప్ప ప్డ్డక్కిందామని” అింటూ న్సగాను. ఏ కళ నున్నారో , “సరే తలుప్ప వేసక్కని ప్డ్డకో నేను న్నలుకుా ల వచేేస్తాను” అింటూ బయటక్కవెళ్ళేిందావిడ. ఆవిడ వెళ్ళే వర్క్క ఎా ఆగానో భగవింతడికే తెలియాలి. వెళ్యేక ఒక ప్దినిమిషాలు ఆగి అడ్డగుల అడ్డగేసక్కింటూ గది బయటక్క వచాేను. ఎకుడ్డ ఎా ింటి అలికిడీ లేదు. మయిన్ డోర్ వేసఉింది.. హాలు నిశశబదింగా ప్లకరిించిింది. హాల్కి ఆవైప్ప నుిండి లప్లి దారి కనిప్పసోాింది. మునివేళే మీద న్డ్డస్కా ఆ వైప్ప కదిా ను. కరేన్ తప్పుించి చూసేా మళ్ళే మరో పెదద హాల్ దానికి రిండ్డ వేప్పా గదులు కనిప్పించాయి. ధైర్యిం చేస హాలలకి న్డిచి గడ్డలవైప్ప చూప్ప స్తరిస్కా ముిందుక్క కదిా ను.

88

ఆ చివర్న్ కన్బడిింది వింట గది. అకుడ ఓప్కున్ కూర్లు కోస్కా మరో వైప్ప పాలు క్నస్కా సతమతమవుతూ కన్బడిింది సవప్ా. గది బయటే నిించుని “మీతో ఒకస్తరి మాటాలడ్డలి” న్న సవర్ిం మరీ పెదదగా ఏిం ప్లకలేదు. దానికే ఉలికిుప్డి న్న వైప్ప తల తిప్పు నోటిమీద వేలు౦చుక్కని మాటాలడవదదన్న గదిలకి వెళ్ళలపోమాన్న తను వస్తాన్న్న సైగ చేసింది సవప్ా. ఎిందుకో అర్ధిం క్నకపోయిన్న ఆ వింట గదిల మరవరైన్న ఉన్నారేమో న్నిప్పించిింది. చట్టక్కున్ వెన్క్కు తిరిగి న్న గదివైప్ప న్డిచాను. “ఏమన్నావు సవపాా?” ఎవరిదో సవర్ిం విన్బడిింది. “అబేబ ఒకుస్తరి మాటాలడవచుే కదా, నిశశబదింగా ఉిండకపోతే” అన్నాను. “ఆ ఇహ మాటలే తక్కువ” మళ్ళే అదే సవర్ిం. లప్లక్క వెళేకపోడిం ఎింత మించిదై౦దో.. అకుడ ఉన్ాది ఎవరో? న్నుా చూస్తే ఏమయేయదో.. ఈ ఆలచన్లల ఉిండగానే సవప్ా గదిలకి వస్కానే తలుప్ప మూసేసింది. ఒకు ఘడియ కూడ్డ ఆగలేన్ట్టే “ఇప్పుడ్డ ఇింటోల ఎవర్ప లేన్ట్టేన్నారు నేను వెళ్ళలపోన్న?” అన్నాను హడ్డవిడిగా. దానికీ క్నర్ణిం ఉింది, న్నుా వెళేనివవరేమోన్న్ా అనుమాన్ిం. “ఎా వెళ్యారు, ఎకుడికి వెళ్యారు? బయట తాళిం వేసక్క వెళ్ళల ఉింటారు అతాగారు. లప్ల వింటమనిషి ఉింది. అది ఆవిడక్క న్మిాన్ బింట్ట క్నదింటే క్నసా చెముడ్డ.. ఇింతకూ ఏిం చెయయదలుచుక్కన్నారో చెప్ుిండి. నేనే విధింగా 89

స్తయప్డగాలనో చూస్తాను” అింది పెదద ఆరిిందాా . నిజానికి న్నకన్నా చాా చిన్ాదే క్నవచుే. ఇింక్న కళేల, మోహింల బాలయిం కన్బడ్డతూనే ఉింది. క్నని మాటల మాత్రిం పెదదరికిం. “న్నకూ ర్మజేష్ కీ మధయ ఈ తాళ్ళ కటిేన్ బింధిం తప్ు మరే అనుబింధమూ లేదు. ఈ తాళ్ళ ఇకుడే తెించేస వెళ్ళేపోతాను. న్న జీవితిం న్నది, దానిాా ఒక బిందీని చెయయడిం న్న వలల క్నదు.” “అది మరీ అింత సలభమేమీ క్నదు మీరు పారిపోయార్ని ర్మజేష్ మీ వెన్క్నలే వస్తాడ్డ, బ్జదిరిస్తాడ్డ, క్కదర్కపోతే బతిమాలుతాడ్డ, ఆ పైన్ రైలు కిింద ప్డతాన్ని భయపెడతాడ్డ..” “ఏదేమన్న, ఆ బ్జదిరిింప్పలకో, బ్రతిమాలటానికో న్న జీవితిం బలిప్శువు క్నదు.” న్నకే ఆశేర్యింవేసేింత ధృడింగా అన్నాను. “మించిది. అింత ధైర్యిం ఉన్ాదాన్వు ఇా ఎిందుక్క చేశావని అడగను. ఏవ్వ కనిా బలహీన్ క్షణాలు ఉింటాయా ! అయిన్న ఇప్పుడ్డ కూడ్డ నిర్ియిం మీదే. ఇా వెళేడిం క్కదర్నిప్ని ఉదయిం ఆరిింటికి అతను వాకిింగ్కి వెళ్యాడ్డ ప్నిమనిషి వచిేన్ప్పుడ్డ నేనే డోర్ తాళిం తీస్తాను. ఆ సమయింల వెళేిండి తరువాత ఏిం జరిగిన్న నేను చూసక్కింటాను” అింటూ వచిేన్ింత వేగింగానూ వెళ్ళేపోయిింది సవప్ా. చాా సేప్ప అా గే కూరుేిండి పోయాను, రేప్ప తప్పుించుక్క వెళ్ళలపోడిం ఒక పెదద మలుప్ప. వెళేగలిగితే ఆ సితి వేరు. వెళేలేకపోతే ... ఆ పైన్ ఆలచిించలేకపోయాను. 90

ఆకలి అనిప్పించలేదు. తిన్నలన్ా క్నింక్షా లేకపోయిింది. ఎప్పుడ్డ తెలలవారుతిందా, ఎప్పుడ్డ ఇింటికి వెళ్ళేపోయి అమావడిల వాలిపోదామా అనే ఉింది. ఏ స్తయింత్రమో అతాగారు వచిే ఉింటారు. అతా గారేమిటీ న్న మొహిం, అతని తలిల. ఎప్ుటిా ర్మత్రి ప్దిన్ార్క్క షాప్ మూస ఇింటికి వచాేడ్డ ర్మజేష్. అతను గదిలకి వచేేముిందే నిిండ్డ కప్పుక్కని మరీ నిద్ర న్టిించాను. అయితే నేనూహిించిన్ట్టే స్తాన్ిం భోజన్ిం ముగిించి ఎకుడో వెళ్ళల ప్డ్డకోక్కిండ్డ మళ్ళే గదిలకి వచాేడ్డ. అప్ుటికే ప్దకిండ్డన్ార్ దాటిింది. “పావన్న, పావన్న” రిండ్డ మూడ్డ స్తరుల ప్పలిచాక లేచిన్ట్టే న్టిించక తప్ులేదు. “కళ్ళే నులుముక్కింటూ లేచి “ఏమిటి ర్మజేష్ మించి నిద్రల ఉింటే ..” అని న్సగాను. “న్న నిద్ర క్షణాలల పోగోటేడిం న్నక్క తెలుస క్నని లే లేచి ముిందు క్నసా మొహిం కడ్డక్కుర్మ” అింటూ చెయియ ప్ట్టేక్కని బలవింతాన్ లేపాడ్డ. చేతలల తలవాలుేక్కని కళ్ళే మూసక్కని అా గే కూచున్నాను. “నిన్ా నువువ నేను చిత్రతో మాటాలడిన్ది విన్నావని న్నక్క తెలుస” చెళ్ళేన్ కర్డ్డతో కటిేన్ట్టే ఉలికిుప్డ్డాను.

91

న్నక్క తెలుసో లేదో ా ిండ్ లన్ ల మాటాలడేప్పుడ్డ క్నర్ాల్లస్ ఎక్సీటెన్షన్ ఉింటే మిస్ా క్నల్ ఉిండ్డలి అిందుల లేదింటే ఎవరో విన్ాటేే ల్లకు. ఆ విష్యిం చిత్ర ఉదయమే ఫోన్ చేస చెప్పుింది. అప్పుడ్డ తన్తో ఉన్ాది నువొవకు

దాన్వే.

అయిన్న

దాగుడ్డ

మూతల్లిందుక్క

నేనే

స్కటిగా

చెప్ుదలుచుక్కన్నాను. 9 నిజమే. న్నక్క చిన్ాప్పుడే పెళ్ళపలింది. సవప్ా ఇకుడే ఉింట్టింది. నేను న్చిేన్న న్చేకపోయిన్న న్న భార్యను వదలలేను. అా లగే బాగా న్చిేన్ నినూా వదులుకోలేకే ఇా చెప్ుక్కిండ్డ పెళ్ళల చేసక్కన్నాను “ తరువాత ఏిం మాటాలడ్డతన్నాడో అన్ాది ఆసకిా లేకపోయిింది. నేనేమన్ బజారోల దొరికే బమాన్న న్చేగానే తెచిే ఇింటోల పెట్టేక్కిందుక్క? అయిన్న

పెళ్ళల

విష్యింల

భరి౦చలేకపోతోింది మన్స. అతనికి

ఇింత

దారుణమన్

అబదధిం

ఇష్ేమవచుే. ఇింటోల వాళలక్క ఇష్ేిం

క్నవచుే క్నని అసలు వయక్కాలన్ న్నక్క క్నన్న, సవప్ాక్క క్నన్న ఇష్ేమో క్నదో తెలుస కోవలసన్ అవసర్మే లేదా? అయిన్న అతనిా మరో వయకిాతో ప్ించుకోడిం జుగుప్ీగా ఉింది. తల

తిప్పుక్కన్నాను

అప్రయతాింగానే.

అతనితో

వాదన్

పెించుకోవాలనిప్ప౦చలేదు ముిందుగా ఇింటోలించి ఎా బయట ప్డ్డలి అదే న్న లక్షయిం, ధేయయిం. ఒకుమాటా మాటాలడక్కిండ్డ కళేప్ుగిించి చూస్కా ఉిండిపోయాను. 92

“ఇహ మిగిలిన్ది ర్మజీ ప్డి బ్రతకడమే. చూస్తవుగా న్నకేమీ తక్కువ చెయయను, న్న ఇషాేలను క్నదన్ను. క్నదింటే నువువ న్న భార్యగా ఉన్ాింత వర్కే. సరే నిద్రల ఉన్ాట్టేన్నావు ప్డ్డకో” అింటూ గది బయటక్క వెళ్యేడ్డ. ఇింకెకుడి నిద్ర? ఈ కతాల ప్ింజర్ింల తెలిసీ తెలియక ఇరుక్కున్నాను. అయిన్న అమాా న్నన్నా ఎా సుిందిస్తారో ఈ విష్యిం తెలిసేా ..ఏమో . ఉదయిం ఎప్పుడో క్నసా కళేరప్ులు వాలేసరికి బాత్ ర్పమ్సల టాప్ తిప్పున్ శబాదనికి టక్కున్ కటిేన్ట్టే మలుక్కవ వచేేసింది. ఎదురుగా దీవాన్ మీద అతని స్సల్ ఫోన్ కళేదాదలు, వాచ్ ఉన్నాయి. క్షణింల సగిం సమయింల చట్టక్కున్ తోచిిందో ఆలచన్, అింతే లేచి బాత్ ర్పమ్స వైప్ప చూశాను. ఇప్పుడో ఇహనో బయటక్క వస్తాడ్డ, మరో ఆలచన్ లేక్కిండ్డ బయట ఘడియ పెటిే, అటూ ఇటూ చూస న్న బాగ్కి ఉన్ా తాళిం తీస దానికి నొక్నును. గుిండె ఒకుస్తరి రకులు మొలిచిన్ట్టే ఆన్ిందప్డిింది. అతన్న విష్యిం తెలుసక్కని యాగ్ల చేసే లగా బయట ప్డ్డలి. ఉన్ాదానిా ఉన్ాట్టే చెప్పులు తడ్డక్కుని ముిందు గది తలుప్పలు ఓర్గా తెరిచి చూస్తను. వర్ిండ్డల ఎవర్ప ఉన్ాటేనిప్పించలేదు. శబదిం క్నక్కిండ్డ అడ్డగులు మునివేళే మీద వేస్కా ముిందుక్క న్డిచాను. న్న హడ్డవిడిల సమయిం ఎింత అయిన్దీ చూసకోలేదు. హాలలకి ర్మగానే గోడ గడియార్ిం న్నలుగు గింటలు కటేేసరికి ఉలికిుప్డ్డాను 93

సవప్ా చెప్పున్ది ఆరిింటికి ..అయిన్న ఇప్పుడ్డ మళ్ళే వెన్క్కు తిరిగి దొరికిపోదలచుకోలేదు ఒకోుగది వెతక్కతూ చివర్క్క సవప్ా గది గురిాించగలిగాను. అట్ట తిరిగి ప్డ్డక్కన్ా సవప్ా ఒకుస్తరి నేను చేతోాతటిేలేపే సరికి భయింతో కెవువమన్బోయి౦ది. చేతోా ఆమ నోరు మూస “ నేనే సవపాా” అని గుసగుసా డ్డను. ఆశేర్యప్డ్డతూ చూసింది సవప్ా. న్నలుగు ముకులల ఆమక్క జరిగిింది వివరిించాను. “అయోయ తలుప్పలు దబదబా బాదితే వినిప్పసాింది, ముిందు గది తలుప్ప వేసేయాయలి”అింటూ లేచి ప్రుగుా టి న్డకతో వెళ్ళల ఆ గది తలుప్ప ా గి బయట గడియ వేస వచిేింది. “ఇింక్న వెలుగైన్న ర్మలేదు ఎా వెళ్యారు, చీకటి వేళ్ వెళేడిం అింత క్షేమిం క్నదు కదా “ ఒకు స్తరిగా పెదదపెట్టేన్ ఏడ్డప్ప పింగి వచిేింది. “సవపాా ఏమీ క్నని న్నకోసిం నువివింత తాప్త్రయ ప్డటిం, న్నక్క నిజింగా సగుుగా ఉింది చదువుక్కింటూ ఎా ఇా టి ఊబిల ప్డ్డాన్న అని ..” “అవన్నా తరువాత ముిందు క్నసేీప్ప ప్డ్డకోిండి. సరిగాు అయిదున్ార్క్క ప్నిమనిషి వచేే సమయిం నేను తలుప్ప తియయగానే మీరు బయటక్క ప్రుగెతాాలి. ఇిందుల న్న ప్రమేయిం ఉన్ాట్టే తెలియర్మదు. ముిందు మీ అమాగారితో మాటాలడతాన్ింటే న్న ఫోన్ నుిండి మాటాలడిండి. ఇది న్న దగుర్ ఉన్ాట్టే ఎవరికీ 94

తెలియదు అతయవసర్౦ అయితే మాటాలడ్డక్క౦దుక్క న్నన్ా కనిచాేరు.” అింటూ బీరువా తెరిచి చీర్మల మధయనుిండి స్సల్ ఫోన్ తీస ఆన్ చేస అిందిించిింది. ఏిం మాటాలడను అమాతో ... ఏ మొహిం పెట్టేక్క మాటాలడను? అయిన్న తప్ుదు. అయిదారు స్తరుల ఫోన్ మోగాక క్నని అమా ఫోన్ ఎతాలేదు. ఉదయిం ఆర్యితే గాని ఎవర్ప లేవరు. “ఎవర్ప?” నిద్రమతాల అమా సవర్ిం. “అమాా

నేను

పావనిని.

న్నన్ా

లేవక్కిండ్డ

వింటి౦టోలకి

వచిే

మాటాలడ్డ..తిందర్గా” రిండ్డ నిమిషాల తరువాత ఆదుర్మదగా ప్లికిింది అమా సవర్ిం “పావన్న, ఏిం జరిగిింది తలీల, ఈ వేళప్పుడ్డ క్నల్ చేశావు?” జరిగిన్దింతా ఏడ్డస్కా చెపాునో చెప్పా ఏడ్డేనో గురేా లేదు. విింట్టన్ా అమా ఎింత బాధప్డ్డతిందో అన్ా ఆలచన్ లేకపోయిింది. “అమాా, మోసపోయాను, నేనిా బతకలేను అమాా, వచేేయయన్న మనిింటికి ?” ఏడ్డస్కానే అడిగాను. “పావన్న , న్నూా మీన్నన్ానూ ర్మాింటావా” “వదదమాా నేనే వచేేస్తాను, ఇకుడినుిండి ముిందు బయటప్డ్డలి, మీరు వచిేన్న న్నుా ర్మనివవరు. అిందుకే పారిపోయి వసాన్నా అయిదున్ార్కి క్నసా జన్ సించార్ిం మొదలయాక ...” “వచెేయియ తలేల , ఇది ఎప్ుటికీ మీ ఇలేల..” 95

సవప్ా ఎా మానేజ్ చేసిందో రిండ్డ కప్పులతో క్నఫీ తెచిేింది. నిమిష్మొక యుగింా గింటన్ార్ ఎప్పుడ్డ గడ్డసాిందో అర్ధిం క్నలేదు. ఈ లగా ఏ క్నసా అలికిడి అయిన్న ఇదదర్మూ ఉలికి ప్డటిం చివర్క్క అయిదుింపావయేసరికి ఇహ ఆగడిం న్న వలలక్నలేదు. ఆప్డిం సవప్ా తర్మూ క్నలేదు. ఇదదర్ిం తలుప్పలు తీసక్క బయటక్క వచాేిం. అటూ ఇటూ అనిా తలుప్పలూ మూస ఉన్నాయని నిర్మధరిించుక్కన్నాక ఏ మాత్రిం అలికిడి అవక్కిండ్డ మట్టల దిగి కిిందక్క వచాేిం. లివిింగ్ ర్పమ్సల లట్టల వెయయక్కిండ్డ గేట్ తాళిం చెవులు తీసక్కని మయిన్ డోర్ ఓపెన్ చేసింది సవప్ా. బయట సటవుట్, దానికి ప్దిగాజాల దూర్మన్ గేట్. చెయయవలసన్ది చెప్పు వెళ్ళల గేట్ తాళిం తీసింది. అప్పుడే వచిేింది ప్నిమనిషి. అింతే, ముిందే అనుక్కన్ా విధింగా లప్లినుిండి ప్రుగుపెడ్డతన్ాట్టేగా వచిే

సవప్ాను ఒకుతోప్ప తోస గేట్ లించి బయటక్క వెళేడమే క్నక్కిండ్డ

నివెవర్ప్డి నిలుేన్ా ప్నిమనిషి వైప్ప, కిింద కూలబడిన్ సవప్ా వేప్ప ఓ చూప్ప విసరి గేట్ మూస బయట గడియ పెటిే నిదాన్ింగా ముిందుక్క న్డిచాను. నిజానికి గుిండెలు గుబగుబ ా డ్డతూనే ఉన్నాయి, క్నని తప్ుదు. ఒకు క్కదుప్పతో బస్ ఆగిింది. “క్నఫీ తాగుదామా? ” అడిగిింది శక్కింతల కూతరిా . 96

తలిల వింక భయిం భయింగా చూసింది. అర్ధిం చేసక్కన్ాట్టే న్వివ “అ౦త భయమతే ఎా గా” అింటూ దిగి ఇదదరికీ క్నఫీ తెచిేింది శక్కింతల. 10 ఓ చేతోా కళేదాదలు తీసప్ట్టేక్కని ఎడిం చేతి బటన్ వేలు చూప్పడ్డ వేలితో కళ్ళే సనిాతింగా నులుముక్కని ఒకు క్షణిం అా ఉ౦డి పోయిింది .............. అప్పుడే ఎనేాళ్ళే గడచిపోయాయి? నిన్ా మొన్ా జరిగిన్ట్టేగా వుింది తలులలు ప్పలలలు అకుడ, చింప్ ఇింటోల సమావేశమ. వసింధర్, ర్తాబాల, స్తహితి, పావని, శక్కింతల ఇింక్న ఒకరికకరు ప్రిచయిం క్నని అయిదారుగురు. చింప్ గింత సరిచేసక్కని తలవించుక్క కూచున్ా అమాాయిల వింక చూసింది. ఆ చూప్పల కోప్ిం లేదు, ఓ ర్కమన్ బాధ తప్ు. అిందరివైప్ప ఓ స్తరి చూస “ఇహ మొదల్లటాేన్న?” ఎవరిన్న ఉదేదశియించి అన్లేదు. అిందరిన్న అలర్ే చేసాన్ాట్టేగా తన్ల తనే అనుక్కని “మీ మీ ప్రిచయాలు మీరే చేసక్కింటే బాగుింట్టింది. మరీ అప్రిచితా ల క్నక్కిండ్డ, కన్నసిం ఒకరికకరు క్నసా తెలిసన్ట్టే అనిప్పసాింది. ర్తాా నువువ మొదలుపెటేర్మదూ?” కించిం వెన్కముిందాడిన్న లేచి నిలుేింది ర్తా. “కూచునే చెప్పు వినిప్పసా౦దిలే, న్న ఇష్ేిం. న్నకెా బాగుింటే అా గ .. “ 97

“ముిందుగా పేరు చెప్ున్న? ర్తాబాల టీచర్గా ప్నిచేసాన్నాను. వసింధర్ స్తహితి న్న ప్పలలలు” అింటూ ఇదదరిన్న చూప్పింది. శక్కింతల ప్రిచయిం చేసక్కన్నాక ఆ క్నలన్న వాళ్తే తమను తమ ప్పలలలను ప్రిచయిం చేస్తరు. చింప్ ఆర్ింభించిింది. “ఇకుడ ప్రతివాళ్తే ఏదో ఒక సమసయల ఉన్ావాళ్ళే. ఆ సమసయలు ఏమిటి ఎిందుకా చేస్తర్నేది ఇకుడ అమాాయిలే చెపాారు. ఆ తరువాత మన్ిం ప్రిషాుర్ిం గురిించి చరిేించుదాిం. అయితే ఒక కిండిష్న్, తలులలు ప్పరీా శాింతింగా విన్నలి మధయల కలిుించుకోర్మదు. అా గే ప్పలలలూ ఇకుడ ఉన్ాదున్ాట్టేగా వివరిించాలి ఏ కలిుత గాధలూ కలలబలిల మాటలూ అవసర్ిం లేదు. అా గైతేనే మన్ిం వీటిని సమిషిేగా చరిేించుక్కని ఒక కలికిు తేగలిం. ” అిందర్ప అింగ్లక్నర్ింగా తలలూపారు. “వసింధర్మ ఇట్టర్మ తలీల ర్మ న్న ప్కున్ కూచో” వసింధర్ను ప్పలిచి ప్కున్ కూచోబ్జట్టేక్కని “సిమితింగా చెప్పు. ఎా టి బాధ భయిం అవసర్ిం లేదు” అింటూ ప్రోతీహిించిింది. తలవించుక్కని చీర్క౦గు అించుతో చిన్ా క్కచిేళ్ళే పెడ్డతూ విప్పుతూ క్నసేప్ప గడిపాక, అది వదిలి ఎడమ చేతోా జుట్టేపైకి తోసక్కని, ఒకస్తరి తల్లతిా అిందరివింక్న చూస మొదలు పెటిేింది వసింధర్. 98

“ న్నపేరు వసింధర్.” మృదు మధుర్ింగా విన్బడిింది తియయని సవర్ిం. “న్న పేరు వసింధర్. ఎకుడి నుిండి చెప్ును? నిజానికి చిన్ాప్ుటినుిండీ చెపాులి. అయితేనే న్నకెిందుక్క చదువు అబబటేలదనేది మీక్క తెలుసాింది. ఊహ తెలిసేవర్కూ ఏిం చదివానో ఎా చదివానో గురుా లేదు క్నని ఐదో తర్గతికి వచాేక జరిగిన్ ప్రతి చిన్ా విష్యమూ అింతో ఇింతో గురుాింది. చిన్ాప్పుడే, ర౦డో ఏటో, ఎకుడో జెిండ్డ ఎగర్వేసా౦టే వెళ్ళల జన్గణమన్ పాడ్డన్ని ప్రతి వార్ప మచుేక్కని అప్ుటికప్పుడ్డ ఏవేవ్వ బహుమతలిచాేర్ని అమా చెప్పా౦డేది. అవును న్నకూ గురుాింది గుా బీ ర్ింగు శాటిన్ రిబబన్ ముకు, ర్ింగుర్ింగుల కలర్ పెనిీళ్ళే, చిన్ా ర్బబరు బమా, ఒక ప్లక, ర్ింగు ర్ింగుల పాలసేక్స అించులున్ా ప్లక. అయితే పేరు ప్రఖాయతి అింటే తెలియని వయసలనే అిందర్ప న్న సవర్మన్నా, న్నపాటన్న మచుేకోడిం న్నమీద న్నకే ఓ విధమన్ అభప్రాయ౦ ఏర్ుడిపోయిింది. పాట న్నక్క సవ౦తమనే అభప్రాయిం, నేను గప్ు గాయక్కర్మలిని అయేయ౦దుకే ప్పటాేన్న్న. అింత చిన్ా వయసల ఎవర్ప పెదదగా గమనిించలేదు క్నని ఏ పాట ర్మగిం విన్నా వెింటనే ప్టేేస పలులపోక్కిండ్డ పాడేదానిా. పాటల విష్యానికి వసేా ప్రార్ధన్ నేను లేక్కిండ్డ జర్గదు. ఏ ప్రతేయక క్నర్యక్రమమన్న న్న పాటతో మొదల న్న పాటతోనే ముగియాలి.

99

చిన్ాప్పుడ్డ, అయిదారు తర్గతల వర్క్క బాగానే ఉిండేది క్నని పెదద క్నలస్లకి వచాేక న్నక్క న్చేని మాత్ీ చెయాయలి, న్నక్క ఆసకిా లేని సైన్ీ పాఠాలు చదవాలి. ముఖయింగా టీచర్ల ప్దధతే న్నక్క న్చేేది క్నదు. క్నలస్ల రిండ్డ మూడ్డ ల్లకులు బోర్ా మీద చేస ఎకిు౦చుకో౦డి అనే వారు. ఏ స్సేప్ ఎా వసాిందో ఎవరికీ తెలిసేది క్నదు. ఆపైన్ ముపెపు న్లభై ల్లఖఖలు హోమ వర్ు. అవి చేయి౦చే౦దుక్క టూయష్న్ టీచర్. ఆవిడ్డ అింతే. టకటక్న స్సేప్ీ చెపేుస ర్మసకోమన్డిం. సైన్ీ అింటే ప్పసాక్నలు ప్ట్టేక్కని చదివి వినిప్పించేస. ప్రశా జవాబులు ర్మయిించడిం. అయితే ఈ ప్దధతింతా స్కులల చిన్ాప్పుడ్డ చదివే రోజులల చాా బాగుిండేది. తమిాదో క్నలస్ వర్కూ ఏదో ర్కింగా న్ట్టేకని వచిేన్న తమిాదో తర్గతిల ఒకుముక్ను తలకెకేుది క్నదు. దానికి తగుట్టే ఇింటోల సమసయలు. న్నన్ా ఎప్ుడూ ఊళ్ళల తిర్గడమే. న్లకోటి రిండ్డ స్తరుల వచిే చుటేిం ా న్నల్రోజులు౦డి వెళ్ళేపోవడమే. అమా ప్డా అవసిలు అన్నా ఇన్నా క్నవు. చుట్టే ప్కుల వాళ్ళే గుసగుసలు పోయే వారు, ఆయన్కిింకెకుడో మరో స్సటప్ ఉిండే ఉ౦ట్ట౦దన్న, అిందుకే ఇకుడ ఉ౦డడన్న. కోప్ిం వచేేది. దానికి మిించిన్ బాధ. న్నన్ాను డైరక్సేగా అడిగే స్తహసిం చెయయలేకపోయేదానిా. అమాను ఒకటి రిండ్డ స్తరుల అడిగి విసగి౦చిన్ట్టేన్నాను. 100

స్కులలనూ టీచర్ల ధోర్ణ్ణ మారిపోయిింది. పాటలు పాడ్డక్కింటే సరిపోతిందా న్నలుగు అక్షర్మలూ ర్మకపోయాక? రోడ్డా ప్కున్ గుడా ప్ర్చుక్కని పాడతావా ఏమిటి? చదువు మీద శ్రదధ పెట్టే అని గదిమేవారు. కోప్ిం వచేేది. ఒకుతిాకీ న్నలుగు ముకులు పాడటిం ర్మదు, న్నిాా అింటార్మ అని ఉక్రోష్ిం వచేేది. క్నని లలప్లే గణుకోుడిం తప్ు ఏం చెయయలేకపోయేదానిా. తమిాది ఎా గోా ప్రమోట్ అయిన్న ప్ది దాట లేకపోయాను. రిండ్డ సబ్జెక్సేలల పోయిింది. మాత్ీ, సైన్ీ. మిగతా వాటిల బటాబటీ మారుులు. న్నన్న ఇబబిందులూ ప్డి, టూయష్న్లకి వెళ్ళల ఆబ్జెకివ్స ే పేప్రిు ఇనివజిలేటర్ ఆన్ీరుల చెపాుక సైన్ీల పాస్ మారుులు మళ్ళే మాత్ీల ఫెయిల్. ఇర్వై మారుులే. మళ్ళే వారిషక ప్రిక్షల సమయింలనే ర్మయాలి. ఈ ఏడ్డది సమయింల వేల కదీద పాటలు నేరుేక్కన్నాను. ఆ విష్యిం స్కుల్కి వెళ్ళే అమాకూ, ప్దో తర్గతి చదివే చెలిలకీ, ఊళ్తలరేగే న్నన్ాకూ ఎవరికీ తెలియదు. ఒకరి గురిించి ఒకరు తెలుసక్కనే తీరికలేదు. పాడతా తీయగాకి వెళ్ళల పాడ్డలనుక్కనేదానిా క్నని ఏ విధింగా వెళ్యేల తెలియదు. ఎకుడయిన్న పోటీలు ఉింటే వెళ్యదమా అని ఎనిా స్తరోల అమాన్డిగాను. ఏిం వెళ్యావ్స? న్న క్నపాటి పాడటిం వచాే, చూదాదింలే అనేది. బయటక్క వెళ్ళే అవసర్ిం లేదు. ఇర్వై న్నలులగుింటలూ ఇింటోల ఉిండి విసగచిేన్ సమయింల సప్పలమింటరీ ప్రీక్షలప్పుడ్డ శింకర్ ఆటోల వెళ్ళే 101

సమయింల పాటల ప్రసకిా ర్మవడిం, అతను మచుేకోడిం ఎవరో ఒకరు న్నుా మచుేక్కన్నార్న్ా ఊహ న్నుా నేల మీద నిలవనివవలేదు. ఎప్పుడూ ఎక్కువ మాటాలడని నేను అతనితో మన్సలని ప్రతిమాటా ఎా మాటాలడ్డనో న్నకే తెలియదు. పాడటిం పైన్ న్న ఆసకిా గురిించీ, గప్ు గాయిన్న మణ్ణని క్నవాలన్ా కోరిక గురిించీ, న్నన్ా తిర్గటిం వాళే అమా ప్డే బాధల గురిించీ, ఒకటేమిటి ఏదీ ఇది మిగిలిపోయి౦దే అనిప్పించన్ట్టే అన్నా మాటాలడ్డను. నేను సశీల కన్నా బాగా పాడతాన్న్నాడ్డ. పెళేయాక సింగ్లతిం నేరుేక్క౦దువు గాని అన్నాడ్డ. అమాక్క ఏ కష్ేమూ లేక్కిండ్డ అనిా విష్యాలూ చూసక్క౦టాన్న్నాడ్డ. నిజమే అనుక్కన్నాను. అమాక్క ఇబబిందులు ఎిందుక్క అన్వసర్ింగా డబుబ ఖరుే గుళ్లే పెళ్ళల చేసక్క౦దామన్నాడ్డ. తీర్మ పెళ్ళల చేసక్కని పోలీస్ సేేష్న్కి వెళ్ళే వర్కూ అతనిా అించన్న వెయయలేకపోయాను. చిన్ాప్ుటి నుిండీ “అయోయ ప్డిపోతావు” అింటూ ఎకుడ ద్దబబ తగులుతిందో, ఎకుడ కిందిపోతారో అన్ాట్టే పెించే అమాలు మా జీవితాలూ వాళ్ళే బ్రతక్నలనుక్క౦టారు. మేమేిం చదివాల వాళేకే తెలుస, మేిం ఏిం చెయాయల వాళ్ళే నిర్ియిస్తారు, చివరికి మా ఆలచన్లు పెర్గక్కిండ్డ చేస మముాలను మరుగుజుెలుగా మారుస్తారు. ఏది క్నవాల అది ఇవవరు, ఏది అవసర్ిం లేనిదో అది అిందిస్తారు.

102

జీవితానికి క్నవలసన్ లకజాఞన్ననిా తెలుసకోనివవరు. పెదదవాళే మాటలు విన్కూడదు. మన్సల ఆక్నింక్షలు పెదవిపైకి ర్మకూడదు. నోరు విప్పు ఏిం అనుక్కింట్టన్నామో చెప్ుకూడదు. ఎిందుకింత అసవతింత్రయింగా పెించుతన్నారు? ఒక మూసల పోస ఏ ర్పప్ిం క్నవాలనుక్కింట్టన్నారు? ఆగని కన్నాళ్ళల వర్దల పార్మయి వసింధర్ చెకిుళే పైన్, ర్తా బాల చలిించి పోయిింది. గబుక్కున్ లేచి కూతరిని గుిండెక్క హతాక్కని కన్నాటి ప్ర్యింతమ౦ది. కూతరి వీప్పనిమురుతూ ఉిండి పోయిింది. “ఇది న్నక్క తెలిసన్ వసింధర్ క్నదు. వసింధర్క్క ఇనిా మాటలు వచేన్న, దానిల ఇనిా ఆలచన్లు ఉన్నాయన్న న్నకసీలు తెలియదు. ఇది ప్పరిాగా కతా మనిషి న్నక్క” ప్పడ్డక్క పోయిన్ గింతతో బింగురుగా ప్లికిింది ఆమ సవర్ిం. క్నసేీపాగి “నిజింగానే సగుుప్డ్డతన్నాను. న్న పెించిన్ తీరుక్క ... స్తరీ ర్మ వస్క” “సరిసరి. ఇదదరికిదదర్ప ఇా ఇమోష్న్ల్ అయిపోతే ఎా ? అయిింది అయిపోయిింది. ఇప్పుడిక ఏిం చేదాదిం? అది ఆలచిించాలి కదా!” హెచేరి౦చి౦ది చింప్. “దాని జీవితిం, దానిల ఇనిా ఆలచన్లున్నాక అది ఏిం చేస్తాన్ింటే అదే, క్నదన్ను” ర్తా బాల చెప్పుింది. 103

“అమాా న్నక్క సింగ్లతిం నేరుేకోవాలనుింది. అయితే ఆ బరువు న్న మీద పెటేను. ఏదో ఒక ప్ని చేసక్కింటూ స్తయింత్రాలు మూయజిక్స క్నలేజీకి వెళ్యాను. న్నక్క గురిాింప్ప వచేే వర్కూ న్న ధేయయిం సింగ్లతమే” ఖచిేతింగా చెప్పుింది వసింధర్. “ఏిం ప్ని చేసక్కింటావు? ఎవరిస్తారు?” కించిం నిర్మశగా ప్లికిింది ర్తాబాల సవర్ిం. “ర్తాా, న్నక్క అభయింతర్ిం లేకపోతే న్న బటీక్సల పెట్టేక్కింటాను. ఆసకిా ఉింటే క్కట్టే నేరుేకోన్న లేదూ ఉదయిం క్నసా స్కప్రివజన్ చేసన్న చాలు, ఈ ప్కునే ఫ్ర్మలింగ్ దూర్ింల మూయజిక్స క్నలేజీ ఉింది “ ఆ ప్రపోజల్కి తలీల కూతళ్ళలదదర్ప ఒప్పుక్కన్నారు. స్తహితి లేచి వెళ్ళల అిందరికీ టీలు బిస్సుట్టల తెచిేింది. వసింధర్ మాటాలడటిం ముగిసన్ట్టేగా “అమా ఇష్ేిం అతాా. తనేమింటే. అదే” అింది. “సరే ఈ విష్యిం తలీల కూతళ్ళే చరిేించుక్కని చెప్ుిండి. అయితే ఇకుడ మన్ిందర్ిం

గమనిించ

వలసన్

విష్యాలు

కనిా

జన్ర్ల్గా

చరిే౦చుక్కిందామా? నిజానికి ర్తా గురిించి మీ అిందరికీ పెదదగా తెలియక ఎదో తన్ గురిించి అపోహ ప్డతారేమో, క్నని పెళ్ళపేన్ క్షణిం నుిండీ ఇప్ుటి వర్క్క గత ఇర్వై ఏళ్ళలగా అది ఎింత కష్ేప్డ్డతో౦దీ న్నక్క తెలుస. ఉదోయగిం ర్మవడిం దాని అదృష్ేమనుకోవాల దుర్దృష్ేిం అనుకోవాల గాని వాళ్ళేచేే జీతిం ర్మళేకి జీవితిం తాకట్టే పెట్టేక్కన్ాటేే అయిింది. 104

ముఖయింగా ఎిందరి జీవితాల సరిదిదేద ఉపాధాయయులను ఇా వెటిే చాకిరీకి నియమి౦చుక్కన్ాట్టే వాడ్డకోడిం శోచన్నయిం. ఇకుడ మన్ స్త్రీల ప్రిసిటి ముఖయింగా మహిళ్య ఉదోయగినుల సితి విదేశాలతో పోలిసేా ఎింత దయన్నయింగా ఉిందో, అసలు వయవసేా ఎింత అధావన్ింగా ఉిందో అర్ధ మవుతింది. ప్నిగింటలు అింటూ ఆరున్ార్ గింటలే కదా స్కుల్ీ కోసిం ప్ని చేసేది అింటారు. అయితే మిగతా ఆఫీస్ లతో పోలిసేా ఉపాధాయయులు చేసే ప్ని దానికి మూడ్డ రట్టల. ఎకుడో మారుమూలలల స్కుల్ీ ఉింటాయి వెళ్ళల వచేే౦దుకే రిండ్డ గింటలు క్నవాలి. స్కులల ఉన్ా ఆరు గింటలల కన్నసిం న్నలుగున్ార్ గింటలు క్నలస్ల పాఠాలు చెపాులి. మిగతా సమయిం ఏ ఒకు టీచర్ స్సలవుల ఉన్నా ఆ క్నలస్లు చూడ్డలి, ఇింక్న కనిా స్కుల్ీల అడిానిసేేటివ్స వర్ు ... ఆటలు , పాటలు క్నర్యక్రమాల తయారీ” ఆగిింది చింప్. “నిజమే , నిజమే” “ఒక ర్కింగా మన్ యువత ప్కుదారి ప్టేడ్డనికి, ఇా జాతి పెడతోవన్ న్డవడ్డనికీ మన్ వయవసేి క్నర్ణిం. అమాాయిలూ అణుక్కవగా ఉిండ్డలి, చదువుకోవాలి, తలవించుక్క తిర్గాలి ఆపైన్ జీవితిం మొతాింగా తాయగిం చెయాయలి. ఇింతకీ విష్యిం ప్కుదారి ప్టేక్కిండ్డ చరిేదాదిం. ఇకుడ మరవరైన్న టీచిింగ్ లన్ల ఉింది వాళ్ళే ఎదురొున్ా సమసయలు చెపేా బావుింట్టింది.” కతాగా కనిప్పసాన్ా విమల ధైర్యింగా లేచి వచిేింది. కళేదాదలు సరిచేసక్కింటూ తన్ను తాను ప్రిచయిం చేసక్కింది. 105

“న్న పేరు విమల. గత పాతికేళ్ళేగా ఒక కేింద్ర ప్రభుతవ విదాయలయింల ప్నిచేసాన్నాను. ఇప్పుడికుడ విష్యిం చర్ేక్క వచాేక ఎనేాళ్ళేగానో న్నల అణగారిపోయిన్ భావాలు తనుాక్క వసాన్నాయి. అవన్నా ఇకుడ మీతో ప్ించుక్కింటేన్యిన్న క్నసా ఉప్శమన్ిం ఉ౦ట్ట౦దేమో. కతాగా ఉదోయగిం వచిేన్ రోజులల చాా నిజాయితీగా అనుక్కనేదానిా నేను ఈ సింసిక్క కట్టేబడి ప్ని చెయాయలి. న్నక్క ఒక ఆధార్ిం కలిుించిన్ ఈ సింసిల ప్రతి విదాయరిధ బాధయతా న్నదేన్ని ... అా గే ప్ని చేస్తను. ఒక రోజు రిండ్డ రోజులు క్నదు ఇర్వై అయిదేళ్ళలగా... క్నని నేను అనుక్కన్ాింత ప్టిష్ేింగా లేదు ఈ విదాయ వయవసి అని చేరిన్ కదిదక్నలిం లనే అర్ధిం అయిింది. మొటేమొదటి రోజు ఉదోయగింల చేర్డ్డనికే నేను ఉదయిం స్కుల్ తమిాదిింటికి అింటే ఎనిమిదిన్ార్కే వెళ్యలను. అకుడ క్నసేీప్ప ఎదురు చూశాక క్నని ఒకుకురు ర్మలేదు. అప్పుడే ఆర్ింభమ౦ది. ఒకుకురినే అధయయన్ిం చెయయడిం. ఉన్ా ఇర్వై మింది టీచర్పల ఇర్వై న్మూన్నలు. సషిాత హిిందీ టీచర్, నిజింగా తానో ప్రప్ించ స౦దరిన్నే అనుక్కనేది. ఉదయిం ఎింత సమయిం కేటాయిించేదో క్నని తెర్మీది తార్ా ముస్తాబై వచేేది. ప్పలలలతో ప్రప్ించింల విష్యాలన్నా చరిేించేది. ఉన్ా న్లభై నిమిషాల క్నలస్ల ముపెపు నిమిషాలు ఇా గడిప్పతే పాఠాలు చెప్ుడిం ఎప్పుడో అనుక్కనే దానిా. 106

క్నదింటే ప్పలలలల మించి పాప్పయా రిటీ సింపాదిించుక్కింది. ఎప్పుడ్డ చూసన్న చుటూే ప్దిమింది అమాాయిలూ అబాబయిలూ ఉిండేవారు. న్యన్ తార్ పీజీ టీచర్. పటిేగా తెలలగా, మడ వర్క్క కతిారిించుక్కన్ా జుట్టే పైకి ఎింతో ఆపాయయింగా ప్లకరి౦చిన్ట్టే కనిప్పించిన్న ఆ కళేల ఎకుడో ఎకుడలేని

కౄర్తవమూ

కనిప్పించేది.

నేను

మరీ

ఇా

పెసమిసేక్సగా

తయార్వుతన్నాన్న అనుక్కన్నాను. క్నని క్నదని తవర్లనే తేలిపోయిింది. వృక్షశాస్త్రిం ప్రాజెక్సే వర్ు కోసిం ప్లస్ టూ ప్పలలలింతా ఒక బోన్స్తయీ మొకును కని తెచిేవావలి. ఆ మొకులు సపెపల చేసే న్ర్ీరీ వాడితో పెదద ఎతాన్ ఒప్ుిందిం. యాభై అర్వై మొకులు కింటాిం గన్క ఆవిడక్క కింత ప్రీింటేజ్ కమీష్న్. మొకులు కని సబిాట్ చెయయకపోతే ప్రాజెక్సే మారుులు ఇర్వై అయిదు ఎా వదులు కోగలరు? అకుడితో అయిపోయిిందా ఆ మొకు గురిించి ఇింటరాట్ల వెదికి కలర్ ప్రిింట్ అవుట్టల తెచిేవావలి. ఇింటర్న్ట్ స్సింటర్తో ా లూచీ. ఆ మొకులు మళ్ళే న్ర్ీరీకి అమేాయయడిం మళ్ళే ఏడ్డది మళ్ళే మొదలు. ా బ్ నిిండ్డ పెట్టేక్కన్ా సబిాష్నుల, కలర్ ప్రిింట్ అవుట్టల చూప్ప, ఫోటోలు తీసక్కని మళ్ళే తన్ ప్రతిభక్క తగు ఫ్లితిం క్నవాలన్ాట్టే ఇన్ీింటివ్స అవార్ాక్క ప్రయతాిం. క్నలస్కి వెళేడమే ప్దినిమిషాలు ఆలసయింగా వెళేడిం, ముిందు జాగ్రతా చర్యగా బ్జల్ అయాయక ప్రినిీపాల్ ర్పమ్సకి వెళ్ళల ఏదో మాటాలడటిం, ఆవిడ అా గా ఈవిడ ఇా గ నేనే ఉతామమన్ ఉపాధాయయిని అింటూ, ప్ది నిమిషాలు ఆలసయింగా క్నలస్కి వచాేక “ఐ యాిం స్తరీ ప్పలలలూ చూసాన్నారుగా ఇర్వై 107

న్నలుగుింటలూ ప్నే ప్ని. ప్రినిీపాల్ గారు ప్పలిచారు. అయిన్న మన్క్క ప్దినిమిషాలు చాలదూ ఆ ఫిసక్సీ టీచర్ ఉన్నారు? ఏిం ా భిం మీ ఒకుళే బుర్రలకైన్న ఒకు ప్దమన్న ఎక్కుతిందా? ఆవిడక్క ఏిం వచుే? ఏమీ ర్మదు. ప్పసాకిం కింససాిం చేస మీముిందు గుమారిసా౦ది. ఆ ల్లఖఖల టీచర్ అింతేగా. వాడికి మాత్రిం ఏిం వచుే? గబగబా గైడోల చూస ఎకిుించుక్క వచిే మీక్క చెబుతాడ్డ. ఇహ ఆ ఇింగ్లలష్ టీచర్ ఎింత సేప్ప మీతోనే వాగిసా౦ది” ఇా స్తగిపోతింది తన్ సహా ఉదోయగులను దూషిించే క్నర్యక్రమిం మరో ప్దినిమిషాలు. ఆ మాటలల ఎింత సింస్తుర్ిం ఉ౦దనేది అించన్న వేసే వయస్త ప్పలలలది? ఇదింతా ఒక ఎతా స్కుల్కి ఏ ప్రినిీపాల్ వచిేన్న రిండ్డమూడ్డ రోజులు ఇింటోల ఉించుక్కని ఘన్మన్ ఆతిధయిం సర్వ సప్రిచర్యలు చేస తినిాింటి కిిందక్క చేర్డిం ఆవిడ ప్రతేయకత... అా గే ఓ ప్కున్ మీ అింత వారు లేర్ింటూ వాళేకే ఎసరు పెటేడమూ ప్రిపాటే.. తెలుసకోలేని వారు కృతజఞత అనుక్కింటూ బలిప్శువులపోయారు. ఇహ ఉదోయగసాల విష్యానికి వసేా ఇర్వై న్నలుగు గింటలూ ఆన్ డూయటీ నౌకరేల. ఇకుడ ప్రతేయకింగా చెప్పుకోవలసన్ విష్యిం మరొకటి ఉింది.

108

ఎింత స్తడిసేక్స మన్సాతవిం ఉింటే ఒక జీవితానిా సర్వ న్నశన్ిం చెయాయలని చూస్తారు? అచేింగా అా గే జరిగిింది. కతాగా దూర్ిం నుిండి ప్రమోష్న్ మీద వచిేన్ లేడీ ప్రినిీపాల్ను ప్పడికిటోల ఉించుక్కని అది మాత్రమే క్నక తన్ భర్ా ఆఫీసర్ను ప్రిచయిం చేస, అతన్నమ చుటూే చుటూే తిర్గడిం ఆర్ింభ౦చాక, ఎదో వింకన్ ఇదదరీా కలప్డిం అతనితో టీలక్క లించ్ డిన్ార్ పారీేలక్క తనూ కూడ్డ వెళ్ళల ,సమయిం చూసక్కని అకుడిని౦చే ఆమ భర్ాక్క ఫోన్ చేస ఈ సమయింల ఇింటోల లేదు, క్నవాలింటే ఇింటికి ఫోన్ చేస చూడిండని హెచేరికలు అన్నమక వయకిాా ఇదదరి వయవహార్ిం బాగాలేదని స్కచన్లు చివర్క్క ఆవిడ ఉదోయగిం మానేస వెళ్ళేపోయే సితి కలిగిించిన్దే క్నక, వెళ్ళేపోయాక ప్పక్నరుల – ఇదదరికీ గడవలచిే అతను ప్పసేల్తో ఈమను క్నలేేశాడన్న ఒకస్తరి క్నదు తనే ఆతాహతయ చేసక్కిందని ఒకస్తరీ... ఇింత క్రౌర్యింగా, ఇనిా ప్న్నాగాలతో ఉన్ావాళ్ళే గప్ు టీచర్ీ అింటూ అవార్పాూ, రివార్పాూ నిజానికి ప్పలలలే లకింగా తమ బాధయతే ప్రప్ించింగా ఉిండే వారికి ఎా ింటి గురిాింప్ప ఉిండదు. ఇా టి లకింల ప్ని చేస్కా మా అకుయయ ప్డిన్ న్ర్కిం మరవర్ప అనుభవిించి ఉిండరు. ప్రమోష్న్ కూడ్డ వదదనుక్కని ఇర్వై సింవతీర్మలు ప్నిచేశాక ఇది పాలసీ అింటూ చేసన్ ట్రాన్ీఫర్ అయిదు ర్మషాేల అవతలక్క. అప్ుటికే సింపాదన్క్క తగుట్టే కమిట్మింట్ీ పెట్టేక్కన్ా తను వెళేక తప్ుని ప్రిసితి. ఇింటర్ చదివే 109

కూతరు, ఇింజన్నరిింగ్ చేసాన్ా కడ్డక్క ఎవరిా ఎా తీసక్క వెళేగలదు? ఇవన్నా ఏ అధిక్నరికీ అవసర్ిం లేదు పైగా తమ తమ భార్యలు ఉదోయగాలు లేక్కిండ్డ ఇింటోల ఉింటే వీళ్ళే ఎిందుక్క ఇా సింపాదిించాలన్ా అస్కయ. చివరికి వెళ్యేక తప్ుని సితి న్లభై అయిదేళే వయసల ఒింటరిగా కడ్డప్ప చేత ప్ట్టేక్క వెళ్ళల ఆవిడ ఎదురొున్ా బాధలు ఒకటీ రిండూ క్నవు. తలిల ఇకుడ లేకపోయేసరికి ఇషాేర్మజయింగా స్తగిింది ప్పలలలక్క. చదువు నిర్లక్షయిం చేస పెదదమా కడ్డక్కతో ప్రేమల ప్డిింది కూతరు శాింతి. చిన్ాప్పుడే విడిపోవడిం వాళే తిండ్రితో అింతగా సతీింబింధాలు లేవు. ఎవరనిా విధాల అడిగిన్న ప్పలలల కోసమే అిందరీా తిర్సురిించిింది అకు. మిత్రులతో ప్పకిాక్స వెళ్ళేన్ కడ్డక్క సధాకర్ చెరువుల మునిగిపోయాడ్డ. ప్పటెేడ్డ దుుఃఖింల చేతికి అింది వచాేడనుక్కన్ా కడ్డక్కను పోగట్టేక్కని ప్పచిేదానిా మారిపోయిన్ అకుకి ద్దబబమీద ద్దబబా కూతరి వయవహార్ిం. ఎింత న్చేజెప్పున్న విింటేగా? “అవును నువువ మమాలిాకుడ వదిలేస్తక్న మాక్క అనిా విధాా స్తయింగా ఉన్ాది ముర్ళ్ళ. అతనిా తప్ు నేను మరొకరిని పెళ్ళల చేసకోను.” తను ప్టిేన్ క్కిందేలుక్క మూడే క్నళ్ళే అన్ా మూర్ఖప్ప ప్ట్టేదలతో కూతరు. “అతను న్నక్క అన్ా వర్స అవుతాడ్డ. ఇది సింప్రదాయ విరుదధిం. లకిం మన్ను వెలివేసాింది” అని ఎింత చెప్పున్న విింటేగా .

110

ముర్ళ్ళతో మాటాలడితే “ఇవనేా నేను ఇదివర్కే చెపాును ప్పన్నా. వేరే మతాల వాళ్ళే చేసకోడిం లేదా? మన్కెిందుక్క తప్పు అింటోింది.-న్నేాిం చేయయమన్నావు? నువువ లేకపోతె నేను ఆతాహతయ చేసక్కింటాన్ని అింట్టింటే ఏిం చెప్ును? ముిందు ఉన్ాది ఒక ఆడ ఒక మగ అింతేకదా? పెళ్ళల సింబింధలనేా ఒకరికి ప్పటిేన్ వారికే గదా జరిగిన్వి అింట్టింది. అవును ప్పన్నా తలిల అన్ా ప్పలలలను, మేన్మామనో చేసకోగాలేనిది అకు ప్పలలలను చేసక్కింటే తపేుా అవుతింది?” ముర్ళ్ళ మాటలక్క జవాబు చెపేు శకిా అకుక్క లేదు. అా గని కూతరిని పోగట్టేక్కని ఏిం చూసక్క బతక్నలి? దీనిల అకు చేసన్ పాప్ిం ఏమిటి? ప్పలలల కోసిం చేరిన్ ఉదోయగిం చెయయడమేన్న? వయసన్ప్రుడైన్ బావను వదదనుకోడమా? అట్ట వెన్క్నల ఆసాలు లేక న్ముాక్కన్ా ఉదోయగిం అర్ణయవాస్తలక్క ప్ింప్పన్ట్టే అింత దూర్ిం ప్ింప్పన్ప్పుడ్డ మరో ఆరిధక వసతిలేక వెళేవలస ర్మవడమేన్న ఆమ ఘోర్ అప్ర్మధిం? ఎనిా ర్క్నల అడిగి మరో గతయింతర్ిం లేకపోయాకే గదా అకు వెళ్ళేన్ది. ఇింటికి మగవాడి అ౦డలేక ఒకు చేతి మీద సింస్తర్మనిా న్ట్టేకసాన్నా ఇా విచక్షణా ర్హితింగా ఎకుడికో బదిలీ చెయయడిం ప్రభుతవిం తప్పుక్నదా? ఉదోయగిం క్నవాలింటే వెళేిండి లేదూ ఉదోయగిం వదిలేసకమాని అన్డిం క్రూర్తవిం క్నదా? 111

రోజూ ఒక విధమన్ అప్ర్మధ భావన్ల క్నలిం ఈడ్డేక్క ర్మవడ్డనికి అకు చేసన్ తప్పు ఉదోయగిం చేయయడమేన్న? ” విమల గింత బింగురు పోయిింది. విింట్టన్ా వాళే మన్సలు మూగవయాయి. అవును మేడి ప్ిండ్డా ఉన్ా వయవసిను ఎవరు మార్ేగలరు? ఇబబింది ప్డేదీ ఇకుటల పాలయేదీ ప్ధధతి ప్రక్నర్ిం బ్రతికే వారే. మళ్ళే తన్ను తాను సింబాళ్ళించుక్కని, “అకును చూసేా అిందర్ప తన్నే నిిందిస్తారు. క్నని దాని బాధ న్నక్క తెలుస. అది ప్రేమిించి పెళ్ళల చేసకోలేదు. అమాా న్నన్నా చూసన్ వాడినే తలవించుక్కని అ౦గ్లకరి౦చి౦ది. స్తింప్రదాయికింగా క్నప్ర్మనికి వెళ్ళల ప్పలలలను కింది. వేన్నాళేక్క చన్నాళ్ళే తోడూ అనుక్కింటూ మొగుడికి వెసలుబాట్ట కలిగిించేిందుక్క ఉదోయగింతో పాట్ట ఇలూల వాకిలీ అనేా చకుదిదుదక్క౦ది. క్నని చేసక్కన్ా మనిషి తన్ సింపాదన్ విా స్తలక్క విచేల విడిగా ఖరుే చేసకోడమే క్నక్కిండ్డ, తన్ సఖ సఖాయలు తను చూసక్కని అకును చిత్రహిింసలు పెడితే ఎా అతనితో బ్రతగులదు అకు? ప్పలలలే సర్వసవ౦ అనుక్కని బ్రతికితే ఆ ప్పలలలు అా గవడిం అకు తపాు? ఇప్పుడ్డ ముర్ళ్ళ దాని కూతర్ప చెపాుపెటేక్కిండ్డ పెళ్ళల చేసక్కని క్నప్ర్ిం పెటేడమూ దాని తపేు. పెదదకు దానిా దుమాతిాపోస౦ది, కడ్డక్కను అదుప్పల పెటేలేక. బింధువులు మొహానే ఉమేాస్తరు. అకు ఏిం చెయాయలి? కూతరిని నువువ న్నక్క లేవని వదిలేసకోవాా ? బింధువులు వేలివేసన్ిందుక్క ఏడవాా ?” విమలక్క మాట పెగలేలదు దుుఃఖింతో. 112

మధయల మా అకు అింటూ చెప్పునా అది ఆవిడ కధే అని అర్ధమయిింది చాా మిందికి. చింప్ ర్తా ఆవిడను దగుర్క్క తీసక్కని ఓదార్మేరు. ఆవిడ కించిం తేరుక్కన్నాక చింప్ లేచి నిలుేింది. “నిజమే ప్రభుతవ ఉదోయగాలు ఉన్ా క౦దరు స్త్రీల సమసయలు దారుణింగా ఉన్నాయి. బయట చూసేిందుక్క వీళేకేిం తక్కువ అనిప్పసాింది. క్నని అన్నా తక్కువే. సనిాతింగా చూసకోవలసన్ స్త్రీని ఇింత హిింస పెటేడిం వలేల ఈ విన్నశాక్నలు. కన్ా పాప్డికి పాలిచిే పెించే వెసలు బాట్ట లేదు మన్క్క. ప్రస్కతి స్సలవు ముగుస్కానే ప్పా లడికి పోతపాలు అలవాట్ట చేస, పాలి౦కి పోయేిందుక్క మిందులు వాడి ఉదోయగాలక్క వెళ్యేలి. అదే విదేశాలల కనిా చోటల ఆఫీస్లక్క అనుబింధింగా బేబీ కేర్ లు వెలిస్తయి. బ్రెస్ే ప్ింప్తో తలిలపాలు తీస ఫ్రిజ్ల పెట్టేక్కనే సకర్మయలు, సమయమివవడిం అకుడవు౦ది. న్రిీింగ్ తలులలను క్నసా స్తనుభూతితో చూస్తారు. మరి ఇకుడో, జీతాలు తీసకోడిం లేదా అింటూ ఎదేదవా చెయయడిం? తలిలపాలక్క నోచుకోని ప్పలలలు రోగాలపాలవడిం, వాళ్ళే జబుబ ప్డాప్పుడా ల తలులల స్సలవు, ఎింత సేప్ప వీళేక్క స్సలవులే క్నవాలని అప్హాస్తయలు... ప్పా లడిని పె౦చుక్క౦దుక్క కన్నసిం ఒక ఏడ్డది పాట్ట స్సలవు ఇసేా ఇనిా బాధలు ఉిండవు. పైగా ప్పలలలూ అింత క్రూర్ింగా తయార్వరు. క్నని ఈ మారుులు మన్ చేతలల లేవు. ఈ సనిాతమన్ అింశాలు ఆలచిించే౦దుక్క తీరిక ఎకుడ? 113

ఒకు స్కుల్ీ లనే క్నదు, ఎకుడ ఉదోయగాలు చేసాన్నా ఈ బాధలు మన్క్క తప్ుడిం లేదు. బాింక్స లు మాత్రిం ఉదయిం వెళ్ళేన్ వాళ్ళే తిరిగి వచేేది ర్మత్రి ఎనిమిది దాటాకే. ప్ని భార్ిం పెరిగిన్ప్పడ్డ ఎక్కువ ఉదోయగాలు ఇవావలి. యాభై వేలు ఒకరికి ఇచేే బదులు ఇర్వై అయిదు వేలతో ఇదదరిన్న పెట్టేక్కింటే ప్ని భార్మూ తగుుతింది ఆరిధక భార్మూ ఉిండదు. వచేే జీతాలు హోదాలూ పెరిగాయే తప్ు మాన్వ జీవన్ స్తియి మాత్రిం దిగజారిపోయిింది. ఆరు గింటలే ప్ని వేళలు అింట్టన్నారు క్నని ఎకుడ పాటిసాన్నారు దానిా, వెటిే చాకిరీ చేసన్ట్టే రోజుక్క ప్ది గింటలపైనే ప్ని చెయయవలస వసోాింది. వీటనిాింటికీ క్నర్ణిం, అవిన్నతి, దుర్మశ. స్కుల్ీల సగిం దిన్ిం చెపేుిందుక్క ఒకరిని మిగతా సగిం రోజుక్క మరొకరిని పెట్టేకోవచుేగా, ఒకరి జీతిం ఇదదరికీ సమింగా ఇవవవచుేగా? అా గే గింటల వారీ జీతిం ఇసేా ఎిందరికో ప్ని లభయింతో పాట్ట సమాజిం మీద ఇింత ఒతిాడి కూడ్డ ఉిండదు. ఒక స్త్రీ ప్రధాన్మింత్రి అయిఉిండీ ఈ విష్యాలు ప్రాధాన్యతక్క నోచుకోలేదు. మన్ ప్రిధిల మన్ిం వీటిని ఎా ప్రిష్ురి౦చుకోగలమో చూడ్డలి. అింతే తప్ు మన్ిం చెయయలేని ప్రిషాుర్మల గురిించి ఆలచిించి ఏ మాత్రిం ా భిం ఉిండదు.” చింప్ ఆప్ప౦దో లేదో దిగుున్ లేచి నిలుేింది పావని . “నేను మాటాలడ వచాే?” లేచి నిలుేన్నాక బ్జరుక్క బ్జరుగాు అడిగిింది. 114

“అయోయ తప్ుక్కిండ్డ ... మాటాలడ్డక్క౦దుకే గదా మన్మికుడ కలిసన్ది” అింటూ ప్పలిచి ప్కున్ కూరోేపెట్టేక్కని. “చెప్పు పావన్న భేష్జాలు అనేా వదిలేస ఏిం చెపాులనుక్క౦ట్టన్నావ్వ చెప్పు. మన్సల ఉన్ాది న్లుగురితో ప్ించుక్క౦టేనేగా తేలిక ప్డేది.” అింటూ బుజెగి౦చి౦ది. రిండ్డ నిమిషాల పాట్ట చేతలు నులుముక్కని న్మాదిగా ఆర్౦భ౦చి౦ది పావని. “నిజానికి న్నక్క ఎా మాటాలడ్డల ఎకుడినుిండి మొదలు పెటాేల తెలియడిం లేదు. ఎ౦దుక౦టే అప్పుడూ మాక్క ఎవర్ప పెదదగా మాటాలడే అవక్నశిం ఇవవలేదు. చిన్ాప్ుటి ను౦డే న్నన్ాని ఒక ల్లజె౦డరీ ఫిగర్గా చూపెటిే “ అమోా న్నన్ా కోప్ుడతారు. న్నన్ాకి న్చేదు. న్నన్ాక్క ఇష్ేిం ఉిండదు. ఇవే మాటలు ఇింటోల విన్ావి. ఇహ స్కుల్ కి వెళ్యేక అదే పాత. సైల్లన్ీ సైల్లన్ీ ..కీప్ ఫిింగర్ ఆన్ యువర్ లిప్ీ. దాదాప్ప స్కుల్ జీవితమ౦తా అా గే గడిచి౦ది. మాక్క రకులు వచిేన్ది క్నలేజీకి వెళ్యలకే. చెల్లలలు శ్రవణ్ణ నేనూ ఒకరికి ఒకర్ింగా తోడూ న్నడా ల గడిపాిం. క్నలేజీకి వచిేన్న న్నక్క బ్జరుక్క బ్జరుగాునే ఉిండేది. క్నని శ్రవణ్ణ అా క్నదు అిందరితో చట్టక్కున్ కలిసపోయేది. చిన్ాప్ుటినుిండీ అదుపాజఞలల పెర్గటిం, ఇలుల స్కుల్ తప్ు మరోటి తెలియకపోవడిం, పైగా న్నన్ా ఎింత సేప్ప ప్పసాక్నలకి, క్నసేటలకూ ఖరుే పెటేడమే క్నని మా గురిించి ఏమాత్రిం శ్రదధ తీసక్కన్ాట్టే

కనిప్ప౦చకపోడిం.

దాని

వలల

మా

జీవితాలు

మేిం

చకుదిదుదకోవాలనుక్కన్నాము. ఆ క్రమింలనే మా ప్రిచయాలు పెళ్ళేళే వర్కూ 115

వచాేయి. పెదద ఇష్ేింగా లేక్కన్నా చెలిల పెళ్ళల చేసక్క వెళ్ళేపోతే న్నుా ఇహ కటేడిల పెటేేస్తార్ని ఇదదర్ిం ఒకుస్తరే చేసక్కన్నాము. క్నని న్న పర్బాట్ట ఆలసయింగా తెలిస వచిే౦ది. అతనికి చిన్ాప్పుడే పెళ్ళల అయి౦ది. ...” మరిహ మాటాలడలేక ఆగిపోయిింది పావని ........ *** కళేదాదలు మరో చేతిలకి మారుేక్కని చెమరిేన్ కళేను ఒతాక్క౦ది పావని. ఆరోజున్ చింప్ అిండదిండలు లేకపోతే ఏమయేయవి ఎిందరివ్వ జీవితాలు? ఇప్పుడ్డ డ్డకేర్ పావని యూనివరిీటీ ఇింగ్లలష్ హెడ్ ఆఫ్ ద డిపారేమింట్ అయేదా? ఎిందరికో వెనుాతటిే ప్డిపోయిన్ వారిని లేప్ప నిలబ్జటేే చింప్ ా టి వారు ఇింటికకరు క్నవాలేమో! వసింధర్ ఈ రోజున్ ప్రఖాయత గాయిని. ముగుురు ప్పలలల తలిల. తన్ ఇదదరు కడ్డక్కలూ అమరిక్నల ఉదోయగాలు. ఒకరినొకరు సుష్ేప్ర్చుక్కనే వర్కూ తర్మనికీ తర్మనికీ మధయన్ ఈ టగ్ ఆఫ్ వార్ తప్ుదేమో! ఇప్పుడిహ న్ల రోజులల రిటైర్మింట్ ఆపైన్ చెయయవలసన్ ప్నులు ఎనోా... ఈ యుదాధనికి శాింతి ప్తాక్నన్ావాలి” సిర్ింగా అనుక్క౦ది పావని. --------సమాప్ాిం--------116